| تَبَّت يَدا أَبى لَهَبٍ وَتَبَّ (آيت : 1) |
|
ڀڄي پيا (ٻئي) هٿ ابو لهب جا ۽ پاڻ به تباهه (برباد) ناڪام ٿيو |
| ما أَغنىٰ عَنهُ مالُهُ وَما كَسَبَ (آيت : 2) |
|
ڪنهن ڪم نه آيو سندس مال جيڪو هن ڪمايو |
| سَيَصلىٰ نارًا ذاتَ لَهَبٍ (آيت : 3) |
|
ضرور کيس وڌو ويندو ان باهه ۾ جيڪا ڄڀي واري آهي |
| وَامرَأَتُهُ حَمّالَةَ الحَطَبِ (آيت : 4) |
|
۽ سندس زال به جيڪا گڏ ڪندڙ آهي جهنم ۾ ان لاءِ ڪاٺيون |
| فى جيدِها حَبلٌ مِن مَسَدٍ (آيت : 5) |
|
سندس ڪنڌ ۾ رسو پيل هوندو کاٻر جو |