تَبَّت يَدا أَبى لَهَبٍ وَتَبَّ (آيت : 1) |
شال تباه ٿين ٻئي هٿ ابولهب جا ۽ اهو تباه ٿي ويو |
ما أَغنىٰ عَنهُ مالُهُ وَما كَسَبَ (آيت : 2) |
ان کي سندس مال ۽ سندس ڪمائي ڪم نه آئي |
سَيَصلىٰ نارًا ذاتَ لَهَبٍ (آيت : 3) |
اهو جلد باه ۾ داخل ٿيندو، جيڪا تيز ٻرندڙ هوندي |
وَامرَأَتُهُ حَمّالَةَ الحَطَبِ (آيت : 4) |
۽ ان جي زال، ڪاٺين جي ڀري مٿي تي ڪڻندڙ آهي |
فى جيدِها حَبلٌ مِن مَسَدٍ (آيت : 5) |
ان جي گلي ۾ کجيءَ جو سخت رسو پوندو |