| تَبارَكَ الَّذى نَزَّلَ الفُرقانَ عَلىٰ عَبدِهِ لِيَكونَ لِلعٰلَمينَ نَذيرًا (آيت : 1) |
|
اهو وڏي برڪت وارو آهي جنهن پنهنجي ٻانهي (محمدصه) تي (حق ۽ باطل ۾ ) فرق ڪندڙ ڪتاب نازل ڪيو هن لاءِ ته جهان وارن کي ڊيڄاريندڙ ٿئي. |
| الَّذى لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَلَم يَتَّخِذ وَلَدًا وَلَم يَكُن لَهُ شَريكٌ فِى المُلكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيءٍ فَقَدَّرَهُ تَقديرًا (آيت : 2) |
|
جنهن جي آسمانن ۽ زمين جي بادشاهي آهي، ۽ (پاڻ لاءِ) نه ڪو اولاد ٺهرايو اٿس ۽ نه ڪي بادشاهيءَ ۾ ان جو ڪو شريڪ آهي ۽ سڀ ڪنهن شيءِ کي پيدا ڪيو اٿس پوءِ ان جو پورو اندازو ڪيو اٿس. |
| وَاتَّخَذوا مِن دونِهِ ءالِهَةً لا يَخلُقونَ شَيـًٔا وَهُم يُخلَقونَ وَلا يَملِكونَ لِأَنفُسِهِم ضَرًّا وَلا نَفعًا وَلا يَملِكونَ مَوتًا وَلا حَيوٰةً وَلا نُشورًا (آيت : 3) |
|
۽ (ڪافرن) ان کانسواءِ اهڙا معبود بنايا آهن جي ڪنهن شيءِ کي پيدا نٿا ڪن پر انهن کي خود پيدا ڪيو وڃي ٿو ۽ نه اهي پاڻ کي ڪنهن نقصان پهچائڻ ۽ نه ڪنهن فائدي پهچائڻ جو اختيار رکن ٿا ۽ نه مرڻ ۽ نه جيئري رهڻ ۽ نه (مرڻ کانپوءِ) جيئري ٿي اٿڻ جو اختيار رکن ٿا. |
| وَقالَ الَّذينَ كَفَروا إِن هٰذا إِلّا إِفكٌ افتَرىٰهُ وَأَعانَهُ عَلَيهِ قَومٌ ءاخَرونَ فَقَد جاءو ظُلمًا وَزورًا (آيت : 4) |
|
۽ ڪافرن چيو ته هي (قرآن) رڳو ڪوڙ آهي جو پاڻ ٺاهيو اٿس ۽ ان (جي ٺاهڻ) تي ٻين ماڻهن به مدد ڏني اٿس. (اهڙي چوڻ سان) بيشڪ اهي ناانصافي ۽ ڪوڙ تي اچي ويا آهن. |
| وَقالوا أَسٰطيرُ الأَوَّلينَ اكتَتَبَها فَهِىَ تُملىٰ عَلَيهِ بُكرَةً وَأَصيلًا (آيت : 5) |
|
۽ چيائون ته(اهي) اڳين جون آکاڻيون آهن جيڪي لکائي رکيون اٿس پوءِ اهي ان وٽ صبح ۽ شام جو پڙهيون وڃن ٿيون. |
| قُل أَنزَلَهُ الَّذى يَعلَمُ السِّرَّ فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ إِنَّهُ كانَ غَفورًا رَحيمًا (آيت : 6) |
|
(اي پيغمبرﷺ) کين چو ته جو آسمانن ۽ زمين ۾ (لڪل) ڳجهه کي ڄاڻي ٿو تنهن ان کي نازل ڪيو آهي. بيشڪ اهو معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| وَقالوا مالِ هٰذَا الرَّسولِ يَأكُلُ الطَّعامَ وَيَمشى فِى الأَسواقِ لَولا أُنزِلَ إِلَيهِ مَلَكٌ فَيَكونَ مَعَهُ نَذيرًا (آيت : 7) |
|
۽ چيائون ته هن رسول کي ڇا ٿيو آهي جو کاڌو کائي ٿو ۽ بازارين ۾ هلي ٿو. ان ڏي ڪو ملائڪ ڇو نه لاٿو ويو ته ان سان گڏ ڊيڄاريندڙ ٿئي، |
| أَو يُلقىٰ إِلَيهِ كَنزٌ أَو تَكونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأكُلُ مِنها وَقالَ الظّٰلِمونَ إِن تَتَّبِعونَ إِلّا رَجُلًا مَسحورًا (آيت : 8) |
|
يا ان ڏي ڪو خزانو ڇونه اڇلايو ويو يا ان کي ڪو باغ ڇونه آهي جنهن مان کائي. ۽ ظالمن چيو ته اوهين رڳو جادو ٿيل مرد جي تابعداري ڪريو ٿا. |
| انظُر كَيفَ ضَرَبوا لَكَ الأَمثٰلَ فَضَلّوا فَلا يَستَطيعونَ سَبيلًا (آيت : 9) |
|
(اي پيغمبرﷺ) ڏس ته تنهنجا ڪهڙا مثال بيان ڪن ٿا پوءِ گمراهه ٿيا آهن پوءِ ڪو رستو لهي نه سگهندا. |
| تَبارَكَ الَّذى إِن شاءَ جَعَلَ لَكَ خَيرًا مِن ذٰلِكَ جَنّٰتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الأَنهٰرُ وَيَجعَل لَكَ قُصورًا (آيت : 10) |
|
اهو وڏي برڪت وارو آهي جو جيڪڏهن گهري ته توکي (دنيا ۾ ) ان کان چڱا باغ ڏئي جن جي هيٺان واهه وهندا هجن ۽ توکي محلات ڏئي. |
| بَل كَذَّبوا بِالسّاعَةِ وَأَعتَدنا لِمَن كَذَّبَ بِالسّاعَةِ سَعيرًا (آيت : 11) |
|
پر انهن قيامت کي ڪوڙو ڪيو، ۽ جنهن قيامت کي ڪوڙو ڪيو تنهن لاءِ اسان باهه تيار ڪري رکي آهي. |
| إِذا رَأَتهُم مِن مَكانٍ بَعيدٍ سَمِعوا لَها تَغَيُّظًا وَزَفيرًا (آيت : 12) |
|
جڏهن اها (باهه) کين پري پنڌ کان ڏسندي ته اهي ان جي ڪاوڙ ۽ ڀڙڪاٽ ٻڌندا. |
| وَإِذا أُلقوا مِنها مَكانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنينَ دَعَوا هُنالِكَ ثُبورًا (آيت : 13) |
|
۽ جڏهن کين دوزخ جي تنگ جاءِ ۾ زنجيرن ۾ جڪڙي اڇلايو ويندو ته اتي موت کي سڏيندا. |
| لا تَدعُوا اليَومَ ثُبورًا وٰحِدًا وَادعوا ثُبورًا كَثيرًا (آيت : 14) |
|
اڄ هڪ موت کي نه سڏيو پر گهڻن موتن کي سڏيو. |
| قُل أَذٰلِكَ خَيرٌ أَم جَنَّةُ الخُلدِ الَّتى وُعِدَ المُتَّقونَ كانَت لَهُم جَزاءً وَمَصيرًا (آيت : 15) |
|
(اي پيغمبرﷺکين) چو ته ڇا اهو (دوزخ) چڱو آهي يا هميشه رهڻ جو باغ جنهن جو پرهيزگارن سان وعدو ڪيو ويو آهي. اهو انهن (جي پرهيزگاريءَ) جو بدلو ۽ موٽڻ جي جاءِ ٿيندو. |
| لَهُم فيها ما يَشاءونَ خٰلِدينَ كانَ عَلىٰ رَبِّكَ وَعدًا مَسـٔولًا (آيت : 16) |
|
(اتي) رهندي جيڪي گهرندا سو انهن لاءِ اتي موجود آهي. اهو هڪ پسند ڪيل وعدو تنهنجي پاليندڙ جي ذمي آهي. |
| وَيَومَ يَحشُرُهُم وَما يَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ فَيَقولُ ءَأَنتُم أَضلَلتُم عِبادى هٰؤُلاءِ أَم هُم ضَلُّوا السَّبيلَ (آيت : 17) |
|
۽ (اهو ڏينهن ياد ڪر) جنهن ڏينهن انهن کي ۽ جن جي اهي الله کانسواءِ عبادت ڪن ٿا تن کي گڏ ڪندو پوءِ چوندو ته ڇا اوهان منهنجن هنن ٻانهن کي گمراهه ڪيو يا؟ |
| قالوا سُبحٰنَكَ ما كانَ يَنبَغى لَنا أَن نَتَّخِذَ مِن دونِكَ مِن أَولِياءَ وَلٰكِن مَتَّعتَهُم وَءاباءَهُم حَتّىٰ نَسُوا الذِّكرَ وَكانوا قَومًا بورًا (آيت : 18) |
|
اهي پاڻ رستي کان گمراهه ٿيا؟ چوندا ته تون پاڪ آهين اسان کي مناسب نه هو ته اسين توکانسواءِ ٻيا ڪي دوست ٺهرايون، پر تو انهن کي ۽ سندن ابن ڏاڏن کي آسودو ڪيو تانجو (تنهنجي) يادگيري وساريائون ۽ برباد ٿيڻ واري قوم ٿيا. |
| فَقَد كَذَّبوكُم بِما تَقولونَ فَما تَستَطيعونَ صَرفًا وَلا نَصرًا وَمَن يَظلِم مِنكُم نُذِقهُ عَذابًا كَبيرًا (آيت : 19) |
|
پوءِ (ان کانپوءِ کين چونداسون ته) جيڪي اوهين چئو ٿا تنهن ۾ (اهي معبود) اوهان کي ڪوڙو ڪري چڪا، پوءِ نه (پاڻ تان عذاب کي) ڦيري سگهو ٿا ۽ نه مدد وٺي سگهو ٿا ۽ (اهڙي طرح) اوهان مان جيڪو به ظلم ڪندو تنهن کي وڏو عذاب چکائينداسون. |
| وَما أَرسَلنا قَبلَكَ مِنَ المُرسَلينَ إِلّا إِنَّهُم لَيَأكُلونَ الطَّعامَ وَيَمشونَ فِى الأَسواقِ وَجَعَلنا بَعضَكُم لِبَعضٍ فِتنَةً أَتَصبِرونَ وَكانَ رَبُّكَ بَصيرًا (آيت : 20) |
|
۽ (اي رسول !) توکان اڳ جيترا به رسول موڪلياسون سي (تو وانگر) کاڌو کائيندا هئا ۽ بازارين ۾ هلندا هئا. ۽ اسان اوهان مان هڪڙن کي ٻين لاءِ آزمائش ڪيو آهي (ته ڏسون) ته ڇا اوهين ثابت قدم به رهو ٿا؟ ۽ تنهنجو پاليندڙ (سڀ ڪجهه) ڏسندڙ آهي. |
| وَقالَ الَّذينَ لا يَرجونَ لِقاءَنا لَولا أُنزِلَ عَلَينَا المَلٰئِكَةُ أَو نَرىٰ رَبَّنا لَقَدِ استَكبَروا فى أَنفُسِهِم وَعَتَو عُتُوًّا كَبيرًا (آيت : 21) |
|
۽ جيڪي اسان سان ملڻ جي اميد نه ٿا رکن تن چيو ته ڇو اسان تي ملائڪ نه لاٿا ويا يا اسين (پاڻ) پنهنجي پاليندڙ کي ڏسون. بيشڪ انهن پنهنجي دل ۾ وڏائي ڪئي ۽ وڏي سرڪشي ڪيائون. |
| يَومَ يَرَونَ المَلٰئِكَةَ لا بُشرىٰ يَومَئِذٍ لِلمُجرِمينَ وَيَقولونَ حِجرًا مَحجورًا (آيت : 22) |
|
جنهن ڏينهن ملائڪن کي ڏسندا تنهن ڏينهن ڏوهارين لاءِ ڪا خوشخبري نه آهي ۽ چوندا ته الله شل کين روڪي. |
| وَقَدِمنا إِلىٰ ما عَمِلوا مِن عَمَلٍ فَجَعَلنٰهُ هَباءً مَنثورًا (آيت : 23) |
|
۽ جيڪو به عمل ڪيو اٿن تنهن ڏي (حساب لاءِ) اينداسون پوءِ ان کي پکڙيل دَز جهڙو ڪري ڇڏينداسون. |
| أَصحٰبُ الجَنَّةِ يَومَئِذٍ خَيرٌ مُستَقَرًّا وَأَحسَنُ مَقيلًا (آيت : 24) |
|
ان ڏينهن جنت وارن جي رهڻ جي جاءِ گهڻو چٽي ۽ انهن جي منجهند وقت آرام جي جاءِ گهڻو سٺي هوندي. |
| وَيَومَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالغَمٰمِ وَنُزِّلَ المَلٰئِكَةُ تَنزيلًا (آيت : 25) |
|
۽ (اهو ڏينهن ياد ڪر) جنهن ڏينهن آسمان ڪڪر جي (ڦاٽڻ) ڪري ڦاٽندو (نظر ايندو) ۽ ملائڪن کي (ان ڪڪر مان) لاٿو ويندو. |
| المُلكُ يَومَئِذٍ الحَقُّ لِلرَّحمٰنِ وَكانَ يَومًا عَلَى الكٰفِرينَ عَسيرًا (آيت : 26) |
|
ان ڏينهن سچي بادشاهي وڏي مهربان (الله) جي هوندي ۽ ڪافرن تي اهو ڏينهن مشڪل هوندو. |
| وَيَومَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلىٰ يَدَيهِ يَقولُ يٰلَيتَنِى اتَّخَذتُ مَعَ الرَّسولِ سَبيلًا (آيت : 27) |
|
۽ جنهن ڏينهن ظالم پنهنجن هٿن کي چڪ پائيندو چوندو ته جيڪر آءُ رسول وارو رستو وٺان ها! |
| يٰوَيلَتىٰ لَيتَنى لَم أَتَّخِذ فُلانًا خَليلًا (آيت : 28) |
|
افسوس! جيڪر آءُ فلاڻي کي دوست نه بنايان ها. |
| لَقَد أَضَلَّنى عَنِ الذِّكرِ بَعدَ إِذ جاءَنى وَكانَ الشَّيطٰنُ لِلإِنسٰنِ خَذولًا (آيت : 29) |
|
جڏهن مون وٽ نصيحت آئي تنهن کانپوءِ ان مون کي گمراهه ڪيو ۽ شيطان ماڻهوءَ کي (وقت تي) دغا ڏيندڙ آهي. |
| وَقالَ الرَّسولُ يٰرَبِّ إِنَّ قَومِى اتَّخَذوا هٰذَا القُرءانَ مَهجورًا (آيت : 30) |
|
۽ رسول چوندو ته اي منهنجا پاليندڙ! بيشڪ منهنجيءَ قوم هن قرآن کي ڇڏي ڏنو هو. |
| وَكَذٰلِكَ جَعَلنا لِكُلِّ نَبِىٍّ عَدُوًّا مِنَ المُجرِمينَ وَكَفىٰ بِرَبِّكَ هادِيًا وَنَصيرًا (آيت : 31) |
|
۽ اهڙيءَ طرح اسان سڀ ڪنهن نبيءَ جا ڏوهارين مان دشمن ڪيا ۽ تنهنجو پاليندڙ رستو ڏيکاريندڙ ۽ مددگار بس آهي. |
| وَقالَ الَّذينَ كَفَروا لَولا نُزِّلَ عَلَيهِ القُرءانُ جُملَةً وٰحِدَةً كَذٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ وَرَتَّلنٰهُ تَرتيلًا (آيت : 32) |
|
۽ ڪافرن چيو ته سڄو قرآن هڪ ڀيري ان تي ڇو نه لاٿو ويو؟ (اي پيغمبرﷺ !) اهڙيءَ طرح (ٿورو ٿورو لاٿوسون) ته ان سان تنهنجيءَ دل کي مضبوط ڪريون ۽ اسان ان کي جهلي جهلي پڙهي ٻڌايو آهي. |
| وَلا يَأتونَكَ بِمَثَلٍ إِلّا جِئنٰكَ بِالحَقِّ وَأَحسَنَ تَفسيرًا (آيت : 33) |
|
۽ ڪافر ڪهڙو به مثال (يعني اعتراض) تنهنجي سامهون پيش ڪن پر اسين پورو ۽ تفصيل ۾ وڌيڪ سٺو (جواب) توکي عنايت ڪريون ٿا. |
| الَّذينَ يُحشَرونَ عَلىٰ وُجوهِهِم إِلىٰ جَهَنَّمَ أُولٰئِكَ شَرٌّ مَكانًا وَأَضَلُّ سَبيلًا (آيت : 34) |
|
جن کي پنهنجن مُنهن ڀر دوزخ ڏي آندو ويندو، تن جي جاءِ گهڻي بڇڙي هوندي ۽ رستو انهن کان گهڻو پري هوندو. |
| وَلَقَد ءاتَينا موسَى الكِتٰبَ وَجَعَلنا مَعَهُ أَخاهُ هٰرونَ وَزيرًا (آيت : 35) |
|
بيشڪ اسان موسيٰ کي ڪتاب ڏنو ۽ ان سان گڏ سندس ڀاءُ هارون کي وزير ڪيوسون. |
| فَقُلنَا اذهَبا إِلَى القَومِ الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا فَدَمَّرنٰهُم تَدميرًا (آيت : 36) |
|
پوءِ چيوسون ته اوهين ٻئي انهن ماڻهن ڏي وڃو جن اسان جي ڳالهين کي ڪوڙو ڪيو پوءِ اسان انهن ماڻهن کي چڱيءَ طرح برباد ڪيو. |
| وَقَومَ نوحٍ لَمّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغرَقنٰهُم وَجَعَلنٰهُم لِلنّاسِ ءايَةً وَأَعتَدنا لِلظّٰلِمينَ عَذابًا أَليمًا (آيت : 37) |
|
۽ نوح جي قوم کي به (برباد ڪيوسون) جڏهن رسولن کي ڪوڙو ڪيائون، انهن کي ٻوڙيوسون ۽ انهن کي ماڻهن لاءِ نشاني ڪيوسون ۽ اسان ظالمن لاءِ دردناڪ عذاب تيار ڪري رکيو آهي. |
| وَعادًا وَثَمودَا۟ وَأَصحٰبَ الرَّسِّ وَقُرونًا بَينَ ذٰلِكَ كَثيرًا (آيت : 38) |
|
۽ عاد ۽ ثمود ۽ کوهه وارن ۽ انهن جي وچ ۾ گهڻن جماعتن کي به (برباد ڪيوسون) |
| وَكُلًّا ضَرَبنا لَهُ الأَمثٰلَ وَكُلًّا تَبَّرنا تَتبيرًا (آيت : 39) |
|
۽ هر هڪ لاءِ مثال بيان ڪياسون ۽ هرهڪ کي چڱيءَ طرح برباد ڪيوسون. |
| وَلَقَد أَتَوا عَلَى القَريَةِ الَّتى أُمطِرَت مَطَرَ السَّوءِ أَفَلَم يَكونوا يَرَونَها بَل كانوا لا يَرجونَ نُشورًا (آيت : 40) |
|
۽ بيشڪ اهي (مڪي وارا) ان ڳوٺ وٽان لنگهيا آهن جن تي پٿرن جو بڇڙو مينهن وسايو ويو. ڇا پوءِ انهن کي نه ٿي ڏٺو؟ پر اهي جيئري ٿي اٿڻ جي اميد نه ٿا رکن. |
| وَإِذا رَأَوكَ إِن يَتَّخِذونَكَ إِلّا هُزُوًا أَهٰذَا الَّذى بَعَثَ اللَّهُ رَسولًا (آيت : 41) |
|
۽ (اي پيغمبرﷺ !) جڏهن اهي توکي ڏسن ٿا ته توتي مسخريون ڪن ٿا ته ڇا هيءَ اهو آهي جنهن کي الله رسول ڪري موڪليو آهي. |
| إِن كادَ لَيُضِلُّنا عَن ءالِهَتِنا لَولا أَن صَبَرنا عَلَيها وَسَوفَ يَعلَمونَ حينَ يَرَونَ العَذابَ مَن أَضَلُّ سَبيلًا (آيت : 42) |
|
بيشڪ اهو ته اسان کي پنهنجن معبودن کان گمراهه ڪرڻ تي هو جيڪڏهن اسين انهن تي محڪم نه رهون ها ۽ اهي ڄاڻي وٺندا جنهن وقت عذاب ڏسندا ته ڪنهن کان رستو گهڻو پري آهي. |
| أَرَءَيتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوىٰهُ أَفَأَنتَ تَكونُ عَلَيهِ وَكيلًا (آيت : 43) |
|
(اي پيغمبرﷺ!)ڇا تو ان کي ڏٺو جنهن پنهنجيءَ خواهش کي پنهنجو خدا ٺهرايو؟ ڇا پوءِ تون ان جو ذميدار ٿيندين؟ |
| أَم تَحسَبُ أَنَّ أَكثَرَهُم يَسمَعونَ أَو يَعقِلونَ إِن هُم إِلّا كَالأَنعٰمِ بَل هُم أَضَلُّ سَبيلًا (آيت : 44) |
|
يا ته تون خيال ڪرين ٿو ته انهن مان گهڻا ٻڌن ٿا يا سمجهن ٿا، اهي رڳو ڍورن وانگر آهن بلڪ رستو انهن کان گهڻو پري آهي. |
| أَلَم تَرَ إِلىٰ رَبِّكَ كَيفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَو شاءَ لَجَعَلَهُ ساكِنًا ثُمَّ جَعَلنَا الشَّمسَ عَلَيهِ دَليلًا (آيت : 45) |
|
(اي پيغمبرﷺ!) ڇا تو پنهنجي پاليندڙ ڏي نه ڏٺو آهي ته ڪيئن پاڇو ڊگهو ڪيو اٿس؟ ۽ جيڪڏهن گهري ها ته ان کي هڪڙيءَ حالت ۾ رکي ڇڏي ها. |
| ثُمَّ قَبَضنٰهُ إِلَينا قَبضًا يَسيرًا (آيت : 46) |
|
وري سج کي ان (پاڇي) جو رستو ڏيکاريندڙ ڪيوسون. وري ان کي آهستي آهستي پاڻ ڏي ڇڪي ورتوسون. |
| وَهُوَ الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الَّيلَ لِباسًا وَالنَّومَ سُباتًا وَجَعَلَ النَّهارَ نُشورًا (آيت : 47) |
|
۽ هو اهو آهي جنهن اوهان لاءِ رات کي ڍَڪُ ۽ ننڊ کي راحت ڪيوآهي ۽ ڏينهن کي اٿڻ جو وقت ڪيو آهي ۽ |
| وَهُوَ الَّذى أَرسَلَ الرِّيٰحَ بُشرًا بَينَ يَدَى رَحمَتِهِ وَأَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهورًا (آيت : 48) |
|
هو اهو آهي جنهن پنهنجيءَ رحمت (مينهن) کان اڳ هوائن (کي (مينهن جي) خوشخبري ڏيندڙ ڪري موڪليو ۽ آسمان مان پاڪ پاڻي لاٿوسون. |
| لِنُحۦِىَ بِهِ بَلدَةً مَيتًا وَنُسقِيَهُ مِمّا خَلَقنا أَنعٰمًا وَأَناسِىَّ كَثيرًا (آيت : 49) |
|
هن لاءِ ته ان سان مئل شهر جياريون ۽ اهو پنهنجن پيدا ڪيلن چوپاين ۽ گهڻن ماڻهن کي پياريون. |
| وَلَقَد صَرَّفنٰهُ بَينَهُم لِيَذَّكَّروا فَأَبىٰ أَكثَرُ النّاسِ إِلّا كُفورًا (آيت : 50) |
|
۽ اسان ان (مينهن) کي سندن وچ ۾ جدا جدا نموني سان ورهايو هن لاءِ ته اهي ڌيان ڪن پوءِ به گهڻا ماڻهو ناشڪري ڪرڻ کان نه رهيا. |
| وَلَو شِئنا لَبَعَثنا فى كُلِّ قَريَةٍ نَذيرًا (آيت : 51) |
|
۽ جيڪڏهن اسين گهرون ها ته سڀ ڪنهن ڳوٺ ۾ هڪ هڪ ڊيڄاريندڙ (رسول) موڪليون ها. |
| فَلا تُطِعِ الكٰفِرينَ وَجٰهِدهُم بِهِ جِهادًا كَبيرًا (آيت : 52) |
|
پوءِ (اي پيغمبرﷺ!) تون ڪافرن جو چيو نه مڃ ۽ انهن سان قرآن (جي حڪم) موجب وڏي جنگ جوٽ! |
| وَهُوَ الَّذى مَرَجَ البَحرَينِ هٰذا عَذبٌ فُراتٌ وَهٰذا مِلحٌ أُجاجٌ وَجَعَلَ بَينَهُما بَرزَخًا وَحِجرًا مَحجورًا (آيت : 53) |
|
۽ هو اهو آهي جنهن ٻن دريائن کي (پاڻ ۾ ) ملايو، هيءَ مٺو اُڃ لاهيندڙ آهي ۽ هيءَ کارو ڪوڙو آهي، ۽ انهن ٻنهين جي وچ ۾ هڪ پردو ۽ مضبوط بند بنايائين. |
| وَهُوَ الَّذى خَلَقَ مِنَ الماءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهرًا وَكانَ رَبُّكَ قَديرًا (آيت : 54) |
|
۽ اهو اُهو آهي جنهن پاڻيءَ مان ماڻهو پيدا ڪيو، پوءِ ان کي اباڻي مائٽي وارو ۽ ساهراڻي مائٽي وارو ڪيائين ۽ تنهنجو پاليندڙ قدرت وارو آهي |
| وَيَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ما لا يَنفَعُهُم وَلا يَضُرُّهُم وَكانَ الكافِرُ عَلىٰ رَبِّهِ ظَهيرًا (آيت : 55) |
|
۽ الله کانسواءِ اهڙيءَ شيءِ کي پوڄين ٿا جا نه کين فائدو پهچائي ٿي ۽ نه کين نقصان پهچائي ٿي ۽ ڪافر پنهنجي پاليندڙ جي برخلاف ڪمر ٻڌي بيٺو آهي. |
| وَما أَرسَلنٰكَ إِلّا مُبَشِّرًا وَنَذيرًا (آيت : 56) |
|
۽ (اي پيغمبرﷺ!) اسان توکي خوشخبري ٻڌائيندڙ ۽ ڊيڄاريندڙ ڪري موڪليو آهي. |
| قُل ما أَسـَٔلُكُم عَلَيهِ مِن أَجرٍ إِلّا مَن شاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلىٰ رَبِّهِ سَبيلًا (آيت : 57) |
|
تون کين چو ته آءُ اوهان کان ان جي ڪا اجرت نه ٿو گهران هن کانسواءِ ته جيڪو پنهنجي پاليندڙ ڏي رستو وٺڻ گهري (سو ڀلي ته وٺي). |
| وَتَوَكَّل عَلَى الحَىِّ الَّذى لا يَموتُ وَسَبِّح بِحَمدِهِ وَكَفىٰ بِهِ بِذُنوبِ عِبادِهِ خَبيرًا (آيت : 58) |
|
۽ تون ان جيئري (الله) تي ڀروسوڪر جيڪو نه ٿو مر ي۽ سندس تعريف سان گڏ پاڪائي بيان ڪر ۽ اهو پنهنجن ٻانهن جي گناهن کان ڪافي خبردار آهي، |
| الَّذى خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما فى سِتَّةِ أَيّامٍ ثُمَّ استَوىٰ عَلَى العَرشِ الرَّحمٰنُ فَسـَٔل بِهِ خَبيرًا (آيت : 59) |
|
جنهن آسمانن ۽ زمين کي ۽ جو ڪجهه انهن ٻنهين جي وچ ۾ آهي تنهن کي ڇهن ڏينهن ۾ پيدا ڪيو وري عرش تي قائم ٿيو. (اهو) رحمان (وڏو مهربان) آهي |
| وَإِذا قيلَ لَهُمُ اسجُدوا لِلرَّحمٰنِ قالوا وَمَا الرَّحمٰنُ أَنَسجُدُ لِما تَأمُرُنا وَزادَهُم نُفورًا (آيت : 60) |
|
پوءِ ان جو (شان) ڪنهن داناءُ کان پڇ. ۽ جڏهن انهن کي چيو وڃي ٿو ته رحمان کي سجدو ڪريو ته چون ٿا ته رحمان ڇا آهي؟ جنهن کي تون حڪم ڪرين ٿو تنهن کي سجدو ڪريون ڇا؟ ۽ (ان چوڻ) انهن جي نفرت وڌائي. |
| تَبارَكَ الَّذى جَعَلَ فِى السَّماءِ بُروجًا وَجَعَلَ فيها سِرٰجًا وَقَمَرًا مُنيرًا (آيت : 61) |
|
ان جي برڪت وڏي آهي جنهن آسمان ۾ برج بنايا ۽ ان ۾ ڏيو (سج) ۽ روشن چنڊ بنايائين. |
| وَهُوَ الَّذى جَعَلَ الَّيلَ وَالنَّهارَ خِلفَةً لِمَن أَرادَ أَن يَذَّكَّرَ أَو أَرادَ شُكورًا (آيت : 62) |
|
۽ اهو اهو آهي جنهن رات ۽ ڏينهن کي هڪ ٻئي جي جاءِ تي ايندڙ بنايو ان (ماڻهو جي سمجهڻ) لاءِ جيڪو ڌيان ڪرڻ گهري ٿو يا شڪر ڪرڻ گهري ٿو |
| وَعِبادُ الرَّحمٰنِ الَّذينَ يَمشونَ عَلَى الأَرضِ هَونًا وَإِذا خاطَبَهُمُ الجٰهِلونَ قالوا سَلٰمًا (آيت : 63) |
|
۽ رحمان جا ٻانها اُهي آهن جيڪي زمين تي نرميءَ سان هلن ٿا ۽ جڏهن جاهل انهن سان ڳالهائين ٿا ته شر کي ٽارڻ واري ڳالهه چون ٿا. |
| وَالَّذينَ يَبيتونَ لِرَبِّهِم سُجَّدًا وَقِيٰمًا (آيت : 64) |
|
۽ جيڪي پنهنجي پاليندڙ جي اڳيان سجدي ۾ بيهندي رات گذارن ٿا |
| وَالَّذينَ يَقولونَ رَبَّنَا اصرِف عَنّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَرامًا (آيت : 65) |
|
۽ جيڪي چون ٿا ته اي اسان جا پاليندڙ! اسان کان دوزخ جو عذاب ٽار! بيشڪ ان جو عذاب (پوري) تباهي آهي. |
| إِنَّها ساءَت مُستَقَرًّا وَمُقامًا (آيت : 66) |
|
بيشڪ اها ٽڪڻ جي جاءِ ۽ رهڻ جي جاءِ بڇڙي آهي. |
| وَالَّذينَ إِذا أَنفَقوا لَم يُسرِفوا وَلَم يَقتُروا وَكانَ بَينَ ذٰلِكَ قَوامًا (آيت : 67) |
|
۽ جيڪي جڏهن خرچ ڪن ٿا ته نه اجايو خرچ ڪن ٿا ۽ نه ڪنجوسي ڪن ٿا ۽ (سندس خرچ ڪرڻ) انهن ٻنهين جي وچ ۾ درميانو آهي. |
| وَالَّذينَ لا يَدعونَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ وَلا يَقتُلونَ النَّفسَ الَّتى حَرَّمَ اللَّهُ إِلّا بِالحَقِّ وَلا يَزنونَ وَمَن يَفعَل ذٰلِكَ يَلقَ أَثامًا (آيت : 68) |
|
۽ جيڪي الله سان گڏ ٻئي ڪنهن به معبود کي نٿا سڏين ۽ نه اهڙي شخص جو خون ڪن ٿا جنهن جو مارڻ الله حرام ڪيو آهي مگر حق سان ۽ نه زنا ڪن ٿا. ۽ جيڪو اهي (ڪم) ڪندو سو سزا ڏسندو، |
| يُضٰعَف لَهُ العَذابُ يَومَ القِيٰمَةِ وَيَخلُد فيهِ مُهانًا (آيت : 69) |
|
ان لاءِ قيامت جي ڏينهن عذاب ٻيڻو ڪيو ويندو ۽ خوار ٿي ان ۾ پيو رهندو. |
| إِلّا مَن تابَ وَءامَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صٰلِحًا فَأُولٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّـٔاتِهِم حَسَنٰتٍ وَكانَ اللَّهُ غَفورًا رَحيمًا (آيت : 70) |
|
پر جن توبهه ڪئي ۽ ايمان آندو ۽ چڱو ڪم ڪيو تن جي بڇڙاين کي الله ڦيرائي چڱايون ڪندو. ۽ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| وَمَن تابَ وَعَمِلَ صٰلِحًا فَإِنَّهُ يَتوبُ إِلَى اللَّهِ مَتابًا (آيت : 71) |
|
۽ جيڪو توبه ڪري ٿو ۽ چڱو ڪم ڪري ٿو سو بيشڪ الله ڏي موٽي ٿو. |
| وَالَّذينَ لا يَشهَدونَ الزّورَ وَإِذا مَرّوا بِاللَّغوِ مَرّوا كِرامًا (آيت : 72) |
|
۽ جيڪي ڪوڙي شاهدي نه ٿا ڏين ۽ جڏهن اجاين ڪمن وٽان لنگهن ٿا ته چڱن ماڻهن وانگر لنگهن ٿا. |
| وَالَّذينَ إِذا ذُكِّروا بِـٔايٰتِ رَبِّهِم لَم يَخِرّوا عَلَيها صُمًّا وَعُميانًا (آيت : 73) |
|
۽ اهي جن کي جڏهن سندن پاليندڙ جي آيتن سان نصيحت ڪئي وڃي ٿي ته انهن تي ٻوڙا ۽ انڌا ٿي نه ٿا ڪرن. |
| وَالَّذينَ يَقولونَ رَبَّنا هَب لَنا مِن أَزوٰجِنا وَذُرِّيّٰتِنا قُرَّةَ أَعيُنٍ وَاجعَلنا لِلمُتَّقينَ إِمامًا (آيت : 74) |
|
۽ جيڪي (پنهنجي دعائن ۾ ) چون ٿا ته اي اسان جا رب! اسان جي زالن ۽ اسان جي اولاد مان اسان کي اکين جو ٺار عطا ڪر ۽ اسان کي پرهيزگارن جو اڳواڻ ڪر. |
| أُولٰئِكَ يُجزَونَ الغُرفَةَ بِما صَبَروا وَيُلَقَّونَ فيها تَحِيَّةً وَسَلٰمًا (آيت : 75) |
|
انهن کي سندن ثابت قدم رهڻ جي ڪري بدلي ۾ بلند جاءِ ڏني ويندي. ۽ انهن جي چڱيءَ دعا ۽ سلام سان آجيان ڪئي ويندي، |
| خٰلِدينَ فيها حَسُنَت مُستَقَرًّا وَمُقامًا (آيت : 76) |
|
اتي پيا رهندا. اها جيڪا آرام ڪرڻ جو هنڌ ۽ هميشه رهڻ جو هنڌ آهي چٽي جاءِ آهي. |
| قُل ما يَعبَؤُا۟ بِكُم رَبّى لَولا دُعاؤُكُم فَقَد كَذَّبتُم فَسَوفَ يَكونُ لِزامًا (آيت : 77) |
|
(اي رسول !) چؤ ته (اي ڪافرو !) جيڪڏهن اوهين (الله کي بالڪل) نه سڏيو ته منهنجي پاليندڙ کي به اوهان جي ڪا پرواهه نه آهي ڇو ته اوهان (سندس آيتن کي) ڪوڙو ڪيو آهي پوءِ اڳتي هلي اوهان تي (عذاب) لازم ٿيندو. |