| وَالصّٰفّٰتِ صَفًّا (آيت : 1) |
|
غور ڪيو انهن بابت جيڪي صفون ٻڌيون بيٺا آهن. |
| فَالزّٰجِرٰتِ زَجرًا (آيت : 2) |
|
۽ جيڪي (برائين کي ۽ ظالمن کي) سختيءَ سان ڌڪي ڇڏيندا آهن. |
| فَالتّٰلِيٰتِ ذِكرًا (آيت : 3) |
|
۽ جيڪي (خدا جو) پيغام (قرآن مجيد) پڙهي ٻڌائيندڙ آهن. |
| إِنَّ إِلٰهَكُم لَوٰحِدٌ (آيت : 4) |
|
(غور ڪرڻ سان اوهان معلوم ڪري وٺندؤ ته) يقيناً اوهان جو معبود (الله تعاليٰ) بيشڪ هڪ آهي. |
| رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما وَرَبُّ المَشٰرِقِ (آيت : 5) |
|
(جو) آسمانن ۽ زمين جو ۽ جيڪي انهن جي وچ ۾ آهي تنهن جو پروردگار آهي، ۽ هو مشرق جو پروردگار آهي. |
| إِنّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنيا بِزينَةٍ الكَواكِبِ (آيت : 6) |
|
يقيناً اسان ئي هن ويجهي آسمان کي تارن جي زينت سان رونق ڏني آهي. |
| وَحِفظًا مِن كُلِّ شَيطٰنٍ مارِدٍ (آيت : 7) |
|
۽ (ان کي) هرهڪ سرڪش باغي شيطان کان حفاظت ۾ رکيو آهي. |
| لا يَسَّمَّعونَ إِلَى المَلَإِ الأَعلىٰ وَيُقذَفونَ مِن كُلِّ جانِبٍ (آيت : 8) |
|
اهي (شيطان) اعليٰ سردارن جون ڳالهيون ٻڌي نٿا سگهن. (بلڪ) هر طرف کان کين تڙي ڪڍيو ٿو وڃي. |
| دُحورًا وَلَهُم عَذابٌ واصِبٌ (آيت : 9) |
|
اهي تڙيل ۽ ڌڪاريل آهن، ۽ انهن جي لاءِ دائمي عذاب آهي. |
| إِلّا مَن خَطِفَ الخَطفَةَ فَأَتبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ (آيت : 10) |
|
(اهي شيطان اعليٰ سردارن جي ويجهو وڃي نٿا سگهن) سواءِ انهيءَ جي جو چوري ڇپي جهٽ هڻي ڪجهه کڻي وڃي. پر پوءِ تکيءَ روشنيءَ وارو ٻرندڙ تارو هن جي پٺيان ڪاهي پوي ٿو. |
| فَاستَفتِهِم أَهُم أَشَدُّ خَلقًا أَم مَن خَلَقنا إِنّا خَلَقنٰهُم مِن طينٍ لازِبٍ (آيت : 11) |
|
سو هنن (منڪرن ماڻهن) جي راءِ ته پڇ ته کين خلقڻ (اسان جي لاءِ) وڌيڪ ڏکيو ڪم آهي يا ٻي سڀ ڪائنات جا اسان خلقي آهي. (تنهنجي خلقڻ جو ڪم وڌيڪ ڏکيو آهي). اسان ته هنن کي چنبڙندڙ گاري مان خلقيو آهي. |
| بَل عَجِبتَ وَيَسخَرونَ (آيت : 12) |
|
سچ پچ توکي (اي پيغمبر) عجب ٿو لڳي جڏهن هي (بي وقوف منڪر) مسخريون ٿا ڪن (۽ نٿا سمجهن ته الله تعاليٰ هر چيز تي قادر آهي). |
| وَإِذا ذُكِّروا لا يَذكُرونَ (آيت : 13) |
|
۽ جڏهن هنن کي نصيحت ڪئي وڃي ٿي تڏهن هو ڌيان ئي نٿا ڏين. |
| وَإِذا رَأَوا ءايَةً يَستَسخِرونَ (آيت : 14) |
|
۽ جڏهن هو ڪا نشاني ڏسن ٿا تڏهن مسخريون ٿا ڪن. |
| وَقالوا إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ مُبينٌ (آيت : 15) |
|
۽ چون ٿا ته هي ته ڪجهه به ناهي، سواءِ هن جي ته چٽو پٽو جادو آهي. |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَبعوثونَ (آيت : 16) |
|
(۽ هيئن به چون ٿا ته) ڇا جڏهن اسان مري وينداسين ۽ مٽي ۽ هڏيون ٿي وينداسين تڏهن اسان کي وري اٿاريو ويندو |
| أَوَءاباؤُنَا الأَوَّلونَ (آيت : 17) |
|
۽ پڻ اسان جي قديم ابن ڏاڏن کي (به اٿاريو ويندو؟) |
| قُل نَعَم وَأَنتُم دٰخِرونَ (آيت : 18) |
|
(اي پيغمبر تون) چئو ته هائو (بيشڪ اوهان کي اٿاريو ويندو) ۽ (پوءِ) توهان ذليل ۽ خوار خراب ٿيندؤ. |
| فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ فَإِذا هُم يَنظُرونَ (آيت : 19) |
|
(ٻڌو) اهو اٿارڻ (ڪو وقت ڪونه وٺندو) فقط هڪ ضرب يا آواز سان ٿيندو ۽ هو هڪدم ڏسڻ لڳندا. |
| وَقالوا يٰوَيلَنا هٰذا يَومُ الدّينِ (آيت : 20) |
|
۽ چوڻ لڳندا ته، افسوس اسان جي حال تي! هي آهي جزا يا بدلي جو ڏينهن. |
| هٰذا يَومُ الفَصلِ الَّذى كُنتُم بِهِ تُكَذِّبونَ (آيت : 21) |
|
(کين چيو ويندو ته هائو) هي آهي اهو جدا جدا ڪرڻ جو ڏينهن جنهن جي مڃڻ کان انڪار ڪندا هئو. |
| احشُرُوا الَّذينَ ظَلَموا وَأَزوٰجَهُم وَما كانوا يَعبُدونَ (آيت : 22) |
|
(قيامت جي ڏينهن حڪم ٿيندو ته) ظالمن کي، سندن رفيقن کي ۽ جن جي هو تابعداري ۽ ٻانهپ ڪندا هئا تن سڀني کي گڏ ڪري هتي آڻيو. |
| مِن دونِ اللَّهِ فَاهدوهُم إِلىٰ صِرٰطِ الجَحيمِ (آيت : 23) |
|
خدا کي ڇڏي (جن جي ٻانهپ ڪندا هئا تن کي گڏ ڪري آڻيو ۽) انهن سڀني کي (يعني ظالمن، سندن ساٿين ۽ معبودن کي) ساڙيندڙ دوزخ واريءَ واٽ تي لڳائي ڇڏيو (ته وڃي دوزخ ۾ ڪرن ۽ سڙن). |
| وَقِفوهُم إِنَّهُم مَسـٔولونَ (آيت : 24) |
|
۽ کين بيهاريو جو کانئن ڪجهه پڇيو ويندو. |
| ما لَكُم لا تَناصَرونَ (آيت : 25) |
|
(کانئن پڇيو ويندو ته) توهان کي ڇا ٿي ويو آهي، جو هڪ ٻئي جي مدد نٿا ڪيو. |
| بَل هُمُ اليَومَ مُستَسلِمونَ (آيت : 26) |
|
حقيقت هي هوندي جو انهيءَ ڏينهن هو تسليم ڪندا (۽ پنهنجو قصور سمجهي لاجواب ٿي بيهندا). |
| وَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 27) |
|
۽ هو هڪٻئي ڏي منهن ڪري هڪ ٻئي کان پڇندا. |
| قالوا إِنَّكُم كُنتُم تَأتونَنا عَنِ اليَمينِ (آيت : 28) |
|
(رواجي مسڪين ماڻهو ليڊرن ۽ حاڪمن کي) چوندا ته توهان ساڄي طرف کان (يعني زور ۽ حڪم جي نموني) اسان ڏي (اسان کي برغلائڻ لاءِ) ايندا هئو (سو توهان اسان کي هن حال ۾ آندو آهي). |
| قالوا بَل لَم تَكونوا مُؤمِنينَ (آيت : 29) |
|
اهي (زور وارا ماڻهو) جواب ڏيندا ته نه (رڳو اسان جو قصور ڪونهي). حقيقت هي آهي ته توهان کي به انهن (رسولن جي ٻڌايل حقيقتن) تي ايمان ڪونه ٿي آيو. |
| وَما كانَ لَنا عَلَيكُم مِن سُلطٰنٍ بَل كُنتُم قَومًا طٰغينَ (آيت : 30) |
|
نڪي اسان کي اوهان جي مٿان ڪا اختياري هئي، نه بلڪل نه. حقيقت هيءَ آهي ته توهان پاڻ سرڪش ماڻهو هئو (۽ خدا جي حڪمن جي تابعداري نه ڪَيوَ.) |
| فَحَقَّ عَلَينا قَولُ رَبِّنا إِنّا لَذائِقونَ (آيت : 31) |
|
سو اسان سڀني جي حق ۾ اسان جي پروردگار جو قول سچو ثابت ٿيو آهي ته اسان ضرور (عذاب جو) ذائقو چکنداسين. |
| فَأَغوَينٰكُم إِنّا كُنّا غٰوينَ (آيت : 32) |
|
اسان اوهان کي گمراهه ڪيو جو يقيناً اسان پڻ گمراهه هئاسين. |
| فَإِنَّهُم يَومَئِذٍ فِى العَذابِ مُشتَرِكونَ (آيت : 33) |
|
سو يقيناً انهيءَ ڏينهن اهي سڀ (مسڪين توڙي زور وارا ليڊر) عذاب ۾ شريڪ هوندا. |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمينَ (آيت : 34) |
|
(ياد رکو ته) اسان گنهگارن سان اهڙي ئي طرح هلت ڪنداسين. |
| إِنَّهُم كانوا إِذا قيلَ لَهُم لا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَستَكبِرونَ (آيت : 35) |
|
اهي ئي هئا جڏهن انهن (منڪرن) کي چيو ويندو هو ته الله کان سواءِ ڪوبه معبود ڪونهي، تڏهن هو تڪبر ڪندا هئا (۽ اها ڳالهه نه مڃيندا هئا). |
| وَيَقولونَ أَئِنّا لَتارِكوا ءالِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجنونٍ (آيت : 36) |
|
۽ چوندا هئا ته هڪڙي چرئي شاعر جي لاءِ اسان پنهنجي خدائن کي ڇڏي ڏينداسين ڇا؟ |
| بَل جاءَ بِالحَقِّ وَصَدَّقَ المُرسَلينَ (آيت : 37) |
|
نه نه (هو چريو شاعر هرگز ناهي) پر پاڻ سان حق کڻي آيو آهي (۽ جلد ڏسندؤ ته حق قائم رهندو ۽ باطل فنا ٿي ويندو) ۽ (اڳوڻن) رسولن (جي پيغام) جي تصديق ٿو ڪري. |
| إِنَّكُم لَذائِقُوا العَذابِ الأَليمِ (آيت : 38) |
|
يقيناً اوهان (منڪر) سخت عذاب جو ذائقو چکندؤ. |
| وَما تُجزَونَ إِلّا ما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 39) |
|
جيڪي جيڪي (بد) عمل توهان ڪيا هوندا تن جو ئي پورو پورو بدلو اوهان کي ملندو (نه گهٽ نه وڌ). |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 40) |
|
پر الله جا سچا ٻانها (انهن جي حالت ٻي هوندي ۽ وڏيون نعمتون ماڻيندا) |
| أُولٰئِكَ لَهُم رِزقٌ مَعلومٌ (آيت : 41) |
|
انهن جي لاءِ مقرر رزق هوندو. |
| فَوٰكِهُ وَهُم مُكرَمونَ (آيت : 42) |
|
(هنن لاءِ) ميوا (۽ هر قسم جون نعمتون ۽ خوشيون) هونديون ۽ هنن کي وڏي عزت ۽ وڏو درجو ملندو. |
| فى جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 43) |
|
(هو) نعمتن جي باغن ۾ هوندا. |
| عَلىٰ سُرُرٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 44) |
|
(جتي) تخت تي هڪٻئي جي سامهون ٿي ويهندا. |
| يُطافُ عَلَيهِم بِكَأسٍ مِن مَعينٍ (آيت : 45) |
|
صاف چشمي مان (ڀريل) پيالو هنن ۾ ڦيرايو ويندو. |
| بَيضاءَ لَذَّةٍ لِلشّٰرِبينَ (آيت : 46) |
|
جو صاف اڇو هوندو ۽ پيئندڙن لاءِ ڏاڍو لذيذ هوندو. |
| لا فيها غَولٌ وَلا هُم عَنها يُنزَفونَ (آيت : 47) |
|
ان جي پيئڻ سان نڪي مٿي کي ڦيري ايندي، نڪي ان سان هنن کي ڪو نشو ٿيندو. |
| وَعِندَهُم قٰصِرٰتُ الطَّرفِ عينٌ (آيت : 48) |
|
۽ هنن وٽ اکيون هيٺ ڪندڙ (شرميليون) ۽ وڏين اکين واريون عورتون هونديون. |
| كَأَنَّهُنَّ بَيضٌ مَكنونٌ (آيت : 49) |
|
ڄڻ ته هو لڪائي رکيل بيضا آهن. |
| فَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 50) |
|
اهي هڪ ٻئي ڏانهن منهن ڪندا ۽ هڪٻئي کان (ڳالهيون) پڇندا. |
| قالَ قائِلٌ مِنهُم إِنّى كانَ لى قَرينٌ (آيت : 51) |
|
انهن مان هڪڙو ڳالهائيندڙ چوندو ته، يقيناً (دنيا ۾) منهنجو هڪڙو سنگتي هو. |
| يَقولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ المُصَدِّقينَ (آيت : 52) |
|
جيڪو چوندو هو ته، تون به انهن منجهان آهين ڇا جي (رسول جي پيغام جي) تصديق ڪندڙ آهن (۽ کيس مڃيندڙ آهن)؟ |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَدينونَ (آيت : 53) |
|
ڇا جڏهن اسان مري وينداسين ۽ مٽيءَ ۾ هڏيون ٿي وينداسين تڏهن (اسان کي وري جيئرو ڪيو ويندو ۽ اسان جي عملن جو) اسان کي بدلو ڏنو ويندو؟ |
| قالَ هَل أَنتُم مُطَّلِعونَ (آيت : 54) |
|
(جڏهن بهشت وارو پنهنجي دنيا واري سنگتيءَ جا اهي لفظ ٻڌائيندو تڏهن) آواز ايندو ته توهان (بهشت وارؤ انهيءَ سنگتيءَ جي حالت معلوم ڪرڻ لاءِ) هيٺ نهارڻ چاهيو ٿا ڇا؟ |
| فَاطَّلَعَ فَرَءاهُ فى سَواءِ الجَحيمِ (آيت : 55) |
|
پوءِ هو هيٺ نهاريندو ۽ انهيءَ (سنگتيءَ) کي دوزخ جي باهه جي وچ ۾ ڏسندو. |
| قالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَ لَتُردينِ (آيت : 56) |
|
(۽ کيس) چوندو ته قسم آهي خدا جو ته تو ته مون کي ذري گهٽ کڏ ۾ ڪيرايو هو. |
| وَلَولا نِعمَةُ رَبّى لَكُنتُ مِنَ المُحضَرينَ (آيت : 57) |
|
۽ جيڪڏهن مون تي خدا جي مهرباني نه ٿئي ها ته مان ته انهن منجهان ٿيان ها جيڪي (هتي سزا لاءِ) حاضر ڪيا ويا آهن. |
| أَفَما نَحنُ بِمَيِّتينَ (آيت : 58) |
|
(اهو بهشتي خوشي ۽ ڊپ ۾ وڌيڪ) چوندو ته ڇا اسان وري ته ڪونه مرنداسين؟ |
| إِلّا مَوتَتَنَا الأولىٰ وَما نَحنُ بِمُعَذَّبينَ (آيت : 59) |
|
سواءِ اسان جي پهرئين موت جي (ٻيو موت ته ڪونه ڏسنداسين؟) نڪي اسان کي عذاب ڪيو ويندو؟ |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 60) |
|
(هي بهشت جو دائمي طور مليو آهي، سو) بيشڪ اها وڏي (سعادت ۽) ڪامراني آهي. |
| لِمِثلِ هٰذا فَليَعمَلِ العٰمِلونَ (آيت : 61) |
|
پوءِ اهڙيءَ ڪامرانيءَ واسطي سڀني عمل ڪندڙن کي (چڱا) عمل ڪرڻ گهرجن. |
| أَذٰلِكَ خَيرٌ نُزُلًا أَم شَجَرَةُ الزَّقّومِ (آيت : 62) |
|
ڇا اها (ڪامراني) بهتر مهماني آهي يا (دوزخ وارو) ٿوهر جو وڻ (بهتر نعمت آهي)؟ |
| إِنّا جَعَلنٰها فِتنَةً لِلظّٰلِمينَ (آيت : 63) |
|
يقيناً اسان انهيءَ (ٿوهر جي وڻ) کي ظالمن لاءِ فتنو (يعني آزمائش) ڪيو آهي. |
| إِنَّها شَجَرَةٌ تَخرُجُ فى أَصلِ الجَحيمِ (آيت : 64) |
|
اهو هڪڙو وڻ آهي جو دوزخ جي تري مان اڀري ٿو. |
| طَلعُها كَأَنَّهُ رُءوسُ الشَّيٰطينِ (آيت : 65) |
|
انهيءَ (جي ميون) جا ڇڳا اهڙا آهن جو ڄڻ ته شيطانن جا مٿا آهن. |
| فَإِنَّهُم لَءاكِلونَ مِنها فَمالِـٔونَ مِنهَا البُطونَ (آيت : 66) |
|
يقيناً ان وڻ منجهان (ڪوڙو ميوو) هو کائيندا ۽ ان سان پنهنجي پيٽن کي ڀري ڇڏيندا. |
| ثُمَّ إِنَّ لَهُم عَلَيها لَشَوبًا مِن حَميمٍ (آيت : 67) |
|
پوءِ اُن جي مٿان هنن کي ٽهڪندڙ پاڻيءَ جو مڪسچر پياريو ويندو. |
| ثُمَّ إِنَّ مَرجِعَهُم لَإِلَى الجَحيمِ (آيت : 68) |
|
پوءِ يقيناً هنن کي وري دوزخ جي باهه ڏي موٽايو ويندو (ائين وري وري ڪيو ويندو). |
| إِنَّهُم أَلفَوا ءاباءَهُم ضالّينَ (آيت : 69) |
|
يقيناً هنن پنهنجن ابن ڏاڏن کي غلط راهه تي ڏٺو (پر اهو خيال ڪونه ڪيائون ته هو غلط راهه تي آهن). |
| فَهُم عَلىٰ ءاثٰرِهِم يُهرَعونَ (آيت : 70) |
|
سو پاڻ به انهن جي نقش قدم تي ڌوڪيندا هلندا رهيا. |
| وَلَقَد ضَلَّ قَبلَهُم أَكثَرُ الأَوَّلينَ (آيت : 71) |
|
۽ هيءَ حقيقت آهي ته کانئن اڳي آيل ماڻهن مان گهڻا گمراهه ٿي ويا هئا. |
| وَلَقَد أَرسَلنا فيهِم مُنذِرينَ (آيت : 72) |
|
۽ هيءَ حقيقت آهي ته اسان هنن ۾ خبردار ڪندڙ (پيغمبر) موڪليا. (پر هنن ڌيان ڪونه ڏنو). |
| فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُنذَرينَ (آيت : 73) |
|
سو ڏسو ته جن کي خبردار به ڪيو ويو (ته به ڪين مڙيا) تن جي پڇاڙي ڪهڙي نه (خراب) ٿي. |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 74) |
|
پر الله جا سچا ٻانها (نه رڳو عذاب کان بچيا پر هر طرح ڪامياب ۽ ڪامران رهيا. |
| وَلَقَد نادىٰنا نوحٌ فَلَنِعمَ المُجيبونَ (آيت : 75) |
|
۽ هيءَ حقيقت آهي ته حضرت نوح اسان کي پڪاريو (۽ اسان هن جي پڪار ٻڌي ۽ سندس مدد ڪئي) سو اسان (پڪار ڪندڙن جي) مدد ڪرڻ ۾ ڪهڙا نه چڱا آهيون. |
| وَنَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 76) |
|
۽ اسان هن کي ۽ سندس ماڻهن کي وڏي آفت (يعني ٻوڏ) کان بچايو. |
| وَجَعَلنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الباقينَ (آيت : 77) |
|
۽ اسان سندس نسل کي (زمين تي) باقي رکيو (۽ منڪرن کي ٻوڙي ڇڏيو). |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 78) |
|
۽ اسان هن جي لاءِ پوين پيڙهين ۾ هيءَ (دعا) ڇڏي (جا اڄ تائين گهڻيون ئي قومون گهرنديون آهن) ته؛ |
| سَلٰمٌ عَلىٰ نوحٍ فِى العٰلَمينَ (آيت : 79) |
|
سڀني ماڻهن ۾ يا سڀني جهانن ۾ حضرت نوح تي سلام هجي (يا سلامتي هجي مٿس). |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 80) |
|
بيشڪ اسان نيڪي ڪندڙن کي اهڙي ئي طرح نيڪ بدلو ڏيندا آهيون. |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 81) |
|
بيشڪ هو اسان جي مؤمن ٻانهن مان هو. |
| ثُمَّ أَغرَقنَا الءاخَرينَ (آيت : 82) |
|
پوءِ اسان ٻين کي ٻوڏ ۾ غرق ڪري ڇڏيو. |
| وَإِنَّ مِن شيعَتِهِ لَإِبرٰهيمَ (آيت : 83) |
|
۽ يقيناً سندس جماعت مان (يعني سندس طريقي ته هلندڙ) حضرت ابراهيم به هو. |
| إِذ جاءَ رَبَّهُ بِقَلبٍ سَليمٍ (آيت : 84) |
|
ڏسو هن سالم دل سان پنهنجي پروردگار ڏي پنهنجي رخ رکيو. |
| إِذ قالَ لِأَبيهِ وَقَومِهِ ماذا تَعبُدونَ (آيت : 85) |
|
ڏسو هن پنهنجي پيءُ ۽ پنهنجي قوم جي ماڻهن کان پڇيو ته، توهان ڇا کي پوڄي رهيا آهيو (هي بت ۽ هي سج چنڊ تارا آهن ڇا؟) |
| أَئِفكًا ءالِهَةً دونَ اللَّهِ تُريدونَ (آيت : 86) |
|
ڇا ڪوڙ کي پوڄي رهيا آهيو؟ الله کي ڇڏي (ڪوڙن) معبودن (جي پوڄا ڪرڻ) ٿا چاهيو؟ |
| فَما ظَنُّكُم بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 87) |
|
پوءِ ڀلا جهان جي پروردگار جي متعلق اوهان جو ڪهڙو خيال آهي؟ |
| فَنَظَرَ نَظرَةً فِى النُّجومِ (آيت : 88) |
|
پوءِ هن تارن ڏي هڪڙي نظر اڇلائي. |
| فَقالَ إِنّى سَقيمٌ (آيت : 89) |
|
۽ چيو ته مان بيمار آهيا. |
| فَتَوَلَّوا عَنهُ مُدبِرينَ (آيت : 90) |
|
پوءِ اهي (بت پرست ۽ نجوم پرست) هن کي پٺي ڏيئي هليا ويا. |
| فَراغَ إِلىٰ ءالِهَتِهِم فَقالَ أَلا تَأكُلونَ (آيت : 91) |
|
پوءِ حضرت ابراهيم سندس معبودن (يعني بتن ڏي) رخ ڪيو ۽ چيو ته ڇا (جيڪي طعام توهان جي اڳيان بت پرستن رکيا آهن سي) کائو ئي نٿا؟ |
| ما لَكُم لا تَنطِقونَ (آيت : 92) |
|
توهان کي ڇا ٿي ويو آهي جو (جواب ئي نٿا ڏيو ۽) ڳالهايو ئي نٿا. |
| فَراغَ عَلَيهِم ضَربًا بِاليَمينِ (آيت : 93) |
|
سو هنن ڏي وڌيو ۽ ساڄي هٿ سان (هنن کي) ڌڪ هڻڻ لڳو. |
| فَأَقبَلوا إِلَيهِ يَزِفّونَ (آيت : 94) |
|
تنهن تي اهي ماڻهو ڊوڙندا آيا ۽ سندس سامهون ٿيا. |
| قالَ أَتَعبُدونَ ما تَنحِتونَ (آيت : 95) |
|
حضرت ابراهيم کين چيو ته، ڇا جن کي توهان پاڻ تراشي ٺاهيو آهي تن کي توهان پوڄيو ٿا؟ |
| وَاللَّهُ خَلَقَكُم وَما تَعمَلونَ (آيت : 96) |
|
(توهان ايترو به خيال نٿا ڪيو ته) الله ئي توهان کي خلقيو آهي ۽ جيڪي توهان بنايو ٿا تنهن کي به (ته اصل الله ئي پيدا ڪيو آهي.) |
| قالُوا ابنوا لَهُ بُنيٰنًا فَأَلقوهُ فِى الجَحيمِ (آيت : 97) |
|
(تنهن تي هو دليل ته ڪونه ڏيئي سگهيا سو وير وٺڻ لاءِ) چيائون ته هن جي لاءِ هڪ کورو ٺاهي تپايو ۽ پوءِ اڇلايوس انهي ڄڀي ڪندڙ باهه ۾. |
| فَأَرادوا بِهِ كَيدًا فَجَعَلنٰهُمُ الأَسفَلينَ (آيت : 98) |
|
مطلب ته هنن سندس خلاف گهڻائي منصوبا رٿيا ۽ اسان هنن کي (ناڪامياب ڪري) خوار ۽ بي ايمان ڪري ڇڏيو. |
| وَقالَ إِنّى ذاهِبٌ إِلىٰ رَبّى سَيَهدينِ (آيت : 99) |
|
۽ حضرت ابراهيم چيو ته، مان پنهنجي وپروردگار ڏي وڃي رهيو آهيان. يقيناً هو مون کي سڌي واٽ تي لڳائيندو. |
| رَبِّ هَب لى مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 100) |
|
(حضرت ابراهيم دعا گهري ته) اي منهنجا پروردگار! مون کي (اهڙو پٽ) ڏي جو صالحن منجهان هجي. |
| فَبَشَّرنٰهُ بِغُلٰمٍ حَليمٍ (آيت : 101) |
|
سو اسان هن کي هڪڙي حليم طبع ڇوڪر جي بشارت ڏني. |
| فَلَمّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعىَ قالَ يٰبُنَىَّ إِنّى أَرىٰ فِى المَنامِ أَنّى أَذبَحُكَ فَانظُر ماذا تَرىٰ قالَ يٰأَبَتِ افعَل ما تُؤمَرُ سَتَجِدُنى إِن شاءَ اللَّهُ مِنَ الصّٰبِرينَ (آيت : 102) |
|
پوءِ جڏهن (حضرت اسماعيل جوان ٿيو ۽) ساڻس گڏ ڪم ڪرڻ جي عمر کي رسيو تڏهن حضرت ابراهيم کيس چيو ته، اي منهنجا (پيارا) پٽ! مون خواب ۾ ڏٺو آهي ته توکي ذبح ٿو پيو ڪيان (يعني ڪهان ٿو پيو) پوءِ خيال ڪري ٻڌاءِ تنهنجي ڪهڙي راءِ آهي؟ هن جواب ڏنو تي منهنجا (پيارا) بابا! جيڪو توکي حڪم مليو آهي تنهن جي تعميل ڪري ڇڏ. تون ڏسندين ته انشاءَ الله مان صابر رهندس. |
| فَلَمّا أَسلَما وَتَلَّهُ لِلجَبينِ (آيت : 103) |
|
پوءِ جڏهن ٻئي ڄڻا حڪم جي تابعداريءَ لاءِ تيار ٿيا ۽ پيءُ پٽ کي پيشانيءَ ڀر ليٽايو. |
| وَنٰدَينٰهُ أَن يٰإِبرٰهيمُ (آيت : 104) |
|
تڏهن اسان کيس پڪاري چيو ته، اي ابراهيم (بس، پٽ کي نه ڪهه). |
| قَد صَدَّقتَ الرُّءيا إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 105) |
|
بيشڪ تو خواب سچي ڪري ڏيکاريو (يعني پٽ کي ڪهڻ لاءِ تيار ٿي ويو آهين ۽ هو به ڪسجڻ لاءِ دل و جان سان تيار آهي. سو اسان اوهان ٻنهي کي دنيا ۽ آخرت ۾ وڏي ڪاميابي ڏينداسين) اسان نيڪي ڪندڙن کي اهڙيءَ طرح نيڪ بدلو ڏيندا آهيون. |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ البَلٰؤُا۟ المُبينُ (آيت : 106) |
|
يقيناً اها ظاهرظهور آزمائش هئي، (اسان جي ڪا اها مرضي ڪانه هئي ته پٽ کي ڪهي ڇڏي. اسان کي جانورن يا ماڻهن جو رت ڪونه ٿو کپي). |
| وَفَدَينٰهُ بِذِبحٍ عَظيمٍ (آيت : 107) |
|
۽ اسان هڪ وڏي قربانيءَ جو فديو ڏيئي هن کي (يعني حضرت اسماعيل کي) بچايو. |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 108) |
|
۽ اسان هن جي لاءِ پوين پيڙهين ۾ هيءَ (دعا) ڇڏي ته، |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِبرٰهيمَ (آيت : 109) |
|
سلامتي هجي حضرت ابراهيم تي. |
| كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 110) |
|
اسان نيڪي ڪندڙن کي اهڙيءَ طرح نيڪ بدلو ڏيندا آهيون. |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 111) |
|
يقيناً هو اسان جي ايمان وارن ٻانهن مان هو. |
| وَبَشَّرنٰهُ بِإِسحٰقَ نَبِيًّا مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 112) |
|
۽ اسان حضرت ابراهيم کي (ٻئي پٽ) اسحاق (جي ڄمڻ) جي بشارت ڏني ته هو هڪ صالح نبي ٿيندو. |
| وَبٰرَكنا عَلَيهِ وَعَلىٰ إِسحٰقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِما مُحسِنٌ وَظالِمٌ لِنَفسِهِ مُبينٌ (آيت : 113) |
|
۽ اسان حضرت ابراهيم تي ۽ حضرت اسحاق تي برڪتون ڪيون. انهن جي نسل مان ڪي ته نيڪيون ڪندڙ آهن پر ڪي ظاهرظهور (ظالم آهن ۽) پنهنجي نفس تي ظلم ڪري رهيا آهن. |
| وَلَقَد مَنَنّا عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 114) |
|
۽ هيءَ حقيقت آهي ته اسان موسيٰ ۽ هارون تي وڏو احسان ڪيو. |
| وَنَجَّينٰهُما وَقَومَهُما مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 115) |
|
۽ ٻنهي کي ۽ سندن قوم (بني اسرائيل) کي وڏي مصيبت (يعني فرعون جي غلاميءَ ۽ سندس ظلمن) کان ڇڏايو. |
| وَنَصَرنٰهُم فَكانوا هُمُ الغٰلِبينَ (آيت : 116) |
|
۽ اسان سندس مدد ڪئي جنهن ڪري هو غالب رهيا (۽ مصيبتن کان ڇٽي پيا). |
| وَءاتَينٰهُمَا الكِتٰبَ المُستَبينَ (آيت : 117) |
|
۽ اسان ٻنهي کي اهڙو ڪتاب ڏنو جو حقيقتن کي چٽو ڪري ڏيکارڻ ۾ وڏي مدد ڪندڙ هو. |
| وَهَدَينٰهُمَا الصِّرٰطَ المُستَقيمَ (آيت : 118) |
|
۽ اسان ٻنهي کي سڌي راهه ڏيکاري ڇڏي. |
| وَتَرَكنا عَلَيهِما فِى الءاخِرينَ (آيت : 119) |
|
۽ اسان ٻنهي لاءِ پوين پيڙهين ۾ هي ديا ڇڏي. |
| سَلٰمٌ عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 120) |
|
(ته) موسيٰ ۽ هارون تي سلامتي هجي. |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 121) |
|
بيشڪ اسان نيڪي ڪندڙن کي اهڙيءَ طرح نيڪ بدلو ڏيندا آهيون. |
| إِنَّهُما مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 122) |
|
بيشڪ اهي ٻئي اسان جي مؤمن ٻانهن منجهان هئا. |
| وَإِنَّ إِلياسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 123) |
|
۽ يقيناً حضرت الياس به هڪڙو رسول هو. |
| إِذ قالَ لِقَومِهِ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 124) |
|
ڏسو! هن پنهنجي قوم جي ماڻهن کي چيو ته، (خدا جي نافرمانيءَ جي نتيجن کان) توهان ڊڄو ئي نٿا؟ |
| أَتَدعونَ بَعلًا وَتَذَرونَ أَحسَنَ الخٰلِقينَ (آيت : 125) |
|
ڇا توهان بعل (سورج ديوتا) کي پڪاريو ٿا ۽ انهيءَ الله کي ڇڏي ٿا ڏيو جو بهترين خالق آهي. |
| اللَّهَ رَبَّكُم وَرَبَّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 126) |
|
انهيءَ الله کي (وساري ٿا ڇڏيو) جو اوهان جو به پروردگار آهي ۽ اوهان جي اڳوڻن ابن ڏاڏن جو به پروردگار آهي. |
| فَكَذَّبوهُ فَإِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 127) |
|
پر هنن کيس ڪوڙو ٺهرايو ۽ نه مڃيو، سو يقيناً اهي (عذاب لاءِ) حاضر ڪيا ويندا. |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 128) |
|
سواءِ الله جي سچن ٻانهن جي (جن کي ڪامياب ڪيو ويندو). |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 129) |
|
۽ اسان هن جي لاءِ پوين پيڙهين ۾ هيءَ دعا ڇڏي (ته)، |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِل ياسينَ (آيت : 130) |
|
حضرت الياس تي سلامتي هجي. |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 131) |
|
بيشڪ اسان نيڪيون ڪندڙن کي اهڙيءَ طرح نيڪ بدلو ڏيندا آهيون. |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 132) |
|
يقيناً هو اسان جي مؤمن ٻانهن مان هڪ هو. |
| وَإِنَّ لوطًا لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 133) |
|
۽ يقيناً حضرت لوط به هڪڙو رسول هو. |
| إِذ نَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ أَجمَعينَ (آيت : 134) |
|
ڏسو اسان کيس ۽ سندس سڀني ماڻهن کي (سندن مخالفن کان ۽ ڇپن هيٺ اچي تباهه ٿيڻ کان) بچائي ورتو. |
| إِلّا عَجوزًا فِى الغٰبِرينَ (آيت : 135) |
|
سواءِ هڪ پوڙهي عورت جي (جا سندس زال هئي) جا پٺتي رهجي ويلن ۾ رهجي پيئي. |
| ثُمَّ دَمَّرنَا الءاخَرينَ (آيت : 136) |
|
پوءِ (انهن) ٻين کي اسان (پٿرن جي مينهن سان) ناس ڪري ڇڏيو. |
| وَإِنَّكُم لَتَمُرّونَ عَلَيهِم مُصبِحينَ (آيت : 137) |
|
۽ يقيناً توهان (مڪي جا عرب) ڏينهن جي وقت به انهن جي (کنڊرن) مٿان لنگهندا آهيو. |
| وَبِالَّيلِ أَفَلا تَعقِلونَ (آيت : 138) |
|
۽ رات جي وقت به (لنگهندا آهيو) پوءِ ڇا توهان (انهيءَ واقعي مان ڪجهه) سمجهو ئي نٿا (۽ عبرت ئي نٿا وٺو. افسوس!) |
| وَإِنَّ يونُسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 139) |
|
۽ يقيناً حضرت يونس به هڪڙو رسول هو. |
| إِذ أَبَقَ إِلَى الفُلكِ المَشحونِ (آيت : 140) |
|
ڏسو هو (نينوا شهر مان ماڻهن جي مڃڻ بابت نااميد ٿي شهر ڇڏي نڪتو ۽) ڀريل جهاز ڏانهن ڀڳو (۽ ان ۾ چڙهيو). |
| فَساهَمَ فَكانَ مِنَ المُدحَضينَ (آيت : 141) |
|
هُن ڪُڻن وجهڻ جي قبوليت ڏني (ڪڻا وڌائون جيڪي سندس خلاف ويا ۽) هو قصور وار ٺهرايو ويو. |
| فَالتَقَمَهُ الحوتُ وَهُوَ مُليمٌ (آيت : 142) |
|
پوءِ هڪ مڇي کيس ڳهي ويئي ۽ هن پاڻ کي ڏوهه ڏنو (جو هو خدا جي حڪم کان سواءِ نينوا مان نڪتو هو). |
| فَلَولا أَنَّهُ كانَ مِنَ المُسَبِّحينَ (آيت : 143) |
|
پوءِ جيڪڏهن هو (پشيمان نه ٿئي ها ۽) خدا جي پاڪائي ۽ شان بيان نه ڪري ها ته، |
| لَلَبِثَ فى بَطنِهِ إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 144) |
|
قيامت تائين ان (مڇيءَ) جي پيٽ ۾ پيو رهي ها. |
| فَنَبَذنٰهُ بِالعَراءِ وَهُوَ سَقيمٌ (آيت : 145) |
|
پوءِ اسان هن کي خشڪ ڪناري تي بيمار جهڙي حالت ۾ اڇلائي ڇڏيو. |
| وَأَنبَتنا عَلَيهِ شَجَرَةً مِن يَقطينٍ (آيت : 146) |
|
۽ اسان هن جي مٿان هڪڙو ڪدوءَ جي قسم جو پکڙندڙ وڻ ڄمايو ۽ پکيڙيو. |
| وَأَرسَلنٰهُ إِلىٰ مِا۟ئَةِ أَلفٍ أَو يَزيدونَ (آيت : 147) |
|
۽ اسان هن کي (وري نينوا جي) هڪ لک ۽ ڪجهه وڌيڪ ماڻهن ڏانهن موڪليو. |
| فَـٔامَنوا فَمَتَّعنٰهُم إِلىٰ حينٍ (آيت : 148) |
|
هنن ايمان آندو سو اسان به ڪجهه عرصي تائين هنن کي آسودگيءَ واري زندگي نصيب ڪئي. |
| فَاستَفتِهِم أَلِرَبِّكَ البَناتُ وَلَهُمُ البَنونَ (آيت : 149) |
|
سو (اي پيغمبر!) تون هنن (مڪي جي ڪافرن) جي راءِ ته پڇ ته، ڇا تنهنجي پروردگار لاءِ آهن ڌيئرون ۽ توهان جي لاءِ پٽ؟ (يعني توهان ته پٽ ٿا چاهيو ۽ ڌيئرن کي ڌڪاريو ٿا، پوءِ الله جي لاءِ وري ڪيئن ٿا ڌيئرون ٺهرايو؟) |
| أَم خَلَقنَا المَلٰئِكَةَ إِنٰثًا وَهُم شٰهِدونَ (آيت : 150) |
|
يا (پڇين ته) اسان ملائڪن کي ماديون ڪري خلقيو آهي ڇا؟ توهان (ائين) ڏٺو آهي ڇا؟ |
| أَلا إِنَّهُم مِن إِفكِهِم لَيَقولونَ (آيت : 151) |
|
ڏس هو يقيناً هٿرادو ڪوڙ ٺاهي رهيا آهن (ته) |
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 152) |
|
الله تعاليٰ ٻار ڄڻيا آهن، يقيناً هو بلڪل ڪوڙا آهن. |
| أَصطَفَى البَناتِ عَلَى البَنينَ (آيت : 153) |
|
ڇا هن پٽن کان ڌيئرن کي وڌيڪ پسند ڪيو آهي؟ |
| ما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ (آيت : 154) |
|
توهان (منڪرن) کي ڇا ٿي ويو آهي؟ ڪيئن ٿا اهڙي (غلط) راءِ ڏيو؟ |
| أَفَلا تَذَكَّرونَ (آيت : 155) |
|
پوءِ توهان سمجهندؤ يا نه؟ |
| أَم لَكُم سُلطٰنٌ مُبينٌ (آيت : 156) |
|
يا توهان وٽ ڪا چٽي سند يا دليل به آهي؟ |
| فَأتوا بِكِتٰبِكُم إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 157) |
|
جيڪڏهن توهان سچا آهيو (۽ ڪا سند اٿوَ) ته ڀلا آڻيو پنهنجو ڪتاب (هنن وٽ ڪا سند يا دليل ته هوئي ڪونه!) |
| وَجَعَلوا بَينَهُ وَبَينَ الجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَد عَلِمَتِ الجِنَّةُ إِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 158) |
|
۽ انهن (منڪرن) الله ۽ جنن جي وچ ۾ مائٽي ٺهرائي آهي (يعني چون ٿا ته جن الله تعاليٰ جا مائٽ آهن) پر حقيقت هي آهي ته جنن کي معلوم آهي ته، هو يقيناً (خدا جي اڳيان پڇاڻي لاءِ) حاضر ڪيا ويندا. |
| سُبحٰنَ اللَّهِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 159) |
|
وڏو شان آهي الله جو هو پاڪ آهي انهن ڳالهين کان جيڪي اهي منڪر ساڻس لڳائين ٿا. |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 160) |
|
پر الله جا سچا ٻانها (ائين ڪونه ٿا ڪن). |
| فَإِنَّكُم وَما تَعبُدونَ (آيت : 161) |
|
سو يقين آهي ته اوهين ۽ (اهي سڀ) جن جي عبادت ڪريو ٿا. |
| ما أَنتُم عَلَيهِ بِفٰتِنينَ (آيت : 162) |
|
ڪنهن کي به اوهين الله جي باري ۾ گمراهه ڪري نه ٿا سگهو. |
| إِلّا مَن هُوَ صالِ الجَحيمِ (آيت : 163) |
|
سواءِ انهيءَ جي جو (پاڻ گمراهه ٿي) ٻرندڙ باهه ۾ پوڻ وارو آهي. |
| وَما مِنّا إِلّا لَهُ مَقامٌ مَعلومٌ (آيت : 164) |
|
(صفن ۾ بيٺل مؤمن يا ملائڪ چون ٿا ته) اسان مان هرهڪ لاءِ بيهڻ جي جاءِ مقرر آهي. |
| وَإِنّا لَنَحنُ الصّافّونَ (آيت : 165) |
|
۽ اسان (فرض ادائين لاءِ هڪ ٿي) صفن ۾ بيٺا آهيون. |
| وَإِنّا لَنَحنُ المُسَبِّحونَ (آيت : 166) |
|
۽ يقيناً اسان (خدا جي راهه ۾) جهاد ڪندڙ آهيون. |
| وَإِن كانوا لَيَقولونَ (آيت : 167) |
|
۽ (هنن منڪرن ۾) ڪي اهڙا هئا جيڪي چوندا هئا ته، |
| لَو أَنَّ عِندَنا ذِكرًا مِنَ الأَوَّلينَ (آيت : 168) |
|
جيڪڏهن اسان وٽ اڳين ماڻهن جو ڪو پيغام ڇڏيل هجي ها. |
| لَكُنّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 169) |
|
ته پوءِ سچ پچ اسان خدا جا سچا ٻانها ٿيون ها. |
| فَكَفَروا بِهِ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 170) |
|
پر هاڻي (جڏهن وٽن قرآن اچي ويو آهي تڏهن) ان کي نٿا مڃين. پر جلد ئي معلوم ڪندا (ته نه مڃڻ جو نتيجو ڇا ٿو ٿئي). |
| وَلَقَد سَبَقَت كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا المُرسَلينَ (آيت : 171) |
|
۽ هيءَ حقيقت آهي ته، اسان جو قول اسان جي موڪليل ٻانهن کي اڳ ئي پهچي چڪو آهي ته، |
| إِنَّهُم لَهُمُ المَنصورونَ (آيت : 172) |
|
يقيناً سندن مدد ڪئي ويندي. |
| وَإِنَّ جُندَنا لَهُمُ الغٰلِبونَ (آيت : 173) |
|
۽ يقيناً اسان جو لشڪر غالب پوندو. |
| فَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 174) |
|
تنهن ڪري (اي پيغمبر!) ڪجهه وقت انهن ماڻهن کان منهن ڦيرائي ڇڏ. (يعني کين ڇڏي ڏي). |
| وَأَبصِرهُم فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 175) |
|
۽ انهن کي ڏسندو رهه (ته ڪهڙي ٿي حالت ٿئين) هو به جلد ئي ڏسندا (ته اسان تون غالب ۽ ڪامياب رهندين). |
| أَفَبِعَذابِنا يَستَعجِلونَ (آيت : 176) |
|
پوءِ ڇا هنن (سچ پچ) اسان جي عذاب جي اچڻ لاءِ تڪڙ لائي ڏني آهي؟ (هو چوندا هئا ته تي عذاب ڪونه ايندو ۽ جيڪڏهن اچڻو آهي ته ڀلا هڪدم اچي.) |
| فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِم فَساءَ صَباحُ المُنذَرينَ (آيت : 177) |
|
پر جڏهن اهو عذاب سندن اڳيان اچي نازل ٿيندو تڏهن انهن جو صبح ڪهڙو نه خراب ٿيندو جن کي خبردار به ڪيو ويو هو (پر ڌيان ئي ڪونه ڏنائون ۽ پنهنجا عمل نه سڌاريائون). |
| وَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 178) |
|
سو (اي پيغمبر!) انهن ماڻهن کان منهن ڦيرائي ڇڏ. |
| وَأَبصِر فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 179) |
|
۽ ڏسندو رهه (ته سندن حالت ڪهڙي ٿي ٿئي) هو به جلد ڏسندا (ته تون ڪامياب ٿيندين). |
| سُبحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ العِزَّةِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 180) |
|
تنهن جو پروردگار وڏي شان وارو آهي ۽ وڏي طاقت ۽ عزت جو مالڪ آهي، هو پاڪ آهي انهن سڀني ڳالهين کان جي اهي ڪافر هن جي متعلق چون ٿا. |
| وَسَلٰمٌ عَلَى المُرسَلينَ (آيت : 181) |
|
۽ سڀني رسولن تي سلام هجي. |
| وَالحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 182) |
|
۽ سڀ ساراهه انهيءَ الله جي لاءِ آهي جو سڄي جهان جو پروردگار آهي. |