وَيلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (آيت : 1) |
وڏي خرابي هجي سڀڪنهن گلا خور ٽوڪ هڻندڙ لاءِ |
الَّذى جَمَعَ مالًا وَعَدَّدَهُ (آيت : 2) |
جنهن مال کي ميڙي ۽ ان کي ڳڻي رکيو آهي |
يَحسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخلَدَهُ (آيت : 3) |
خيال ڪري ٿو ته سندس مال ان کي سدائين رهائيندو |
كَلّا لَيُنبَذَنَّ فِى الحُطَمَةِ (آيت : 4) |
ائين نه ٿيندو ضرور ان کي پرزا پرزا ڪري ڇڏڻ واري باهه ۾ اڇلايو ويندو |
وَما أَدرىٰكَ مَا الحُطَمَةُ (آيت : 5) |
۽توکي ڪهڙي خبر ته پرزا پرزا ڪري ڇڏڻ واري ڇا آهي؟ |
نارُ اللَّهِ الموقَدَةُ (آيت : 6) |
اها الله جي ٻاريل باهه آهي |
الَّتى تَطَّلِعُ عَلَى الأَفـِٔدَةِ (آيت : 7) |
جا دلين کي وٺي وڃي ٿي |
إِنَّها عَلَيهِم مُؤصَدَةٌ (آيت : 8) |
بيشڪ اها مٿن دميل هوندي |
فى عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ (آيت : 9) |
ڊگهن ٿنڀن ۾ |