طسم (آيت : 1) |
طسم. |
تِلكَ ءايٰتُ الكِتٰبِ المُبينِ (آيت : 2) |
اهي کولي ٻڌائيندڙ ڪتاب (قرآن) جون آيتون آهن. |
لَعَلَّكَ بٰخِعٌ نَفسَكَ أَلّا يَكونوا مُؤمِنينَ (آيت : 3) |
(اي پيغمبرﷺ!) متان تون پاڻ کي هن ڪري هلاڪت ۾ وجهين جو اُهي ايمان نه ٿا آڻين. |
إِن نَشَأ نُنَزِّل عَلَيهِم مِنَ السَّماءِ ءايَةً فَظَلَّت أَعنٰقُهُم لَها خٰضِعينَ (آيت : 4) |
جيڪڏهن اسين گهرون ته مٿن آسمان مان ڪا نشاني لاهيون پوءِ سندن ڪنڌ ان جي اڳيان جهڪا ٿي پون. |
وَما يَأتيهِم مِن ذِكرٍ مِنَ الرَّحمٰنِ مُحدَثٍ إِلّا كانوا عَنهُ مُعرِضينَ (آيت : 5) |
۽ انهن وٽ رحمان جي طرفان (اهڙي) ڪا (به) نئين نصيحت نه ٿي اچي جنهن کان هو منهن نه ٿا موڙين. |
فَقَد كَذَّبوا فَسَيَأتيهِم أَنبٰؤُا۟ ما كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 6) |
پوءِ انهن ڪوڙو ڪيو آهي تنهن ڪري وٽن ان (عذاب) جي حقيقت پهچندي جنهن تي ٺٺوليون پيا ڪن. |
أَوَلَم يَرَوا إِلَى الأَرضِ كَم أَنبَتنا فيها مِن كُلِّ زَوجٍ كَريمٍ (آيت : 7) |
ڇا انهن زمين ڏي نه ڏٺو ته اسان ان ۾ سڀ ڪنهن جنس مان ڇا ڇا ڄمايو آهي؟ |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 8) |
بيشڪ ان ۾ وڏي نشاني آهي ۽ هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه آهن. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 9) |
۽ (اي پيغمبرﷺ!) بيشڪ تنهنجو پاليندڙ غالب نهايت رحم وارو آهي. |
وَإِذ نادىٰ رَبُّكَ موسىٰ أَنِ ائتِ القَومَ الظّٰلِمينَ (آيت : 10) |
۽ (اهو وقت ياد ڪر) جڏهن تنهنجي پاليندڙ موسيٰ کي سڏيو ته ظالم قوم ڏي وڃ! |
قَومَ فِرعَونَ أَلا يَتَّقونَ (آيت : 11) |
فرعون جي قوم ڏي ڇا اهي نٿا ڊڄن؟ |
قالَ رَبِّ إِنّى أَخافُ أَن يُكَذِّبونِ (آيت : 12) |
ان چيو ته اي منهنجا پاليندڙ! آءُ ڊڄان ٿو ته متان مون کي ڪوڙو ڪن ۽ منهنجو سينو تنگ ٿئي ٿو. |
وَيَضيقُ صَدرى وَلا يَنطَلِقُ لِسانى فَأَرسِل إِلىٰ هٰرونَ (آيت : 13) |
۽ منهنجي زبان نه ٿي هلي پوءِ هارون ڏي به (پيغام پهچائڻ جو حڪم) موڪل. |
وَلَهُم عَلَىَّ ذَنبٌ فَأَخافُ أَن يَقتُلونِ (آيت : 14) |
۽ انهن جو مون تي هڪ ڏوهه آهي سو آءُ ڊڄان ٿو ته متان مون کي قتل ڪن. |
قالَ كَلّا فَاذهَبا بِـٔايٰتِنا إِنّا مَعَكُم مُستَمِعونَ (آيت : 15) |
الله فرمايو ته ائين ڪڏهن به نه ٿيندو پوءِ اوهين ٻئي اسان جي نشانين سان وڃو بيشڪ اسين اوهان سان گڏ ٻڌندڙ آهيون. |
فَأتِيا فِرعَونَ فَقولا إِنّا رَسولُ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 16) |
پوءِ فرعون وٽ وڃو پوءِ چو ته بيشڪ اسين جهان جي پاليندڙ جا موڪليل آهيون. |
أَن أَرسِل مَعَنا بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 17) |
ته تون اسان سان بني اسرائيلن کي وڃڻ ڏي. |
قالَ أَلَم نُرَبِّكَ فينا وَليدًا وَلَبِثتَ فينا مِن عُمُرِكَ سِنينَ (آيت : 18) |
(فرعون) چيو ته ڇا اسان توکي پاڻ وٽ ننڍڙو ڪري نه پاليو ۽ تون اسان ۾ پنهنجي عمر جا ڪيترا ورهه رهئين. |
وَفَعَلتَ فَعلَتَكَ الَّتى فَعَلتَ وَأَنتَ مِنَ الكٰفِرينَ (آيت : 19) |
۽ تو پنهنجو اهو ڪم ڪيو جو ڪري چڪين۽ تون احسان نه مڃيندڙن مان آهين. |
قالَ فَعَلتُها إِذًا وَأَنا۠ مِنَ الضّالّينَ (آيت : 20) |
موسيٰ چيو ته مون اهو ڪم تڏهن ڪيو ۽ آءُ ان وقت صحيح رستي تي نه هوس. |
فَفَرَرتُ مِنكُم لَمّا خِفتُكُم فَوَهَبَ لى رَبّى حُكمًا وَجَعَلَنى مِنَ المُرسَلينَ (آيت : 21) |
پوءِ جڏهن اوهان کان ڊنس ته اوهان کان ڀڳس پوءِ منهنجي پاليندڙ مون کي سمجهه عطا ڪئي. |
وَتِلكَ نِعمَةٌ تَمُنُّها عَلَىَّ أَن عَبَّدتَ بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 22) |
۽ مون کي پيغمبرن مان ڪيائين ۽ ڇا اها نعمت آهي جنهن جو مون تي ٿورو ٿو رکين هوڏانهن تو بني اسرائيلن کي ٻانهو ڪري رکيو آهي. |
قالَ فِرعَونُ وَما رَبُّ العٰلَمينَ (آيت : 23) |
فرعون چيو ته جهان جو پاليندڙ ڇا (کي چئبو) آهي؟ |
قالَ رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما إِن كُنتُم موقِنينَ (آيت : 24) |
موسيٰ چيو ته (اهوئي) آسمانن ۽ زمين جو ۽ جيڪي انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي تنهنجو پاليندڙ آهي جيڪڏهن اوهين يقين ڪرڻ وارا آهيو. |
قالَ لِمَن حَولَهُ أَلا تَستَمِعونَ (آيت : 25) |
فرعون پنهنجي آس پاس وارن کي چيو ته ڇا نه ٿا ٻڌو؟ |
قالَ رَبُّكُم وَرَبُّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 26) |
موسيٰ چيو ته (اهو) اوهان جو پاليندڙ ۽ اوهانجن اڳين ابن ڏاڏن جو پاليندڙ آهي. |
قالَ إِنَّ رَسولَكُمُ الَّذى أُرسِلَ إِلَيكُم لَمَجنونٌ (آيت : 27) |
فرعون چيو ته بيشڪ اوهان جو پيغمبر جيڪو اوهان ڏي موڪليو ويو آهي سو چريو آهي. |
قالَ رَبُّ المَشرِقِ وَالمَغرِبِ وَما بَينَهُما إِن كُنتُم تَعقِلونَ (آيت : 28) |
موسيٰ چيو ته اڀرندي ۽ الهندي جو ۽ جو ڪجهه انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي تنهن (سڀ) جو اهو پاليندڙ آهي جيڪڏهن اوهين سمجهو ٿا. |
قالَ لَئِنِ اتَّخَذتَ إِلٰهًا غَيرى لَأَجعَلَنَّكَ مِنَ المَسجونينَ (آيت : 29) |
فرعون چيو ته جيڪڏهن تون مون کانسواءِ ٻئي ڪنهن کي حاڪم ٺهرائيندين ته آءُ توکي قيدين مان ڪندس. |
قالَ أَوَلَو جِئتُكَ بِشَيءٍ مُبينٍ (آيت : 30) |
موسيٰ چيو ته جيتوڻيڪ آءُ تو وٽ ڪا پڌري شيءِ آڻيندس (ته به قيد ڪندين) ڇا؟ |
قالَ فَأتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 31) |
فرعون چيو ته پوءِ ان کي آڻ جيڪڏهن تون سچن مان آهين. |
فَأَلقىٰ عَصاهُ فَإِذا هِىَ ثُعبانٌ مُبينٌ (آيت : 32) |
پوءِ پنهنجي لٺ کي اڇلايائين ته اها يڪدم پڌرو ازدها نانگ ٿي پيئي. |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذا هِىَ بَيضاءُ لِلنّٰظِرينَ (آيت : 33) |
۽ پنهنجو هٿ ٻاهر ڪڍيائين ته اُهو اوچتو ئي ڏسندڙن جي اڳيان اڇو هو. |
قالَ لِلمَلَإِ حَولَهُ إِنَّ هٰذا لَسٰحِرٌ عَليمٌ (آيت : 34) |
فرعون پنهنجي آس پاس وارن سردارن کي چيو ته بيشڪ هيءَ داناءُ جادوگر آهي. |
يُريدُ أَن يُخرِجَكُم مِن أَرضِكُم بِسِحرِهِ فَماذا تَأمُرونَ (آيت : 35) |
اوهان کي اوهان جي زمين مان پنهنجي جادوءَ سان ڪڍڻ گهري ٿو، پوءِ ڇا حڪم ڪريو ٿا؟ |
قالوا أَرجِه وَأَخاهُ وَابعَث فِى المَدائِنِ حٰشِرينَ (آيت : 36) |
چيائون ته ان کي ۽ ان جي ڀاءُ کي ترساءِ ۽ شهرن ۾ ڪوٺيندڙن کي موڪل |
يَأتوكَ بِكُلِّ سَحّارٍ عَليمٍ (آيت : 37) |
ته سڀ ڪنهن داناءُ جادوگر کي تو وٽ آڻين. |
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِميقٰتِ يَومٍ مَعلومٍ (آيت : 38) |
پوءِ جادوگرن کي هڪ مقرر ڏينهن جي انجام تي گڏ ڪيو ويو |
وَقيلَ لِلنّاسِ هَل أَنتُم مُجتَمِعونَ (آيت : 39) |
۽ ماڻهن کي چيو ويو ته ڇا اوهين گڏ ٿيندو؟ |
لَعَلَّنا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كانوا هُمُ الغٰلِبينَ (آيت : 40) |
مَنَ اسين جادوگرن جي پيروي ڪريون جيڪڏهن اهي غالب ٿيا. |
فَلَمّا جاءَ السَّحَرَةُ قالوا لِفِرعَونَ أَئِنَّ لَنا لَأَجرًا إِن كُنّا نَحنُ الغٰلِبينَ (آيت : 41) |
پوءِ جڏهن جادوگر آيا تڏهن فرعون کي چيائون ته جيڪڏهن اسين غالب ٿياسون ته اسان لاءِ ڪو اجورو آهي ڇا؟ |
قالَ نَعَم وَإِنَّكُم إِذًا لَمِنَ المُقَرَّبينَ (آيت : 42) |
چيائين ته هائو ۽ بيشڪ اوهين تڏهن (منهنجي) ويجهن (ماڻهن) مان هوندو. |
قالَ لَهُم موسىٰ أَلقوا ما أَنتُم مُلقونَ (آيت : 43) |
انهن کي موسيٰ چيو ته جيڪي اوهين اڇلڻ وارا آهيو سو اڇليو. |
فَأَلقَوا حِبالَهُم وَعِصِيَّهُم وَقالوا بِعِزَّةِ فِرعَونَ إِنّا لَنَحنُ الغٰلِبونَ (آيت : 44) |
پوءِ انهن پنهنجا رسا ۽ لٺيون اڇلايون ۽ چيائون ته فرعون جي عزت جو قسم آهي ته بيشڪ اسين ئي غالب آهيون. |
فَأَلقىٰ موسىٰ عَصاهُ فَإِذا هِىَ تَلقَفُ ما يَأفِكونَ (آيت : 45) |
پوءِ موسيٰ پنهنجي لٺ اڇلائي ته اها اُتي جو اتي جيڪو ڪوڙو نانگ ٺاهيو هئائون تنهن کي ڳهڻ لڳي ويئي. |
فَأُلقِىَ السَّحَرَةُ سٰجِدينَ (آيت : 46) |
پوءِ جادوگر سجدي ۾ ڪري پيا. |
قالوا ءامَنّا بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 47) |
چيائون ته اسان سڀني قومن جي پاليندڙ تي ايمان آندو. |
رَبِّ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 48) |
جو موسيٰ ۽ هارون جو پاليندڙ آهي. |
قالَ ءامَنتُم لَهُ قَبلَ أَن ءاذَنَ لَكُم إِنَّهُ لَكَبيرُكُمُ الَّذى عَلَّمَكُمُ السِّحرَ فَلَسَوفَ تَعلَمونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيدِيَكُم وَأَرجُلَكُم مِن خِلٰفٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُم أَجمَعينَ (آيت : 49) |
فرعون چيو ته هن کان اڳ جو آءُ اوهان کي موڪل ڏيان اوهان انکي مڃيو. بيشڪ اهو اوهان جو وڏو آهي جنهن اوهان کي جادو سيکاريو، پوءِ اوهان کي معلوم ٿي ويندو. ضرور آءُ اوهان جا هڪ پاسي جا هٿ ۽ اوهان جا ٻئي پاسي جا پير وڍيندس ۽ ضرور آءُ اوهان سڀني کي سوريءَ تي لٽڪائيندس. |
قالوا لا ضَيرَ إِنّا إِلىٰ رَبِّنا مُنقَلِبونَ (آيت : 50) |
چيائون ته ڪو حرج نه آهي بيشڪ اسين پنهنجي پاليندڙ ڏي موٽڻ وارا آهيون. |
إِنّا نَطمَعُ أَن يَغفِرَ لَنا رَبُّنا خَطٰيٰنا أَن كُنّا أَوَّلَ المُؤمِنينَ (آيت : 51) |
بيشڪ اسين اميد ٿا رکون ته اسان کي اسان جو پاليندڙ اسان جا گناهه معاف ڪري هن ڪري جو اسين پهريان ايمان آڻيندڙ آهيون. |
وَأَوحَينا إِلىٰ موسىٰ أَن أَسرِ بِعِبادى إِنَّكُم مُتَّبَعونَ (آيت : 52) |
۽ اسان موسيٰ ڏي هيءَ حڪم موڪليو ته منهنجن ٻانهن کي راتو رات وٺي نڪر (هو) ضرور اوهان جي پٺيان پوندا. |
فَأَرسَلَ فِرعَونُ فِى المَدائِنِ حٰشِرينَ (آيت : 53) |
پوءِ فرعون شهرن ۾ ڪوٺيندڙن کي موڪليو. |
إِنَّ هٰؤُلاءِ لَشِرذِمَةٌ قَليلونَ (آيت : 54) |
(چيائين ته) بيشڪ هي ٿوري جماعت آهي. |
وَإِنَّهُم لَنا لَغائِظونَ (آيت : 55) |
۽ بيشڪ انهن اسان کي ڪاوڙايو آهي. |
وَإِنّا لَجَميعٌ حٰذِرونَ (آيت : 56) |
۽ بيشڪ اسين هٿيار بند جماعت آهيون. |
فَأَخرَجنٰهُم مِن جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 57) |
پوءِ انهن کي باغن ۽ چشمن مان ٻاهر ڪڍيوسون. |
وَكُنوزٍ وَمَقامٍ كَريمٍ (آيت : 58) |
۽ خزانن ۽ چٽين جاين مان (به) |
كَذٰلِكَ وَأَورَثنٰها بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 59) |
اهڙيءَ طرح (ڪيوسون) ۽ انهن شين جو بني اسرائيلن کي وارث ڪيوسون. |
فَأَتبَعوهُم مُشرِقينَ (آيت : 60) |
پوءِ سج اڀرڻ وقت انهن جي پٺيان پيا. |
فَلَمّا تَرٰءَا الجَمعانِ قالَ أَصحٰبُ موسىٰ إِنّا لَمُدرَكونَ (آيت : 61) |
پوءِ جڏهن ٻنهين جماعتن هڪ ٻئي کي ڏٺو تڏهن موسيٰ جي سنگتين چيو ته بيشڪ اسان کي پهچي ويا. |
قالَ كَلّا إِنَّ مَعِىَ رَبّى سَيَهدينِ (آيت : 62) |
موسيٰ چيو ته ائين ڪڏهن به نه ٿيندو. بيشڪ مون سان منهنجو پاليندڙ آهي اهو مون کي رستو ڏيکاريندو. |
فَأَوحَينا إِلىٰ موسىٰ أَنِ اضرِب بِعَصاكَ البَحرَ فَانفَلَقَ فَكانَ كُلُّ فِرقٍ كَالطَّودِ العَظيمِ (آيت : 63) |
پوءِ اسان موسيٰ ڏي هي حڪم موڪليو ته پنهنجي لٺ درياءَ تي هڻ. پوءِ اهو چيرجي پيو پوءِ سڀڪو ڀاڱو وڏي جبل جهڙو ٿي پيو. |
وَأَزلَفنا ثَمَّ الءاخَرينَ (آيت : 64) |
۽ ٻين (فرعونين) کي اتي ويجهو ڪيوسون. |
وَأَنجَينا موسىٰ وَمَن مَعَهُ أَجمَعينَ (آيت : 65) |
۽ موسيٰ کي ۽ جيڪي ساڻس هئا تن سڀني کي بچايوسون. |
ثُمَّ أَغرَقنَا الءاخَرينَ (آيت : 66) |
(ان کان) پوءِ ٻين کي ٻوڙيوسون. |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 67) |
بيشڪ ان (قصي) ۾ (وڏي) نشاني آهي هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه هئا. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 68) |
۽ بيشڪ تنهنجو پاليندڙ ئي غالب نهايت رحم وارو آهي. |
وَاتلُ عَلَيهِم نَبَأَ إِبرٰهيمَ (آيت : 69) |
۽ انهن کي ابراهيم جي خبر پڙهي ٻڌاءِ. |
إِذ قالَ لِأَبيهِ وَقَومِهِ ما تَعبُدونَ (آيت : 70) |
جڏهن ان پنهنجي پيءَ ۽ پنهنجيءَ قوم کي چيو ته ڪهڙيءَ شيءِ جي عبادت ڪريو ٿا. |
قالوا نَعبُدُ أَصنامًا فَنَظَلُّ لَها عٰكِفينَ (آيت : 71) |
چيائون ته اسين بتن جي عبادت ڪريون ٿا پوءِ هميشه انهن جي اڳيان ويٺا آهيون. |
قالَ هَل يَسمَعونَكُم إِذ تَدعونَ (آيت : 72) |
ابراهيم چيو ته جڏهن انهن کي سڏيو ٿا ته ڇا اهي اوهان جي ٻڌن ٿا؟ |
أَو يَنفَعونَكُم أَو يَضُرّونَ (آيت : 73) |
يا اوهان کي فائدو پهچائين يا نقصان پهچائين ٿا؟ |
قالوا بَل وَجَدنا ءاباءَنا كَذٰلِكَ يَفعَلونَ (آيت : 74) |
چيائون ته نه پر اسان پنهنجن ابن ڏاڏن کي ائين ڪندي ڏٺو. |
قالَ أَفَرَءَيتُم ما كُنتُم تَعبُدونَ (آيت : 75) |
چيائين ته ڇا اوهان انهن کي ڏٺو آهي؟ جن جي عبادت پيا ڪريو. |
أَنتُم وَءاباؤُكُمُ الأَقدَمونَ (آيت : 76) |
اوهين ۽ اوهان جا اڳيان ابا ڏاڏا؟ |
فَإِنَّهُم عَدُوٌّ لى إِلّا رَبَّ العٰلَمينَ (آيت : 77) |
پوءِ بيشڪ اهي منهنجا دشمن آهن سڀني قومن جي پاليندڙ کانسواءِ. |
الَّذى خَلَقَنى فَهُوَ يَهدينِ (آيت : 78) |
جنهن مون کي پيدا ڪيو پوءِ اهوئي مون کي رستو ڏيکاري ٿو. |
وَالَّذى هُوَ يُطعِمُنى وَيَسقينِ (آيت : 79) |
۽ جيڪو مون کي کارائي ٿو ۽ مون کي پياري ٿو. |
وَإِذا مَرِضتُ فَهُوَ يَشفينِ (آيت : 80) |
۽ جڏهن بيمار ٿيان ٿو ته اهو مون کي تندرستي ڏئي ٿو. |
وَالَّذى يُميتُنى ثُمَّ يُحيينِ (آيت : 81) |
۽ جيڪو مون کي ماريندو وري مون کي جياريندو. |
وَالَّذى أَطمَعُ أَن يَغفِرَ لى خَطيـَٔتى يَومَ الدّينِ (آيت : 82) |
۽ جنهن ۾ اُميد اٿم ته اهو انصاف واري ڏينهن منهنجا گناهه مون کي معاف ڪندو. |
رَبِّ هَب لى حُكمًا وَأَلحِقنى بِالصّٰلِحينَ (آيت : 83) |
اي منهنجا پاليندڙ! مون کي حڪمت عطا ڪر ۽ مون کي نيڪن سان ملاءِ! |
وَاجعَل لى لِسانَ صِدقٍ فِى الءاخِرينَ (آيت : 84) |
۽ پوين ۾ منهنجي چٽي يادگيري (جاري) ڪر! |
وَاجعَلنى مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعيمِ (آيت : 85) |
۽ مون کي نعمت واري باغ جي وارثن مان ڪر. |
وَاغفِر لِأَبى إِنَّهُ كانَ مِنَ الضّالّينَ (آيت : 86) |
۽ منهنجي پيءُ کي معاف ڪر، بيشڪ اهو گمراهن مان آهي. |
وَلا تُخزِنى يَومَ يُبعَثونَ (آيت : 87) |
۽ جنهن ڏينهن سڀني کي جيئرو ڪري اٿاريو ويندو تنهن ڏينهن مون کي خوار نه ڪر! |
يَومَ لا يَنفَعُ مالٌ وَلا بَنونَ (آيت : 88) |
جنهن ڏينهن نه ڪي مال (ڪنهن کي) فائدو پهچائيندو. |
إِلّا مَن أَتَى اللَّهَ بِقَلبٍ سَليمٍ (آيت : 89) |
۽ نڪي اولاد، سواءِ ان جي جيڪو الله وٽ سالم دل سان ايندو. |
وَأُزلِفَتِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقينَ (آيت : 90) |
۽ پرهيزگارن لاءِ جنت کي ويجهو ڪيو ويندو. |
وَبُرِّزَتِ الجَحيمُ لِلغاوينَ (آيت : 91) |
۽ گمراهن لاءِ دوزخ کي ظاهر ڪيو ويندو. |
وَقيلَ لَهُم أَينَ ما كُنتُم تَعبُدونَ (آيت : 92) |
۽ انهن کي چيو ويندو ته اهي ڪٿي آهن جن جي اوهين عبادت ڪندا هئا. |
مِن دونِ اللَّهِ هَل يَنصُرونَكُم أَو يَنتَصِرونَ (آيت : 93) |
الله کانسواءِ. ڇا اهي اوهان جي مدد ڪن ٿا يا بدلو وٺن ٿا. |
فَكُبكِبوا فيها هُم وَالغاوۥنَ (آيت : 94) |
پوءِ انهن کي ۽ گمراهن کي ان ۾ اونڌو ڪري اڇلايو ويندو. |
وَجُنودُ إِبليسَ أَجمَعونَ (آيت : 95) |
۽ ابليس جي سڀني لشڪرن کي به (ان ۾ اڇلايو ويندو). |
قالوا وَهُم فيها يَختَصِمونَ (آيت : 96) |
اهي ان ۾ هڪ ٻئي سان جهڳڙو ڪندي چوندا. |
تَاللَّهِ إِن كُنّا لَفى ضَلٰلٍ مُبينٍ (آيت : 97) |
ته الله جو قسم بيشڪ اسين پڌريءَ گمراهيءَ ۾ هئاسون. |
إِذ نُسَوّيكُم بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 98) |
جڏهن اسان اوهان کي جهان جي پاليندڙ سان برابر ٿي ڪيو. |
وَما أَضَلَّنا إِلَّا المُجرِمونَ (آيت : 99) |
۽ اسان کي ڏوهارين کانسواءِ ٻئي ڪنهن گمراهه نه ڪيو. |
فَما لَنا مِن شٰفِعينَ (آيت : 100) |
پوءِ نه اسان جا ڪي سفارش ڪندڙ آهن |
وَلا صَديقٍ حَميمٍ (آيت : 101) |
۽ نه ڪو محبت ڪرڻ وارو دوست آهي. |
فَلَو أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَكونَ مِنَ المُؤمِنينَ (آيت : 102) |
پوءِ ڪنهن طرح اسان کي موٽي وڃڻ ملي ته اسين ايمان وارن مان ٿيون. |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 103) |
بيشڪ ان (قصي) ۾ (وڏي) نشاني آهي، هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه هئا. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 104) |
۽ بيشڪ تنهنجو پاليندڙ ئي غالب نهايت رحم وارو آهي. |
كَذَّبَت قَومُ نوحٍ المُرسَلينَ (آيت : 105) |
۽ نوح جي قوم پيغمبرن کي ڪوڙو ڪيو، |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم نوحٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 106) |
جڏهن انهن کي سندن ڀاءُ نوح چيو ته ڇا اوهين نه ٿا ڊڄو. |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 107) |
بيشڪ آءُ اوهان جي واسطي امانت وارو پيغام آڻيندو آهيان |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 108) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 109) |
آءُ اوهان کان ان تي ڪو اجورو نه ٿو گهران. منهنجو اجورو رڳو جهان جي پاليندڙ تي آهي. |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 110) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
قالوا أَنُؤمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الأَرذَلونَ (آيت : 111) |
چيائون ته ڇا اسين توکي مڃيون هوڏانهن نيچ ماڻهن تنهنجي تابعداري ڪئي آهي. |
قالَ وَما عِلمى بِما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 112) |
نوح چيو ته جيڪي ڪم اهي پيا ڪن تن جي مون کي ڪهڙي خبر؟ |
إِن حِسابُهُم إِلّا عَلىٰ رَبّى لَو تَشعُرونَ (آيت : 113) |
انهن کان حساب وٺڻ ته منهنجي پاليندڙ جو ئي ڪم آهي جيڪڏهن اوهين سمجهو. |
وَما أَنا۠ بِطارِدِ المُؤمِنينَ (آيت : 114) |
۽ آءُ ايمان وارن کي تڙڻ وارو نه آهيان. |
إِن أَنا۠ إِلّا نَذيرٌ مُبينٌ (آيت : 115) |
آءُ رڳو پڌرو ڊيڄاريندڙ آهيان. |
قالوا لَئِن لَم تَنتَهِ يٰنوحُ لَتَكونَنَّ مِنَ المَرجومينَ (آيت : 116) |
انهن چيو ته اي نوح! جيڪڏهن تون (ان ڪم کان) باز نه ايندين ته ضرور سنگسار ڪيلن مان ٿيندين. |
قالَ رَبِّ إِنَّ قَومى كَذَّبونِ (آيت : 117) |
نوح چيو ته اي منهنجا پاليندڙ! بيشڪ منهنجي قوم مون کي ڪوڙو ڪيو. |
فَافتَح بَينى وَبَينَهُم فَتحًا وَنَجِّنى وَمَن مَعِىَ مِنَ المُؤمِنينَ (آيت : 118) |
پوءِ منهنجي وچ ۾ ۽ انهن جي وچ ۾ چڱو فيصلو ڪر. ۽ مون کي ۽ جيڪي ايمان وارا مون سان آهن تن کي بچاءِ! |
فَأَنجَينٰهُ وَمَن مَعَهُ فِى الفُلكِ المَشحونِ (آيت : 119) |
پوءِ ان کي ۽ جيڪي ان سان گڏ ڀريل ٻيڙيءَ ۾ هئا تن کي بچايوسون. |
ثُمَّ أَغرَقنا بَعدُ الباقينَ (آيت : 120) |
وري ان کانپوءِ باقي رهيلن کي ٻوڙيوسون. |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 121) |
بيشڪ ان ۾ (وڏي) نشاني آهي. هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه هئا. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 122) |
۽ بيشڪ تنهنجو پاليندڙ ئي غالب نهايت رحم وارو آهي. |
كَذَّبَت عادٌ المُرسَلينَ (آيت : 123) |
عاد جي قوم پيغمبرن کي ڪوڙو ڪيو. |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم هودٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 124) |
جڏهن سندن ڀاءُ هود انهن کي چيو ته ڇا اوهين نه ٿا ڊڄو؟ |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 125) |
بيشڪ آءُ اوهان جي واسطي امانتدار پيغام آڻيندڙ آهيان. |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 126) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 127) |
آءُ اوهان کان ان تي ڪو اجورو نه ٿو گهران. منهنجو اجورو رڳو جهان جي پاليندڙ تي آهي. |
أَتَبنونَ بِكُلِّ ريعٍ ءايَةً تَعبَثونَ (آيت : 128) |
ڇا اوهين بي فائدو سڀ ڪنهن مٿاهين زمين تي ڪا نه ڪا نشاني بنايو ٿا؟ |
وَتَتَّخِذونَ مَصانِعَ لَعَلَّكُم تَخلُدونَ (آيت : 129) |
۽ مضبوط جايون بنايو ٿا ڄڻ ته اوهين هميشه رهندو. |
وَإِذا بَطَشتُم بَطَشتُم جَبّارينَ (آيت : 130) |
۽ جڏهن ڪنهن تي هٿ ڊگهو ڪريو ٿا ته سرڪش ٿي هٿ ڊگهو ڪريو ٿا. |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 131) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
وَاتَّقُوا الَّذى أَمَدَّكُم بِما تَعلَمونَ (آيت : 132) |
۽ ان (الله) کان ڊڄو جنهن اوهان کي انهن شين جي مدد ڏني آهي جن کي ڄاڻو ٿا. |
أَمَدَّكُم بِأَنعٰمٍ وَبَنينَ (آيت : 133) |
اوهان کي چوپايو مال ۽ پٽ ڏنا اٿس |
وَجَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 134) |
۽ باغ ۽ چشما به. |
إِنّى أَخافُ عَلَيكُم عَذابَ يَومٍ عَظيمٍ (آيت : 135) |
بيشڪ آءُ اوهان تي هڪ وڏي ڏينهن جي عذاب(پهچڻ) کان ڊڄان ٿو. |
قالوا سَواءٌ عَلَينا أَوَعَظتَ أَم لَم تَكُن مِنَ الوٰعِظينَ (آيت : 136) |
انهن چيو ته تون نصيحت ڪرين يا نصيحت ڪندڙن مان نه ٿئين اسان لاءِ (ٻئي ڳالهيون) برابر آهن. |
إِن هٰذا إِلّا خُلُقُ الأَوَّلينَ (آيت : 137) |
اها (يعني عذاب کان ڊيڄارڻ) اڳين جي ئي عادت آهي. |
وَما نَحنُ بِمُعَذَّبينَ (آيت : 138) |
۽ اسان کي عذاب نه ڪيو ويندو. |
فَكَذَّبوهُ فَأَهلَكنٰهُم إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 139) |
پوءِ ان کي ڪوڙو ڪيائون تنهن ڪري انهن کي هلاڪ ڪيوسون. بيشڪ ان ۾ (وڏي) نشاني آهي. هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه هئا. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 140) |
۽ بيشڪ تنهنجو پاليندڙ ئي غالب نهايت رحم وارو آهي. |
كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلينَ (آيت : 141) |
ثمود جي قوم پيغمبرن کي ڪوڙو ڪيو. |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم صٰلِحٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 142) |
جڏهن انهن کي سندن ڀاءُ صالح چيو ته ڇا اوهين نه ٿا ڊڄو؟ |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 143) |
بيشڪ آءُ اوهان جي واسطي امانت وارو پيغام آڻيندڙ آهيان. |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 144) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 145) |
۽ آءُ اوهان کان ان تي ڪو اجورو نٿو گهران. منهنجو اجورو رڳو جهان جي پاليندڙ تي آهي. |
أَتُترَكونَ فى ما هٰهُنا ءامِنينَ (آيت : 146) |
ڇا اوهان کي هتي جي شين ۽ امن سان ڇڏيو ويندو. |
فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 147) |
يعني باغن ۽ چشمن. |
وَزُروعٍ وَنَخلٍ طَلعُها هَضيمٌ (آيت : 148) |
۽ پوکن ۽ کجين ۾ جن جا گوشا ڀرپور آهن. |
وَتَنحِتونَ مِنَ الجِبالِ بُيوتًا فٰرِهينَ (آيت : 149) |
۽ ڪاريگريءَ سان جبلن کي ٽڪي گهر بنايو ٿا. |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 150) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
وَلا تُطيعوا أَمرَ المُسرِفينَ (آيت : 151) |
۽ حد کان لنگهندڙن جو چيو نه مڃيو، |
الَّذينَ يُفسِدونَ فِى الأَرضِ وَلا يُصلِحونَ (آيت : 152) |
جيڪي زمين ۾ فساد ڪن ٿا ۽ سڌارو نه ٿا ڪن. |
قالوا إِنَّما أَنتَ مِنَ المُسَحَّرينَ (آيت : 153) |
انهن چيو ته تون ته انهن مان ئي آهين جن تي جادو ڪيل آهي. |
ما أَنتَ إِلّا بَشَرٌ مِثلُنا فَأتِ بِـٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 154) |
تون رڳو اسان جهڙو ماڻهو آهين، پوءِ تون ڪا نشاني آڻ. |
قالَ هٰذِهِ ناقَةٌ لَها شِربٌ وَلَكُم شِربُ يَومٍ مَعلومٍ (آيت : 155) |
جيڪڏهن تون سچن مان آهين. صالح چيو ته هيءَ هڪ ڏاچي آهي ان لاءِ پاڻي پيئڻ جو هڪ وارو آهي ۽ اوهان لاءِ (به) هڪ مقرر ڏينهن جو وارو آهي. |
وَلا تَمَسّوها بِسوءٍ فَيَأخُذَكُم عَذابُ يَومٍ عَظيمٍ (آيت : 156) |
۽ ان کي برائي سان هٿ نه لايو نه ته اوهان کي هڪ وڏي ڏينهن جو عذاب پڪڙيندو. |
فَعَقَروها فَأَصبَحوا نٰدِمينَ (آيت : 157) |
پوءِ ان (ڏاچيءَ) جا پير وڍيائون پوءِ پشيمان ٿيا. |
فَأَخَذَهُمُ العَذابُ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 158) |
پوءِ انهن کي عذاب پڪڙيو بيشڪ ان ۾ (وڏي) نشاني آهي، هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه هئا. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 159) |
۽ بيشڪ تنهنجو پاليندڙ ئي غالب نهايت رحم وارو آهي. |
كَذَّبَت قَومُ لوطٍ المُرسَلينَ (آيت : 160) |
لوط جي قوم پيغمبرن کي ڪوڙو ڪيو. |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم لوطٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 161) |
جڏهن انهن کي سندن ڀاءُ لوط چيو ته ڇا اوهين نه ٿا ڊڄو. |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 162) |
بيشڪ آءُ اوهان جي واسطي امانت وارو پيغام آڻيندڙ آهيان |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 163) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 164) |
۽ آءُ اوهان کان ان تي ڪو اجورو نه ٿو گهران. منهنجو اجورو رڳو جهان جي پاليندڙ تي آهي. |
أَتَأتونَ الذُّكرانَ مِنَ العٰلَمينَ (آيت : 165) |
ڇا جهان جي نرن ڏي وڃو ٿا؟ |
وَتَذَرونَ ما خَلَقَ لَكُم رَبُّكُم مِن أَزوٰجِكُم بَل أَنتُم قَومٌ عادونَ (آيت : 166) |
۽ اوهان جي پاليندڙ جيڪي اوهان لاءِ اوهان جون زالون پيدا ڪيون آهن تن کي ڇڏيو ٿا، پر اوهين حد کان لنگهندڙ قوم آهيو. |
قالوا لَئِن لَم تَنتَهِ يٰلوطُ لَتَكونَنَّ مِنَ المُخرَجينَ (آيت : 167) |
چيائون ته اي لوط! جيڪڏهن (ان ڳالهه کان) تون باز نه ايندين ته ضرور تڙيلن مان ٿيندين. |
قالَ إِنّى لِعَمَلِكُم مِنَ القالينَ (آيت : 168) |
لوط چيو ته بيشڪ آءُ اوهان جي ڪم کان نفرت ڪندڙن مان آهيان. |
رَبِّ نَجِّنى وَأَهلى مِمّا يَعمَلونَ (آيت : 169) |
اي منهنجا پاليندڙ اهي جيڪي ڪم ڪن ٿا تن کان مون کي ۽ منهنجي گهر وارن کي بچاءِ! پوءِ ان کي ۽ ان جي سڀني گهر وارن کي بچايوسون. |
فَنَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ أَجمَعينَ (آيت : 170) |
هڪ ٻڍڙي زال کانسواءِ جا رهندڙن ۾ رهجي وئي. |
إِلّا عَجوزًا فِى الغٰبِرينَ (آيت : 171) |
وري ٻين کي برباد ڪيوسون. |
ثُمَّ دَمَّرنَا الءاخَرينَ (آيت : 172) |
۽ مٿن هڪ قسم جو مينهن وسايوسون |
وَأَمطَرنا عَلَيهِم مَطَرًا فَساءَ مَطَرُ المُنذَرينَ (آيت : 173) |
پوءِ ڊيڄاريلن جو ڪهڙو نه مينهن بڇڙو هو. |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 174) |
بيشڪ ان ۾ (وڏي) نشاني آهي. هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه هئا. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 175) |
۽ بيشڪ تنهنجو پاليندڙ ئي غالب (۽) نهايت رحم وارو آهي. |
كَذَّبَ أَصحٰبُ لـَٔيكَةِ المُرسَلينَ (آيت : 176) |
شهر ايڪه وارن پيغمبرن کي ڪوڙو ڪيو. |
إِذ قالَ لَهُم شُعَيبٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 177) |
جڏهن انهن کي شعيب چيو ته ڇا اوهين نه ٿا ڊڄو؟ |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 178) |
بيشڪ آءُ اوهان جي واسطي امانت وارو پيغام آڻيندڙ آهيان. |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 179) |
پوءِ الله کان ڊڄو ۽ منهنجو چوڻ مڃيو. |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 180) |
۽ آءُ اوهان کان ان تي ڪو اجورو نه ٿو گهران. منهنجو اجورو رڳو جهان جي پاليندڙ تي آهي. |
أَوفُوا الكَيلَ وَلا تَكونوا مِنَ المُخسِرينَ (آيت : 181) |
ماڻ پورو ڀريو ۽ گهٽ ماپيندڙن مان نه ٿيو. |
وَزِنوا بِالقِسطاسِ المُستَقيمِ (آيت : 182) |
۽ سئين ترازيءَ سان توريو. |
وَلا تَبخَسُوا النّاسَ أَشياءَهُم وَلا تَعثَوا فِى الأَرضِ مُفسِدينَ (آيت : 183) |
۽ ماڻهن کي سندن شيون گهٽ نه ڏيو ۽ زمين ۾ فسادي ٿي بگيڙو نه وجهو. |
وَاتَّقُوا الَّذى خَلَقَكُم وَالجِبِلَّةَ الأَوَّلينَ (آيت : 184) |
۽ ان کان ڊڄو جنهن اوهان کي ۽ اڳينءَ خلق کي پيدا ڪيو. |
قالوا إِنَّما أَنتَ مِنَ المُسَحَّرينَ (آيت : 185) |
انهن چيو ته تون انهن مان ئي آهين جن تي جادو ڪيل آهي. |
وَما أَنتَ إِلّا بَشَرٌ مِثلُنا وَإِن نَظُنُّكَ لَمِنَ الكٰذِبينَ (آيت : 186) |
۽ تون رڳو اسان جهڙو ماڻهو آهين ۽ بيشڪ اسين توکي ڪوڙن مان خيال ڪريون ٿا. |
فَأَسقِط عَلَينا كِسَفًا مِنَ السَّماءِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 187) |
پوءِ جيڪڏهن تون سچن مان آهين ته اسان تي آسمان جا ڪي ٽڪرا ڪيراءِ. |
قالَ رَبّى أَعلَمُ بِما تَعمَلونَ (آيت : 188) |
شعيب چيو ته جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن کي منهنجو پاليندڙ گهڻو ڄاڻندڙ آهي. |
فَكَذَّبوهُ فَأَخَذَهُم عَذابُ يَومِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كانَ عَذابَ يَومٍ عَظيمٍ (آيت : 189) |
پوءِ ان کي ڪوڙو ڪيائون پوءِ انهن کي ڇانو ڪندڙ (ڪڪر) واري ڏينهن جي عذاب پڪڙيو |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 190) |
بيشڪ اهو هڪ وڏي ڏينهن جو عذاب هو. بيشڪ ان ۾ (وڏي) نشاني آهي، هوڏانهن انهن مان گهڻا مڃڻ وارا نه هئا. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 191) |
۽ بيشڪ تنهنجو پاليندڙ ئي غالب نهايت رحم وارو آهي. |
وَإِنَّهُ لَتَنزيلُ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 192) |
۽ بيشڪ اهو (قرآن) جهان جي پاليندڙ جو لاٿل آهي. |
نَزَلَ بِهِ الرّوحُ الأَمينُ (آيت : 193) |
ان کي امانت واري روح (جبرئيل) نازل ڪيو آهي، |
عَلىٰ قَلبِكَ لِتَكونَ مِنَ المُنذِرينَ (آيت : 194) |
تنهنجي دل تي ته تون ڊيڄاريندڙن مان ٿئين، |
بِلِسانٍ عَرَبِىٍّ مُبينٍ (آيت : 195) |
پڌريءَ عربي ٻوليءَ ۾ . |
وَإِنَّهُ لَفى زُبُرِ الأَوَّلينَ (آيت : 196) |
۽ بيشڪ اهو اڳين جي ڪتابن ۾ (لکيل) آهي. ڇا انهن لاءِ هيءَ نشاني نه آهي؟ |
أَوَلَم يَكُن لَهُم ءايَةً أَن يَعلَمَهُ عُلَمٰؤُا۟ بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 197) |
جو بني اسرائيلن جا عالم ان کي ڄاڻن ٿا. |
وَلَو نَزَّلنٰهُ عَلىٰ بَعضِ الأَعجَمينَ (آيت : 198) |
۽ جيڪڏهن اسين ان (قرآن) کي ڪنهن غيرعرب ماڻهو تي نازل ڪريون ها. |
فَقَرَأَهُ عَلَيهِم ما كانوا بِهِ مُؤمِنينَ (آيت : 199) |
پوءِ اهو انهن کي هي (قرآن) پڙهي ٻڌائي ها ته ان کي (به) مڃڻ وارا نه ٿين ها. |
كَذٰلِكَ سَلَكنٰهُ فى قُلوبِ المُجرِمينَ (آيت : 200) |
اهڙيءَ طرح ان (انڪار) کي ڏوهارين جي دلين ۾ وڌوسون، |
لا يُؤمِنونَ بِهِ حَتّىٰ يَرَوُا العَذابَ الأَليمَ (آيت : 201) |
ان کي (ايستائين) نه مڃيندا جيستائين دردناڪ عذاب نه ڏسندا. |
فَيَأتِيَهُم بَغتَةً وَهُم لا يَشعُرونَ (آيت : 202) |
جو مٿن اوچتو اچي ۽ انهن کي خبر به نه پوي. |
فَيَقولوا هَل نَحنُ مُنظَرونَ (آيت : 203) |
پوءِ چوندا ته ڇا اسان کي مهلت ڏني ويندي. |
أَفَبِعَذابِنا يَستَعجِلونَ (آيت : 204) |
ڇا پوءِ اهي اسان جي عذاب گهرڻ ۾ تڪڙ ڪن ٿا؟ |
أَفَرَءَيتَ إِن مَتَّعنٰهُم سِنينَ (آيت : 205) |
پوءِ ڀلا ٻڌاءِ ته جيڪڏهن اسين انهن کي ڪيترائي ورهه آسودو رکون. |
ثُمَّ جاءَهُم ما كانوا يوعَدونَ (آيت : 206) |
وري جيڪو وعدو ساڻن ڪيو پيو وڃي |
ما أَغنىٰ عَنهُم ما كانوا يُمَتَّعونَ (آيت : 207) |
سو مٿن اچي ته سندن هميشه آسودو هجڻ انهن کي ڪهڙي ڪم ايندو. |
وَما أَهلَكنا مِن قَريَةٍ إِلّا لَها مُنذِرونَ (آيت : 208) |
۽ اسان ڪوئي ڳوٺ برباد نه ڪيو جنهن کي ڊيڄاريندڙ نه هئا. |
ذِكرىٰ وَما كُنّا ظٰلِمينَ (آيت : 209) |
نصيحت (ڏيڻ) لاءِ ۽ اسين ظالم نه هئاسون. |
وَما تَنَزَّلَت بِهِ الشَّيٰطينُ (آيت : 210) |
۽ قرآن کي شيطانن نه لاٿو آهي. |
وَما يَنبَغى لَهُم وَما يَستَطيعونَ (آيت : 211) |
۽ نه انهن جي لائق آهي ۽ نه ڪي اهي ڪري سگهن ٿا. |
إِنَّهُم عَنِ السَّمعِ لَمَعزولونَ (آيت : 212) |
(ڇوته) شيطان ملائڪن جي ڪلام ٻڌڻ (جي جاءِ) کان (به) پري ڪيل آهن. |
فَلا تَدعُ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَتَكونَ مِنَ المُعَذَّبينَ (آيت : 213) |
پوءِ تون الله سان گڏ ٻئي معبود کي نه سڏ نه ته عذاب ڪيلن مان ٿيندين. |
وَأَنذِر عَشيرَتَكَ الأَقرَبينَ (آيت : 214) |
۽ پنهنجن ويجهن مائٽن کي ڊيڄار! |
وَاخفِض جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ المُؤمِنينَ (آيت : 215) |
۽ جن ايمان وارن تنهنجي تابعداري ڪئي آهي تن جي اڳيان پاڻ کي بلڪل نرم ڪر. |
فَإِن عَصَوكَ فَقُل إِنّى بَريءٌ مِمّا تَعمَلونَ (آيت : 216) |
پوءِ جيڪڏهن تنهنجي نافرماني ڪن ته جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن کان آءُ بيزار آهيان. |
وَتَوَكَّل عَلَى العَزيزِ الرَّحيمِ (آيت : 217) |
۽ غالب نهايت رحم واري تي ڀروسو ڪر |
الَّذى يَرىٰكَ حينَ تَقومُ (آيت : 218) |
جيڪو (تهجد لاءِ) تنهنجي اٿڻ مهل توکي ڏسي ٿو. |
وَتَقَلُّبَكَ فِى السّٰجِدينَ (آيت : 219) |
۽ سجدي ڪندڙن ۾ تنهنجي اٿڻ ويهڻ کي ڏسي ٿو. |
إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 220) |
بيشڪ اهوئي ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. |
هَل أُنَبِّئُكُم عَلىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيٰطينُ (آيت : 221) |
ڇا آءٌ اوهان کي خبر ڏيان ته شيطان ڪنهن تي لهن ٿا؟ |
تَنَزَّلُ عَلىٰ كُلِّ أَفّاكٍ أَثيمٍ (آيت : 222) |
اهي سڀڪنهن ٻٽاڪيءَ گنهگار تي لهن ٿا. |
يُلقونَ السَّمعَ وَأَكثَرُهُم كٰذِبونَ (آيت : 223) |
جو اُهي ڪن لڳائي (انهن شيطانن کان) ٻڌن ٿا ۽ انهن مان گهڻا ڪوڙا آهن |
وَالشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوۥنَ (آيت : 224) |
۽ شاعرن جي تابعداري گمراهه ئي ڪن ٿا. |
أَلَم تَرَ أَنَّهُم فى كُلِّ وادٍ يَهيمونَ (آيت : 225) |
ڇا تو نه ڏٺو ته اهي سڀ ڪنهن ميدان ۾ حيران ڦرن ٿا |
وَأَنَّهُم يَقولونَ ما لا يَفعَلونَ (آيت : 226) |
۽ اهي (زبان سان) اهي ڳالهيون چون ٿا جيڪي نه ٿا ڪن. |
إِلَّا الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثيرًا وَانتَصَروا مِن بَعدِ ما ظُلِموا وَسَيَعلَمُ الَّذينَ ظَلَموا أَىَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبونَ (آيت : 227) |
پر جن (شاعرن) ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا ۽ الله کي گهڻو ياد ڪيائون ۽ مٿن ظلم ٿيڻ بعد بدلو ورتائون (سي بڇڙا نه آهن) ۽ ظالم جلد ڄاڻندا ته ڪهڙي موٽڻ جي هنڌ موٽن ٿا. |