الم (آيت : 1) |
الم لام ميم (هي حروفِ مقطعات آهن هنن جو اصل مطلب الله ۽ ان جو رسول ﷺ ڄاڻن ٿا) |
تِلكَ ءايٰتُ الكِتٰبِ الحَكيمِ (آيت : 2) |
هي حڪمت واري ڪتاب جون آيتون آهن. |
هُدًى وَرَحمَةً لِلمُحسِنينَ (آيت : 3) |
جيڪي هدايت ۽ رحمت آهن نيڪوڪارن لاءِ. |
الَّذينَ يُقيمونَ الصَّلوٰةَ وَيُؤتونَ الزَّكوٰةَ وَهُم بِالءاخِرَةِ هُم يوقِنونَ (آيت : 4) |
جيڪي نماز قائم رکن ٿا ۽ زڪواة ڏين ٿا ۽ اُهي ماڻهو جيڪي آخرت تي يقين رکڻ وارا آهن. |
أُولٰئِكَ عَلىٰ هُدًى مِن رَبِّهِم وَأُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ (آيت : 5) |
اهي ماڻهو پنهنجي پالڻهار پاران هدايت تي آهن ۽ اهي ئي ڪامياب آهن. |
وَمِنَ النّاسِ مَن يَشتَرى لَهوَ الحَديثِ لِيُضِلَّ عَن سَبيلِ اللَّهِ بِغَيرِ عِلمٍ وَيَتَّخِذَها هُزُوًا أُولٰئِكَ لَهُم عَذابٌ مُهينٌ (آيت : 6) |
۽ ماڻهن مان ڪو اهڙو به آهي جيڪو تماشي جي ڳالهين کي خريد ڪري ٿو هن لاءِ ته بنا ڄاڻ جي (ماڻهن کي) الله جي راهه کان گمراهه ڪري. ۽ ان (راهه) کي مذاق بنائي. اُهي ماڻهو آهن جن لاءِ خواري وارو عذاب آهي. |
وَإِذا تُتلىٰ عَلَيهِ ءايٰتُنا وَلّىٰ مُستَكبِرًا كَأَن لَم يَسمَعها كَأَنَّ فى أُذُنَيهِ وَقرًا فَبَشِّرهُ بِعَذابٍ أَليمٍ (آيت : 7) |
۽ جڏهن ان تي اسان جون آيتون پڙهيون وڃن ٿيون ته وڏائي ڪندي ائين پُٺي ڦيري ٿو ڄڻڪ ان اُهي ٻڌيون ئي نه آهن، ڄڻڪ ان جي ڪنن ۾ ٻوڙائي آهي، پوءِ ان کي دردناڪ عذاب جي خبر ٻڌاءِ. |
إِنَّ الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم جَنّٰتُ النَّعيمِ (آيت : 8) |
بيشڪ اُهي ماڻهو جن ايمان آندو ۽ ڀلا عمل ڪيائون تن لاءِ نعمتن ڀريا باغ آهن. |
خٰلِدينَ فيها وَعدَ اللَّهِ حَقًّا وَهُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 9) |
(اُهي) ان ۾ هميشه رهندا. الله جو وعدو سچو آهي. ۽ اُهو غالب حڪمت وارو آهي. |
خَلَقَ السَّمٰوٰتِ بِغَيرِ عَمَدٍ تَرَونَها وَأَلقىٰ فِى الأَرضِ رَوٰسِىَ أَن تَميدَ بِكُم وَبَثَّ فيها مِن كُلِّ دابَّةٍ وَأَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَنبَتنا فيها مِن كُلِّ زَوجٍ كَريمٍ (آيت : 10) |
ان آسمانن کي بنا ٿنڀن جي پيدا ڪيو جي اوهان کي نظر اچن ٿا ۽ ان زمين ۾ ڳرا جبل وڌا متان اوهان کي زمين لوڏي ۽ ان ۾ هر قسم جا جانور پکيڙيائين. ۽ اسان آسمان مان پاڻي لاٿو ۽ اسان ان ۾ هر قسم جا نفيس جوڙا ڄمايا. |
هٰذا خَلقُ اللَّهِ فَأَرونى ماذا خَلَقَ الَّذينَ مِن دونِهِ بَلِ الظّٰلِمونَ فى ضَلٰلٍ مُبينٍ (آيت : 11) |
هي الله جي پيدائش آهي پوءِ (اي مشرڪو!) مون کي ڏيکاريو جيڪو الله کان سواءِ ٻين پيدا ڪيو هجي؟ بلڪه ظالم ماڻهو پڌري گمراهي ۾ آهن. |
وَلَقَد ءاتَينا لُقمٰنَ الحِكمَةَ أَنِ اشكُر لِلَّهِ وَمَن يَشكُر فَإِنَّما يَشكُرُ لِنَفسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِىٌّ حَميدٌ (آيت : 12) |
۽ بيشڪ اسان لقمان کي حڪمت ڏني (۽ چيوسين) ته: ”الله جو شڪر ادا ڪر. ۽ جيڪو شڪر ڪري ٿو اُهو پنهنجي فائدي لاءِ شڪر ڪري ٿو، ۽ جيڪو ناشڪري ڪري ٿو پوءِ بيشڪ الله بي پرواهه (۽) ساراهيل آهي“. |
وَإِذ قالَ لُقمٰنُ لِابنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يٰبُنَىَّ لا تُشرِك بِاللَّهِ إِنَّ الشِّركَ لَظُلمٌ عَظيمٌ (آيت : 13) |
۽ (ياد ڪر) جڏهن لقمان پنهنجي پٽ کي چيو ۽ اُهو کيس نصيحت ڪري رهيو هيو ته : ”اي منهنجا پُٽڙا! الله سان شرڪ نه ڪجانءِ. بيشڪ شرڪ تمام وڏو ظلم آهي“. |
وَوَصَّينَا الإِنسٰنَ بِوٰلِدَيهِ حَمَلَتهُ أُمُّهُ وَهنًا عَلىٰ وَهنٍ وَفِصٰلُهُ فى عامَينِ أَنِ اشكُر لى وَلِوٰلِدَيكَ إِلَىَّ المَصيرُ (آيت : 14) |
۽ اسان انسان کي سندس ماءُ پيءُ جي باري ۾ نصيحت ڪئي، ان جي ماءُ کيس تڪليف مٿان تڪليف سهندي پيٽ ۾ کنيو ۽ ان جي ٿڃ ڇڏائڻ به ٻن سالن ۾ آهي (هي حڪم ڪيوسين ته: اي انسان!) ”تون منهنجو به شڪر ادا ڪر ۽ پنهنجي پيءُ ماءُ جو به. (سڀني کي) مون ڏانهن ئي موٽي اچڻو آهي“. |
وَإِن جٰهَداكَ عَلىٰ أَن تُشرِكَ بى ما لَيسَ لَكَ بِهِ عِلمٌ فَلا تُطِعهُما وَصاحِبهُما فِى الدُّنيا مَعروفًا وَاتَّبِع سَبيلَ مَن أَنابَ إِلَىَّ ثُمَّ إِلَىَّ مَرجِعُكُم فَأُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 15) |
۽ جيڪڏهن اُهي ٻئي تو تي دٻاءُ وجھن ته تون مون سان اهڙي شيءِ کي شريڪ ڪر جنهن (جي حقيقت) جو تو کي علم به نه آهي. ته تون سندن تابعداري نه ڪر ۽ دنيا (جي ڪمن) ۾ انهن سان چڱي طريقي سان ساٿ ڏي، ۽ ان ماڻهو جي واٽ جي پيروي ڪر جنهن مون ڏانهن رجوع ڪيو آهي. پوءِ مون ڏانهن ئي توهان کي موٽي اچڻو آهي، پوءِ آءٌ اوهان کي انهن ڪمن کان باخبر ڪندس جيڪي اوهان ڪندا هئا. |
يٰبُنَىَّ إِنَّها إِن تَكُ مِثقالَ حَبَّةٍ مِن خَردَلٍ فَتَكُن فى صَخرَةٍ أَو فِى السَّمٰوٰتِ أَو فِى الأَرضِ يَأتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطيفٌ خَبيرٌ (آيت : 16) |
(لقمان چيو) ”اي منهنجا پُٽڙا! جيڪڏهن ڪا شيءِ اَهُر جي داڻي جي برابر هجي پوءِ اُها ڪنهن پهاڙي ۾ (لڪل) هجي يا آسمانن يا زمين ۾ هجي الله ان کي (به) آڻي حاضر ڪندو. بيشڪ الله باريڪ بين خبروار آهي. |
يٰبُنَىَّ أَقِمِ الصَّلوٰةَ وَأمُر بِالمَعروفِ وَانهَ عَنِ المُنكَرِ وَاصبِر عَلىٰ ما أَصابَكَ إِنَّ ذٰلِكَ مِن عَزمِ الأُمورِ (آيت : 17) |
اي منهنجا پٽڙا! نماز قائم رک ۽ نيڪي جو حڪم ڪر ۽ بڇڙي ڪم کان روڪ ۽ جا تڪليف تو کي پهچي تنهن تي صبر ڪر. بيشڪ اهي وڏي همت جا ڪم آهن. |
وَلا تُصَعِّر خَدَّكَ لِلنّاسِ وَلا تَمشِ فِى الأَرضِ مَرَحًا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ كُلَّ مُختالٍ فَخورٍ (آيت : 18) |
۽ (غرور سان) پنهنجو ڳل (مُنهن) ماڻهن کان نه موڙ ۽ زمين ۾ آڪڙ سان نه هل. بيشڪ الله هر هٺيلي پاڻُ پڏائيندڙ کي پسند نه ٿو ڪري. |
وَاقصِد فى مَشيِكَ وَاغضُض مِن صَوتِكَ إِنَّ أَنكَرَ الأَصوٰتِ لَصَوتُ الحَميرِ (آيت : 19) |
۽ پنهنجي هلڻ ۾ وچٿرائي اختيار ڪر، ۽ پنهنجي آواز کي ڪجهه نرم ڪر. بيشڪ سڀ کان برو آواز گڏهه جو آواز آهي“. |
أَلَم تَرَوا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم ما فِى السَّمٰوٰتِ وَما فِى الأَرضِ وَأَسبَغَ عَلَيكُم نِعَمَهُ ظٰهِرَةً وَباطِنَةً وَمِنَ النّاسِ مَن يُجٰدِلُ فِى اللَّهِ بِغَيرِ عِلمٍ وَلا هُدًى وَلا كِتٰبٍ مُنيرٍ (آيت : 20) |
ڇا توهان نه ٿا ڏسو ته بيشڪ الله اوهان جي ڪم ۾ لڳائي ڇڏيو آهي جو ڪجهه آسمانن ۾ آهي ۽ جو ڪجهه زمين ۾ آهي، ۽ توهان تي پنهنجون نعمتون پوريون ڪري ڇڏيائين ظاهري ۽ باطني. ۽ ماڻهن مان ڪي اهڙا به آهن جيڪي الله جي باري ۾ جهڳڙو ڪن ٿا بنا علم جي ۽ بنا هدايت جي ۽ بنا روشن ڪتاب جي. |
وَإِذا قيلَ لَهُمُ اتَّبِعوا ما أَنزَلَ اللَّهُ قالوا بَل نَتَّبِعُ ما وَجَدنا عَلَيهِ ءاباءَنا أَوَلَو كانَ الشَّيطٰنُ يَدعوهُم إِلىٰ عَذابِ السَّعيرِ (آيت : 21) |
۽ جڏهن انهن کي چيو وڃي ٿو ته ان (ڪتاب) جي تابعداري ڪيو جيڪو الله نازل ڪيو آهي ته چون ٿا ته: ”(نه) بلڪه اسان ان (طريقي) جي تابعداري ڪنداسين جنهن تي اسان پنهنجي ابن ڏاڏن کي لڌو“. توڙِي جو شيطان انهن کي دوزخ جي عذاب ڏي سڏيندو هجي. |
وَمَن يُسلِم وَجهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحسِنٌ فَقَدِ استَمسَكَ بِالعُروَةِ الوُثقىٰ وَإِلَى اللَّهِ عٰقِبَةُ الأُمورِ (آيت : 22) |
۽ جيڪو ماڻهو پنهنجو پاڻ الله جي حوالي ڪري ان حال ۾ جو اُهو احسان ڪندڙ هجي ته پوءِ بيشڪ اُهو مضبوط ڪڙي سان چنبڙي پيو. ۽ سڀ ڪمن جو انجام الله ڏانهن ئي آهي. |
وَمَن كَفَرَ فَلا يَحزُنكَ كُفرُهُ إِلَينا مَرجِعُهُم فَنُنَبِّئُهُم بِما عَمِلوا إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ (آيت : 23) |
۽ جيڪو ماڻهو ڪفر ڪري ٿو ته پوءِ ان جو ڪفر تو کي غمگين نه بنائي. انهن (سڀني) جو موٽڻ اسان ڏانهن آهي پوءِ اسان انهن کي خبر ڏينداسين جيڪي انهن عمل ڪيا. بيشڪ الله سينن جون ڳالهيون ڄاڻندڙ آهي. |
نُمَتِّعُهُم قَليلًا ثُمَّ نَضطَرُّهُم إِلىٰ عَذابٍ غَليظٍ (آيت : 24) |
اسان کين ٿورو (دنيا جو) فائدو پهچائينداسين پوءِ اسان انهن کي مجبور ڪري سخت عذاب ڏانهن آڻينداسين. |
وَلَئِن سَأَلتَهُم مَن خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ لَيَقولُنَّ اللَّهُ قُلِ الحَمدُ لِلَّهِ بَل أَكثَرُهُم لا يَعلَمونَ (آيت : 25) |
۽ جيڪڏهن تون انهن کان پڇندين ته آسمانن ۽ زمين کي ڪنهن پيدا ڪيو؟ ته ضرور چوندا ”الله“. چؤ سڀ تعريفون الله لاءِ آهن. بلڪه انهن مان گهڻا ماڻهو نه ٿا ڄاڻن. |
لِلَّهِ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الغَنِىُّ الحَميدُ (آيت : 26) |
جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آهي سو (سڀ) الله جو آهي. بيشڪ الله بي نياز ساراهيل آهي. |
وَلَو أَنَّما فِى الأَرضِ مِن شَجَرَةٍ أَقلٰمٌ وَالبَحرُ يَمُدُّهُ مِن بَعدِهِ سَبعَةُ أَبحُرٍ ما نَفِدَت كَلِمٰتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ (آيت : 27) |
۽ جيڪڏهن زمين ۾ جيڪي به وڻ آهن سي قلم ٿين ۽ سمنڊ (مَسُ ٿئي) ان (سمنڊ) کان پوءِ (ٻيا) ست سمنڊ ان ۾ وهي اچِي پَــوَن ته الله جون ڳالهيون (لکڻ سان) نه کُٽنديون. بيشڪ الله غالب حڪمت وارو آهي. |
ما خَلقُكُم وَلا بَعثُكُم إِلّا كَنَفسٍ وٰحِدَةٍ إِنَّ اللَّهَ سَميعٌ بَصيرٌ (آيت : 28) |
توهان (سڀني) ماڻهن جو پيدا ڪرڻ ۽ توهان جو (مرڻ بعد) جيارڻ رڳو هڪ ماڻهو (جي پيدا ڪرڻ ۽ جيارڻ) وانگر آهي. بيشڪ الله ٻڌندڙ ڏسندڙ آهي. |
أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ يولِجُ الَّيلَ فِى النَّهارِ وَيولِجُ النَّهارَ فِى الَّيلِ وَسَخَّرَ الشَّمسَ وَالقَمَرَ كُلٌّ يَجرى إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِما تَعمَلونَ خَبيرٌ (آيت : 29) |
ڇا تو نه ڏٺو ته الله رات کي ڏينهن ۾ داخل ڪري ٿو ۽ ڏينهن کي رات ۾ داخل ڪري ٿو ۽ سج ۽ چنڊ کي ڪم ۾ لڳايائين. هر هڪ مقرر مدت تائين هلي ٿو ۽ بيشڪ الله خبروار آهي جيڪي اوهان ڪم ڪيو ٿا. |
ذٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الحَقُّ وَأَنَّ ما يَدعونَ مِن دونِهِ البٰطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ العَلِىُّ الكَبيرُ (آيت : 30) |
اُهو هن ڪري آهي جو بيشڪ الله ئي برحق آهي ۽ جن جي اُهي الله کي ڇڏي پوڄا ڪن ٿا سي باطل آهن ۽ هن ڪري آهي ته الله ئي بلند (۽) وڏو آهي. |
أَلَم تَرَ أَنَّ الفُلكَ تَجرى فِى البَحرِ بِنِعمَتِ اللَّهِ لِيُرِيَكُم مِن ءايٰتِهِ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايٰتٍ لِكُلِّ صَبّارٍ شَكورٍ (آيت : 31) |
ڇا تو نه ڏٺو ته ٻيڙيون سمنڊ ۾ الله جي نعمت سان هلن ٿيون هن لاءِ ته توهان کي پنهنجون ڪي نشانيون ڏيکاري. بيشڪ ان ۾ هر صبر ڪندڙ شڪر ڪندڙ لاءِ گھڻيون نشانيون آهن. |
وَإِذا غَشِيَهُم مَوجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ فَلَمّا نَجّىٰهُم إِلَى البَرِّ فَمِنهُم مُقتَصِدٌ وَما يَجحَدُ بِـٔايٰتِنا إِلّا كُلُّ خَتّارٍ كَفورٍ (آيت : 32) |
۽ جڏهن انهن تي (سمنڊ جي) موج ڇٽين وانگر ڇانئجي وڃي ٿي ته الله کي سندس خالص عبادت ڪندڙ ٿي سڏن ٿا، پوءِ جڏهن انهن کي بچائي خشڪيءَ ڏانهن آڻي ٿو ته انهن مان ڪجهه اعتدال (واري واٽ) تي هلن ٿا. ۽ اسان جي آيتن جو ڪير به انڪار نه ٿو ڪري سواءِ هر وعدي ڀڃندڙ بي شڪري جي. |
يٰأَيُّهَا النّاسُ اتَّقوا رَبَّكُم وَاخشَوا يَومًا لا يَجزى والِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلا مَولودٌ هُوَ جازٍ عَن والِدِهِ شَيـًٔا إِنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الحَيوٰةُ الدُّنيا وَلا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الغَرورُ (آيت : 33) |
اي انسانو! پنهنجي پالڻهار کان ڊڄو ۽ ان ڏينهن کان ڊڄو جنهن ۾ ڪو پيءُ پنهنجي پُٽ پاران بدلو ڏئي نه سگهندو ۽ نه ڪو اهڙو پُٽ هوندو جيڪو پنهنجي پيءُ جي پاران ڪجهه بدلو ڏيڻ وارو هوندو. بيشڪ الله جو وعدو سچو آهي پوءِ توهان کي دنياوي زندگي دوکو نه ڏئي ۽ نه ئي دوکو ڏيندڙ (شيطان) توهان کي الله جي باري ۾ دوکي ۾ وجهي. |
إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلمُ السّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الغَيثَ وَيَعلَمُ ما فِى الأَرحامِ وَما تَدرى نَفسٌ ماذا تَكسِبُ غَدًا وَما تَدرى نَفسٌ بِأَىِّ أَرضٍ تَموتُ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ (آيت : 34) |
بيشڪ الله وٽ ئي (قيامت جي ) گھڙي جو علم آهي، ۽ اُهو مينهن وسائي ٿو، ۽ جيڪي رِحمن (يعني مائرن جي پيٽن) ۾ آهي سو ڄاڻي ٿو. ۽ ڪو شخص (ازخود) نه ٿو ڄاڻي ته سڀاڻي ڇا ڪندو. ۽ ڪو به شخص (ازخود) نه ٿو ڄاڻي ته ڪهڙي زمين ۾ مرندو. بيشڪ الله ڄاڻندڙ خبر رکندڙ آهي. |