وَالعٰدِيٰتِ ضَبحًا (آيت : 1) |
قسم آهي هنبارو هڻي ڊوڙندڙن (گهوڙن) جو |
فَالمورِيٰتِ قَدحًا (آيت : 2) |
پوءِ چڻنگن ڪڍندڙن جو |
فَالمُغيرٰتِ صُبحًا (آيت : 3) |
پوءِ صبح جي وقت حملو ڪندڙن جو |
فَأَثَرنَ بِهِ نَقعًا (آيت : 4) |
پوءِ ان وقت رئي اٿاريندڙن جو |
فَوَسَطنَ بِهِ جَمعًا (آيت : 5) |
پوءِ ان گهڙيءَ (دشمنن جي) ٽولي جي وچ ۾ اچي پوندڙن جو |
إِنَّ الإِنسٰنَ لِرَبِّهِ لَكَنودٌ (آيت : 6) |
ته بيشڪ انسان پنهنجي پاليندڙ جو وڏو بي شڪر آهي |
وَإِنَّهُ عَلىٰ ذٰلِكَ لَشَهيدٌ (آيت : 7) |
۽ بيشڪ هو پاڻ انهيءَ (پنهنجي حالت) تي شاهد (به) آهي |
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الخَيرِ لَشَديدٌ (آيت : 8) |
۽ بيشڪ هو مال جي محبت ۾ سخت آهي |
أَفَلا يَعلَمُ إِذا بُعثِرَ ما فِى القُبورِ (آيت : 9) |
ڇا پوءِ ان وقت کي نٿو ڄاڻي جڏهن انهن کي اٿاربو جيڪي قبرن ۾ آهن |
وَحُصِّلَ ما فِى الصُّدورِ (آيت : 10) |
۽ جيڪي سينن ۾ آهي سو ظاهر ڪبو |
إِنَّ رَبَّهُم بِهِم يَومَئِذٍ لَخَبيرٌ (آيت : 11) |
بيشڪ سندن پاليندڙ سندن حال کان ان ڏينهن پورو واقف آهي |