جڏھن آسمان ڦاٽندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(توجه ڪر ته، قيامت واري موقعي تي) جڏهن آسمان ڦاٽندو،(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

جنهن وقت آسمان چيرجي پوندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

جڏهن آسمان ڦاٽندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ياد ڪيو جڏهن آسمان ڦاٽندو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

(ياد ڪر) جڏهن آسمان ڦاٽندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

جڏهن آسمان ڏري پوندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هِي هيڏو آسمان، جڏهن چِيرجِي چاڪ ٿيو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جڏهن آسمان ڦاٽندو، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جڏهن آسمان ڦاٽي پوندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

جڏهن آسمان ڦاٽي پوندو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جڏهن آسمان ڦاٽي پوندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

جڏهن (سڀئي) آسماني گولا ڦاٽي پوندا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جڏهن آسمان ڦاٽي پوندو(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ پنھنجي پالڻھار جو حُڪم ڪن ڏئي ٻڌندو ۽ (ٻڌڻ) حق اٿس.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (اهو آسمان ائين ڪرڻ لاءِ) پنهنجي پاليندڙ جو حڪم ٻڌندو ۽ ان کي حڪم ٻڌڻ لازمي آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ اهو پنهنجي رب جو حڪم مڃيندو ۽ آسمان جو حق به اهو آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ پنهنجي پروردگار جو حڪم بجا آڻيندو ۽ کيس واجب به اها ئي ڳالھ آهي،(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڪن ڏئي ٻڌندو پنهنجي رب جو امر ۽ حق به آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ پنهنجي پاليندڙ جو حڪم ٻڌندو ۽ ان کي حڪم ٻڌڻ لازمي آهي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ پنهنجي پالڻهار جي حڪم تي ڪَنُ ڏيندو ۽ اِهو ان تي حق آهي.(جو حڪم مڃي)(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ سَندسِ سائـِينءَ کي، مَڃٖي، ڦاٽوسِين فرمان، ۽ حَقِيقت ۾ حَق اُتِس، ته مَڃي حُڪم حَنان،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ سندس رب جو حڪم مڃيندو، جو مڃڻ کپيس. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ پنهنجي رب جو فرمان بجا آڻيندو ۽ ان لاءِ حق اهوئي آهي (ته پنهنجي رب جو حڪم مڃي) (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ تعميل ڪندو پنهنجي رب جي فرمان جي ۽ اهو حق اٿس (ته حڪم مڃي)(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ پنھنجي پالڻھار جي حڪم کي غور سان ٻڌندو. مٿس حڪم تي عمل ڪرڻ لازمي آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ پنهنجي رب جو حڪم (چيرجي پوڻ) بجا آڻيندا ۽ (اهائي حڪم جي تعميل) ان جي لائق آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ پنهنجي رب (جوحڪم) ٻڌڻ جي لاءِ ڪَنُ ڏيندو ۽ ان لاءِ اهوئي مناسب آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جڏھن زمين پکيڙبي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جڏهن زمين (قيامت وارو ميدان وسيع ڪرڻ لاءِ) ڇڪي وڌائي ويندي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جنهن وقت زمين هموار ڪئي ويندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جڏهن زمين (سڌي ڪري) ڇڪبي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جڏهن زمين ڇڪي وڏي ڪئي ويندي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جڏهن زمين ڇڪبي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جڏهن زمين پکيڙي ويندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ جَڏهن زَمِين سَندرِجي ٿيئـِي مِڙيوئـِي ميدان،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جڏهن زمين سڌي ڪئي ويندي، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جڏهن زمين پٿيري ويندي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جڏهن زمين پکيڙي ويندي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جڏهن زمين کي (هموار ڪري) ڦھلايو ويندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جڏهن زمين (ذرا ذرا ڪري) پکيڙي ويندي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ جڏهن ڌرتي ڦهلائي ويندي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جيڪي اُن ۾ ھوندو سو (سڀ) ڪڍي اُڇليندي ۽ خالي ٿيندي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جيڪي منجهس آهي (يعني مُردا) سو ٻاهر اڇلائيندي ۽ خالي ٿيندي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ زمين اڇليندي جيڪو ان ۾ هوندو ۽ اها خالي ٿيندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جيڪي منجهس آهي سو اوڳاڇيندي ۽ خالي ٿيندي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ اڇلائي ڪڍندي اهو جو ان ۾ آهي ۽ خالي ٿيندي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جيڪي منجهس آهي سو اڇلائيندي ۽ خالي ٿيندي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جيڪي ان ۾ آهي سو اڇلائيندي ۽ خالي ٿيندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ اُڇلِيئين جيڪي اُن ۾،ٿيئـِي صفا ڪنان سامان،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جيڪي منجهس آهي سو ڪڍي ڦٽو ڪندي، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جيڪي منجهس آهي، سو ٻاهر اڇلائي خالي ٿي ويندي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ اڇلندي جيڪي ان ۾ آهي ۽ خالي ٿيندي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ان جي اندر جو ڪجهه آهي سڀ ٻاهر ڪڍي خالي ٿي ويندي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جيڪو ڪجهه ان جي اندر آهي اها ان کي ڪڍي ٻاهر اڇلائيندي ۽ خالي تي ويندي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ جيڪو ڪجهه ان جي اندر آهي اهو ٻاهر اڇلي ڇڏيندي ۽ خالي ٿي ويندي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ پنھنجي پالڻھار جو حُڪم ڪن ڏئي ٻڌندي ۽ (ٻڌڻ) حق اٿس.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (ڌرتي به ائين ڪرڻ لاءِ) پنهنجي پاليندڙ جو حڪم ٻڌندي ۽ ان کي حڪم ٻڌڻ لازمي آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ اها پنهنجي رب جو حڪم مڃيندي ۽ ان جو حق به اهو آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ پنهنجي پروردگار جو حڪم مڃيندي ۽ مٿس لازم به ائين ئي آهي. (ته قيامت اچي ويندي).(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڪن ڏئي ٻڌندي پنهنجي رب جو امر ۽ حق به آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ پنهنجي پاليندڙ جو حڪم ٻڌندي ۽ ان کي حڪم ٻڌڻ لازمي آهي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ پنهنجي پالڻهار جي حڪم تي ڪن ڏيندي ۽ ان کي حق آهي. (جو حڪم مڃي)(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ مَڃَيئـِين سَندسِ مالِڪ کي، ۽ هي حَقَّ اُتسِ هر آن، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ سندس ڌڻيءَ جو حڪم مڃيندي، جو مڃڻ کپيس. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ پنهنجي رب جي حڪم تي عمل ڪندي ۽ ان لاءِ حق اهوئي آهي (ته ان تي عمل ڪري) (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ تعميل ڪندي پنهنجي رب جي حڪم جي ۽ اهو حق اٿس(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

مٿس پالڻهار جي اُن حڪم تي عمل ڪرڻ لازمي آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ (اها به) پنهنجي رب جو حڪم (چيرجي پوڻ) بجا آڻيندي ۽ (اهائي فرمانبرداري) ان جي لاِئق آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ پنهنجي رب (جوحڪم ٻڌڻ) جي لاءِ ڪَنُ ڏيندي ۽ ڌرتيءَ واسطي اهوئي مناسب آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اي ماڻھو تون پنھنجي پالڻھار ڏانھن (پھچڻ ۾) تمام گھڻي تڪليف وٺڻ وارو آھين جو اُن کي (وڃي) ملندين.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي انسان! تون پنهنجي پاليندڙ کي ملڻ تائين گهڻي ڪوشش ڪرڻ وارو آهين، پوءِ تون ان کي (ان ڏينهن ضرور) ملندين.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي انسان بيشڪ تون مرڻ تائين (نيڪي ۽ بديءَ جي) چڱي طرح ڪوشش ڪندڙ آهين پوءِ توکي ان جي جزا ملندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي انسان تون پنهنجي پالڻهار جي حضوريءَ جي ڪوشش ڪرين ٿو ته (هڪ نه هڪ ڏينهن ضرور) سندس سامهون حاضر ٿيندين.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي انسان! بيشڪ تون ڪوشش ڪندڙ آهين پنهنجي رب ڏانهن ڪوشش ڪرڻ پوءِ ان سان ملندڙ آهين .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي انسان! تون پنهنجي پاليندڙ (کي ملڻ) تائين گهڻي ڪوشش ڪرڻ وارو آهين پوءِ تون ان کي ملندين (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي انسان! بيشڪ تون پنهنجي پالڻهار ڏانهن ڪشان ڪشان وڃي رهيو آهين پوءِ تون ان سان ملڻ وارو آهين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ته پَنهنجِي پرور پاڪ ڏي، اَوس اي اِنسان! ٿِيندِين تون ٿِيَڻ کي، چِچِريَل مُنهن چالان، پوءِ بيشڪ بي گمان، ٿِيندِين رَبَّ جي رُوبَرُو. ڪيڏي مَهل ڪَهِي، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي انسان! تون پنهنجي رب جي طرف خوب ڪوشش ڪرين ٿو سو تون ساڻس ملندين. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي انسان، تون بي اختيار وڃي رهيو آهين پنهنجي رب ڏانهن ۽ وڃي ساڻس ملڻ وارو آهين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي انسان! بيشڪ تون جاکوڙ ڪندڙ آهين وڃي رهيو آهين پنهنجي رب ڏي تڪليف سان ۽ ملڻ وارو آهين(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي انسان! تون (دنيا جي) جاکوڙ ڪندي (غير محسوس طريقي سان زوريءَ) پنھنجي پالڻھار ڏانھن وڃي رهيو آهين آخرڪار تون اُن سان وڃي ملندين. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي انسان! تون پنهنجي پالڻهار تائين پهچڻ ۾ سخت تڪليفون برداشت ڪرين ٿو نيٺ توکي ان سان وڃي ملڻو آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اي انسان ! بي شڪ، تون ڪشالا ڪندڙ آهين پنهنجي رب ڏانهن، (تنهنڪري) تون خوب ڪشالا ڪر جو توکي ان سان ملڻو آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ اُھو (ماڻھو) جنھن کي سندس سڄي ھٿ ۾ سندس اعمالنامو ڏبو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ جنهن کي سندس (عملن جو) ڪتاب سندس سڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو،(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ پر اهو ماڻهو جنهنکي پنهنجو عمل نامون پنهنجي سڄي هٿ ۾ ڏنو ويو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ (ان ڏينهن) جنهن جو عمل نامو ان جي سڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو،(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ پر جيڪو ڏنو ويو پنهنجو عملنامو پنهنجي سڄي هٿ ۾ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ جنهن کي سندن (عملن جو) ڪتاب سندس ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ جنهن ماڻهو کي سندس اعمال نامو ان جي ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ٿِيندِين رَبَّ جي رُوبَرُو، ڪيڏي مَهل ڪَهِي، پر جِنهن کي جِيَڻي هَٿ ۾، پوءِ ڏِني ويئـِي وَهِي،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ جنهن کي سندس اعمالنامو سڄي هٿ ۾ مليو، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ جنهن کي سندس اعمالنامو پنهنجي ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ جنهن کي ڏنو ويندو سندس اعملانامو سندس ساڄي هٿ ۾(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(ان ڏينھن) جنھن کي پنھنجو اعمال نامو ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ جنهن ماڻهو جو عمل نامو سندس ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ جنهن جو اعمال نامو کيس ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويو-(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

تنھن سان آسانيءَ طرح سگھوئي حساب ڪبو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

تنهن کان آسان حساب ورتو ويندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ جلد ان کان تمام آسان حساب ورتو ويندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

تنهن کان ته حساب آسان طريقي سان ورتو ويندو،(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ جلد حساب ڪيو ويندو حساب آسان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

تنهن کان آسان حساب ورتو ويندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ جلد ان کان آسان حساب ورتو ويندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ لِک ۾ ليکو لاهِبَسِ، سُهکي رِيت صَحِي،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ان کان سولائيءَ سان حساب وٺبو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ته کانئس سؤلو حساب ورتو ويندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ جلد ان کان ورتو ويندو حساب سولو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ته ان کان عنقريب هلڪو حساب ورتو ويندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ته عنقريب ان کان آسان حساب ورتو ويندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ته ان کان سنهنجو حساب ورتو ويندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ پنھنجن گھر وارن ڏانھن خوش ٿي موٽندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ هو (پنهنجي سڦلائتي زندگيءَ جو سڦلو حساب ڏئي جنت ۾) پنهنجي گهر وارن (حورن ۽ زالن) ڏي خوش ٿي موٽندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ اهو پنهنجي اهل ڏانهن خوش ٿي موٽندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (پوءِ) اهو پنهنجي (مومنن جي) قبيلي ڏي خوش ٿي موٽندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ موٽندو پنهنجي اهل ڏانهن خوش ٿي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ هو پنهنجي گهر وارن ڏي خوش ٿي موٽندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ اِهو پنهنجي گهروارن ڏانهن خوش خوش موٽندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ لِکين لاڳ لَهِي، گھوٽ وري، گَھر پَنهنجي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هو سندس گهر وارن ڏانهن خوش ٿي موٽندو_ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ هو پنهنجن ماڻهن ڏانهن خوش ٿي موٽندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ موٽندو پنهنجي ماڻهن ڏانهن خوشي خوشي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ هو پنھنجي گهر وارن ڏانھن خوشيءَ سان موٽندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اهو پنهنجي گهروارن ڏانهن مسرور ۽ خوش ٿي موٽندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ هو (باڪردار هئڻ سبب) پنهنجن ماڻهن ڏانهن خوش خوش واپس ايندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ اُھو ماڻھو جنھن کي سندس اعمالنامو سندس پٺي پويان ڏبو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جنهن کي سندس (عملن جو) ڪتاب سندس پٺيءَ پٺتان (کٻي هٿ ۾) ڏنو ويندو،(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ پر اهو ماڻهو جنهنکي سندس عمل نامون پٺن جي پويان ڏنو ويو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پر جنهن کي سندس اعمال نامو ان جي پٺيءَ طرف کان ڏنو ويندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ پر جيڪو ڏنو ويندو پنهنجو عملنامو پويان پٺيءَ پنهنجي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جنهن کي سندس (عملن جو) ڪتاب سندس پٺيءَ پٺيان ڏنو ويندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ پر جنهن کي سندن اعمال نامو پُٺيءَ جي پويان ڏنو ويو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پر جِنهن کي مِليو پُٺ ڪنان، کٻي هَٿ کَرڙو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مگر جنهن کي سندس اعمالنامو پٺيءَ پوئتان ملندو، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

باقي جنهن کي سندس اعمالنامو پنهنجي پٺيءَ پويان ڏنو ويندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ باقي اهو ماڻهو جنهن کي ڏنو ويندو اعمالنامو پٺيءَ پويان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اُن ڏينھن) جنھن کي پنھنجو اعمال نامو پُٺيءَ جي پويان ڏنو ويندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ مگر اهو ماڻهو جنهن جو عمل نامو سندس پٺيءَ پويان ڏنو ويندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

رهيو، اهو شخص جنهن کي سندس اعمال نامو پٺيءَ جي پويان ڏنو ويندو.(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

سو سگھوئي موت کي سڏيندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

سو مري ويُس، مري ويس، ڪري دانهون ڪندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ جلد اهو پنهنجي لاءِ هلاڪت طلب ڪندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

سو ته موت کي سڏيندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ جلد طلب ڪندو موت .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

سو “مري ويس مري ويس” ڪري دانهون ڪندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ته اُهو جلد موت کي سڏيندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هَي هَي! ڪندو هَرڙو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

سو موت کي پيو سڏيندو (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ته اهو موت کي سڏيندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ اهو سڏيندو موت کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ته هو فوراً موت کي ياد ڪندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ته اهو عنقريب موت کي سڏيندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ته اهو جلد ڪاپاٽيي موت کي سڏيندو ! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ دوزخ ۾ گھڙندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (کيس جهنم جي) باهه ۾ ڌوڪيو ويندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ اهو ڀڙڪِي ڏيندڙ باه ۾ پوندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جهنم واصل ٿيندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ داخل ٿيندو ٻرندڙ باهه ۾ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ باهه ۾ گهڙندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ اُهو ڀڙڪندڙ باهه ۾ گهِڙندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اُهو آٽَندو آڳه ۾،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ باهه ۾ وڃي پوندو_ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ وڃي ڀڙڪندڙ باهه ۾ پوندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ داخل ٿيندو دوزخ ۾(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(پر) ان کي (جهنم جي) باهه ۾ اڇلايو ويندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اهو جهنم جي ڀرڪندڙ باهه ۾ داخل ٿيندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ (پنهنجن پرڪارن سبب) جهنم ۾ داخل ٿيندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ڇوته اُھو (دنيا ۾) پنھنجن گھر وارن ۾ خوش (حال) ھو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ڇو ته هو (دنيا ۾) پنهنجي گهر وارن ۾ (بي فڪر ٿي عياشيون ڪرڻ) سان خوش هو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ اهو (دنيا ۾) پنهنجي اهل ۾ خوش رهندو هو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اهو ماڻهو ته، پنهنجن ٻارن ٻچن ۾ مست رهندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ اهو هو پنهنجي اهل ۾ خوش .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ڇو ته هو (دنيا ۾ ) پنهنجي گهروارن ۾ خوش هو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بيشڪ اُهو (دنيا ۾) پنهنجي گهروارن ۾ مگن رهندو هيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سَرهو پَنهن جي ساٿ ۾، هوڪي ڏِينهن، هِت ڪَرڙو، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هو پنهنجي گهر وارن ۾ ڏاڍو خوش رهندو هو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

هو پنهنجي گهروارن ۾ مشغول لڳو پيو هو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ اهو (رهيو هو) پنهنجي گهر ۾ خوش(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ هو دنيا (جي زندگيءَ) ۾ پنھنجي گهر وارن سان ڏاڍو خوش رهندو هو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ اهو (دنيا ۾) پنهنجي گهروارن سان ڏاڍو خوش گذاريندو هو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(دنيا ۾) هو پنهنجي اهل عيال ۾ مگن رهندو هيو (۽ پنهنجي اجتماعي ذميوارين ڏانهن ذرو به ڌيان نه ڏيندو هيو)، (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

بيشڪ انھيءَ ڀانيو ھو ته (الله ڏانھن) ڪڏھن نه موٽندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

بيشڪ ان خيال ڪيو هو ته، هو ڪڏهن به (الله ڏي) ڪين موٽندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ اهو گمان ڪندو هو ته کيس هرگز نه موٽايو ويندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ سمجهندو ته ڪڏهن به (خدا ڏي ته) ورندس ئي ڪين.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ ان گمان ڪيو هو ته هر گز نه موٽندو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

بيشڪ ان خيال ڪيو هو ته هو ڪڏهن به (الله ڏي) ڪين موٽندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بيشڪ ان اُهو سمجهيو هيو ته اُهو (حساب لاءِ الله وٽ) ڪڏهن ڪونه موٽندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هو گُمان ڪندو گَرڙو، ته وَرِي مُور نَه موٽندو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ڀائيندو هو ته ”خدا ڏانهن نه موٽندو.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

هن سمجهيو هو ته هــُـو ڪڏهن به ڪونه موٽندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ ان سمجهيو هو ته کيس ڪڏهن موٽڻو ناهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

هو سمجهي رهيو هو ته هو ڪڏهن به (الله تعالى ڏانهن) نه موٽندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ ان اِهو گمان ڪري ورتو هو ته هُو حساب جي لاءِ (الله وٽ) هرگز موٽي نه ويندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ان سمجهي ڇڏيو هيو ته هو واپس (پنهنجي مالڪ خالق ڏي) نه ورندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ھائو! (موٽندو) ڇوته سندس پالڻھار اُن کي ڏسندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اهڙيءَ طرح نه آهي، بلڪ ان (جي ته هر چرپر) کي سندس پاليندڙ ڏسندڙ هو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ها! واپسي يقيني آهي. بيشڪ ان جو رب ان کي ڏسندڙ آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

هاءُ! سندس پالڻهار پڪ کيس ڏسي پيو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

هائو بيشڪ ان جو رب آهي ان کي ڏسندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اهڙيءَ طرح نه آهي ان کي ته سندس پاليندڙ ڏسندڙ هو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

.. ڇونه موٽندو .. بيشڪ ان جو پالڻهار ان (جي ڪرتوتن) کي ڏسندڙ هيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هائو، اُن جي حال کي، سَندسِ رَبَّ، سَتّار، ڏِسندڙ آھِ ڏيہ ڌَڻِي، واقِف وار، وار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هائو! سندس رب کيس خوب ڏسندڙ آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

موٽڻو ڪيئن نه هوس، ان جي رب سندس عمل پئي ڏٺا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

هائو، موٽندو ڪيئن نه، بيشڪ سندس رب سندس ڪرتوت ڏسي رهيو هو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(ڇو نه موٽندو!) بيشڪ هو هر وقت پنھنجي پالڻھار جي نظر ۾ آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ڇونه! بيشڪ ان جو رب ان کي چڱي طرح ڏسندڙ آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

هائو، (ضرور واپس ورڻو آهي) بي شڪ! ان جي رب ان کي (لچايون ڪندي) چڱيءَ طرح پئي ڏٺو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ شفق جو قسم کڻان ٿو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ قسم آهي شفق جو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ مون کي قسم آهي ان اڇاڻ جو جيڪا سج لهڻ کان پوءِ آسمان تي ٿيندي آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ مون کي شام جي ڳاڙهاڻ جو قسم،(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ قسم کڻان ٿو مان شفق جو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ قسم آهي شفق جو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ مون کي قسم آهي شفق (يعني شام جي آسمان وارِي ڳاڙهاڻ) جو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ ساک سُرخِي جي نه ڏيان؟ جا سَڀ ڪِنهن سانجِھي وار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ آءُ شاهد ٿو ڏيان؛ شام جي ڳاڙهاڻ،(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ نه، مان قسم ٿو کڻان (سج لهڻ واريءَ) ڳاڙهاڻ جو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ نه، قسم کڻان ٿو شفق جو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ مان شفق (يعني سج لٿي کان پوءِ ظاهر ٿيندڙ ڳاڙهاڻ) جو قسم کڻان ٿو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

سو مون کي قسم آهي شفق (يعني شام جي ڳاڙهاڻ يا ان کانپوءِ واري سوجهري) جو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ شُفق جو قسم ! (جڏهن ان جي لالاڻ ڌرتيءَجي خوني د ؤر جي ڪٿا بيان ڪندي) (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ رات جو (قسم) ۽ جنھن کي گڏ ڪيو اٿس.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (ان کان پوءِ جلد ايندڙ) رات جو ۽ انهن (تارن) جو جن کي گڏ ڪيو اٿس.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ قسم آهي رات جو ۽ جيڪي شيون ان ۾ گڏ ٿين ٿيون(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ رات جو ۽ انهن شين جو جن کي اها ڍڪي ڇڏي ٿي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ رات جو جيڪو گڏ ڪيائين .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ رات جو ۽ انهن (تارن) جو جن کي گڏ ڪيو اٿس (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ رات جو ۽ جن (ستارن) کي گڏ ڪري ٿي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ وَرِي وَرِي رات جِي، پڻ جي ويڙِهين وِي وَلهار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ رات ۽ جيڪي هوءَ ڪٺو ٿي ڪري، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ رات جو ۽ ان جو جيڪي اها پنهنجي اندر سمائي ٿي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ رات جو (قسم) ۽ جيڪي ڪجهه گڏ ڪري ٿي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ رات جو ۽ انهن شين جو قسم کڻان ٿو جيڪي رات جو ئي ظاهر ٿينديون آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ رات جو ۽ انهن شين جو جن کي هو (پنهنجي دامن ۾) سميٽي ٿي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ رات جو قسم ! (جڏهن اها اونداهي ٿي-) ۽ انهن سڀني (رازن) جو قسم جن کي رات جي اونداهيءَ ڍڪي ڇڏيو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ چنڊ جو (قسم) جڏھن پورو روشن ٿئي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ چنڊ جو جڏهن (آهستي آهستي منزل طئه ڪري) برابر (گول) ٿئي ٿو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ قسم آهي چنڊ جو جڏهن ان جي چانڊوڪي مڪمل ٿئي ٿي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ چنڊ جو جڏهن برابر (گول) ٿئي ٿو،(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ چنڊ جو جڏهن پورو ٿئي ٿو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ چنڊ جو جڏهن برابر (گول) ٿئي ٿو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ چنڊ جو جڏهن اُهو پورو (ماهِ ڪامل) ٿئي ٿو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ مٿان، مُوجب مَنزِلين، جڏهن چَنڊ ڏِئي چمڪار، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ سَڄو ٿيل چنڊ، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ چنڊ جو جڏهن اهو پورو ٿي ويندو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ چنڊ جڏهن مڪمل روشن ٿئي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ چوڏهين رات جي چنڊ جو به قسم کڻان ٿو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ چنڊ جو جڏهن هو پورو ڏيکاءُ ڏي ٿو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

وري چنڊ جو قسم! جڏهن ان جي روشني پوري ٿي- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ته ھڪ حال کان ٻئي حال تي ضرور چڙھندؤ.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(ڪائنات ۾ اهي سڀ هڪ ٻئي پٺيان بدلجندڙ حالتون شاهد آهن) ته اوهين (به) هڪڙي حال کان لنگهي ٻئي حال تي ضرور ايندؤ.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ته توهان يقيناً هڪ منزل کان ٻي منزل تي سوار ٿيندا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ته اوهين ضرور هڪڙيءَ سختيءَ کان پوءِ ٻئيءَ سختيءَ ۾ ڦاسندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ته البته ضرور چڙهندؤ منزل کان منزل ڏانهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ته اوهين هڪڙي حال کان لنگهي ٻئي حال ٿي ضرور ايندؤ (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

توهان ضرور هڪ درجي کان ٻئي ڏانهن چڙهندا رهندئو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ته هِڪ حال کان ٻئي حال ۾، بِلڪُل بَرقرار، آهِينِ اُن تي اَچِڻيون، سي تَبدِيليون تَڪرار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ته اوهين درجي بدر جي چڙهندا. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

توهانکي ضرور درجي وار هڪ حالت پٺيان ٻي حالت مان لنگهڻو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

توهان کي ضرور وڃڻو آهي درجي بدرجي هڪ حالت کان لنگهي ٻي حالت ڏي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ته توهان هڪ حالت کان ٻي حالت ڏانھن ضرور هلندا رهندا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

يقيناً توهان هڪ طبقي کان ٻئي طبقي ضرور سواري ڪندا ويندؤ.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(توهين سڀ هڪ مقرر حڪم جي ماتحت آهيو) ضروري آهي ته (رات ۽ ڏينهن جي انقلاب جي انهن مرحلن وانگر) توهين به هڪ ٻئي جي ڪڍ تبديليءَ جي منزلن مان گذرو! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ ھنن (ڪافرن) کي ڇا (ٿيو) آھي جو ايمان نه آڻيندا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ انهن (منڪرن) کي ڇا ٿيو آهي جو (هيڏن چٽن دليلن جي باوجود خدا جي ماڪافات وارن قانونن تي) ايمان نٿا آڻين.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ انهن کي ڇا ٿيو آهي جو اهي ايمان نٿا آڻن؟(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ته پوءِ انهن ماڻهن کي ڇا ٿيو آهي جو ايمان نه ٿا آڻن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ ڇا آهي انهن کي جو ايمان نه ٿا آڻين .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ انهن کي ڇا ٿيو جو ايمان نه ٿا آڻين (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ انهن کي ڇا ٿيو آهي جو ايمان نه ٿا آڻن؟(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ آخِر، ڪِنهن آڌار؟ مُنڪر مَڃِينِ ڪِين ڪِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ ڇا ٿيو اٿن، جو ايمان نٿا آڻين. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ انهن کي ٿيو ڇاهي جو ايمان نٿا آڻين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ انهن (ماڻهن کي ڇا ٿي ويو آهي) جو ايمان نٿا آڻين(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(انهن سڄي حقيقتن کان) پوءِ اُنهن ماڻهن کي ڇا ٿي ويو آهي جو هو ايمان نٿا آڻين؟ (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ انهن کي ڇا ٿيو آهي جو (قرآني اڳڪٿي جي سچائي ڏسي به) ايمان نٿا آڻين؟(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

سو، انهن ماڻهن کي ڇاٿي ويو آهي جو ايمان نه ٿا آڻين؟ (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جڏھن وٽن قرآن پڙھبو آھي (ته) سجدو نه ڪندا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جڏهن وٽن قرآن پڙهجي ٿو ته ان وقت به خدا جي طرف نٿا جهڪن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جنهن وقت انهن تي قرآن ڪريم پڙهيو وڃي ٿو ته اهي سجدو نٿا ڪن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جڏهن انهن وٽ قرآن پڙهجي ٿو ته سجدو نه ٿا ڪن!(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جڏهن پڙهيو وڃي ٿو انهن تي قرآن ته سجدو نه ٿا ڪن .لسجدة(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جڏهن وٽن قرآن پڙهجي ٿو ته سجدو نه ٿا ڪن (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جڏهن انهن تي قرآن پڙهيو وڃي ٿو ته سجدو نه ٿا ڪن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ جڏهن پَڙِهي کِيَنِ ٻُڌائجي، قادِر جو ڪَلام، ته صاحِب کي سَلام، مُورک ڪَن نه مُورهِين.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جڏهن وٽن قرآن ٿو پڙهجي، ته سجدو نٿا ڪن؟ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جڏهن سندن آڏو قرآن پڙهيو ٿو وڃي ته سجدو نٿا ڪن؟ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جڏهن پڙهيو ويندو آهي انهن جي آڏو قرآن ته سجدو نه ڪندا آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ جڏهن انهن کي قرآن مجيد پڙهي ٻڌايو وڃي ٿو ته هو سجدو نٿا ڪن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جڏهن مٿن قرآن پڙهيو وڃي ٿو ته (الله جي حضور) سجدو نٿا ڪن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ جڏهن قرآن مجيد انهن جي آڏو پڙهيو وڃي ٿو ته (حقيقت کي سمجهڻ جي باوجود پنهنجي لچاين کي ڇڏي ڪري) اهي سجدو نه ٿا ڪن (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

بلڪ (اھي) ڪافر ڪوڙ ڀانئيندا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

هٿيون اهي ڪافر (قرآن جي انهن سچاين کي) ڪوڙو ڪن ٿا.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بلڪ جن ماڻهن ڪفر ڪيو اهي ان جو انڪار ڪن ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پر هٿون ڪافر ڪوڙو ڪن ٿا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بلڪ جن ڪفر ڪيو ڪوڙو چون ٿا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پر هٿون ڪافر ڪوڙو ڪن ٿا (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بلڪه جن ماڻهن ڪفر ڪيو سي ڪوڙو سمجھن ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اُٽلو جِن اِنڪار ڪيو، سي ڪن ٿا ڪُوڙ ڪَثِير،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بلڪ ڪافر ڪوڙ ٿا سمجهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

بلڪه اهي نه مڃيندڙ ته اٽلندو ڪوڙو ٿا سڏين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پر اهي منڪر ته مورڳو ڪوڙو ڀائيندا آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بلڪه هي ماڻهو انڪار ڪرڻ کان پوءِ ان (قرآن) کي ڪوڙو به ڪن ٿا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بلڪه ڪافر (ان کان وڌيڪ) ڪوڙو چئي رهيا آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

بلڪه اهي ڪافر ته (حقيقت کي) ڪوڙو ٿا چون. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جيڪي (پنھنجين دلين ۾) سانڀيندا آھن سو الله چڱي طرح ڄاڻندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

هوڏانهن جيڪي (پنهنجي وقتي مفادن کي بچائڻ جي لاءِ دل ۾ پهه پچائن ۽) سانڍين ٿا تنهن کي الله گهڻو ڄاڻندڙ آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ الله تعالى ان کي وڌيڪ ڄاڻندڙ آهي جيڪو اهي دل ۾ رکن ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

هوڏانهن اهي جيڪي دلين ۾ سانڊن ٿا تنهن کان خدا خوب واقف آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ الله وڌيڪ ڄاڻندڙ آهي جيڪي گڏ ڪن ٿا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

هوڏانهن جيڪي (دل ۾ ) سانڍين ٿا تنهن کي الله گهڻو ڄاڻندڙ آهي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ الله وڌيڪ ڄاڻندڙ آهي جيڪي اُهي (دلين ۾) سانڍن ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ اَلله آهي ڄاڻندڙ، جيڪِي ميڙيو رکن مِير، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ الله اهو ڄاڻي ٿو، جيڪي لڪائين ٿا. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

حالانڪه جيڪي اهي (پنهنجي اعمالنامي ۾) ميڙيندا وڃن ٿا، تنهن کي الله خوب ڄاڻي ٿو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(جڏهن ته) الله چڱيءَ طرح ڄاڻي ٿو ته هي ڇا پيا گڏ ڪن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

هي ماڻهو پنھنجي دلين ۾ جيڪي ڪجهه لڪائي ويٺا آهن، الله تعالى کي ان جي خوب خبر آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ الله (ڪفر ۽ دشمني جي ان سامان کي) بهتر ڄاڻي ٿو جيڪو اهي گڏ ڪري رهيا آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

حالانڪه جيڪو ڪجهه اهي (پنهنجين دلين ۾ ڪُپت ۽ ڪوڙ جي صورت ۾ گند) گڏ ڪري رهيا آهن، الله ان کي خوب ڄاڻي ٿو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ کين ڏکوئيندڙ عذاب جي خبر ڏي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ انهن (الله جي قانونن مٿان پنهنجي وقتي مفادن کي ترجيح ڏيندڙ ماڻهن) کي دردناڪ عذاب جي خوشخبري ٻڌاءِ.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ توهان انهن کي دردناڪ عذاب جي بشارت ڏيو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ انهن کي دردناڪ عذاب جي خوشخبري ٻڌاءِ،(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ بشارت ڏي انهن کي دردناڪ عذاب جي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ انهن کي دردناڪ عذاب جي خوشخبري ٻڌاءِ (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ انهن کي دردناڪ عذاب جي خوشخبري ٻڌاءِ.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ اڳتي سَخت عذاب جِي، ڏي تِن، کاڻن کي کِير،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ کين دردناڪ عذاب جي مبارڪ ڏي، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ (اي نبي) انهن کي دردناڪ عذاب جي خوشخبري ڏيئي ڇڏ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ انهن کي خوشخبري ڏي عذاب دردناڪ جي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بس! توهان انهن کي درناڪ عذاب جي خوشخبري ٻڌايو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ توهان کين دردناڪ عذاب جي خوشخبري ڏيو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

تنهنڪري کين (آخرڪار) دردناڪ عذاب جي خبر ٻڌاءِ. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پر جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن لاءِ اَڻ کُٽ اَجر آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پر جن (الله جي قانونن جي سچائي تي) ايمان آندو ۽ (ان مطابق) چڱا ڪم ڪيا تن لاءِ اڻ کٽ اجر آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

مگر انهن ماڻهن جن ايمان آندو ۽ نيڪ عمل ڪيا انهن لاءِ اهو اجر آهي جيڪو ختم ٿيندڙ ناهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ جن ايمان آندو ۽ انهن سٺا ڪم ڪيا تن لاءِ (ته) اڻ کٽ اجر آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

مگر جن ايمان آندو ۽ صالح عمل ڪيائون انهن جي لاءِ اجر اڻ کٽ آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پر جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن لاءِ اڻ کُٽ اجر آهي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

سواءِ انهن ماڻهن جي جن ايمان آندو ۽ چڱا عمل ڪيائون انهن لاءِ اڻ کٽ اجر آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مَگر جِن مَڃيو، ۽ عَمل ڪيئون اَڪسِير، دَرجا دِلپَذِير، آهِن اکٽ اُنهن لئي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مگر جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيائون، انهن لاءِ بي شمار اَجُر آهي.(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

باقي جن ماڻهن ايمان آندو ۽ نيڪ عمل ڪيا، تن لاءِ اڻ کــُـٽ اجر آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

البته جن ماڻهن ايمان آندو ۽ عمل سٺا ڪيا آهن، انهن جي لاءِ ته اجر آهي بلڪل اڻ کٽ (بي حساب)(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(باقي) جن ماڻهن ايمان آندو ۽ نيڪ عمل ڪيا تن لاءِ اڻ کُٽ اجر آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

مگر جن ماڻهن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪن ٿا انهن جي لاءِ اڻ کٽ (دائمي) ثواب آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

باقي جن ماڻهن ايمان آندو ۽ نيڪ عمل ڪيائون (يعني انسانيت لاءِ جيئڻ جا دڳ سنوا ڪيائون)، انهن جي لاءِ ڪڏهن به نه ختم ٿيڻ وارو اجر آهي.(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))