قَد أَفلَحَ المُؤمِنونَ (آيت : 1) |
بيشڪ اهي ايمان وارا ڪامياب ٿيا، |
الَّذينَ هُم فى صَلاتِهِم خٰشِعونَ (آيت : 2) |
جيڪي پنهنجيءَ نماز ۾ عاجزي ڪندڙ آهن، |
وَالَّذينَ هُم عَنِ اللَّغوِ مُعرِضونَ (آيت : 3) |
۽ جيڪي اجائي ڳالهه کان منهن موڙيندڙ آهن. |
وَالَّذينَ هُم لِلزَّكوٰةِ فٰعِلونَ (آيت : 4) |
۽ جيڪي زڪوات ڏيندڙ آهن. |
وَالَّذينَ هُم لِفُروجِهِم حٰفِظونَ (آيت : 5) |
۽ جيڪي پنهنجين اگهڙن کي پنهنجين زالن ۽ پنهنجين ٻانهين کانسواءِ (ٻين کان) بچائيندڙ آهن. |
إِلّا عَلىٰ أَزوٰجِهِم أَو ما مَلَكَت أَيمٰنُهُم فَإِنَّهُم غَيرُ مَلومينَ (آيت : 6) |
ڇو ته (انهن کان اگهاڙ نه بچائڻ ۾ ) ۾ اهي ملامت ڪيل نه آهن. |
فَمَنِ ابتَغىٰ وَراءَ ذٰلِكَ فَأُولٰئِكَ هُمُ العادونَ (آيت : 7) |
پوءِ جيڪي ان کانسواءِ (ٻيو ڪجهه ڪرڻ) گهرندا، سي ئي حد کان لنگهندڙ آهن. |
وَالَّذينَ هُم لِأَمٰنٰتِهِم وَعَهدِهِم رٰعونَ (آيت : 8) |
جيڪي پنهنجين امانتن ۽ پنهنجي انجام جو خيال رکندڙ آهن. |
وَالَّذينَ هُم عَلىٰ صَلَوٰتِهِم يُحافِظونَ (آيت : 9) |
۽ جيڪي پنهنجين نمازن جي پابندي ڪن ٿا. |
أُولٰئِكَ هُمُ الوٰرِثونَ (آيت : 10) |
اهي ئي وارث آهن. |
الَّذينَ يَرِثونَ الفِردَوسَ هُم فيها خٰلِدونَ (آيت : 11) |
جيڪي ٿڌيءَ ڇانوَ واري باغ جا وارث ٿيندا. جنهن ۾ اهي پيا رهندا. |
وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ مِن سُلٰلَةٍ مِن طينٍ (آيت : 12) |
۽ بيشڪ اسان انسان کي مٽيءَ جي ست مان بنايو. |
ثُمَّ جَعَلنٰهُ نُطفَةً فى قَرارٍ مَكينٍ (آيت : 13) |
وري ان کي منيءَ جو ڦڙو ڪري مضبوط جاءِ ۾ رکيوسون. |
ثُمَّ خَلَقنَا النُّطفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقنَا العَلَقَةَ مُضغَةً فَخَلَقنَا المُضغَةَ عِظٰمًا فَكَسَونَا العِظٰمَ لَحمًا ثُمَّ أَنشَأنٰهُ خَلقًا ءاخَرَ فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحسَنُ الخٰلِقينَ (آيت : 14) |
(ان کان) پوءِ منيءَ جي ڦڙي کي رت جو دڳ ڪيوسون پوءِ رت جي دڳ کي گوشت جي ٻوٽي بنايوسون، پوءِ ان گوشت کي هڏيون بنايوسون، پوءِ هڏين کي گوشت ڍڪايوسون– وري ان کي ٻي هڪ مخلوق بنايوسون. پوءِ وڏيءَ برڪت وارو آهي الله جو سڀني کان چڱو بنائيندڙ آهي. |
ثُمَّ إِنَّكُم بَعدَ ذٰلِكَ لَمَيِّتونَ (آيت : 15) |
وري ان کانپوءِ اوهين مرڻ وارا آهيو. |
ثُمَّ إِنَّكُم يَومَ القِيٰمَةِ تُبعَثونَ (آيت : 16) |
(ان کان) پوءِ بيشڪ اوهان کي قيامت جي ڏينهن (جيئرو ڪري) اٿاريو ويندو. |
وَلَقَد خَلَقنا فَوقَكُم سَبعَ طَرائِقَ وَما كُنّا عَنِ الخَلقِ غٰفِلينَ (آيت : 17) |
۽ بيشڪ اسان اوهان جي مٿان ست رستا (؛سمان) بنايا آهن. ۽ اسين بنائڻ کان بي خبر نه هئاسون. |
وَأَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسكَنّٰهُ فِى الأَرضِ وَإِنّا عَلىٰ ذَهابٍ بِهِ لَقٰدِرونَ (آيت : 18) |
۽ اسان آسمان مان اندازي سان پاڻي وسايو، پوءِ ان کي زمين ۾ ٽڪايوسون ۽ بيشڪ اسين ان (پاڻيءَ) کي کڻي وڃڻ جي قدرت رکندڙ آهيون. |
فَأَنشَأنا لَكُم بِهِ جَنّٰتٍ مِن نَخيلٍ وَأَعنٰبٍ لَكُم فيها فَوٰكِهُ كَثيرَةٌ وَمِنها تَأكُلونَ (آيت : 19) |
پوءِ اوهان لاءِ ان سان کجين ۽ ڊاکن جا باغ پيدا ڪياسون، اوهان لاءِ انهن (باغن) ۾ گهڻا ميوا آهن، ۽ انهن مان (ڪجهه) کائو ٿا. |
وَشَجَرَةً تَخرُجُ مِن طورِ سَيناءَ تَنبُتُ بِالدُّهنِ وَصِبغٍ لِلءاكِلينَ (آيت : 20) |
۽ هڪ وڻ (به پيداڪيوسون) جو طور سينا جي جبل مان نڪري ٿو جو تيل کي ۽ کائڻ وارن لاءِ ٻوڙ کي پيدا ڪري ٿو. |
وَإِنَّ لَكُم فِى الأَنعٰمِ لَعِبرَةً نُسقيكُم مِمّا فى بُطونِها وَلَكُم فيها مَنٰفِعُ كَثيرَةٌ وَمِنها تَأكُلونَ (آيت : 21) |
۽ بيشڪ اوهان لاءِ ڍورن ۾ (به) هڪ نصيحت آهي. جيڪي انهن جي پيٽن ۾ آهي تنهن مان اوهان کي پياريون ٿا ۽ اوهان لاءِ انهن ۾ گهڻا فائدا آهن ۽ ڪِن کي کائو ٿا. |
وَعَلَيها وَعَلَى الفُلكِ تُحمَلونَ (آيت : 22) |
۽ انهن تي ۽ ٻيڙين تي اوهان کي سوار ڪيو وڃي ٿو. |
وَلَقَد أَرسَلنا نوحًا إِلىٰ قَومِهِ فَقالَ يٰقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ أَفَلا تَتَّقونَ (آيت : 23) |
۽ بيشڪ اسان نوح کي سندس قوم ڏي موڪليو پوءِ ان چيو ته اي منهنجي قوم الله جي عبادت ڪريو ان کان سواءِ اوهان جو ڪو حاڪم نه آهي. ڇا پوءِ نه ٿا ڊڄو؟ |
فَقالَ المَلَؤُا۟ الَّذينَ كَفَروا مِن قَومِهِ ما هٰذا إِلّا بَشَرٌ مِثلُكُم يُريدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيكُم وَلَو شاءَ اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلٰئِكَةً ما سَمِعنا بِهٰذا فى ءابائِنَا الأَوَّلينَ (آيت : 24) |
پوءِ سندس قوم مان جن سردارن ڪفر ڪيو تن چيو ته هي ته رڳو اوهان جهڙو ماڻهو آهي، اوهان تي وڏائي ڪرڻ گهري ٿو، ۽ جيڪڏهن الله گهري ها ته ملائڪ لاهي ها، اها ڳالهه اسان پنهنجن اڳين ابن ڏاڏن ۾ نه ٻُڌي. |
إِن هُوَ إِلّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصوا بِهِ حَتّىٰ حينٍ (آيت : 25) |
هو ته رڳو هڪ مرد آهي جنهن ۾ چريائي آهي پوءِ ان جو هڪ وقت تائين انتظار ڪريو. |
قالَ رَبِّ انصُرنى بِما كَذَّبونِ (آيت : 26) |
نوح چيو ته اي منهنجا پاليندڙ منهنجي مدد ڪر هن ڪري جو انهن مون کي ڪوڙو ڪيو آهي. |
فَأَوحَينا إِلَيهِ أَنِ اصنَعِ الفُلكَ بِأَعيُنِنا وَوَحيِنا فَإِذا جاءَ أَمرُنا وَفارَ التَّنّورُ فَاسلُك فيها مِن كُلٍّ زَوجَينِ اثنَينِ وَأَهلَكَ إِلّا مَن سَبَقَ عَلَيهِ القَولُ مِنهُم وَلا تُخٰطِبنى فِى الَّذينَ ظَلَموا إِنَّهُم مُغرَقونَ (آيت : 27) |
پوءِ اسان ان ڏي حڪم موڪليو ته اسان جي اکين جي سامهون ۽ اسان جي حڪم سان ٻيڙي بناءِ! پوءِ جڏهن اسان جو حڪم پهچي ۽ تنور اڀامي ته سڀ ڪنهن قسم مان جوڙو نر ۽ مادي ۽ پنهنجا ماڻهو سواءِ ان جي جنهن تي انهن مان (هلاڪ ٿيڻ جو) حڪم ٿي چڪو آهي، ان (ٻيڙيءَ) ۾ چاڙهه. ۽ ظالمن جي باري ۾ مون سان ڳالهه نه ڪر، ڇو ته انهن کي ٻوڙيو ويندو. |
فَإِذَا استَوَيتَ أَنتَ وَمَن مَعَكَ عَلَى الفُلكِ فَقُلِ الحَمدُ لِلَّهِ الَّذى نَجّىٰنا مِنَ القَومِ الظّٰلِمينَ (آيت : 28) |
پوءِ جڏهن تون ۽ جيڪي تون سان گڏ آهن سي به ٻيڙيءَ تي چڙهي وڃو ته پوءِ تون چؤ ته سڀ تعريفون الله جي واسطي آهن، جنهن اسان کي ظالم قوم کان بچايو. |
وَقُل رَبِّ أَنزِلنى مُنزَلًا مُبارَكًا وَأَنتَ خَيرُ المُنزِلينَ (آيت : 29) |
۽ چو ته اي منهنجا پاليندڙ! مون کي برڪت واريءَ جاءِ تي لاهه ۽ تون سڀني کان چڱو لاهيندڙ آهين. |
إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايٰتٍ وَإِن كُنّا لَمُبتَلينَ (آيت : 30) |
بيشڪ ان ۾ نشانيون آهن ۽ بيشڪ اسين پرکڻ وارا هئاسون. |
ثُمَّ أَنشَأنا مِن بَعدِهِم قَرنًا ءاخَرينَ (آيت : 31) |
وري انهن کان پوءِ اسان ٻيءَ جماعت کي پيدا ڪيو. پوءِ انهن ۾ انهن مان هڪ رسول موڪليوسون. |
فَأَرسَلنا فيهِم رَسولًا مِنهُم أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ أَفَلا تَتَّقونَ (آيت : 32) |
(جنهن انهن کي چيو) ته الله جي عبادت ڪريو ان کانسواءِ اوهان جو ڪو حاڪم نه آهي. ڇا پوءِ اوهين نٿا ڊڄو؟ |
وَقالَ المَلَأُ مِن قَومِهِ الَّذينَ كَفَروا وَكَذَّبوا بِلِقاءِ الءاخِرَةِ وَأَترَفنٰهُم فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا ما هٰذا إِلّا بَشَرٌ مِثلُكُم يَأكُلُ مِمّا تَأكُلونَ مِنهُ وَيَشرَبُ مِمّا تَشرَبونَ (آيت : 33) |
۽ سندس قوم مان جن سردارن ڪفر ڪيو ۽ آخرت جي ملاقات کي ڪوڙو ڪيو ۽ اسان انهن کي دنيا جي حياتيءَ ۾ آسودو ڪيو هو تن چيو هو ته هيءَ (رسول) رڳو اوهان جهڙو هڪ ماڻهو آهي جيڪي اوهين کائو ٿا تنهن مان هيءَ کائي ٿو ۽ جيڪي پيو ٿا تنهن مان پيئي ٿو. |
وَلَئِن أَطَعتُم بَشَرًا مِثلَكُم إِنَّكُم إِذًا لَخٰسِرونَ (آيت : 34) |
۽ جيڪڏهن پاڻ جهڙي ماڻهوءَ جو چيو مڃيندو ته اوهين ان وقت نقصان وارا ٿيندو. |
أَيَعِدُكُم أَنَّكُم إِذا مِتُّم وَكُنتُم تُرابًا وَعِظٰمًا أَنَّكُم مُخرَجونَ (آيت : 35) |
ڇا اوهان سان وعدو ڪري ٿو ته جڏهن اوهين مرندو ۽ مٽي ۽ هڏا ٿيندو ته اوهان کي ڪڍيو (جيئرو ڪيو) ويندو. |
هَيهاتَ هَيهاتَ لِما توعَدونَ (آيت : 36) |
جنهن جو اوهان سان وعدو ڪيو وڃي ٿو سو پري آهي پري آهي (يعني نه ٿيڻ وارو آهي). |
إِن هِىَ إِلّا حَياتُنَا الدُّنيا نَموتُ وَنَحيا وَما نَحنُ بِمَبعوثينَ (آيت : 37) |
اسان جي رڳي هيءَ دنيا جي حياتي آهي اسين مرون ٿا ۽ جيئون ٿا ۽ اسان کي جيئرو ڪري ڪين اٿاريو ويندو. |
إِن هُوَ إِلّا رَجُلٌ افتَرىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَما نَحنُ لَهُ بِمُؤمِنينَ (آيت : 38) |
هيءَ رڳو هڪ مرد آهي جنهن الله تي ڪوڙ ٺاهيو آهيو ۽ اسين ان کي مڃڻ وارا نه آهيون |
قالَ رَبِّ انصُرنى بِما كَذَّبونِ (آيت : 39) |
(رسول) چيو ته اي منهنجا پاليندڙ! مون کي مدد ڏي هن ڪري جو انهن مون کي ڪوڙو ڪيو آهي. |
قالَ عَمّا قَليلٍ لَيُصبِحُنَّ نٰدِمينَ (آيت : 40) |
الله فرمايو ته ٿوري وقت کان پوءِ اهي پشيمان ٿيندا |
فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ بِالحَقِّ فَجَعَلنٰهُم غُثاءً فَبُعدًا لِلقَومِ الظّٰلِمينَ (آيت : 41) |
پوءِ انهن کي سچي وعدي جي موافق سخت هڪل پڪڙيو پوءِ انهن کي ذرا ذرا ڪيوسون سو ظالم قوم لاءِ هلاڪت آهي. |
ثُمَّ أَنشَأنا مِن بَعدِهِم قُرونًا ءاخَرينَ (آيت : 42) |
وري انهن کان پوءِ ٻيون جماعتون پيدا ڪيوسون. |
ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها وَما يَستَـٔخِرونَ (آيت : 43) |
ڪابه قوم پنهنجي مقرر وقت کان نه اڳي وڃي ٿي ۽ نه اهي پٺتي رهن ٿا. |
ثُمَّ أَرسَلنا رُسُلَنا تَترا كُلَّ ما جاءَ أُمَّةً رَسولُها كَذَّبوهُ فَأَتبَعنا بَعضَهُم بَعضًا وَجَعَلنٰهُم أَحاديثَ فَبُعدًا لِقَومٍ لا يُؤمِنونَ (آيت : 44) |
وري اسان پنهنجا رسول هڪ ٻئي پٺيان موڪليا. جڏهن به ڪنهن قوم وٽ سندن رسول آيو ته انهن ان کي ڪوڙو ڪيو پوءِ اسان انهن مان هڪڙن کي ٻين جي پٺيان ملايو (برباد ڪيو) ۽ انهن کي آکاڻيون ڪيوسون. پوءِ جيڪا قوم ايمان نه ٿي آڻي تن لاءِ هلاڪت آهي. |
ثُمَّ أَرسَلنا موسىٰ وَأَخاهُ هٰرونَ بِـٔايٰتِنا وَسُلطٰنٍ مُبينٍ (آيت : 45) |
وري اسان موسيٰ ۽ سندس ڀاءُ هارون کي پنهنجين نشانين ۽ پڌريءَ حجت سان |
إِلىٰ فِرعَونَ وَمَلَإِي۟هِ فَاستَكبَروا وَكانوا قَومًا عالينَ (آيت : 46) |
فرعون ۽ سندس سردارن ڏي موڪليو پوءِ انهن وڏائي ڪئي ۽ هٺيلي قوم هئا. |
فَقالوا أَنُؤمِنُ لِبَشَرَينِ مِثلِنا وَقَومُهُما لَنا عٰبِدونَ (آيت : 47) |
پوءِ انهن چيو ته ڇا اسين پاڻ جهڙين ٻن ماڻهن کي مڃيون هوڏانهن سندن قوم وارا اسان جي خدمت ڪندڙ آهن. |
فَكَذَّبوهُما فَكانوا مِنَ المُهلَكينَ (آيت : 48) |
پوءِ انهن ٻنهين کي ڪوڙو ڪيائون پوءِ پاڻ برباد ڪيلن مان ٿيا. |
وَلَقَد ءاتَينا موسَى الكِتٰبَ لَعَلَّهُم يَهتَدونَ (آيت : 49) |
۽ بيشڪ اسان موسيٰ کي ڪتاب ڏنو مَنَ اهي رستي تي اچن. |
وَجَعَلنَا ابنَ مَريَمَ وَأُمَّهُ ءايَةً وَءاوَينٰهُما إِلىٰ رَبوَةٍ ذاتِ قَرارٍ وَمَعينٍ (آيت : 50) |
۽ مريم جي پٽ ۽ سندس ماءُ کي هڪ نشاني ڪيوسون ۽ انهن کي رهڻ قابل ۽ وهندڙ پاڻيءَ واريءَ مٿانهينءُ زمين تي رهايوسون. |
يٰأَيُّهَا الرُّسُلُ كُلوا مِنَ الطَّيِّبٰتِ وَاعمَلوا صٰلِحًا إِنّى بِما تَعمَلونَ عَليمٌ (آيت : 51) |
(سڀني رسولن کي اسان جو هي چوڻ هو ته) اي رسول! سٺين شين مان کائو ۽ چڱو ڪم ڪريو. جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن کي بيشڪ آءُ ڄاڻندڙ آهيان. |
وَإِنَّ هٰذِهِ أُمَّتُكُم أُمَّةً وٰحِدَةً وَأَنا۠ رَبُّكُم فَاتَّقونِ (آيت : 52) |
بيشڪ هيءَ اوهان جو دين هڪڙو ئي دين آهي ۽ آءُ اوهان جو پاليندڙ آهيان، پوءِ مون کان ڊڄو. |
فَتَقَطَّعوا أَمرَهُم بَينَهُم زُبُرًا كُلُّ حِزبٍ بِما لَدَيهِم فَرِحونَ (آيت : 53) |
پوءِ (به ماڻهن) پاڻ ۾ پنهنجي ان ڪم کي ٽڪرا ٽڪرا ڪري جدا جدا ڪري ڇڏيو. سڀ ڪنهن فرقي وٽ جو ڪجهه (دين) آهي تنهن سان اهي خوش آهن. |
فَذَرهُم فى غَمرَتِهِم حَتّىٰ حينٍ (آيت : 54) |
پوءِ (اي پيغمبر !) تون انهن کي سندن غفلت ۾ هڪ وقت تائين ڇڏي ڏي. |
أَيَحسَبونَ أَنَّما نُمِدُّهُم بِهِ مِن مالٍ وَبَنينَ (آيت : 55) |
ڇا اهي خيال ڪن ٿا ته جو مال ۽ اولاد اسين انهن کي ڏيون ٿا. |
نُسارِعُ لَهُم فِى الخَيرٰتِ بَل لا يَشعُرونَ (آيت : 56) |
(تنهن سان) انهن کي (سچ پچ) ڀلائن پهچائڻ ۾ جلدي ڪريون ٿا پر اهي نٿا سمجهن. |
إِنَّ الَّذينَ هُم مِن خَشيَةِ رَبِّهِم مُشفِقونَ (آيت : 57) |
بيشڪ جيڪي پنهنجي پاليندڙ جي دهشت کان ڊڄن ٿا. |
وَالَّذينَ هُم بِـٔايٰتِ رَبِّهِم يُؤمِنونَ (آيت : 58) |
۽ جيڪي پنهنجي پاليندڙ جي ڳالهين کي مڃين ٿا. |
وَالَّذينَ هُم بِرَبِّهِم لا يُشرِكونَ (آيت : 59) |
۽ جيڪي پنهنجي پاليندڙ سان (ڪنهن کي) شريڪ نه ٿا ڪن. |
وَالَّذينَ يُؤتونَ ما ءاتَوا وَقُلوبُهُم وَجِلَةٌ أَنَّهُم إِلىٰ رَبِّهِم رٰجِعونَ (آيت : 60) |
۽ جيڪي سرنديءَ آهر (الله جي واٽ ۾ ) ڏين ٿا ۽ (پوءِ به) سندن دليون ڊڄندڙ آهن هن ڪري جو انهن کي پنهنجي پاليندڙ ڏي موٽڻو آهي، |
أُولٰئِكَ يُسٰرِعونَ فِى الخَيرٰتِ وَهُم لَها سٰبِقونَ (آيت : 61) |
اهي ڀلائن ڪرڻ ۾ جلدي ڪن ٿا ۽ اهي انهن (ڀلاين) ڏي (ٻين کان) اڳي وڌي رهيا آهن. |
وَلا نُكَلِّفُ نَفسًا إِلّا وُسعَها وَلَدَينا كِتٰبٌ يَنطِقُ بِالحَقِّ وَهُم لا يُظلَمونَ (آيت : 62) |
۽ اسين ڪنهن به جيءَ کي سندس طاقت کان وڌيڪ تڪليف نه ٿا ڏيون ۽ اسان وٽ هڪ ڪتاب آهي جو سچ ٻڌائي ٿو ۽ انهن تي ظلم نه ڪيو ويندو. |
بَل قُلوبُهُم فى غَمرَةٍ مِن هٰذا وَلَهُم أَعمٰلٌ مِن دونِ ذٰلِكَ هُم لَها عٰمِلونَ (آيت : 63) |
پر سندن دليون هن (ڳالهه) کان غفلت ۾ آهن۽ ان کانسواءِ انهن جا ٻيا ڪم به آهن جن کي اهي ڪندڙ آهن. |
حَتّىٰ إِذا أَخَذنا مُترَفيهِم بِالعَذابِ إِذا هُم يَجـَٔرونَ (آيت : 64) |
تانجو جڏهن انهن جي آسوڌا ماڻهن کي آفت ۾ پڪڙينداسون ته ان ئي وقت اهي دانهون ڪندا. |
لا تَجـَٔرُوا اليَومَ إِنَّكُم مِنّا لا تُنصَرونَ (آيت : 65) |
(ان وقت انهن کي چونداسون ته) اڄ دانهون نه ڪريو. اوهان کي اسان کان ڪوبه بچائي نه سگهندو. |
قَد كانَت ءايٰتى تُتلىٰ عَلَيكُم فَكُنتُم عَلىٰ أَعقٰبِكُم تَنكِصونَ (آيت : 66) |
بيشڪ اوهان کي منهنجيون آيتون پڙهي ٻڌايون وينديون هيون پوءِ اوهين پنهنجي کڙين ڀر ڀڄندا هئا. |
مُستَكبِرينَ بِهِ سٰمِرًا تَهجُرونَ (آيت : 67) |
انهيءَ (قرآن) کان وڏائي ڪندڙ (۽) ڳالهين ۾ مشغول ٿي (ان کي) اوهان ڇڏيو ٿي. |
أَفَلَم يَدَّبَّرُوا القَولَ أَم جاءَهُم ما لَم يَأتِ ءاباءَهُمُ الأَوَّلينَ (آيت : 68) |
ڇا پوءِ انهن (هن) ڪلام (قرآن) تي ڌيان نه ڪيو آهي يا ته انهن وٽ اهڙي شيءِ آئي آهي جا سندن اڳين ابن ڏاڏن وٽ نه آئي هئي. |
أَم لَم يَعرِفوا رَسولَهُم فَهُم لَهُ مُنكِرونَ (آيت : 69) |
يا ته انهن پنهنجي رسول کي نه سڃاتو آهي پوءِ اهي ان کي نه ٿا مڃين؟ |
أَم يَقولونَ بِهِ جِنَّةٌ بَل جاءَهُم بِالحَقِّ وَأَكثَرُهُم لِلحَقِّ كٰرِهونَ (آيت : 70) |
يا ته چون ٿا ته ان ۾ چريائي آهي (ائين نه آهي) پر اُن انهن وٽ سچي ڳالهه آندي ۽ انهن مان گهڻن کي سچي ڳالهه بُري لڳي ٿي. |
وَلَوِ اتَّبَعَ الحَقُّ أَهواءَهُم لَفَسَدَتِ السَّمٰوٰتُ وَالأَرضُ وَمَن فيهِنَّ بَل أَتَينٰهُم بِذِكرِهِم فَهُم عَن ذِكرِهِم مُعرِضونَ (آيت : 71) |
۽ جيڪڏهن الله سندن خواهشن تي هلي ها ته (سڀ) آسمان ۽ زمين ۽ جيڪي انهن ۾ آهن سي خراب ٿي وڃن ها پر اسان انهن کي سندن ڪتاب پهچايو پوءِ اهي پنهنجي ڪتاب کان منهن موڙيندڙ آهن. |
أَم تَسـَٔلُهُم خَرجًا فَخَراجُ رَبِّكَ خَيرٌ وَهُوَ خَيرُ الرّٰزِقينَ (آيت : 72) |
يا ته (اي پيغمبر !) تون انهن کان ڪجهه محصول گهرين ٿو؟ پوءِ (سمجهه ته) تنهنجي پاليندڙ جو محصول گهڻو چڱو آهي |
وَإِنَّكَ لَتَدعوهُم إِلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (آيت : 73) |
۽ اهو (سڀني کان) چڱو روزي ڏيندڙ آهي. |
وَإِنَّ الَّذينَ لا يُؤمِنونَ بِالءاخِرَةِ عَنِ الصِّرٰطِ لَنٰكِبونَ (آيت : 74) |
۽ (اي پيغمبر ﷺ!) بيشڪ تون انهن کي سڌي رستي ڏي سڏين ٿو. ۽ بيشڪ جيڪي آخرت کي نه ٿا مڃين، سي سڌي رستي کان پاسيرا ويندڙ آهن. |
وَلَو رَحِمنٰهُم وَكَشَفنا ما بِهِم مِن ضُرٍّ لَلَجّوا فى طُغيٰنِهِم يَعمَهونَ (آيت : 75) |
۽ جيڪڏهن اسين مٿن رحم ڪريون ۽ جيڪا تڪليف انهن تي آهي سان لاهيون ته به پنهنجي سرڪشيءَ ۾ عقل جا انڌا ٿي لڳي ويندا. |
وَلَقَد أَخَذنٰهُم بِالعَذابِ فَمَا استَكانوا لِرَبِّهِم وَما يَتَضَرَّعونَ (آيت : 76) |
۽ بيشڪ اسان انهن کي عذاب ۾ پڪڙيو پوءِ نه پنهنجي پاليندڙ جي اڳيان عاجزي ڪيائون. |
حَتّىٰ إِذا فَتَحنا عَلَيهِم بابًا ذا عَذابٍ شَديدٍ إِذا هُم فيهِ مُبلِسونَ (آيت : 77) |
۽ نه زاري ڪيائون. تانجو جڏهن اسين مٿن سخت عذاب وارو دروازو کولينداسون ته ان ئي وقت اهي نااميد ٿيندا. |
وَهُوَ الَّذى أَنشَأَ لَكُمُ السَّمعَ وَالأَبصٰرَ وَالأَفـِٔدَةَ قَليلًا ما تَشكُرونَ (آيت : 78) |
۽ هو اُهو آهي جنهن اوهان جا ڪن ۽ اکيون ۽ دليون بنايون (پر) اوهين بالڪل ٿورو شڪر ڪريو ٿا. |
وَهُوَ الَّذى ذَرَأَكُم فِى الأَرضِ وَإِلَيهِ تُحشَرونَ (آيت : 79) |
۽ هو اُهو آهي جنهن اوهان کي زمين ۾ پيدا ڪيو ۽ ان جي اڳيان ئي اوهان کي گڏ ڪيو ويندو. |
وَهُوَ الَّذى يُحيۦ وَيُميتُ وَلَهُ اختِلٰفُ الَّيلِ وَالنَّهارِ أَفَلا تَعقِلونَ (آيت : 80) |
۽ هو اهو آهي جو جياري ٿو ۽ ماري ٿو ۽ رات ۽ ڏينهن جو هڪ ٻئي جي پٺيان اچڻ ان جوئي ڪم آهي ڇا پوءِ عقل کان ڪم نه ٿا وٺو؟ |
بَل قالوا مِثلَ ما قالَ الأَوَّلونَ (آيت : 81) |
(انهن کي ڪو عقل نه آيو) بلڪه جيئن اڳين چيو تيئن اهي چون ٿا. |
قالوا أَءِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظٰمًا أَءِنّا لَمَبعوثونَ (آيت : 82) |
چون ٿا ته ڇا جڏهن اسين مرنداسون ۽ مٽي ۽ هڏا ٿينداسون ته ڇا اسان کي جيئرو ڪري اٿاريو ويندو؟ |
لَقَد وُعِدنا نَحنُ وَءاباؤُنا هٰذا مِن قَبلُ إِن هٰذا إِلّا أَسٰطيرُ الأَوَّلينَ (آيت : 83) |
بيشڪ اسان کي ۽ اسان جي ابن ڏاڏن کي هن کان اڳ هن (ڳالهه) جو وعدو ڏنو ويو هو. هي رڳو اڳوڻن جون آکاڻيون آهن. |
قُل لِمَنِ الأَرضُ وَمَن فيها إِن كُنتُم تَعلَمونَ (آيت : 84) |
(اي پيغمبرﷺ! انهن کي) چؤ ته جيڪڏهن اوهين ڄاڻو ٿا ته (ٻڌايو ته) زمين ۽ جيڪي ان ۾ آهن، سي ڪنهن جا آهن؟ |
سَيَقولونَ لِلَّهِ قُل أَفَلا تَذَكَّرونَ (آيت : 85) |
ضرور چوندا ته الله جا آهن. چو ته ڇا پوءِ ڌيان نه ٿا ڪريو؟ |
قُل مَن رَبُّ السَّمٰوٰتِ السَّبعِ وَرَبُّ العَرشِ العَظيمِ (آيت : 86) |
(اي پيغمبرﷺ انهن کي) چؤ ته ستن آسمانن جو پاليندڙ ۽ وڏي عرش جو پاليندڙ ڪير آهي؟ |
سَيَقولونَ لِلَّهِ قُل أَفَلا تَتَّقونَ (آيت : 87) |
هو چوندا ته (اهي سڀ) الله جا آهن چؤ ته ڇا پوءِ نه ٿا ڊڄو؟ |
قُل مَن بِيَدِهِ مَلَكوتُ كُلِّ شَيءٍ وَهُوَ يُجيرُ وَلا يُجارُ عَلَيهِ إِن كُنتُم تَعلَمونَ (آيت : 88) |
(اي پيغمبرؑ انهن کي) چؤ ته (اهو) ڪير آهي جنهن هٿ ۾ سڀ ڪنهن شيءِ جي حڪومت آهي ۽ اهو (ٻين کان) بچائي ٿو ۽ ان کان ڪو بچائي نه ٿو سگهي جيڪڏهن اوهين ڄاڻو ٿا (ته ٻڌايو). |
سَيَقولونَ لِلَّهِ قُل فَأَنّىٰ تُسحَرونَ (آيت : 89) |
هو چوندا ته (حڪومت) الله جي آهي. چؤ ته پوءِ اوهان کي ڪٿان جادو لڳي ٿو؟ |
بَل أَتَينٰهُم بِالحَقِّ وَإِنَّهُم لَكٰذِبونَ (آيت : 90) |
بلڪ اسان انهن کي سچ پهچايو ۽ بيشڪ اهي ڪوڙا آهن. |
مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَما كانَ مَعَهُ مِن إِلٰهٍ إِذًا لَذَهَبَ كُلُّ إِلٰهٍ بِما خَلَقَ وَلَعَلا بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ سُبحٰنَ اللَّهِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 91) |
الله (پاڻ لاءِ) ڪو اولاد نه ٺهرايو آهي ۽ نه ان سان گڏ ڪو حاڪم آهي (ائين هجي ها ته) ان ئي وقت هر هڪ حاڪم پنهنجي بنايل مخلوق کي (جدا) وٺي وڃي ها ۽ انهن مان هڪڙا ٻين تي چڙهائي ڪن ها. جيڪي اهي بيان ڪن ٿا تنهن کان الله پاڪ آهي. |
عٰلِمِ الغَيبِ وَالشَّهٰدَةِ فَتَعٰلىٰ عَمّا يُشرِكونَ (آيت : 92) |
جو ڳجهه ۽ ظاهر کي ڄاڻندڙ آهي، پوءِ اهو انهن کان بلند آهي جن کي (سندس) شريڪ ڪن ٿا. |
قُل رَبِّ إِمّا تُرِيَنّى ما يوعَدونَ (آيت : 93) |
(اي پيغمبرﷺ) چؤ ته اي منهنجا پاليندڙ! جيڪو وعدو انهن سان ڪيو وڃي ٿو سو جيڪڏهن مون کي ڏيکارين. |
رَبِّ فَلا تَجعَلنى فِى القَومِ الظّٰلِمينَ (آيت : 94) |
ته اي منهنجا پاليندڙ! مون کي ظالم قوم ۾ (رهندڙ) نه ڪر. |
وَإِنّا عَلىٰ أَن نُرِيَكَ ما نَعِدُهُم لَقٰدِرونَ (آيت : 95) |
۽ (اي پيغمبر !) بيشڪ اسان کي هن ڳالهه تي قدرت آهي ته جيڪو وعدو انهن سان ڪريون ٿا سو توکي ڏيکاريون. |
ادفَع بِالَّتى هِىَ أَحسَنُ السَّيِّئَةَ نَحنُ أَعلَمُ بِما يَصِفونَ (آيت : 96) |
(اي پيغمبرﷺ) برائي کي چڱائي سان ٽار! جيڪي اهي بيان ڪن ٿا تنهن کي اسين وڌيڪ ڄاڻندڙ آهيون. |
وَقُل رَبِّ أَعوذُ بِكَ مِن هَمَزٰتِ الشَّيٰطينِ (آيت : 97) |
۽ چؤ ته اي منهنجا پاليندڙ! آءُ شيطانن جي وسوسن کان تنهنجي پناهه وٺان ٿو. |
وَأَعوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحضُرونِ (آيت : 98) |
۽ اي منهنجا پاليندڙ! آءٌ شيطانن جي مون وٽ اچڻ کان تنهنجي پناهه گهران ٿو. |
حَتّىٰ إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ المَوتُ قالَ رَبِّ ارجِعونِ (آيت : 99) |
تان جو جڏهن انهن مان ڪنهن هڪ وٽ موت ايندو ته چوندو ته اي منهنجا پاليندڙ مون کي (دنيا ڏي) موٽاءِ. |
لَعَلّى أَعمَلُ صٰلِحًا فيما تَرَكتُ كَلّا إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَمِن وَرائِهِم بَرزَخٌ إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 100) |
ته جيڪر اُتي ڪو چڱو ڪم ڪريان جنهن کي ڇڏي آيو آهيان. ائين نه ٿيندو. بيشڪ اها هڪ ڳالهه (بڪواس) آهي جا هو چوي ٿو. ۽ سندن آڏو هڪ پردو هوندو ان ڏينهن تائين جو کين جيئرو ڪري اٿاريو ويندو. |
فَإِذا نُفِخَ فِى الصّورِ فَلا أَنسابَ بَينَهُم يَومَئِذٍ وَلا يَتَساءَلونَ (آيت : 101) |
پوءِ جڏهن صور ۾ ڦوڪيو ويندو ته ان ڏينهن سندن وچ ۾ نه مٽي مائٽي رهندي ۽ نه ڪي هڪ ٻئي کي پڇندا. |
فَمَن ثَقُلَت مَوٰزينُهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ (آيت : 102) |
پوءِ جن جا چڱا عمل ڳرا ٿيندا، سي ئي ڪامياب آهن. |
وَمَن خَفَّت مَوٰزينُهُ فَأُولٰئِكَ الَّذينَ خَسِروا أَنفُسَهُم فى جَهَنَّمَ خٰلِدونَ (آيت : 103) |
۽ جن جا چڱا عمل هلڪا ٿيندا سي اُهي آهن جن پاڻ کي نقصان ۾ وڌو جهنم ۾ رهڻ وارا آهن. |
تَلفَحُ وُجوهَهُمُ النّارُ وَهُم فيها كٰلِحونَ (آيت : 104) |
باهه سندن منهن کي ساڙيندي ۽ اهي ان ۾ بدصورت هوندا. |
أَلَم تَكُن ءايٰتى تُتلىٰ عَلَيكُم فَكُنتُم بِها تُكَذِّبونَ (آيت : 105) |
(اسين انهن کان پڇنداسون ته) ڇا اوهان کي منهنجيون آيتون پڙهي نه ٻڌايون وينديون هيون پوءِ اوهين انهن کي ڪوڙو چوندا هئا. |
قالوا رَبَّنا غَلَبَت عَلَينا شِقوَتُنا وَكُنّا قَومًا ضالّينَ (آيت : 106) |
چوندا ته اي اسان جا رب! اسان تي اسان جي بدبختي زور پئجي ويئي ۽ اسين گمراهه قوم هئاسون. |
رَبَّنا أَخرِجنا مِنها فَإِن عُدنا فَإِنّا ظٰلِمونَ (آيت : 107) |
اي اسان جا پاليندڙ! اسان کي ان مان (ٻاهر) ڪڍ، پوءِ جيڪڏهن (وري ڪفر ڏي) موٽياسون ته پوءِ بيشڪ اسين ظالم آهيون. |
قالَ اخسَـٔوا فيها وَلا تُكَلِّمونِ (آيت : 108) |
الله فرمائيندو ته ان ۾ ڌوڙ پايو ۽ مون سان نه ڳالهايو. |
إِنَّهُ كانَ فَريقٌ مِن عِبادى يَقولونَ رَبَّنا ءامَنّا فَاغفِر لَنا وَارحَمنا وَأَنتَ خَيرُ الرّٰحِمينَ (آيت : 109) |
بيشڪ منهنجن ٻانهن مان هڪ جماعت چوندي هئي ته اي اسان جا پاليندڙ! اسان ايمان آندو، پوءِ اسان کي معاف ڪر ۽ اسان تي رحم ڪر ۽ تون سڀني رحم ڪندڙن کان چڱو آهين. |
فَاتَّخَذتُموهُم سِخرِيًّا حَتّىٰ أَنسَوكُم ذِكرى وَكُنتُم مِنهُم تَضحَكونَ (آيت : 110) |
پوءِ اوهان انهن تان مسخري ڪئي تانجو انهن (ڄڻ ته) اوهان کان منهنجي يادگيري وسارائي ۽ اوهين انهن تان کلندا هئا. |
إِنّى جَزَيتُهُمُ اليَومَ بِما صَبَروا أَنَّهُم هُمُ الفائِزونَ (آيت : 111) |
بيشڪ اڄ مون انهن کي سندن صبر ڪرڻ جي ڪري بدلو ڏنو، جو اهي ڪامياب آهن. |
قٰلَ كَم لَبِثتُم فِى الأَرضِ عَدَدَ سِنينَ (آيت : 112) |
الله فرمائيندو ته اوهين زمين ۾ ڪيترا ورهيه رهيا هوندا؟ |
قالوا لَبِثنا يَومًا أَو بَعضَ يَومٍ فَسـَٔلِ العادّينَ (آيت : 113) |
چوندا ته هڪ ڏينهن يا ڏينهن کان ڪجهه گهٽ رهيا هئاسون، پوءِ تون ڳڻڻ وارن کان پڇ. |
قٰلَ إِن لَبِثتُم إِلّا قَليلًا لَو أَنَّكُم كُنتُم تَعلَمونَ (آيت : 114) |
الله فرمائيندو ته اوهين بالڪل ٿورو رهيا هئا جيڪر ڄاڻو ها. |
أَفَحَسِبتُم أَنَّما خَلَقنٰكُم عَبَثًا وَأَنَّكُم إِلَينا لا تُرجَعونَ (آيت : 115) |
(اي انسانو !) پوءِ اوهين هي خيال ڪريو ٿا ڇا ته اسان اوهان کي بي فائدو پيدا ڪيو آهي؟ ۽ اوهان کي اسان ڏي نه موٽايو ويندو؟ |
فَتَعٰلَى اللَّهُ المَلِكُ الحَقُّ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ رَبُّ العَرشِ الكَريمِ (آيت : 116) |
سو الله (اهڙي ڪم ڪرڻ کان) بلند آهي جو بادشاهه برحق آهي، ان کان سواءِ ڪو حاڪم نه آهي. عزت واري عرش جو مالڪ آهي. |
وَمَن يَدعُ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ لا بُرهٰنَ لَهُ بِهِ فَإِنَّما حِسابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لا يُفلِحُ الكٰفِرونَ (آيت : 117) |
۽ جيڪو الله سان گڏ ٻئي حاڪم کي سڏيندو جنهن جي ان وٽ ڪا ثابتي نه آهي تنهن کي سندس پاليندڙ وٽ ئي حساب ڏيڻو آهي. بيشڪ ڪافر ڪامياب نه ٿيندا. |
وَقُل رَبِّ اغفِر وَارحَم وَأَنتَ خَيرُ الرّٰحِمينَ (آيت : 118) |
۽ (اي پيغمبرﷺ!) چؤ ته اي منهنجا رب معاف ڪر ۽ رحم ڪر ۽ تون سڀني رحم ڪندڙن کان چڱو آهين. |