| اقتَرَبَ لِلنّاسِ حِسابُهُم وَهُم فى غَفلَةٍ مُعرِضونَ (آيت : 1) |
|
ماڻهن لاءِ سندن حساب (جو وقت) ويجهو ٿيو آهي هوڏانهن اهي غفلت ۾ (ان کان) منهن موڙيندڙ آهن. |
| ما يَأتيهِم مِن ذِكرٍ مِن رَبِّهِم مُحدَثٍ إِلَّا استَمَعوهُ وَهُم يَلعَبونَ (آيت : 2) |
|
انهن وٽ سندن پاليندڙ جي طرفان ڪا نئين نصيحت نه ٿي اچي پر ان کي راند ڪندي ٻُڌن ٿا. |
| لاهِيَةً قُلوبُهُم وَأَسَرُّوا النَّجوَى الَّذينَ ظَلَموا هَل هٰذا إِلّا بَشَرٌ مِثلُكُم أَفَتَأتونَ السِّحرَ وَأَنتُم تُبصِرونَ (آيت : 3) |
|
(۽ ان وقت) سندن دليون غفلت ۾ هونديون آهن ۽ (انهن) ظالمن لڪائي ڳالهه ڪئي ته هيءَ (محمدﷺ) رڳو اوهان جهڙو ماڻهو آهي. ڇا پوءِ اوهين ڏسي وائسي جادوءَ ۾ ڦاسو ٿا؟ |
| قالَ رَبّى يَعلَمُ القَولَ فِى السَّماءِ وَالأَرضِ وَهُوَ السَّميعُ العَليمُ (آيت : 4) |
|
(رسولﷺ) چيو ته ڪابه ڳالهه جا آسمان ۽ زمين ۾ ٿئي ٿي. تنهن کي منهنجو پاليندڙ ڄاڻي ٿو ۽ اهو ٻڌندڙ ۽ ڄاڻندڙ آهي. |
| بَل قالوا أَضغٰثُ أَحلٰمٍ بَلِ افتَرىٰهُ بَل هُوَ شاعِرٌ فَليَأتِنا بِـٔايَةٍ كَما أُرسِلَ الأَوَّلونَ (آيت : 5) |
|
ٻيو (اهو به) چيائون ته (اهو قرآن) پريشان خواب آهن بلڪ اهو ڪوڙ ٺاهيو اٿس پر هو شاعر آهي. (نه ته) پوءِ اسان وٽ ڪا نشاني آڻي جيئن پهريان (رسول نشانين سان) موڪليا ويا هئا. |
| ما ءامَنَت قَبلَهُم مِن قَريَةٍ أَهلَكنٰها أَفَهُم يُؤمِنونَ (آيت : 6) |
|
انهن کان اڳ ڪنهن به ڳوٺ جنهن کي اسان برباد ڪيو، ايمان نه آندو. ڇا پوءِ اهي ايمان آڻيندا؟ |
| وَما أَرسَلنا قَبلَكَ إِلّا رِجالًا نوحى إِلَيهِم فَسـَٔلوا أَهلَ الذِّكرِ إِن كُنتُم لا تَعلَمونَ (آيت : 7) |
|
۽ (اي پيغمبرﷺ) توکان اڳ (به) رڳو اسان مردن کي موڪليو جن ڏي وحي موڪليوسون، پوءِ اوهين ڪتاب وارن کان پڇو جيڪڏهن نه ٿا ڄاڻو. |
| وَما جَعَلنٰهُم جَسَدًا لا يَأكُلونَ الطَّعامَ وَما كانوا خٰلِدينَ (آيت : 8) |
|
۽ انهن (رسولن) جا اهڙا بدن نه بناياسون جو کاڌو نه کائين، ۽ نه اهي هميشه (جيئرا) رهڻ وارا هئا. |
| ثُمَّ صَدَقنٰهُمُ الوَعدَ فَأَنجَينٰهُم وَمَن نَشاءُ وَأَهلَكنَا المُسرِفينَ (آيت : 9) |
|
وري اسان انهن سان (پنهنجي) وعدي کي سچو ڪيو. پوءِ کين ۽ جن کي اسان گهريو تن کي بچايوسون ۽ حد کان لنگهندڙن کي برباد ڪيوسون. |
| لَقَد أَنزَلنا إِلَيكُم كِتٰبًا فيهِ ذِكرُكُم أَفَلا تَعقِلونَ (آيت : 10) |
|
بيشڪ اسان اوهان ڏي هڪ ڪتاب نازل ڪيو جنهن ۾ اوهان لاءِ سمجهاڻي آهي. ڇاپوءِ نه ٿا سمجهو؟ |
| وَكَم قَصَمنا مِن قَريَةٍ كانَت ظالِمَةً وَأَنشَأنا بَعدَها قَومًا ءاخَرينَ (آيت : 11) |
|
۽ ڪيترا ڳوٺ جي ظالم هئا، تن کي اسان پرزا پرزا ڪري ڇڏيو ۽ انهن کان پوءِ ٻيا ماڻهو پيدا ڪياسون. |
| فَلَمّا أَحَسّوا بَأسَنا إِذا هُم مِنها يَركُضونَ (آيت : 12) |
|
پوءِ جڏهن اسان جو عذاب ڏٺائون ته ان ئي وقت اهي ان کان ڀڄڻ لڳا. |
| لا تَركُضوا وَارجِعوا إِلىٰ ما أُترِفتُم فيهِ وَمَسٰكِنِكُم لَعَلَّكُم تُسـَٔلونَ (آيت : 13) |
|
نه ڀڄو! ۽ جتي اوهين آسودا هئا اوڏانهن ۽ پنهنجن گهرن ڏي موٽو. مَنَ اوهان کان (همدردي طور) پڇيو وڃي. |
| قالوا يٰوَيلَنا إِنّا كُنّا ظٰلِمينَ (آيت : 14) |
|
چيائون ته اسان لاءِ وڏي خرابي آهي بيشڪ اسين ظالم هئاسون. |
| فَما زالَت تِلكَ دَعوىٰهُم حَتّىٰ جَعَلنٰهُم حَصيدًا خٰمِدينَ (آيت : 15) |
|
پوءِ اهائي سندن فرياد رهي تانجو کين لڻيل (پوک) ۽ وسايل (باهه جهڙو) ڪيوسون. |
| وَما خَلَقنَا السَّماءَ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما لٰعِبينَ (آيت : 16) |
|
۽ اسان آسمان ۽ زمين کي ۽ جو ڪجهه انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهي تنهن کي راند ڪندي (بيڪار) نه بنايو آهي. |
| لَو أَرَدنا أَن نَتَّخِذَ لَهوًا لَاتَّخَذنٰهُ مِن لَدُنّا إِن كُنّا فٰعِلينَ (آيت : 17) |
|
جيڪڏهن دل وندرائڻ جي ڪا شيءِ بنائڻ گهرون ها ته ان کي پاڻ وٽان بنايون هاجيڪڏهن اسين ڪرڻ وارا هجون ها |
| بَل نَقذِفُ بِالحَقِّ عَلَى البٰطِلِ فَيَدمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ وَلَكُمُ الوَيلُ مِمّا تَصِفونَ (آيت : 18) |
|
پر اسين سچ کي ڪوڙ تي اُڇلايون ٿا (غالب ڪريون ٿا) جو هو ان جو مٿو ڦاڙي ٿو پوءِ ان ئي وقت اهو مٽجي ٿو وڃي. ۽ جيڪي اوهين بيان ڪريو ٿا تنهن مان اوهان لاءِ وڏي خرابي آهي. |
| وَلَهُ مَن فِى السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ وَمَن عِندَهُ لا يَستَكبِرونَ عَن عِبادَتِهِ وَلا يَستَحسِرونَ (آيت : 19) |
|
۽ جيڪي آسمانن ۽ زمين ۾ آهن، سي سندس آهن. ۽ جيڪي وٽس آهن سي سندس عبادت ڪرڻ کان وڏائي نه ٿا ڪن ۽ نه ڪي ٿڪجن ٿا. |
| يُسَبِّحونَ الَّيلَ وَالنَّهارَ لا يَفتُرونَ (آيت : 20) |
|
رات ۽ ڏينهن (سندس) پاڪائي بيان ڪن ٿا، سست نه ٿا ٿين. |
| أَمِ اتَّخَذوا ءالِهَةً مِنَ الأَرضِ هُم يُنشِرونَ (آيت : 21) |
|
يا ته (ڪافرن) زمين جي (شين) مان ٻيا معبود بنايا آهن جي کين جياري اٿاريندا. |
| لَو كانَ فيهِما ءالِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتا فَسُبحٰنَ اللَّهِ رَبِّ العَرشِ عَمّا يَصِفونَ (آيت : 22) |
|
جيڪڏهن آسمان ۽ زمين ۾ الله کانسواءِ ٻيا معبود هجن ها ته ٻئي خراب ٿي پون ها، پوءِ ڪافر جيڪي بيان ڪن ٿا، تنهن کان الله عرش جو مالڪ پاڪ آهي. |
| لا يُسـَٔلُ عَمّا يَفعَلُ وَهُم يُسـَٔلونَ (آيت : 23) |
|
جيڪي الله ڪري ٿو تنهن جو ان کان نه پڇيو ويندو ۽ هنن (ڪافرن) کان پڇيو ويندو. |
| أَمِ اتَّخَذوا مِن دونِهِ ءالِهَةً قُل هاتوا بُرهٰنَكُم هٰذا ذِكرُ مَن مَعِىَ وَذِكرُ مَن قَبلى بَل أَكثَرُهُم لا يَعلَمونَ الحَقَّ فَهُم مُعرِضونَ (آيت : 24) |
|
يا ته ان کانسواءِ ٻيا معبود ٺهرايا اٿن؟ (اي پيغمبر! کين) چو ته پنهنجي ثابتي آڻيو. هي (قرآن) مون سان گڏ رهندڙن جو ڪتاب ۽ (هي) مون کان اڳين جا ڪتاب آهن (انهن ڪتابن مان ثابتي آڻيو) پر انهن مان گهڻا حق کي نه ٿا ڄاڻن، ان ڪري اهي منهن موڙيندڙ آهن. |
| وَما أَرسَلنا مِن قَبلِكَ مِن رَسولٍ إِلّا نوحى إِلَيهِ أَنَّهُ لا إِلٰهَ إِلّا أَنا۠ فَاعبُدونِ (آيت : 25) |
|
۽ (اي پيغمبر !) اسان توکان اڳ جيڪو به رسول موڪليو، تنهن ڏي وحي ڪندا هئاسون ته مون کانسواءِ ڪو به معبود نه آهي سو منهنجي عبادت ڪريو. |
| وَقالُوا اتَّخَذَ الرَّحمٰنُ وَلَدًا سُبحٰنَهُ بَل عِبادٌ مُكرَمونَ (آيت : 26) |
|
۽ چيائون ته وڏي مهربان (الله) پاڻ لاءِ اولاد ٺهرايو آهي اهو پاڪ آهي پر (اُهي) عزت ڏنل ٻانهان آهن، |
| لا يَسبِقونَهُ بِالقَولِ وَهُم بِأَمرِهِ يَعمَلونَ (آيت : 27) |
|
جي ڳالهائڻ ۾ ان کان اڳي نه ٿا ٿين ۽ اُهي سندس حڪم سان ڪم ڪن ٿا. |
| يَعلَمُ ما بَينَ أَيديهِم وَما خَلفَهُم وَلا يَشفَعونَ إِلّا لِمَنِ ارتَضىٰ وَهُم مِن خَشيَتِهِ مُشفِقونَ (آيت : 28) |
|
جيڪي انهن جي اڳيان ۽ جيڪي انهن جي پويان آهي تنهن کي ڄاڻي ٿو ۽ اُهي سفارش فقط ان جي ٿا ڪن جنهن کي الله پسند ڪري ۽ اهي سندس خوف کان ڊڄندڙ آهن. |
| وَمَن يَقُل مِنهُم إِنّى إِلٰهٌ مِن دونِهِ فَذٰلِكَ نَجزيهِ جَهَنَّمَ كَذٰلِكَ نَجزِى الظّٰلِمينَ (آيت : 29) |
|
۽ جيڪو به انهن مان چوندو ته الله کانسواءِ آءُ معبود آهيان تنهن کي اسين دوزخ جي سزا ڏينداسون. اهڙيءَ طرح ظالمن کي سزا ڏيون ٿا. |
| أَوَلَم يَرَ الَّذينَ كَفَروا أَنَّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ كانَتا رَتقًا فَفَتَقنٰهُما وَجَعَلنا مِنَ الماءِ كُلَّ شَيءٍ حَىٍّ أَفَلا يُؤمِنونَ (آيت : 30) |
|
ڇا ڪافرن نه ڏٺو ته بيشڪ (سڀئي) آسمان ۽ زمين مليل هئا، پوءِ اسان اُنهن کي چيريو ۽ سڀڪنهن جيئري شيءِ کي پاڻيءَ مان پيدا ڪيوسون. ڇا پوءِ به اهي ايمان نه ٿا آڻين؟ |
| وَجَعَلنا فِى الأَرضِ رَوٰسِىَ أَن تَميدَ بِهِم وَجَعَلنا فيها فِجاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُم يَهتَدونَ (آيت : 31) |
|
۽ اسان زمين ۾ جبل پيدا ڪيا ته متان انهن کي زمين لوڏي، ۽ ان ۾ ڪشادا رستا ڪياسون ته مَنَ اهي رستي تي اچن. |
| وَجَعَلنَا السَّماءَ سَقفًا مَحفوظًا وَهُم عَن ءايٰتِها مُعرِضونَ (آيت : 32) |
|
۽ اسان آسمان کي حفاظت ڪيل ڇت ڪيو هوڏانهن اهي آسمان جي نشانين کان منهن موڙيندڙ آهن. |
| وَهُوَ الَّذى خَلَقَ الَّيلَ وَالنَّهارَ وَالشَّمسَ وَالقَمَرَ كُلٌّ فى فَلَكٍ يَسبَحونَ (آيت : 33) |
|
۽ هو اُهو آهي جنهن رات ۽ ڏينهن ۽ سج ۽ چنڊ کي پيدا ڪيو. سڀئي پنهنجي پنهنجي دائري تي ڦرن ٿا. |
| وَما جَعَلنا لِبَشَرٍ مِن قَبلِكَ الخُلدَ أَفَإِي۟ن مِتَّ فَهُمُ الخٰلِدونَ (آيت : 34) |
|
۽ (اي پيغمبر !) اسان توکان اڳ ڪنهن به ماڻهوءَ لاءِ هميشه رهڻ (تجويز) نه ڪيو آهي. پوءِ جيڪڏهن تون مرندين ته اهي ڪو هميشه رهڻ وارا آهن ڇا؟ |
| كُلُّ نَفسٍ ذائِقَةُ المَوتِ وَنَبلوكُم بِالشَّرِّ وَالخَيرِ فِتنَةً وَإِلَينا تُرجَعونَ (آيت : 35) |
|
سڀڪو جيءُ، موت (جو مزو) چکڻ وارو آهي. ۽ اسين اوهان کي چڱيءَ طرح برائي ۽ ڀلائي سان آزمايون ٿا ۽ اسان ڏي ئي اوهان کي موٽايا ويندو. |
| وَإِذا رَءاكَ الَّذينَ كَفَروا إِن يَتَّخِذونَكَ إِلّا هُزُوًا أَهٰذَا الَّذى يَذكُرُ ءالِهَتَكُم وَهُم بِذِكرِ الرَّحمٰنِ هُم كٰفِرونَ (آيت : 36) |
|
۽ (اي پيغمبر !) جڏهن توکي ڪافر ڏسن ٿا ته اهي تو بابت رڳي مسخري ڪن ٿا. (چون ٿا ته) ڇا هي اُهو آهي جو اوهان جي معبودن جو نالو (ڌڪار سان) وٺي ٿو ۽ اهي (ڪافر) رحمان (وڏي مهربان) الله جي نالي وٺڻ کان انڪار ڪندڙ آهن. |
| خُلِقَ الإِنسٰنُ مِن عَجَلٍ سَأُو۟ريكُم ءايٰتى فَلا تَستَعجِلونِ (آيت : 37) |
|
انسان تڪڙ مان بنايو ويو آهي آءُ اوهان کي پنهنجيون نشانيون ڏيکاريندس پوءِ مون کي جلدي ڪرڻ جو نه چئو. |
| وَيَقولونَ مَتىٰ هٰذَا الوَعدُ إِن كُنتُم صٰدِقينَ (آيت : 38) |
|
۽ چون ٿا ته هي وعدو ڪڏهن ٿيندو جيڪڏهن اوهين سچا آهيو. |
| لَو يَعلَمُ الَّذينَ كَفَروا حينَ لا يَكُفّونَ عَن وُجوهِهِمُ النّارَ وَلا عَن ظُهورِهِم وَلا هُم يُنصَرونَ (آيت : 39) |
|
جيڪڏهن ڪافر اهو وقت ڄاڻن ها جنهن مهل پنهنجن مُنهن کان باهه روڪي نه سگهندا ۽ نه پنهنجن پٺن کان ۽ نه ڪي انهن کي (ڪٿان) مدد ملندي |
| بَل تَأتيهِم بَغتَةً فَتَبهَتُهُم فَلا يَستَطيعونَ رَدَّها وَلا هُم يُنظَرونَ (آيت : 40) |
|
(ته ائين نه چون ها) پر اها (حالت) مٿن اوچتو ايندي، پوءِ کين حيران ڪري ڇڏيندي پوءِ نه ان کي ڦيري سگهندا ۽ نه کين مهلت ڏني ويندي. |
| وَلَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِكَ فَحاقَ بِالَّذينَ سَخِروا مِنهُم ما كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 41) |
|
۽ (اي پيغمبر !) بيشڪ توکان اڳ رسولن سان مسخريون ڪيون ويون پوءِ جنهن ڳالهه بابت مسخريون ڪندا هئا سا انهن تي اچي ڪڙڪي |
| قُل مَن يَكلَؤُكُم بِالَّيلِ وَالنَّهارِ مِنَ الرَّحمٰنِ بَل هُم عَن ذِكرِ رَبِّهِم مُعرِضونَ (آيت : 42) |
|
جن انهن (رسولن) تي مسخريون ڪيون. (اي پيغمبر !) کين چو ته رات ۽ ڏينهن جو الله (جي عذاب) کان ڪير اوهان جي نگهباني ڪري ٿو. پر اهي پنهنجي پاليندڙ جي ياد ڪرڻ کان منهن موڙيندڙ آهن. |
| أَم لَهُم ءالِهَةٌ تَمنَعُهُم مِن دونِنا لا يَستَطيعونَ نَصرَ أَنفُسِهِم وَلا هُم مِنّا يُصحَبونَ (آيت : 43) |
|
يا ته اسان کان سواءِ سندن ڪي معبود آهن جي کين بچائيندا؟ اهي نه ڪي پنهنجي مدد ڪري سگهن ٿا ۽ نه اسان کان ٻيوڪو کين بچائي سگهندو. |
| بَل مَتَّعنا هٰؤُلاءِ وَءاباءَهُم حَتّىٰ طالَ عَلَيهِمُ العُمُرُ أَفَلا يَرَونَ أَنّا نَأتِى الأَرضَ نَنقُصُها مِن أَطرافِها أَفَهُمُ الغٰلِبونَ (آيت : 44) |
|
(ائين نه آهي) پر اسان انهن کي ۽ سندن ابن ڏاڏن کي آسودو ڪيو تان جو انهن تي ڊگهي عمر گذري ويئي. ڇا پوءِ اهي نه ٿا ڏسن ته اسين (ڪافرن جي) زمين کي سندس حدن کان گهٽائيندا اچون ٿا ڇا پوءِ اهي غالب ٿيندا؟ |
| قُل إِنَّما أُنذِرُكُم بِالوَحىِ وَلا يَسمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما يُنذَرونَ (آيت : 45) |
|
(اي پيغمبر! کين) چو ته آءُ اوهان کي رڳو وحي جي موافق ڊيڄاريان ٿو هوڏانهن ٻوڙا سڏ نه ٿا ٻُڌن جنهن وقت کين ڊيڄاريو وڃي ٿو. |
| وَلَئِن مَسَّتهُم نَفحَةٌ مِن عَذابِ رَبِّكَ لَيَقولُنَّ يٰوَيلَنا إِنّا كُنّا ظٰلِمينَ (آيت : 46) |
|
۽ جيڪڏهن انهن کي تنهنجي پاليندڙ جي عذاب مان ٿورڙو ئي پهچندو ته چوندا ته اسان لاءِ وڏي خرابي آهي بيشڪ اسين ظالم هئاسون. |
| وَنَضَعُ المَوٰزينَ القِسطَ لِيَومِ القِيٰمَةِ فَلا تُظلَمُ نَفسٌ شَيـًٔا وَإِن كانَ مِثقالَ حَبَّةٍ مِن خَردَلٍ أَتَينا بِها وَكَفىٰ بِنا حٰسِبينَ (آيت : 47) |
|
۽ قيامت جي ڏينهن اسين انصاف جون ترازيون رکنداسون، پوءِ ڪنهن به شخص تي ڪجهه به ظلم نه ڪيو ويندو. ۽ جيڪڏهن (عمل) اهر جي داڻي جيترو هوندو ته ان کي به آڻينداسون. ۽ اسين ئي حساب ڪندڙ ڪافي آهيون. |
| وَلَقَد ءاتَينا موسىٰ وَهٰرونَ الفُرقانَ وَضِياءً وَذِكرًا لِلمُتَّقينَ (آيت : 48) |
|
۽ بيشڪ اسان موسيٰ ۽ هارون کي (حق ۽ باطل ۾ ) فرق ڪرڻ واري سمجهه |
| الَّذينَ يَخشَونَ رَبَّهُم بِالغَيبِ وَهُم مِنَ السّاعَةِ مُشفِقونَ (آيت : 49) |
|
۽ روشني ۽ ڪتاب ڏنو (اهڙن) پرهيزگارن لاءِ، جيڪي پنهنجي پاليندڙ کان اڻ ڏٺي ڊڄن ٿا ۽ اهي قيامت کان ڊڄندڙ آهن. |
| وَهٰذا ذِكرٌ مُبارَكٌ أَنزَلنٰهُ أَفَأَنتُم لَهُ مُنكِرونَ (آيت : 50) |
|
۽ هيءَ (قرآن) برڪت وارو ڪتاب آهي جنهن کي اسان نازل ڪيو آهي. ڇا پوءِ اوهين ان جا انڪار ڪندڙ آهيو؟ |
| وَلَقَد ءاتَينا إِبرٰهيمَ رُشدَهُ مِن قَبلُ وَكُنّا بِهِ عٰلِمينَ (آيت : 51) |
|
۽ بيشڪ اسان ابراهيم کي هن کان اڳ سندس هدايت ڏني ۽ اسين ان کي ڄاڻندڙ هئاسون. |
| إِذ قالَ لِأَبيهِ وَقَومِهِ ما هٰذِهِ التَّماثيلُ الَّتى أَنتُم لَها عٰكِفونَ (آيت : 52) |
|
جڏهن اُن پنهنجي پيءُ ۽ پنهنجيءَ قوم کي چيو ته هي مورتيون ڪهڙيون آهن جن جي اڳيان اوهين مجاور ٿيا ويٺا آهيو؟ |
| قالوا وَجَدنا ءاباءَنا لَها عٰبِدينَ (آيت : 53) |
|
انهن چيو ته اسان پنهنجن ابن ڏاڏن کي انهن جي عبادت ڪندي ڏٺو. |
| قالَ لَقَد كُنتُم أَنتُم وَءاباؤُكُم فى ضَلٰلٍ مُبينٍ (آيت : 54) |
|
ابراهيم چيو ته بيشڪ اوهين ۽ اوهان جا ابا ڏاڏا ظاهر گمراهيءَ ۾ آهيو. |
| قالوا أَجِئتَنا بِالحَقِّ أَم أَنتَ مِنَ اللّٰعِبينَ (آيت : 55) |
|
انهن چيو ته ڇا تو اسان وٽ حق آندو آهي يا تون راند ڪندڙن مان آهين. |
| قالَ بَل رَبُّكُم رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالأَرضِ الَّذى فَطَرَهُنَّ وَأَنا۠ عَلىٰ ذٰلِكُم مِنَ الشّٰهِدينَ (آيت : 56) |
|
ابراهيم چيو ته (نه) پر اوهان جو پاليندڙ، آسمانن ۽ زمين جو پاليندڙ آهي جنهن انهن کي بنايو ۽ آءُ اها ڳالهه يقين سان چئي رهيو آهيان. |
| وَتَاللَّهِ لَأَكيدَنَّ أَصنٰمَكُم بَعدَ أَن تُوَلّوا مُدبِرينَ (آيت : 57) |
|
۽ الله جو قسم آهي ته آءٌ اوهان جي پٺ ڦيرڻ کان پوءِ ضرور اوهان جي بتن جي چٽي گت بنائيندس. |
| فَجَعَلَهُم جُذٰذًا إِلّا كَبيرًا لَهُم لَعَلَّهُم إِلَيهِ يَرجِعونَ (آيت : 58) |
|
پوءِ انهن کي سندن وڏي (بت) کانسواءِ ٽڪر ٽڪر ڪيائين ته مَنَ اهي ان ڏي موٽن. |
| قالوا مَن فَعَلَ هٰذا بِـٔالِهَتِنا إِنَّهُ لَمِنَ الظّٰلِمينَ (آيت : 59) |
|
انهن چيو ته اسان جي معبودن سان هيءَ ڪم ڪنهن ڪيو آهي؟ بيشڪ اهو ظالمن مان آهي. |
| قالوا سَمِعنا فَتًى يَذكُرُهُم يُقالُ لَهُ إِبرٰهيمُ (آيت : 60) |
|
چيائون ته اسان هڪ جوان کان انهن جي ڳالهه ڪندي ٻڌو جنهن کي ابراهيم چيو وڃي ٿو. |
| قالوا فَأتوا بِهِ عَلىٰ أَعيُنِ النّاسِ لَعَلَّهُم يَشهَدونَ (آيت : 61) |
|
انهن چيو ته پوءِ ان کي ماڻهن جي روبرو آڻيو ته مَنَ اُهي شاهدي ڏين. |
| قالوا ءَأَنتَ فَعَلتَ هٰذا بِـٔالِهَتِنا يٰإِبرٰهيمُ (آيت : 62) |
|
چيائون ته اي ابراهيم! ڇا اسان جي معبودن سان هيءَ ڪم تو ڪيو آهي؟ |
| قالَ بَل فَعَلَهُ كَبيرُهُم هٰذا فَسـَٔلوهُم إِن كانوا يَنطِقونَ (آيت : 63) |
|
ابراهيم چيو ته بلڪه اهو ڪم انهن جي هن وڏي ڪيو هوندو پوءِ انهن (بتن) کان پڇو جيڪڏهن اهي ڳالهائين ٿا. |
| فَرَجَعوا إِلىٰ أَنفُسِهِم فَقالوا إِنَّكُم أَنتُمُ الظّٰلِمونَ (آيت : 64) |
|
پوءِ اهي فڪر ۾ پئجي ويا، پوءِ (پاڻ ۾ ) چيائون ته بيشڪ اوهين پاڻ ئي ظالم آهيو. |
| ثُمَّ نُكِسوا عَلىٰ رُءوسِهِم لَقَد عَلِمتَ ما هٰؤُلاءِ يَنطِقونَ (آيت : 65) |
|
پوءِ شرم کان سر جهڪايائون چيائون ته اي ابراهيم !) تون ته ڄاڻين ٿو ته هي (بت) ڳالهائين نه ٿا. |
| قالَ أَفَتَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ ما لا يَنفَعُكُم شَيـًٔا وَلا يَضُرُّكُم (آيت : 66) |
|
ابراهيم چيو ته ڇا پوءِ اوهين الله کانسواءِ اهڙيءَ شيءِ کي پوڄيو ٿا جا نه اوهان کي ڪجهه فائدو پهچائي ٿي ۽ نه اوهان کي نقصان پهچائي ٿي. |
| أُفٍّ لَكُم وَلِما تَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ أَفَلا تَعقِلونَ (آيت : 67) |
|
اوهان تي ۽ الله کانسواءِ جن کي پوڄيو ٿا، تن تي حيف هجي. ڇا پوءِ نه ٿا سمجهو؟ |
| قالوا حَرِّقوهُ وَانصُروا ءالِهَتَكُم إِن كُنتُم فٰعِلينَ (آيت : 68) |
|
انهن چيو ته ابراهيم کي ساڙيو ۽ پنهنجي معبودن جي مدد ڪريو جيڪڏهن اوهين ڪجهه ڪرڻ وارا آهيو. |
| قُلنا يٰنارُ كونى بَردًا وَسَلٰمًا عَلىٰ إِبرٰهيمَ (آيت : 69) |
|
اسان چيو ته اي باهه! تون ابراهيم تي ٿڌي ۽ آرام (ڏيندڙ) ٿي. |
| وَأَرادوا بِهِ كَيدًا فَجَعَلنٰهُمُ الأَخسَرينَ (آيت : 70) |
|
۽ ابراهيم سان فريب ڪرڻ جو ارادو ڪيائون پوءِ اسان کين نهايت نقصان وارو ڪيو. |
| وَنَجَّينٰهُ وَلوطًا إِلَى الأَرضِ الَّتى بٰرَكنا فيها لِلعٰلَمينَ (آيت : 71) |
|
۽ اسان ان کي ۽ لوط کي ان زمين ڏي موڪلي بچايو جنهن ۾ اسان قومن لاءِ برڪت رکي آهي. |
| وَوَهَبنا لَهُ إِسحٰقَ وَيَعقوبَ نافِلَةً وَكُلًّا جَعَلنا صٰلِحينَ (آيت : 72) |
|
۽ اسان انکي اسحاق بخشيو ۽ زياده يعقوب (به ڏنو) ۽ سڀني کي نيڪ بخت ڪيوسون. |
| وَجَعَلنٰهُم أَئِمَّةً يَهدونَ بِأَمرِنا وَأَوحَينا إِلَيهِم فِعلَ الخَيرٰتِ وَإِقامَ الصَّلوٰةِ وَإيتاءَ الزَّكوٰةِ وَكانوا لَنا عٰبِدينَ (آيت : 73) |
|
۽ اسان کين اڳواڻ ڪيو جو اسان جي حڪم سان رستو ڏيکاريندا هئا ۽ کين ڀلائين ڪرڻ ۽ نماز قائم ڪرڻ ۽ زڪوات ڏيڻ جو وحي ڪيوسون. ۽ اهي اسان جي عبادت ڪندڙ هئا. |
| وَلوطًا ءاتَينٰهُ حُكمًا وَعِلمًا وَنَجَّينٰهُ مِنَ القَريَةِ الَّتى كانَت تَعمَلُ الخَبٰئِثَ إِنَّهُم كانوا قَومَ سَوءٍ فٰسِقينَ (آيت : 74) |
|
۽ اسان لوط کي حڪمت ۽ علم ڏنو، ۽ کيس ان ڳوٺ کان بچائي ڪڍيوسون جيڪي بڇڙا ڪم ڪندا هئا. بيشڪ اهي بڇڙي نافرمان قوم هئي |
| وَأَدخَلنٰهُ فى رَحمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 75) |
|
۽ ان کي پنهنجي رحمت ۾ داخل ڪيوسون. بيشڪ اهو نيڪ بختن مان هو. |
| وَنوحًا إِذ نادىٰ مِن قَبلُ فَاستَجَبنا لَهُ فَنَجَّينٰهُ وَأَهلَهُ مِنَ الكَربِ العَظيمِ (آيت : 76) |
|
۽ نوح کي (ياد ڪر) جڏهن اُن (ابراهيم ۽ لوط کان) اڳي (الله کي) سڏيو پوءِ اسان ان جي دعا قبول ڪئي پوءِ ان کي ۽ ان جي گهر وارن کي وڏي گهٻراهٽ کان بچايوسون. |
| وَنَصَرنٰهُ مِنَ القَومِ الَّذينَ كَذَّبوا بِـٔايٰتِنا إِنَّهُم كانوا قَومَ سَوءٍ فَأَغرَقنٰهُم أَجمَعينَ (آيت : 77) |
|
۽ کيس اهڙيءَ قوم تي غالب ڪيوسون جن اسان جي آيتن کي ڪوڙو ڪيو. بيشڪ اُهي بڇڙي قوم هئا، پوءِ اسان انهن سڀني کي ٻوڙيو. |
| وَداوۥدَ وَسُلَيمٰنَ إِذ يَحكُمانِ فِى الحَرثِ إِذ نَفَشَت فيهِ غَنَمُ القَومِ وَكُنّا لِحُكمِهِم شٰهِدينَ (آيت : 78) |
|
۽ دائود ۽ سليمان کي (ياد ڪر) جڏهن پوک جي باري ۾ فيصلو ٿي ڪيائون، جڏهن هڪ قوم جون ٻڪريون رات جو اُن کي ڀيلي ويون ۽ اسين انهن جي فيصلي ڪرڻ وقت حاضر هئاسون. |
| فَفَهَّمنٰها سُلَيمٰنَ وَكُلًّا ءاتَينا حُكمًا وَعِلمًا وَسَخَّرنا مَعَ داوۥدَ الجِبالَ يُسَبِّحنَ وَالطَّيرَ وَكُنّا فٰعِلينَ (آيت : 79) |
|
پوءِ اسان اهو (فيصلو) سليمان کي سمجهايو. هوڏانهن ٻنهين کي اسان حڪمت ۽ علم ڏنو هو. ۽ اسان دائود سان گڏ جبلن ۽ پکين کي تابع ڪيو جي تسبيح پڙهندا هئا. ۽ (اهي سڀ ڪم) اسين ڪرڻ وار ا هئاسون. |
| وَعَلَّمنٰهُ صَنعَةَ لَبوسٍ لَكُم لِتُحصِنَكُم مِن بَأسِكُم فَهَل أَنتُم شٰكِرونَ (آيت : 80) |
|
۽ اسان دائود کي اوهان لاءِ هڪ لباس بنائڻ سيکاريو هن لاءِ ته (اهو لباس) اوهان کي اوهان جي لڙائي ۾ بچائي ڇا پوءِ اوهين احسان مڃڻ وارا آهيو؟ |
| وَلِسُلَيمٰنَ الرّيحَ عاصِفَةً تَجرى بِأَمرِهِ إِلَى الأَرضِ الَّتى بٰرَكنا فيها وَكُنّا بِكُلِّ شَيءٍ عٰلِمينَ (آيت : 81) |
|
۽ اسان هوا کي جا سخت لڳي ٿي سليمان جي تابع ڪيو، اها سندس حڪم سان ان زمين ڏي هلي ٿي جنهن ۾ اسان برڪت رکي آهي. ۽ اسين سڀ ڪنهن شيءِ جا ڄاڻندڙ هئاسون |
| وَمِنَ الشَّيٰطينِ مَن يَغوصونَ لَهُ وَيَعمَلونَ عَمَلًا دونَ ذٰلِكَ وَكُنّا لَهُم حٰفِظينَ (آيت : 82) |
|
۽ شيطانن مان انهن کي (سندس تابع ڪيوسون) جي ان لاءِ ٽٻيون هڻندا هئا ۽ ان کانسواءِ ٻيا ڪم (به) ڪندا هئا. ۽ اسين سندن نگهبان هئاسون. |
| وَأَيّوبَ إِذ نادىٰ رَبَّهُ أَنّى مَسَّنِىَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرحَمُ الرّٰحِمينَ (آيت : 83) |
|
۽ ايوب کي (ياد ڪر) جڏهن ان پنهنجي پاليندڙ کي سڏيو ته مون کي تڪليف پهتي آهي ۽ تون سڀني رحم ڪندڙن کان زياده رحم ڪندڙ آهين. |
| فَاستَجَبنا لَهُ فَكَشَفنا ما بِهِ مِن ضُرٍّ وَءاتَينٰهُ أَهلَهُ وَمِثلَهُم مَعَهُم رَحمَةً مِن عِندِنا وَذِكرىٰ لِلعٰبِدينَ (آيت : 84) |
|
پوءِ اسان سندس دعا قبول ڪئي پوءِ کيس جا تڪليف هئي سا لاٿي سون ۽ اسان کيس سندس ٻارٻچا ۽ انهن سان گڏ انهن جهڙا (ٻيا به) ڏنا، پنهنجي طرفان مهرباني ڪري ۽ هن لاءِ ته عبادت ڪندڙن لاءِ نصيحت هجي. |
| وَإِسمٰعيلَ وَإِدريسَ وَذَا الكِفلِ كُلٌّ مِنَ الصّٰبِرينَ (آيت : 85) |
|
۽ اسماعيل ۽ ادريس ۽ ذوالڪفل کي (ياد ڪر). سڀئي صبر وارن مان هئا. |
| وَأَدخَلنٰهُم فى رَحمَتِنا إِنَّهُم مِنَ الصّٰلِحينَ (آيت : 86) |
|
۽ اسان کين پنهنجي رحمت ۾ داخل ڪيو. بيشڪ اهي نيڪي ڪرڻ وارن مان هئا. |
| وَذَا النّونِ إِذ ذَهَبَ مُغٰضِبًا فَظَنَّ أَن لَن نَقدِرَ عَلَيهِ فَنادىٰ فِى الظُّلُمٰتِ أَن لا إِلٰهَ إِلّا أَنتَ سُبحٰنَكَ إِنّى كُنتُ مِنَ الظّٰلِمينَ (آيت : 87) |
|
۽ مڇي واري (يونس) کي (ياد ڪر) جڏهن ڪاوڙجي هليو پوءِ خيال ڪيائين ته اسين مٿس تنگي نه ڪنداسون پوءِ اونداهين ۾ سڏيائين ته توکانسواءِ ڪو حاڪم نه آهي، تون پاڪ آهين. بيشڪ آءُ ظالمن مان هوس. |
| فَاستَجَبنا لَهُ وَنَجَّينٰهُ مِنَ الغَمِّ وَكَذٰلِكَ نُۨجِى المُؤمِنينَ (آيت : 88) |
|
پوءِ اسان سندس دعا قبول ڪئي ۽ ان کي غم کان بچايوسون، ۽ اهڙيءَ طرح ايمان وارن کي بچايون ٿا. |
| وَزَكَرِيّا إِذ نادىٰ رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرنى فَردًا وَأَنتَ خَيرُ الوٰرِثينَ (آيت : 89) |
|
۽ زڪريا کي (ياد ڪر) جڏهن ان پنهنجي پاليندڙ کي سڏيو ته اي منهنجا پاليندڙ! مون کي اڪيلو نه ڇڏ، ۽ تون سڀني وارثن کان چڱو وارث آهين. |
| فَاستَجَبنا لَهُ وَوَهَبنا لَهُ يَحيىٰ وَأَصلَحنا لَهُ زَوجَهُ إِنَّهُم كانوا يُسٰرِعونَ فِى الخَيرٰتِ وَيَدعونَنا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكانوا لَنا خٰشِعينَ (آيت : 90) |
|
پوءِ اسان سندس دعا قبول ڪئي ۽ اسان ان کي يحيٰ بخشيو ۽ اسان ان لاءِ سندس زال کي درست (قابل اولاد) ڪيو. بيشڪ اهي نيڪ ڪمن ۾ جلدي ڪندا هئا ۽ اسان کي اميد ۽ ڊپ سان سڏيندا هئا. ۽ اسان جي اڳيان عاجزي ڪندڙ هئا. |
| وَالَّتى أَحصَنَت فَرجَها فَنَفَخنا فيها مِن روحِنا وَجَعَلنٰها وَابنَها ءايَةً لِلعٰلَمينَ (آيت : 91) |
|
۽ اها زال (ياد ڪر) جنهن پنهنجي اگهڙ کي بچايو پوءِ اسان ان ۾ پنهنجو روح ڦوڪيو، ۽ ان کي ۽ سندس پٽ کي قومن لاءِ نشاني ڪيوسون. |
| إِنَّ هٰذِهِ أُمَّتُكُم أُمَّةً وٰحِدَةً وَأَنا۠ رَبُّكُم فَاعبُدونِ (آيت : 92) |
|
بيشڪ اهو اوهان جو دين هڪ دين آهي ۽ آءُ اوهان جو پاليندڙ آهيان پوءِ منهنجي عبادت ڪريو. |
| وَتَقَطَّعوا أَمرَهُم بَينَهُم كُلٌّ إِلَينا رٰجِعونَ (آيت : 93) |
|
۽ انهن پاڻ ۾ پنهنجي ڪم کي جدا جدا ڪري ڇڏيو سڀئي اسان ڏي ئي موٽي اچڻ وارا آهن. |
| فَمَن يَعمَل مِنَ الصّٰلِحٰتِ وَهُوَ مُؤمِنٌ فَلا كُفرانَ لِسَعيِهِ وَإِنّا لَهُ كٰتِبونَ (آيت : 94) |
|
پوءِ جيڪو به ڪجهه چڱا ڪم ڪندو ۽ اهو ايمان وارو هوندو تنهن جي ڪوشش جي بي قدري نه ٿيندي. ۽ بيشڪ اسين ان (جي ڪوشش) کي لکندڙ آهيون. |
| وَحَرٰمٌ عَلىٰ قَريَةٍ أَهلَكنٰها أَنَّهُم لا يَرجِعونَ (آيت : 95) |
|
۽ جنهن به ڳوٺ کي اسان برباد ڪيو تنهن تي هيءَ ڳالهه مقرر ٿيل هئي ته اهي نه موٽندا. |
| حَتّىٰ إِذا فُتِحَت يَأجوجُ وَمَأجوجُ وَهُم مِن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلونَ (آيت : 96) |
|
تانجو جڏهن ياجوج ماجوج تي فتح ٿيندي ۽ اهي سڀ ڪنهن بلنديءَ کان هيٺ ڪرندا. |
| وَاقتَرَبَ الوَعدُ الحَقُّ فَإِذا هِىَ شٰخِصَةٌ أَبصٰرُ الَّذينَ كَفَروا يٰوَيلَنا قَد كُنّا فى غَفلَةٍ مِن هٰذا بَل كُنّا ظٰلِمينَ (آيت : 97) |
|
۽ سچو وعدو ويجهو ٿيندو ته ان ئي وقت ڪافرن جون اکيون کليون رهجي وينديون (چوندا ته) اسان لاءِ وڏي خرابي آهي، بيشڪ اسين هن کان غفلت ۾ هئاسون پر ظالم هئاسون. |
| إِنَّكُم وَما تَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُم لَها وٰرِدونَ (آيت : 98) |
|
بيشڪ اوهين (پاڻ) ۽ جن جي اوهين الله کانسواءِ عبادت ڪريو ٿا سي دوزخ جو ٻارڻ آهيو اوهين ان ۾ ئي گهڙڻ وارا آهيو. |
| لَو كانَ هٰؤُلاءِ ءالِهَةً ما وَرَدوها وَكُلٌّ فيها خٰلِدونَ (آيت : 99) |
|
جيڪڏهن اهي معبود هجن ها ته ان ۾ نه گهڙن ها. ۽ سڀئي ان ۾ پيا رهندا. |
| لَهُم فيها زَفيرٌ وَهُم فيها لا يَسمَعونَ (آيت : 100) |
|
انهن کي ان ۾ دانهون ڪرڻيون پونديون ۽ اهي ان ۾ (ڪجهه به) نه ٻڌندا. |
| إِنَّ الَّذينَ سَبَقَت لَهُم مِنَّا الحُسنىٰ أُولٰئِكَ عَنها مُبعَدونَ (آيت : 101) |
|
بيشڪ جن لاءِ اسان جي طرفان چڱائي اڳي مقرر ٿي چڪي آهي، سي ان کان پري ڪيل هوندا، |
| لا يَسمَعونَ حَسيسَها وَهُم فى مَا اشتَهَت أَنفُسُهُم خٰلِدونَ (آيت : 102) |
|
ان جو ٿورو آواز به نه ٻڌندا، ۽ سندن نفس جيڪا خواهش ڪندا تنهن ۾ اهي (ماڻهو) پيا رهندا، |
| لا يَحزُنُهُمُ الفَزَعُ الأَكبَرُ وَتَتَلَقّىٰهُمُ المَلٰئِكَةُ هٰذا يَومُكُمُ الَّذى كُنتُم توعَدونَ (آيت : 103) |
|
کين اهو وڏو ڊپ به غمگين نه ڪندو ۽ انهن کي ملائڪ وٺڻ ايندا (۽ چوندن ته) هي اوهان جو اهو ڏينهن آهي جنهن جو اوهان سان وعدو ڪيو ويندو هو. |
| يَومَ نَطوِى السَّماءَ كَطَىِّ السِّجِلِّ لِلكُتُبِ كَما بَدَأنا أَوَّلَ خَلقٍ نُعيدُهُ وَعدًا عَلَينا إِنّا كُنّا فٰعِلينَ (آيت : 104) |
|
جنهن ڏينهن اسين آسمان کي ويڙهينداسون لکيل ڳالهين وارو ڪاغذ کي ويڙهڻ وانگر، جيئن اسان شروع ۾ پيدا ڪيو تيئن ٻيهر پيدا ڪنداسون، اهو وعدو اسان تي لازم آهي، اهو اسان کي پورو ڪرڻو آهي |
| وَلَقَد كَتَبنا فِى الزَّبورِ مِن بَعدِ الذِّكرِ أَنَّ الأَرضَ يَرِثُها عِبادِىَ الصّٰلِحونَ (آيت : 105) |
|
۽ بيشڪ اسان تورات کان پوءِ زبور ۾ لکيو آهي ته منهنجا نيڪ بخت ٻانها زمين جا مالڪ ٿيندا. |
| إِنَّ فى هٰذا لَبَلٰغًا لِقَومٍ عٰبِدينَ (آيت : 106) |
|
بيشڪ ان (ڳالهه) ۾ عبادت ڪرڻ واريءَ قوم لاءِ (مطلب جي) پورائي آهي. |
| وَما أَرسَلنٰكَ إِلّا رَحمَةً لِلعٰلَمينَ (آيت : 107) |
|
۽ (اي پيغمبر !) اسان توکي رڳو جهان وارن لاءِ رحمت ڪري موڪليو آهي. |
| قُل إِنَّما يوحىٰ إِلَىَّ أَنَّما إِلٰهُكُم إِلٰهٌ وٰحِدٌ فَهَل أَنتُم مُسلِمونَ (آيت : 108) |
|
تون چو ته مون ڏي رڳو هيءَ حڪم موڪليو وڃي ٿو ته اوهان جو معبود هڪ معبود آهي. ڇا پوءِ اوهين فرمانبردار آهيو؟ |
| فَإِن تَوَلَّوا فَقُل ءاذَنتُكُم عَلىٰ سَواءٍ وَإِن أَدرى أَقَريبٌ أَم بَعيدٌ ما توعَدونَ (آيت : 109) |
|
پوءِ جيڪڏهن ڦرن ته تون چو ته مون اوهان (سڀني) کي هڪجهڙو خبردار ڪيو آهي ۽ جو اوهان سان وعدو ڪيو وڃي ٿو سو نه ٿو ڄاڻان ته ويجهو آهي يا پري آهي. |
| إِنَّهُ يَعلَمُ الجَهرَ مِنَ القَولِ وَيَعلَمُ ما تَكتُمونَ (آيت : 110) |
|
بيشڪ الله پڌري ڳالهه کي ڄاڻي ٿو ۽ جنهن کي لڪايو ٿا تنهن کي به ڄاڻي ٿو. |
| وَإِن أَدرى لَعَلَّهُ فِتنَةٌ لَكُم وَمَتٰعٌ إِلىٰ حينٍ (آيت : 111) |
|
۽ آءُ نه ٿو ڄاڻان ته متان نه (اها ٺهرايل دير) اوهان لاءِ هڪ آزمائش هجي ۽ هڪ وقت تائين فائدي وٺڻ لاءِ هجي. |
| قٰلَ رَبِّ احكُم بِالحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحمٰنُ المُستَعانُ عَلىٰ ما تَصِفونَ (آيت : 112) |
|
(رسول) چيو ته اي منهنجا پاليندڙ! انصاف سان فيصلو ڪر ۽ اسان جوپاليندڙ وڏو مهربان آهي جيڪي اوهين بيان ڪريو ٿا تنهن جي مقابلي ۾ ان کان مدد گهري وڃي ٿي. |