| الر تِلكَ ءايٰتُ الكِتٰبِ وَقُرءانٍ مُبينٍ (آيت : 1) |
|
الف، لام، را. هي آيتون (آهن) ڪتاب جون ۽ قرآن روشن جون. . |
| رُبَما يَوَدُّ الَّذينَ كَفَروا لَو كانوا مُسلِمينَ (آيت : 2) |
|
گھڻو ئي خواهش ڪندا اهي شخص جن ڪفر ڪيو ته جيڪڏهن هجن ها مسلمان . |
| ذَرهُم يَأكُلوا وَيَتَمَتَّعوا وَيُلهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 3) |
|
ڇڏي ڌي انهن کي ته (دنيا ۾) کائن ۽ فائدا وٺن ۽ غافل رکي انهن کي (ڪوڙي) اميد پوءِ جلد ڄاڻندا . |
| وَما أَهلَكنا مِن قَريَةٍ إِلّا وَلَها كِتابٌ مَعلومٌ (آيت : 4) |
|
۽ نه هلاڪ ڪيوسون ڪو ڳوٺ مگر حالانڪه ان لاءِ وقت لکيل مقرر آهي . |
| ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها وَما يَستَـٔخِرونَ (آيت : 5) |
|
نه ٿي اڳتي وڌي ڪا قوم مدت پنهنجي کان ۽ نه پوئتي هٽن ٿا . |
| وَقالوا يٰأَيُّهَا الَّذى نُزِّلَ عَلَيهِ الذِّكرُ إِنَّكَ لَمَجنونٌ (آيت : 6) |
|
۽ چيائون ته اي اها ذات جو نازل ڪيو ويو ان تي قرآن بيشڪ تون البت چريو آهين . |
| لَو ما تَأتينا بِالمَلٰئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 7) |
|
ڇونه ٿو آڻين اسان وٽ ملائڪ جيڪڏهن آهين تون سچن مان . |
| ما نُنَزِّلُ المَلٰئِكَةَ إِلّا بِالحَقِّ وَما كانوا إِذًا مُنظَرينَ (آيت : 8) |
|
نه ٿا لاهيون ملائڪ مگر حق سان ۽ نه هوندا ان وقت مهلت ڏنل . |
| إِنّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَإِنّا لَهُ لَحٰفِظونَ (آيت : 9) |
|
بيشڪ اسان ئي لاٿو آهي قرآن ۽ بيشڪ اسين ئي ان جي لاءِ البته حفاظت ڪندڙ آهيون . |
| وَلَقَد أَرسَلنا مِن قَبلِكَ فى شِيَعِ الأَوَّلينَ (آيت : 10) |
|
۽ البته تحقيق رسول موڪلياسون توکان اڳي پهرين ٽولن ۾ . |
| وَما يَأتيهِم مِن رَسولٍ إِلّا كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 11) |
|
۽ نه ٿي آيو انهن وٽ ڪو رسول مگر هئا جو ان سان چٿر ٿي ڪيائون . |
| كَذٰلِكَ نَسلُكُهُ فى قُلوبِ المُجرِمينَ (آيت : 12) |
|
اهڙي طرح عادت بنايون ٿا ان کي مجرمن جي دلين ۾ . |
| لا يُؤمِنونَ بِهِ وَقَد خَلَت سُنَّةُ الأَوَّلينَ (آيت : 13) |
|
نه ايمان آڻيندا ان تي ۽ تحقيق گذريو طريقو پهرين جو. . |
| وَلَو فَتَحنا عَلَيهِم بابًا مِنَ السَّماءِ فَظَلّوا فيهِ يَعرُجونَ (آيت : 14) |
|
۽ جيڪڏهن کوليون ها اسان انهن تي دروازو آسمان جو پوءِ هميشہ ان ما چڙهندا رهن . |
| لَقالوا إِنَّما سُكِّرَت أَبصٰرُنا بَل نَحنُ قَومٌ مَسحورونَ (آيت : 15) |
|
ته البت چون ها ته رڳو منڊ هنيون ويون آهن اکيون اسان جون بلڪه اسين جادو ڪيل قوم آهيون . |
| وَلَقَد جَعَلنا فِى السَّماءِ بُروجًا وَزَيَّنّٰها لِلنّٰظِرينَ (آيت : 16) |
|
۽ البت تحقيق ٺاهياسون آسمان ۾ برج ۽ سينگارياسون اهي ڏسندڙن جي لاءِ . |
| وَحَفِظنٰها مِن كُلِّ شَيطٰنٍ رَجيمٍ (آيت : 17) |
|
۽ حفاظت ڪئي سون انهن جي هر شيطان تڙيل کان . |
| إِلّا مَنِ استَرَقَ السَّمعَ فَأَتبَعَهُ شِهابٌ مُبينٌ (آيت : 18) |
|
مگر جنهن چوريءَ ٻڌو پوءِ پويان پيو ان جي امڙ چٽو . |
| وَالأَرضَ مَدَدنٰها وَأَلقَينا فيها رَوٰسِىَ وَأَنبَتنا فيها مِن كُلِّ شَيءٍ مَوزونٍ (آيت : 19) |
|
۽ زمين پکيڙيوسون ان کي ۽ رکياسون ان ۾ جبل ۽ ڄمائي سون ان ۾ هر شيءِ اندازي ڪيل . |
| وَجَعَلنا لَكُم فيها مَعٰيِشَ وَمَن لَستُم لَهُ بِرٰزِقينَ (آيت : 20) |
|
۽ پيدا ڪياسون اوهان لاءِ ان ۾ رزق جا سامان ۽ ان لاءِ جو ناهيو اوهان واسطي ان جي رزق ڏيندڙ . |
| وَإِن مِن شَيءٍ إِلّا عِندَنا خَزائِنُهُ وَما نُنَزِّلُهُ إِلّا بِقَدَرٍ مَعلومٍ (آيت : 21) |
|
۽ ناهي ڪابه شيءِ مگر اسان وٽ ان جا خزانا آهن ۽ نه ٿا لاهيون ان کي مگر اندازي معلوم سان . |
| وَأَرسَلنَا الرِّيٰحَ لَوٰقِحَ فَأَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَسقَينٰكُموهُ وَما أَنتُم لَهُ بِخٰزِنينَ (آيت : 22) |
|
۽ موڪليون ٿا هوائن کي (ڪڪر) کڻندڙ بنائي پوءِ لاهيون ٿا آسمان مان پاڻي پوءِ پياريون ٿا اوهان کي اهو ۽ ناهيو اوهان ان جو ذخيرو بنائيندڙ . |
| وَإِنّا لَنَحنُ نُحيۦ وَنُميتُ وَنَحنُ الوٰرِثونَ (آيت : 23) |
|
۽ بلاشڪ اسين ئي جياريون ٿا ۽ ماريون ٿا ۽ اسين ئي والي آهيون . |
| وَلَقَد عَلِمنَا المُستَقدِمينَ مِنكُم وَلَقَد عَلِمنَا المُستَـٔخِرينَ (آيت : 24) |
|
۽ البت تحقيق ڄاتو سون اڳتي وڌندڙن کي اوهان مان ۽ البت تحقيق ڄاتو سين پوئتي ٿيندڙ کي. . |
| وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحشُرُهُم إِنَّهُ حَكيمٌ عَليمٌ (آيت : 25) |
|
۽ بيشڪ رب تنهنجو اهو ئي اٿاريندو انهن کي بيشڪ اهو ئي حڪمت وارو ڄاڻندڙ آهي . |
| وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 26) |
|
۽ البت تحقيق پيدا ڪيو سون انسان کي کڙڪندڙ، گنديءَ، ڳوهيل مٽيءَ مان . |
| وَالجانَّ خَلَقنٰهُ مِن قَبلُ مِن نارِ السَّمومِ (آيت : 27) |
|
۽ جنن کي پيدا ڪيو سون انهن کي اڳ ۾ باھ ڄر واريءَ مان . |
| وَإِذ قالَ رَبُّكَ لِلمَلٰئِكَةِ إِنّى خٰلِقٌ بَشَرًا مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 28) |
|
۽ جڏهن چيو رب تنهنجي ملائڪن کي ته بيشڪ مان پيدا ڪندڙ آهيان انسانن کي کڙڪندڙ، گنديءَ ڳوهيل مٽيءَ مان . |
| فَإِذا سَوَّيتُهُ وَنَفَختُ فيهِ مِن روحى فَقَعوا لَهُ سٰجِدينَ (آيت : 29) |
|
پوءِ جڏهن پورو پورو ٺاهيو مون انکي ۽ ڦوڪيو مون ان ۾ روح پنهنجو پوءِ ڪري پئو ان لاءِ سجدو ڪندڙ . |
| فَسَجَدَ المَلٰئِكَةُ كُلُّهُم أَجمَعونَ (آيت : 30) |
|
پوءِ سجدو ڪيو ملائڪن سڀني انهن گڏ ٿي . |
| إِلّا إِبليسَ أَبىٰ أَن يَكونَ مَعَ السّٰجِدينَ (آيت : 31) |
|
مگر شيطان انڪار ڪيائين هن ڳالھ جو ته هجي سجدي ڪندڙ سان گڏ. . |
| قالَ يٰإِبليسُ ما لَكَ أَلّا تَكونَ مَعَ السّٰجِدينَ (آيت : 32) |
|
(الله) فرمايو ته اي شيطان! ڇا ٿيو توکي جو نه هئين سجدي ڪندڙ سان گڏ . |
| قالَ لَم أَكُن لِأَسجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقتَهُ مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 33) |
|
چيائين ته ناهيان مان تانته سجدو ڪيان ان بشر لاءِ جو پيدا ڪيو تو ان کي کڙڪندڙ گنديءَ ڳوهيل مٽيءَ مان . |
| قالَ فَاخرُج مِنها فَإِنَّكَ رَجيمٌ (آيت : 34) |
|
(اللھ) فرمايو، پوءِ نڪر تون ان مان پوءِ بيشڪ تون تڙيل آهين . |
| وَإِنَّ عَلَيكَ اللَّعنَةَ إِلىٰ يَومِ الدّينِ (آيت : 35) |
|
۽ بيشڪ توتي لعنت آهي قيامت جي ڏينهن تائين . |
| قالَ رَبِّ فَأَنظِرنى إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 36) |
|
چيائين ته اي منهنجا پالڻهار! پوءِ مهلت ڏي مونکي ان ڏينهن تائين جو اٿاريا ويندا. . |
| قالَ فَإِنَّكَ مِنَ المُنظَرينَ (آيت : 37) |
|
(الله) فرمايو ته پوءِ بيشڪ تون مهلت ڏنلن مان آهين . |
| إِلىٰ يَومِ الوَقتِ المَعلومِ (آيت : 38) |
|
تائين ڏينهن وقت معلوم جي . |
| قالَ رَبِّ بِما أَغوَيتَنى لَأُزَيِّنَنَّ لَهُم فِى الأَرضِ وَلَأُغوِيَنَّهُم أَجمَعينَ (آيت : 39) |
|
چيائين ته اي منهنجا پالڻهار! ان سبب جي ڪري جو تو مون کي گمراھ ڪيو آهي البته ضرور سينگاريندس انهن لاءِ (گناهن کي) زمين ۾ ۽ البته ضرور گمراھ ڪندس سڀني کي . |
| إِلّا عِبادَكَ مِنهُمُ المُخلَصينَ (آيت : 40) |
|
مگر ٻانهن تنهنجن کي انهن مان (جيڪي) سچا (هوندا) . |
| قالَ هٰذا صِرٰطٌ عَلَىَّ مُستَقيمٌ (آيت : 41) |
|
فرمايو (الله ته) هي رستو مون ڏانهن سڌو آهي . |
| إِنَّ عِبادى لَيسَ لَكَ عَلَيهِم سُلطٰنٌ إِلّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الغاوينَ (آيت : 42) |
|
بيشڪ منهنجا ٻانها ناهي تنهنجو انهن تي ڪو غلبو مگر جيڪو تابع ٿيو تنهنجو گمراهن مان . |
| وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوعِدُهُم أَجمَعينَ (آيت : 43) |
|
۽ بيشڪ جھنم وعدي جي جاءِ انهن مڙني جي آهي . |
| لَها سَبعَةُ أَبوٰبٍ لِكُلِّ بابٍ مِنهُم جُزءٌ مَقسومٌ (آيت : 44) |
|
ان جا ست دروازا آهن هڪ هڪ دروازي جي لاءِ انهن مان حصو ورهايل آهي. . |
| إِنَّ المُتَّقينَ فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 45) |
|
بيشڪ پرهيزگار بهشتن ۽ چشمن ۾ هوندا . |
| ادخُلوها بِسَلٰمٍ ءامِنينَ (آيت : 46) |
|
داخل ٿيو انهن ۾ سلامتيءَ سان امن وارا هوندڙ . |
| وَنَزَعنا ما فى صُدورِهِم مِن غِلٍّ إِخوٰنًا عَلىٰ سُرُرٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 47) |
|
۽ ڪڍنداسون جيڪو سينن انهن جي ۾ هوندو ڪينو ڀائر ٿي تختن تي سامهون وهندڙ . |
| لا يَمَسُّهُم فيها نَصَبٌ وَما هُم مِنها بِمُخرَجينَ (آيت : 48) |
|
نه پهچندي انهن کي ان ۾ ڪا تڪليف ۽ نه اهي ان مان ڪڍيل هوندا. . |
| نَبِّئ عِبادى أَنّى أَنَا الغَفورُ الرَّحيمُ (آيت : 49) |
|
خبر ڏي ٻانهن کي ته بلاشڪ مان ئي بخشڻهار، مهربان آهيان . |
| وَأَنَّ عَذابى هُوَ العَذابُ الأَليمُ (آيت : 50) |
|
۽ بيشڪ عذاب منهنجو ئي دردناڪ عذاب آهي . |
| وَنَبِّئهُم عَن ضَيفِ إِبرٰهيمَ (آيت : 51) |
|
۽ خبر ڏي انهن کي ابراهيم جي مهمانن جي . |
| إِذ دَخَلوا عَلَيهِ فَقالوا سَلٰمًا قالَ إِنّا مِنكُم وَجِلونَ (آيت : 52) |
|
جڏهن داخل ٿيا ان وٽ پوءِ چيائون سلام فرمايو (ابراهيم ته) بلاشڪ اسين اوهان کان ڊڄندڙ آهيون . |
| قالوا لا تَوجَل إِنّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰمٍ عَليمٍ (آيت : 53) |
|
چيائون نه ڊڄ بيشڪ اسين بشارت ڏيون ٿا توکي پٽ ڄاڻندڙ جي . |
| قالَ أَبَشَّرتُمونى عَلىٰ أَن مَسَّنِىَ الكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرونَ (آيت : 54) |
|
فرمايائين ته: ڇا بشارت ڏيو ٿا مونکي هن حال ۾ جو پهتي مونکي ٻڍائپ پوءِ ڇاجي ٿا بشارت ڏيو؟ . |
| قالوا بَشَّرنٰكَ بِالحَقِّ فَلا تَكُن مِنَ القٰنِطينَ (آيت : 55) |
|
چيائون ته بشارت ڏني اسان توکي سچي پوءِ نه هج نا اميدن مان . |
| قالَ وَمَن يَقنَطُ مِن رَحمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضّالّونَ (آيت : 56) |
|
چيائين ته ۽ نه ٿا نا اميد رهن رحمت رب پنهنجي جي کان مگر گمراھ . |
| قالَ فَما خَطبُكُم أَيُّهَا المُرسَلونَ (آيت : 57) |
|
فرمايائين ته پوءِ ڪهڙو ارادو اوهان جو آهي اي موڪليل قاصدو! . |
| قالوا إِنّا أُرسِلنا إِلىٰ قَومٍ مُجرِمينَ (آيت : 58) |
|
عرض ڪيائون ته بلاشڪ اسين موڪليا ويا آهيون مجرم قوم ڏانهن . |
| إِلّا ءالَ لوطٍ إِنّا لَمُنَجّوهُم أَجمَعينَ (آيت : 59) |
|
مگر لوط جي آل يقينًا اسين البته ڇڏائيندڙ انهن جا آهيون مڙني جا . |
| إِلَّا امرَأَتَهُ قَدَّرنا إِنَّها لَمِنَ الغٰبِرينَ (آيت : 60) |
|
مگر زال ان جي مقدر ۾ رکيو اسان ته بلاشڪ اها پوئتي رهلين مان آهي. . |
| فَلَمّا جاءَ ءالَ لوطٍ المُرسَلونَ (آيت : 61) |
|
پوءِ جڏهن آيا لوط جي خاندان وٽ موڪليل ملائڪ . |
| قالَ إِنَّكُم قَومٌ مُنكَرونَ (آيت : 62) |
|
ته فرمايائين بلاشڪ اوهان قوم اڻ سڃاتل آهيو . |
| قالوا بَل جِئنٰكَ بِما كانوا فيهِ يَمتَرونَ (آيت : 63) |
|
چيائون بلڪه آندوسون تو وٽ اهو جنهن ۾ شڪ ڪندا هئا . |
| وَأَتَينٰكَ بِالحَقِّ وَإِنّا لَصٰدِقونَ (آيت : 64) |
|
۽ آندوسون تو وٽ پڪو امر ۽ بيشڪ اسين البته سچا آهيون . |
| فَأَسرِ بِأَهلِكَ بِقِطعٍ مِنَ الَّيلِ وَاتَّبِع أَدبٰرَهُم وَلا يَلتَفِت مِنكُم أَحَدٌ وَامضوا حَيثُ تُؤمَرونَ (آيت : 65) |
|
پوءِ راتئون رات هليو وڃ اهل پنهنجي سان حصي رات جي ۾ ۽ هل تون پويان پويان انهن جي ۽ نه پوئتي مڙي ڏسي اوهان مان ڪو هڪڙو ۽ هليا وڃو جتي امر ڪيا ٿا وڃو . |
| وَقَضَينا إِلَيهِ ذٰلِكَ الأَمرَ أَنَّ دابِرَ هٰؤُلاءِ مَقطوعٌ مُصبِحينَ (آيت : 66) |
|
۽ فيصلو ڪري موڪليوسون ان ڏانهن اهو امر ته بلاشڪ پاڙ هنن جي ڪٽيل آهي صبح جي سوير. . |
| وَجاءَ أَهلُ المَدينَةِ يَستَبشِرونَ (آيت : 67) |
|
۽ آيا شهر وارا خوش پيا ٿين . |
| قالَ إِنَّ هٰؤُلاءِ ضَيفى فَلا تَفضَحونِ (آيت : 68) |
|
فرمايائين ته بلاشڪ هي مهمان منهنجا آهن پوءِ نه لڄي بنايو مونکي . |
| وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلا تُخزونِ (آيت : 69) |
|
۽ ڊڄو الله کان ۽ نه خوار ڪيو مونکي . |
| قالوا أَوَلَم نَنهَكَ عَنِ العٰلَمينَ (آيت : 70) |
|
چيائون ته ڇا نه روڪيو آ اسان توکي جهانن کان . |
| قالَ هٰؤُلاءِ بَناتى إِن كُنتُم فٰعِلينَ (آيت : 71) |
|
فرمايائين ته هي ڌيئرون منهنجون آهن جيڪڏهن آهيو (چيو) ڪندڙ . |
| لَعَمرُكَ إِنَّهُم لَفى سَكرَتِهِم يَعمَهونَ (آيت : 72) |
|
قسم آهي حياتيءَ تنهنجيءَ جو ته بلاشڪ اهي البته گمراهيءَ پنهنجيءَ ۾ حيران رهن ٿا . |
| فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ مُشرِقينَ (آيت : 73) |
|
پوءِ پڪڙيو انهن کي ڪڙڪي ان حال ۾ جو هئا سج اڀاريندڙ . |
| فَجَعَلنا عٰلِيَها سافِلَها وَأَمطَرنا عَلَيهِم حِجارَةً مِن سِجّيلٍ (آيت : 74) |
|
پوءِ بنايوسون مٿئين حصي ان جي کي هيٺئون ان جي ۽ وسايو سون انهن تي پٿر پڪل مٽيءَ مان . |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايٰتٍ لِلمُتَوَسِّمينَ (آيت : 75) |
|
بلاشڪ ان ۾ البته نشانيون آهن سمجھندڙن جي لاءِ. . |
| وَإِنَّها لَبِسَبيلٍ مُقيمٍ (آيت : 76) |
|
۽ بيشڪ اهو (سدوم نالي شهر) البته اچ وڃ واري واٽ تي آ . |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً لِلمُؤمِنينَ (آيت : 77) |
|
بيشڪ ان ۾ البته نشاني آهي ايمان وارن جي لاءِ . |
| وَإِن كانَ أَصحٰبُ الأَيكَةِ لَظٰلِمينَ (آيت : 78) |
|
۽ بيشڪ هئا رهندڙ جھنگل جا البته ظالم . |
| فَانتَقَمنا مِنهُم وَإِنَّهُما لَبِإِمامٍ مُبينٍ (آيت : 79) |
|
پوءِ بدلو ورتوسون انهن کان ۽ بيشڪ اهي ٻئي البته رستي پڌري تي آهن. . |
| وَلَقَد كَذَّبَ أَصحٰبُ الحِجرِ المُرسَلينَ (آيت : 80) |
|
۽ البت تحقيق ڪوڙو چيو حجر وارن پيغمبرن کي . |
| وَءاتَينٰهُم ءايٰتِنا فَكانوا عَنها مُعرِضينَ (آيت : 81) |
|
۽ ڏنيون سون انهن کي نشانيون پنهنجيون پوءِ هئا انهن کان منهن موڙيندڙ . |
| وَكانوا يَنحِتونَ مِنَ الجِبالِ بُيوتًا ءامِنينَ (آيت : 82) |
|
۽ گھڙيائون ٿي جلبن ۾ مضبوط گھر امن وارا ٿي . |
| فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ مُصبِحينَ (آيت : 83) |
|
پوءِ پڪڙيو انهن کي ڪڙڪي صبح ڪندڙ . |
| فَما أَغنىٰ عَنهُم ما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 84) |
|
پوءِ نه فائدو ڏنائين انهن کي عملن جو ڪيائون ٿي. . |
| وَما خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما إِلّا بِالحَقِّ وَإِنَّ السّاعَةَ لَءاتِيَةٌ فَاصفَحِ الصَّفحَ الجَميلَ (آيت : 85) |
|
۽ نه پيدا ڪياسون آسمان ۽ زمين ۽ جو ڪجھ انهن ٻنهي جي وچ ۾ آهي مگر حق سان ۽ بيشڪ قيامت البته ايندڙ آهي پوءِ درگذر ڪر سهڻو درگذر ڪرڻ، . |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الخَلّٰقُ العَليمُ (آيت : 86) |
|
بيشڪ رب تنهنجو ئي پيدا ڪندڙ، ڄاڻندڙ آهي . |
| وَلَقَد ءاتَينٰكَ سَبعًا مِنَ المَثانى وَالقُرءانَ العَظيمَ (آيت : 87) |
|
۽ البته تحقيق ڏنيون اسان توکي ست آيتون ورائي ورائي پڙهيل ۽ قرآن عظيم . |
| لا تَمُدَّنَّ عَينَيكَ إِلىٰ ما مَتَّعنا بِهِ أَزوٰجًا مِنهُم وَلا تَحزَن عَلَيهِم وَاخفِض جَناحَكَ لِلمُؤمِنينَ (آيت : 88) |
|
مٿي کڻي نهار اکيون پنهجيون ان ڏانهن جو فائدو ڏنوسون ان سان مختلف طبقن کي انهن مان ۽ نه غمگين ٿيءُ انهن تي ۽ هيٺ ڪر پر پنهنجو مؤمنن جي لاءِ . |
| وَقُل إِنّى أَنَا النَّذيرُ المُبينُ (آيت : 89) |
|
۽ فرماءِ ته بيشڪ مان ئي کليل ڊيڄاريندڙ آهيان. . |
| كَما أَنزَلنا عَلَى المُقتَسِمينَ (آيت : 90) |
|
جھڙي طرح نازل ڪيوسين ورهائيندڙن تي . |
| الَّذينَ جَعَلُوا القُرءانَ عِضينَ (آيت : 91) |
|
جن ڪيو قرآن کي ڏندن سان ڪٽيل ٽڪرا ٽڪرا . |
| فَوَرَبِّكَ لَنَسـَٔلَنَّهُم أَجمَعينَ (آيت : 92) |
|
پوءِ قسم آهي رب تنهنجي جو ته البته ضرور پڇنداسون مڙني کان . |
| عَمّا كانوا يَعمَلونَ (آيت : 93) |
|
ان جي باري ۾ جو ڪيائون ٿي . |
| فَاصدَع بِما تُؤمَرُ وَأَعرِض عَنِ المُشرِكينَ (آيت : 94) |
|
پوءِ کولي ٻڌاءِ جيڪو امر ڪيو ٿو وڃين ۽ منهن موڙ مشرڪن کان . |
| إِنّا كَفَينٰكَ المُستَهزِءينَ (آيت : 95) |
|
بلاشڪ اسين ڪافي آهيون تولاءِ چٿر ڪندڙ کان . |
| الَّذينَ يَجعَلونَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 96) |
|
جيڪي ڪن ٿا الله سان گڏ معبود ٻيو پوءِ جلد ڄاڻندا . |
| وَلَقَد نَعلَمُ أَنَّكَ يَضيقُ صَدرُكَ بِما يَقولونَ (آيت : 97) |
|
۽ البته تحقيق ڄاڻون ٿا اسين ته بيشڪ تون تنگ ٿئي ٿو سينو تنهنجو ان سببان جو چون ٿا . |
| فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ وَكُن مِنَ السّٰجِدينَ (آيت : 98) |
|
پوءِ تسبيح پڙھ پنهنجي رب جي حمد سان ۽ هج تون سجدي ڪندڙن مان . |
| وَاعبُد رَبَّكَ حَتّىٰ يَأتِيَكَ اليَقينُ (آيت : 99) |
|
۽ عبادت ڪر پنهنجي رب جي تانجو اچي تو وٽ يقيني فيصلو . |