| قُل أَعوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ (آيت : 1) |
|
چؤ، آئون پناهه ٿو گهران صبح جي رب جي |
| مِن شَرِّ ما خَلَقَ (آيت : 2) |
|
هر ان شر کان جيڪو هن پيدا ڪيو |
| وَمِن شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (آيت : 3) |
|
۽ ان شر کان جيڪو رات جي اوندهه ۾ پکڙجي ٿو |
| وَمِن شَرِّ النَّفّٰثٰتِ فِى العُقَدِ (آيت : 4) |
|
۽ ان شر کان جيڪو ڦوڪيندڙ جي ڳنڍ ۾ آهي |
| وَمِن شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (آيت : 5) |
|
۽ ان شر کان جيڪو حاسد جڏهن اهو حسد ڪري |