| قُل أَعوذُ بِرَبِّ النّاسِ (آيت : 1) |
|
(اي پيغمبر!) چئو ته، آءٌ انسانيت جي (اڪيلي) پالڻهار جي پناهه ۾ اچان ٿو. (توحيد في الربوبيت). |
| مَلِكِ النّاسِ (آيت : 2) |
|
ماڻهن جي اڪيلي حاڪم جي پناهه ۾ اچان ٿو (توحيد في الصفات). |
| إِلٰهِ النّاسِ (آيت : 3) |
|
ماڻهن جي اڪيلي معبود جي پناهه ۾ اچان ٿو، (توحيد في العبادت). |
| مِن شَرِّ الوَسواسِ الخَنّاسِ (آيت : 4) |
|
(۽ دلين ۾) وسوسي وجهندڙ جي بڇڙائيءَ کان (جيڪو پردي پويان توحيد جي ٽنهي اطاعتن جي باري عقيدن کي ڪمزور ڪرڻ جي ڪوشش ڪندڙ) آهي. |
| الَّذى يُوَسوِسُ فى صُدورِ النّاسِ (آيت : 5) |
|
جيڪو (مختلف جماعتن ۽ نظرين جي آڙ ۾ ٽنهي اطاعتن خلاف) ماڻهن جي دلين ۾ وسوسا وجهي ٿو. |
| مِنَ الجِنَّةِ وَالنّاسِ (آيت : 6) |
|
جنن (لڪل قوتن ۽ طريقن) مان هجي يا ماڻهن (جي جوڙيل گمراهه طريقن) مان هجي. (الله! تنهنجي اطاعت واري رستي تي هلڻ لاءِ ماڻهن ۽ گروهن جي سڀني چالبازين ۽ رڪاوٽن کان پناهه). |