قُل أَعوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ (آيت : 1) |
(اي نبي) چؤ! مان پناهه ٿو وٺان صبح جي رب جي |
مِن شَرِّ ما خَلَقَ (آيت : 2) |
هر انهيءَ شيءِ جي شر کان جيڪا هن خلقي آهي |
وَمِن شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (آيت : 3) |
۽ رات جي اونداهيءَ جي شر کان جڏهن اها پکڙجي وڃي |
وَمِن شَرِّ النَّفّٰثٰتِ فِى العُقَدِ (آيت : 4) |
۽ ڳنڍين تي ڦوڪ ڏيڻ وارين (يا وارن) جي شر کان |
وَمِن شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (آيت : 5) |
۽ پڻ ساڙ (حسد) ڪرڻ واري جي شر کان جڏهن اهو ساڙ (حسد) ڪري |