الحَمدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ جاعِلِ المَلٰئِكَةِ رُسُلًا أُولى أَجنِحَةٍ مَثنىٰ وَثُلٰثَ وَرُبٰعَ يَزيدُ فِى الخَلقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 1) |
سڀ تعريفون الله لاءِ آهن جو آسمانن ۽ زمين جو بنائيندڙ ملائڪن کي قاصد ڪندڙ آهي، جي ٻن ٻن ۽ ٽن ٽن ۽ چئن چئن پرن وارا آهن (سندن) پيدائش ۾ جيڪي گهري ٿو سو وڌائي ٿو. بيشڪ الله سڀ ڪنهن شئي تي قدرت رکندڙ آهي. |
ما يَفتَحِ اللَّهُ لِلنّاسِ مِن رَحمَةٍ فَلا مُمسِكَ لَها وَما يُمسِك فَلا مُرسِلَ لَهُ مِن بَعدِهِ وَهُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 2) |
ماڻهن لاءِ جا به رحمت کولي ٿو تنهن کي ڪوبه روڪ ڪرڻ وارو نه آهي ۽ جيڪي روڪي ٿو تنهن کي ڪوبه ان کان پوءِ کولڻ وارو نه آهي. ۽ اهو زبردست (۽) حڪمت وارو آهي. |
يٰأَيُّهَا النّاسُ اذكُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَيكُم هَل مِن خٰلِقٍ غَيرُ اللَّهِ يَرزُقُكُم مِنَ السَّماءِ وَالأَرضِ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ فَأَنّىٰ تُؤفَكونَ (آيت : 3) |
اي ماڻهو! پاڻ تي الله جو احسان ياد ڪريو ڇا الله کان سواءِ ٻيو ڪو پيدا ڪندڙ آهي جو اوهان کي آسمان ۽ زمين مان روزي ڏي ٿو؟ ان کانسواءِ ٻيو ڪوبه حاڪم نه آهي پوءِ ڪيئن ابتا وڃو ٿا. |
وَإِن يُكَذِّبوكَ فَقَد كُذِّبَت رُسُلٌ مِن قَبلِكَ وَإِلَى اللَّهِ تُرجَعُ الأُمورُ (آيت : 4) |
۽ (اي پيغمبرﷺ !) اهي ماڻهو، جيڪڏهن توکي ڪوڙو ڪن ته توکان اڳ به رسولن کي ڪوڙو ڪيو ويو آهي ۽ الله ڏي ئي سڀ ڪم موٽايا وڃن ٿا. |
يٰأَيُّهَا النّاسُ إِنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الحَيوٰةُ الدُّنيا وَلا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الغَرورُ (آيت : 5) |
اي ماڻهو! الله جو انجام سچو آهي پوءِ اوهان کي دنيا جي حياتي ڌوڪي ۾ نه وجهي ۽ نه اوهان کي ڌوڪو ڏيندڙ (شيطان) الله کان ڌوڪو ڏي. |
إِنَّ الشَّيطٰنَ لَكُم عَدُوٌّ فَاتَّخِذوهُ عَدُوًّا إِنَّما يَدعوا حِزبَهُ لِيَكونوا مِن أَصحٰبِ السَّعيرِ (آيت : 6) |
بيشڪ شيطان اوهان جو دشمن آهي پوءِ ان کي دشمن ڪري وٺو. اهو رڳو پنهنجي جماعت کي هن لاءِ سڏي ٿو ته اهي دوزخين مان ٿين. |
الَّذينَ كَفَروا لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَالَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَأَجرٌ كَبيرٌ (آيت : 7) |
جن ڪفر ڪيو تن لاءِ سخت عذاب آهي. ۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن لاءِ معافي ۽ وڏو اجر آهي. |
أَفَمَن زُيِّنَ لَهُ سوءُ عَمَلِهِ فَرَءاهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشاءُ وَيَهدى مَن يَشاءُ فَلا تَذهَب نَفسُكَ عَلَيهِم حَسَرٰتٍ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِما يَصنَعونَ (آيت : 8) |
ڇا پوءِ جنهن کي سندس (بڇڙو) ڪم چڱو ڪري ڏيکاريو ويو آهي پوءِ ان کي چڱو ڏٺائين (سو ڪو چٽي ڪم ڪندڙ مومن جهڙو ٿيندؤ) پوءِ بيشڪ الله جنهن کي گهري ٿو تنهن کي گمراهه ڪري ٿو ۽ جنهن کي گهري ٿو تنهن کي رستو ڏيکاري ٿو. تنهن ڪري (اي پيغمبر !) تون مٿن افسوس جي ڪري پاڻ کي نه مار. بيشڪ اهي جيڪي ڪن ٿا تنهن کي الله ڄاڻندڙ آهي. |
وَاللَّهُ الَّذى أَرسَلَ الرِّيٰحَ فَتُثيرُ سَحابًا فَسُقنٰهُ إِلىٰ بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحيَينا بِهِ الأَرضَ بَعدَ مَوتِها كَذٰلِكَ النُّشورُ (آيت : 9) |
۽ الله اهو آهي جو هوائن کي موڪلي ٿو پوءِ اهي ڪڪرن کي کڻن ٿيون پوءِ انهن (ڪڪرن) کي مئل شهر ڏي ڪاهيون ٿا، پوءِ ان (جي پاڻي) سان زمين کي ان جي مرڻ کان پوءِ جيئرو ڪيون ٿا. اهڙي طرح (قيامت ۾ ) جيئرو ڪري اٿارڻ آهي. |
مَن كانَ يُريدُ العِزَّةَ فَلِلَّهِ العِزَّةُ جَميعًا إِلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالعَمَلُ الصّٰلِحُ يَرفَعُهُ وَالَّذينَ يَمكُرونَ السَّيِّـٔاتِ لَهُم عَذابٌ شَديدٌ وَمَكرُ أُولٰئِكَ هُوَ يَبورُ (آيت : 10) |
جيڪو عزت گهري ٿو (سو الله جي فرمانبرداري ڪري) ڇو ته سڀ عزت الله جي آهي. پاڪ ڳالهيون ان ڏي ئي چڙهن ٿيون. ۽ چڱي ڪم کي الله بلند ڪري ٿو. ۽ (اي پيغمبر !) جيڪي بڇڙيون تدبيرون ڪن ٿا تن لاءِ سخت عذاب آهي. سندن تدبيرون برباد ٿينديون. |
وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُم أَزوٰجًا وَما تَحمِلُ مِن أُنثىٰ وَلا تَضَعُ إِلّا بِعِلمِهِ وَما يُعَمَّرُ مِن مُعَمَّرٍ وَلا يُنقَصُ مِن عُمُرِهِ إِلّا فى كِتٰبٍ إِنَّ ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيرٌ (آيت : 11) |
۽ (اي انسانو !) الله اوهان کي مٽيءَ مان وري نطفي مان پيدا ڪيو وري اوهان کي جوڙو جوڙو (مڙس ۽ زال) ڪيائين ۽ ڪابه مادي سندس علم کان سواءِ نه پيٽ سان ٿئي ٿي ۽ نه ڄڻي ٿي. ۽ نه وڏي عمر واري کي وڏي عمر ڏني وڃي ٿي ۽ نه سندن عمر مان گهٽ ڪيو وڃي ٿو پر اهو (سڀ) ڪتاب (لوح محفوط) ۾ (لکيل) آهي. بيشڪ اهو (ڪم) الله تي آسان آهي. |
وَما يَستَوِى البَحرانِ هٰذا عَذبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَهٰذا مِلحٌ أُجاجٌ وَمِن كُلٍّ تَأكُلونَ لَحمًا طَرِيًّا وَتَستَخرِجونَ حِليَةً تَلبَسونَها وَتَرَى الفُلكَ فيهِ مَواخِرَ لِتَبتَغوا مِن فَضلِهِ وَلَعَلَّكُم تَشكُرونَ (آيت : 12) |
۽ ٻه درياءَ هڪ جهڙا نه آهن. هيءَ مٺو اُڃ لاهيندڙ سندس پاڻي وڻندڙ آهي ۽ هيءَ کارو ڪوڙو آهي، ۽ هر هڪ مان تازو گوشت کائو ٿا ۽ زيور (موتي) ڪڍو ٿا جي پايو ٿا. ۽ تون ان ۾ ٻيڙين کي ڏسين ٿو جي پاڻيءَ کي چيري هلن ٿيون هن لاءِ ته اوهين سندس فضل (روزي) گهرو ۽ مَنَ اوهين شڪرڪريو. |
يولِجُ الَّيلَ فِى النَّهارِ وَيولِجُ النَّهارَ فِى الَّيلِ وَسَخَّرَ الشَّمسَ وَالقَمَرَ كُلٌّ يَجرى لِأَجَلٍ مُسَمًّى ذٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُم لَهُ المُلكُ وَالَّذينَ تَدعونَ مِن دونِهِ ما يَملِكونَ مِن قِطميرٍ (آيت : 13) |
رات کي ڏينهن ۾ داخل ڪري ٿو ۽ ڏينهن کي رات ۾ داخل ڪري ٿو. ۽ سج ۽ چنڊ کي ڪم ۾ لڳايو اٿس. هر هڪ مقرر مدت تائين هلي ٿو (اي انسانو !) اهو الله آهي اوهان جو پاليندڙ سندس ئي بادشاهي آهي ۽ جن کي ان کانسواءِ سڏيو ٿا سي کارڪ جي ککڙيءَ جي کل جا به مالڪ نه آهن. |
إِن تَدعوهُم لا يَسمَعوا دُعاءَكُم وَلَو سَمِعوا مَا استَجابوا لَكُم وَيَومَ القِيٰمَةِ يَكفُرونَ بِشِركِكُم وَلا يُنَبِّئُكَ مِثلُ خَبيرٍ (آيت : 14) |
جيڪڏهن اوهين انهن کي سڏيو ته اوهان جو سڏ نه ٻڌندا ۽ جيڪڏهن (کڻي) ٻڌن به ته اوهان کي جواب نه ڏيندا ۽ قيامت جي ڏينهن اوهان جي شريڪ ٺهرائڻ جو انڪار ڪندا ۽ توکي خبر رکندڙ (الله) جهڙي ڪوبه خبر نه ڏيندو. |
يٰأَيُّهَا النّاسُ أَنتُمُ الفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الغَنِىُّ الحَميدُ (آيت : 15) |
اي انسانو! اوهين الله جا محتاج آهيو ۽ الله ئي بي پرواهه ساراهيل آهي. |
إِن يَشَأ يُذهِبكُم وَيَأتِ بِخَلقٍ جَديدٍ (آيت : 16) |
جيڪڏهن گهري ته اوهان کي پري ڪري ڇڏي ۽ نئين خلق آڻي. |
وَما ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزيزٍ (آيت : 17) |
۽ اهو (ڪم) الله تي مشڪل نه آهي. |
وَلا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزرَ أُخرىٰ وَإِن تَدعُ مُثقَلَةٌ إِلىٰ حِملِها لا يُحمَل مِنهُ شَيءٌ وَلَو كانَ ذا قُربىٰ إِنَّما تُنذِرُ الَّذينَ يَخشَونَ رَبَّهُم بِالغَيبِ وَأَقامُوا الصَّلوٰةَ وَمَن تَزَكّىٰ فَإِنَّما يَتَزَكّىٰ لِنَفسِهِ وَإِلَى اللَّهِ المَصيرُ (آيت : 18) |
۽ ڪو به بار کڻڻ وارو ٻي (جي گناهن) جو بار نه کڻندو، ۽ جيڪڏهن ڪو ڳري بار وارو (بار هلڪي ڪرڻ لاءِ ٻئي کي) سندس بار ڏي سڏيندو ته ان مان ڪجهه به نه کنيو ويندو توڙي جو مائٽ هجي (اي پيغمبر !) تون رڳو انهن کي ڊيڄاري سگهين ٿو جيڪي اڻ ڏٺي پنهنجي پاليندڙ کان ڊڄن ٿا ۽ نماز قائم ڪن ٿا. ۽ جيڪو پاڪ ٿئي ٿو سو رڳو پاڻ لاءِ پاڪ ٿئي ٿو ۽ الله ڏي ئي موٽڻ آهي. |
وَما يَستَوِى الأَعمىٰ وَالبَصيرُ (آيت : 19) |
۽ انڌو ۽ سڄو برابر نه ٿا ٿين. |
وَلَا الظُّلُمٰتُ وَلَا النّورُ (آيت : 20) |
۽ نه اونداهيون ۽ سوجهرو. |
وَلَا الظِّلُّ وَلَا الحَرورُ (آيت : 21) |
۽ نه ڇانو ۽ نه اُس، ۽ نه جيئرا. |
وَما يَستَوِى الأَحياءُ وَلَا الأَموٰتُ إِنَّ اللَّهَ يُسمِعُ مَن يَشاءُ وَما أَنتَ بِمُسمِعٍ مَن فِى القُبورِ (آيت : 22) |
۽ نه مئل برابر ٿين ٿا بيشڪ الله جنهن کي گهري ٿو تنهن کي ٻڌائي ٿو. ۽ جيڪي قبرن ۾ آهن تن کي تون ٻڌائيندڙ نه آهين. |
إِن أَنتَ إِلّا نَذيرٌ (آيت : 23) |
تون رڳو ڊيڄاريندڙ آهين. |
إِنّا أَرسَلنٰكَ بِالحَقِّ بَشيرًا وَنَذيرًا وَإِن مِن أُمَّةٍ إِلّا خَلا فيها نَذيرٌ (آيت : 24) |
بيشڪ اسان توکي حق ڏيئي خوشخبري ٻڌائيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ ڪري موڪليو آهي ۽ اهڙي ڪا امت نه آهي جنهن ۾ ڪو به ڊيڄاريندڙ نه گذريو آهي. |
وَإِن يُكَذِّبوكَ فَقَد كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيِّنٰتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالكِتٰبِ المُنيرِ (آيت : 25) |
۽ جيڪڏهن اهي توکي ڪوڙو ڪن ته انهن کان اڳين به ڪوڙو ڪيو. انهن وٽ سندن رسول ظاهر نشانيون ۽ صحيفا ۽ روشن ڪتاب کڻي آيا هئا. |
ثُمَّ أَخَذتُ الَّذينَ كَفَروا فَكَيفَ كانَ نَكيرِ (آيت : 26) |
وري جن ڪفر ڪيو تن کي پڪڙيم پوءِ منهنجو روڪڻ ڪيئن هو. |
أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخرَجنا بِهِ ثَمَرٰتٍ مُختَلِفًا أَلوٰنُها وَمِنَ الجِبالِ جُدَدٌ بيضٌ وَحُمرٌ مُختَلِفٌ أَلوٰنُها وَغَرابيبُ سودٌ (آيت : 27) |
ڇا تو نه ڏٺو ته بيشڪ الله آسمان مان پاڻي وسايو. پوءِ ان (پاڻيءَ) سان ميوا ڪڍياسون جن جا رنگ جدا جدا آهن. ۽ جبلن جا (ڪي) اڇا ۽ (ڪي) ڳاڙها جدا جدا رنگن وارا. |
وَمِنَ النّاسِ وَالدَّوابِّ وَالأَنعٰمِ مُختَلِفٌ أَلوٰنُهُ كَذٰلِكَ إِنَّما يَخشَى اللَّهَ مِن عِبادِهِ العُلَمٰؤُا۟ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ غَفورٌ (آيت : 28) |
۽ (ڪي) بنهه ڪارا ڀاٽا آهن. ۽ ماڻهن ۽ وهٽن ۽ ڍورن مان به اهڙيءَ طرح جدا جدا رنگن وارا آهن. الله کان سندس ٻانهن مان رڳو علم وارا ڊڄن ٿا. بيشڪ الله زبردست (۽) معاف ڪندڙ آهي. |
إِنَّ الَّذينَ يَتلونَ كِتٰبَ اللَّهِ وَأَقامُوا الصَّلوٰةَ وَأَنفَقوا مِمّا رَزَقنٰهُم سِرًّا وَعَلانِيَةً يَرجونَ تِجٰرَةً لَن تَبورَ (آيت : 29) |
بيشڪ جيڪي الله جو ڪتاب پڙهن ٿا ۽ نماز قائم ڪن ٿا ۽ جيڪا روزي کين ڏني سون تنهن مان ڳجهو ۽ ظاهر خرچ ڪن ٿا سي اهڙي واپار جي اميد رکن ٿا جو ڪڏهن به برباد نه ٿيندو. |
لِيُوَفِّيَهُم أُجورَهُم وَيَزيدَهُم مِن فَضلِهِ إِنَّهُ غَفورٌ شَكورٌ (آيت : 30) |
هن لاءِ ته انهن کي سندن اجر پورا پورا ڏئي ۽ انهن کي پنهنجي فضل مان وڌيڪ به ڏّئي. بيشڪ اهو معاف ڪندڙ قدردان آهي. |
وَالَّذى أَوحَينا إِلَيكَ مِنَ الكِتٰبِ هُوَ الحَقُّ مُصَدِّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبادِهِ لَخَبيرٌ بَصيرٌ (آيت : 31) |
۽ (اي پيغمبر) جيڪو ڪتاب اسان توڏي وحي ڪيو آهي سو (بلڪل) حق آهي جيڪي (ڪتاب) ان جي اڳيان آهن تن کي سچو چوندڙ آهي. بيشڪ الله پنهنجن ٻانهن جي خبر رکندڙ ڏسندڙ آهي. |
ثُمَّ أَورَثنَا الكِتٰبَ الَّذينَ اصطَفَينا مِن عِبادِنا فَمِنهُم ظالِمٌ لِنَفسِهِ وَمِنهُم مُقتَصِدٌ وَمِنهُم سابِقٌ بِالخَيرٰتِ بِإِذنِ اللَّهِ ذٰلِكَ هُوَ الفَضلُ الكَبيرُ (آيت : 32) |
وري اسان انهن کي ڪتاب جو وارث ڪيو جن کي پنهنجن ٻانهن مان پسند ڪيوسون. پوءِ انهن (ماڻهن) مان ڪو پاڻ لاءِ ظالم آهي ۽ ڪو انهن مان وچٿرو آهي ۽ ڪو انهن مان الله جي حڪم سان نيڪيءَ ۾ اڳي وڌي ويندڙ آهي. اهو ئي وڏو فضل آهي. |
جَنّٰتُ عَدنٍ يَدخُلونَها يُحَلَّونَ فيها مِن أَساوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤلُؤًا وَلِباسُهُم فيها حَريرٌ (آيت : 33) |
اهي رهڻ وارن باغن ۾ داخل ٿيندا انهن ۾ سون جا ڪنگڻ ۽ موتي ڍڪايا ويندن ۽ انهن ۾ سندن پوشاڪ ريشم جي هوندي. |
وَقالُوا الحَمدُ لِلَّهِ الَّذى أَذهَبَ عَنَّا الحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفورٌ شَكورٌ (آيت : 34) |
۽ (اُتي اُهي) چوندا ته سڀ تعريفون الله لاءِ آهن جنهن اسان کان غم پري ڪيو. بيشڪ اسان جو پاليندڙ معاف ڪندڙ قدردان آهي. |
الَّذى أَحَلَّنا دارَ المُقامَةِ مِن فَضلِهِ لا يَمَسُّنا فيها نَصَبٌ وَلا يَمَسُّنا فيها لُغوبٌ (آيت : 35) |
جنهن اسان کي پنهنجي فضل سان آباد رهڻ واري گهر ۾ لاٿو. نه ان ۾ اسان کي ڪا تڪليف پهچي ٿي ۽ نه ان ۾ اسان کي ڪو ٿڪ ٿو پهچي. |
وَالَّذينَ كَفَروا لَهُم نارُ جَهَنَّمَ لا يُقضىٰ عَلَيهِم فَيَموتوا وَلا يُخَفَّفُ عَنهُم مِن عَذابِها كَذٰلِكَ نَجزى كُلَّ كَفورٍ (آيت : 36) |
۽ جن ڪفر ڪيو تن لاءِ جهنم جي باهه آهي. نه مٿن حڪم ڪيو ويندو ته مرن ۽ نه انهن تان ان جي عذاب مان ڪجهه هلڪو ڪيو ويندو. |
وَهُم يَصطَرِخونَ فيها رَبَّنا أَخرِجنا نَعمَل صٰلِحًا غَيرَ الَّذى كُنّا نَعمَلُ أَوَلَم نُعَمِّركُم ما يَتَذَكَّرُ فيهِ مَن تَذَكَّرَ وَجاءَكُمُ النَّذيرُ فَذوقوا فَما لِلظّٰلِمينَ مِن نَصيرٍ (آيت : 37) |
اهڙيءَ طرح سڀ ڪنهن ناشڪر کي بدلو ڏيون ٿا. ۽ اهي منجهس دانهون ڪندا ته اي اسان جا پاليندڙ! اسان کي ڪڍ ته جيڪي ڪم ڪندا هئاسون تن کانسواءِ ٻيا چڱا ڪم ڪريون (کين جواب ڏبو ته) ڇا اسان اوهان کي ايتري عمر نه ڏني هئي جنهن ۾ سوچيندڙ سوچي سگهيو ٿي ۽ اوهان وٽ ڊيڄاريندڙ (رسول) به آيو پوءِ (سزا جو مزو) چکو ڇو ته ظالمن جو (هتي) ڪو به مددگار نه آهي. |
إِنَّ اللَّهَ عٰلِمُ غَيبِ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (آيت : 38) |
بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين جو ڳجهه ڄاڻندڙ آهي. بيشڪ اهو سينن جون ڳالهيون (به) ڄاڻندڙ آهي. |
هُوَ الَّذى جَعَلَكُم خَلٰئِفَ فِى الأَرضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيهِ كُفرُهُ وَلا يَزيدُ الكٰفِرينَ كُفرُهُم عِندَ رَبِّهِم إِلّا مَقتًا وَلا يَزيدُ الكٰفِرينَ كُفرُهُم إِلّا خَسارًا (آيت : 39) |
هو اُهو آهي جنهن اوهان کي زمين ۾ (اڳين جي جاءِ تي) آباد ڪيو. پوءِ جيڪو ڪفر ڪندو تنهن تي سندس ڪفر (جو وبال) آهي ۽ ڪافرن لاءِ سندن ڪفر سندن پاليندڙ وٽ رڳو ڪاوڙ وڌائيندڙ ۽ ڪافرن لاءِ سندن ڪفر رڳو نقصان وڌائيندو. |
قُل أَرَءَيتُم شُرَكاءَكُمُ الَّذينَ تَدعونَ مِن دونِ اللَّهِ أَرونى ماذا خَلَقوا مِنَ الأَرضِ أَم لَهُم شِركٌ فِى السَّمٰوٰتِ أَم ءاتَينٰهُم كِتٰبًا فَهُم عَلىٰ بَيِّنَتٍ مِنهُ بَل إِن يَعِدُ الظّٰلِمونَ بَعضُهُم بَعضًا إِلّا غُرورًا (آيت : 40) |
(اي پيغمبر! کين) چئو ته الله کانسواءِ جن پنهنجن (ٺهرايل) شريڪن کي سڏيو ٿا تن کي اوهان ڏٺو آهي ڇا؟ مونکي ڏيکاريو ته انهن زمين مان ڇا پيدا ڪيو؟ يا ته انهن جي آسمانن ۾ ڪا ڀائيواري آهي ڇا؟ يا ته اسان انهن (مشرڪن) کي ڪو ڪتاب ڏنو آهي ڇا؟ جو اهي ان جي ظاهر ثابتيءَ تي آهن (انهن مان ڪابه ڳالهه نه آهي) پر ظالم هڪ ٻئي کي رڳو ڌوڪي جو انجام ڏين ٿا. |
إِنَّ اللَّهَ يُمسِكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ أَن تَزولا وَلَئِن زالَتا إِن أَمسَكَهُما مِن أَحَدٍ مِن بَعدِهِ إِنَّهُ كانَ حَليمًا غَفورًا (آيت : 41) |
بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين کي پنهنجي جاءِ کان هٽي وڃڻ کان جهلي ٿو ۽ (سمجهه ته) جيڪڏهن اهي ٻئي هٽي وڃن ته الله کانسواءِ ڪوبه انهن کي نه جهليندو. بيشڪ اهو بردبار معاف ڪندڙ آهي. |
وَأَقسَموا بِاللَّهِ جَهدَ أَيمٰنِهِم لَئِن جاءَهُم نَذيرٌ لَيَكونُنَّ أَهدىٰ مِن إِحدَى الأُمَمِ فَلَمّا جاءَهُم نَذيرٌ ما زادَهُم إِلّا نُفورًا (آيت : 42) |
۽ انهن پنهنجا پڪا قسم الله جا کنيا هئا ته جيڪڏهن وٽن ڪو ڊيڄاريندڙ ايندو ته اهي هر هڪ قوم کان زياده هدايت وارا ٿيندا. پوءِ جڏهن وٽن ڊيڄاريندڙ آيو ته ان رڳو سندن نفرت وڌائي. |
استِكبارًا فِى الأَرضِ وَمَكرَ السَّيِّئِ وَلا يَحيقُ المَكرُ السَّيِّئُ إِلّا بِأَهلِهِ فَهَل يَنظُرونَ إِلّا سُنَّتَ الأَوَّلينَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبديلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحويلًا (آيت : 43) |
زمين ۾ وڏائي ڪرڻ ۽ بڇڙيءَ رٿ رٿڻ جي ڪري، هوڏانهن بڇڙي رٿ رڳو ان جي رٿڻ وارن کي ئي وڪوڙي ٿي. پوءِ اهي رڳو اڳين تي جاري ٿيل قاعدي جو انتظار ٿا ڪن. پوءِ تون ڪڏهن به الله جي قاعدي ۾ ڪا مٽ سٽ نه لهندين. |
أَوَلَم يَسيروا فِى الأَرضِ فَيَنظُروا كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ الَّذينَ مِن قَبلِهِم وَكانوا أَشَدَّ مِنهُم قُوَّةً وَما كانَ اللَّهُ لِيُعجِزَهُ مِن شَيءٍ فِى السَّمٰوٰتِ وَلا فِى الأَرضِ إِنَّهُ كانَ عَليمًا قَديرًا (آيت : 44) |
۽ تون الله جي قاعدي ۾ ڪا ڦير گهير نه لهندين. ڇا اهي زمين ۾ نه گهميا آهن ته پوءِ ڏسن ته جيڪي انهن کان اڳ هئا تن جي پڇاڙي ڪيئن ٿي هوڏانهن اهي انهن کان طاقت ۾ وڌيڪ هئا. ۽ الله اهڙو نه آهي جو ان کي آسمانن ۾ ۽ زمين ۾ ڪابه شي عاجز ڪري سگهي. بيشڪ اهو (سڀ ڪجهه) ڄاڻندڙ قدرت رکندڙ آهي ۽ |
وَلَو يُؤاخِذُ اللَّهُ النّاسَ بِما كَسَبوا ما تَرَكَ عَلىٰ ظَهرِها مِن دابَّةٍ وَلٰكِن يُؤَخِّرُهُم إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذا جاءَ أَجَلُهُم فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبادِهِ بَصيرًا (آيت : 45) |
جيڪڏهن الله ماڻهن کي سندن ڪرتوتن تي (هڪدم) پڪڙ ڪري ته زمين جي پٺيءَ تي ڪوبه چُرندڙ نه ڇڏي ها پر انهن (جي مقابلي) کي هڪ مقرر ڪيل مدت تائين پٺتي رکي ٿو پوءِ جڏهن سندن (اهو) وقت ايندو ته الله پنهنجن ٻانهن کي ڏسندڙ آهي (انهن کي سندن عملن موافق سزا ڏيندو). |