| قُل أَعوذُ بِرَبِّ النّاسِ (آيت : 1) |
|
چؤ، آئون پناهه گهران ٿو انسان جي رب کان |
| مَلِكِ النّاسِ (آيت : 2) |
|
بادشاهه انسانن جي کان |
| إِلٰهِ النّاسِ (آيت : 3) |
|
انسانن جي حقيقي خدا کان |
| مِن شَرِّ الوَسواسِ الخَنّاسِ (آيت : 4) |
|
ان شر کان جيڪو وسوسو هر هر موٽي اچي ٿو |
| الَّذى يُوَسوِسُ فى صُدورِ النّاسِ (آيت : 5) |
|
جيڪو وسوسا وجهي ٿو ماڻهن جي دلين ۾ |
| مِنَ الجِنَّةِ وَالنّاسِ (آيت : 6) |
|
ڀلي اهو جنن مان هجي يا انسانن مان |