| القارِعَةُ (آيت : 1) |
|
تمام وڏو حادثو |
| مَا القارِعَةُ (آيت : 2) |
|
ڇا آهي اهو تمام وڏو حادثو؟ |
| وَما أَدرىٰكَ مَا القارِعَةُ (آيت : 3) |
|
۽ توکي ڪهڙي خبر ته ڇا آهي اهو تمام وڏو حادثو؟ |
| يَومَ يَكونُ النّاسُ كَالفَراشِ المَبثوثِ (آيت : 4) |
|
اهو ڏينهن جڏهن هوندا ماڻهو پکڙيل پتنگن وانگر |
| وَتَكونُ الجِبالُ كَالعِهنِ المَنفوشِ (آيت : 5) |
|
۽ هوندا جبل رنگ برنگي پڃيل اُن وانگر |
| فَأَمّا مَن ثَقُلَت مَوٰزينُهُ (آيت : 6) |
|
پوءِ جنهن جا ڳرا ٿيا پُڙ تارازي (ساهمي) جا |
| فَهُوَ فى عيشَةٍ راضِيَةٍ (آيت : 7) |
|
پوءِ اهو هوندو دل پسند عيش ۾ |
| وَأَمّا مَن خَفَّت مَوٰزينُهُ (آيت : 8) |
|
۽ جنهن جا هوندا هلڪا پڙ تارازي (ساهمي) جا |
| فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ (آيت : 9) |
|
پوءِ ان جي هوندي رهڻ جي جاءِ اونهي کڏ |
| وَما أَدرىٰكَ ما هِيَه (آيت : 10) |
|
۽ توکي ڪهڙي خبر ته اها ڇا آهي؟ |
| نارٌ حامِيَةٌ (آيت : 11) |
|
باهه آهي ٻرندڙ (سخت) |