| الر تِلكَ ءايٰتُ الكِتٰبِ وَقُرءانٍ مُبينٍ (آيت : 1) |
|
ﲺ (الف ــ لام ــ را)، هي آيتون آهن ڪتاب ۽ پڌري قرآن جون |
| رُبَما يَوَدُّ الَّذينَ كَفَروا لَو كانوا مُسلِمينَ (آيت : 2) |
|
پري ناهي جو هڪڙو وقت اهڙو به اچي، جو اهيئي ماڻهو جن (حق جي دعوت) قبول ڪرڻ کان انڪار ڪيو آهي، پڇتائي چوندا ته جيڪر اسان مسلمان هجون ها |
| ذَرهُم يَأكُلوا وَيَتَمَتَّعوا وَيُلهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 3) |
|
ڇڏين ته وتن کائيندا پيئندا مزا ڪندا ۽ اجائي ســَـڌَ ڀل کين غفلت ۾ وجهي ڇڏي، سگهوئي سڀ ڪجهه ڄاڻي وٺندا |
| وَما أَهلَكنا مِن قَريَةٍ إِلّا وَلَها كِتابٌ مَعلومٌ (آيت : 4) |
|
اسان هن کان اڳ جنهن به ڳوٺ کي برباد ڪيو آهي ته ان لاءِ عمل جي مهلت جو مدو اڳيئي لکجي چڪو هو |
| ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها وَما يَستَـٔخِرونَ (آيت : 5) |
|
ڪابه قوم پنهنجي مقرر ڪيل وقت کان اڳ نڪي تباهه ٿي سگهي ٿي ۽ نه وري ان کان پوءِ بچيل رهي سگهي ٿي |
| وَقالوا يٰأَيُّهَا الَّذى نُزِّلَ عَلَيهِ الذِّكرُ إِنَّكَ لَمَجنونٌ (آيت : 6) |
|
اهي ماڻهو ٿا چون ته "اي شخص جنهن تي هيءُ قرآن نازل ٿيو آهي، تون ته پڪ سان چريو آهين |
| لَو ما تَأتينا بِالمَلٰئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 7) |
|
جيڪڏهن سچو آهين ته پوءِ اسان ڏي ملائڪ ڇو نه ٿو وٺي اچين؟" |
| ما نُنَزِّلُ المَلٰئِكَةَ إِلّا بِالحَقِّ وَما كانوا إِذًا مُنظَرينَ (آيت : 8) |
|
اسان ملائڪ ائين نه لاهيندا آهيون. اهي جڏهن لهندا آهن ته حق کڻي لهندا آهن ۽ پوءِ ماڻهن کي ڪا مهلت نه ملندي آهي |
| إِنّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَإِنّا لَهُ لَحٰفِظونَ (آيت : 9) |
|
هيءُ قرآن، اسان ئي نازل ڪيو آهي ۽ اسان ئي ان جا حفاظت ڪندڙ آهيون |
| وَلَقَد أَرسَلنا مِن قَبلِكَ فى شِيَعِ الأَوَّلينَ (آيت : 10) |
|
اي نبي! اسان توکان اڳ ڪيترين ئي آڳاٽين قومن ۾ رسول موڪلي چڪا آهيون |
| وَما يَأتيهِم مِن رَسولٍ إِلّا كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 11) |
|
۽ وري ائين ڪڏهن به نه ٿيو آهي، جو وٽن ڪو رسول آيو هجي ۽ انهن ان تي چٿرون نه ڪيون هجن |
| كَذٰلِكَ نَسلُكُهُ فى قُلوبِ المُجرِمينَ (آيت : 12) |
|
اهڙيءَ طرح ڏوهارين جي دلين ۾ ته اسان هن چٿر کي وجهي ڇڏيندا آهيون |
| لا يُؤمِنونَ بِهِ وَقَد خَلَت سُنَّةُ الأَوَّلينَ (آيت : 13) |
|
هو ان تي ايمان نه آڻيندا آهن. اصل کان وٺي انهيءَ قسم جي ماڻهن جو اهوئي طريقو هلندو ٿو اچي |
| وَلَو فَتَحنا عَلَيهِم بابًا مِنَ السَّماءِ فَظَلّوا فيهِ يَعرُجونَ (آيت : 14) |
|
جيڪڏهن اسان انهن لاءِ آسمان جو ڪو دروازو کولي ڇڏيون ها ۽ هو ان مان مٿي چڙهندا به وڃن ها |
| لَقالوا إِنَّما سُكِّرَت أَبصٰرُنا بَل نَحنُ قَومٌ مَسحورونَ (آيت : 15) |
|
تڏهن به هو ائين ئي چون ها ته اسانجي اکين دوکو کاڌو آهي، نه پر اسان تي ته جادو ڪيو ويو آهي |
| وَلَقَد جَعَلنا فِى السَّماءِ بُروجًا وَزَيَّنّٰها لِلنّٰظِرينَ (آيت : 16) |
|
اها اسانجي ئي قدرت آهي، جو اسان آسمان ۾ ڪيترائي مضبوط قلعا بڻايا آهن، جن کي ڏسندڙن لاءِ (تارن سان) سينگاريو آهي |
| وَحَفِظنٰها مِن كُلِّ شَيطٰنٍ رَجيمٍ (آيت : 17) |
|
۽ هر تـڙيل شيطان کان انهن کي محفوظ ڪري ڇڏيو آهي |
| إِلّا مَنِ استَرَقَ السَّمعَ فَأَتبَعَهُ شِهابٌ مُبينٌ (آيت : 18) |
|
باقي ڪو لڪي ڪجهه ٻڌي وٺي ٿو ته هڪڙي ٻرندڙ اماڙي (ميزائل وانگر) سندس ڪڍ پوي ٿي |
| وَالأَرضَ مَدَدنٰها وَأَلقَينا فيها رَوٰسِىَ وَأَنبَتنا فيها مِن كُلِّ شَيءٍ مَوزونٍ (آيت : 19) |
|
زمين کي اسان وڇائي ڇڏيو آهي ۽ منجهس جبل کوڙي ڇڏيا آهن ۽ ان ۾ هر قسم جون زمين مان ڦٽندڙ شيون مناسب انداز ۾ اُپايون آهن |
| وَجَعَلنا لَكُم فيها مَعٰيِشَ وَمَن لَستُم لَهُ بِرٰزِقينَ (آيت : 20) |
|
۽ منجهس زندگي گذارڻ جا سامان مهيا ڪيا آهن، توهان لاءِ به ۽ انهيءَ مخلوق لاءِ به جن جا رازق توهان ناهيو |
| وَإِن مِن شَيءٍ إِلّا عِندَنا خَزائِنُهُ وَما نُنَزِّلُهُ إِلّا بِقَدَرٍ مَعلومٍ (آيت : 21) |
|
ڪابه شيءِ اهڙي ناهي، جنهن جا خزانا اسان وٽ نه هجن ۽ جيڪا به شيءِ اسان نازل ڪريون ٿا، هڪڙي مقرر ڪيل مقدار ۾ نازل ڪريون ٿا |
| وَأَرسَلنَا الرِّيٰحَ لَوٰقِحَ فَأَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَسقَينٰكُموهُ وَما أَنتُم لَهُ بِخٰزِنينَ (آيت : 22) |
|
وري پاڻيءَ سان ڀريل هوائن (يعني ڪڪرن) کي به اسان ئي موڪليون ٿا، پوءِ آسمان مان پاڻي وسايون ٿا ۽ اهو توهانکي پياريون ٿا، ۽ انهيءَ جو ذخيرو ڪو توهان جي هٿ وس ته ناهي |
| وَإِنّا لَنَحنُ نُحيۦ وَنُميتُ وَنَحنُ الوٰرِثونَ (آيت : 23) |
|
۽ اسان ئي جيئاريون ٿا ۽ ماريون ٿا ۽ اسان ئي ته سڀني جا وارث آهيون |
| وَلَقَد عَلِمنَا المُستَقدِمينَ مِنكُم وَلَقَد عَلِمنَا المُستَـٔخِرينَ (آيت : 24) |
|
اسانکي معلوم آهن، جيڪي توهان مان اڳ ٿي گذريا آهن ۽ انهن کي به ڄاڻون ٿا جيڪي پوءِ اچڻا آهن |
| وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحشُرُهُم إِنَّهُ حَكيمٌ عَليمٌ (آيت : 25) |
|
بيشڪ تنهنجو رب سڀني کي ميڙي گڏ ڪندو، هو حڪمت وارو به آهي ۽ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ به آهي |
| وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 26) |
|
اسان انسان کي سڪي ٺوٺ ٿي ويل ڪــِـني گاري واري مٽيءَ مان پيدا ڪيو |
| وَالجانَّ خَلَقنٰهُ مِن قَبلُ مِن نارِ السَّمومِ (آيت : 27) |
|
۽ ان کان اڳ جنن کي وري باهه جي ڄڀيءَ مان پيدا ڪيو هئوسون |
| وَإِذ قالَ رَبُّكَ لِلمَلٰئِكَةِ إِنّى خٰلِقٌ بَشَرًا مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 28) |
|
پوءِ ياد ڪريو جڏهن تنهنجي رب ملائڪن کي چيو ته "مان ڪــِـني ٿيل گاري جي ٺوٺ سڪل مٽيءَ مان هڪ بشر پيدا ڪرڻ وارو آهيان |
| فَإِذا سَوَّيتُهُ وَنَفَختُ فيهِ مِن روحى فَقَعوا لَهُ سٰجِدينَ (آيت : 29) |
|
پوءِ جڏهن مان ان کي ٺاهي راس ڪيان ۽ ان ۾ پنهنجي روح مان ڪجهه ڦوڪيان ته توهان سڀئي سندس آڏو سجدي ۾ هليا وڃجو" |
| فَسَجَدَ المَلٰئِكَةُ كُلُّهُم أَجمَعونَ (آيت : 30) |
|
اهڙيءَ طرح سڀني ملائڪن گڏجي سجدو ڪيو |
| إِلّا إِبليسَ أَبىٰ أَن يَكونَ مَعَ السّٰجِدينَ (آيت : 31) |
|
سواءِ ابليس جي، هن سجدو ڪرڻ وارن ۾ شامل ٿيڻ کان انڪار ڪيو |
| قالَ يٰإِبليسُ ما لَكَ أَلّا تَكونَ مَعَ السّٰجِدينَ (آيت : 32) |
|
رب پڇيس: "اي ابليس! توکي ڇا ٿيو جو تون سجدو ڪندڙن ۾ شامل نه ٿـئين؟" |
| قالَ لَم أَكُن لِأَسجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقتَهُ مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 33) |
|
هن جواب ۾ چيو: "منهنجو اهو شان ناهي ته مان هڪ بشر کي سجدو ڪريان، جنهن کي تو ڪــِـني ٿيل گاري جي ٺوٺ سڪل مٽيءَ منجهان خلقيو آهي" |
| قالَ فَاخرُج مِنها فَإِنَّكَ رَجيمٌ (آيت : 34) |
|
رب چيس: "چڱو پوءِ نڪر هتان تون مردود آهين |
| وَإِنَّ عَلَيكَ اللَّعنَةَ إِلىٰ يَومِ الدّينِ (آيت : 35) |
|
۽ توتي حساب ڪتاب جي ڏينهن تائين لعنت آهي" |
| قالَ رَبِّ فَأَنظِرنى إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 36) |
|
هن چيو: "منهنجا رب! ائين آهي ته پوءِ مونکي ان ڏينهن تائين مهلت ڏي جڏهن سڀئي ماڻهو وري اٿاريا ويندا" |
| قالَ فَإِنَّكَ مِنَ المُنظَرينَ (آيت : 37) |
|
فرمايائين: "چڱو توکي مهلت آهي |
| إِلىٰ يَومِ الوَقتِ المَعلومِ (آيت : 38) |
|
انهيءَ ڏينهن تائين جنهن جو وقت اسانکي معلوم آهي" |
| قالَ رَبِّ بِما أَغوَيتَنى لَأُزَيِّنَنَّ لَهُم فِى الأَرضِ وَلَأُغوِيَنَّهُم أَجمَعينَ (آيت : 39) |
|
هن چيو: "منهنجا رب! جيئن تو مونکي ڀٽڪايو آهي، تيئن مان به انهن لاءِ زمين ۾ ڪشش جا سامان پيدا ڪري انهن سڀني کي ڀٽڪائيندس |
| إِلّا عِبادَكَ مِنهُمُ المُخلَصينَ (آيت : 40) |
|
سواءِ تنهنجي انهن ٻانهن جي جن کي تو انهن مان خالص پنهنجو ڪيو هوندو" |
| قالَ هٰذا صِرٰطٌ عَلَىَّ مُستَقيمٌ (آيت : 41) |
|
فرمايائين: "اهو (اخلاص) مون تائين پهچڻ جو سڌو رستو آهي |
| إِنَّ عِبادى لَيسَ لَكَ عَلَيهِم سُلطٰنٌ إِلّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الغاوينَ (آيت : 42) |
|
بيشڪ جيڪي منهنجا سچا پچا ٻانها آهن، انهن تي تنهنجو ڪوبه وَس نه هلندو. تنهنجو وس ته رڳو انهن ڀٽڪيل ماڻهن تي ئي هلندو، جيڪي تنهنجي پٺيان لڳندا |
| وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوعِدُهُم أَجمَعينَ (آيت : 43) |
|
۽ انهن سڀني لاءِ جهنم جو وعيد (انجام) آهي |
| لَها سَبعَةُ أَبوٰبٍ لِكُلِّ بابٍ مِنهُم جُزءٌ مَقسومٌ (آيت : 44) |
|
اهو (جهنم) جنهن جا ست دروازا آهن، هرهڪ دروازي کي انهن مان پنهنجو حـصو ورهائي ڏنل آهي |
| إِنَّ المُتَّقينَ فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 45) |
|
ٻئي طرف متقي شخص باغن ۽ چشمن جي وچ ۾ هوندا |
| ادخُلوها بِسَلٰمٍ ءامِنينَ (آيت : 46) |
|
۽ کين چيو ويندو ته ٿي وڃو انهن ۾ داخل سلامتيءَ سان، بنا ڪنهن خوف خطري جي |
| وَنَزَعنا ما فى صُدورِهِم مِن غِلٍّ إِخوٰنًا عَلىٰ سُرُرٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 47) |
|
سندن دلين ۾ جيڪو ٿورو کوٽ هوندو، تنهنکي اسان ڪڍي ڦٽو ڪنداسون، هو پاڻ ۾ ڀائر بڻجي هڪ ٻئي جي آمهون سامهون تـختن تي ٿي ويهندا |
| لا يَمَسُّهُم فيها نَصَبٌ وَما هُم مِنها بِمُخرَجينَ (آيت : 48) |
|
اتي کين نڪي ڪا تڪليف ڪرڻي پوندي ۽ نه وري هو اتان ڪڍيا ويندا |
| نَبِّئ عِبادى أَنّى أَنَا الغَفورُ الرَّحيمُ (آيت : 49) |
|
اي نبي! منهنجي ٻانهن کي ٻڌائي ڇڏ ته مان ڏاڍو معاف ڪري ڇڏيندڙ ۽ رحيم آهيان |
| وَأَنَّ عَذابى هُوَ العَذابُ الأَليمُ (آيت : 50) |
|
پر تنهن سان گڏ منهنجو عذاب به ڏاڍو دردناڪ عذاب آهي |
| وَنَبِّئهُم عَن ضَيفِ إِبرٰهيمَ (آيت : 51) |
|
۽ کين ابراهيم جي مهمانن جو قصو ٻڌاءِ |
| إِذ دَخَلوا عَلَيهِ فَقالوا سَلٰمًا قالَ إِنّا مِنكُم وَجِلونَ (آيت : 52) |
|
جڏهن هو وٽس آيا ۽ چيائون: "توتي سلامتي هجي" ته هن چين: "اسان کي توهان کان ڀؤ ٿو ٿئي" |
| قالوا لا تَوجَل إِنّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰمٍ عَليمٍ (آيت : 53) |
|
هنن جواب ڏنو: "ڊڄ نه، اسان ته توکي هڪ ڏاڍي ڄاڻ ڀري پٽ جي خوشخبري ٿا ڏيون" |
| قالَ أَبَشَّرتُمونى عَلىٰ أَن مَسَّنِىَ الكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرونَ (آيت : 54) |
|
ابراهيم چيو: "ڇا توهان مونکي هن ڪراڙپ ۾ اولاد جي خوشخبري ٿا ڏيو؟ ڪجهه سوچيو ته سهين ته اها ڪهڙي خوشخبري ٿا مونکي ڏيو؟" |
| قالوا بَشَّرنٰكَ بِالحَقِّ فَلا تَكُن مِنَ القٰنِطينَ (آيت : 55) |
|
انهن وراڻي ڏني: "اسان توکي سچي خوشخبري ٿا ڏيون، تون نااميد نه ٿيءُ" |
| قالَ وَمَن يَقنَطُ مِن رَحمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضّالّونَ (آيت : 56) |
|
ابراهيم چين: "پنهنجي رب جي رحمت کان مايوس ته اهي ٿيندا آهن، جيڪي گمراهه هوندا آهن" |
| قالَ فَما خَطبُكُم أَيُّهَا المُرسَلونَ (آيت : 57) |
|
پوءِ ابراهيم پڇين: "اي (الله جا) موڪليل ملائڪو، ڪهڙي مهم تي نڪتا آهيو؟" |
| قالوا إِنّا أُرسِلنا إِلىٰ قَومٍ مُجرِمينَ (آيت : 58) |
|
چيائون: "اسان هڪ ڏوهاري قوم ڏانهن موڪليا ويا آهيون |
| إِلّا ءالَ لوطٍ إِنّا لَمُنَجّوهُم أَجمَعينَ (آيت : 59) |
|
جن ۾ لوط جا گهر وارا شامل ناهن، جن سڀني کي اسان بچائي وٺنداسون |
| إِلَّا امرَأَتَهُ قَدَّرنا إِنَّها لَمِنَ الغٰبِرينَ (آيت : 60) |
|
سواءِ سندس زال جي، جنهن جو مقدر (الله ٿو فرمائي ته) اسان اهو ڪيو آهي ته هوءَ پوئتي رهجي وڃڻ وارن ۾ شامل هوندي" |
| فَلَمّا جاءَ ءالَ لوطٍ المُرسَلونَ (آيت : 61) |
|
پوءِ جڏهن اهي موڪليل (ملائڪ) لوط جي گهر پهتا |
| قالَ إِنَّكُم قَومٌ مُنكَرونَ (آيت : 62) |
|
ته هن چين: "توهان ته اوپرا ٿا لڳو" |
| قالوا بَل جِئنٰكَ بِما كانوا فيهِ يَمتَرونَ (آيت : 63) |
|
هنن جواب ڏنو: "نه اصل ڳالهه اها آهي ته اسان اها شيءِ آندي آهي، جنهن جي اچڻ ۾ انهن شڪ پئي ڪيو |
| وَأَتَينٰكَ بِالحَقِّ وَإِنّا لَصٰدِقونَ (آيت : 64) |
|
اسان توکي سچ ٿا ٻڌايون ته اسان تو وٽ حق سان آيا آهيون |
| فَأَسرِ بِأَهلِكَ بِقِطعٍ مِنَ الَّيلِ وَاتَّبِع أَدبٰرَهُم وَلا يَلتَفِت مِنكُم أَحَدٌ وَامضوا حَيثُ تُؤمَرونَ (آيت : 65) |
|
تنهنڪري تون راتو واهه پنهنجي گهروارن کي ساڻ وٺي نڪري پئجانءِ ۽ پاڻ سندن پٺيان هلجانءِ ، توهان مان ڪوبه پوئتي نه ڏسي، بس سڌا اوڏانهن هليا وڃجو جيڏانهن توهان کي حڪم ڏنو پيو وڃي" |
| وَقَضَينا إِلَيهِ ذٰلِكَ الأَمرَ أَنَّ دابِرَ هٰؤُلاءِ مَقطوعٌ مُصبِحينَ (آيت : 66) |
|
۽ کيس اسان پنهنجو اهو فيصلو ڄاڻائي ڇڏيو ته صبح مس ٿيندو ته انهن ماڻهن جي پاڙ پٽي ويندي |
| وَجاءَ أَهلُ المَدينَةِ يَستَبشِرونَ (آيت : 67) |
|
ايتري ۾ شهر جا ماڻهو خوش ٿيندا اچي نڪتا |
| قالَ إِنَّ هٰؤُلاءِ ضَيفى فَلا تَفضَحونِ (آيت : 68) |
|
لوط چين: "اهي منهنجا مهمان آهن، مونکي خوار نه ڪريو |
| وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلا تُخزونِ (آيت : 69) |
|
الله کان ڊڄو، مونکي شرمندو نه ڪريو" |
| قالوا أَوَلَم نَنهَكَ عَنِ العٰلَمينَ (آيت : 70) |
|
هنن چيس: "ڇا اسان ڪيترائي ڀيرا توکي سڄيءَ دنيا جي ماڻهن جو واسطيدار بنجڻ کان منع نه ڪري چڪا آهيون؟" |
| قالَ هٰؤُلاءِ بَناتى إِن كُنتُم فٰعِلينَ (آيت : 71) |
|
لوط (تمام لاچار ٿي) چين: "جيڪڏهن توهان هروڀرو نٿا مــُـڙو ته هي منهنجون ڌيئر اٿوَ" |
| لَعَمرُكَ إِنَّهُم لَفى سَكرَتِهِم يَعمَهونَ (آيت : 72) |
|
تنهنجي حياتي جو قسم (اي نبي) اهي ته ان وقت نشي ۾ آپي کان نڪتا پئي ويا |
| فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ مُشرِقينَ (آيت : 73) |
|
نيٺ باک ڦٽندي ئي هڪ زبردست ڌڌڪي کڻي کين سوگهو ڪيو |
| فَجَعَلنا عٰلِيَها سافِلَها وَأَمطَرنا عَلَيهِم حِجارَةً مِن سِجّيلٍ (آيت : 74) |
|
۽ اسان سندن آباديءَ کي صفا اونڌو ڪري ڇڏيو ۽ مٿن مٽيءَ جي پڪن پٿرن جو وسڪارو لائي ڏنو |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايٰتٍ لِلمُتَوَسِّمينَ (آيت : 75) |
|
ان واقعي ۾ ڏاڍيون نشانيون آهن، انهن ماڻهن لاءِ جيڪي غور سان ڏسندا آهن |
| وَإِنَّها لَبِسَبيلٍ مُقيمٍ (آيت : 76) |
|
۽ اها جڳهه جتي هي واقعو پيش آيو هو، عام لنگهه وٽ آهي |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً لِلمُؤمِنينَ (آيت : 77) |
|
انهيءَ ۾ وڏو عبرت جو سامان آهي، انهن ماڻهن لاءِ جيڪي ايمان وارا آهن |
| وَإِن كانَ أَصحٰبُ الأَيكَةِ لَظٰلِمينَ (آيت : 78) |
|
۽ ايڪه وارا (به) ظالم هئا |
| فَانتَقَمنا مِنهُم وَإِنَّهُما لَبِإِمامٍ مُبينٍ (آيت : 79) |
|
پوءِ اسان انهن کان انتقام ورتوسون ۽ انهن ٻنهي قومن جا ڦـٽل آثار کليل عام رستي تي موجود آهن |
| وَلَقَد كَذَّبَ أَصحٰبُ الحِجرِ المُرسَلينَ (آيت : 80) |
|
۽ حجر جا ماڻهو به رسولن کي ڪوڙو سڏيندا رهيا |
| وَءاتَينٰهُم ءايٰتِنا فَكانوا عَنها مُعرِضينَ (آيت : 81) |
|
اسان کين پنهنجون آيتون موڪليون پر هو انهن نشانين کان منهن موڙيندا رهيا |
| وَكانوا يَنحِتونَ مِنَ الجِبالِ بُيوتًا ءامِنينَ (آيت : 82) |
|
هو جبل ٽـُـڪي گهر بڻائيندا هئا ۽ پنهنجي جاءِ تي خوف خطري کان محفوظ ٿي ويٺا هئا |
| فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ مُصبِحينَ (آيت : 83) |
|
پر پوءِ هڪ زبردست ڌڌڪي صبح سان ئي کڻي کين سوگهو ڪيو |
| فَما أَغنىٰ عَنهُم ما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 84) |
|
۽ سندن ڪئي ڪمائي ڪنهن ڪم نه آينِ |
| وَما خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما إِلّا بِالحَقِّ وَإِنَّ السّاعَةَ لَءاتِيَةٌ فَاصفَحِ الصَّفحَ الجَميلَ (آيت : 85) |
|
اسان آسمانن ۽ زمين کي ۽ انهن جي وچ وارين سڀني شين کي حق سچ جي ئي بنياد تي خلقيو آهي ۽ فيصلي جو وقت ضرور اچڻو آهي، پوءِ اي نبي! تون (انهن جي نامناسب حرڪتن کي) سهڻي نموني درگذر ڪري ڇڏ |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الخَلّٰقُ العَليمُ (آيت : 86) |
|
بيشڪ تنهنجو رب سڀني جو خالق آهي ۽ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ آهي |
| وَلَقَد ءاتَينٰكَ سَبعًا مِنَ المَثانى وَالقُرءانَ العَظيمَ (آيت : 87) |
|
اسان توکي وري وري پڙهڻ لائق ست آيتون عطا ڪيون آهن ۽ پڻ وڏي عظمت وارو قرآن |
| لا تَمُدَّنَّ عَينَيكَ إِلىٰ ما مَتَّعنا بِهِ أَزوٰجًا مِنهُم وَلا تَحزَن عَلَيهِم وَاخفِض جَناحَكَ لِلمُؤمِنينَ (آيت : 88) |
|
تون هن دنيا جي سامان ڏانهن اک کڻي به نه نهار، جيڪو اسان انهن مان ڪن ماڻهن کي ڏنو آهي ۽ نه سندن حالت تي ڪو ڏک ڪر. انهن کي ڇڏي ايمان وارن ڏانهن جــُـهڪ |
| وَقُل إِنّى أَنَا النَّذيرُ المُبينُ (آيت : 89) |
|
۽ (نه مڃڻ وارن کي) چئي ڇڏ ته "مان ته پڌرو ڊيڄاريندڙ آهيان" |
| كَما أَنزَلنا عَلَى المُقتَسِمينَ (آيت : 90) |
|
جهڙو چتاءُ اسان تفرقو پيدا ڪندڙن ڏانهن موڪليو هو |
| الَّذينَ جَعَلُوا القُرءانَ عِضينَ (آيت : 91) |
|
جن قرآن کي حـصا بخرا ڪري ڇڏيو |
| فَوَرَبِّكَ لَنَسـَٔلَنَّهُم أَجمَعينَ (آيت : 92) |
|
پوءِ قسم آهي تنهنجي رب جو، اسان انهن سڀني کان ضرور پڇنداسون |
| عَمّا كانوا يَعمَلونَ (آيت : 93) |
|
ته اهي ڇا ڇا پيا ڪندا رهيا آهن |
| فَاصدَع بِما تُؤمَرُ وَأَعرِض عَنِ المُشرِكينَ (آيت : 94) |
|
تنهنڪري اي نبي! جنهن شيءِ جو توکي حڪم ڏنو پيو وڃي سا کولي ٻڌائي ڇڏ ۽ شرڪ ڪندڙن جي ڪابه پرواهه نه ڪر |
| إِنّا كَفَينٰكَ المُستَهزِءينَ (آيت : 95) |
|
تنهنجي پاران انهن چٿرون ڪندڙن سان پڄڻ لاءِ اسان ڪافي آهيون |
| الَّذينَ يَجعَلونَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 96) |
|
جيڪي الله سان گڏ ڪنهن ٻئي کي به ٿا معبود بڻائن، تن کي ڄاڻُ ٿي خبر پوي |
| وَلَقَد نَعلَمُ أَنَّكَ يَضيقُ صَدرُكَ بِما يَقولونَ (آيت : 97) |
|
اسانکي خبر آهي ته جيڪي ڳالهيون اهي ڪن ٿا تن کان تنهنجي دل تي ڏاڍو بار ٿو ٿي پوي |
| فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ وَكُن مِنَ السّٰجِدينَ (آيت : 98) |
|
تنهنڪري (اهو لاهڻ لاءِ ) تون پنهنجي رب جي ساراهه سان گڏ سندس تسبيح ڪر ۽ سندس بارگاهه ۾ سجدا بجا آڻ |
| وَاعبُد رَبَّكَ حَتّىٰ يَأتِيَكَ اليَقينُ (آيت : 99) |
|
۽ پنهنجي رب جي انهيءَ آخري گهڙيءَ تائين عبادت ڪندو رهه، جنهن جي اچڻ جو يقين آهي |