الم (آيت : 1) |
الم. |
أَحَسِبَ النّاسُ أَن يُترَكوا أَن يَقولوا ءامَنّا وَهُم لا يُفتَنونَ (آيت : 2) |
ڇا ماڻهن (هي) خيال ڪيو آهي ته سندن (رڳو ايتري) چوڻ تي ته اسان ايمان آندو کين ڇڏيو ويندو ۽ انهن کي آزمايو نه ويندو. |
وَلَقَد فَتَنَّا الَّذينَ مِن قَبلِهِم فَلَيَعلَمَنَّ اللَّهُ الَّذينَ صَدَقوا وَلَيَعلَمَنَّ الكٰذِبينَ (آيت : 3) |
جيڪي کانئن اڳ هئا تن کي بيشڪ اسان آزمايو، سو جن (ايمان ظاهر ڪرڻ ۾ ) سچ ڳالهايو آهي تن کي الله ضرور ڄاڻندو (يعني ٻين کان جدا ڪندو) ۽ ڪوڙن کي به ضرور معلوم ڪندو. |
أَم حَسِبَ الَّذينَ يَعمَلونَ السَّيِّـٔاتِ أَن يَسبِقونا ساءَ ما يَحكُمونَ (آيت : 4) |
ڀلا جيڪي بڇڙايون ڪن ٿا تن خيال ڪيو آهي ڇا ته اهي اسان کان اڳي نڪري ويندا؟ جيڪو فيصلو ڪن ٿا سو (ڪهڙو نه) بڇڙو آهي. |
مَن كانَ يَرجوا لِقاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَءاتٍ وَهُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 5) |
جيڪو الله جي ملڻ جي اميد رکي ٿو (سو اُن لاءِ تياري ڪري) ڇو ته الله جي (وعدي لاءِ) ٺهرايل مدت ضرور اچڻ واري آهي ۽ اهو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. |
وَمَن جٰهَدَ فَإِنَّما يُجٰهِدُ لِنَفسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنِ العٰلَمينَ (آيت : 6) |
۽ جيڪو (خدا ڪارڻ) ڪوشش ڪري ٿو سو رڳو پاڻ لاءِ ڪوشش ڪري ٿو. ڇو ته الله جهان وارن کان بي پرواهه آهي. |
وَالَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنهُم سَيِّـٔاتِهِم وَلَنَجزِيَنَّهُم أَحسَنَ الَّذى كانوا يَعمَلونَ (آيت : 7) |
۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا، تن جون بڇڙايون انهن کان پري ڪنداسون ۽ جيڪو چٽي کان چڱو ڪم پيا ڪن تنهن جو بدلو کين ضرور ڏينداسون. |
وَوَصَّينَا الإِنسٰنَ بِوٰلِدَيهِ حُسنًا وَإِن جٰهَداكَ لِتُشرِكَ بى ما لَيسَ لَكَ بِهِ عِلمٌ فَلا تُطِعهُما إِلَىَّ مَرجِعُكُم فَأُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 8) |
۽ اسان انسان کي سندس ماءُ پيءُ سان چڱائي ڪرڻ جو حڪم ڪيو آهي، ۽ جيڪڏهن اهي ٻئي توسان هن لاءِ جهڳڙو ڪن ته تون مون سان اهڙيءَ شيءِ کي شريڪ ڪرين جنهنجي توکي ڪا خبر نه آهي ته انهن جو چيو نه مڃ. مون ڏي ئي اوهان جو موٽڻ آهي پوءِ جيڪي پيا ڪريو تنهن جي اوهان کي خبر ڏيندس. |
وَالَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَنُدخِلَنَّهُم فِى الصّٰلِحينَ (آيت : 9) |
۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي ضرور چڱن ماڻهن (جي جماعت) ۾ داخل ڪنداسون. |
وَمِنَ النّاسِ مَن يَقولُ ءامَنّا بِاللَّهِ فَإِذا أوذِىَ فِى اللَّهِ جَعَلَ فِتنَةَ النّاسِ كَعَذابِ اللَّهِ وَلَئِن جاءَ نَصرٌ مِن رَبِّكَ لَيَقولُنَّ إِنّا كُنّا مَعَكُم أَوَلَيسَ اللَّهُ بِأَعلَمَ بِما فى صُدورِ العٰلَمينَ (آيت : 10) |
۽ ماڻهن مان ڪي اهڙا آهن جي چون ٿا ته اسان الله تي ايمان آندو پوءِ جڏهن کين الله جي رستي ۾ ايذاءُ پهچايو وڃي ٿو ته ماڻهن جي ايذاءُ کي الله جي عذاب برابر ڪري سمجهن ٿا ۽ جيڪڏهن تنهنجي پاليندڙ جي طرفان ڪا مدد ايندي ته ضرور چوندا ته اسين اوهان سان هئاسون. ڇا جيڪي جهان وارن جي سينن ۾ آهي تنهن کي الله زياده ڄاڻندڙ نه آهي؟ |
وَلَيَعلَمَنَّ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا وَلَيَعلَمَنَّ المُنٰفِقينَ (آيت : 11) |
۽ ضرور الله ايمان وارن کي معلوم ڪندو (ڌار ڪندو) ۽ ضرور منافقن کي به معلوم ڪندو. |
وَقالَ الَّذينَ كَفَروا لِلَّذينَ ءامَنُوا اتَّبِعوا سَبيلَنا وَلنَحمِل خَطٰيٰكُم وَما هُم بِحٰمِلينَ مِن خَطٰيٰهُم مِن شَيءٍ إِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 12) |
۽ ڪافرن ايمان وارن کي چيو ته اسان جي رستي تي هلو ۽ اسين اوهان جا گناهه کڻنداسون. هوڏانهن اهي انهن جي گناهن مان ڪجهه به کڻڻ وارا نه آهن. بيشڪ اهي ڪوڙا آهن. |
وَلَيَحمِلُنَّ أَثقالَهُم وَأَثقالًا مَعَ أَثقالِهِم وَلَيُسـَٔلُنَّ يَومَ القِيٰمَةِ عَمّا كانوا يَفتَرونَ (آيت : 13) |
۽ اهي پنهنجن (گناهن جا) بار ۽ پنهنجن بارن سان گڏ ٻيا بار (به) ضرور کڻندا. ۽ جيڪو ڪوڙ پيا گهڙين تنهن بابت قيامت جي ڏينهن انهن کان ضرور پڇيو ويندو. |
وَلَقَد أَرسَلنا نوحًا إِلىٰ قَومِهِ فَلَبِثَ فيهِم أَلفَ سَنَةٍ إِلّا خَمسينَ عامًا فَأَخَذَهُمُ الطّوفانُ وَهُم ظٰلِمونَ (آيت : 14) |
۽ بيشڪ اسان نوح () کي سندس قوم ڏي موڪليو پوءِ پنجاهه ورهه گهٽ هڪ هزار سال انهن ۾ رهيو پوءِ انهن کي طوفان پڪڙيو ۽ اهي ظالم هئا. |
فَأَنجَينٰهُ وَأَصحٰبَ السَّفينَةِ وَجَعَلنٰها ءايَةً لِلعٰلَمينَ (آيت : 15) |
پوءِ ان کي ۽ ٻيڙيءَ وارن کي بچايوسون، ۽ ان (ٻيڙيءَ) کي جهان وارن لاءِ نشاني ڪئي سون. |
وَإِبرٰهيمَ إِذ قالَ لِقَومِهِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقوهُ ذٰلِكُم خَيرٌ لَكُم إِن كُنتُم تَعلَمونَ (آيت : 16) |
۽ ابراهيم () کي (موڪليوسون) جڏهن ان پنهنجيءَ قوم کي چيو ته الله جي عبادت ڪريو ۽ ان کان ڊڄو. اهو اوهان لاءِ چڱو آهي جيڪڏهن سمجهه اٿوَ. |
إِنَّما تَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ أَوثٰنًا وَتَخلُقونَ إِفكًا إِنَّ الَّذينَ تَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ لا يَملِكونَ لَكُم رِزقًا فَابتَغوا عِندَ اللَّهِ الرِّزقَ وَاعبُدوهُ وَاشكُروا لَهُ إِلَيهِ تُرجَعونَ (آيت : 17) |
اوهين الله کان سواءِ رڳو بتن کي پوڄيو ٿا ۽ ڪوڙ ٺاهيو ٿا. بيشڪ جن کي الله کانسواءِ پوڄيو ٿا سي اوهان کي روزي ڏيڻ جو اختيار نه ٿا رکن، سو الله وٽان روزي گهرو ۽ سندس عبادت ڪريو ۽ سندس شڪر ڪريو، ان ڏي ئي اوهان کي موٽايو ويندو. |
وَإِن تُكَذِّبوا فَقَد كَذَّبَ أُمَمٌ مِن قَبلِكُم وَما عَلَى الرَّسولِ إِلَّا البَلٰغُ المُبينُ (آيت : 18) |
۽ جيڪڏهن (مون کي) ڪوڙو ڪندو ته اوهان کان اڳ ڪيترين قومن (پيغمبرن کي) ڪوڙو ڪيو. ۽ رسول تي رڳو پڌرو پيغام پهچائڻ آهي. |
أَوَلَم يَرَوا كَيفَ يُبدِئُ اللَّهُ الخَلقَ ثُمَّ يُعيدُهُ إِنَّ ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيرٌ (آيت : 19) |
ڇا انهن نه ڏٺو ته الله نئين سر ڪيئن پيدا ڪري ٿو وري ٻيهر پيدا ڪندو، بيشڪ اهو ڪم الله تي آسان آهي. |
قُل سيروا فِى الأَرضِ فَانظُروا كَيفَ بَدَأَ الخَلقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنشِئُ النَّشأَةَ الءاخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 20) |
چؤ ته زمين ۾ سير ڪريو پوءِ ڏسو ته ڪيئن نئين سر پيدا ڪيائين وري الله (قيامت جي ڏينهن اهڙيءَ طرح) ٻيهر پيدا ڪندو. بيشڪ الله سڀ ڪنهن شيءَ تي قدرت رکندڙ آهي. |
يُعَذِّبُ مَن يَشاءُ وَيَرحَمُ مَن يَشاءُ وَإِلَيهِ تُقلَبونَ (آيت : 21) |
جنهن کي گهري تنهن کي عذاب ڪري۽ جنهن کي گهري تنهن تي رحم ڪري. ۽ ان ڏي ئي اوهان کي ڦيريو ويندو. |
وَما أَنتُم بِمُعجِزينَ فِى الأَرضِ وَلا فِى السَّماءِ وَما لَكُم مِن دونِ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَلا نَصيرٍ (آيت : 22) |
۽ اوهين نه زمين ۾ ۽ نه آسمان ۾ (الله تي) زور ٿيڻ وارا آهيو، ۽ اوهان جو الله کان سواءِ نه ڪو دوست آهي ۽ نه ڪو مددگار آهي. |
وَالَّذينَ كَفَروا بِـٔايٰتِ اللَّهِ وَلِقائِهِ أُولٰئِكَ يَئِسوا مِن رَحمَتى وَأُولٰئِكَ لَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 23) |
۽ جن الله جي آيتن ۽ ان سان ملڻ جو انڪار ڪيو، اُهي منهنجي رحمت کان نااُميد ٿيا آهن، ۽ انهن لاءِ دردناڪ عذاب آهي. |
فَما كانَ جَوابَ قَومِهِ إِلّا أَن قالُوا اقتُلوهُ أَو حَرِّقوهُ فَأَنجىٰهُ اللَّهُ مِنَ النّارِ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايٰتٍ لِقَومٍ يُؤمِنونَ (آيت : 24) |
پوءِ ابراهيم() جي قوم جو جواب هن چوڻ کانسواءِ ٻيو نه هو ته ان کي قتل ڪريو يا ان کي ساڙيو پوءِ ان کي الله باهه کان بچايو. بيشڪ ان ۾ ايمان واريءَ قوم لاءِ نشانيون آهن. |
وَقالَ إِنَّمَا اتَّخَذتُم مِن دونِ اللَّهِ أَوثٰنًا مَوَدَّةَ بَينِكُم فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا ثُمَّ يَومَ القِيٰمَةِ يَكفُرُ بَعضُكُم بِبَعضٍ وَيَلعَنُ بَعضُكُم بَعضًا وَمَأوىٰكُمُ النّارُ وَما لَكُم مِن نٰصِرينَ (آيت : 25) |
۽ ابراهيم () چيو ته اوهان دنيا جي حياتيءَ ۾ رڳو پاڻ ۾ دوستيءَ جي ڪري الله کانسواءِ بتن جا آستانا بنايا آهن، وري قيامت جي ڏينهن اوهان مان هڪڙا ٻين جو انڪار ڪندا ۽ اوهان مان هڪڙا ٻين تي لعنت ڪندا، ۽ اوهان جي جاءِ باهه آهي ۽ اوهان جا ڪي به مددگار نه آهن. |
فَـٔامَنَ لَهُ لوطٌ وَقالَ إِنّى مُهاجِرٌ إِلىٰ رَبّى إِنَّهُ هُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 26) |
پوءِ لوط () ان کي مڃيو. ۽ ابراهيم () چيو ته آءُ پنهنجي پاليندڙ ڏي وطن ڇڏي وڃي رهيو آهيان. بيشڪ اهو ئي زبردست (۽) حڪمت وارو آهي. |
وَوَهَبنا لَهُ إِسحٰقَ وَيَعقوبَ وَجَعَلنا فى ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالكِتٰبَ وَءاتَينٰهُ أَجرَهُ فِى الدُّنيا وَإِنَّهُ فِى الءاخِرَةِ لَمِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 27) |
۽ اسان کيس اسحاق () ۽ يعقوب () بخشي ڏنا. ۽ ان جي اولاد ۾ پيغمبري ۽ ڪتاب کي مقرر ڪيوسون ۽ ان کي دنيا ۾ (به) سندس اجرڏنوسون. ۽ بيشڪ اهو آخرت ۾ (به) چڱن ماڻهن مان آهي. |
وَلوطًا إِذ قالَ لِقَومِهِ إِنَّكُم لَتَأتونَ الفٰحِشَةَ ما سَبَقَكُم بِها مِن أَحَدٍ مِنَ العٰلَمينَ (آيت : 28) |
۽ لوط () کي (موڪليوسون) جڏهن ان پنهنجي قوم کي چيو ته اوهين بي حيائيءَ جو ڪم ڪريو ٿا، جهان وارن مان ڪنهن به اوهان کان اڳي اهو (ڪم) نه ڪيو آهي. |
أَئِنَّكُم لَتَأتونَ الرِّجالَ وَتَقطَعونَ السَّبيلَ وَتَأتونَ فى ناديكُمُ المُنكَرَ فَما كانَ جَوابَ قَومِهِ إِلّا أَن قالُوا ائتِنا بِعَذابِ اللَّهِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 29) |
ڇا اوهين مڙسن ڏي (شهوت سان) وڃو ٿا؟ ۽ رستي تي ڦرلٽ ڪريو ٿا، ۽ پنهنجن مجلسن ۾ بڇڙو ڪم ڪريو ٿا. پوءِ سندس قوم جو جواب هن چوڻ کان سواءِ ٻيو نه هو ته جيڪڏهن تون سچن مان آهين ته اسان تي الله جو عذاب آڻ! |
قالَ رَبِّ انصُرنى عَلَى القَومِ المُفسِدينَ (آيت : 30) |
لوط () چيو ته اي منهنجا پاليندڙ! فساد ڪندڙ قوم تي منهنجي مدد ڪر! |
وَلَمّا جاءَت رُسُلُنا إِبرٰهيمَ بِالبُشرىٰ قالوا إِنّا مُهلِكوا أَهلِ هٰذِهِ القَريَةِ إِنَّ أَهلَها كانوا ظٰلِمينَ (آيت : 31) |
۽ جڏهن اسان جا موڪليل (ملائڪ) ابراهيم () وٽ خوشخبري کڻي آيا تڏهن انهن چيو ته اسين هن ڳوٺ وارن کي برباد ڪرڻ وارا آهيون ڇو ته ان جا رهاڪو ظالم هئا. |
قالَ إِنَّ فيها لوطًا قالوا نَحنُ أَعلَمُ بِمَن فيها لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهلَهُ إِلَّا امرَأَتَهُ كانَت مِنَ الغٰبِرينَ (آيت : 32) |
ابراهيم () چيو ته ان ۾ ته لوط () (به) آهي.انهن چيو ته جو به ان ۾ آهي تنهن کي اسين گهڻو ڄاڻندڙ آهيون. ان کي ۽ ان جي گهر وارن کي اسين ضرور بچائينداسون سندس زال کانسواءِ جا باقي رهيلن مان ٿيندي. |
وَلَمّا أَن جاءَت رُسُلُنا لوطًا سيءَ بِهِم وَضاقَ بِهِم ذَرعًا وَقالوا لا تَخَف وَلا تَحزَن إِنّا مُنَجّوكَ وَأَهلَكَ إِلَّا امرَأَتَكَ كانَت مِنَ الغٰبِرينَ (آيت : 33) |
۽ جڏهن اسان جا موڪليل (ملائڪ) لوط وٽ آيا ته کين ڏسي ناخوش ٿيو ۽ انهن جي (اچڻ) ڪري دل تنگ ٿيس ۽ انهن چيس ته نڪي ڊڄ ۽ نه ڪي غمگين ٿي. بيشڪ اسين توکي ۽ تنهنجي گهر وارن کي بچائڻ وارا آهيون تنهنجي زال کان سواءِ جا باقي رهيلن مان ٿيندي. |
إِنّا مُنزِلونَ عَلىٰ أَهلِ هٰذِهِ القَريَةِ رِجزًا مِنَ السَّماءِ بِما كانوا يَفسُقونَ (آيت : 34) |
بيشڪ اسين هن ڳوٺ وارن تي آسمان مان هڪ عذاب لاهڻ وارا آهيون هن ڪري جو اُهي نافرماني پيا ڪن. |
وَلَقَد تَرَكنا مِنها ءايَةً بَيِّنَةً لِقَومٍ يَعقِلونَ (آيت : 35) |
۽ بيشڪ عقل واريءَ قوم (جي عبرت) لاءِ ان ڳوٺ جو پڌرو نشان ڇڏيوسون. |
وَإِلىٰ مَديَنَ أَخاهُم شُعَيبًا فَقالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ وَارجُوا اليَومَ الءاخِرَ وَلا تَعثَوا فِى الأَرضِ مُفسِدينَ (آيت : 36) |
۽ مدين (وارن) ڏي سندن ڀاءُ شعيب کي (موڪليوسون) پوءِ ان چيو ته اي منهنجي قوم! الله جي عبادت ڪريو ۽ پڇاڙيءَ جي ڏينهن جي اميد رکو ۽ زمين ۾ فسادي ٿي بگيڙو نه وجهو! |
فَكَذَّبوهُ فَأَخَذَتهُمُ الرَّجفَةُ فَأَصبَحوا فى دارِهِم جٰثِمينَ (آيت : 37) |
پوءِ انهن ان کي ڪوڙو ڪيو، پوءِ انهن کي زلزلي اچي ورتو پوءِ اهي صبح جو پنهنجن گهرن ۾ گوڏن ڀر ڪريا پيا هئا. |
وَعادًا وَثَمودَا۟ وَقَد تَبَيَّنَ لَكُم مِن مَسٰكِنِهِم وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيطٰنُ أَعمٰلَهُم فَصَدَّهُم عَنِ السَّبيلِ وَكانوا مُستَبصِرينَ (آيت : 38) |
۽ عاد ۽ ثمود کي (برباد ڪيوسون) ۽ بيشڪ انهن جا ڪجهه گهر اوهان تي ظاهر ٿي چڪا آهن ۽ شيطان انهن لاءِ سندن عمل سينگاريا پوءِ انهن کي (سڌي) رستي کان روڪيائين، ۽ اهي (سڀ ڪجهه) سمجهي رهيا هئا. |
وَقٰرونَ وَفِرعَونَ وَهٰمٰنَ وَلَقَد جاءَهُم موسىٰ بِالبَيِّنٰتِ فَاستَكبَروا فِى الأَرضِ وَما كانوا سٰبِقينَ (آيت : 39) |
۽ قارون ۽ فرعون ۽ هامان کي (برباد ڪيوسون). ۽ بيشڪ موسيٰ () انهن وٽ ظاهرشانيون آنديون پوءِ انهن زمين ۾ وڏائي ڪئي ۽ اهي (اسان کان) اڳي وڌڻ وارا نه هئا. |
فَكُلًّا أَخَذنا بِذَنبِهِ فَمِنهُم مَن أَرسَلنا عَلَيهِ حاصِبًا وَمِنهُم مَن أَخَذَتهُ الصَّيحَةُ وَمِنهُم مَن خَسَفنا بِهِ الأَرضَ وَمِنهُم مَن أَغرَقنا وَما كانَ اللَّهُ لِيَظلِمَهُم وَلٰكِن كانوا أَنفُسَهُم يَظلِمونَ (آيت : 40) |
پوءِ سڀ ڪنهن کي سندس گناهه جي ڪري پڪڙيوسون، پوءِ انهن مان ڪي اهڙا آهن جن تي پهڻن وسائڻ وارو واه موڪليوسون، ۽ انهن مان ڪي اهڙا آهن جي کي سخت هڪل ورتو، ۽ انهن مان ڪي اهڙا آهن جن کي زمين ۾ ڳهايوسون، ۽ انهن مان ڪي اهڙا آهن جن کي ٻوڙيوسون ۽ الله مٿن ظلم ڪرڻ وارو نه هو پر اُهي پاڻ تي پاڻ ظلم ڪندا هئا. |
مَثَلُ الَّذينَ اتَّخَذوا مِن دونِ اللَّهِ أَولِياءَ كَمَثَلِ العَنكَبوتِ اتَّخَذَت بَيتًا وَإِنَّ أَوهَنَ البُيوتِ لَبَيتُ العَنكَبوتِ لَو كانوا يَعلَمونَ (آيت : 41) |
جن الله کانسواءِ ٻين کي دوست بنايو آهي تن جو مثال ڪوريئڙي جي مثال جهڙو آهي جنهن هڪ گهر ٺاهيو هوڏانهن (سڀني) گهرن مان زياده هيڻون ڪوريئڙي جو گهر آهي جيڪر اهي (ايتري ڳالهه) ڄاڻن. |
إِنَّ اللَّهَ يَعلَمُ ما يَدعونَ مِن دونِهِ مِن شَيءٍ وَهُوَ العَزيزُ الحَكيمُ (آيت : 42) |
جنهن به شيءَ کي الله کانسواءِ سڏين ٿا تنهن کي بيشڪ الله ڄاڻي ٿو. ۽ اهو ئي زبردست (۽) حڪمت وارو آهي. |
وَتِلكَ الأَمثٰلُ نَضرِبُها لِلنّاسِ وَما يَعقِلُها إِلَّا العٰلِمونَ (آيت : 43) |
۽ اهي مثال ماڻهن لاءِ بيان ڪريون ٿا ۽ انهن کي علم وارا ئي سمجهن ٿا. |
خَلَقَ اللَّهُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ بِالحَقِّ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً لِلمُؤمِنينَ (آيت : 44) |
الله آسمانن ۽ زمين کي پوري تدبير سان پيدا ڪيو آهي. بيشڪ ان (ڪم) ۾ ايمان وارن لاءِ (وڏي) نشاني آهي. |
اتلُ ما أوحِىَ إِلَيكَ مِنَ الكِتٰبِ وَأَقِمِ الصَّلوٰةَ إِنَّ الصَّلوٰةَ تَنهىٰ عَنِ الفَحشاءِ وَالمُنكَرِ وَلَذِكرُ اللَّهِ أَكبَرُ وَاللَّهُ يَعلَمُ ما تَصنَعونَ (آيت : 45) |
(اي پيغمبر !) جيڪو ڪتاب تو ڏي وحي ڪيو ويو آهي سو پڙهه ۽ نماز قائم ڪر! بيشڪ نماز بيحيائي ۽ بڇڙي ڪم کان روڪي ٿي. ۽ بيشڪ الله جو ياد ڪرڻ سڀ کان وڏو آهي ۽ جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن کي الله ڄاڻي ٿو. |
وَلا تُجٰدِلوا أَهلَ الكِتٰبِ إِلّا بِالَّتى هِىَ أَحسَنُ إِلَّا الَّذينَ ظَلَموا مِنهُم وَقولوا ءامَنّا بِالَّذى أُنزِلَ إِلَينا وَأُنزِلَ إِلَيكُم وَإِلٰهُنا وَإِلٰهُكُم وٰحِدٌ وَنَحنُ لَهُ مُسلِمونَ (آيت : 46) |
۽ ڪتاب وارن مان جن ظلم ڪيو تن کانسواءِ ٻين ڪتابن وارن سان اوهين جهڳڙو نه ڪريو مگر تمام سهڻي رستي سان ۽ چئو ته جيڪي اسان ڏي نازل ڪيو ويو آهي ۽ جيڪي اوهان ڏي نازل ڪيو ويو آهي تنهن تي اسان ايمان آندو ۽ اسانجو معبود ۽ اوهان جو معبود هڪ آهي ۽ اسين سندس ئي فرمانبردار آهيون. |
وَكَذٰلِكَ أَنزَلنا إِلَيكَ الكِتٰبَ فَالَّذينَ ءاتَينٰهُمُ الكِتٰبَ يُؤمِنونَ بِهِ وَمِن هٰؤُلاءِ مَن يُؤمِنُ بِهِ وَما يَجحَدُ بِـٔايٰتِنا إِلَّا الكٰفِرونَ (آيت : 47) |
۽ (اي پيغمبرﷺ! جهڙي طرح اڳيان ڪتاب نازل ڪيا هئاسون) اهڙي طرح اسان توڏي (هي) ڪتاب نازل ڪيو. پوءِ جن کي (اڳي) ڪتاب ڏنو هوسون سي ان تي ايمان آڻين ٿا. ۽ هنن (عربن) مان به ڪي اهڙا آهن جي ان تي ايمان آڻين ٿا. ۽ ڪافرن کانسواءِ ٻيو ڪوبه اسان جي آيتن جو انڪار نه ٿو ڪري. |
وَما كُنتَ تَتلوا مِن قَبلِهِ مِن كِتٰبٍ وَلا تَخُطُّهُ بِيَمينِكَ إِذًا لَارتابَ المُبطِلونَ (آيت : 48) |
۽ (اي پيغمبرﷺ!) قرآن کان اڳ تون نه پڙهندو هئين ۽ نه ان کي پنهنجي هٿ سان لکندو هئين (جيڪڏهن تون لکين پڙهين ها ته) ان وقت ناحق تي بيٺل ماڻهو ضرور شڪ ۾ پون ها. |
بَل هُوَ ءايٰتٌ بَيِّنٰتٌ فى صُدورِ الَّذينَ أوتُوا العِلمَ وَما يَجحَدُ بِـٔايٰتِنا إِلَّا الظّٰلِمونَ (آيت : 49) |
پر جن کي علم ڏنو ويو آهي تن جي سينن ۾ اهو (قرآن) پڌريون آيتون آهي. ۽ ظالمن کانسواءِ (ٻيو) ڪو اسان جي آيتن جو انڪار نٿو ڪري. |
وَقالوا لَولا أُنزِلَ عَلَيهِ ءايٰتٌ مِن رَبِّهِ قُل إِنَّمَا الءايٰتُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّما أَنا۠ نَذيرٌ مُبينٌ (آيت : 50) |
۽ (ڪي ماڻهو تنهنجي باري ۾ ) چون ٿا ته ان تي سندس پاليندڙ جي طرفان نشانيون ڇو نه لاٿيون ويون؟ (اي پيغمبرﷺ!) تون چئو ته نشانيون الله وٽ (الله جي اختيار ۾ ) آهن ۽ آءُ رڳو ظاهر ڊيڄاريندڙ آهيان. |
أَوَلَم يَكفِهِم أَنّا أَنزَلنا عَلَيكَ الكِتٰبَ يُتلىٰ عَلَيهِم إِنَّ فى ذٰلِكَ لَرَحمَةً وَذِكرىٰ لِقَومٍ يُؤمِنونَ (آيت : 51) |
انهن کي هيءَ ڪافي نه آهي ڇا ته اسان توتي ڪتاب نازل ڪيو آهي جو انهن کي پڙهي ٻڌايو وڃي ٿو. بيشڪ ان ۾ ان قوم لاءِ رحمت ۽ نصيحت آهي جي ايمان آڻين ٿا. |
قُل كَفىٰ بِاللَّهِ بَينى وَبَينَكُم شَهيدًا يَعلَمُ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَالَّذينَ ءامَنوا بِالبٰطِلِ وَكَفَروا بِاللَّهِ أُولٰئِكَ هُمُ الخٰسِرونَ (آيت : 52) |
(اي پيغمبرﷺ! تون انهن کي) چئو ته منهنجي وچ ۾ ۽ اوهان جي وچ ۾ الله شاهد بس آهي. جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آهي تنهن کي اهو ڄاڻي ٿو ۽ جن ڪوڙ تي يقين ڪيو ۽ الله جو انڪار ڪيو سي ئي نقصان وارا آهن. |
وَيَستَعجِلونَكَ بِالعَذابِ وَلَولا أَجَلٌ مُسَمًّى لَجاءَهُمُ العَذابُ وَلَيَأتِيَنَّهُم بَغتَةً وَهُم لا يَشعُرونَ (آيت : 53) |
توکان عذاب جي جلد اچڻ جي گُهر ڪن ٿا. ۽ جيڪڏهن مقرر ڪيل وقت نه هجي ها ته مٿن عذاب اچي وڃي ها ۽ ضرور انهن تي عذاب اوچتو ايندو ۽ کين خبر به نه پوندي. |
يَستَعجِلونَكَ بِالعَذابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحيطَةٌ بِالكٰفِرينَ (آيت : 54) |
توکان عذاب جي جلد اچڻ جي گهر ڪن ٿا ۽ بيشڪ دوزخ ڪافرن کي تنهن ڏينهن ضرور گهيرو ڪندو. |
يَومَ يَغشىٰهُمُ العَذابُ مِن فَوقِهِم وَمِن تَحتِ أَرجُلِهِم وَيَقولُ ذوقوا ما كُنتُم تَعمَلونَ (آيت : 55) |
جنهن ڏينهن کين عذاب سندن مٿان ۽ سندن پيرن هيٺان ويڙهي ويندو ۽ (تڏهن الله ) چوندو ته جيڪي اوهين ڪندا هئا تنهن جو مزو چکو! |
يٰعِبادِىَ الَّذينَ ءامَنوا إِنَّ أَرضى وٰسِعَةٌ فَإِيّٰىَ فَاعبُدونِ (آيت : 56) |
اي منهنجا ايمان وارا ٻانها! بيشڪ منهنجي زمين ڪشادي آهي پوءِ منهنجي ئي عبادت ڪريو. |
كُلُّ نَفسٍ ذائِقَةُ المَوتِ ثُمَّ إِلَينا تُرجَعونَ (آيت : 57) |
سڀڪو نفس موت (جو مزو) چکڻ وارو آهي پوءِ مون ڏي ئي اوهان کي موٽايو ويندو. |
وَالَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِنَ الجَنَّةِ غُرَفًا تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ خٰلِدينَ فيها نِعمَ أَجرُ العٰمِلينَ (آيت : 58) |
۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي جنت جي ماڙين ۾ رهائينداسون، جن جي هيٺان واهه وهن ٿا انهن ۾ پيا رهندا. اهو (انهن) عمل ڪرڻ وارن جو بدلو چڱو آهي. |
الَّذينَ صَبَروا وَعَلىٰ رَبِّهِم يَتَوَكَّلونَ (آيت : 59) |
جن صبر ڪيو ۽ پنهنجي پاليندڙ تي ڀروسو ڪن ٿا. |
وَكَأَيِّن مِن دابَّةٍ لا تَحمِلُ رِزقَهَا اللَّهُ يَرزُقُها وَإِيّاكُم وَهُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 60) |
۽ ڪيترا جانور پنهنجي روزي ساڻ نه ٿا کڻن الله انهن کي ۽ اوهان کي روزي ڏي ٿو. ۽ اهو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. |
وَلَئِن سَأَلتَهُم مَن خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَسَخَّرَ الشَّمسَ وَالقَمَرَ لَيَقولُنَّ اللَّهُ فَأَنّىٰ يُؤفَكونَ (آيت : 61) |
۽ (اي پيغمبرﷺ!) جيڪڏهن تون انهن کان پڇندين ته آسمانن ۽ زمين کي ڪنهن پيدا ڪيو ۽ سج ۽ چنڊ کي ڪنهن ڪم ۾ لڳايو ته ضرور چوندا ته الله! پوءِ ڪيئن ابتا وڃن ٿا؟ |
اللَّهُ يَبسُطُ الرِّزقَ لِمَن يَشاءُ مِن عِبادِهِ وَيَقدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (آيت : 62) |
الله پنهنجن ٻانهن مان جنهن لاءِ گهري ٿو تنهن جي روزي ڪشادي ڪري ٿو ۽ (جنهن لاءِ گهري ٿو) تنهنجي تنگ ڪري ٿو. بيشڪ الله سڀڪنهن شئي کي ڄاڻندڙ آهي. |
وَلَئِن سَأَلتَهُم مَن نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَحيا بِهِ الأَرضَ مِن بَعدِ مَوتِها لَيَقولُنَّ اللَّهُ قُلِ الحَمدُ لِلَّهِ بَل أَكثَرُهُم لا يَعقِلونَ (آيت : 63) |
۽ جيڪڏهن تون انهن کان پڇندين ته ڪنهن آسمان مان پاڻي لاٿو آهي پوءِ ان سان زمين کي ان جي مرڻ کان پوءِ جياريو اٿس ته ضرور چوندا ته الله! (اي پيغمبرﷺ! تون مٿن حجت پوري ٿيڻ تي) چئو ته سڀ تعريفون الله جي واسطي آهن پر انهن مان گهڻا نه ٿا سمجهن. |
وَما هٰذِهِ الحَيوٰةُ الدُّنيا إِلّا لَهوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدّارَ الءاخِرَةَ لَهِىَ الحَيَوانُ لَو كانوا يَعلَمونَ (آيت : 64) |
۽ هيءَ دنيا جي حياتي تماشي ۽ راند کانسواءِ (ٻيو) ڪجهه نه آهي. ۽ آخرت جو گهر ئي (سچي) حياتي آهي. |
فَإِذا رَكِبوا فِى الفُلكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخلِصينَ لَهُ الدّينَ فَلَمّا نَجّىٰهُم إِلَى البَرِّ إِذا هُم يُشرِكونَ (آيت : 65) |
جيڪڏهن ڄاڻن ها. پوءِ جڏهن ٻيڙيءَ ۾ سوار ٿين ٿا ته الله کي سندس خالص عبادت ڪندڙ ٿي سڏين ٿا، پوءِ جڏهن انهن کي خشڪيءَ ڏي بچائي آڻي ٿو ته ان ئي وقت سندس شريڪ بنائين ٿا، |
لِيَكفُروا بِما ءاتَينٰهُم وَلِيَتَمَتَّعوا فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 66) |
هن لاءِ ته جيڪي اسان انهن کي ڏنو تنهن جي بي شڪري ڪن ۽ مزا ماڻين. پوءِ (حقيقت حال کي) ڄاڻي وٺندا. |
أَوَلَم يَرَوا أَنّا جَعَلنا حَرَمًا ءامِنًا وَيُتَخَطَّفُ النّاسُ مِن حَولِهِم أَفَبِالبٰطِلِ يُؤمِنونَ وَبِنِعمَةِ اللَّهِ يَكفُرونَ (آيت : 67) |
ڇا انهن نه ڏٺو ته اسان (مڪي کي) حرم امن وارو بنايو آهي هوڏانهن سندن آس پاس کان ماڻهو امالڪ کڄي وڃن ٿا. ڇا پوءِ هو ڪوڙ کي سچو سمجهن ٿا ۽ الله جي نعمت جي ناشڪري ڪن ٿا؟ |
وَمَن أَظلَمُ مِمَّنِ افتَرىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَو كَذَّبَ بِالحَقِّ لَمّا جاءَهُ أَلَيسَ فى جَهَنَّمَ مَثوًى لِلكٰفِرينَ (آيت : 68) |
۽ ان کان وڌيڪ ظالم ڪير آهي جنهن الله تي ڪوڙ گهڙيو يا حق کي ڪوڙو ڪيو جڏهن حق وٽس آيو. ڇا ڪافرن جي رهڻ جي جاءِ جهنم ۾ نه آهي؟ |
وَالَّذينَ جٰهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنينَ (آيت : 69) |
۽ جن اسان جي رستي ۾ ڪوشش ڪئي تن کي ضرور اسين پنهنجا رستا ڏيکارينداسون ۽ بيشڪ الله نيڪي ڪندڙن سان گڏ آهي. |