قُل أَعوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ (آيت : 1) |
(اي رسول) تون چئو ته آءُ پناھ گهران ٿو صبح جي مالڪ جي، |
مِن شَرِّ ما خَلَقَ (آيت : 2) |
هر شيءِ جي بڇڙائي کان جا (به) ان پيدا ڪئي (آهي) پناھ وٺان ٿو. |
وَمِن شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (آيت : 3) |
۽ انڌيري رات جي پڇاڙي کان جڏهن ڇانئجي وڃي ٿي، |
وَمِن شَرِّ النَّفّٰثٰتِ فِى العُقَدِ (آيت : 4) |
۽ گنڊين ۾ ڦوڪيندڙين جي بڇڙائي کان، |
وَمِن شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (آيت : 5) |
۽ حسد ڪندڙ جي بڇڙائي کان جڏهن حسد ڪري ٿو. |