| إِذا جاءَ نَصرُ اللَّهِ وَالفَتحُ (آيت : 1) |
|
جڏهن آئـِي مَدد اَلله جي، ۽ پڻ سوڀ سَندِي سَتار، |
| وَرَأَيتَ النّاسَ يَدخُلونَ فى دينِ اللَّهِ أَفواجًا (آيت : 2) |
|
۽ ڏِٺئـِي ته ماڻهو مُلڪ جا، قطارو قطار، گِھڙن ڌڻِئ جي دِين ۾، ڇَڏي ڪُفر جِي ڪار، |
| فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ وَاستَغفِرهُ إِنَّهُ كانَ تَوّابًا (آيت : 3) |
|
پوءِ پَنهنجي پَروَر هيڪ جا، ڳائج ڳُڻ هزار، پوءِ مَڱ معافي تِنهن وَٽان، ۽ هَنجو تِنهن وَٽ هار، بيشڪ بَخشڻهار، سو آھِ واهِر واھ جو! |