| الر تِلكَ ءايٰتُ الكِتٰبِ وَقُرءانٍ مُبينٍ (آيت : 1) |
|
ا-ل-ر هي آيتون آهن ڪتاب الاهي ۽ قرآن مبين جون |
| رُبَما يَوَدُّ الَّذينَ كَفَروا لَو كانوا مُسلِمينَ (آيت : 2) |
|
پري ڪونهي اهو هڪ وقت جڏهن اهي ماڻهو جن اڄ (اسلام قبولڻ کان) انڪار ڪيو، پڇتائين ته جيڪر اسان مڃون ها |
| ذَرهُم يَأكُلوا وَيَتَمَتَّعوا وَيُلهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 3) |
|
ڇڏي ڏي انهن کي ته کائن پيئن ۽ مزا ڪن ۽ کين ڪوڙي اميد ڀليل رکي، جلد ئي کين معلوم ٿي ويندو. |
| وَما أَهلَكنا مِن قَريَةٍ إِلّا وَلَها كِتابٌ مَعلومٌ (آيت : 4) |
|
۽ اسان جڏهن به تباهه ڪيو آهي ڪنهن وستيءَ کي، ان لاءِ عمل جي هڪ خاص مهلت ڪتاب ۾ لکيل هئي |
| ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها وَما يَستَـٔخِرونَ (آيت : 5) |
|
ڪابه قوم هلاڪ ٿي نٿي سگهي پنهنجي وقت کان اڳي ۽ نه ان بعد ڇُٽي سگهي ٿي |
| وَقالوا يٰأَيُّهَا الَّذى نُزِّلَ عَلَيهِ الذِّكرُ إِنَّكَ لَمَجنونٌ (آيت : 6) |
|
۽ اهي ماڻهو چوندا آهن اي شخص! جنهن تي نازل ٿيو آهي ذڪر، تون واقعي چريو/ مجنون آهين |
| لَو ما تَأتينا بِالمَلٰئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصّٰدِقينَ (آيت : 7) |
|
تون اسان جي آڏو ڇو نٿو آڻين فرشتن کي جيڪڏهن تون واقعي سچو آهين |
| ما نُنَزِّلُ المَلٰئِكَةَ إِلّا بِالحَقِّ وَما كانوا إِذًا مُنظَرينَ (آيت : 8) |
|
اسان ائين ته نه لاهيندا آهيون ملائڪ حق کان سواءِ، پوءِ ته ڪنهن کي به مهلت نه ملندي آهي |
| إِنّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَإِنّا لَهُ لَحٰفِظونَ (آيت : 9) |
|
رهيو هي ذڪر (قرآن) ته ان کي اسان ئي نازل ڪيو آهي ۽ اسان ئي ان جا نگهبان آهيون |
| وَلَقَد أَرسَلنا مِن قَبلِكَ فى شِيَعِ الأَوَّلينَ (آيت : 10) |
|
(اي نبي!) اسان رسول موڪليا آهن تو کان اڳي (ڪيترين ئي) گذريل قومن تي |
| وَما يَأتيهِم مِن رَسولٍ إِلّا كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (آيت : 11) |
|
پر ڪڏهن ائين نه ٿيو آهي ته آيو هجي انهن وٽ رسول ۽ انهن مٿن چٿرون نه ڪيون هجن |
| كَذٰلِكَ نَسلُكُهُ فى قُلوبِ المُجرِمينَ (آيت : 12) |
|
اسان هن ذڪر کي شيخ وانگر ڏوهارين جي دلين ۾ لنگهائيندا آهيون |
| لا يُؤمِنونَ بِهِ وَقَد خَلَت سُنَّةُ الأَوَّلينَ (آيت : 13) |
|
پوءِ به مٿس ايمان نه آڻيندا آهن، اهو ئي طريقو هلندو اچي ان قسم جي ماڻهن جو پراڻي زماني کان |
| وَلَو فَتَحنا عَلَيهِم بابًا مِنَ السَّماءِ فَظَلّوا فيهِ يَعرُجونَ (آيت : 14) |
|
جيڪڏهن اسان کوليون ها مٿن ڪو دروازو آسمان جو ۽ اهي ڏينهن ڏٺي جو ان ۾ چڙهڻ به لڳن ها |
| لَقالوا إِنَّما سُكِّرَت أَبصٰرُنا بَل نَحنُ قَومٌ مَسحورونَ (آيت : 15) |
|
تڏهن به هي اهو ئي چون ها ته دوکو ٿي رهيو آهي اسان جي اکين کي، پر اسان تي ڪو جادو ڪيو ويو آهي |
| وَلَقَد جَعَلنا فِى السَّماءِ بُروجًا وَزَيَّنّٰها لِلنّٰظِرينَ (آيت : 16) |
|
۽ هي اسان جي ڪارڪردگيءَ آهي جو اسان ٺاهيا آهن آسمان ۾ مضبوط قلعا ۽ انهن کي تارن سان سينگاريو آهي ڏسندڙن لاءِ |
| وَحَفِظنٰها مِن كُلِّ شَيطٰنٍ رَجيمٍ (آيت : 17) |
|
۽ محفوظ ڪيو آهي انهن کي هر شيطان تڙيل کان (ڪوبه شيطان انهن ۾ واٽ نه ڏسندو) |
| إِلّا مَنِ استَرَقَ السَّمعَ فَأَتبَعَهُ شِهابٌ مُبينٌ (آيت : 18) |
|
پر هي ته حاصل ڪري خبر چار، ۽ جڏهن به اهو ڪوشش ڪري ٿو ته هڪ ٻرندڙ اُلو ان جي پويان لڳندو آهي |
| وَالأَرضَ مَدَدنٰها وَأَلقَينا فيها رَوٰسِىَ وَأَنبَتنا فيها مِن كُلِّ شَيءٍ مَوزونٍ (آيت : 19) |
|
۽ زمين کي پکيڙيو آهي، ۽ اسان ان ۾ کوڙيا جبل، ۽ هر قسم جا اپايا ٻوٽا ان ۾ توريل تڪيل انداز ۾ |
| وَجَعَلنا لَكُم فيها مَعٰيِشَ وَمَن لَستُم لَهُ بِرٰزِقينَ (آيت : 20) |
|
۽ سبب ٺاهيا ان ۾ زندگي گذارڻ جا توهان لاءِ ۽ ان بي شمار مخلوق لاءِ به، (جو) توهان نه آهيو انهن جا رازق |
| وَإِن مِن شَيءٍ إِلّا عِندَنا خَزائِنُهُ وَما نُنَزِّلُهُ إِلّا بِقَدَرٍ مَعلومٍ (آيت : 21) |
|
۽ ڪابه اهڙي شيءِ نه آهي جنهن جا اسان وٽ خزانا نه هجن ۽ جيڪا به (شيءِ) اسان نازل ڪندا آهيون سا هڪ مقرر مقدار ۾ |
| وَأَرسَلنَا الرِّيٰحَ لَوٰقِحَ فَأَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَسقَينٰكُموهُ وَما أَنتُم لَهُ بِخٰزِنينَ (آيت : 22) |
|
۽ اسان ئي موڪليندا آهيون ڪمائتين هوائن کي، پوءِ وسائيندا آهيون آسمان مان پاڻي ۽ اهو توهان کي پياريندا آهيون ۽ نه آهيو توهان انهيءَ (دولت) جا خزانيدار |
| وَإِنّا لَنَحنُ نُحيۦ وَنُميتُ وَنَحنُ الوٰرِثونَ (آيت : 23) |
|
۽ اسان توهان کي حياتي ۽ موت ڏيون ٿا ۽ اسان ئي سڀني جا وارث آهيون |
| وَلَقَد عَلِمنَا المُستَقدِمينَ مِنكُم وَلَقَد عَلِمنَا المُستَـٔخِرينَ (آيت : 24) |
|
۽ (اڳي جيڪي ماڻهو گذريا آهن) تن کي اسان ڏٺو آهي ۽ اچڻ وارا به اسان جي نگاهه ۾ ئي آهن بعد وارا (سڀئي) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحشُرُهُم إِنَّهُ حَكيمٌ عَليمٌ (آيت : 25) |
|
۽ بيشڪ تنهنجو رب گڏ ڪندو سڀني کي حشر ۾، اهو ئي حڪمت وارو ۽ ڄاڻندڙ آهي |
| وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسٰنَ مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 26) |
|
۽ خلقيوسين انسان کي ڪِني ڳريل مٽيءَ جي سُڪل گاري منجهان |
| وَالجانَّ خَلَقنٰهُ مِن قَبلُ مِن نارِ السَّمومِ (آيت : 27) |
|
۽ جِنن کي خلقيو هوسين ان کان اڳي ئي باهه جي اُلي منجهان |
| وَإِذ قالَ رَبُّكَ لِلمَلٰئِكَةِ إِنّى خٰلِقٌ بَشَرًا مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 28) |
|
(پوءِ ياد ڪر ان موقعي کي) جڏهن چيو تنهنجي پالڻهار فرشتن کي، آئون پيدا ڪري رهيو آهيان بشر کي ڪِني ڳريل مٽيءَ جي سُڪل گاري منجهان |
| فَإِذا سَوَّيتُهُ وَنَفَختُ فيهِ مِن روحى فَقَعوا لَهُ سٰجِدينَ (آيت : 29) |
|
پوءِ جڏهن پوريءَ طرح ان کي بنايان ۽ منجهس ڦوڪيان پنهنجو روح ته توهان سڀ ان جي اڳيان سجدي ۾ ڪري پئجو |
| فَسَجَدَ المَلٰئِكَةُ كُلُّهُم أَجمَعونَ (آيت : 30) |
|
پوءِ سجدو ڪيو فرشتن سڀني گڏجي |
| إِلّا إِبليسَ أَبىٰ أَن يَكونَ مَعَ السّٰجِدينَ (آيت : 31) |
|
سواءِ ابليس جي، ان انڪار ڪيو ساٿ ڏيڻ کان سجدي ڪرڻ وارن جو |
| قالَ يٰإِبليسُ ما لَكَ أَلّا تَكونَ مَعَ السّٰجِدينَ (آيت : 32) |
|
(رب) پڇيس، اي ابليس! توکي ڇا ٿيو جو تو ساٿ نه ڏنو سجدي ڪرڻ وارن جو؟ |
| قالَ لَم أَكُن لِأَسجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقتَهُ مِن صَلصٰلٍ مِن حَمَإٍ مَسنونٍ (آيت : 33) |
|
چيائين، منهنجو هي ڪم ناهي جو سجدو ڪريان ان بشر کي جنهن کي تو خلقيو آهي ڪِني ڳريل مٽيءَ جي سُڪل گاري منجهان |
| قالَ فَاخرُج مِنها فَإِنَّكَ رَجيمٌ (آيت : 34) |
|
رب فرمايو، چڱو تون نڪري وڃ هتان ڇاڪاڻ ته تون تڙيل آهين |
| وَإِنَّ عَلَيكَ اللَّعنَةَ إِلىٰ يَومِ الدّينِ (آيت : 35) |
|
۽ بيشڪ هاڻي توتي لعنت آهي قيامت جي ڏينهن تائين |
| قالَ رَبِّ فَأَنظِرنى إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ (آيت : 36) |
|
هن عرض ڪيو، منهنجا رب! اها ڳالهه آهي ته پوءِ مهلت ڏي ان ڏينهن تائين جڏهن سڀ (انسان اٿاريا) ويندا |
| قالَ فَإِنَّكَ مِنَ المُنظَرينَ (آيت : 37) |
|
فرمايو (رب) چڱو توکي ان ڏينهن تائين مهلت آهي |
| إِلىٰ يَومِ الوَقتِ المَعلومِ (آيت : 38) |
|
جنهن جو وقت اسان کي معلوم آهي |
| قالَ رَبِّ بِما أَغوَيتَنى لَأُزَيِّنَنَّ لَهُم فِى الأَرضِ وَلَأُغوِيَنَّهُم أَجمَعينَ (آيت : 39) |
|
چيائين، منهنجا رب! جيئن تو مون کي گمراهه ڪيو تيئن هاڻي آئون ان (آرام) جي لاءِ زمين تي زيب ۽ زينت پيدا ڪري ان کي گمراهه ڪندس |
| إِلّا عِبادَكَ مِنهُمُ المُخلَصينَ (آيت : 40) |
|
سواءِ تنهنجن ٻانهن جي، جن کي تو خالص ڪيو هجي |
| قالَ هٰذا صِرٰطٌ عَلَىَّ مُستَقيمٌ (آيت : 41) |
|
فرمايو (رب) اهو رستو سڌو آهي جيڪو مون تائين پهچي ٿو |
| إِنَّ عِبادى لَيسَ لَكَ عَلَيهِم سُلطٰنٌ إِلّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الغاوينَ (آيت : 42) |
|
بيشڪ منهنجن حقيقي بندن تي تنهنجو وس نه هلندو، تنهنجو وس ته رڳو انهن گمراهه ماڻهن تي هلندو |
| وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوعِدُهُم أَجمَعينَ (آيت : 43) |
|
جيڪي تنهنجي پيروي ڪندا، ۽ بيشڪ دوزخ انهن سڀني جو انجام آهي |
| لَها سَبعَةُ أَبوٰبٍ لِكُلِّ بابٍ مِنهُم جُزءٌ مَقسومٌ (آيت : 44) |
|
ان جا ست دروازا آهن انهن مان هڪ در (حصو) انهن لاءِ مخصوص ڪيو ويو آهي |
| إِنَّ المُتَّقينَ فى جَنّٰتٍ وَعُيونٍ (آيت : 45) |
|
بيشڪ ان جي ابتڙ پرهيزگار ماڻهو باغن ۽ چشمن ۾ هوندا |
| ادخُلوها بِسَلٰمٍ ءامِنينَ (آيت : 46) |
|
داخل ٿي وڃو ان ۾ سلامتيءَ سان بنا خوف جي |
| وَنَزَعنا ما فى صُدورِهِم مِن غِلٍّ إِخوٰنًا عَلىٰ سُرُرٍ مُتَقٰبِلينَ (آيت : 47) |
|
۽ جيڪا کوٽ ڪپت هوندي سا سندن دلين مان اسان ڪڍي ڇڏينداسين. اهي ڀاءُ ڀاءُ وانگر آمهون سامهون تختن تي ويٺل هوندا |
| لا يَمَسُّهُم فيها نَصَبٌ وَما هُم مِنها بِمُخرَجينَ (آيت : 48) |
|
نه اتي کين ڪنهن محنت سان واسطو پوندو ۽ نه وري اهي اتان ڪڍيا ويندا |
| نَبِّئ عِبادى أَنّى أَنَا الغَفورُ الرَّحيمُ (آيت : 49) |
|
اي نبي! منهنجي ٻانهن کي خبر ڏي ته آئون وڏو بخشڻهار مهربان آهيان |
| وَأَنَّ عَذابى هُوَ العَذابُ الأَليمُ (آيت : 50) |
|
پر منهنجو عذاب به نهايت ئي ڏکوئيندڙ عذاب هوندو آهي |
| وَنَبِّئهُم عَن ضَيفِ إِبرٰهيمَ (آيت : 51) |
|
۽ کين ٻڌاءِ قصو ابراهيم جي مهمانن جو |
| إِذ دَخَلوا عَلَيهِ فَقالوا سَلٰمًا قالَ إِنّا مِنكُم وَجِلونَ (آيت : 52) |
|
جڏهن اهي وٽس آيا ۽ چيائون، توتي سلام هجي. ته هن چيو بيشڪ مون کي توهان کان ڊپ ٿو ٿئي |
| قالوا لا تَوجَل إِنّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰمٍ عَليمٍ (آيت : 53) |
|
انهن جواب ڏنو، ڊڄ نه اسان توکي خوشخبري ڏيون ٿا هڪ وڏي سياڻي ڇوڪري جي |
| قالَ أَبَشَّرتُمونى عَلىٰ أَن مَسَّنِىَ الكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرونَ (آيت : 54) |
|
ابراهيم چيو، ڇا توهان خوشخبري ڏيو ٿا اولاد جي مون کي هن پوڙهائپ ۾ پوءِ ڏسو هي ڪهڙي خوشخبري ٿا مون کي ڏيو؟ |
| قالوا بَشَّرنٰكَ بِالحَقِّ فَلا تَكُن مِنَ القٰنِطينَ (آيت : 55) |
|
انهن چيو، خوشخبري سچي ٿا ڏيون توکي، تون مايوس نه ٿي |
| قالَ وَمَن يَقنَطُ مِن رَحمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضّالّونَ (آيت : 56) |
|
ابراهيم چيو، منهنجي رب جي رحمت کان اهي مايوس نه ٿيندا آهن سواءِ گمراهه ماڻهن جي |
| قالَ فَما خَطبُكُم أَيُّهَا المُرسَلونَ (آيت : 57) |
|
پوءِ ابراهيم پڇيو، اي الله جا موڪليل ملائڪؤ! اها ڪهڙي مهم آهي جنهن لاءِ توهان آيا آهيو؟ |
| قالوا إِنّا أُرسِلنا إِلىٰ قَومٍ مُجرِمينَ (آيت : 58) |
|
انهن چيو، اسان موڪليا ويا آهيون هڪ ڏوهاري قوم ڏانهن |
| إِلّا ءالَ لوطٍ إِنّا لَمُنَجّوهُم أَجمَعينَ (آيت : 59) |
|
رڳو لوط جا گهر وارا ڇڏيل آهن، بيشڪ انهن سڀني کي بچائينداسين |
| إِلَّا امرَأَتَهُ قَدَّرنا إِنَّها لَمِنَ الغٰبِرينَ (آيت : 60) |
|
سواءِ ان جي زال جي، جنهن لاءِ (الله فرمايو) اسان مقدر ڪيو آهي ته اها پوئتي رهڻ وارن ۾ هوندي |
| فَلَمّا جاءَ ءالَ لوطٍ المُرسَلونَ (آيت : 61) |
|
پوءِ جڏهن اهي موڪليل فرشتا لوط وٽ پهتا |
| قالَ إِنَّكُم قَومٌ مُنكَرونَ (آيت : 62) |
|
ته ان چيو، بيشڪ توهان ماڻهو اوپرا ٿا لڳو |
| قالوا بَل جِئنٰكَ بِما كانوا فيهِ يَمتَرونَ (آيت : 63) |
|
انهن جواب ڏنو، نه پر اسان اها شيءِ کڻي آيا آهيون، جنهن لاءِ اهي ماڻهو شڪ ۾ پيل هئا |
| وَأَتَينٰكَ بِالحَقِّ وَإِنّا لَصٰدِقونَ (آيت : 64) |
|
۽ اسان توکي ٻڌايون پيا سچ، ته اسان تو وٽ حق کڻي پهتا آهيون |
| فَأَسرِ بِأَهلِكَ بِقِطعٍ مِنَ الَّيلِ وَاتَّبِع أَدبٰرَهُم وَلا يَلتَفِت مِنكُم أَحَدٌ وَامضوا حَيثُ تُؤمَرونَ (آيت : 65) |
|
تنهن ڪري تون پنهنجي گهر وارن کي وٺي نڪري وڃ ڪجهه رات باقي هجي، ۽ پاڻ انهن جي پويان هل، ۽ پوئتي ڪير به نه ڏسي توهان مان ڪوبه هڪ، بس سڌا هليا وڃو جيڏانهن وڃڻ جو توهان کي حڪم ڏنو پيو وڃي |
| وَقَضَينا إِلَيهِ ذٰلِكَ الأَمرَ أَنَّ دابِرَ هٰؤُلاءِ مَقطوعٌ مُصبِحينَ (آيت : 66) |
|
۽ ان کي اسان پهچائي ڇڏيو هڪ فيصلو ته صبح ٿيندي ئي انهن ماڻهن جي پاڙ پٽي ويندي |
| وَجاءَ أَهلُ المَدينَةِ يَستَبشِرونَ (آيت : 67) |
|
ايتري ۾ شهر (سدوم) جا ماڻهو خوشيءَ سان بيتاب لوط جي گهر آيا |
| قالَ إِنَّ هٰؤُلاءِ ضَيفى فَلا تَفضَحونِ (آيت : 68) |
|
(لوط) چيو، ڀائرو! هي منهنجا مهمان آهن پوءِ مون کي لڄي نه ڪريو |
| وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلا تُخزونِ (آيت : 69) |
|
۽ ڊڄو الله کان ۽ خوار نه ڪريو مون کي |
| قالوا أَوَلَم نَنهَكَ عَنِ العٰلَمينَ (آيت : 70) |
|
انهن چيو، ڇا اسان توکي جهليو نه آهي ته ٺيڪيدار نه ٿي ساري دنيا جو |
| قالَ هٰؤُلاءِ بَناتى إِن كُنتُم فٰعِلينَ (آيت : 71) |
|
(لوط لاچار ٿي) چيو، هي منهنجون ڌيئرون موجود آهن جيڪڏهن توهان کي ڪجهه ڪرڻو آهي |
| لَعَمرُكَ إِنَّهُم لَفى سَكرَتِهِم يَعمَهونَ (آيت : 72) |
|
تنهنجي حياتيءَ جو قسم (اي نبي!) ان وقت مٿن نشو چڙهيل هو، اهي آپي ۾ نه هئا |
| فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ مُشرِقينَ (آيت : 73) |
|
پوءِ کين هڪ ڪڙڪي اچي ورتو باک ڦٽندي ئي |
| فَجَعَلنا عٰلِيَها سافِلَها وَأَمطَرنا عَلَيهِم حِجارَةً مِن سِجّيلٍ (آيت : 74) |
|
۽ اسان ان وستيءَ کي برباد ڪري ڇڏيو ۽ مٿن پڪل مٽيءَ جي پهڻن جي برسات وسائي وئي |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايٰتٍ لِلمُتَوَسِّمينَ (آيت : 75) |
|
بيشڪ انهيءَ واقعي ۾ وڏيون نشانيون آهن سمجهه وارن ماڻهن لاءِ |
| وَإِنَّها لَبِسَبيلٍ مُقيمٍ (آيت : 76) |
|
۽ اهو علائقو (جتي هي واقعو پيش آيو) عام لنگهه تي واقع آهي |
| إِنَّ فى ذٰلِكَ لَءايَةً لِلمُؤمِنينَ (آيت : 77) |
|
بيشڪ انهيءَ ۾ سامان آهي عبرت جو انهن ماڻهن لاءِ جيڪي ايمان وارا آهن |
| وَإِن كانَ أَصحٰبُ الأَيكَةِ لَظٰلِمينَ (آيت : 78) |
|
۽ اهي صاحب جيڪي هئا ايڪي وارا ظالم هئا |
| فَانتَقَمنا مِنهُم وَإِنَّهُما لَبِإِمامٍ مُبينٍ (آيت : 79) |
|
سو ڏسو ته اسان کانئن بدلو ورتو، ۽ انهن ٻنهي قومن جا ڦٽل کنڊرات عام رستي تي موجود آهن |
| وَلَقَد كَذَّبَ أَصحٰبُ الحِجرِ المُرسَلينَ (آيت : 80) |
|
۽ اهي ڪوڙو چئي چڪا آهن حجر وارا صاحب پنهنجي رسولن کي |
| وَءاتَينٰهُم ءايٰتِنا فَكانوا عَنها مُعرِضينَ (آيت : 81) |
|
۽ اسان انهن کي موڪليون پنهنجون آيتون، کين پنهنجيون نشانيون ڏنيون پر اهي سڀني کان منهن موڙيندا رهيا |
| وَكانوا يَنحِتونَ مِنَ الجِبالِ بُيوتًا ءامِنينَ (آيت : 82) |
|
اهي ٽُڪي ٽُڪي ٺاهيندا هئا جبلن ۾ پنهنجا گهر ۽ بلڪل بي ڊپا ۽ مطمئن هئا |
| فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ مُصبِحينَ (آيت : 83) |
|
پوءِ کين ورتو هڪ زبردست ڪڙڪي انهن کي صبح ٿيندي ئي |
| فَما أَغنىٰ عَنهُم ما كانوا يَكسِبونَ (آيت : 84) |
|
۽ سندن محنت جي ڪمائي کين ڪنهن به ڪم ڪانه آئي |
| وَما خَلَقنَا السَّمٰوٰتِ وَالأَرضَ وَما بَينَهُما إِلّا بِالحَقِّ وَإِنَّ السّاعَةَ لَءاتِيَةٌ فَاصفَحِ الصَّفحَ الجَميلَ (آيت : 85) |
|
۽ ناهي اسان پيدا ڪيو آسمانن ۽ زمين کي ۽ جيڪي انهن منجهه آهي بنا حق جي (ڪنهن ٻئي بنياد تي)، ۽ يقينًا ضرور فيصلي جي گهڙي ايندي پوءِ (اي نبي!) انهن ماڻهن جي نالائقين کان سهڻو ٽارو ڪر |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الخَلّٰقُ العَليمُ (آيت : 86) |
|
بيشڪ تنهنجو رب سڀني جو خالق آهي ۽ هر ڄاڻ رکي ٿو |
| وَلَقَد ءاتَينٰكَ سَبعًا مِنَ المَثانى وَالقُرءانَ العَظيمَ (آيت : 87) |
|
۽ اسان توکي ڏنيون آهن ست آيتون جيڪي بار بار ورجائڻ جوڳيون آهن، ۽ توکي عطا ڪيو آهي قرآن وڏي عظمت وارو |
| لا تَمُدَّنَّ عَينَيكَ إِلىٰ ما مَتَّعنا بِهِ أَزوٰجًا مِنهُم وَلا تَحزَن عَلَيهِم وَاخفِض جَناحَكَ لِلمُؤمِنينَ (آيت : 88) |
|
تون ان دنياوي سامان ڏي اک کڻي نه ڏس، جيڪو اسان انهن مان مختلف قسمن جي ماڻهن کي ڏنو آهي ۽ نه ولوڙ انهن جي حال تي پنهنجي دل کي، تون انهن کي ڇڏي جُهڪ ايمان آڻڻ وارن ڏي |
| وَقُل إِنّى أَنَا النَّذيرُ المُبينُ (آيت : 89) |
|
۽ چئي ڇڏ (نه مڃڻ وارن کي) ته آئون فقط ڊيڄاريندڙ آهيان سڌو سنئون |
| كَما أَنزَلنا عَلَى المُقتَسِمينَ (آيت : 90) |
|
هي اهڙي ئي تنبيهه آهي جيڪا اسان موڪلي هئي انهن ڏڦيڙ وجهندڙن ڏي |
| الَّذينَ جَعَلُوا القُرءانَ عِضينَ (آيت : 91) |
|
جن ماڻهن ڪيو آهي پنهنجو قرآن ٽڪرا ٽڪرا |
| فَوَرَبِّكَ لَنَسـَٔلَنَّهُم أَجمَعينَ (آيت : 92) |
|
ته قسم آهي تنهنجي رب جو، اسان ضرور پڇنداسين انهن سڀني کان |
| عَمّا كانوا يَعمَلونَ (آيت : 93) |
|
ته توهان ڇا ڪندا رهيا آهيو؟ |
| فَاصدَع بِما تُؤمَرُ وَأَعرِض عَنِ المُشرِكينَ (آيت : 94) |
|
بس (اي نبي!) جنهن شيءِ جو توکي حڪم ڏنو پيو وڃي اهو سڌو سنئون چئي ڏي (بي ڊپو) مشرڪن کي |
| إِنّا كَفَينٰكَ المُستَهزِءينَ (آيت : 95) |
|
اسان ڪافي آهيون تنهنجي طرفان انهن چٿرن ڪندڙن لاءِ |
| الَّذينَ يَجعَلونَ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا ءاخَرَ فَسَوفَ يَعلَمونَ (آيت : 96) |
|
جيڪي ماڻهو الله سان گڏ خدا چون ٿا ٻين کي به، پوءِ سگهوئي کين معلوم ٿي ويندو |
| وَلَقَد نَعلَمُ أَنَّكَ يَضيقُ صَدرُكَ بِما يَقولونَ (آيت : 97) |
|
۽ اسان کي معلوم آهي ته جيڪي ماڻهو توتي ڳالهيون ٺاهين ٿا، انهن سان تنهنجي دل کي تڪليف ٿئي ٿي |
| فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ وَكُن مِنَ السّٰجِدينَ (آيت : 98) |
|
پنهنجي رب جي حمد سان گڏ سندس پاڪائي بيان ڪر، ۽ سندس حضور ۾ ٿي سجدو ڪندڙن مان |
| وَاعبُد رَبَّكَ حَتّىٰ يَأتِيَكَ اليَقينُ (آيت : 99) |
|
۽ بندگي ڪر پنهنجي رب جي ان آخري گهڙي تائين جنهن جو اچڻ يقيني آهي |