طسم (آيت : 1) |
ط-س-م . |
تِلكَ ءايٰتُ الكِتٰبِ المُبينِ (آيت : 2) |
هي آيتون آهن روشن ڪتاب جون . |
لَعَلَّكَ بٰخِعٌ نَفسَكَ أَلّا يَكونوا مُؤمِنينَ (آيت : 3) |
متان هلاڪ ڪندڙ ٿين ذات پنهنجيءَ جو ته ڇو نه ٿا ٿين مؤمن . |
إِن نَشَأ نُنَزِّل عَلَيهِم مِنَ السَّماءِ ءايَةً فَظَلَّت أَعنٰقُهُم لَها خٰضِعينَ (آيت : 4) |
جيڪڏهن گهرون ته لاهيون انهن تي آسمان کان ڪا نشاني پوءِ ٿي پون ڪنڌ سندن ان لاءِ جهڪندڙ . |
وَما يَأتيهِم مِن ذِكرٍ مِنَ الرَّحمٰنِ مُحدَثٍ إِلّا كانوا عَنهُ مُعرِضينَ (آيت : 5) |
۽ نه ٿي اچي انهن وٽ ڪا نصيحت رحمان وٽان نئين مگر جو آهن ان کان منهن موڙيندڙ . |
فَقَد كَذَّبوا فَسَيَأتيهِم أَنبٰؤُا۟ ما كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 6) |
پوءِ تحقيق ڪوڙو ڪيائون پوءِ جلد اينديون انهن وٽ خبرون ان جون جنهن سان چٿر ڪندا هئا . |
أَوَلَم يَرَوا إِلَى الأَرضِ كَم أَنبَتنا فيها مِن كُلِّ زَوجٍ كَريمٍ (آيت : 7) |
ڇا نه ڏٺائون زمين ڏانهن ته ڪيترا ڄمايا سون ان ۾ هر هڪ جوڙ عزت واري مان . |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 8) |
بلاشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ نه آهن گهڻا انهن مان مؤمن. |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 9) |
۽ بيشڪ رب تنهنجو البته اهو ئي غالب، مهربان آهي. ع |
وَإِذ نادىٰ رَبُّكَ موسىٰ أَنِ ائتِ القَومَ الظّٰلِمينَ (آيت : 10) |
۽ جڏهن سڏيو تنهنجي رب موسى کي ته اچ (وڃ) تون ظالم قوم . |
قَومَ فِرعَونَ أَلا يَتَّقونَ (آيت : 11) |
فرعون جي قوم وٽ ڇا نه ڊڄندا . |
قالَ رَبِّ إِنّى أَخافُ أَن يُكَذِّبونِ (آيت : 12) |
چيائين ته اي منهنجا رب! بيشڪ مان ڊڄان ٿو هن کان جو مون کي ڪوڙو چون . |
وَيَضيقُ صَدرى وَلا يَنطَلِقُ لِسانى فَأَرسِل إِلىٰ هٰرونَ (آيت : 13) |
۽ تنگ ٿو ٿئي سينو منهنجو ۽ نه ٿي پورو ڳالهائي زبان منهنجي پوءِ رسالت جو حڪم موڪل هارون ڏانهن . |
وَلَهُم عَلَىَّ ذَنبٌ فَأَخافُ أَن يَقتُلونِ (آيت : 14) |
۽ انهن جو مون تي ڏوهه جو الزام آهي پوءِ ڊڄان ٿو ته مون کي قتل ڪندا . |
قالَ كَلّا فَاذهَبا بِـٔايٰتِنا إِنّا مَعَكُم مُستَمِعونَ (آيت : 15) |
فرمايائين ائين ناهي پوءِ کڻي وڃو آيتون اسان جون بيشڪ اسين اوهان سان گڏ ٻڌندڙ آهيون . |
فَأتِيا فِرعَونَ فَقولا إِنّا رَسولُ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 16) |
پوءِ وڃو فرعون وٽ پوءِ چئوس بيشڪ اسين رسول آهيون جهانن جي رب جا . |
أَن أَرسِل مَعَنا بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 17) |
ته ڇڏ اسان سان گڏ بني اسرائيل کي . |
قالَ أَلَم نُرَبِّكَ فينا وَليدًا وَلَبِثتَ فينا مِن عُمُرِكَ سِنينَ (آيت : 18) |
چيائين ته ڇا نه پاليو اسان توکي پاڻ وٽ ننڍي هوندي ۽ رهيو هئين اسان وٽ پنهنجي عمر جا ڪيترا سال . |
وَفَعَلتَ فَعلَتَكَ الَّتى فَعَلتَ وَأَنتَ مِنَ الكٰفِرينَ (آيت : 19) |
۽ ڪيو تو پنهنجو ڪم جيڪو ڪيو تو ۽ تون بي شڪرن مان آهين . |
قالَ فَعَلتُها إِذًا وَأَنا۠ مِنَ الضّالّينَ (آيت : 20) |
چيائين ته ڪيو مون اهو ان وقت جو هوس مان بي خبرن مان . |
فَفَرَرتُ مِنكُم لَمّا خِفتُكُم فَوَهَبَ لى رَبّى حُكمًا وَجَعَلَنى مِنَ المُرسَلينَ (آيت : 21) |
پوءِ ڀڄي ويس مان اوهان کان جڏهن ڊپ ڪيم اوهان کان پوءِ عطا ڪيائين مون کي منهنجي رب حڪم ۽ ڪيائين مون کي مرسلن مان . |
وَتِلكَ نِعمَةٌ تَمُنُّها عَلَىَّ أَن عَبَّدتَ بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 22) |
۽ اها به ڪا نعمت آهي جو احسان ٿو ڪرين ان سان مون تي هيء جو ٻانهو بنائي رکيو ته بني اسرائيل کي. |
قالَ فِرعَونُ وَما رَبُّ العٰلَمينَ (آيت : 23) |
چيو فرعون ۽ ڪير آهي جهانن جو پالڻهار؟ . |
قالَ رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَما بَينَهُما إِن كُنتُم موقِنينَ (آيت : 24) |
فرمايائين ته رب آسمانن ۽ زمين جو ۽ جيڪو انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهي جيڪڏهن آهيو يقين ڪندڙ . |
قالَ لِمَن حَولَهُ أَلا تَستَمِعونَ (آيت : 25) |
چيائين انهن کي جيڪي انهن جي چوڌاري هئا ڇا نه ٿا ٻڌو؟ . |
قالَ رَبُّكُم وَرَبُّ ءابائِكُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 26) |
چيائين رب اوهان جو ۽ رب پيئرن اوهان جن پهرين جو . |
قالَ إِنَّ رَسولَكُمُ الَّذى أُرسِلَ إِلَيكُم لَمَجنونٌ (آيت : 27) |
چيائين ته بلاشڪ رسول اوهان جو جيڪو موڪليو ويو اوهان ڏانهن البته چريو آهي . |
قالَ رَبُّ المَشرِقِ وَالمَغرِبِ وَما بَينَهُما إِن كُنتُم تَعقِلونَ (آيت : 28) |
چيائين رب اوڀر جو ۽ اولهه جو ۽ جيڪو انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهي جيڪڏهن آهيو جو عقل رکو ٿا . |
قالَ لَئِنِ اتَّخَذتَ إِلٰهًا غَيرى لَأَجعَلَنَّكَ مِنَ المَسجونينَ (آيت : 29) |
چيائين ته البته جيڪڏهن ورتو تو معبود مون کان سواءِ ته البته ضرور ڪندس مان توکي قيد ڪيلن مان . |
قالَ أَوَلَو جِئتُكَ بِشَيءٍ مُبينٍ (آيت : 30) |
چيائين جيتوڻيڪ آڻيان مان تو وٽ شيءِ روشن . |
قالَ فَأتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 31) |
چيائين پوءِ آڻ تون اها جيڪڏهن آهين تون سچن مان. |
فَأَلقىٰ عَصاهُ فَإِذا هِىَ ثُعبانٌ مُبينٌ (آيت : 32) |
پوءِ اڇلايائين لٺ پنهنجيءَ کي پوءِ اوچتوئي اها واسينگ نانگ پڌرو آهي . |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذا هِىَ بَيضاءُ لِلنّٰظِرينَ (آيت : 33) |
۽ ڪڍيائين هٿ پنهنجو پوءِ اوچتو اهو چمڪندڙ آهي ڏسندڙن جي لاءِ . |
قالَ لِلمَلَإِ حَولَهُ إِنَّ هٰذا لَسٰحِرٌ عَليمٌ (آيت : 34) |
چيائين سردارن کي جيڪي چوڌاري ان جي هئا بيشڪ هي البته جادوگر، ڄاڻندڙ آهي . |
يُريدُ أَن يُخرِجَكُم مِن أَرضِكُم بِسِحرِهِ فَماذا تَأمُرونَ (آيت : 35) |
ارادو ٿو ڪري ته ڪڍي اوهان کي زمين اوهان جيءَ مان جادوءَ پنهنجي سان پوءِ ڪهڙو امر ڪيو ٿا . |
قالوا أَرجِه وَأَخاهُ وَابعَث فِى المَدائِنِ حٰشِرينَ (آيت : 36) |
چيائون ته ڍر ڏي ان کي ۽ ڀاءُ ان جي کي ۽ موڪل شهرن ۾ ڪوٺيندڙن کي . |
يَأتوكَ بِكُلِّ سَحّارٍ عَليمٍ (آيت : 37) |
ته آڻيندا تو وٽ هر وڏو جادوگر، ڄاڻندڙ . |
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِميقٰتِ يَومٍ مَعلومٍ (آيت : 38) |
پوءِ گڏ ڪيا ويا جادوگر واسطي وقت مقرر ڏينهن معلوم جي . |
وَقيلَ لِلنّاسِ هَل أَنتُم مُجتَمِعونَ (آيت : 39) |
۽ چيو ويو ماڻهن کي ته ڇا اوهان گڏ ٿيندڙ آهيو؟ . |
لَعَلَّنا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كانوا هُمُ الغٰلِبينَ (آيت : 40) |
شايد اسين تابعداري ڪيون جادوگرن جي جيڪڏهن ٿيندا اهي غالب . |
فَلَمّا جاءَ السَّحَرَةُ قالوا لِفِرعَونَ أَئِنَّ لَنا لَأَجرًا إِن كُنّا نَحنُ الغٰلِبينَ (آيت : 41) |
پوءِ جڏهن آيا جادوگر ته چيائون فرعون کي ڇا تحقيق اسان جي لاءِ البته انعام آهي جيڪڏهن ٿينداسون اسين غالب . |
قالَ نَعَم وَإِنَّكُم إِذًا لَمِنَ المُقَرَّبينَ (آيت : 42) |
چيائين ته هائو ۽ بلاشڪ اوهان ان وقت البته مقربن مان آهيو . |
قالَ لَهُم موسىٰ أَلقوا ما أَنتُم مُلقونَ (آيت : 43) |
چيو انهن کي موسى اڇلايو اهو جيڪو اوهان اڇلائيندڙ آهيو . |
فَأَلقَوا حِبالَهُم وَعِصِيَّهُم وَقالوا بِعِزَّةِ فِرعَونَ إِنّا لَنَحنُ الغٰلِبونَ (آيت : 44) |
پوءِ اڇلايائون رسا پنهنجا ۽ لٺيون پنهنجون ۽ چيائون قسم آهي فرعون جي عزت جو ته بيشڪ اسين ئي غالب آهيون . |
فَأَلقىٰ موسىٰ عَصاهُ فَإِذا هِىَ تَلقَفُ ما يَأفِكونَ (آيت : 45) |
پوءِ اڇلائي موسى لٺ پنهنجي پوءِ اتي ئي اها ڳهي پئي اهو جو جادو سان ٺاهين پيا . |
فَأُلقِىَ السَّحَرَةُ سٰجِدينَ (آيت : 46) |
پوءِ ڪيرايا ويا جادوگر سجدو ڪندڙ . |
قالوا ءامَنّا بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 47) |
چيائون ته ايمان آندو اسان رب جهانن جي تي . |
رَبِّ موسىٰ وَهٰرونَ (آيت : 48) |
موسى ۽ هارون جي رب تي . |
قالَ ءامَنتُم لَهُ قَبلَ أَن ءاذَنَ لَكُم إِنَّهُ لَكَبيرُكُمُ الَّذى عَلَّمَكُمُ السِّحرَ فَلَسَوفَ تَعلَمونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيدِيَكُم وَأَرجُلَكُم مِن خِلٰفٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُم أَجمَعينَ (آيت : 49) |
چيائين ته ايمان آندو اٿوَ ان تي اڳي هن کان جو موڪل ڏيان مان اوهان کي بلاشڪ اهو البته وڏو اوهان جو آهي جنهن سيکاريو اوهان کي جادو پوءِ البته جلد ڄاڻندؤ ته البته ضرور وڍيندس مان هٿ اوهان جا ۽ پير اوهان جا ابتڙ ۽ البته ضرور سوريءَ تي چاڙهيندس اوهان مڙني کي . |
قالوا لا ضَيرَ إِنّا إِلىٰ رَبِّنا مُنقَلِبونَ (آيت : 50) |
چيائون ته ناهي نقصان بيشڪ اسين پنهنجي رب ڏانهن موٽندڙ آهيون . |
إِنّا نَطمَعُ أَن يَغفِرَ لَنا رَبُّنا خَطٰيٰنا أَن كُنّا أَوَّلَ المُؤمِنينَ (آيت : 51) |
بيشڪ اسين اميد ٿا رکون هيءَ ته بخشي اسان کي اسان جو رب گناهه اسان جا هن جي ڪري جو هوندا سون اسان پهريان ايمان آڻڻ وارا. ع |
وَأَوحَينا إِلىٰ موسىٰ أَن أَسرِ بِعِبادى إِنَّكُم مُتَّبَعونَ (آيت : 52) |
۽ وحي ڪيو اسان موسى جي طرف هي ته راتو واه وٺي وڃي ٻانهن منهنجن کي بلاشڪ اوهان پيڇو ڪيل آهيو . |
فَأَرسَلَ فِرعَونُ فِى المَدائِنِ حٰشِرينَ (آيت : 53) |
پوءِ موڪليا فرعون شهرن ۾ ڪوٺيندڙ . |
إِنَّ هٰؤُلاءِ لَشِرذِمَةٌ قَليلونَ (آيت : 54) |
ته بيشڪ هي البته ٿوري ٽولي آهي ٿورا . |
وَإِنَّهُم لَنا لَغائِظونَ (آيت : 55) |
۽ بيشڪ اهي اسان جي لاءِ البته ڪاوڙ ڏياريندڙ آهن . |
وَإِنّا لَجَميعٌ حٰذِرونَ (آيت : 56) |
۽ بيشڪ اسين البته سڀئي هٿيار بند آهيون . |
فَأَخرَجنٰهُم مِن جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 57) |
پوءِ ڪڍيو سون انهن کي باغن ۽ چشمن . |
وَكُنوزٍ وَمَقامٍ كَريمٍ (آيت : 58) |
۽ کاڻين ۽ جاءِ عزت واريءَ مان . |
كَذٰلِكَ وَأَورَثنٰها بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 59) |
اهڙي طرح ۽ وارث ڪيو سون انهن جو بني اسرائيل کي . |
فَأَتبَعوهُم مُشرِقينَ (آيت : 60) |
پوءِ پونيان پيا انهن جي سج اڀاريندڙ . |
فَلَمّا تَرٰءَا الجَمعانِ قالَ أَصحٰبُ موسىٰ إِنّا لَمُدرَكونَ (آيت : 61) |
پوءِ جڏهن ڏٺو هڪ ٻئي کي ٻنهي ٽولن ته چيو ساٿين موسى جي ته بيشڪ اسين البته پهتل آهيون . |
قالَ كَلّا إِنَّ مَعِىَ رَبّى سَيَهدينِ (آيت : 62) |
چيائين ته هرگز نه بيشڪ موسان گڏ رب منهنجو آهي جلد رستو لائيندو مون کي . |
فَأَوحَينا إِلىٰ موسىٰ أَنِ اضرِب بِعَصاكَ البَحرَ فَانفَلَقَ فَكانَ كُلُّ فِرقٍ كَالطَّودِ العَظيمِ (آيت : 63) |
پوءِ وحي ڪيو اسان موسى ڏانهن هي ته هڻ لٺ پنهنجي پٿر کي پوءِ چيرجي پيو پوءِ هو هر هڪ حصو مثل جبل وڏي جي . |
وَأَزلَفنا ثَمَّ الءاخَرينَ (آيت : 64) |
۽ ويجهو ڪيو سون اتي ٻين کي . |
وَأَنجَينا موسىٰ وَمَن مَعَهُ أَجمَعينَ (آيت : 65) |
۽ ڇڏايو سون موسى کي ۽ جيڪي ان سان گڏ هئا سڀني کي . |
ثُمَّ أَغرَقنَا الءاخَرينَ (آيت : 66) |
ان کان پوءِ ٻوڙيو سون ٻين کي . |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 67) |
بيشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ نه هئا گهڻا انهن مان مؤمن . |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 68) |
۽ بيشڪ رب تنهنجو البته اهو غالب، مهربان آهي. ع |
وَاتلُ عَلَيهِم نَبَأَ إِبرٰهيمَ (آيت : 69) |
۽ پڙهه انهن تي ابراهيم جو قصو . |
إِذ قالَ لِأَبيهِ وَقَومِهِ ما تَعبُدونَ (آيت : 70) |
جڏهن چيائين پنهنجيءَ قوم ۽ پنهنجي پيءُ کي ته ڪنهن جي عبادت ڪيو ٿا . |
قالوا نَعبُدُ أَصنامًا فَنَظَلُّ لَها عٰكِفينَ (آيت : 71) |
چيائون ته عبادت ڪيون ٿا بتن جي پوءِ هميشہ آهيون انهن جا مجاور . |
قالَ هَل يَسمَعونَكُم إِذ تَدعونَ (آيت : 72) |
چيائين ته ڇا ٻڌن ٿا اوهان کي جڏهن سڏيو ٿا . |
أَو يَنفَعونَكُم أَو يَضُرّونَ (آيت : 73) |
يا نفعو ڏين ٿا اوهان کي يا نقصان ڏين ٿا؟ . |
قالوا بَل وَجَدنا ءاباءَنا كَذٰلِكَ يَفعَلونَ (آيت : 74) |
چيائون بلڪه لڌو اسان ابن ڏاڏن پنهنجن کي ائين ڪن پيا . |
قالَ أَفَرَءَيتُم ما كُنتُم تَعبُدونَ (آيت : 75) |
فرمايائين ڇا پوءِ ڏٺو اوهان انهن کي جن جي عبادت ڪيو پيا . |
أَنتُم وَءاباؤُكُمُ الأَقدَمونَ (آيت : 76) |
اوهان ۽ ابا ڏاڏا اوهان جا اڳيان . |
فَإِنَّهُم عَدُوٌّ لى إِلّا رَبَّ العٰلَمينَ (آيت : 77) |
پوءِ بيشڪ اهي دشمن آهن منهنجا مگر جهانن جو پالڻهار . |
الَّذى خَلَقَنى فَهُوَ يَهدينِ (آيت : 78) |
جنهن پيدا ڪيو مون کي پوءِ اهوئي هدايت ڪندو مون کي . |
وَالَّذى هُوَ يُطعِمُنى وَيَسقينِ (آيت : 79) |
۽ اهو جيڪو کارائي ٿو مون کي ۽ پياري ٿو مون کي . |
وَإِذا مَرِضتُ فَهُوَ يَشفينِ (آيت : 80) |
۽ جڏهن بيمار ٿيندو آهيان مان ته پوءِ اهوئي شفا ڏئي ٿو مون کي . |
وَالَّذى يُميتُنى ثُمَّ يُحيينِ (آيت : 81) |
۽ اهو جيڪو ماريندو مون کي پوءِ زندهه ڪندو مون کي . |
وَالَّذى أَطمَعُ أَن يَغفِرَ لى خَطيـَٔتى يَومَ الدّينِ (آيت : 82) |
۽ اهو جو اميد رکان ٿو ته بخشيندو مون کي منهنجون خطائون قيامت جي ڏينهن . |
رَبِّ هَب لى حُكمًا وَأَلحِقنى بِالصّٰلِحينَ (آيت : 83) |
اي منهنجا پالڻهار! ڏي تون مون کي حڪم ۽ شامل ڪر مون کي صالحن سان . |
وَاجعَل لى لِسانَ صِدقٍ فِى الءاخِرينَ (آيت : 84) |
۽ ڪر تون مون لاءِ سچ واري زبان پوءِ اچڻ وارن ۾ . |
وَاجعَلنى مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعيمِ (آيت : 85) |
۽ بناءِ مون کي جنت نعيم جي وارثن مان . |
وَاغفِر لِأَبى إِنَّهُ كانَ مِنَ الضّالّينَ (آيت : 86) |
۽ بخش ڪر منهنجي پيءَ کي بلاشڪ اهو هيو گمراهن مان . |
وَلا تُخزِنى يَومَ يُبعَثونَ (آيت : 87) |
۽ نه خوار ڪر مون کي ان ڏينهن جو اٿاريا ويندا . |
يَومَ لا يَنفَعُ مالٌ وَلا بَنونَ (آيت : 88) |
ان ڏينهن نه نفعو ڏيندو مال ۽ نه پٽ . |
إِلّا مَن أَتَى اللَّهَ بِقَلبٍ سَليمٍ (آيت : 89) |
مگر جيڪو آيو الله وٽ دل سلامتيءَ واريءَ سان . |
وَأُزلِفَتِ الجَنَّةُ لِلمُتَّقينَ (آيت : 90) |
۽ ويجهي ڪئي ويندي جنت پرهيزگارن جي لاءِ . |
وَبُرِّزَتِ الجَحيمُ لِلغاوينَ (آيت : 91) |
۽ ظاهر ڪيو ويندو دوزخ گمراهن جي لاءِ . |
وَقيلَ لَهُم أَينَ ما كُنتُم تَعبُدونَ (آيت : 92) |
۽ چيو ويندو انهن کي ته ڪٿي آهن اهي جن جي عبادت ڪندا هيئو اوهان . |
مِن دونِ اللَّهِ هَل يَنصُرونَكُم أَو يَنتَصِرونَ (آيت : 93) |
الله کان سواءِ ڪي مدد ڪن ٿا اوهان جي يا بدلو وٺن ٿا . |
فَكُبكِبوا فيها هُم وَالغاوۥنَ (آيت : 94) |
پوءِ اڇلايا ويندا ان ۾ اهي ۽ گمراهه ٿيندڙ . |
وَجُنودُ إِبليسَ أَجمَعونَ (آيت : 95) |
۽ لشڪر شيطان جا هڙئي . |
قالوا وَهُم فيها يَختَصِمونَ (آيت : 96) |
سڀئي چوندا حالانڪ اهي ان ۾ جهيڙو ڪندا . |
تَاللَّهِ إِن كُنّا لَفى ضَلٰلٍ مُبينٍ (آيت : 97) |
قسم آهي الله جو ته بيشڪ هئاسون البته کلي گمراهيءَ ۾ . |
إِذ نُسَوّيكُم بِرَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 98) |
۽ جڏهن برابر ڪيون پيا اوهان کي جهانن جي رب سان . |
وَما أَضَلَّنا إِلَّا المُجرِمونَ (آيت : 99) |
۽ نه گمراهه ڪيو اسان کي مگر مجرمن . |
فَما لَنا مِن شٰفِعينَ (آيت : 100) |
پوءِ ناهن اسان جي لاءِ ڪي شفاعت ڪندڙ . |
وَلا صَديقٍ حَميمٍ (آيت : 101) |
۽ نه ڪو دوست گهاٽو . |
فَلَو أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَكونَ مِنَ المُؤمِنينَ (آيت : 102) |
پوءِ جيڪڏهن تحقيق اسان جي لاءِ هجي ها واپس موٽڻ پوءِ ٿي پئون ها مؤمنن مان . |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 103) |
بلاشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ نه هئا گهڻا انهن مان مؤمن . |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 104) |
۽ بيشڪ تنهنجو رب البته اهوئي غالب، مهربان آهي. ع |
كَذَّبَت قَومُ نوحٍ المُرسَلينَ (آيت : 105) |
ڪوڙو چيو قوم نوح جي مرسلن کي . |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم نوحٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 106) |
جڏهن چيو انهن کي ڀاءُ سندن نوح ته ڇو نه ٿا ڊڄو . |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 107) |
بيشڪ مان اوهان جي لاءِ رسول، امين آهيان . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 108) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ منهنجي اطاعت ڪيو . |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 109) |
۽ نه ٿو گهران مان اوهان کان ان تي ڪو اجورو ناهي اجورو منهنجو مگر جهانن جي پالڻهار تي . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 110) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ منهنجي اطاعت ڪيو . |
قالوا أَنُؤمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الأَرذَلونَ (آيت : 111) |
چيائون ڇا ايمان آڻيون توتي حالانڪه تابع ٿيا تنهنجا ڪمزور ماڻهو؟ . |
قالَ وَما عِلمى بِما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 112) |
فرمايائين ته ۽ ڪهڙو آهي علم منهنجو ان سان جيڪي ڪندا هئا . |
إِن حِسابُهُم إِلّا عَلىٰ رَبّى لَو تَشعُرونَ (آيت : 113) |
ناهي حساب انهن جو مگر رب منهنجي تي جيڪڏهن سمجهه رکو ٿا . |
وَما أَنا۠ بِطارِدِ المُؤمِنينَ (آيت : 114) |
۽ ناهيان مان تڙيندڙ مؤمنن کي . |
إِن أَنا۠ إِلّا نَذيرٌ مُبينٌ (آيت : 115) |
ناهيان مان مگر ڊيڄاريندڙ پڌرو . |
قالوا لَئِن لَم تَنتَهِ يٰنوحُ لَتَكونَنَّ مِنَ المَرجومينَ (آيت : 116) |
چيائون ته البته جيڪڏهن نه رڪجندين تون اي نوح! ته البته ضرور ٿيندين سنگسار ڪيلن مان . |
قالَ رَبِّ إِنَّ قَومى كَذَّبونِ (آيت : 117) |
عرض ڪيائين ته اي منهنجا پالڻهار! بلاشڪ منهنجيءَ قوم ڪوڙو چيو مون کي . |
فَافتَح بَينى وَبَينَهُم فَتحًا وَنَجِّنى وَمَن مَعِىَ مِنَ المُؤمِنينَ (آيت : 118) |
پوءِ فيصلو ڪر منهنجي ۽ انهن جي وچ ۾ چڱيءَ طرح فيصلو ۽ ڇڏاءِ مون کي ۽ انهن کي جيڪي مون سان گڏ آهن مؤمن . |
فَأَنجَينٰهُ وَمَن مَعَهُ فِى الفُلكِ المَشحونِ (آيت : 119) |
پوءِ ڇڏايو سون ان کي ۽ جيڪي ان سان گڏ هئا ڀريل ٻيڙيءَ ۾ . |
ثُمَّ أَغرَقنا بَعدُ الباقينَ (آيت : 120) |
تنهن کان پوءِ ٻوڙي ڇڏيو سين بعد ۾ پوئتي رهيلن کي . |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 121) |
بيشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ ناهن گهڻا اهي مؤمن . |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 122) |
۽ بيشڪ تنهنجو رب البته اهو غالب، مهربان آهي. ع |
كَذَّبَت عادٌ المُرسَلينَ (آيت : 123) |
ڪوڙو چيو عاد (جي قوم) مرسلن کي . |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم هودٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 124) |
جڏهن چيو انهن کي ڀاءُ سندن هود ته ڇو نه ٿا ڊڄو؟ . |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 125) |
بيشڪ مان اوهان لاءِ رسول امانت وارو آهيان . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 126) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ منهنجي اطاعت ڪيو . |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 127) |
۽ نه ٿو گهران مان اوهان کان ان تي ڪو اجورو ناهي اجورو منهنجو مگر جهانن جي پالڻهار تي . |
أَتَبنونَ بِكُلِّ ريعٍ ءايَةً تَعبَثونَ (آيت : 128) |
ڇا ٺاهيو ٿا اوهان هرهڪ دڙي تي ڪو نشان اجايو مشغول ٿا رهو . |
وَتَتَّخِذونَ مَصانِعَ لَعَلَّكُم تَخلُدونَ (آيت : 129) |
۽ ٺاهيو ٿا مضبوط جايون شايد اوهان هميشہ رهندؤ . |
وَإِذا بَطَشتُم بَطَشتُم جَبّارينَ (آيت : 130) |
۽ جڏهن پڪڙيو ٿا ته پڪڙيو ٿا سختي ڪندڙ . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 131) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ فرمانبرداري ڪيو منهنجي . |
وَاتَّقُوا الَّذى أَمَدَّكُم بِما تَعلَمونَ (آيت : 132) |
۽ ڊڄو ان کان جنهن مدد ڪئي اوهان جي جنهن سان ڄاڻو ٿا . |
أَمَدَّكُم بِأَنعٰمٍ وَبَنينَ (آيت : 133) |
مدد ڪيائين اوهان جي چوپاين ۽ پٽن . |
وَجَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 134) |
۽ باغن ۽ چشمن سان . |
إِنّى أَخافُ عَلَيكُم عَذابَ يَومٍ عَظيمٍ (آيت : 135) |
بيشڪ مان ڊڄان ٿو اوهان تي عذاب ڏينهن وڏي جي کان . |
قالوا سَواءٌ عَلَينا أَوَعَظتَ أَم لَم تَكُن مِنَ الوٰعِظينَ (آيت : 136) |
چيائون ته برابر آهي اسان تي يا وعظ ڪرين (اسان کي) يا نه هجين وعظ ڪندڙن مان . |
إِن هٰذا إِلّا خُلُقُ الأَوَّلينَ (آيت : 137) |
ناهي هيءَ مگر اڳين جي عادت . |
وَما نَحنُ بِمُعَذَّبينَ (آيت : 138) |
۽ ناهيون اسين عذاب ڪيل . |
فَكَذَّبوهُ فَأَهلَكنٰهُم إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 139) |
پوءِ ڪوڙو چيائون ان کي پوءِ هلاڪ ڪيو سون انهن کي بيشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ نه هئا گهڻا انهن مان مؤمن . |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 140) |
۽ بيشڪ تنهنجو پالڻهار البته اهوئي غالب، مهربان آهي. ع |
كَذَّبَت ثَمودُ المُرسَلينَ (آيت : 141) |
ڪوڙو چيو ثمود (جي قوم) مرسلن کي . |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم صٰلِحٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 142) |
جڏهن چيو انهن کي سندن ڀاءُ صالح ڇا نه ٿا ڊڄو اوهان . |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 143) |
بلاشڪ مان اوهان جي لاءِ رسول امانت وارو آهيان . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 144) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ منهنجي اطاعت ڪيو . |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 145) |
۽ نه ٿو گهران مان اوهان کان ان تي ڪو اجورو ناهي اجورو منهنجو مگر جهانن جي پالڻهار تي . |
أَتُترَكونَ فى ما هٰهُنا ءامِنينَ (آيت : 146) |
ڇا ڇڏيا ويندؤ ان ۾ جيڪو هتي آهي امن وارا ٿيندڙ . |
فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 147) |
باغن ۾ ۽ چشمن ۾ . |
وَزُروعٍ وَنَخلٍ طَلعُها هَضيمٌ (آيت : 148) |
۽ پوکن ۾ ۽ کجين ۾ جو گونچ ان جا ڪنئرا آهن . |
وَتَنحِتونَ مِنَ الجِبالِ بُيوتًا فٰرِهينَ (آيت : 149) |
۽ گهڙي ٺاهيو ٿا جبلن مان گهر ماهر ٿيندڙ . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 150) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ اطاعت ڪيو منهنجي . |
وَلا تُطيعوا أَمرَ المُسرِفينَ (آيت : 151) |
۽ نه اطاعت ڪيو حد کان لنگهندڙن جي امر جي . |
الَّذينَ يُفسِدونَ فِى الأَرضِ وَلا يُصلِحونَ (آيت : 152) |
اهي جيڪي فساد ڪن ٿا زمين ۾ ۽ نه ٿا سڌارو ڪن . |
قالوا إِنَّما أَنتَ مِنَ المُسَحَّرينَ (آيت : 153) |
چيائون ته تون ته صرف جادو ڪيلن مان آهين . |
ما أَنتَ إِلّا بَشَرٌ مِثلُنا فَأتِ بِـٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 154) |
ناهين تون مگر بشر اسان جهڙو پوءِ آڻ تون نشاني جيڪڏهن آهين تون سچن مان . |
قالَ هٰذِهِ ناقَةٌ لَها شِربٌ وَلَكُم شِربُ يَومٍ مَعلومٍ (آيت : 155) |
چيائين ته هيءَ ڏاچي آهي ان جي لاءِ پاڻيءَ جو حصو آهي ۽ اوهان جي لاءِ حصو ڏينهن معلوم جو آهي . |
وَلا تَمَسّوها بِسوءٍ فَيَأخُذَكُم عَذابُ يَومٍ عَظيمٍ (آيت : 156) |
۽ نه پهچايو ان کي ڪو ايذاءُ پوءِ وٺي اوهان کي عذاب ڏينهن وڏي جو . |
فَعَقَروها فَأَصبَحوا نٰدِمينَ (آيت : 157) |
پوءِ پير وڍيائون ان جا پوءِ ٿيا پشيمان . |
فَأَخَذَهُمُ العَذابُ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 158) |
پوءِ ورتو انهن کي عذاب بيشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ نه هئا گهڻا انهن مان مؤمن . |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 159) |
۽ بيشڪ تنهنجو پالڻهار البته اهو غالب، مهربان آهي. ع |
كَذَّبَت قَومُ لوطٍ المُرسَلينَ (آيت : 160) |
ڪوڙو چيو لوط جي قوم مرسلن کي . |
إِذ قالَ لَهُم أَخوهُم لوطٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 161) |
جڏهن چيو انهن کي سندن ڀاءُ لوط ڇو نه ٿا ڊڄو . |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 162) |
بيشڪ مان اوهان جي لاءِ رسول، امين آهيان . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 163) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ تابعداري ڪيو منهنجي . |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 164) |
۽ نه ٿو گهران مان اوهان کان ان تي ڪو اجورو ناهي اجورو منهنجو مگر جهانن جي رب تي . |
أَتَأتونَ الذُّكرانَ مِنَ العٰلَمينَ (آيت : 165) |
ڇا اچو ٿا مڙسن ڏي جهانن مان . |
وَتَذَرونَ ما خَلَقَ لَكُم رَبُّكُم مِن أَزوٰجِكُم بَل أَنتُم قَومٌ عادونَ (آيت : 166) |
۽ ڇڏيو ٿا اهو جيڪو پيدا ڪيو اوهان جي لاءِ رب اوهان جي زالن اوهان جن مان بلڪ اوهان قوم تجاوز ڪندڙ آهيو . |
قالوا لَئِن لَم تَنتَهِ يٰلوطُ لَتَكونَنَّ مِنَ المُخرَجينَ (آيت : 167) |
چيائون البته جيڪڏهن نه رڪجندين اي لوط! البته ضرور هوندين ڪڍيلن مان . |
قالَ إِنّى لِعَمَلِكُم مِنَ القالينَ (آيت : 168) |
چيائين ته بلاشڪ مان اوهان جي عمل لاءِ دشمني رکندڙن مان آهيان . |
رَبِّ نَجِّنى وَأَهلى مِمّا يَعمَلونَ (آيت : 169) |
اي منهنجا پالڻهار! ڇڏاءِ مون کي ۽ منهنجي اهل کي ان کان جيڪو ڪن ٿا . |
فَنَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ أَجمَعينَ (آيت : 170) |
پوءِ ڇڏايوسين ان کي ۽ ان جي اهل کي مڙني کي . |
إِلّا عَجوزًا فِى الغٰبِرينَ (آيت : 171) |
مگر هڪ پوڙهي رهجي ويندڙن مان . |
ثُمَّ دَمَّرنَا الءاخَرينَ (آيت : 172) |
تنهن کان پوءِ هلاڪ ڪيوسين ٻين کي . |
وَأَمطَرنا عَلَيهِم مَطَرًا فَساءَ مَطَرُ المُنذَرينَ (آيت : 173) |
۽ وسايو سون انهن تي (پٿرن جو) مينهن پوءِ برو هو مينهن ڊيڄاريلن جو . |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 174) |
بيشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ نه هئا گهڻا انهن مان مؤمن . |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 175) |
۽ بيشڪ تنهنجو رب البته اهو غالب، مهربان آهي. |
كَذَّبَ أَصحٰبُ لـَٔيكَةِ المُرسَلينَ (آيت : 176) |
ڪوڙو چيو ايڪہ شهر وارن مرسلن کي . |
إِذ قالَ لَهُم شُعَيبٌ أَلا تَتَّقونَ (آيت : 177) |
جڏهن چيو انهن کي شعيب ڇا نه ٿا ڊڄو؟ . |
إِنّى لَكُم رَسولٌ أَمينٌ (آيت : 178) |
بيشڪ مان اوهان جي لاءِ رسول امين آهيان . |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطيعونِ (آيت : 179) |
پوءِ ڊڄو الله کان ۽ منهنجي اطاعت ڪيو . |
وَما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِن أَجرِىَ إِلّا عَلىٰ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 180) |
۽ نه ٿو گهران مان اوهان کان ان تي ڪو اجورو ناهي اجورو منهنجو مگر جهانن جي رب تي . |
أَوفُوا الكَيلَ وَلا تَكونوا مِنَ المُخسِرينَ (آيت : 181) |
پوري ڪيو ماپ ۽ نه هجو گهٽائيندڙن مان . |
وَزِنوا بِالقِسطاسِ المُستَقيمِ (آيت : 182) |
۽ تور ڪيو ساهميءَ سڌيءَ سان . |
وَلا تَبخَسُوا النّاسَ أَشياءَهُم وَلا تَعثَوا فِى الأَرضِ مُفسِدينَ (آيت : 183) |
۽ نه گهٽايو ماڻهن کان شيون انهن جون ۽ نه پکڙجو زمين ۾ فساد ڪندڙ . |
وَاتَّقُوا الَّذى خَلَقَكُم وَالجِبِلَّةَ الأَوَّلينَ (آيت : 184) |
۽ ڊڄو ان کان جنهن پيدا ڪيو اوهان کي ۽ مخلوق پهرينءَ کي . |
قالوا إِنَّما أَنتَ مِنَ المُسَحَّرينَ (آيت : 185) |
چيائون تون ته رڳو جادو ڪيلن مان آهين . |
وَما أَنتَ إِلّا بَشَرٌ مِثلُنا وَإِن نَظُنُّكَ لَمِنَ الكٰذِبينَ (آيت : 186) |
۽ ناهين تون مگر بشر اسان جهڙو ۽ بيشڪ يقين ٿا ڪيون اسين توکي البته ڪوڙن مان . |
فَأَسقِط عَلَينا كِسَفًا مِنَ السَّماءِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 187) |
پوءِ ڪيراءِ اسان تي ٽڪرو آسمان مان جيڪڏهن آهين تون سچن مان . |
قالَ رَبّى أَعلَمُ بِما تَعمَلونَ (آيت : 188) |
چيائين ته منهنجو رب وڌيڪ ڄاڻندڙ آهي جيڪي ڪيو ٿا . |
فَكَذَّبوهُ فَأَخَذَهُم عَذابُ يَومِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كانَ عَذابَ يَومٍ عَظيمٍ (آيت : 189) |
پوءِ ڪوڙو چيائون ان کي پوءِ پڪڙيو انهن کي عذاب ڇٽيءَ واري ڏينهن جي بيشڪ اهو هو عذاب ڏينهن وڏي جو . |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً وَما كانَ أَكثَرُهُم مُؤمِنينَ (آيت : 190) |
بيشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ۽ نه هئا گهڻا انهن مان مؤمن . |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ العَزيزُ الرَّحيمُ (آيت : 191) |
۽ بيشڪ تنهنجو پالڻهار البته اهوئي غالب، مهربان آهي. ع |
وَإِنَّهُ لَتَنزيلُ رَبِّ العٰلَمينَ (آيت : 192) |
۽ بيشڪ اهو البته رب العالمين جو لاٿل آهي . |
نَزَلَ بِهِ الرّوحُ الأَمينُ (آيت : 193) |
لاٿو ان کي روح الامين (جبريل) . |
عَلىٰ قَلبِكَ لِتَكونَ مِنَ المُنذِرينَ (آيت : 194) |
دل تنهنجيءَ تي تانته هجين ڊيڄاريندڙن مان . |
بِلِسانٍ عَرَبِىٍّ مُبينٍ (آيت : 195) |
زبان عربي روشن سان . |
وَإِنَّهُ لَفى زُبُرِ الأَوَّلينَ (آيت : 196) |
۽ بيشڪ اهو البته صحيفن اڳين جي ۾ آهي . |
أَوَلَم يَكُن لَهُم ءايَةً أَن يَعلَمَهُ عُلَمٰؤُا۟ بَنى إِسرٰءيلَ (آيت : 197) |
ڇا نه هئي انهن جي لاءِ نشاني هيءَ ته ڄاڻن ان کي عالم بني اسرائيل جا . |
وَلَو نَزَّلنٰهُ عَلىٰ بَعضِ الأَعجَمينَ (آيت : 198) |
۽ جيڪڏهن نازل ڪيون ها ان کي بعضي عجمين تي . |
فَقَرَأَهُ عَلَيهِم ما كانوا بِهِ مُؤمِنينَ (آيت : 199) |
پوءِ پڙهي ها ان کي انهن تي ته نه هئا ان تي ايمان آڻيندڙ . |
كَذٰلِكَ سَلَكنٰهُ فى قُلوبِ المُجرِمينَ (آيت : 200) |
اهڙي طرح داخل ڪيوسون ان کي دلين گنهگارن جي ۾ . |
لا يُؤمِنونَ بِهِ حَتّىٰ يَرَوُا العَذابَ الأَليمَ (آيت : 201) |
نه ايمان آڻيندا ان تي تان جو ڏسن عذاب دردناڪ . |
فَيَأتِيَهُم بَغتَةً وَهُم لا يَشعُرونَ (آيت : 202) |
پوءِ ايندو انهن کي اوچتو ۽ اهي بي خبر هوندا . |
فَيَقولوا هَل نَحنُ مُنظَرونَ (آيت : 203) |
پوءِ چوندا ڇا اسين مهلت ڏنل آهيون . |
أَفَبِعَذابِنا يَستَعجِلونَ (آيت : 204) |
ڇا پوءِ اسان جي عذاب کي تڪڙو گهرن ٿا؟ . |
أَفَرَءَيتَ إِن مَتَّعنٰهُم سِنينَ (آيت : 205) |
ڇا پوءِ ڏٺو تو جيڪڏهن نفعو ڏنو اسان انهن کي ڪي سال . |
ثُمَّ جاءَهُم ما كانوا يوعَدونَ (آيت : 206) |
تنهن کان پوءِ اچي انهن کي اهو جو وعدو ڏنا ٿي ويا . |
ما أَغنىٰ عَنهُم ما كانوا يُمَتَّعونَ (آيت : 207) |
ته نه نفعو ڏيندو انهن کي اهو جنهن سان نفعو ڏنا ٿي ويا . |
وَما أَهلَكنا مِن قَريَةٍ إِلّا لَها مُنذِرونَ (آيت : 208) |
۽ نه هلاڪ ڪيوسون ڪو ڳوٺ مگر ان جي لاءِ ڊيڄاريندڙ هئا . |
ذِكرىٰ وَما كُنّا ظٰلِمينَ (آيت : 209) |
نصيحت ۽ نه هئاسون ظالم. |
وَما تَنَزَّلَت بِهِ الشَّيٰطينُ (آيت : 210) |
۽ نه کڻي لٿا ان کي شيطان . |
وَما يَنبَغى لَهُم وَما يَستَطيعونَ (آيت : 211) |
۽ نه ٿو لائق ٿئي انهن لاءِ ۽ نه ڪري سگهندا . |
إِنَّهُم عَنِ السَّمعِ لَمَعزولونَ (آيت : 212) |
بيشڪ اهي ٻڌڻ کان البته پري ڪيل آهن. |
فَلا تَدعُ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَتَكونَ مِنَ المُعَذَّبينَ (آيت : 213) |
پوءِ نه عبادت ڪر الله سان گڏ معبود ٻئي جي پوءِ ٿي پوين عذاب ڪيلن مان . |
وَأَنذِر عَشيرَتَكَ الأَقرَبينَ (آيت : 214) |
۽ ڊيڄار مائٽن پنهنجن ويجهن کي . |
وَاخفِض جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ المُؤمِنينَ (آيت : 215) |
۽ جهڪيل رک پر پنهنجو ان لاءِ جو تابع ٿيو تنهنجو مؤمنن مان . |
فَإِن عَصَوكَ فَقُل إِنّى بَريءٌ مِمّا تَعمَلونَ (آيت : 216) |
پوءِ جيڪڏهن بي فرمان ٿيا تنهنجا پوءِ چئو ته بيشڪ مان بيزار آهيان ان کان جيڪو ڪيو ٿا . |
وَتَوَكَّل عَلَى العَزيزِ الرَّحيمِ (آيت : 217) |
۽ توڪل ڪر غالب، مهربان تي . |
الَّذى يَرىٰكَ حينَ تَقومُ (آيت : 218) |
جيڪو ڏسي پيو توکي جنهن وقت اٿي بيهين ٿو تون . |
وَتَقَلُّبَكَ فِى السّٰجِدينَ (آيت : 219) |
۽ ڦرڻ تنهنجو سجدي ڪندڙن ۾ . |
إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 220) |
بيشڪ اهوئي ٻڌندڙ، ڄاڻندڙ آهي. |
هَل أُنَبِّئُكُم عَلىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيٰطينُ (آيت : 221) |
ڇا خبر ڏيان اوهان کي ته ڪنهن تي ٿا لهن شيطان؟ . |
تَنَزَّلُ عَلىٰ كُلِّ أَفّاكٍ أَثيمٍ (آيت : 222) |
لهن ٿا هر ٻٽاڪ هڻندڙ گنهگار تي . |
يُلقونَ السَّمعَ وَأَكثَرُهُم كٰذِبونَ (آيت : 223) |
وجهن ٿا (ٻڌل ڳالهه) ڪن ۾ ۽ گهڻا انهن مان ڪوڙ هڻندڙ آهن . |
وَالشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوۥنَ (آيت : 224) |
۽ شاعر تابعداري ڪن ٿا انهن جي گمراهه . |
أَلَم تَرَ أَنَّهُم فى كُلِّ وادٍ يَهيمونَ (آيت : 225) |
ڇا نه ڏٺو تو ته بيشڪ اهي هر واديءَ ۾ حيران ڦرن ٿا . |
وَأَنَّهُم يَقولونَ ما لا يَفعَلونَ (آيت : 226) |
۽ بيشڪ اهي چون ٿا اهو جيڪو نه ڪن ٿا . |
إِلَّا الَّذينَ ءامَنوا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثيرًا وَانتَصَروا مِن بَعدِ ما ظُلِموا وَسَيَعلَمُ الَّذينَ ظَلَموا أَىَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبونَ (آيت : 227) |
مگر جن ايمان آندو ۽ ڪيائون صالح عمل ۽ ياد ڪيائون الله کي گهڻو ۽ بدلو ورتائون ان کان پوءِ جو ظلم ڪيا ويا ۽ جلد ڄاڻندا جن ظلم ڪيو ته ڪهڙي موٽڻ جي جاءِ تي موٽندا. . |