| وَيلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (آيت : 1) |
|
(انھيءَ) سڀڪنھن گلا ڪندڙ عيب ڳوليندڙ لاءِ ويل آھي. |
| الَّذى جَمَعَ مالًا وَعَدَّدَهُ (آيت : 2) |
|
جنھن مال گڏ ڪيو ۽ اُھو ڳڻي ڳڻي رکيائين. |
| يَحسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخلَدَهُ (آيت : 3) |
|
ڀانئيندو آھي ته سندس مال سدائين رھندو. |
| كَلّا لَيُنبَذَنَّ فِى الحُطَمَةِ (آيت : 4) |
|
ھرگز ائين نه آھي ضرور حُطمه ۾ اُڇلائبس. |
| وَما أَدرىٰكَ مَا الحُطَمَةُ (آيت : 5) |
|
۽ ڪنھن سمجھايئي ته حُطَمَه ڇا آھي؟ |
| نارُ اللَّهِ الموقَدَةُ (آيت : 6) |
|
الله جي ٻاريل باھ آھي. |
| الَّتى تَطَّلِعُ عَلَى الأَفـِٔدَةِ (آيت : 7) |
|
جا دلين تي پھچندي. |
| إِنَّها عَلَيهِم مُؤصَدَةٌ (آيت : 8) |
|
بيشڪ اُھا مٿن در بند ڪيل آھي. |
| فى عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ (آيت : 9) |
|
(جنھن حالت ۾ اُھي) ڊگھن ٿنڀن ۾ (ٻڌل ھوندا). |