| وَالصّٰفّٰتِ صَفًّا (آيت : 1) |
|
قسم آهي صفون ٻڌندڙن جو قطارون ڪري . |
| فَالزّٰجِرٰتِ زَجرًا (آيت : 2) |
|
پوءِ جهڻڪ ڏيندڙن جون ڌمڪائڻ لاءِ . |
| فَالتّٰلِيٰتِ ذِكرًا (آيت : 3) |
|
پوءِ پڙهندڙن جو ذڪر کي . |
| إِنَّ إِلٰهَكُم لَوٰحِدٌ (آيت : 4) |
|
بيشڪ اوهان جو معبود البته هڪ آهي . |
| رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما وَرَبُّ المَشٰرِقِ (آيت : 5) |
|
رب آسمانن ۽ زمين جو ۽ ان جو جيڪو انهن جي وچ ۾ آهي ۽ رب اوڀرن جو . |
| إِنّا زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنيا بِزينَةٍ الكَواكِبِ (آيت : 6) |
|
بيشڪ اسان سينگاريو آسمان دنيا جي کي هڪ سونهن تارن جي سان . |
| وَحِفظًا مِن كُلِّ شَيطٰنٍ مارِدٍ (آيت : 7) |
|
۽ حفاظت ڪري هر شيطان تڙيل کان . |
| لا يَسَّمَّعونَ إِلَى المَلَإِ الأَعلىٰ وَيُقذَفونَ مِن كُلِّ جانِبٍ (آيت : 8) |
|
ته ڪن نه ڏين ملا اعلى! ڏانهن ۽ اُمڙ هنيا وڃن هر طرف کان . |
| دُحورًا وَلَهُم عَذابٌ واصِبٌ (آيت : 9) |
|
تڙڻ جي لاءِ ۽ انهن جي لاءِ عذاب هميشہ وارو آهي . |
| إِلّا مَن خَطِفَ الخَطفَةَ فَأَتبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ (آيت : 10) |
|
مگر جنهن جهٽ هنيو جهٽ هڻڻ پويان پوندو ان جي اُمڙُ ٻرندڙ . |
| فَاستَفتِهِم أَهُم أَشَدُّ خَلقًا أَم مَن خَلَقنا إِنّا خَلَقنٰهُم مِن طينٍ لازِبٍ (آيت : 11) |
|
پوءِ پڇ انهن کان ڇا اهي وڌيڪ مضبوط آهن خلقت ۾ يا اهي (ٻيون شيون جيڪي اسان پيدا ڪيون بلاشڪ اسان پيدا ڪيو انهن کي پڪيءَ مٽيءَ مان . |
| بَل عَجِبتَ وَيَسخَرونَ (آيت : 12) |
|
بلڪ عجب ڪيو تو ۽ (اهي) ٺٺوليون ڪن پيا . |
| وَإِذا ذُكِّروا لا يَذكُرونَ (آيت : 13) |
|
۽ جڏهن نصيحت ڪيا ٿا وڃن ته نه ٿا نصيحت وٺن . |
| وَإِذا رَأَوا ءايَةً يَستَسخِرونَ (آيت : 14) |
|
۽ جڏهن ڏسن ٿا ڪا نشاني ته ٺٺوليون ڪن ٿا . |
| وَقالوا إِن هٰذا إِلّا سِحرٌ مُبينٌ (آيت : 15) |
|
۽ چون ٿا ته ناهي هي مگر جادو پڌرو . |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَبعوثونَ (آيت : 16) |
|
ڇا جڏهن مرنداسون ۽ هوندسون مٽي ۽ هڏا ڇا بلاشڪ اسان (قبرن مان) اٿاريل آهيون . |
| أَوَءاباؤُنَا الأَوَّلونَ (آيت : 17) |
|
يا اسان جا پهريان ابا ڏاڏا؟ . |
| قُل نَعَم وَأَنتُم دٰخِرونَ (آيت : 18) |
|
فرماءِ ته هائو ۽ اوهان ذليل هوندا . |
| فَإِنَّما هِىَ زَجرَةٌ وٰحِدَةٌ فَإِذا هُم يَنظُرونَ (آيت : 19) |
|
پوءِ صرف اها هڪ جهڻڪ آهي پوءِ اتي جو اتي اهي ڏسڻ لڳندا . |
| وَقالوا يٰوَيلَنا هٰذا يَومُ الدّينِ (آيت : 20) |
|
۽ چوندا اي اسان جي هلاڪت! هي قيامت جو ڏينهن آهي . |
| هٰذا يَومُ الفَصلِ الَّذى كُنتُم بِهِ تُكَذِّبونَ (آيت : 21) |
|
هي فيصلي جو ڏينهن آهي جنهن کي اوهان ڪوڙو چوندا هيئو . |
| احشُرُوا الَّذينَ ظَلَموا وَأَزوٰجَهُم وَما كانوا يَعبُدونَ (آيت : 22) |
|
اٿاريو انهن کي جن ظلم ڪيو ۽ انهن جي جوڙ وارن کي ۽ جن جي عبادت ڪندا هئا . |
| مِن دونِ اللَّهِ فَاهدوهُم إِلىٰ صِرٰطِ الجَحيمِ (آيت : 23) |
|
الله کان سواءِ پوءِ وٺي هلو انهن کي جهنم جي واٽ ڏانهن . |
| وَقِفوهُم إِنَّهُم مَسـٔولونَ (آيت : 24) |
|
۽ بيهاريو انهن کي بلاشڪ اهي پڇاڻو ڪيل آهن . |
| ما لَكُم لا تَناصَرونَ (آيت : 25) |
|
ڇا آهي اوهان کي هڪ ٻئي جي مدد نٿا ڪيو . |
| بَل هُمُ اليَومَ مُستَسلِمونَ (آيت : 26) |
|
بلڪ اهي اڄ ڪنڌ جهڪائيندڙ آهن . |
| وَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 27) |
|
۽ سامهون ٿيندا هڪڙا انهن مان ٻين کي پڇندا . |
| قالوا إِنَّكُم كُنتُم تَأتونَنا عَنِ اليَمينِ (آيت : 28) |
|
چوندا بلاشڪ اوهان ايندا هيئو اسان وٽ سڄي طرف کان . |
| قالوا بَل لَم تَكونوا مُؤمِنينَ (آيت : 29) |
|
چوندا بلڪ (اوهان پاڻ) مؤمن نه هيئو . |
| وَما كانَ لَنا عَلَيكُم مِن سُلطٰنٍ بَل كُنتُم قَومًا طٰغينَ (آيت : 30) |
|
۽ نه هو اسان جو اوهان تي ڪو زور بلڪ هيئو اوهان قوم سرڪشي ڪندڙ . |
| فَحَقَّ عَلَينا قَولُ رَبِّنا إِنّا لَذائِقونَ (آيت : 31) |
|
پوءِ ثابت ٿيو اسان تي فرمان اسان جي رب جو بيشڪ اسين البته چکندڙ آهيون . |
| فَأَغوَينٰكُم إِنّا كُنّا غٰوينَ (آيت : 32) |
|
پوءِ اسان اوهان کي گمراهه ڪيو بلاشڪ اسين گمراهه هئاسين . |
| فَإِنَّهُم يَومَئِذٍ فِى العَذابِ مُشتَرِكونَ (آيت : 33) |
|
پوءِ بلاشڪ اهي ان ڏينهن عذاب ۾ شريڪ آهن . |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَفعَلُ بِالمُجرِمينَ (آيت : 34) |
|
بيشڪ اسين اهڙي طرح ڪيون ٿا مجرمن سان . |
| إِنَّهُم كانوا إِذا قيلَ لَهُم لا إِلٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَستَكبِرونَ (آيت : 35) |
|
بيشڪ اهي هئا جڏهن چيو ويندو هو انهن کي ته ناهي ڪو سچو معبود هڪ الله کان سواءِ ته وڏائي ڪن پيا . |
| وَيَقولونَ أَئِنّا لَتارِكوا ءالِهَتِنا لِشاعِرٍ مَجنونٍ (آيت : 36) |
|
۽ چون پيا ته ڇا بلاشڪ اسان البته ڇڏيندڙ آهيون پنهنجن معبودن هڪ شاعر مجنون جي (چوڻ جي ڪري) . |
| بَل جاءَ بِالحَقِّ وَصَدَّقَ المُرسَلينَ (آيت : 37) |
|
بلڪ آندائين حق ۽ سچو چيائين مرسلن کي . |
| إِنَّكُم لَذائِقُوا العَذابِ الأَليمِ (آيت : 38) |
|
بلاشڪ اوهان البته چکندڙ آهيو عذاب دردناڪ . |
| وَما تُجزَونَ إِلّا ما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 39) |
|
۽ نه بدلو ڏنا ويندو مگر جيڪي ڪندا هيئو . |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 40) |
|
مگر الله جا مخلص ٻانها . |
| أُولٰئِكَ لَهُم رِزقٌ مَعلومٌ (آيت : 41) |
|
اهي انهن جي لاءِ رزق مقرر آهي . |
| فَوٰكِهُ وَهُم مُكرَمونَ (آيت : 42) |
|
ميوا ۽ عزت وارا آهن . |
| فى جَنّٰتِ النَّعيمِ (آيت : 43) |
|
نعمتن وارن بهشتن ۾ . |
| عَلىٰ سُرُرٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 44) |
|
تختن تي هڪ ٻئي کي سامهون ويهندڙ . |
| يُطافُ عَلَيهِم بِكَأسٍ مِن مَعينٍ (آيت : 45) |
|
ڦيرايو ويندو انهن تي پيالو وهندڙ شراب مان . |
| بَيضاءَ لَذَّةٍ لِلشّٰرِبينَ (آيت : 46) |
|
سفيد لذت وارو پيئندڙن جي لاءِ . |
| لا فيها غَولٌ وَلا هُم عَنها يُنزَفونَ (آيت : 47) |
|
ناهي ان ۾ مٿي جو ڦرڻ ۽ نه اهي ان کان نشي وارا ٿيندا . |
| وَعِندَهُم قٰصِرٰتُ الطَّرفِ عينٌ (آيت : 48) |
|
۽ انهن وٽ هيٺ نهاريندڙ وڏين اکين واريون هونديون . |
| كَأَنَّهُنَّ بَيضٌ مَكنونٌ (آيت : 49) |
|
ڄڻ ته اهي آنا ڍڪيل آهن . |
| فَأَقبَلَ بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ يَتَساءَلونَ (آيت : 50) |
|
پوءِ سامهون ٿيندا هڪڙا انهن مان ٻين ڏانهن پڇا ڪندا . |
| قالَ قائِلٌ مِنهُم إِنّى كانَ لى قَرينٌ (آيت : 51) |
|
چوندوچوندڙ انهن مان بلاشڪ هو منهنجي لاءِ هڪ سنگتي . |
| يَقولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ المُصَدِّقينَ (آيت : 52) |
|
چوي پيو ته ڇا پڪ تون البته تصديق ڪندڙن مان آهين؟ . |
| أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَدينونَ (آيت : 53) |
|
ڇا جڏهن مرنداسون ۽ هونداسون مٽي ۽ هڏا ڇا بيشڪ اسين البته بدلو ڏنل آهيون؟ . |
| قالَ هَل أَنتُم مُطَّلِعونَ (آيت : 54) |
|
چوندو ڇا اوهان لياڪو پائي ڏسندڙ آهيو . |
| فَاطَّلَعَ فَرَءاهُ فى سَواءِ الجَحيمِ (آيت : 55) |
|
پوءِ لياڪو پائي ڏسندؤ پوءِ ڏسندؤ ان کي دوزخ جي وچ ۾ . |
| قالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَ لَتُردينِ (آيت : 56) |
|
چوندو الله جو قسم آهي ته ويجهو هئين تو جو البته هلاڪ ڪرين مون کي . |
| وَلَولا نِعمَةُ رَبّى لَكُنتُ مِنَ المُحضَرينَ (آيت : 57) |
|
۽ جيڪڏهن نه هجي ها منهنجي رب جي نعمت ته البته هجان ها حاضر ڪيلن مان . |
| أَفَما نَحنُ بِمَيِّتينَ (آيت : 58) |
|
ڇا پوءِ ناهيون اسين مرڻ وارا . |
| إِلّا مَوتَتَنَا الأولىٰ وَما نَحنُ بِمُعَذَّبينَ (آيت : 59) |
|
مگر اسان جو پهريون مرڻ ۽ ناهيون اسين عذاب ڪيل . |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ الفَوزُ العَظيمُ (آيت : 60) |
|
بيشڪ هيء البته اهائي ڪاميابي وڏي آهي . |
| لِمِثلِ هٰذا فَليَعمَلِ العٰمِلونَ (آيت : 61) |
|
هن جهڙي (نعمت) لاء پوءِ ڀلي ته عمل ڪن عمل ڪندڙ . |
| أَذٰلِكَ خَيرٌ نُزُلًا أَم شَجَرَةُ الزَّقّومِ (آيت : 62) |
|
ڇا اها (مهماني) ڀلي آهي يا ٿوهر جو وڻ . |
| إِنّا جَعَلنٰها فِتنَةً لِلظّٰلِمينَ (آيت : 63) |
|
بلاشڪ اسان بنايو ان کي فتنو ظالمن جي لاءِ . |
| إِنَّها شَجَرَةٌ تَخرُجُ فى أَصلِ الجَحيمِ (آيت : 64) |
|
بلاشڪ اهو وڻ آهي نڪري ٿو دوزخ وچ مان . |
| طَلعُها كَأَنَّهُ رُءوسُ الشَّيٰطينِ (آيت : 65) |
|
گوشا ان جا ڄڻ ته اهي شيطانن جا مٿا آهن . |
| فَإِنَّهُم لَءاكِلونَ مِنها فَمالِـٔونَ مِنهَا البُطونَ (آيت : 66) |
|
پوءِ بلاشڪ اهي البته کائيندڙ آهن ان مان پوءِ ڀريندڙ آهن انهن مان پيٽ . |
| ثُمَّ إِنَّ لَهُم عَلَيها لَشَوبًا مِن حَميمٍ (آيت : 67) |
|
ان کان پوءِ بلاشڪ انهن جي لاءِ ان تي البته ملاوٽ آهي ٽهڪندڙ گرم پاڻيءَ مان . |
| ثُمَّ إِنَّ مَرجِعَهُم لَإِلَى الجَحيمِ (آيت : 68) |
|
تنهن کان پوءِ بيشڪ انهن جو موٽڻ آهي دوزخ ڏانهن . |
| إِنَّهُم أَلفَوا ءاباءَهُم ضالّينَ (آيت : 69) |
|
بلاشڪ انهن لڌو ابن ڏاڏن پنهنجن کي گمراهه . |
| فَهُم عَلىٰ ءاثٰرِهِم يُهرَعونَ (آيت : 70) |
|
پوءِ اهي انهن جي (پيرن جي) نشانن تي ڊوڙن ٿا . |
| وَلَقَد ضَلَّ قَبلَهُم أَكثَرُ الأَوَّلينَ (آيت : 71) |
|
۽ البته تحقيق گمراهه ٿيا انهن کان اڳي گهڻا پهرين مان . |
| وَلَقَد أَرسَلنا فيهِم مُنذِرينَ (آيت : 72) |
|
۽ البته تحقيق موڪلياسون انهن ۾ ڊيڄاريندڙ . |
| فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُنذَرينَ (آيت : 73) |
|
پوءِ ڏس ته ڪهڙي طرح هئي پڇاڙي ڊيڄاريلن جي . |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 74) |
|
مگر خالص ٻانها الله جا . |
| وَلَقَد نادىٰنا نوحٌ فَلَنِعمَ المُجيبونَ (آيت : 75) |
|
۽ البته تحقيق سڏيو اسان کي نوح پوءِ البته چڱا قبول ڪندڙ آهيون . |
| وَنَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 76) |
|
۽ ڇڏايوسون ان کي ۽ ان جي اهل کي مصيبت وڏيءَ کان . |
| وَجَعَلنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الباقينَ (آيت : 77) |
|
۽ ڪيوسون اولاد ان جو اهي ئي باقي رهندڙ . |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 78) |
|
۽ ڇڏي اسان ان جي (چڱي يادگيري) پونين ۾ . |
| سَلٰمٌ عَلىٰ نوحٍ فِى العٰلَمينَ (آيت : 79) |
|
سلام آهي نوح تي سڀني جهانن ۾ . |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 80) |
|
بلاشڪ اسين اهڙي طرح سهڻو بدلو ڏينداسون نيڪوڪارن کي . |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 81) |
|
بيشڪ اهو اسان جي ٻانهن مؤمنن مان آهي . |
| ثُمَّ أَغرَقنَا الءاخَرينَ (آيت : 82) |
|
ان کان پوءِ ٻوڙي ڇڏيوسون ٻين کي . |
| وَإِنَّ مِن شيعَتِهِ لَإِبرٰهيمَ (آيت : 83) |
|
بلاشڪ ان (نوح) جي پيروي ڪندڙن مان البته ابراهيم هو . |
| إِذ جاءَ رَبَّهُ بِقَلبٍ سَليمٍ (آيت : 84) |
|
جڏهن آيو پنهنجي رب وٽ سالم دل سان . |
| إِذ قالَ لِأَبيهِ وَقَومِهِ ماذا تَعبُدونَ (آيت : 85) |
|
جڏهن فرمايائين پنهنجي پيءُ ۽ پنهنجي قوم کي ته ڪنهن جي عبادت ڪيو ٿا؟ . |
| أَئِفكًا ءالِهَةً دونَ اللَّهِ تُريدونَ (آيت : 86) |
|
ڇا هٿرادو ٺاهلين معبودن جو الله کان سواءِ ارادو ڪيو ٿا . |
| فَما ظَنُّكُم بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 87) |
|
پوءِ ڪهڙو آهي گمان اوهان جو جهانن جي رب سان . |
| فَنَظَرَ نَظرَةً فِى النُّجومِ (آيت : 88) |
|
پوءِ نظر ڪيائين هڪ ڀيرو تارن ۾ . |
| فَقالَ إِنّى سَقيمٌ (آيت : 89) |
|
پوءِ چيائين ته بيشڪ مان بيمار آهيان . |
| فَتَوَلَّوا عَنهُ مُدبِرينَ (آيت : 90) |
|
پوءِ ڦريا ان کان پٺي ڏيندڙ . |
| فَراغَ إِلىٰ ءالِهَتِهِم فَقالَ أَلا تَأكُلونَ (آيت : 91) |
|
پوءِ لڪ ۾ ويو انهن جي بتن ۾ پوءِ فرمائين ته ڇو نٿا کائو . |
| ما لَكُم لا تَنطِقونَ (آيت : 92) |
|
ڇا ٿيو آهي اوهان کي جو نٿا ڳالهايو . |
| فَراغَ عَلَيهِم ضَربًا بِاليَمينِ (آيت : 93) |
|
پوءِ لڪ ۾ (حملو ڪيائين) انهن تي ڌڪ هڻڻ ۾ سڄي هٿ سان . |
| فَأَقبَلوا إِلَيهِ يَزِفّونَ (آيت : 94) |
|
پوءِ آيا ان ڏانهن ڊوڙن پيا . |
| قالَ أَتَعبُدونَ ما تَنحِتونَ (آيت : 95) |
|
فرمايائون ته ڇا عبادت ڪيو ٿا انهن جي جن کي هٿن سان گهڙيو ٿا . |
| وَاللَّهُ خَلَقَكُم وَما تَعمَلونَ (آيت : 96) |
|
۽ الله پيدا ڪيو اوهان کي ۽ جن کي اوهان ٺاهيو ٿا . |
| قالُوا ابنوا لَهُ بُنيٰنًا فَأَلقوهُ فِى الجَحيمِ (آيت : 97) |
|
چيائون ته ٺاهيو ان جي لاءِ جاءِ پوءِ اڇلايو ان کي ٻرندڙ باهه ۾ . |
| فَأَرادوا بِهِ كَيدًا فَجَعَلنٰهُمُ الأَسفَلينَ (آيت : 98) |
|
پوءِ اردو ڪيائون ان سان فريب ڪرڻ جو پوءِ ڪيوسون انهن کي هيٺ . |
| وَقالَ إِنّى ذاهِبٌ إِلىٰ رَبّى سَيَهدينِ (آيت : 99) |
|
۽ فرمايائين ته بيشڪ مان وڃڻ وارو آهيان پنهنجي رب ڏانهن جلد واٽ ڏيکاريندو مون کي . |
| رَبِّ هَب لى مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 100) |
|
اي منهنجا رب! ڏي مون کي صالحن مان . |
| فَبَشَّرنٰهُ بِغُلٰمٍ حَليمٍ (آيت : 101) |
|
پوءِ خوشخبري ڏني سون ان کي بردبار پٽ جي . |
| فَلَمّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعىَ قالَ يٰبُنَىَّ إِنّى أَرىٰ فِى المَنامِ أَنّى أَذبَحُكَ فَانظُر ماذا تَرىٰ قالَ يٰأَبَتِ افعَل ما تُؤمَرُ سَتَجِدُنى إِن شاءَ اللَّهُ مِنَ الصّٰبِرينَ (آيت : 102) |
|
پوءِ جڏهن پهتو ان سان گڏ ڊوڙڻ (واري عمر) کي ته فرمايائين اي منهنجا پٽڙا! بيشڪ مان ڏسان پيو ننڊ ۾ ته بيشڪ مان ڪهان ٿو توکي پوءِ ڏس ته ڇا ٿو راءِ ڏين؟ چيائين ته اي منهنجا پيءُ! ڪر جيڪي تون امر ڪيو وڃين ٿو جلد لهندين تون مون کي جيڪڏهن گهريو الله صبر ڪندڙن مان . |
| فَلَمّا أَسلَما وَتَلَّهُ لِلجَبينِ (آيت : 103) |
|
پوءِ جڏهن حڪم مڃيائون ۽ ليٽايائين ان کي پيشانيءَ ڀر . |
| وَنٰدَينٰهُ أَن يٰإِبرٰهيمُ (آيت : 104) |
|
۽ سڏيو اسان ان کي ته اي ابراهيم! . |
| قَد صَدَّقتَ الرُّءيا إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 105) |
|
تحقيق سچو ڪري ڏيکاريو تو خواب بيشڪ اسين اهڙي طرح بدلو ڏينداسون نيڪو ڪارن کي . |
| إِنَّ هٰذا لَهُوَ البَلٰؤُا۟ المُبينُ (آيت : 106) |
|
بلاشڪ هي البته اها آزمائش چٽي آهي . |
| وَفَدَينٰهُ بِذِبحٍ عَظيمٍ (آيت : 107) |
|
۽ عوض ڏنو اسان ان جو قربانيءَ وڏيءَ سان . |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 108) |
|
۽ ڇڏي اسان ان جي (سهڻي يادگيري) پونين ۾ . |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِبرٰهيمَ (آيت : 109) |
|
سلام آهي ابراهيم تي . |
| كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 110) |
|
اهڙي طرح بدلو ڏينداسون نيڪو ڪارن کي . |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 111) |
|
بيشڪ اهو اسان جن مؤمنن ٻانهن مان آهي . |
| وَبَشَّرنٰهُ بِإِسحٰقَ نَبِيًّا مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 112) |
|
۽ بشارت ڏني سون ان کي اسحاق جي نبي هو صالحن مان . |
| وَبٰرَكنا عَلَيهِ وَعَلىٰ إِسحٰقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِما مُحسِنٌ وَظالِمٌ لِنَفسِهِ مُبينٌ (آيت : 113) |
|
۽ برڪت وڌي اسان ان تي ۽ اسحاق تي ۽ انهن جي اولاد مان ڪو چڱو آهي ۽ ڪو ظالم آهي پنهنجي نفس تي پڌرو . |
| وَلَقَد مَنَنّا عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 114) |
|
۽ البته تحقيق احسان ڪيو اسان موسى ۽ هارون تي . |
| وَنَجَّينٰهُما وَقَومَهُما مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 115) |
|
۽ ڇڏايوسون انهن ٻنهي کي ۽ انهن جي قوم کي ڏک وڏي کان . |
| وَنَصَرنٰهُم فَكانوا هُمُ الغٰلِبينَ (آيت : 116) |
|
۽ مدد ڪئي سون انهن جي پوءِ هئا اهي ئي غالب . |
| وَءاتَينٰهُمَا الكِتٰبَ المُستَبينَ (آيت : 117) |
|
۽ ڏنوسون انهن ٻنهي کي ڪتاب روشن . |
| وَهَدَينٰهُمَا الصِّرٰطَ المُستَقيمَ (آيت : 118) |
|
۽ هدايت ڪئي سون انهن ٻنهي کي سڌي واٽ ڏانهن . |
| وَتَرَكنا عَلَيهِما فِى الءاخِرينَ (آيت : 119) |
|
۽ ڇڏي سون انهن ٻنهي جي (سٺي يادگيري) پونين ۾ . |
| سَلٰمٌ عَلىٰ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 120) |
|
سلام آهي موسى ۽ هارون تي . |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 121) |
|
بلاشڪ اسين اهڙي طرح بدلو ڏينداسون نيڪو ڪارن کي . |
| إِنَّهُما مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 122) |
|
بلاشڪ اهي ٻئي اسان جي ايمان وارن ٻانهن مان آهن . |
| وَإِنَّ إِلياسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 123) |
|
۽ بيشڪ الياس البته مرسلن مان آهي . |
| إِذ قالَ لِقَومِهِ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 124) |
|
جڏهن چيائين پنهنجي قوم کي ته ڇا اوهان نٿا ڊڄو؟ . |
| أَتَدعونَ بَعلًا وَتَذَرونَ أَحسَنَ الخٰلِقينَ (آيت : 125) |
|
ڇا پوڄا ڪيو ٿا بعل جي ۽ ڇڏيو ٿا سڀني ٺاهيندڙن کان وڌيڪ سهڻي ٺاهيندڙ . |
| اللَّهَ رَبَّكُم وَرَبَّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 126) |
|
الله پنهنجي رب ۽ پنهنجن پهرين ابن ڏاڏن جي رب کي . |
| فَكَذَّبوهُ فَإِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 127) |
|
پوءِ ان کي ڪوڙو چيائون پوءِ بيشڪ اهي البته حاضر ڪيل آهن . |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 128) |
|
مگر الله جا مخلص ٻانها . |
| وَتَرَكنا عَلَيهِ فِى الءاخِرينَ (آيت : 129) |
|
۽ (چڱي ياد) ڇڏي سون ان جي پونين ۾ . |
| سَلٰمٌ عَلىٰ إِل ياسينَ (آيت : 130) |
|
سلام آهي الياس تي . |
| إِنّا كَذٰلِكَ نَجزِى المُحسِنينَ (آيت : 131) |
|
بيشڪ اسين اهڙي طرح بدلو ڏينداسون نيڪو ڪارن کي . |
| إِنَّهُ مِن عِبادِنَا المُؤمِنينَ (آيت : 132) |
|
بلاشڪ اهو اسان جي ايمان وارن ٻانهن مان آهي . |
| وَإِنَّ لوطًا لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 133) |
|
۽ بيشڪ لوط البته مرسلن مان آهي . |
| إِذ نَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ أَجمَعينَ (آيت : 134) |
|
جڏهن ڇڏايوسين ان کي ۽ ان جي اهل مڙني کي . |
| إِلّا عَجوزًا فِى الغٰبِرينَ (آيت : 135) |
|
مگر هڪ پوڙهي پوئتي رهندڙن مان هئي . |
| ثُمَّ دَمَّرنَا الءاخَرينَ (آيت : 136) |
|
ان کان پوءِ هلاڪ ڪيوسين ٻين کي . |
| وَإِنَّكُم لَتَمُرّونَ عَلَيهِم مُصبِحينَ (آيت : 137) |
|
۽ بلاشڪ اوهان البته لنگهو پيا انهن تان صبح جي وقت . |
| وَبِالَّيلِ أَفَلا تَعقِلونَ (آيت : 138) |
|
۽ رات جو ڇا پوءِ نٿا عقل رکو . |
| وَإِنَّ يونُسَ لَمِنَ المُرسَلينَ (آيت : 139) |
|
۽ بيشڪ يونس البته مرسلن مان آهي . |
| إِذ أَبَقَ إِلَى الفُلكِ المَشحونِ (آيت : 140) |
|
جڏهن ڀڄي پهتو ٻيڙيءَ ڀريل ڏانهن . |
| فَساهَمَ فَكانَ مِنَ المُدحَضينَ (آيت : 141) |
|
پوءِ ڪڻو وڌائين پوءِ هو ڪڻي ۾ مغلوبن مان . |
| فَالتَقَمَهُ الحوتُ وَهُوَ مُليمٌ (آيت : 142) |
|
پوءِ ڳهي وئي ان کي مڇي ۽ اهو ملامت ڪندڙ آهي . |
| فَلَولا أَنَّهُ كانَ مِنَ المُسَبِّحينَ (آيت : 143) |
|
پوءِ جيڪڏهن نه هجي ها ته تحقيق اهو هو تسبيح پڙهندڙ مان . |
| لَلَبِثَ فى بَطنِهِ إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 144) |
|
ته البته رهي ها ان جي پيٽ ۾ ان ڏينهن تائين جنهن ۾ اٿاريا ويندا . |
| فَنَبَذنٰهُ بِالعَراءِ وَهُوَ سَقيمٌ (آيت : 145) |
|
پوءِ اڇلايوسون ان کي صاف ميدان ۾ ۽ اهو بيمار هو . |
| وَأَنبَتنا عَلَيهِ شَجَرَةً مِن يَقطينٍ (آيت : 146) |
|
۽ ڄمايوسون ان تي وڻ ڪدوءَ جو . |
| وَأَرسَلنٰهُ إِلىٰ مِا۟ئَةِ أَلفٍ أَو يَزيدونَ (آيت : 147) |
|
۽ موڪليوسون ان کي هڪ لک ماڻهن يا زياده ڏانهن . |
| فَـٔامَنوا فَمَتَّعنٰهُم إِلىٰ حينٍ (آيت : 148) |
|
پوءِ ايمان آندائون پوءِ فائدو ڏنوسون انهن کي هڪ وقت تائين . |
| فَاستَفتِهِم أَلِرَبِّكَ البَناتُ وَلَهُمُ البَنونَ (آيت : 149) |
|
پوءِ پڇ انهن کان ته ڇا تنهنجي رب جي لاءِ ڌيئرون آهن ۽ انهن جي لاءِ پٽ آهن . |
| أَم خَلَقنَا المَلٰئِكَةَ إِنٰثًا وَهُم شٰهِدونَ (آيت : 150) |
|
ڇا پيدا ڪيوسون ملائڪن کي عورتون ڪري ۽ اهي حاضر هئا . |
| أَلا إِنَّهُم مِن إِفكِهِم لَيَقولونَ (آيت : 151) |
|
خبردار بيشڪ اهي پنهنجي طرفان بهتان هڻڻ جي ڪري البته چون ٿا ته . |
| وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 152) |
|
الله کي اولاد آهي ۽ بلاشڪ اهي البته ڪوڙ هڻندڙ آهن . |
| أَصطَفَى البَناتِ عَلَى البَنينَ (آيت : 153) |
|
ڇا پسند ڪيائين ڌيئرن کي پٽن تي . |
| ما لَكُم كَيفَ تَحكُمونَ (آيت : 154) |
|
ڇا ٿيو آهي اوهان کي ڪيئن ٿا حڪم ڪيو؟ . |
| أَفَلا تَذَكَّرونَ (آيت : 155) |
|
ڇو نه ٿا ڌيان ڏيو؟ . |
| أَم لَكُم سُلطٰنٌ مُبينٌ (آيت : 156) |
|
يا اوهان جي لاءِ روشن حجت آهي . |
| فَأتوا بِكِتٰبِكُم إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 157) |
|
پوءِ آڻيو پنهنجو ڪتاب جيڪڏهن آهيو سچا . |
| وَجَعَلوا بَينَهُ وَبَينَ الجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَد عَلِمَتِ الجِنَّةُ إِنَّهُم لَمُحضَرونَ (آيت : 158) |
|
۽ ڪيائون ان (الله) ۽ جنن جي وچ ۾ نسب (جو سلسلو) ۽ البته تحقيق ڄاتو جنن ته بلاشڪ اهي حاضر ڪيل آهن . |
| سُبحٰنَ اللَّهِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 159) |
|
الله جي پاڪائي آهي ان کان جو بيان ڪندا آهن . |
| إِلّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 160) |
|
مگر الله جا خالص ٻانها . |
| فَإِنَّكُم وَما تَعبُدونَ (آيت : 161) |
|
پوءِ بيشڪ اوهان ۽ جن جي اوهان عبادت ڪيو ٿا . |
| ما أَنتُم عَلَيهِ بِفٰتِنينَ (آيت : 162) |
|
نه آهيو اوهان ان تي گمراهه ڪرڻ وارا . |
| إِلّا مَن هُوَ صالِ الجَحيمِ (آيت : 163) |
|
مگر ان کي جيڪو اهو پاڻ جهنم ۾ داخل ٿيندڙ آهي . |
| وَما مِنّا إِلّا لَهُ مَقامٌ مَعلومٌ (آيت : 164) |
|
۽ ناهي اسان مان ڪو مگر ان جي لاءِ معلوم جاءِ آهي . |
| وَإِنّا لَنَحنُ الصّافّونَ (آيت : 165) |
|
۽ بلاشڪ اسان ئي صف ٻڌندڙ آهيون . |
| وَإِنّا لَنَحنُ المُسَبِّحونَ (آيت : 166) |
|
۽ بيشڪ اسان ئي تسبيح پڙهندڙ آهيون . |
| وَإِن كانوا لَيَقولونَ (آيت : 167) |
|
۽ بلاشڪ چوندا هئا ته . |
| لَو أَنَّ عِندَنا ذِكرًا مِنَ الأَوَّلينَ (آيت : 168) |
|
جيڪڏهن تحقيق اسان وٽ هجي ها نصيحت پهرين کان ته. |
| لَكُنّا عِبادَ اللَّهِ المُخلَصينَ (آيت : 169) |
|
البته هجون ها الله جا خالص ٻانها . |
| فَكَفَروا بِهِ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 170) |
|
پوءِ انڪار ڪيائون ان جو پوءِ عنقريب ڄاڻندا . |
| وَلَقَد سَبَقَت كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا المُرسَلينَ (آيت : 171) |
|
۽ البته تحقيق اڳي گذريو اسان جو فرمان اسان جن ٻانهن مرسلن لاءِ . |
| إِنَّهُم لَهُمُ المَنصورونَ (آيت : 172) |
|
بلاشڪ اهي ئي مدد ڪيل آهن . |
| وَإِنَّ جُندَنا لَهُمُ الغٰلِبونَ (آيت : 173) |
|
۽ بلاشڪ اسان جا لشڪر البته اهي غالب آهن . |
| فَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 174) |
|
پوءِ منهن ڦيراءِ انهن کان هڪ وقت تائين . |
| وَأَبصِرهُم فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 175) |
|
۽ ڏس انهن کي پوءِ جلد پاڻ به ڏسندا . |
| أَفَبِعَذابِنا يَستَعجِلونَ (آيت : 176) |
|
ڇا پوءِ اسان جي عذاب کي تڪڙو گهرن ٿا . |
| فَإِذا نَزَلَ بِساحَتِهِم فَساءَ صَباحُ المُنذَرينَ (آيت : 177) |
|
پوءِ جڏهن لهندو انهن جي اڱڻ تي پوءِ بري هوندي صبح ڊيڄاريلن جي . |
| وَتَوَلَّ عَنهُم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 178) |
|
۽ منهن ڦيراءِ انهن کان ڪو وقت . |
| وَأَبصِر فَسَوفَ يُبصِرونَ (آيت : 179) |
|
۽ ڏسندو رهه پوءِ جلد (اهي به) ڏسندا . |
| سُبحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ العِزَّةِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 180) |
|
پاڪائي آهي تنهنجي رب جي عزت واري (رب) جي ان کان جيڪو بيان ڪن ٿا . |
| وَسَلٰمٌ عَلَى المُرسَلينَ (آيت : 181) |
|
۽ سلام آهي مرسلن تي . |
| وَالحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 182) |
|
۽ سڀ ساراهه ثابت آهي الله جهانن جي رب جي لاءِ . |