| سورَةٌ أَنزَلنٰها وَفَرَضنٰها وَأَنزَلنا فيها ءايٰتٍ بَيِّنٰتٍ لَعَلَّكُم تَذَكَّرونَ (آيت : 1) |
|
هي هڪ سورت آهي جا اسان نازل ڪئي آهي ۽ ان جا حڪم فرض ڪيا اٿئون ۽ ان ۾ پڌريون ڳالهيون نازل ڪيون اٿئون، مَنَ اوهين ڌيان ڪريو. |
| الزّانِيَةُ وَالزّانى فَاجلِدوا كُلَّ وٰحِدٍ مِنهُما مِا۟ئَةَ جَلدَةٍ وَلا تَأخُذكُم بِهِما رَأفَةٌ فى دينِ اللَّهِ إِن كُنتُم تُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَاليَومِ الءاخِرِ وَليَشهَد عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ المُؤمِنينَ (آيت : 2) |
|
زنا ڪندڙ زال ۽ زنا ڪندڙ مرد سو ٻنهين مان هر هڪ کي سؤ لڪڻ ماريو ۽ اوهان کي انهن ٻنهين تي الله جي حڪم (جاري ڪرڻ) ۾ ڪجهه به شفقت نه ڪرڻ گهرجي جيڪڏهن اوهين الله تي ۽ پڇاڙيءَ جي ڏينهن تي ايمان آڻيو ٿا. ۽ ايمان وارن مان هڪ جماعت کي انهن ٻنهين جي سزا مهل حاضر رهڻ گهرجي. |
| الزّانى لا يَنكِحُ إِلّا زانِيَةً أَو مُشرِكَةً وَالزّانِيَةُ لا يَنكِحُها إِلّا زانٍ أَو مُشرِكٌ وَحُرِّمَ ذٰلِكَ عَلَى المُؤمِنينَ (آيت : 3) |
|
زاني مرد، زانياڻي يا مشرڪ زال کانسواءِ ٻيءَ سان نڪاح نه ٿو ڪري ۽ زانياڻي زال سان زاني يا مشرڪ مرد کانسواءِ ٻيو نڪاح نه ٿو ڪري. ۽ اهو ايمان وارن تي حرام ڪيو ويو آهي. |
| وَالَّذينَ يَرمونَ المُحصَنٰتِ ثُمَّ لَم يَأتوا بِأَربَعَةِ شُهَداءَ فَاجلِدوهُم ثَمٰنينَ جَلدَةً وَلا تَقبَلوا لَهُم شَهٰدَةً أَبَدًا وَأُولٰئِكَ هُمُ الفٰسِقونَ (آيت : 4) |
|
۽ جيڪي پاڪدامن زالن ڏي بدڪاريءَ جي نسبت ڪن ٿا وري چار شاهد نه ٿا آڻين،تن کي اسي لڪڻ ماريو ۽ سندن ڪابه شاهدي ڪڏهن به قبول نه ڪريو ۽ اهي ئي نافرمان آهن. |
| إِلَّا الَّذينَ تابوا مِن بَعدِ ذٰلِكَ وَأَصلَحوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 5) |
|
پر جن ان کان پوءِ توبه ڪئي ۽ (پاڻ) سڌاريائون ته پوءِ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| وَالَّذينَ يَرمونَ أَزوٰجَهُم وَلَم يَكُن لَهُم شُهَداءُ إِلّا أَنفُسُهُم فَشَهٰدَةُ أَحَدِهِم أَربَعُ شَهٰدٰتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 6) |
|
۽ جيڪي (مرد) پنهنجين زالن ڏي بدڪاريءَ جي نسبت ڪن ٿا ۽ انهن وٽ پاڻ کانسواءِ (ٻيا) شاهد نه آهن ته انهن مان هڪ کي الله جو قسم کڻي چار ڀيرا (هن طرح) شاهدي ڏيڻي آهي ته بيشڪ هو سچن مان آهي. |
| وَالخٰمِسَةُ أَنَّ لَعنَتَ اللَّهِ عَلَيهِ إِن كانَ مِنَ الكٰذِبينَ (آيت : 7) |
|
۽ پنجون ڀيرو هيئن چوي ته جيڪڏهن هو ڪوڙن مان آهي ته مٿس الله جي لعنت آهي. |
| وَيَدرَؤُا۟ عَنهَا العَذابَ أَن تَشهَدَ أَربَعَ شَهٰدٰتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الكٰذِبينَ (آيت : 8) |
|
۽ زال کان سزا کي هيءَ ڳالهه ٽاريندي ته اها الله جو قسم کڻي چار ڀيرا شاهدي ڏئي ته بيشڪ اهو مرد ڪوڙن مان آهي. |
| وَالخٰمِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيها إِن كانَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 9) |
|
۽ پنجون ڀيرو هيئن چوي ته جيڪڏهن مرد سچن مان آهي ته ان (زال) تي الله جو غضب اچي. |
| وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوّابٌ حَكيمٌ (آيت : 10) |
|
۽ جيڪڏهن الله جو فضل ۽ سندس رحمت نه هجي، ۽ هيءَ ته الله مهرباني ڪندڙ حڪمت وارو آهي. |
| إِنَّ الَّذينَ جاءو بِالإِفكِ عُصبَةٌ مِنكُم لا تَحسَبوهُ شَرًّا لَكُم بَل هُوَ خَيرٌ لَكُم لِكُلِّ امرِئٍ مِنهُم مَا اكتَسَبَ مِنَ الإِثمِ وَالَّذى تَوَلّىٰ كِبرَهُ مِنهُم لَهُ عَذابٌ عَظيمٌ (آيت : 11) |
|
(ته خراب ٿيو ها) بيشڪ جن ڪوڙو بهتان لڳايو، سي اوهان مان هڪ جماعت آهن. ان (بهتان) کي پنهنجي حق ۾ بڇڙو نه سمجهو، بلڪه اهو اوهان لاءِ چڱو آهي. انهن مان سڀ ڪنهن ماڻهوءَ تي اوترو گناهه آهي جيترو اُن ڪيو. ۽ انهن مان جنهن ان (بهتان) ۾ وڏو حصو ورتو تنهن لاءِ وڏو عذاب آهي. |
| لَولا إِذ سَمِعتُموهُ ظَنَّ المُؤمِنونَ وَالمُؤمِنٰتُ بِأَنفُسِهِم خَيرًا وَقالوا هٰذا إِفكٌ مُبينٌ (آيت : 12) |
|
جنهن وقت اوهان اهو بهتان ٻڌو تڏهن ايمان وارن مردن ۽ ايمان وارين زالن پنهنجن ماڻهن ۾ ڇو چڱو گمان نه ڪيو ۽ ڇو نه چيائون ته هي ظاهر ڪوڙ آهي. |
| لَولا جاءو عَلَيهِ بِأَربَعَةِ شُهَداءَ فَإِذ لَم يَأتوا بِالشُّهَداءِ فَأُولٰئِكَ عِندَ اللَّهِ هُمُ الكٰذِبونَ (آيت : 13) |
|
ان (ڳالهه) تي چار شاهد ڇو نه آندائون. پوءِ جڏهن شاهد نه آندائون ته اهي ئي الله وٽ ڪوڙا آهن. |
| وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ لَمَسَّكُم فى ما أَفَضتُم فيهِ عَذابٌ عَظيمٌ (آيت : 14) |
|
۽ جيڪڏهن اوهان تي دنيا ۽ آخرت ۾ الله جو فضل ۽ رحمت نه هجي ها ته ان ڳالهه جي چوٻولي ڪرڻ ۾ اوهان تي (ان ئي وقت) وڏي آفت پوي ها. |
| إِذ تَلَقَّونَهُ بِأَلسِنَتِكُم وَتَقولونَ بِأَفواهِكُم ما لَيسَ لَكُم بِهِ عِلمٌ وَتَحسَبونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظيمٌ (آيت : 15) |
|
جنهن وقت اوهان ان ڳالهه کي پنهنجي زبانن تي آندو ٿي ۽ پنهنجي واتن سان اها ڳالهه چئي ٿي جنهن جي اوهان کي خبر نه هئي ۽ اوهان کي هلڪو سمجهيو ٿي هوڏانهن اها ڳالهه الله وٽ وڏي هئي. |
| وَلَولا إِذ سَمِعتُموهُ قُلتُم ما يَكونُ لَنا أَن نَتَكَلَّمَ بِهٰذا سُبحٰنَكَ هٰذا بُهتٰنٌ عَظيمٌ (آيت : 16) |
|
۽ جڏهن اوهان اها ڳالهه ٻڌي تڏهن اوهان ڇو نه چيو ته اسان کي اها ڳالهه ڪرڻ مناسب نه آهي. (اي الله ) تون پاڪ آهين. هيءَ وڏو بهتان آهي. |
| يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعودوا لِمِثلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُؤمِنينَ (آيت : 17) |
|
الله اوهان کي نصيحت ڪري ٿو ته متان موٽي ڪڏهن به اهڙو ڪم ڪريو. |
| وَيُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الءايٰتِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 18) |
|
جيڪڏهن اوهين ايمان وارا آهيو. ۽ الله اوهان لاءِ آيتون بيان ڪري ٿو ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي. |
| إِنَّ الَّذينَ يُحِبّونَ أَن تَشيعَ الفٰحِشَةُ فِى الَّذينَ ءامَنوا لَهُم عَذابٌ أَليمٌ فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ وَاللَّهُ يَعلَمُ وَأَنتُم لا تَعلَمونَ (آيت : 19) |
|
بيشڪ جيڪي ايمان وارن ۾ بدڪاريءَ جي (تهمت) پکڙجڻ کي پسند ڪن ٿا، تن لاءِ دنيا ۽ آخرت ۾ دردناڪ عذاب آهي. ۽ الله ڄاڻي ٿو ۽ اوهين نٿا ڄاڻو. |
| وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ رَءوفٌ رَحيمٌ (آيت : 20) |
|
۽ جيڪڏهن اوهان تي الله جو فضل ۽ سندس رحمت نه هجي ها ۽ هي ڳالهه به ته الله گهڻي شفقت ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي (ته خراب ٿيو ها). |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَّبِعوا خُطُوٰتِ الشَّيطٰنِ وَمَن يَتَّبِع خُطُوٰتِ الشَّيطٰنِ فَإِنَّهُ يَأمُرُ بِالفَحشاءِ وَالمُنكَرِ وَلَولا فَضلُ اللَّهِ عَلَيكُم وَرَحمَتُهُ ما زَكىٰ مِنكُم مِن أَحَدٍ أَبَدًا وَلٰكِنَّ اللَّهَ يُزَكّى مَن يَشاءُ وَاللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (آيت : 21) |
|
اي ايمان وارو! شيطان جي وکن تي نه هلو! ۽ جيڪو شيطان جي وکن تي هلندو (سو بدڪار ۽ بڇڙو ٿيندو) ڇو ته شيطان بدڪاري ۽ بڇڙي ڪم جو حڪم ڪري ٿو. ۽ جيڪڏهن اوهان تي الله جو فضل ۽ سندس رحمت نه هجي ها ته اوهان مان ڪوبه اصل نه سڌري ها، پر الله جنهن کي گهري ٿو تنهن کي سڌاري ٿو ۽ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. |
| وَلا يَأتَلِ أُولُوا الفَضلِ مِنكُم وَالسَّعَةِ أَن يُؤتوا أُولِى القُربىٰ وَالمَسٰكينَ وَالمُهٰجِرينَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَليَعفوا وَليَصفَحوا أَلا تُحِبّونَ أَن يَغفِرَ اللَّهُ لَكُم وَاللَّهُ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 22) |
|
۽ اوهان مان فضل ۽ آسودگيءَ وارا مائٽيءَ وارن ۽ مسڪينن ۽ الله جي رستي ۾ وطن ڇڏيندڙن کي ڏيڻ کان قسم نه کڻن،۽ کين گهرجي ته معاف ڪن ۽ درگذر ڪن. ڇا اوهين هيءَ ڳالهه پسند نه ٿا ڪريو ته الله اوهان کي معاف ڪري ۽ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| إِنَّ الَّذينَ يَرمونَ المُحصَنٰتِ الغٰفِلٰتِ المُؤمِنٰتِ لُعِنوا فِى الدُّنيا وَالءاخِرَةِ وَلَهُم عَذابٌ عَظيمٌ (آيت : 23) |
|
بيشڪ جيڪي ماڻهو پاڪدامن (بدڪاريءَ کان) بي خبر، ايمان وارين زالن ڏي بدڪاريءَ جي نسبت ڪن ٿا، تن تي دنيا ۽ آخرت ۾ لعنت آهي، ۽ انهن لاءِ وڏو عذاب آهي، |
| يَومَ تَشهَدُ عَلَيهِم أَلسِنَتُهُم وَأَيديهِم وَأَرجُلُهُم بِما كانوا يَعمَلونَ (آيت : 24) |
|
جنهن ڏينهن مٿن سندن زبانون ۽ سندن هٿ ۽ سندن پير جيڪي ڪند اهئا، تنهن جي شاهدي ڏيندا، |
| يَومَئِذٍ يُوَفّيهِمُ اللَّهُ دينَهُمُ الحَقَّ وَيَعلَمونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الحَقُّ المُبينُ (آيت : 25) |
|
(۽) ان ڏينهن الله انهن کي سندن واجبي بدلو پورو ڏيندو ۽ اهي ڄاڻندا ته الله ئي سچو (۽ سچ کي) ظاهر ڪرڻ وارو آهي. |
| الخَبيثٰتُ لِلخَبيثينَ وَالخَبيثونَ لِلخَبيثٰتِ وَالطَّيِّبٰتُ لِلطَّيِّبينَ وَالطَّيِّبونَ لِلطَّيِّبٰتِ أُولٰئِكَ مُبَرَّءونَ مِمّا يَقولونَ لَهُم مَغفِرَةٌ وَرِزقٌ كَريمٌ (آيت : 26) |
|
بڇڙيون زالون بڇڙن مردن لاءِ آهن ۽ بڇڙا مرد بڇڙين زالن لاءِ آهن. ۽ چٽيون زالون چڱن مردن لاءِ آهن ۽ چڱا مرد چٽين زالن لاءِ آهن. بهتان رکندڙ جيڪا ڳالهه چون ٿا تنهن کان اهي (چڱا ماڻهو) پاڪ آهن. انهن لاءِ معافي ۽ عزت جي روزي آهي. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَدخُلوا بُيوتًا غَيرَ بُيوتِكُم حَتّىٰ تَستَأنِسوا وَتُسَلِّموا عَلىٰ أَهلِها ذٰلِكُم خَيرٌ لَكُم لَعَلَّكُم تَذَكَّرونَ (آيت : 27) |
|
اي ايمان وارو! اوهين پنهنجن گهرن کانسواءِ ٻين گهرن ۾ داخل نه ٿيو. ايستائين جو موڪلايو ۽ انهن جي رهڻ وارن تي سلام ڪريو. اهو اوهان لاءِ گهڻو چڱو آهي مَنَ اوهين ياد رکو. |
| فَإِن لَم تَجِدوا فيها أَحَدًا فَلا تَدخُلوها حَتّىٰ يُؤذَنَ لَكُم وَإِن قيلَ لَكُمُ ارجِعوا فَارجِعوا هُوَ أَزكىٰ لَكُم وَاللَّهُ بِما تَعمَلونَ عَليمٌ (آيت : 28) |
|
پوءِ جيڪڏهن انهن ۾ ڪو اوهان کي نه ملي ته انهن ۾ (ايستائين) داخل نه ٿيو جيستائين اوهان کي اجازت (نه) ڏني وڃي ۽ جيڪڏهن اوهان کي چيو وڃي ته “موٽي وڃو” ته موٽي وڃو! اهو اوهان لاءِ تمام چڱو آهي. ۽جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن کي الله ڄاڻندڙ آهي. |
| لَيسَ عَلَيكُم جُناحٌ أَن تَدخُلوا بُيوتًا غَيرَ مَسكونَةٍ فيها مَتٰعٌ لَكُم وَاللَّهُ يَعلَمُ ما تُبدونَ وَما تَكتُمونَ (آيت : 29) |
|
اوهان تي هن ۾ ڪو گناهه نه آهي ته اهڙن گهرن ۾ داخل ٿيو جتي ڪو (خاص) رهڻ وارو نه هجي جن ۾ اوهان جو ڪو فائدو هجي. ۽ جيڪي اوهين ظاهر ڪريو ٿا ۽ جيڪي لڪايو ٿا تنهن کي الله ڄاڻي ٿو. |
| قُل لِلمُؤمِنينَ يَغُضّوا مِن أَبصٰرِهِم وَيَحفَظوا فُروجَهُم ذٰلِكَ أَزكىٰ لَهُم إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما يَصنَعونَ (آيت : 30) |
|
(اي پيغمبر !) ايمان وارن کي چؤ ته پنهنجيون اکيون هيٺ ڪن ۽ پنهنجن اوگهڙن کي بچائين. اهو انهن لاءِ تمام چڱو آهي.جيڪي اهي ڪن ٿا تنهن جي بيشڪ الله خبر رکندڙ آهي. |
| وَقُل لِلمُؤمِنٰتِ يَغضُضنَ مِن أَبصٰرِهِنَّ وَيَحفَظنَ فُروجَهُنَّ وَلا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إِلّا ما ظَهَرَ مِنها وَليَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلىٰ جُيوبِهِنَّ وَلا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إِلّا لِبُعولَتِهِنَّ أَو ءابائِهِنَّ أَو ءاباءِ بُعولَتِهِنَّ أَو أَبنائِهِنَّ أَو أَبناءِ بُعولَتِهِنَّ أَو إِخوٰنِهِنَّ أَو بَنى إِخوٰنِهِنَّ أَو بَنى أَخَوٰتِهِنَّ أَو نِسائِهِنَّ أَو ما مَلَكَت أَيمٰنُهُنَّ أَوِ التّٰبِعينَ غَيرِ أُولِى الإِربَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفلِ الَّذينَ لَم يَظهَروا عَلىٰ عَورٰتِ النِّساءِ وَلا يَضرِبنَ بِأَرجُلِهِنَّ لِيُعلَمَ ما يُخفينَ مِن زينَتِهِنَّ وَتوبوا إِلَى اللَّهِ جَميعًا أَيُّهَ المُؤمِنونَ لَعَلَّكُم تُفلِحونَ (آيت : 31) |
|
(۽ اي پيغمبر !) ايمان وارين زالن کي چؤ ته پنهنجيون اکيون هيٺ ڪن ۽ پنهنجين اوگهڙن کي بچائين، ۽ پنهنجو سينگار ظاهر نه ڪن پر جو ان مان (ڪم ڪار لاءِ) ظاهر رهي ٿو (ته حرڪت نه آهي) ۽ کين گهرجي ته پنهنجيون پوتيون پنهنجن ڇاتين تي وجهن. ۽ پنهنجو سينگار ظاهر نه ڪن. مگر پنهنجن مڙسن اڳيان يا پنهنجن پين يا پنهنجن سهرن يا پنهنجن پٽن کان يا پنهنجن مڙسن جي پٽن يا پنهنجن ڀائرن يا پنهنجن ڀائٽين يا پنهنجن ڀاڻيجن يا پنهنجن مسلمان زالن (جي اڳيان) يا انهن جا هٿ جن (غلامن) جا مالڪ ٿيا آهن (تن جي اڳيان) يا خدمتگار مرد جن کي (زالن ڏي) ڪو خيال نه آهي، يا اهي ٻار جيڪي اڃا زالن جي اوگهڙن تي واقف نه ٿيا هجن (تن جي اڳيان ڀلي ظاهر ڪن) ۽ نه پنهنجا پير زمين تي هڻن هن لاءِ ته جيڪو پنهنجو سينگار لڪائين ٿيون سو ڄاتو وڃي. اي ايمان وارو! اوهين گڏجي پنهنجي پاليندڙ جي اڳيان توبه ڪريو مَنَ اوهين ڪامياب ٿيو |
| وَأَنكِحُوا الأَيٰمىٰ مِنكُم وَالصّٰلِحينَ مِن عِبادِكُم وَإِمائِكُم إِن يَكونوا فُقَراءَ يُغنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ وَاللَّهُ وٰسِعٌ عَليمٌ (آيت : 32) |
|
۽ اوهين پاڻ مان رنڙن ۽ پنهنجن ٻانهن ۽ ٻانهين مان نيڪ بختن کي پرڻايو. جيڪڏهن اهي غريب هوندا ته الله کين پنهنجي فضل سان ؛سودو ڪندو. ۽ الله گهڻو ڏيندڙ (سڀ ڪجهه) ڄاڻندڙ آهي. |
| وَليَستَعفِفِ الَّذينَ لا يَجِدونَ نِكاحًا حَتّىٰ يُغنِيَهُمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ وَالَّذينَ يَبتَغونَ الكِتٰبَ مِمّا مَلَكَت أَيمٰنُكُم فَكاتِبوهُم إِن عَلِمتُم فيهِم خَيرًا وَءاتوهُم مِن مالِ اللَّهِ الَّذى ءاتىٰكُم وَلا تُكرِهوا فَتَيٰتِكُم عَلَى البِغاءِ إِن أَرَدنَ تَحَصُّنًا لِتَبتَغوا عَرَضَ الحَيوٰةِ الدُّنيا وَمَن يُكرِههُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعدِ إِكرٰهِهِنَّ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 33) |
|
۽ جيڪي شادي ڪري نه ٿا سگهن تن کي پاڪدامن رهڻ گهرجي تان جو الله کين پنهنجي فضل سان آسودو ڪري. ۽ اوهان جي ٻانهن مان جيڪي مال ڏيئي (پنهنجي) لکيل آزادي گهرن تن ۾ جيڪڏهن اوهين ڪا ڀلائي ڄاڻو ته کين لکيل آزادي ڏيو. ۽ کين الله جي ان مال مان ڏيو جو اوهان کي ڏنو اٿس. ۽ اوهان جون ٻانهيون جيڪڏهن پاڪ دامن رهڻ (نڪاح ڪرڻ) گهرن ته دنيا جي حياتيءَ جي سامان حاصل ڪرڻ لاءِ انهن کي زنا ڪرڻ تي مجبور نه ڪريو ۽ جيڪو کين مجبور ڪندو ته انهن جي مجبور ٿيڻ کانپوءِ (به) الله (انهن ٻانهين کي) معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| وَلَقَد أَنزَلنا إِلَيكُم ءايٰتٍ مُبَيِّنٰتٍ وَمَثَلًا مِنَ الَّذينَ خَلَوا مِن قَبلِكُم وَمَوعِظَةً لِلمُتَّقينَ (آيت : 34) |
|
۽ (اي مسلمانو!) بيشڪ اسان اوهان ڏي پڌريون آيتون ۽ جيڪي اوهان کان اڳي گذري چڪا آهن تن جو ڪجهه حال ۽ پرهيزگارن لاءِ نصيحت نازل ڪئي آهي. |
| اللَّهُ نورُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ مَثَلُ نورِهِ كَمِشكوٰةٍ فيها مِصباحٌ المِصباحُ فى زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوكَبٌ دُرِّىٌّ يوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُبٰرَكَةٍ زَيتونَةٍ لا شَرقِيَّةٍ وَلا غَربِيَّةٍ يَكادُ زَيتُها يُضيءُ وَلَو لَم تَمسَسهُ نارٌ نورٌ عَلىٰ نورٍ يَهدِى اللَّهُ لِنورِهِ مَن يَشاءُ وَيَضرِبُ اللَّهُ الأَمثٰلَ لِلنّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (آيت : 35) |
|
الله آسمانن ۽ زمين جو نور آهي. سندس نور جو مثال اُن جاري وانگر آهي جنهن ۾ ڏيو هجي اهو ڏيو شيشي (قنديل) ۾ رکيل هجي اهو شيشو ڄڻ ته چمڪندڙ تارو آهي جو اهڙي برڪت واري زيتون جي وڻ (جي تيل) مان ٻاريو وڃي ٿو جو نه اڀرندي ۾ آهي ۽ نه الهندي ۾ آهي. ان جو تيل روشن ٿيڻ تي آهي (گويا ٻري پيو) جيتوڻيڪ ان کي باهه نه لڳي هجي. روشنيءَ تي روشني آهي. الله جنهن کي گهري تنهن کي پنهنجي روشنيءَ جو رستو ڏيکاري ٿو. ۽ الله ماڻهن لاءِ مثال بيان ڪري ٿو. ۽ الله سڀ ڪنهن شيءِ کي ڄاڻندڙ آهي. |
| فى بُيوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرفَعَ وَيُذكَرَ فيهَا اسمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالغُدُوِّ وَالءاصالِ (آيت : 36) |
|
انهن گهرن ۾ جن جي بلند ڪرڻ ۽ انهن ۾ الله جي نالي ياد ڪرڻ جو الله حڪم ڪيو آهي تن ۾ صبح ۽ شام جو اهڙا مرد سندس پاڪائي بيان ڪن ٿا. |
| رِجالٌ لا تُلهيهِم تِجٰرَةٌ وَلا بَيعٌ عَن ذِكرِ اللَّهِ وَإِقامِ الصَّلوٰةِ وَإيتاءِ الزَّكوٰةِ يَخافونَ يَومًا تَتَقَلَّبُ فيهِ القُلوبُ وَالأَبصٰرُ (آيت : 37) |
|
جن کي نه واپار ۽ نه سودو الله جي ياد ڪرڻ ۽ نماز قائم ڪرڻ ۽ زڪوات ڏيڻ کان غافل ڪري ٿو. اهي اهڙي ڏينهن کان ڊڄن ٿا،جنهن ۾ دليون ۽ اکيون ڦري وينديون. |
| لِيَجزِيَهُمُ اللَّهُ أَحسَنَ ما عَمِلوا وَيَزيدَهُم مِن فَضلِهِ وَاللَّهُ يَرزُقُ مَن يَشاءُ بِغَيرِ حِسابٍ (آيت : 38) |
|
هن لاءِ ته انهن جيڪو سڀ کان چڱو ڪم ڪيو آهي تنهن جو الله کين بدلو ڏئي ۽ پنهنجي فضل مان کين وڌائي ڏئي ۽ الله جنهن کي گهري ٿو، تنهن کي بي حساب روزي ڏئي ٿو. |
| وَالَّذينَ كَفَروا أَعمٰلُهُم كَسَرابٍ بِقيعَةٍ يَحسَبُهُ الظَّمـٔانُ ماءً حَتّىٰ إِذا جاءَهُ لَم يَجِدهُ شَيـًٔا وَوَجَدَ اللَّهَ عِندَهُ فَوَفّىٰهُ حِسابَهُ وَاللَّهُ سَريعُ الحِسابِ (آيت : 39) |
|
۽ جن ڪفر ڪيو، تن جا عمل رڻ پٽ جي رڃ وانگر آهن، اُڃايل ان کي پاڻي خيال ڪري، تان جو جڏهن ان وٽ اچي ته ان کي ڪا شيءِ نه لهي ۽ الله کي اتي لهي پوءِ الله ان کي سندس حساب پورو چڪائي ڏئي، ۽ الله جي طرفان جلد حساب ٿيڻ وارو آهي. |
| أَو كَظُلُمٰتٍ فى بَحرٍ لُجِّىٍّ يَغشىٰهُ مَوجٌ مِن فَوقِهِ مَوجٌ مِن فَوقِهِ سَحابٌ ظُلُمٰتٌ بَعضُها فَوقَ بَعضٍ إِذا أَخرَجَ يَدَهُ لَم يَكَد يَرىٰها وَمَن لَم يَجعَلِ اللَّهُ لَهُ نورًا فَما لَهُ مِن نورٍ (آيت : 40) |
|
يا (انهن جا عمل) اونهي درياءَ جي اونداهين وانگر ( آهن) ان (ڪافر) کي لهر جي مٿان لهر ڍڪي مٿانئس بادل هجي، اونداهيون هڪ ٻئي جي مٿان هجن. جڏهن هٿ ٻاهر ڪڍي ته اهو به ڏسڻ کان پري هجي (ڏسي نه سگهي). ۽ جنهن کي الله روشني نه ٿو ڏي تنهن لاءِ (ڪٿي به) روشني نه آهي. |
| أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَالطَّيرُ صٰفّٰتٍ كُلٌّ قَد عَلِمَ صَلاتَهُ وَتَسبيحَهُ وَاللَّهُ عَليمٌ بِما يَفعَلونَ (آيت : 41) |
|
ڇا تونه ڏٺو آهي ته جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آهن سي ۽ پکي پر پکيڙي الله جي پاڪائي بيان ڪن ٿا. سڀ ڪنهن پنهنجي عبادت ۽ پنهنجي تسبيح ڄاتي آهي. ۽ جيڪي اهي ڪن ٿا تنهن کي الله ڄاڻندڙ آهي. |
| وَلِلَّهِ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَإِلَى اللَّهِ المَصيرُ (آيت : 42) |
|
۽ آسمانن ۽ زمين جي بادشاهي الله جي آهي ۽ الله ڏي ئي موٽڻو آهي. |
| أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزجى سَحابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَينَهُ ثُمَّ يَجعَلُهُ رُكامًا فَتَرَى الوَدقَ يَخرُجُ مِن خِلٰلِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِن جِبالٍ فيها مِن بَرَدٍ فَيُصيبُ بِهِ مَن يَشاءُ وَيَصرِفُهُ عَن مَن يَشاءُ يَكادُ سَنا بَرقِهِ يَذهَبُ بِالأَبصٰرِ (آيت : 43) |
|
ڇا تونه ڏٺو ته الله ڪڪرن کي هڪلي ٿو وري انهن کي پاڻ ۾ ملائي ٿو وري انهن کي ته ڪري ٿو تون مينهن کي ڏسندين ته ان جي وچان پيو ڪري ۽ ڪڪرن ۾ جي ڳڙن جا جبل آهن تن مان (ڳڙا) وسائي ٿو. پوءِ جنهن تي گهري ٿو تنهن تي انهن (ڳڙن) سان تڪليف آڻي ٿو ۽ جنهن تان گهري ٿو تنهن تان انهن کي ڦيري ٿو ان جي وڄ جو چمڪاٽ اجهو اکيون ٿو نئي. |
| يُقَلِّبُ اللَّهُ الَّيلَ وَالنَّهارَ إِنَّ فى ذٰلِكَ لَعِبرَةً لِأُولِى الأَبصٰرِ (آيت : 44) |
|
الله رات ۽ ڏينهن کي ڦيرائي ٿو. بيشڪ ان ۾ اکين وارن لاءِ نصيحت آهي. |
| وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دابَّةٍ مِن ماءٍ فَمِنهُم مَن يَمشى عَلىٰ بَطنِهِ وَمِنهُم مَن يَمشى عَلىٰ رِجلَينِ وَمِنهُم مَن يَمشى عَلىٰ أَربَعٍ يَخلُقُ اللَّهُ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ (آيت : 45) |
|
۽ الله سڀ ڪنهن جاندار کي پاڻيءَ مان پيدا ڪيو آهي، پوءِ انهن مان ڪو پيٽ ڀر هلي ٿو ۽ انهن مان ڪو ٻن پيرن تي هلي ٿو ۽ انهن مان ڪو چئن (پيرن) تي هلي ٿو. الله جيڪي گهري ٿو سو پيدا ڪري ٿو. بيشڪ الله سڀ ڪنهن شيءِ تي قدرت رکندڙ آهي. |
| لَقَد أَنزَلنا ءايٰتٍ مُبَيِّنٰتٍ وَاللَّهُ يَهدى مَن يَشاءُ إِلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (آيت : 46) |
|
بيشڪ اسان پڌريون آيتون نازل ڪيون آهن ۽ الله جنهن کي گهري ٿو تنهن کي سڌو رستو ڏيکاري ٿو. |
| وَيَقولونَ ءامَنّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسولِ وَأَطَعنا ثُمَّ يَتَوَلّىٰ فَريقٌ مِنهُم مِن بَعدِ ذٰلِكَ وَما أُولٰئِكَ بِالمُؤمِنينَ (آيت : 47) |
|
۽ (منافق) چون ٿا ته اسان الله ۽ رسول تي ايمان آندو ۽ فرمانبرداري ڪئي، وري ان کانپوءِ انهن مان هڪ جماعت ڦري وڃي ٿي ۽ اهي ايمان وارا نه آهن. |
| وَإِذا دُعوا إِلَى اللَّهِ وَرَسولِهِ لِيَحكُمَ بَينَهُم إِذا فَريقٌ مِنهُم مُعرِضونَ (آيت : 48) |
|
۽ جڏهن کين الله ۽ سندس رسول ڏي سڏيو وڃي ٿو، هن لاءِ ته سندن وچ ۾ فيصلو ڪري ته ان ئي وقت انهن مان هڪ جماعت منهن موڙي ٿي. |
| وَإِن يَكُن لَهُمُ الحَقُّ يَأتوا إِلَيهِ مُذعِنينَ (آيت : 49) |
|
۽ جيڪڏهن انهن جو (ڪنهن تي) حق هوندو ته الله ۽ رسول ڏي تابعدار ٿي ايندا. |
| أَفى قُلوبِهِم مَرَضٌ أَمِ ارتابوا أَم يَخافونَ أَن يَحيفَ اللَّهُ عَلَيهِم وَرَسولُهُ بَل أُولٰئِكَ هُمُ الظّٰلِمونَ (آيت : 50) |
|
ڇا سندن دلين ۾ بيماري آهي يا شڪ ۾ پيا آهن يا ڊڄن ٿا ته متان الله ۽ سندس رسول مٿن ظلم ڪري. (ائين نه آهي) بلڪه اهي پاڻ ئي ظالم آهن. |
| إِنَّما كانَ قَولَ المُؤمِنينَ إِذا دُعوا إِلَى اللَّهِ وَرَسولِهِ لِيَحكُمَ بَينَهُم أَن يَقولوا سَمِعنا وَأَطَعنا وَأُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ (آيت : 51) |
|
جڏهن ايمان وارن کي الله ۽ سندس رسول ڏي سڏيو وڃي ٿو هن لاءِ ته سندن وچ ۾ فيصلو ڪري ته انهن جو چوڻ رڳو هي هوندو آهي ته اسان ٻڌو ۽ حڪم مڃيو ۽ اهي ئي ڪامياب آهن. |
| وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسولَهُ وَيَخشَ اللَّهَ وَيَتَّقهِ فَأُولٰئِكَ هُمُ الفائِزونَ (آيت : 52) |
|
۽ جيڪي الله ۽ سندس رسول جي حڪم تي هلندا ۽ الله کان ڊڄندا ۽ ان (جي عذاب) کان بچندا سي ئي ڪامياب آهن. |
| وَأَقسَموا بِاللَّهِ جَهدَ أَيمٰنِهِم لَئِن أَمَرتَهُم لَيَخرُجُنَّ قُل لا تُقسِموا طاعَةٌ مَعروفَةٌ إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما تَعمَلونَ (آيت : 53) |
|
۽ (اي پيغمبرﷺ) اهي (منافق) پنهنجا پڪي ۾ پڪا الله جا قسم کڻن ٿا ته جيڪڏهن تون کين حڪم ڪندين ته اهي ضرور (پنهنجي وطن کان) ٻاهر ويندا (اي پيغمبر) کين چؤ ته قسم نه کڻو. دستور جي موافق فرمانبرداري (جي ضرورت) آهي. بيشڪ جيڪي ڪريو ٿا تنهن جي الله خبر رکندڙ آهي. |
| قُل أَطيعُوا اللَّهَ وَأَطيعُوا الرَّسولَ فَإِن تَوَلَّوا فَإِنَّما عَلَيهِ ما حُمِّلَ وَعَلَيكُم ما حُمِّلتُم وَإِن تُطيعوهُ تَهتَدوا وَما عَلَى الرَّسولِ إِلَّا البَلٰغُ المُبينُ (آيت : 54) |
|
کين چؤ ته الله جو حڪم مڃيو ۽ رسول جو حڪم مڃيو. پوءِ جيڪڏهن منهن ڦيريندو ته جيڪو بار ان (رسول) تي رکيو ويو آهي سو ان جي ذمي آهي ۽ جيڪو بار اوهان تي رکيو ويو آهي سو اوهان جي ذمي آهي ۽ جيڪڏهن سندس چيو مڃيندو ته رستو لهندو ۽ رسول تي رڳو پڌرو پيغام (پهچائڻ) لازم آهي. |
| وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ ءامَنوا مِنكُم وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَيَستَخلِفَنَّهُم فِى الأَرضِ كَمَا استَخلَفَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُم دينَهُمُ الَّذِى ارتَضىٰ لَهُم وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم أَمنًا يَعبُدونَنى لا يُشرِكونَ بى شَيـًٔا وَمَن كَفَرَ بَعدَ ذٰلِكَ فَأُولٰئِكَ هُمُ الفٰسِقونَ (آيت : 55) |
|
اوهان مان جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن سان الله وعدو ڪيو آهي ته کين زمين ۾ ضرور حاڪم ڪندو جيئن انهن کان اڳين کي حاڪم ڪيائين. ۽ سندن اهو دين جنهن کي انهن لاءِ پسند ڪيو اٿس تنهن کي انهن لاءِ مضبوط ڪندو ۽ سندن ڊپ کان پوءِ کين بدلائي امن ڏيندو. اهي منهنجي عبادت ڪندا مون سان ڪنهن شيءِ کي شريڪ نه ڪندا ۽ جيڪي ان کانپوءِ ناشڪري ڪندا سي ئي نافرمان آهن. |
| وَأَقيمُوا الصَّلوٰةَ وَءاتُوا الزَّكوٰةَ وَأَطيعُوا الرَّسولَ لَعَلَّكُم تُرحَمونَ (آيت : 56) |
|
۽ (اي مسلمانو !) نماز قائم ڪريو ۽ زڪوات ڏيو ۽ رسول جي حڪم تي هلو مَنَ اوهان تي رحم ڪيو وڃي. |
| لا تَحسَبَنَّ الَّذينَ كَفَروا مُعجِزينَ فِى الأَرضِ وَمَأوىٰهُمُ النّارُ وَلَبِئسَ المَصيرُ (آيت : 57) |
|
(اي پيغمبر !) تون هي خيال نه ڪر ته ڪافر زمين ۾ (اسان کي) عاجز ڪندڙ آهن ۽ سندن ٽڪاڻو باهه آهي ۽ اها موٽي وڃڻ جي جاءِ بڇڙي آهي. |
| يٰأَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لِيَستَـٔذِنكُمُ الَّذينَ مَلَكَت أَيمٰنُكُم وَالَّذينَ لَم يَبلُغُوا الحُلُمَ مِنكُم ثَلٰثَ مَرّٰتٍ مِن قَبلِ صَلوٰةِ الفَجرِ وَحينَ تَضَعونَ ثِيابَكُم مِنَ الظَّهيرَةِ وَمِن بَعدِ صَلوٰةِ العِشاءِ ثَلٰثُ عَورٰتٍ لَكُم لَيسَ عَلَيكُم وَلا عَلَيهِم جُناحٌ بَعدَهُنَّ طَوّٰفونَ عَلَيكُم بَعضُكُم عَلىٰ بَعضٍ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الءايٰتِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 58) |
|
اي ايمان وارو! جن جا اوهين مالڪ آهيو ۽ جيڪي اوهان مان بلوغت کي نه پهتا آهن سي ٽي ڀيرا (ٽن وقتن ۾ ) اوهان کان اجازت وٺي اندر اچن. صبح جي نماز کان اڳي ۽ جڏهن منجهند جو پنهنجا ڪپڙا لاهي رکو ٿا، ۽ سمهڻي جي نماز کانپوءِ. (اهي) ٽي وقت اوهان جي اڪيلائي جا آهن. انهن (وقتن) کانپوءِ نه اوهان تي ۽ نه انهن تي ڪو گناهه آهي (ڇو جو) اُهي اوهان مان ڪي ڪنهن وٽ ۽ ڪي ڪنهن وٽ گهڻو اچڻ وڃڻ وارا آهن. اهڙيءَ طرح الله اوهان لاءِ آيتون بيان ڪري ٿو ۽ الله (سڀ ڪجهه) ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي. |
| وَإِذا بَلَغَ الأَطفٰلُ مِنكُمُ الحُلُمَ فَليَستَـٔذِنوا كَمَا استَـٔذَنَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُم ءايٰتِهِ وَاللَّهُ عَليمٌ حَكيمٌ (آيت : 59) |
|
۽ جڏهن اوهان جا ٻار بلوغت کي پهچن ته اهي اجازت وٺي اندر اچن جيئن انهن کان اڳيان (وڏا) اجازت وٺن ٿا. اهڙيءَ طرح الله اوهان لاءِ پنهنجيون آيتون بيان ڪري ٿو. ۽ الله (سڀڪجهه) ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي. |
| وَالقَوٰعِدُ مِنَ النِّساءِ الّٰتى لا يَرجونَ نِكاحًا فَلَيسَ عَلَيهِنَّ جُناحٌ أَن يَضَعنَ ثِيابَهُنَّ غَيرَ مُتَبَرِّجٰتٍ بِزينَةٍ وَأَن يَستَعفِفنَ خَيرٌ لَهُنَّ وَاللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (آيت : 60) |
|
۽ ٻڍيون زالون جن کي شاديءَ جي اميد نه (رهي) آهي تن تي هن ڳالهه ۾ ڪو گناهه نه آهي ته پنهنجون چادرون نه ڍڪين (پر ڌارين جي اڳيان) سينگار ظاهر ڪرڻ واريون نه هجن ۽ ان کان به اهي بچن ته انهن لاءِ گهڻو چڱو آهي ۽ الله (سڀ ڳالهيون) ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. |
| لَيسَ عَلَى الأَعمىٰ حَرَجٌ وَلا عَلَى الأَعرَجِ حَرَجٌ وَلا عَلَى المَريضِ حَرَجٌ وَلا عَلىٰ أَنفُسِكُم أَن تَأكُلوا مِن بُيوتِكُم أَو بُيوتِ ءابائِكُم أَو بُيوتِ أُمَّهٰتِكُم أَو بُيوتِ إِخوٰنِكُم أَو بُيوتِ أَخَوٰتِكُم أَو بُيوتِ أَعمٰمِكُم أَو بُيوتِ عَمّٰتِكُم أَو بُيوتِ أَخوٰلِكُم أَو بُيوتِ خٰلٰتِكُم أَو ما مَلَكتُم مَفاتِحَهُ أَو صَديقِكُم لَيسَ عَلَيكُم جُناحٌ أَن تَأكُلوا جَميعًا أَو أَشتاتًا فَإِذا دَخَلتُم بُيوتًا فَسَلِّموا عَلىٰ أَنفُسِكُم تَحِيَّةً مِن عِندِ اللَّهِ مُبٰرَكَةً طَيِّبَةً كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الءايٰتِ لَعَلَّكُم تَعقِلونَ (آيت : 61) |
|
نه انڌي تي ڪا تنگي آهي ۽ نه منڊي تي ڪا تنگي آهي ۽ نه بيمار تي ڪا تنگي آهي ۽ نه خود اوهان (مسلمانن) تي (ڪا تنگي) آهي ته اوهين پنهنجن گهرن يا پنهنجن پين جي گهرن يا پنهنجن مائن جي گهرن يا پنهنجن ڀائرن جي گهرن يا پنهنجن ڀينرن جي گهرن يا پنهنجن چاچن جي گهرن يا پنهنجن پڦين جي گهرن يا پنهنجن مامن جي گهرن يا پنهنجن ماسين جي گهرن مان يا جن گهرن جي ڪنجين جا اوهين مالڪ ٿيا آهيو تن مان يا پنهنجن دوستن جي گهرن مان کائو. اوهان تي گڏجي يا جدا جدا ٿي کائڻ ۾ ڪو گناهه نه آهي. پوءِ جڏهن اوهين ڪن گهرن ۾ داخل ٿيو ته پنهنجن ماڻهن کي سلام ڪريو جا الله جي طرفان برڪت واري سٺي دعا آهي. اهڙي طرح الله اوهان کي ڳالهيون کولي ٻڌائي ٿو ته مَنَ اوهين عقل کان ڪم وٺو. |
| إِنَّمَا المُؤمِنونَ الَّذينَ ءامَنوا بِاللَّهِ وَرَسولِهِ وَإِذا كانوا مَعَهُ عَلىٰ أَمرٍ جامِعٍ لَم يَذهَبوا حَتّىٰ يَستَـٔذِنوهُ إِنَّ الَّذينَ يَستَـٔذِنونَكَ أُولٰئِكَ الَّذينَ يُؤمِنونَ بِاللَّهِ وَرَسولِهِ فَإِذَا استَـٔذَنوكَ لِبَعضِ شَأنِهِم فَأذَن لِمَن شِئتَ مِنهُم وَاستَغفِر لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ (آيت : 62) |
|
ايمان وارا رڳا اُهي آهن جن الله ۽ سندس رسول تي ايمان آندو ۽ جڏهن ساڻس گڏجي ڪرڻ واري ڪم ۾ گڏ ٿين ٿا ته جيستائين ان کان اجازت (نه) وٺن تيستائين (ڪيڏانهن) نه ٿا وڃن. (اي پيغمبر !) بيشڪ جيڪي توکان اجازت وٺن ٿا سي ئي الله ۽ سندس رسول تي ايمان آڻين ٿا. پوءِ جڏهن اهي توکان پنهنجي ڪنهن ڪم لاءِ موڪل وٺن ته انهن مان جنهن کي گهرين تنهن کي موڪل ڏي ۽ انهن لاءِ الله کان معافي گهر. بيشڪ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. |
| لا تَجعَلوا دُعاءَ الرَّسولِ بَينَكُم كَدُعاءِ بَعضِكُم بَعضًا قَد يَعلَمُ اللَّهُ الَّذينَ يَتَسَلَّلونَ مِنكُم لِواذًا فَليَحذَرِ الَّذينَ يُخالِفونَ عَن أَمرِهِ أَن تُصيبَهُم فِتنَةٌ أَو يُصيبَهُم عَذابٌ أَليمٌ (آيت : 63) |
|
(اي مسلمانو !) اوهين پاڻ ۾ رسول جي سڏڻ کي ائين نه سمجهيو جيئن هڪ ٻئي کي سڏيو ٿا.جيڪي اوهان مان (اجازت وٺڻ کانسواءِ) لڪي کسڪي وڃن ٿا تن کي الله ڄاڻي ٿو.سو جيڪي ان جي حڪم جي ابتڙ هلن ٿا سي هن ڳالهه کان ڊڄن ته متان مٿن ڪا آفت اچي پوي يا کين دردناڪ عذاب پهچي. |
| أَلا إِنَّ لِلَّهِ ما فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ قَد يَعلَمُ ما أَنتُم عَلَيهِ وَيَومَ يُرجَعونَ إِلَيهِ فَيُنَبِّئُهُم بِما عَمِلوا وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (آيت : 64) |
|
خبردار رهو! بيشڪ جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آهي سو الله جو آهي. جنهن حال تي اوهين آهيو تنهن کي الله ڄاڻي ٿو ۽ ان ڏينهن کي به (جنهن ۾ ) سڀني کي ان ڏي موٽايو ويندو پوءِ جيڪي ڪيو هوندائون تنهن جي کين خبر ڏيندو ۽ الله سڀ شيءِ کي ڄاڻندڙ آهي. |