| لِإيلٰفِ قُرَيشٍ (آيت : 1) |
|
(عجب کائو) قريش جي چاهه تي، |
| إۦلٰفِهِم رِحلَةَ الشِّتاءِ وَالصَّيفِ (آيت : 2) |
|
يعني سندن سياري ۽ اونهاري جي مسافريءَ جي چاهه تي، |
| فَليَعبُدوا رَبَّ هٰذَا البَيتِ (آيت : 3) |
|
پوءِ گهرجين ته هن پاڪ جاءِ جي ڌڻيءَ جي بندگي ڪن، |
| الَّذى أَطعَمَهُم مِن جوعٍ وَءامَنَهُم مِن خَوفٍ (آيت : 4) |
|
جيڪو کين بک ۾ رزق رسائي ٿو ۽ حملن کان پناهه ٿو ڏئي. |