قُل أَعوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ (آيت : 1) |
چؤ ته پناھ ٿو وٺان صبح جي رب سان . |
مِن شَرِّ ما خَلَقَ (آيت : 2) |
ان جي برائيءَ کان جيڪي پيدا ڪيائين . |
وَمِن شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (آيت : 3) |
۽ اونداهيءَ رات جي برائيءَ کان جڏهن ڇانئجي وڃي . |
وَمِن شَرِّ النَّفّٰثٰتِ فِى العُقَدِ (آيت : 4) |
۽ ڳنڍين ۾ ڦوڪ ڏيندڙين جي برائيءَ کان . |
وَمِن شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (آيت : 5) |
۽ حسد ڪندڙ جي برائيءَ کان جڏهن حسد ڪري ٿو . |