الٓرٰ، ھي ڪتاب آھي جو (اي پيغمبر) اُھو اسان توڏانھن ھن لاءِ نازل ڪيو آھي ته ماڻھن کي اونداھين مان سوجھري ڏانھن ڪڍين، (۽) سندس رب جي حُڪم سان انھي ساراھيل جي واٽ تي آڻين.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

الف- لام- را- هيءُ هڪ ڪتاب آهي جو اسان تو تي نازل ڪيو آهي. انهيءَ لاءِ ته ماڻهن کي سندن پروردگار جي حڪم جي تعميل ۾ اونداهيءَ مان ڪڍي روشنيءَ ۾ آڻي، (۽ انهيءَ راهه تي آڻي) جا غالب ۽ ساراهيل خدا جي راهه آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

الرا . هي ڪتاب اسان رسولِ عربي ڏانهن نازل ڪيو آهي، ان لاءِ ته پاڻ ماڻهن کي الله جي حڪم سان اونداهين مان ڪڍي روشني ۽ سڌي راه تي آڻي (يعنى) اها راه جيڪا الله جي آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

الرا. (اي رسول! هي قرآن اهو) ڪتاب آهي جنهن کي اسان تو ڏي هن لاءِ نازل ڪيو آهي ته تون ماڻهن کي سندن پالڻهار جي حڪم سان (ڪفر جي) اونداهين مان ڪڍي (ايمان جي) روشنيءَ جي رستي تي آڻ جو زبردست (۽) ساراهيل ۽ حمد جو لائق آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

الف لام را (هيءُ) ڪتاب آهي نازل ڪيوسون ان کي توڏانهن تانتهه ڪڍين ماڻهن کي انڌيرن مان روشنائيءَ ڏانهن سندن رب جي اذن سان طرف واٽ غالب، ساراهيل جي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

الر. هي هڪ ڪتاب آهي جنهن کي اسان تو ڏي هن لاءِ نازل ڪيو آهي ته تون ماڻهن کي سندن پاليندڙ جي حڪم سان اونداهين مان (ڪڍي) روشنيءَ ۾ (اُن) زبردست (۽) ساراهيل الله جي رستي تي آڻين، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

الف لام را . هي ڪتاب آهي جنهن کي اسان تو ڏانهن لاٿو آهي ته جيئن تون ماڻهن کي سندن پروردگار جي حڪم سان اونداهين مان ڪڍي روشني طرف آڻين. غالب ساراهيل (الله) جي رستي ڏانهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

الٓــرٰ جِي، آهي، پَرَوَرَ کي پَرُوڙ، ڪِتاب ڪرِيمُ توڏي، هَلايو سُونسِ حُضور!، ته اُونداهِيءَ مان، آدَمِئـِين، نِيئـِين پاسي نُور، هادِيءَ سَندنِ جي حُڪم سان، مارڳ ڏانهن، مَنطور،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ا- ل- ر- هي ڪتاب آهي جو تو ڏانهن لاٿو سون، ته ماڻهن کي اونداهين مان سوجهري ڏانهن ڪڍين ۽ رب جي حڪم سان غالب واکاڻيل الله جي واٽ تي آڻين. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

؀ﲺ (الف ـ لام ـ را) اي نبي هيءُ هڪ ڪتاب آهي، جنهن کي اسان توڏانهن نازل ڪيو آهي ته جيئن تون ماڻهن کي اونداهين مان ڪڍي سوجهري ۾ آڻين، سندن رب جي توفيق سان، انهيءَ الله جي رستي تي جيڪو زبردست ۽ پنهنجو پاڻ ئي ساراهيل آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ا-ل-ر، (اي نبي!) هي هڪ ڪتاب آهي جيڪو نازل ڪيو اسان توتي، جيئن تون ماڻهن کي اونداهين مان ڪڍي روشنيءَ ۾ آڻين سندن رب جي حڪم سان (ان خدا) جي راهه تي جيڪو زبردست ۽ ذات ۾ ساراهيل آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

الف ـــ لام ـــ را ھي ھڪ ڪتاب آھي جيڪو اسان تنھنجي مٿان نازل ڪيو آھي ته جيئن تون سڀني ماڻهن کي پنھنجي پالڻھار جي حڪم سان انڌيرن مان ڪڍي روشنيءَ ۾ آڻين، ان پالڻھار جي رستي ڏانھن جيڪو زبردست ۽ تعريف جي لائق آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

جنھن جو اُھو (سڀئي) آھي جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي، ۽ سخت عذاب جي خرابي انھن ڪافرن لاءِ آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

اهو خدا جيڪو مالڪ آهي، انهيءَ سڀ ڪجهه جو جيڪي به آسمانن ۽ زمين ۾ آهي (۽ سڀ سندس حڪمن جي اڳيان جهڪيل آهن) ۽ سخت عذاب جي خرابي آهي انهن منڪرن جي لاءِ.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

الله اُهو آهي جنهن لاءِ اُهو سڀ ڪجھه آهي جيڪو آسمانن ۽ زمينن ۾ آهي، ۽ ڪافرن لاءِ دردناڪ عذاب جو ويل آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اهو الله جنهن جو (سڀئي) آهي جيڪي آسمانن ۽ جيڪي زمين ۾ آهي ۽ (آخرت ۾) ڪافرن لاءِ جيڪو سخت عذاب (رکيو ويو آهي سو) افسوس ناڪ آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

معبود بالحق اهو جو ان جي ملڪيت آهي جيڪو آسمانن ۾ آهي ۽ جيڪو زمين ۾ آهي ۽ ويل آهي ڪافرن جي لاءِ عذاب سخت جي ڪري .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

جنهن جو اهو (سڀئي) آهي جيڪي آسمانن ۽ جيڪي زمين ۾ آهي. ۽ ڪافرن لاءِ سخت عذاب جي مصيبت آهي، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

الله اُهو آهي جو جيڪي ڪجهه آسمانن ۾ آهي ۽ جيڪي زمين ۾ آهي سو سڀ سندس آهي. ۽ ڪافرن لاءِ سخت عذاب جي سبب بربادي آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جو سَٻر ساراهِيل جو، مالِڪ سائـِين مُور، جيڪِي اُڀ، زَمين ۾، سَڀ اُن جِي جوڙ ضَرورُ، ۽ سخت سزا کان سُور، بيشڪ بي شڪران لئي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

الله ئي اهو آهي جو جيڪي آسمانن خواهه زمين ۾ آهي، سڀ ان جو آهي_ ۽ سخت عذاب سان تباهه ٿيڻ ڪافرن لاءِ ئي آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ آسمانن ۽ زمين جي ساري موجودات جو مالڪ آهي ۽ ڏاڍي تباهه ڪندڙ سزا آهي، حق کي قبول ڪرڻ کان انڪار ڪندڙن لاءِ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهو الله ئي آهي جيڪو آسمانن سان گڏ سڀ موجودات جو مالڪ آهي جيڪي زمين ۾ آهن ۽ حق جي منڪرن جي لاءِ سخت سزا آهي تباهه ڪندڙ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اهو اللھ تعالى ئي آهي جيڪو آسمانن ۽ زمين جي هر شيءِ جو مالڪ آھي ۽ (ان جو) انڪار ڪندڙن لاءِ بربادي ۽ سخت عذاب آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

جيڪي دنيا جي حياتيءَ کي آخرت جي حياتيءَ کان وڌيڪ پيارو رکندا آھن ۽ (ماڻھن کي) الله جي واٽ کان جھليندا آھن ۽ ان جي ڏنگائي گھرندا آھن، اھي وڏيءَ گمراھي ۾ آھن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

جن آخرت کي ڇڏي دنيا جي زندگي پسند ڪئي، جيڪي ماڻهن کي الله جي راهه کان روڪين ٿا ۽ چاهين ٿا ته ان راهه ۾ ڏنگائي ڦڏائي پيدا ڪن، اهي ئي ماڻهو آهن جيڪي وڏي اونهي گمراهيءَ ۾ وڃي پيا آهن.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

جيڪي دنيا جي حياتي کي آخرت کان وڌيڪ پسند ڪن ٿا ۽ الله جي راه کان روڪين ٿا ۽ الله جي راه مان عيب ڪڍن ٿا، اهي (ماڻهو) پري واري گمراهي ۾ آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اهي (ڪافر) جيڪي دنيا (فاني) جي حياتيءَ کي آخرت تي جيڪا (اڻ کٽ نعمت آهي) پسند ڪن ٿا ۽ (ماڻهن کي) خدا جي راھ تي هلڻ کان روڪين ٿا ۽ ان ۾ بيڪار ڏنگائي پيدا ڪرڻ گهرن ٿا. اهي ئي ماڻهو وڏيءَ گمراهيءَ ۾ آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اهي جو پسند ڪن ٿا حياتيءَ دنيويءَ کي آخرت تي ۽ روڪين ٿا الله جي واٽ کان ۽ طلب ڪن ٿا ان کي ڏنگو اهي گمراهيءَ پري واريءَ ۾ آهن .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

جيڪي دنيا جي حياتيءَ کي آخرت کان پسند ڪن ٿا ۽ الله جي رستي کان روڪين ٿا ۽ ان ۾ ڏنگائي گهرن ٿا، اهي وڏيءَ گمراهيءَ ۾ آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

جيڪي ماڻهو دنيا جي حياتيءَ کي آخرت جي ڀيٽ ۾ وڌيڪ پسند ڪن ٿا ۽ الله جي راهه کان روڪن ٿا ۽ ان ۾ ڏنگائي چاهن ٿا. اهي گمراهي ۾ پري پئجي ويا آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هِيءَ حَياتِي نَنڍڙِي، ڪَن، پرلي کان پَسند، ۽ روڪِين رَبَّ جي راه کان، ۽ مَنجھسِ گُھرن ڦيرا ڦَند، اُهي آهن بَند، بِلڪُل پَراهِين ڀُل ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جي دنيا جي حياتيءَ کي آخرت کان پيارو ٿا سمجهن ۽ الله جي سڌيءَ واٽ کان روڪين ٿا ۽ ان ۾ ڏنگائي ٿا ڳولين! اهي وڏي گمراهي ۾ آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جيڪي دنيا واري زندگيءَ کي آخرت کان پيارو رکن ٿا ۽ جيڪي الله جي راهه کان ماڻهن کي روڪين ٿا ۽ گُهرن ٿا ته اهو رستو (سندن مرضيءَ مطابق) ڏنگو ٿي پوي. اهي ماڻهو گمراهيءَ ۾ تمام پري هليا ويا آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهي ماڻهو جيڪي ترجيح ڏين ٿا دنيا جي حياتيءَ کي آخرت جي زندگيءَ تي، ۽ جيڪي روڪين ٿا ماڻهن کي الله جي راهه کان ۽ چاهين ٿا ته هي رستو (سندن خواهشن مطابق) ڏنگو رهي، اهي ماڻهو گمراهيءَ ۾ گهڻو پري نڪري ويل آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ڪافر دنيا جي حياتيءَ کي آخرت جي حياتيءَ جي مقابلي ۾ وڌيڪ پسند ڪن ٿا، ماڻهن کي اللھ تعالى جي رستي کان روڪين ٿا ۽ ان رستي ۾ ٽيڙھ پيدا ڪرڻ به چاھين ٿا (حقيقت ۾) ھو وڏي گمراھيءَ ۾ پيل آھن. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ ڪنھن پيغمبر کي سندس قوم جي ٻوليءَ کانسواءِ ٻيء (ٻوليءَ) سان نه موڪليوسون (ھن لاءِ) ته انھن کي (پڌرو) بيان ڪري، پوءِ الله جنھن کي گھري ٿو تنھن کي ڀُلائي ٿو ۽ جنھن لاءِ وڻيس تنھن کي ھدايت ٿو ڪري، ۽ اُھو غالب حڪمت وارو آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ اسان ڪوبه پيغمبر دنيا ۾ نه موڪليو، پر هن طرح جو هو پنهنجي قوم ئي جي زبان ۾ حق جو پيغام پهچائڻ وارو هو، انهيءَ لاءِ ته (سندن ئي ٻوليءَ ۾ ڳالهه جو) مطلب چٽو ڪري ڏيکاري. پوءِ الله تعاليٰ جنهن کي چاهي ٿو ته (سندس سرڪشيءَ پارؤن) گمراه ڪري ٿو ۽ جنهن جي لاءِ چاهي ٿو تنهن لاءِ (سندن اطاعت پارؤن ڪاميابيءَ جي) راهه کولي ڇڏي ٿو. هو غالب ۽ حڪمت وارو آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ اسان هر پيغمبر کي ان جي قوم جي زبان ۾ پيغمبر ڪري موڪليو ان لاءِ ته کين (احڪاماتِ الاهي) کولي ٻڌائي، پوءِ الله جنهنکي چاهي اُن کي گمراه ڪري ٿو ۽ جنهنکي چاهي هدايت وارو ڪري ٿو، ۽ اهو غالب حڪمت وارو آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اسان هر هڪ رسول کي سندس قوم جي زبان سان ئي موڪليو ته جيئن کين (اسان جا حڪم) سمجهائي. پوءِ خدا جنهن کي گهري تنهن کي گمراهيءَ ۾ ڇڏي ڏئي ۽ جنهن کي گهري تنهن کي هدايت ڪري ٿو. ۽ اهو ئي سڀ تي غالب حڪمت وارو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ نه موڪليوسون ڪو رسول مگر ان قوم جي ٻوليءَ سان تانتهه بيان ڪري انهن لاءِ پوءِ گمراھ ڪري ٿو الله جنهن کي گهري ۽ هدايت ٿو ڪري جنهن کي گهري ۽ اهو ئي غالب حڪمت وارو آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ اسان هر هڪ رسول کي سندس قوم جي زبان سان ئي موڪليو ته جيئن کين سمجهائي. پوءِ الله جنهن کي گهري تنهن کي گمراهه ڪري ٿو ۽ جنهن کي گهري تنهن کي رستو ڏيکاري ٿو. ۽ اهو زبردست (۽) حڪمت وارو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ اسان ڪو به رسول نه موڪليو مگر سندس قوم جي زبان ۾ هن لاءِ ته انهن لاءِ (حق کي) پڌرو ڪري. پوءِ الله جنهن کي چاهي ٿو گمراهه ڪري ٿو ۽ جنهن کي چاهي ٿو هدايت ڪري ٿو ۽ اُهو غالب حڪمت وارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ نه موڪليوسون مُورهِين، مُرسل ڪو مگر، ذات سَندسِ جي زبان ۾، تان کولي ڏٖينِ خَبر، پوءِ وَڻيسِ تنهن، وَحدهٗ، ڀُلائي مَنجھ بَر، ۽ وڻيسِ تِنهن تي وَڙ ڪري، سُهائيسِ ساڻيہ سَر، ۽ اُهو زَوراوَر زَبر، حِڪمتِي هوشيار گھڻو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هر ڪنهن نبيءَ کي سندس قوم جي زبان سان موڪليو ويو آهي، ته انهن کي حڪم ٻڌائي، پوءِ الله جنهن کي گهري ٿو ان کي ڀلائي ٿو، جنهن لاءِ وڻيس تنهن کي واٽ لڳائي ٿو_ هو زبردست ڏاهپ وارو آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اسان پنهنجو پيغام رسائڻ لاءِ جڏهن به ڪو رسول موڪليو آهي ته ان پنهنجيءَ قوم جي ٻوليءَ ۾ ئي پيغام پهچايو آهي ته جيئن کين ڳالهه چڱيءَ طرح کولي سمجهائي. پوءِ الله جنهن کي وڻيس ڀٽڪائي ڇڏي ٿو ۽ جنهن کي چاهي هدايت بخشي ٿو، هو نهايت زبردست ۽ داناءُ آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ اسان جڏهن به موڪليو آهي پنهنجي رسول کي پنهنجي پيغام پهچائڻ لاءِ، ان پنهنجي قوم جي ٻوليءَ ۾ کين پيغام ڏنو جيئن کين کولي ڳالهه سمجهائي، پوءِ الله جنهن کي گهري گمراهه ڪندو آهي ۽ هدايت ڏيندو آهي جنهن کي اُهو چاهي، ۽ اهو ئي زبردست آهي حڪمت وارو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ اسان سڀني رسولن کي سندن قومي ٻولي ۾ پيغام ڏنو آھي ته جيئن ھو ماڻهن کي چڱي طرح بيان ڪري ٻڌائين (وري به) اللھ تعالى جنھن کي چاھي گمراهه ڪري ٿو ۽ جنھن کي چاھي سڌو رستو عطا ڪري ٿو. ھو زبردست حڪمت وارو آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ بيشڪ موسىٰ کي پنھنجن معجزن سان موڪليوسون (چيوسون) ته پنھنجي قوم کي اونداھين مان سوجھري ڏانھن ڪڍ، ۽ کين الله (جي ڏمر) وارا ڏينھن ياد ڏيار، بيشڪ اُن ۾ ھر ڪنھن صابر شاڪر لاءِ نشانيون آھن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ (ڏسو هي حقيقت آهي ته) اسان پنهنجي نشانين سان موسيٰ کي موڪليو هو ته پنهنجي قوم کي اونداهيءَ مان ڪڍي روشنيءَ ۾ آڻي ۽ پڻ الله جي (فيصلو ڪندڙ) واقعات جو بيان ٻڌائي واعظ ۽ نصيحت ڪري. ڇو ته بيشڪ هر انسان لاءِ جيڪو صبر ۽ شڪر ڪندڙ هجي، انهيءَ بيان ۾ (عبرت ۽ نصيحت جون) وڏيون نشانيون آهن.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ بيشڪ اسان (حضرت) موسيٰ کي پنهنجون نشانيون ڏئي موڪليو ته پنهنجي قوم کي اونداهِيُن مان ڪڍي روشني ڏانهن آڻي، ۽ انهن کي الله جي نعمتن وارا ڏينهن ياد ڏياري، بيشڪ ان ۾ هر صبر شڪر ڪندڙ (ٻانهي) لاءِ نشانيون آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اسان موسى کي پنهنجيون نشانيون ڏئي موڪليو (کيس حڪم ڏسوسون) ته پنهنجيءَ قوم کي (ڪفر جي) اونداهين مان (ايمان جي) روشنيءَ ۾ آڻ! ۽ کين خدا جا (اهي ڏينهن ياد ڏيار (جن ۾ خدا جون وڏيون قدرتون ظاهر ٿيون) ان ۾ شڪ نه آهي ته ان ۾ سڀ ڪنهن صبر ۽ شڪر ڪندڙن جي لاءِ (خدا جي قدرت جون) ڪيئي نشانيون آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ البتهه تحقيق موڪليوسون موسى کي نشانين پنهنجن سان ته ڪڍ تون پنهنجي قوم کي انڌيرن مان روشنيءَ ڏانهن ۽ ياد ڏيار انهن کي الله جا ڏينهن بيشڪ ان ۾ البتهه نشانيون آهن هر صبر ڪندڙ شڪر ڪندڙ جي لاءِ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ بيشڪ اسان موسيٰ کي پنهنجي نشانين سان موڪليو (کيس چيوسون) ته پنهنجيءَ قوم کي اونداهين مان روشنيءَ ۾ آڻ! ۽ انهن کي الله جا ڏينهن ياد ڏيار. بيشڪ ان ۾ سڀڪنهن صبر ڪندڙ (۽) شڪر ڪندڙ لاءِ نشانيون آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ بيشڪ اسان موسى کي پنهنجي نشانين سان موڪليو هن لاءِ ته (اي موسى!) پنهنجي قوم کي اونداهين مان ڪڍي روشني طرف آڻ ۽ انهن کي الله جا ڏينهن ياد ڏيار. بيشڪ ان ۾ هر گهڻي صبر ۽ گهڻي شڪر ڪندڙ لاءِ وڏيون نشانيون آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ مُوسٰى مُڪو سون مُورهِين، پَنهنجي پَڌراين ساڻ، ته اوجَھرٖي مان اوجَرڏي، ڪَڍِي قوم سَندئـِي آڻ، ۽ رَبَّ جي روز ڪَمن سان، سَمجھائـِينِ سُڄاڻ!، اُنهيءَ ۾ اُهڃاڻ، هر صابِر شُڪر گُذار لئي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بيشڪ اسان موسيٰ کي معجزن سان موڪليو ته، قوم کي اوندهه مان ڪڍي سوجهري ۾ آڻ ۽ کين الله جا ڪي ڏينهن ياد ڏيار! بيشڪ، ان ۾صبر ۽ شڪر ڪندڙ لاءِ نشان آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اسان هن کان اڳ موسيٰ کي پنهنجين نشانين سان گڏ موڪلي چڪا آهيون، انهيءَ کي به اسان حڪم ڏنو هو ته پنهنجي قوم کي اونداهين مان ڪڍي سوجهري ۾ آڻ ۽ کين الله جي ڏهاڙن (تاريخ) جا سبق پرائڻ جوڳا واقعا ٻڌائي نصيحت ڪر. انهن واقعن ۾ ڏاڍيون نشانيون آهن، هر انهيءَ شخص لاءِ جيڪو صبر ڪندڙ ۽ شڪر ڪندڙ آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ اسان هن کان اڳ موڪليو موسيٰ کي پنهنجين نشانين سان، ان کي به اسان حڪم ڏنو هو ته پنهنجي قوم کي انڌيرن مان ڪڍي روشنيءَ ۾ آڻي ۽ کين واقعا ٻڌائي الله جي تاريخ جا سبق سيکاريندڙ، بيشڪ انهن واقعن ۾ (نصيحت) جون نشانيون آهن صبر ۽ شڪر ڪرڻ وارن لاءِ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اھڙيءَ طرح) اسان موسى ($) کي به نشانيون ڏئي موڪليوته پنھنجي قوم کي انڌيرن مان ڪڍي روشني ڏي وٺي اچ ۽ ان کي اللھ تعالى جي طرفان (گذريل قومن تي آيل) حالات بيان ڪري ٻڌاءِ. بيشڪ انهن (حالات) ۾ صبر ۽ شڪر ڪندڙ ماڻهن لاءِ وڏيون نشانيون آھن. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ (ياد ڪر) جڏھن موسىٰ پنھنجي قوم کي چيو ته پاڻ تي الله جون نعمتون ياد ڪريو جڏھن ته فرعون جي (انھن) ماڻھن کان اوھان کي بچايائين جيڪي اوھان کي سخت عذاب چکائيندا ھوا، ۽ اوھان جي پُٽ ڪُھندا ھوا ۽ اوھان جون ڌيئرون جيئريون ڇڏيندا ھوا، ۽ ھن ۾ اوھان جي پالڻھار کان اوھان لاءِ وڏي آزمائش ھُئي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ پوءِ (هيئن ٿيو جو) حضرت موسيٰ پنهنجي قوم کي (واعظ ۽ نصيحت ڪندي) چيو ته، الله تعاليٰ جيڪي احسان اوهان تي ڪيا آهن سي نه وساريو. هن اوهان کي فرعون جي خاندان (جي غلاميءَ) کان ڇوٽڪارو ڏنو (۽ اهو سندس ڪيڏو نه وڏو احسان آهي) هو اوهان کي ڪهڙن نه خراب عذابن ۾ وجهندا هئا. توهان جي (نون ڄاول) پٽن کي قتل ڪري ڇڏيندا هئا (ته جيئن توهان جو تعداد نه وڌي ۽) توهان جي ڇوڪرين کي زنده ڇڏيندا هئا (ته ٻانهيون ٿي رهن). ڏسو ته انهيءَ صورت حال ۾ توهان جي پروردگار جي طرف کان اوهان جي لاءِ ڪهڙي نه سخت آزمائش هئي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ جنهن وقت موسيٰ پنهنجي قوم کي چيو ته توهان پاڻ تي الله جون نعمتون ياد ڪريو، جنهن وقت توهان کي (الله تعالى) فرعون جي قوم کان نجات ڏني (جيڪي) توهان تي سخت عذاب ڪندا هئا ۽ توهان جي پُٽن کي ڪُهندا هئا ۽ توهان جي نياڻين کي زنده ڇڏيندا هئا، ۽ انهيءَ ۾ توهان لاءِ توهان جي رب جي طرفان وڏي آزمائش هئي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (اهو وقت ياد ڏيارين) جڏهن موسى پنهنجي قوم کي چيو ته خدا جيڪي احسان اوهان تي ڪيا آهن تن کي ياد ڪريو جڏهن ان اوهان کي فرعون جي ماڻهن (جي ظلم) کان نجات ڏياري، اهي اوهان کي بڇڙا عذاب ڏيندا هئا ۽ اوهان جي پٽن کي ڪهندا هئا ۽ اوهان جي عورتن کي (ٻانهيون ڪرڻ لاءِ) جيئرو ڇڏي ڏيندا هئا ۽ ان ۾ اوهان جي پالڻهار جي طرفان (اوهان جي صبر جو) وڏو امتحان هو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ (ياد ڪر) جڏهن فرمايو موسى واسطي قوم پنهنجي ته ياد ڪيو الله جي نعمت پنهنجي مٿان جڏهن ڇڏايائين اوهان کي فرمانبردارن فرعون جي کان چکائين پيا اوهان کي سخت عذاب ۽ ڪُهن پيا پٽن اوهان جن کي ۽ جيئرو ڇڏين پيا عورتن اوهان جن کي ۽ ان ۾ آزمائش آهي طرفان رب اوهان جي وڏي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ (اهو وقت ياد ڪر) جڏهن موسيٰ پنهنجي قوم کي چيو ته پاڻ تي (ٿيل) الله جي نعمت کي ياد ڪريو جڏهن اوهان کي فرعون جي ماڻهن کان بچايائين جي اوهان کي بڇڙو عذاب پهچائيندا هئا ۽ اوهان جي پٽن کي ڪهندا هئا ۽ اوهان جي ڌيئرن کي جيئرو ڇڏيندا هئا. ۽ ان ۾ اوهان جي پاليندڙ جي طرفان وڏو امتحان هو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ (ياد ڪر) جڏهن موسى پنهنجي قوم کي چيو ته: ”پاڻ مٿان الله جي ان انعام کي ياد ڪيو جڏهن اوهان کي فرعون وارن کان نجات ڏنائين جيڪي اوهان کي برو عذاب ڏيندا هئا ۽ اوهان جي پُٽن کي ڪُهندا هئا ۽ اوهان جي نياڻين کي جيئرو ڇڏي ڏيندا هئا. ۽ ان ۾ توهان جي پالڻهار طرفان تمام وڏي آزمائش هئي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مُوسٰى سَندسِ ميڙ کي، جڏهن چيو اِهڙِي چال، ته ساريو ثابت پاڻ تي، رَبَّ ڀَلي جا ڀال، جڏهن اوهان کي آجو ڪيو، ڪنان فِرعون جي آل، جي اوهان سان، اَڻ جوڳيون، جاڙون ڪندا هُئا جال، ڪُونڌر اوهان جي ڪَڇ ۾، ڪُهندا هُئا ڪُلال، ظالِم زالون اوهان جون، هُئابَچائـِيندا بَحال، اُن ۾ اوهان نال، پَرورکان پَرک وَڏي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جڏهن موسيٰ سندس قوم کي چيو ته ”الله جي نعمتن کي ياد ڪريو، جڏهن اوهان کي فرعونين کان ڇڏايائين، جي اوهان کي سخت عذاب ڏيندا هئا، اوهان جا پٽ ڪهي ڌيئرون جيئريون ڇڏيندا هئا ۽ اوهان لاءِ اها رب جي طرفان وڏي آزمائش هئي.(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ياد ڪريو! جڏهن موسيٰ پنهنجي قوم کي چيو: "الله جي ان احسان کي ياد ڪريو، جيڪو هن توهان تي ڪيو آهي، هن توهان کي فرعون وارن کان ڇڏائي آزاد ڪيو، جيڪي توهان کي سخت تڪليفون ڏيندا هئا، توهانجي پٽن کي قتل ڪندا هئا ۽ توهانجي عورتن (نياڻين) کي جيئرو ڇڏي ڏيندا هئا. انهيءَ ۾ توهانجي رب جي پاران توهان جي وڏي آزمائش هئي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جڏهن چيو موسيٰ پنهنجي قوم کي، ياد ڪريو ان نعمت کي جيڪا الله توهان تي ڪئي، ان نجات ڏني توهان کي فرعون وارن کان، جيڪي توهان کي سخت تڪليفون ڏيندا هئا ۽ قتل ڪندا هئا توهان جي ڇوڪرن کي ۽ جيئرو رکندا هئا توهان جي عورتن کي، ۽ ان ۾ توهان جي لاءِ وڏي آزمائش هئي توهان جي رب جي طرفان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ جڏھن موسى ($) پنھنجي قوم کي چيو ته: اللھ تعالى جي ان نعمت کي ياد ڪريو جڏھن ھن توھان کي فرعون جي ماڻهن کان نجات ڏياري، جن توھان کي سخت عذاب ۾ جڪڙي ڇڏيو ھو ۽ توھان جي پٽن کي (نسل ختم ڪرڻ لاءِ) ذبح ڪندا ھئا، توھان جي نياڻين کي ڇڏي ڏيندا ھئا (ته جيئن اوھان جي طاقت ختم ڪئي وڃي) تاريخ جو اھو نقشو توھان جي لاءِ توھان جي پالڻھار جي طرف کان تمام وڏي آزمائش ھئي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جڏھن اوھان جي پالڻھار اوھان کي خبردار ڪيو ته جيڪڏھن اوھين (منھنجو) شڪرانو ڪندؤ ته اوھان کي ضرور وڌيڪ ڏيندس ۽ جيڪڏھن بي شُڪري ڪندؤ ته بيشڪ منھنجو عذاب سخت آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(۽ اوهان اهو وقت وساري ڇڏيو آهي ڇا) جڏهن اوهان جي پروردگار (پنهنجي هن قانون جو) اعلان ڪيو هو ته جيڪڏهن توهان شڪر ڪندؤ ته مان اوهان کي اڃا به زياده نعمتون بخشيندس ۽ جيڪڏهن ناشڪري ڪندؤ ته پوءِ ياد رکو ته منهنجو عذاب به ڏاڍو سخت عذاب آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ توهان ياد ڪريو جڏهن توهان جي رب اعلان فرمايو ته جيڪڏهن توهان شڪر ڪريو ته آئون توهان کي زياده ڏيندس ۽ جيڪڏهن توهان ناشڪري ڪئي ته بيشڪ منهنجو عذاب تمام سخت آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (اهو وقت به ياد رهي) جڏهن اوهان جي پروردگار (اوهان کي) ٻڌايو ته جيڪڏهن منهنجو شڪر ڪندو ته آءُ اوهان کي وڌيڪ نعمتون ڏيندس پر جيڪڏهن ناشڪري ڪندو ته ياد رکو! پڪ منهنجو عذاب سخت آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جڏهن اعلان ڪيو رب اوهان جي ته البته جيڪڏهن شڪر ڪندؤ اوهان ته البته ضرور وڌائيندس اوهان کي ۽ البته جيڪڏهن بي شڪري ڪندؤ اوهان ته بيشڪ عذاب منهنجو البته سخت آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ (اهو وقت ياد ڪريو) جڏهن اوهان جي پاليندڙ (اوهان کي) ٻڌايو ته جيڪڏهن اوهين شڪر ڪندو ته آءُ اوهان کي وڌيڪ ڏيندس ۽ جيڪڏهن ناشڪري ڪندو ته پوءِ بيشڪ منهنجو عذاب سخت آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ (ياد ڪيو) جڏهن اوهان جي پروردگار آگاهه ڪيو هيو ته جيڪڏهن اوهان شڪر ڪندؤ ته آءٌ اوهان (جي نعمتن) کي ضرور وڌائيندس ۽ جي اوهان ناشڪري ڪندؤ ته بيشڪ منهنجو عذاب زور سخت آهي“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ جڏهن سائـِينءَ توهان جي، صاف طرح ڪيو اِهو اِعلان، ته ڀانيان ڀَال، ته اوهان کي، دُهرا ڏِيندسِ دان، ۽ جي بَنِيا بي شُڪران، ته سَزا مُنهنجِي سَخت گھڻِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جڏهن اوهان جي رب اوهان کي ٻڌايو ته، جي اوهان شڪر ڪندا ته اوهان کي ضرور وڌيڪ ڏبو ۽ بي شڪري ڪندا ته منهنجو عذاب به سخت آهي.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ ياد ڪريو توهانجي رب اعلان ڪيو هو ته "جيڪڏهن شڪر ڪندؤ ته مان توهانکي اڃان به وڌيڪ نوازيندس ۽ جيڪڏهن بي شڪري ڪندؤ ته پوءِ منهنجي سزا به ڏاڍي سخت اٿوَ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ توهان جي رب توهان کي خبردار ڪيو ته جي شڪرگذار ٿيندؤ ته وڌيڪ نوازيندس ۽ جي ناشڪري ڪندؤ منهنجي نعمت جي ته منهنجي سزا به ڏاڍي سخت آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي بني اسرائيل! اھو وقت به ياد ڪريو) جڏھن اوھان جي پالڻھار پنھنجي نعمتن ڏيڻ جي طريقي جو اعلان ڪيو ھو ته جيڪڏھن توھان ڏنل نعمتن تي شڪر گذار ٿي رھندا ته مان (آئندهه ) توھان جي نعمتن کي اڃا به وڌائيندس پر جيڪڏھن ناشڪري ڪندا ته (پوءِ ٻڌي ڇڏيو ته) بيشڪ منھنجو عذاب به تمام سخت آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ موسىٰؑ چيو ته اوھان جو ۽ سڀني جھان وارن جو انڪار ڪرڻ (الله کي ڪجھ نقصان لائي نه سگھندو) ڇوته الله بي پرواھ ساراھيل آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ حضرت موسيٰ فرمايو ته جيڪڏهن اوهان ۽ اهي سڀ جيڪي زمين ۾ رهن ٿا بي شڪري ڪن ته (الله کي ان جي ڪهڙي پرواهه آهي؟) الله جي ذات ته بي نياز ۽ ساراهيل آهي، (ليڪن محرومي ۽ تباهي خود اوهان جي لاءِ هوندي).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ موسيٰ فرمايو جيڪڏهن توهان ۽ جيڪي شيون زمين ۾ آهن اُهي سڀئي ڪفر ڪن، پوءِ به بيشڪ الله تعالى بي پرواه ساراهيل آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ موسى (پنهنجي قوم کي) چئي ڇڏيو هو ته جيڪڏهن اوهين ۽ (اوهان سان) جيترا ماڻهو سموري زمين تي آهن سڀئي (گڏجي خدا جي) ناشڪري ڪندو ته خدا (کي ذرو به پرواھ نه آهي، ڇو ته اهو بلڪل) بي نياز ساراهيل آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ فرمايو موسى ته جيڪڏهن ڪفر ڪندؤ اوهان ۽ اهي جو زمين ۾ آهن مڙئي پوءِ بلاشڪ الله البته بي پرواھ ساراهيل آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ موسيٰ چيو ته جيڪڏهن اوهين ۽ جيڪي زمين ۾ آهن سڀئي ڪفر ڪندو ته (پنهنجو نقصان ڪندو) ڇو ته الله بي پرواه ساراهيل آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ موسى چيو ته: ”جيڪڏهن اوهان خود ۽ جيڪي زمين ۾ آهن سي سڀ ڪفر ڪندؤ ته پوءِ بيشڪ الله بي نياز ساراهيل آهي“. (ان کي ڪا پرواهه نه آهي)(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

چيو مُوسٰى، ته اَوهِين ڦِرو، ڪِ جيڪٖي اَندر ڌَر، بي پرواه، پوءِ پَرور، پڻ صاحب سڀ ساراه جو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ موسيٰ چيو ته اوهان جو خواهه سڄي جهان وارن جو ڦري وڃڻ الله کي ڪو به نقصان ڪو نه پهچائيندو. ياد رکو، الله بي پرواهه، واکاڻيل آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ موسيٰ چيو ته "جيڪڏهن توهان ڪفر ڪندؤ ۽ زمين جا سمورا رهاڪو به ڪافر ٿي ويندا ته الله بي پرواهه آهي ۽ هو ته پنهنجو پاڻ ئي ساراهيل آهي" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ چيو موسيٰ (قوم کي) جيڪڏهن سڀ رهاڪو توهان مان ڪافر ٿي وڃن زمين ۾ گڏجي، ته به الله (سڀ کان) بي نياز آهي ۽ پنهنجي ذات ۾ پاڻ ساراهيل آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ موسى ($ ) کين چيو ته جيڪڏھن توھان ۽ زمين ۾ سڀ رھندڙ ملي ڪري به اللھ تعالى جي ناشڪري ڪندا ته ( به اللھ تعالى کي ڪو نقصان نٿا پهچائي سگهو ڇاڪاڻ ته) بيشڪ اللھ تعالى سڀني کان بي پرواهه ۽ تعريف جي لائق آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

اوھان کي انھن جي سُڌ نه پھتي آھي ڇا جيڪي اوھان کان اڳ نوح ۽ عاد جي قوم جا ھوا، ۽ جيڪي کانئن پوءِ ھوا، جن کي الله کان سواءِ ڪو ڪونه ڄاڻندو ھو، سندن پيغمبر وٽن پڌرن مُعجزن سان آيا پوءِ پنھنجا ھٿ واتن ۾ ورايائون ۽ چيائون ته جنھن شيء سان اوھان کي موڪليو ويو آھي تنھن جا اسين مُنڪر آھيون ۽ جنھن ڏانھن اوھين اسان کي سڏيندا آھيو تنھن کان اسين سخت شڪ ۾ پيل آھيون.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

پوءِ ڇا توهان تائين انهن ماڻهن جي خبر ڪانه پهتي آهي، جيڪي اوهان کان اڳي ٿي گذريا آهن؟ نوح جي قوم، عاد جي قوم، ثمود جي قوم ۽ اهي قومون جي انهن کان پوءِ آيون ۽ جن جو حال الله ئي کي معلوم آهي. انهن سڀني قومن ڏي انهن جا رسول روشن دليلن سان آيا هئا. پر انهن سندن ڳالهيون موٽائي ڇڏيون (۽ ٻڌڻ کان ئي انڪار ڪيائون) انهن چيو ته جيڪا ڳالهه توهان کڻي آيا آهيو تنهن کان اسان کي انڪار آهي ۽ جنهن ڳالهه ڏانهن توهان سڏيو ٿا تنهن تي اسان کي يقين ڪونهي. اسان شڪ ۽ شبهي ۾ پئجي ويا آهيون.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

ڇا نه آيون توهان وٽ خبرون انهن ماڻهن جون جيڪي توهان کان اڳ ۾ گذريا (يعنى) قوم نوح جي ۽ عاد ۽ ثمود جي ۽ جيڪي ماڻهو انهن کان پوءِ گذريا انهن کي الله تعالى ئي ڄاڻي ٿو، انهن وٽ انهن جا رسول معجزن سان تشريف ٿيا، پوءِ انهن (اُمتين) رسولن جو انڪار ڪيو ۽ امتين چيو اسين توهان جي رسالت جا انڪاري آهيون ۽ بيشڪ توهان اسان کي جنهن توحيد لاءِ سڏيو ٿا اسين ان ۾ گھڻو شڪ ڪندڙ آهيون(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ڇا اوهان کي انهن ماڻهن جي خبر نه آهي پهتي جيڪي اوهان کان اڳ هئا (جيئن) نوح جي قوم ۽ عاد ۽ ثمود ۽ (ٻيا ماڻهو) جيڪي انهن کان پوءِ ٿيا (ڪئين خبر پوِي؟) انهن کي خدا کان سواءِ ٻيو ڪو نٿو ڄاڻي! انهن وٽ سندن (وقت جا) پيغمبر معجزا کڻي آيا ۽ (کين سمجهايائون ته) انهن پيغمبر جي هٿن کي الٽو سنڌن واتن ۾ هنيو ۽ چوڻ لڳا ته جيڪو خدا کان اوهان (حڪم) آندو آهي اسين ان کي نٿا مڃيون ۽ جنهن (دين) ڏي اوهين اسان کي سڏيو ٿا تنهن ۾ اسان وڏي شڪ ۾ آهيون.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڇا نه آئي اوهان وٽ خبر انهن جي جيڪي (گذريا) اڳي اوهان کان نوح جي قوم ۽ عاد ۽ ثمود ۽ انهن جي جيڪي انهن کان بعد آيا نه ٿو ڄاڻي انهن کي مگر الله آيا انهن وٽ رسول انهن جا روشن دليلن سان پوءِ وڌائون هٿ پنهنجا واتن پنهنجن ۾ ۽ چيائون ته اسان ضرور ڪفر ڪيو ان جو جو موڪليا ويئو اوهان ان سان ۽ بلاشڪ اسين البته شڪ ۾ آهيون ان کان جو سڏيو ٿا اوهان اسان کي ان ڏانهن شڪ ۾ وجهندڙ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

ڇا اوهان کي انهن جي خبر نه پهتي جيڪي اوهان کان اڳ هئا (جيئن) نوح ۽ عاد ۽ ثمود جي قوم ۽ جيڪي انهن کان پوءِ هئا. انهن کي الله کان سواءِ ٻيو ڪو نه ٿو ڄاڻي. انهن وٽ سندن رسول ظاهر نشانيون کڻي آيا. پوءِ انهن پنهنجن هٿن کي پنهنجن واتن ۾ وڌو. ۽ چيائون ته جنهن سان اوهان کي موڪليو ويو آهي تنهن جو اسان انڪار ڪيو ۽ جنهن رستي ڏي اوهين اسان کي سڏيو ٿا تنهن ۾ اسان کي وڏو شڪ آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ڇا اوهان کي انهن ماڻهن جي خبر نه پهتي آهي؟ جيڪي اوهان کان اڳ هئا (يعني) نوح جي قوم ۽ عاد ۽ ثمود وارا.. ۽ جيڪي انهن کان پوءِ ٿيا.. جن کي الله کان سواءِ ڪونه ٿو ڄاڻي. انهن وٽ سندن رسول چِٽيون نشانيون کڻي آيا پوءِ انهن (مسخري طور) پنهنجا هٿ پنهنجي واتن ۾ وڌا ۽ چيائون: ”جنهن (دين) سان اوهان کي موڪليو ويو آهي اسان ان سان ڪفر ڪيو ۽ بيشڪ اسان وڏي مُنجھائيندڙ شڪ ۾ (مبتلا) آهيون ان (شريعت) بابت جنهن ڏانهن اوهان اسان کي سڏيو ٿا“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڪِ آيان ڪِين، اوهان کان، اڳين جو احوال ؟ قوم نوح، عاد ۽ ثمود جِي، پڻ پويان تن پئمال، سوا سائـِينءَ نه اُنهن جو، ڪو هرگز ڄاڻي حال، آينِ مُرسل اُنهن جا، جڏهن نِشانِين نال، پوءِ هَنيون هَٿ واتن ۾، ۽ چيائون اِهڙِي چال، ته اسين ڦِرياسون اُن کان، جا مُڪي وِيان مَقال، ۽ جالولِي ڏِيونِيون لال!، تِنهن کان اَسين گڏيل گمان ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ڇا، اوهان کي، اڳين نوح، عاد ۽ ثمود جي قومن جي ڪا به خبر ڪا نه پهتي آهي؟ ۽ انهن کان پوءِ آيلن جي، جن کي الله کانسواءِ ٻيو ڪو ڄاڻندو ئي ڪونهي، جڏهن وٽن رسول معجزن سان آيا، تڏهن پنهنجا هٿ انهن جي واتن تي رکيائون ۽ چيائون ته ”جنهن ڳالهه سان اوهان کي موڪليو ويو آهي، ان کي نٿا مڃيون ۽ جنهن ڏي سڏيو ٿا، تنهن لاءِ وڏي شڪ ۾ آهيون!“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

توهان تائين انهن قومن جا احوال نه پهتا آهن ڇا، جيڪي توهان کان اڳ ٿي گذريون آهن؟ نوح جي قوم، عاد، ثمود ۽ کانئن پوءِ آيل ڪيتريون ئي قومون، جن جو تعداد الله کي ئي معلوم آهي، سندن رسولن جڏهن وٽن چٽيون نشانيون آنديون ته انهن پنهنجا هٿ کڻي واتن ۾ وڌا ۽ چيائون ته "جنهن پيغام سان توهان موڪليا ويا آهيو، اسان ته ان کي نٿا مڃيون ۽ جنهن شيءِ جي توهان اسان کي دعوت ڏيئي رهيا آهيو، ان بابت اسان ڏاڍي شڪ ۾ پيل آهيون" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ڇا توهان کي خبرون نه پهتيون آهن انهن (قومن) جون جيڪي توهان کان اڳي ٿي گذريون آهن: قوم نوح ۽ عاد ۽ ثمود، ۽ انهن کان پوءِ اچڻ واريون ڪيتريون ئي قومون جن جو ڳاڻيٽو معلوم آهي الله کي، جڏهن انهن وٽ آيا انهن جا رسول چٽين نشانين سان ته انهن پنهنجا هٿ پنهنجن واتن ۾ ڏنا ۽ چيائون ته، اسين انڪار ٿا ڪريون جنهن پيغام سان گڏ توهان موڪليا ويا آهيو، اهو اسان لاءِ سخت منجهائيندڙ آهي، شڪ ۾ پيل آهيون(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي مڪي وارو!) توھان وٽ انهن قومن جو خبرون نه پھتيون آھن ڇا؟ جيڪي توھان کان اڳ ٿي گذريون آھن، (مثلاً) نوح ($) جي قوم، عاد قوم، ثمود قوم ۽ انهن کان پوءِ جيڪي قومون گذريون آھن، جن کي اللھ تعالى کان سواءِ ٻيو ڪير به نٿو ڄاڻي، انهن سڀني قومن وٽ سندن رسول سڳورا جڏھن واضح نشانيون کڻي آيا ته کين ڏندي آڱريون اچي ويون ۽ چيائون ته جنھن مقصد لاءِ اوھان کي موڪليو ويو آھي اسان ته ان کي مڃون ئي نٿا ۽ جنھن رستي ڏانھن اسان کي سڏيو ٿا ان ۾ اسان کي شڪ آھي ۽ اھو منجهائيندڙ رستو به آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

سندن پيغمبر چيو ته (اوھان کي) آسمانن ۽ زمين جي بڻائيندڙ الله جي بابت ڪو شڪ آھي ڇا؟ (اُھو) اوھان کي ھن لاءِ سڏيندو آھي ته اوھان جا گناھ اوھان کي بخشي ۽ ٺھرايل مُدّت تائين اوھان کي مُھلت ڏئي، چيائون ته اوھين به رڳو اسان جھڙا ماڻھو آھيو (تنھنڪري اوھانجي چوڻ تي ڪئن لڳون)، جن کي اسان جا ابا ڏاڏا پوڄيندا ھوا تن کان اسان کي جھلڻ جو ارادو رکندا آھيو (جي سچا آھيو) ته اسان وٽ ڪو پڌرو دليل آڻيو.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

انهن جي رسولن چيو ته، ڇا توهان کي الله جي باري ۾ شڪ آهي؟ اهو الله جو آسمانن ۽ زمين جو بنائيندڙ آهي؟ جو توهان کي سڏي رهيو اهي ته توهان جا گناهه بخشي ڇڏي ۽ هڪ مقرر وقت تائين (زندگي ۽ ڪامرانيءَ جون) مهلتون ڏئي. تنهن تي انهن قومن چيو ته، اوهان سواءِ هن جي ٻيو ڇا آهيو ته، اسان وانگر انسان آهيو. اوهان چاهيو ٿا ته جن معبودن کي اسان جا ابا ڏاڏا پوڄيندا آيا آهن، تن جي پوڄا ڪرڻ کان اسان کي روڪي ڇڏيو. چڱو (جيڪڏهن ائين آهي ته) ڪو چٽو دليل پيش ڪيو.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

سندن پيغمبرن چيو ڇا الله تعالى جي بار ي ۾ شڪ آهي جيڪو آسمانن ۽ زمينن کي پيدا ڪندڙ آهي، اهو توهان کي سڏي ٿو ته توهان لاءِ توهان جا گناه بخش ڪري ۽ توهان کي هڪ مقرر وقت (موت) تائين مهلت ڏئي، ڪافرن چيو توهان (پيغمبر) ته اسان جهڙا بشر آهيو، توهان ارادو ڪريو ٿا ته اسان کي (ان کان) روڪيو جن (بُتن) جي عبادت اسان جا پيءُ ڏاڏا ڪندا هئا، پوءِ توهان اسان لاءِ ڪو صاف دليل آڻيو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(تڏهن) سندن پيغمبرن (کين) چيو ته ڇا اوهان کي خدا جي باري ۾ شڪ آهي جو آسمانن ۽ زمين جو پيدا ڪندڙ آهي. اهو اوهان کي هن لاءِ سڏي ٿو ته اوهان جا گناھ معاف ڪري ۽ اوهان کي هڪ مقرر مدت تائين (دنيا ۾ آرام سان) رهڻ ڏئي. انهن چيو اوهين به رڳو اسان جهڙا آدمي آهيو! (ها اسان سمجهيو) اوهين اسان کي انهن کان روڪڻ گهرو ٿا جن کي اسان جا ابا ڏاڏا پوڄيندا رهيا آهن. (چڱو جيڪڏهن اوهين سچا آهيو ته) ڪو به صاف کليل ظاهر معجزو اسان کي آڻي ڏيکار.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

فرمايو انهن جي رسولن ڇا الله ۾ شڪ آهي؟ جيڪو پيدا ڪندڙ آهي آسمانن ۽ زمين جو سڏي ٿو اوهان کي تانته بخشي اوهان کي گناھ اوهان جا ۽ مهلت ڏي اوهان کي مدي مقرر تائين چيائون ته ناهيو اوهان مگر بشر اسان جهڙا ارادو ڪيو ٿا هي ته روڪيو اسان کي ان کان جو عبادت ڪندا هئا انهن جي ابا ڏاڏا اسان جا پوءِ آڻيو اسان وٽ دليل روشن .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

سندن رسولن چيو ته ڇا (اوهان کي) الله ۾ شڪ آهي جو آسمانن ۽ زمين جو پيدا ڪندڙ آهي. اهو اوهان کي هن لاءِ سڏي ٿو ته اوهان کي اوهان جا گناهه معاف ڪري ۽ اوهان کي هڪ مقرر مدت تائين مهلت ڏئي. انهن چيو ته اوهين رڳو اسان جهڙا ماڻهو آهيو. اوهين اسان کي انهن کان روڪڻ گهرو ٿا جن کي اسان جا ابا ڏاڏا پوڄيندا آيا آهن.پوءِ اسان وٽ ڪا ظاهر ثابتي آڻيو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

انهن جي رسولن چيو ته: ”ڇا الله ۾ شڪ آهي؟ جيڪو آسمانن ۽ زمين جو پيدا ڪندڙ آهي. اهو اوهان کي سڏي ٿو هن لاءِ ته اوهان جي گناهن کي اوهان جي خاطر بخشي ڇڏي ۽ اوهان کي هڪ مقرر وقت تائين مهلت ڏئي“. چيائون: ”اوهان ته رڳو اسان جهڙا بشر آهيو. اوهان چاهيو ٿا ته اسان کي انهن (بتن) جي پوڄا کان روڪيو جن جي پوڄا اسان جا ابا ڏاڏا ڪندا هئا. پوءِ اسان وٽ ڪو چِٽو دليل آڻيو“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مَهندان اُن جي مُرسلِين، چَينِ اِهڙِي چال، ڪِ آنکي شڪ اَلله ۾؟ جو نَئـِين نموني نال، آهي اُڀ، زمين جو، بَنائـِيندڙ بَحال، ڪوٺينِيان اِن ڪري، ته اَهنجا جُرم جَنجال، بيشڪ بَخشِينِيان اُن مَنجھان، ڀَلوساڻ ڀال، پڻ ڏِينِيان جَلَّ جَلال، مُهلت مُقرّر مَهل سِين. چي، اَوهين ته اَسان ئـِي جِھڙا، ماڻهون آهيو مُور، ڀانيو ته اَسان کي، بَند ڪريو، تن مِڙنِي کان مَجبور، هُئـِن پُوڄِيندا اَسان جا، اَبا وڏا، ڏُور، پوءِ حُجت ڪا حُضور!، کُليل اَسان وَٽ آڻِيو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

سندن نبين چيو ته ”ڇا آسمانن ۽ زمين جي خالق بابت شڪ ۾ پيا آهيو؟ هو ته اوهان کي سڏي ٿو ته اوهان جا ڏوهه بخشي ۽ ڪجهه وقت تائين اوهان کي مهلت ڏئي“ (ته من ڪجهه سمجهو.) چيائون ته ”اوهين ته اسان وانگر ماڻهو آهيو، ۽ جن کي اسان جا ابا ڏاڏا پوڄيندا هئا، تن کان اسان کي روڪڻ ٿا گهرو، اسان وٽ ڪو چٽو معجزو ته آڻيو.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

سندن رسولن کين چيو: "ڇا الله بابت شڪ اٿوَ، جيڪو آسمانن توڙي زمين جو خالق آهي؟ هو ته توهانکي سڏي ٿو ته جيئن توهانجا ڏوهه معاف ڪري ۽ توهانکي هڪ مقرر ڪيل مدت تائين مهلت ڏئي." انهن چيو: "توهان ٻيو ڇا آهيو، اسان جهڙا انسان ئي ته آهيو. توهان اسانکي انهن هستين جي پوڄا ڪرڻ کان روڪڻ ٿا گُهرو، جن جي پوڄا اسان جا ابا ڏاڏا ڪندا آيا آهن. چڱو ڀلا آڻيو ڪا چٽي ســَـنــَـدَ" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

انهن جي رسولن کين چيو، ڇا الله جي باري ۾ توهان کي شڪ آهي جيڪو خالق آهي آسمانن ۽ زمين جو؟ اهو ئي سڏي پيو توهان کي جيئن معاف ڪري توهان جا گناهه ۽ ڏئي توهان کي مقرر مدت تائين. انهن جواب ڏنو، توهان ڪجهه به نه آهيو بس اهڙا ئي انسان جهڙا اسين، توهان اسان کي روڪڻ گهرو ٿا انهن هستين جي عبادت کان جن جي عبادت اسان جي ابن ڏاڏن ٿئي پئي، چڱو! آڻيو ڪا پڌري سَندَ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

سندن رسول سڳورن چيو ته ڇا اللھ تعالى جي باري ۾ توھان کي ڪو شڪ آھي؟ جيڪو آسمانن ۽ زمين جو پيدا ڪندڙ آھي، ھو توھان کي (سڌي رستي ڏانهن) ان لاءِ ٿو سڏي ته جيئن توھان جي گناھن کي بخش ڪري ۽ توھان کي ھڪ مقرر وقت تائين مھلت ڏي. انهن چيو ته اوھان ته اسان وانگر انسان آھيو، توھان رڳو اسان کي پنھنجي ابن ڏاڏن جي معبودن جي عبادت ڪرڻ کان روڪيو ٿا، اسان وٽ ڪي چٽا معجزا کڻي اچو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

سندن پيغمبر کين چيو ته اسين اوھان جھڙا ئي ماڻھو آھيون پر الله پنھنجي ٻانھن مان جنھن لاءِ گھرندو آھي تنھن تي احسان ڪندو آھي، ۽ الله جي حُڪم کانسواءِ اوھان وٽ ڪنھن دليل جي آڻڻ جي اسان کي ڪا سگھ نه آھي، ۽ مؤمنن کي جڳائي ته الله تي ڀروسو ڪن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

انهن جي رسولن جواب ۾ چيو ته، هائو اسان هن کان سواءِ ڪجهه به نه آهيون ته توهان وانگر انسان آهيون، پر الله جنهن ٻانهي کي چاهي ٿو تنهن کي پنهنجي فضل ۽ احسان لاءِ (يعني وحي پهچائڻ لاءِ) چونڊي ٿو ۽ هيءَ ڳالهه اسان جي اختيار ۾ ناهي ته توهان کي ڪا سند کڻي اچي ڏيکاريون، سواءِ هن جي جو الله جو حڪم ٿئي ۽ الله ئي آهي جنهن تي ايمان رکندڙن جو ڀروسو آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

سندن رسولن کين چيو، اسين ته توهان جهڙا انسان آهيون، پر الله تعالى پنهنجي بندن مان جنهنکي چاهي نبوت عطا فرمائي ٿو، ۽ اسان جو ڪم ناهي جو اسين توهان وٽ ڪو دليل آڻيون مگر الله جي حڪم سان، ۽ مؤمنن کي گھرجي ته الله تعالى تي توڪل ڪن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

سندن پيغمبرن کين جواب ۾ چيو ته بيشڪ اسين به اوهان جهڙا ئي آدمي آهيون پر خدا پنهنجن بندن مان جنهن تي چاهي پنهنجو فضل (۽ ڪرم) ڪري ٿو (۽ پيغمبري عطا ڪري ٿو) ۽ اسان جي اختيار ۾ اها ڳالھ نه آهي جو خدا جي حڪم کانسواءِ (اوهان جي چوڻ موجب) اسين ڪو به معجزو اوهان جي اڳيان آڻي سگهون. ۽ خدا تي سڀني ايماندارن کي ڀروسو رکڻ گهرجي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

چيو انهن کي سندن رسولن ته ناهيون اسين مگر (ظاهر) بشر اوهان جهڙا ۽ پر الله احسان ٿو ڪري ان تي جنهن کي گهري ٿو ٻانهن پنهنجن مان ۽ نه ٿو هجي اسان لاءِ ته آڻيون اوهان وٽ ڪو دليل مگر الله جي اذن سان ۽ الله تي پوءِ گهرجي ته توڪل ڪن توڪل ڪندڙ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

انهن کي سندن رسولن چيو ته اسين رڳو اوهان جهڙا ماڻهو آهيون، پر الله پنهنجن ٻانهن مان جنهن تي گهري تنهن تي احسان ڪري ٿو. ۽ اسان لاءِ هيءَ ڳالهه (آسان) نه آهي ته الله جي حڪم کان سواءِاوهان وٽ ڪا ثابتي آڻيون. ۽ پوءِ ايمان وارن کي الله تي ئي ڀروسو ڪرڻ کپي. ۽ اسان کي ڇا ٿيو آهي جو الله تي ڀروسو نه ڪريون (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

سندن رسولن کين چيو ته: ”اسان ته صرف توهان وانگر ماڻهو ئي آهيون ۽ پر الله پنهنجي ٻانهن مان جنهن تي چاهي احسان ڪري ٿو. ۽ اسان لاءِ اُهو ممڪن نه آهي جو اوهان وٽ ڪو چِٽو دليل آڻيون سواءِ الله جي حڪم جي. ۽ الله تي ئي مؤمنن کي ڀروسو رکڻ گهرجي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اُتو اُنهن جي مُرسلِين، ته اَسين ماڻهون اَوهان مِثال، پر گُھري پَنهنجي گولن مان، جنهن کي جَلّ جَلال، ڀَلو ڀَلائي اُن مٿي، خالق خُود خِيال، ۽ ري اِذن اَلله جي، اَسان نه مُور مَجال، ته اوهان وَٽ آڻي سگھون، ڪا حُجت ڪِهِين حال، ۽ مُؤمِن نيڪ نِهال، رکن ڪَم ڪرِيم تي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

رسولن کين چيو ته ”اسين برابر اوهان جهڙا ماڻهو آهيون پر الله پنهنجن ٻانهن مان جنهن لاءِ وڻيس تنهن تي احسان ڪري، الله جي حڪم کانسواءِ ڪنهن معجزي آڻڻ جي اسان کي طاقت ڪانه آهي_ بس مومنن کي رڳو الله تي ڀروسو ڪرڻ کپي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

سندن رسولن کين چيو: "برابر اسان توهان جهڙائي انسان آهيون، پر الله پنهنجن ٻانهن مان جنهن کي چاهي نوازي ٿو ۽ اها ڳالهه اسانجي وس ۾ ناهي ته توهانکي ڪا ســَـنــَـدَ آڻي ڏيون، ســَـنــَِـدَ ته الله جي ئي حڪم سان اچي سگهي ٿي، سو الله تي ئي مؤمنن کي ڀروسو ڪرڻ گهرجي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

چيو انهن کي سندن رسولن، واقعي اسان ڪجهه نه آهيون بس توهان جهڙا ئي انسان آهيون، ۽ (حقيقت هيءَ آهي ته) الله جنهن کي چاهي نوازيندو آهي پنهنجي ٻانهن مان، ۽ هي اسان جي وس ۾ ناهي جو توهان کي ڪا سَنَد آڻي ڏيون، سَنَد ته الله جي حڪم سان ئي ملندي، ۽ الله تي ئي ڀروسو ڪرڻ گهرجي مؤمنن کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

سندن رسول سڳورن چيو ته (ٺيڪ آ) واقعي اسان توھان جھڙا انسان آھيون پر اللھ تعالى پنھنجي ٻانھن مان جنھن تي چاھي احسان ڪندو آھي، اسان ته اللھ تعالى جي حُڪم کان سواءِ توھان کي ڪوبه معجزو نٿا ڏيکاري سگهون. ايمان وارن کي ته صرف ان تي ئي ڀروسو ڪرڻو پوندو آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اسان کي ڇا (ٿيو) آھي ته الله تي ڀروسو نه ڪريون ۽ بيشڪ اسان کي اسانجي سِڌن رستن جي ھدايت ڪيائين، ۽ جيڪي اسان کي ڏکوئيندا آھيو تنھن تي ضرور صبر ڪنداسون، ۽ ڀروسي ڪندڙن کي الله تي ڀروسو ڪرڻ گھرجي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ اسان کي ڪهڙو سبب آهي جو اسان الله تعاليٰ تي ڀروسو نه رکون؟ حالانڪه انهيءَ ئي (زندگي جي) راهن ۾ اسان جي رهنمائي ڪئي آهي. اسان انهن ايذائن ۽ تڪليفن تي صبر ڪنداسين جي توهان ڏيئي رهيا آهيو، فقط الله ئي آهي جنهن تي ڀروسو ڪندڙن کي ڀروسو رکڻ گهرجي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ اسان کي ڇا ٿيو آهي جو اسين الله تي توڪل نه ڪريون حالانڪ الله اسان کي اسان جو سنئون رستو ڏيکاريو آهي، ۽ اسين توهان جي ايذائڻ تي ضرور صبر ڪنداسين، ۽ توڪل ڪندڙن کي گھرجي ته الله تي توڪل ڪن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اسان کي (آخر) ڇا آهي جو اسين مٿس ڀروسو نه ڪريون هوڏانهن اسان کي (نجات جا) بيشڪ ان رستا ڏيکاريا ۽ جي جي ايذائون اوهان اسان کي رسايون (تن تي اسان صبر ڪيو ۽) آينده به صبر ڪنداسون ۽ توڪل ڪرڻ وارن کي خدا تي ئي ڀروسو ڪرڻ گهرجي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڇا آهي اسان کي جونه توڪل ڪيون الله تي ۽ تحقيق هدايت ڪيائين اسان کي اسان جي سڌن رستن جي ۽ البته ضرور صبر ڪنداسون ان تي جو ايذاء ڏيو ٿا اوهان اسان کي ۽ الله تي پوءِ گهرجي ته توڪل ڪن توڪل ڪندڙ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

هوڏانهن ان اسان کي اسان جا (سڀئي) رستا ڏيکاريا آهن. ۽ اوهين جيڪو ايذاء اسان کي پهچايو ٿا تنهن تي ضرور صبر ڪنداسون. ۽ پوءِ توڪل ڪرڻ وارن کي الله تي ئي توڪل ڪرڻ کپي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ اسان کي ڇا آهي جو الله تي ڀروسو نه ڪيون؟ حالانڪه ان اسان کي اسان جي (ڪاميابي) جا رستا ڏيکاريا آهن. ۽ اسان ضرور صبر ڪنداسين توهان جي ايذاء رَسانِـــيُن تي. ۽ ڀروسي رکڻ وارن کي الله تي ڀروسو رکڻ گهرجي“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ اسان کي اُن ۾ ڇا؟ ته نه رکون بارِيءَ مَٿي بار، جڏهن وَنهيون واٽون پَنهنجون، ڏَسيون سون ڏاتار، ۽ سو سڀ سَهنداسون صَحِي، جو اسان ڏِنان آزار، ۽ گُھرجي ته ڪُل ڪم ڪار، رکندڙ، رکن رَبَّ تي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اسين ڇو نه الله تي ڀروسو ڪريون، جنهن اسان کي سڌي واٽ ڏيکاري، اوهين جيڪي به اسان کي ڏکويو ٿا، ان تي صبر ڪنداسون ۽ ڀروسي ڪندڙن کي ان تي ئي ڀروسو ڪرڻ گهرجي.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ اسان ڇو نه الله تي ڀروسو ڪريون، جڏهن ته هن اسانجي زندگيءَ جي سفر ۾ اسانکي صحيح واٽون ڏسيون؟ ۽ توهان اسان کي جيڪو ايذايو پيا، تنهن تي ضرور صبر ڪنداسون ۽ ڀروسو ڪرڻ وارن جو ڀروسو الله تي ئي هئڻ گهرجي" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ڇو نه اسان به ڀروسو ڪريون الله تي، جڏهن ته هن رهنمائي ڪئي اسان جي زندگيءَ جي راهن ۾! ۽ اسان ته صبر ڪندا رهنداسين جيڪي تڪليفون توهان اسان کي ڏئي رهيا آهيو، ۽ الله تي ئي ڀروسو ڪندڙن کي ڀروسو هئڻ گهرجي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اسان اللھ تعالى تي ڇو نه ڀروسو ڪريون؟ جڏهن ته ھن اسان کي پنھنجي زندگيءَ جو صحيح رستو ڏيکاريو آھي. (بھرحال) توھان اسان کي جيڪا تڪليف پھچايو ٿا اسان ان تي ضرور صبر ڪنداسين (۽ اللھ تعالى تي ڀروسو ڪنداسين ڇاڪاڻ ته) ڀروسي رکڻ وارن کي ان تي ئي ڀروسو رکڻ گهرجي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ ڪافرن پنھنجن پيغمبرن کي چيو ته اوھان کي پنھنجي مُلڪ مان ڪڍي ڇڏينداسون يا اسان جي مذھب ڏانھن ضرور موٽي اچو، پوءِ سندن پالڻھار انھن ڏانھن وحي ڪيو ته ظالمن کي ضرور ناس ڪنداسون.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ منڪرن پنهنجي رسولن کي چيو ته، اسان توهان کي ضرور پنهنجي ملڪ مان نيڪالي ڏيئي ڇڏينداسين، يا ته توهان اسان جي مذهب تي موٽي اچو. (تنهن تي) اسان رسولن ڏي وحي موڪليو ته هاڻي ضرور اسان هنن ظالمن کي تباهه ڪري ڇڏينداسين.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ ڪافرن پنهنجي پيغمبرن کي چيو، اسين ضرور توهان کي پنهنجي زمين مان ڪڍنداسين يا توهان کي اسان جي مذهب ۾ آڻينداسين، پوءِ الله تعالى انهن ڏانهن وحي موڪلي ته اسين ضرور ظالمن کي هلاڪ ڪنداسين(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ ڪافرن پنهنجن رسولن کي چيو ته اسين اوهان کي پنهنجي سرزمين مان ضرور باهر ڪڍي ڇڏينداسون يا ته اوهين اسان جي دين ۾ موٽي اچو. ته سندس پروردگار انهن ڏي وحي موڪليو ته (گهٻرايو نه) اسين انهن سرڪش ماڻهن کي ضرور هلاڪ ڪنداسون.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ چيو انهن جو ڪفر ڪيائون واسطي رسولن پنهنجي ته البته ضرور ڪڍي ڇڏينداسون اوهان کي زمين پنهنجيءَ مان يا البته ضرور واپس موٽندؤ دين اسان جي ۾ پوءِ وحي موڪليو انهن ڏانهن رب انهن جي ته البته ضرور هلاڪ ڪنداسون ظالمن کي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ ڪافرن پنهنجن رسولن کي چيو ته اسين اوهان کي پنهنجي زمين مان ضرور ڪڍي ڇڏينداسون يا ته اوهين اسان جي دين ۾ موٽي اچو. پوءِ سندن پاليندڙ انهن ڏي وحي ڪيو ته ضرور اسين ظالمن کي برباد ڪنداسون. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ ڪافرن پنهنجي رسولن کي چيو ته: ”اسان اوهان کي ضرور پنهنجي زمين مان ڪڍنداسين يا اوهان کي ضرور اسان جي دين ۾ موٽڻو پوندو“. پوءِ سندن پروردگار انهن ڏانهن وحي ڪيو ته: ”اسان ظالمن کي ضرور هلاڪ ڪنداسين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڪَهيو، جن ڪفر ڪيو، سَندنِ مُرسلن کي مُور، ته آن کي پَنهنجي ديس مان، ڌِڪي ڪَنداسون دُور، ياڌَرم دِين اسان جو، موٽِي ڪندا مَنظور، پوءِ سائـِينءَ سَندنِ، تن ڏي، مُڪو هِي مَذڪور، ته ظالمن ضَرور، ڪَندسِ زَبون زمِين ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

منڪرن پنهنجن رسولن کي چيو ته ” اوهان کي پنهنجي ملڪ مان ڪڍي ڇڏينداسون، جي اوهان اسان جي مذهب ڏي نه ايندا_“ پوءِ سندن رب کين وحي موڪليو ته ”اسين ضرور ظالمن کي ناس ڪنداسون. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

نيٺ منڪرن پنهنجن رسولن کي چئي ڇڏيو ته "يا ته توهانکي وري اسان جي دين ۾ موٽي اچڻو پوندو، نه ته اسان توهانکي پنهنجي ملڪ مان ڪڍي ڇڏينداسون". ان وقت سندن رب انهن ڏانهن وحي موڪليو ته "اسان انهن ظالمن کي برباد ڪري ڇڏينداسون (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ آخرڪار چئي ڏنو منڪرن پنهنجن رسولن کي، يا ته ڪڍنداسين اسان توهان کي پنهنجي ملڪ مان يا وري موٽڻو پوندو توهان کي اسان جي دين ۾، تڏهن وحي موڪليو انهن ڏي سندن رب ته اسان هلاڪ ڪنداسين اهڙن ظالمن کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اھو ٻڌي) ڪافرن پنھنجي رسولن کي چيو ته اسان توھان کي هتان ملڪ نيڪالي ڏينداسين يا وري اوھان کي اسان جي مذھب ۾ اچڻو پوندو. ان تي سندن پالڻھار رسولن ڏانھن وحي ڪئي ته (فڪر نه ڪريو) اسان (انھن) ظالمن کي تباهه ڪري ڇڏينداسين. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اُنھن کان پوءِ مُلڪ ۾ اوھان کي ضرور رھائينداسين، اِھو انجام انھي لاءِ آھي جيڪو منھنجي اڳيان بيھڻ کان ڊڄي ۽ منھنجي دڙڪي کان ڊڄي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ انهن ماڻهن کان پوءِ توهان کي اسان هن سرزمين ۾ (سندن جاءِ تي) رهائينداسين. اهو آهي نتيجو انهيءَ ماڻهو جي لاءِ جيڪو اسان جي (حڪومت ۽ عدالت جي) جاءِ کان ڊپ ۾ رهيو ۽ پڻ (بدعملن جي بدلي ۾ سزا جو جيڪو اعلان ڪيل آهي تنهن) واعدي ۽ اعلان جي خوف ۾ رهيو (۽ خدا جي حڪمن جي پيروي ڪندو رهيو).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ ضرور اسين توهان کي انهن کانپوءِ سندن زمين ۾ آباد ڪنداسين، اهو ان لاءِ ته جيڪو منهنجي سامهون بيهڻ کان ۽ منهنجي عذاب کان ڊڄي ٿو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ سندن (هلاڪت کان) پوءِ ضرور اوهان کي ان سرزمين ۾ رهائنداسون. اهو وعدو رڳو ان شخص سان آهي جيڪو اسان جي بارگاھ ۾ (اعمال جي پڇا ۾) بيهڻ کان ڊڄي ۽ منهنجي عذاب کان خوف کائي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ البته ضرور رهائينداسون اوهان کي زمين ۾ انهن کان پوءِ اهو ان لاءِ آهي جو ڊڄي ٿو منهنجي اڳيان بيهڻ کان ۽ ڊڄي ٿو وعدي عذاب منهنجي کان .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ انهن کان پوءِ ضرور اسين اوهان کي ان زمين ۾ رهائينداسون. اهو انجام ان لاءِ آهي جيڪو منهنجي اڳيان بيهڻ کان ڊنو ۽ منهنجي عذاب جي وعدي کان ڊنو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ انهن کان پوءِ اسان اوهان کي ضرور ان زمين ۾ آباد ڪنداسين. اهو (وعدو) ان لاءِ آهي جيڪو منهنجي اڳيان بيهڻ کان ڊنو ۽ منهنجي عذاب جي ڌمڪي کان ڊنو“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ماڳ ڏينداسُون مُلڪ ۾، آن کي، اُن کانپوءِ، جو مُون وَٽ بيهن جو ڀَور کي، اِي حق اُنِهيءَ جو هوءِ، پڻ ڪَنبي ۽ ڪوءِ، ڀَلو سَندمِ ڀُلڪار کان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ان کانپوءِ ملڪ ۾ اوهان کي ئي رهائينداسون، اهو ان لاءِ آهي، جو مون وٽ بيهڻ کان ڊڄي ۽ منهنجي دڙڪي کان ڊڄي.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ انهن کان پوءِ توهانکي زمين ۾ آباد ڪنداسون". اهو آهي انعام انهيءَ جو، جيڪو منهنجي بارگاهه ۾ حاضر ٿيڻ کان ڊنو ۽ منهنجي دڙڪي کان به ڊڄندو هجي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ پوءِ آباد ڪنداسين زمين تي توهان کي انهن کان پوءِ، اهو انعام آهي انهن جو جيڪي مون وٽ اچڻ کان ڊڄن ٿا ۽ منهنجي دڙڪي کان خوف کائن ٿا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

انهن کان پوءِ توھان کي ئي ملڪ ۾ آباد ڪنداسين، اھو وعدو انهن سڀني جي لاءِ آھي جيڪو اسان جي سامھون پيش ٿيڻ جو خوف رکندو ۽ (اسان جي) عذاب جي وعدي کان ڊڄندو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ (پيغمبرن) سوڀ جون دُعائون گھريون ۽ سڀڪو ھٺيلو ضدي نامراد ٿيو.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(مطلب ته پيغمبرن) فتحمنديءَ جي دعا گهري، (۽ فتحياب ٿيا) ۽ هرهڪ سرڪش ضدي (جنهن حق جو مقابلي ڪيو هو) نامراد ۽ ناڪامياب رهيو.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ پيغمبرن فتح جي دُعا گھري ۽ هر هڪ ظالم (۽) سرڪش ناڪام ٿي ويو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ انهن (نبين) فتح ٿيڻ جي اسان کان دعا گهري (نيٺ اها پوري ٿي) ۽ هر هڪ سرڪش عداوت رکڻ وارو هلاڪ ٿيو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ فتح جي طلب ڪيائون ۽ نامراد ٿيو هر هٺيلو سرڪش .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ انهن فتح گهري ۽ سڀ ڪو سرڪش ضدي ناڪامياب ٿيو، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ (نبين ) فتح طلب ڪئي (ته الله انهن کي فتح ڏني) ۽ هر سرڪش ضدي برباد ٿيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ سوڀ جو سُبحان کي، ساري ڪيئون سوال، هر مَتارو ۽ مَتوال، هرگز وِيو هارجِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هنن فتح جي دعا گهري ۽ هر ڪو ضدي نامراد ٿيو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

انهن فيصلو گهريو هو (سو فيصلو ائين ٿيو ته) حق جو دشمن هر ڏاڍو مڙس ناڪام ٿي ويو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ انهن فيصلو گهريو (سو ائين ئي ٿيو) ۽ هر هٺيلي حق جي دشمن هار کاڌي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

انهن پيغمبرن فتح گهري هئي (سو اسان کين فتح عطا ڪئي) ۽ ھڪ ھڪ سرڪش ۽ ضدي ماڻهو ناڪام ۽ نامراد ٿي ويو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

ان جي پويان دوزخ آھي ۽ اُن کي پُونءَ جو پاڻي پياريو ويندو.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

ان کان پوءِ دوزخ آهي (يعني دنيا جي نامراديءَ بعد آخرت جو عذاب پيش اچڻ وارو آهي). اتي رت ۽ پونءِ جو پاڻي کين پياريو ويندو.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

سندس پويان جهنم آهي ۽ اُن کي پُونءِ وارو پاڻي پياريو ويندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اها ته سندن سزا هئي) ۽ ان جي پٺيان ئي پٺيان جهنم آهي) ۽ (ان ۾) کيس رت پونءِ ڀريل پاڻي پياريو ويندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پويان ان جي جهنم آهي ۽ پياريو ويندو پاڻي پونءِ وارو .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

ان جي پٺيان دوزخ آهي ۽ کيس پُونءِ جي پاڻيءَ مان پياريو ويندو، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ان (بربادي) پويان جهنم آهي ۽ ان کي پُونءِ جي پاڻي مان پياريو ويندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اڳيان اُن جي آڳ، پاڻِي پيار بَسِ پُون ڀَريو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ان جي پويان دوزخ تيار آهي، (جتي) کيس پونءِ جو پاڻي پياربو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ اڳتي وري جهنم اٿس، اتي کيس پيئڻ لاءِ پونءِ وارو پاڻي ڏنو ويندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

وري ان بعد اڳتي ان لاءِ دوزخ آهي اتي کيس پيئڻ لاءِ پاڻي ڏنو ويندو پونءِ جو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ناڪام ٿيڻ کان پوءِ هاڻي (ان لاءِ) جھنم به آھي جتي کيس پُونءِ (يعني زخمن جي گند) وارو پاڻي پياريو ويندو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

ان کي ڍُڪ ڍُڪ ڪري پيئندو ۽ اُن کي ڳيت ڏئي پي نه سگھندو ۽ سڀڪنھن پاسي کان موت ايندس ۽ ھو مُئل نه ھوندو، ۽ ان جي پويان سخت عذاب آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

هو هڪ هڪ ڪري وات ۾ وجهندو، پر نڙيءَ کان هيٺ نه لاهي سگهندو، هر طرف کان هن ڏي موت ايندو، پر هو مرندو ڪين ۽ هن جي پٺيان هڪ سخت عذاب لڳل آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اُن کي تڪليف سان ٿورو ٿورو ڪري پيئندو ۽ ان کي آساني سان ڳڙڪائي نه سگھندو ۽ ان کي هر طرف کان موت ايندو پر اُهو نه مرندو، ۽ ان جي پويان سخت عذاب هوندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(زوريءَ) کيس ڍڪ ڍڪ ڪري پيڻو پوندو ۽ ان کي آسانيءَ سان نڙي مان نه ڳهي سگهندو ۽ اهڙي مصيبت (آهي جو) کيس هر هڪ پاسي موت ئي موت نظر ايندو، حالانڪه هو مارڻ سان به نه مرندو. ۽ پوءِ ان جي بلڪل پٺيان سخت عذاب هوندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڍڪ ڍڪ ڪري پيئندو ان کي ۽ نه ٿو ويجهو ٿئي جو ڳيت ڏئي پئي ان کي ۽ ايندو ان وٽ موت هر پاسي کان ۽ ناهي اهو مرندڙ ۽ پويان ان جي عذاب سخت آهي.(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

ان کي ڍڪ ڍڪ ڪري پئيندو ۽ ان کي آسانيءَ سان نڙيءَ کان هيٺ نه لاهي سگهندو ۽ سڀڪنهن پاسي کان ان ڏي موت ايندو پر هو نه مرندو. ۽ ان جي پٺيان سخت عذاب آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ان کي مشڪل سان ڍُڪ ڍُڪ ڪري پيئندو ۽ ان کي آساني سان نڙيءَ کان هيٺ لاهي نه سگهندو ۽ ان کي هر طرف کان موت اچي گهيريندو ۽ پر هو مري نه سگهندو. ۽ ان جي پويان (اڃا ٻيو) زور سخت عذاب هوندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سُرڪِي نه سِرڪِي، ِکيسِ سَگھي، واتان مَنجھ وَتاڳ، ۽ اِيندو وِيندو اُن مَٿي، موت ڪنان هَر ماڳ، ۽ مُئل سون نَه مُورهِين، لاشڪ اُن جو لاڳ، اَ ڳتٖي آڳ اَجھاڳ ۽ بَدبُوءِ ڀَريو بَندڪو!(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جنهن کي ڍڪ ڍڪ ڪري پيئندو، ڳيت ڏيئي پي نه سگهندو ۽ هر طرف کان موت ايندس، پر هو مئل نه هوندو ۽ سندس پويان سخت عذاب آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جنهن کي زور ڪري نـڙيءَ کان هيٺ لاهڻ جي ڪوشش ڪندو، پر ڏاڍي مشڪل سان ڳيت ڏئي سگهندو ۽ موت به هر طرف کان اچي ورايو هوندس پر هو مرندو ڪونه ۽ اڳتي وري ڏاڍو سخت عذاب انتظار ۾ هوندس (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

جنهن کي هو زبردستي نڙيءَ مان ڳهڻ جي ڪوشش ڪندو ۽ ڏکيائيءَ سان لاهي سگهندو ۽ موت ڇانيل هوندو مٿس هر طرف کان، پر هو مري ڪونه سگهندو ۽ اڳتي لاڳو رهندو سندس جان سان سخت عذاب ذلت وارو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جنهن کي هو ڍُڪ ڍُڪ ڪري پيئندو پر نڙيءَ کان آسانيءَ سان ھيٺ نه لاھي سگهندو، کيس ھر طرف موت نظر ايندو پر مرندو به نه. وري ٻيو سخت عذاب سندس پويان ھوندو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

جن پنھنجي پالڻھار کان انڪار ڪيو تن جي ڪرتوتن جو مثال انھيءَ ڪيريءَ جھڙو آھي جنھن کي آنڌيءَ واري ڏينھن ۾ واءُ اڏائي، جيڪي ڪمايائون تنھن جي ذري تي پُھچي نه سگھندا، اھا ئي وڏي گمراھي آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

جن ماڻهن پنهنجي پروردگار (جي فرمانبرداريءَ) کان انڪاري ڪيو تن جي عملن جي مثال اهڙو آهي جهڙو رک يا ڪِر جو ڍير. جنهن کي آنڌيءَ جي ڏينهن هوا اڏائي کڻي وڃي. جيڪي به هنن (پنهنجي عملن سان) ڪمايو آهي تنهن مان ڪجهه به هنن جي هٿ نه ايندو. اهائي گمراهيءَ جي حالت آهي جا وڏي اونهي گمراهي آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

ڪافرن جي عملن جو مثال اُن ڦُليار (ڇار) جهڙو آهي جنهنکي طوفان واري ڏينهن تيز هوا لڳي، انهن کي سندن ڪمائي مان ڪا شيءِ هٿ نه ايندي، اهائي پري واري گمراهي آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

جن پنهنجي پروردگار جو انڪار ڪيو تن جو حال هيءَ آهي ته انهن جا عمل ڦلهيار جو ڍڳ آهن جنهن کي طوفان واري ڏينهن ۾ طوفان اڏائي کڻي ويو. جيڪي انهن (دنيا ۾) ڪمايائون سو سندن هٿ وس نه هوندو. اها ئي وڏي گمراهي آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ان کي واءُ آنڌي واري ڏينهن ۾ نه قادر ٿيندا ان مان جو ڪمايائون ڪنهن شيءِ تي اها ئي گمراهي پرانهين آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

جن پنهنجي پاليندڙ جو انڪار ڪيو تن جو حال هي آهي ته انهن جا عمل ڦلهيار وانگر آهن جنهن کي طوفان واري ڏينهن ۾ واءُ اڏايو. جيڪي ڪمايائون تنهن مان کين ڪجهه به هٿ نه ايندو. اها ئي وڏي گمراهي آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

جن ماڻهن پنهنجي پالڻهار سان ڪفر ڪيو تن جو مثال هي آهي جو انهن جا عمل اُنَ رَکَ وانگر آهن جنهن تي تيز طوفان واري ڏينهن سخت هوا جو جُهوٽو آيو (سڀ ڪجھه اڏاري ويو.) جو جيڪي ڪجهه به ڪيائون ان مان ڪنهن شيءِ تي قادر ٿي نه سگهندا. اُها ئي پراهين گمراهي آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جي سائـِينءَ سَندنِ کان ڦِريا، اُنهن جا اِهڙا پار، ته فِعل سَندنِ ڦُليهار جِيئَن، جِنهن کي لَڳو لڳاتار، ڏاڍي ڏُ کـٖئي ڏِينهن ۾، تِکو واءُ تڪرار، پوءِ جيڪِي ميڙيئو، تنهن مَنجھان، سَگھنِ نه سَنڀالي وار، اَ ڳاهون اَپار، اُهو مُونجھارو مُورِهين.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جن پنهنجي رب کان انڪار ڪيو تن جي اعمالن جو مثال ان مٽيءَ جهڙو آهي، جنهن کي اونداهي ڏينهن ۾ واءُ اڏائي! انهن جيڪي به ڪيو آهي ان جي ذري تي به هو نه پهچي سگهندا_ ۽ اها ئي وڏي گمراهي آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جن ماڻهن پنهنجي رب سان ڪفر ڪيو آهي، انهن جي عملن جو مثال انهيءَ رک جهڙو آهي، جنهن کي ڪنهن طوفان واري ڏينهن جي واءُ اڏائي ڇڏيو ۽ هو پنهنجي ڪمائيءَ جو ڪوبه ڦل نه پائي سگهندا. اهائي وڏي گمراهي آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

مثال آهي انهن ماڻهن جي ڪفر جو پنهنجي رب سان سندن عمل هڪ رک وانگر آهي جنهن کي طوفاني ڏينهن واري جهڪ اڏاري ڇڏيو هجي، اهي ڪو نتيجو حاصل ڪري نه سگهندا پنهنجي عملن جو ڪنهن شيءِ تي، اها ئي آهي وڏي گمراهي پري جي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جن ماڻهن پنھنجي پالڻھار سان ڪفر ڪيو، انهن جي عملن جو مثال ان خاڪ وانگر آھي جنھن کي آنڌيءَ واري ڏينھن ھوا تيزيءَ سان اڏاري ڇڏيو. انهن جيڪو به عمل ڪيو آھي تن جو کين ڪوبه فائدو نه پھچندو، بيشڪ اِھا ھڪ وڏي گمراھي آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

(اي پيغمبر) نه ڏٺو اٿئي ڇا ته الله آسمانن ۽ زمين کي رِٿ سان بڻايو آھي، جيڪڏھن وڻيس ته اوھان کي نئي ۽ ٻي نئين خلق آڻي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

ڇا توهان ڏسو نٿا ته الله تعاليٰ آسمانن ۽ زمين کي حق ۽ مصلحت سان بنايو آهي (نه اجايو ۽ بيسود؟) جيڪڏهن هو چاهي ته توهان سڀني کي کڻي وڃي (۽ تباهه ڪري ڇڏي) ۽ (اوهان جي جاءِ تي) ڪا نئين خلق آڻي ظاهر ڪري.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

ڇا توهان نه ڏٺو ته بيشڪ الله تعالى آسمانن ۽ زمينن کي حق سان پيدا فرمايو، جيڪڏهن پاڻ چاهي ته توهان کي ختم ڪري ڇڏي ۽ (توهان جي عيوض) نئين مخلوق آڻي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ڇا تو نه ڏٺو ته الله آسمانن ۽ زمين کي پوريءَ تدبير سان پيدا ڪيو آهي. جيڪڏهن گهري ته سڀ کي فنا ڪري هڪ نئين پيدائش (واري بستي) آڻي وسائي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڇا نه ڏٺو تو ته بيشڪ الله پيدا ڪيا آسمان ۽ زمين حق سان جيڪڏهن گهرندو ته ختم ڪندو اوهان کي ۽ آڻيندو مخلوق نئين .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

ڇا تو نه ڏٺو ته الله آسمانن ۽ زمين کي پوري تدبير سان پيدا ڪيو آهي جيڪڏهن گهري ته اوهان کي پري (فنا) ڪري ڇڏي، ۽ نئين خلق آڻي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ڇا تو نه ڏٺو ته بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين کي حق سان پيدا ڪيو آهي؟ جيڪڏهن چاهي ته توهان کي نابود ڪري ڇڏي ۽ نئين مخلوق آڻي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

نَه ڏِٺيئي؟ ته ڏاتار، جوڙيو اَڀن، ۽ زَمِين کي، ثابِت اَ کين سامهان؛ جي گُھري رَبُّ غَفّار، ته نِينِيان، ۽ نَئـِين وَرِي، جوڙي جوڙ جَبّار، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

تو نه ڏٺو آهي ڇا ته، الله آسمانن ۽ زمين کي وڏي تدبير ۽ رٿ سان بنايو آهي، جيڪڏهن چاهي ته اوهان کي ناس ڪري ٻي نئين مخلوق آڻي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي! ڇا تو نه ڏٺو ته الله آسمانن ۽ زمين کي برحق خلقيو آهي؟ جي هو چاهي ته توهان ماڻهن کي هٽائي ڇڏي ۽ ٻي نئين مخلوق آڻي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ڇا تون ڏسين نٿو ته الله جوڙجڪ آسمانن ۽ زمين جي حق سان قائم ڪئي آهي، جي اهو گهري ته توهان کي کڻي وٺي ۽ هڪ نئين مخلوق توهان جي جاءِ تي آڻي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ڇا تو نه ڏٺو ته بيشڪ اللھ تعالى آسمانن ۽ زمين کي برحق پيدا ڪيو آھي، جيڪڏھن ھو چاھي ته توھان کي ھٽائي توھان جي جاءِ تي ٻي مخلوق آڻي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اِھو (ڪرڻ) الله تي اوکو نه آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

ائين ڪرڻ الله تعاليٰ جي لاءِ ڪجهه به ڏکيو يا مشڪل ڪم ناهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ اها ڳالهه الله تعالى جي اڳيان مشڪل ناهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اهو (ڪرڻ) خدا تي ڪو به مشڪل نه آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ناهي اها ڳالھ الله تي غالب .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ اهو (ڪرڻ) الله تي مشڪل نه آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ اِهو (ڪم) الله تي مشڪل نه آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ قادِر تي ڪَم ڪار، اِهو مُشڪل ناهي مُورِهين.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ اها ان لاءِ ڪا ڏکي ڳالهه نه آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ائين ڪرڻ الله لاءِ ڪو ڏکيو ناهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ائين ڪرڻ الله جي لاءِ ڪجهه به مشڪل نه آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(ٻي مخلوق آڻڻ) ان لاءِ ڪو مشڪل ڪم نه آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ مڙيئي الله جي اڳيان حاضر ٿيندا پوءِ ھيڻا ھٺيلن کي چوندا ته اسين اوھان جي پٺيان لڳا ھئاسون پوءِ اوھين الله جي عذاب مان ڪجھ اسان کان ٽارڻ وارا آھيو ڇا؟ (ھٺيلا) چوندا ته الله اسان کي ھدايت ڪري ھا ته اسين به اوھان کي ھدايت ڪريون ھا، (ھاڻي) اسان جو رئڻ رڙڻ يا اسان جو صبر ڪرڻ اسان لاءِ ھڪ جھڙو آھي اسان کي ڪا واہ ڪانه آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ (ڏسو، قيامت جي ڏينهن) سڀ ماڻهو گڏ ٿي الله جي روبرو حاضر ٿيندا. پوءِ هيڻا ماڻهو (جي دنيا ۾ مسڪين ۽ ضعيف هئا) سرڪش (سردارن ۽ حاڪمن کي) چوندا ته اسان (دنيا ۾) توهان جي پٺيان هلڻ وارا هئاسين (۽ توهان جي حڪمن ۽ عملن جي پيروي ڪئي سين) پوءِ ڇا توهان اڄ ائين ڪري سگهو ٿا جو الله جي عذاب کان (اسان جو) ڪجهه بچاءُ ڪيو؟ اُهي چوندا ته، جيڪڏهن الله اسان جي لاءِ بچاءَ جي ڪا راهه کولي ها ته، اسان به توهان کي راهه ڏيکاريون ها. (اسان ته پاڻ ئي عذاب ۾ گرفتار آهيون). صبر ڪيون توڙي روئون ۽ پٽيون اسان لاءِ هڪ ئي ڳالهه آهي، اسان لاءِ اڄ ڪنهن به طرح ڇوٽڪارو ڪونهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ سڀئي الله تعالى جي سامهون پيش ٿيندا، پوءِ ضعيف، تڪبر ڪندڙن کي چوندا، بيشڪ اسين توهان جا تابعدار هئاسين پوءِ ڇا توهان اسان تان عذابِ الاهي مان ڪا شيءِ ٽاري سگھو ٿا ؟ اهي چوندا ته جيڪڏهن الله اسان کي هدايت ڏي ها ته اسين به توهان کي هدايت ڏيون ها، اسان لاءِ صبر نه ڪرڻ ۽ صبر ڪرڻ برابر آهي، اسان کي ڀڄڻ جي ڪابه جاءِ ڪونهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ قيامت جي ڏينهن سڀئي خدا جي اڳيان حاضر ٿيندا. پوءِ جي ماڻهو (دنيا ۾) ڪمزور هئا سي وڏي عزت وارن کي (تنهن وقت) چوندا، اسين ته رڳو اوهان جي پيروي ڪندا هئاسون ته ڇا (اڄ) اوهين خدا جي عذاب کي اسان کان ٽاري سگهندو؟ اهي جواب ڏيندا، افسوس! خدا (جيڪڏهن) اسان جي هدايت ڪري ها ته اسين به اوهان جي هدايت ڪريون ها، هاڻي اسين چاهي گهٻرايون يا صبر ڪريون (ها ڳالھ هاڻي) هڪجهڙي آهي (ڇو ته) عذاب کان) اسان کي ته بچاءُ ڪونهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ حاضر ٿيندا الله وٽ مڙئي پوءِ چوندا هيڻا انهن لاءِ جو هٺ ڪيائون ته تحقيق اسين هئاسون اوهان جا تابعدار پوءِ ڇا اوهان ٽاريندڙ آهيو اسان تان الله جي عذاب مان ڪا شيءِ چوندا ته جيڪڏهن هدايت ڪري ها اسان کي الله ته البته هدايت ڪيون ها اسين اوهان کي برابر آهي اسان تي بي صبري ڪيون يا صبر ڪيون ناهي اسان لاءِ ڪا بچاءَ جي جاءِ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ سڀئي الله جي اڳيان حاضر ٿيندا پوءِ ضعيف هٺيلن کي چوندا ته اسين اوهان جي پٺيان هلڻ وارا هئاسون، ڇا پوءِ اوهين الله جي عذاب مان ڪجهه اسان تان ٽارڻ وارا آهيو؟ هٺيلا چوندا ته جيڪڏهن الله اسان کي رستو ڏيکاري ها ته اسين به اوهان کي رستو ڏيکاريون ها. (هاڻي) اسان لاءِ (هيءَ ڳالهه) هڪ جهڙي آهي ته اسين گهٻرايون يا صبر ڪريون اسان لاءِ ڪو ڇوٽڪارو نه آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ (محشر ۾) سڀ الله اڳيان پڌرا ٿيندا پوءِ ڪمزور ماڻهو وڏائي ڪندڙن کي چوندا: ”بيشڪ اسان اوهان جا پيروڪار هياسين. پوءِ ڇا اوهان الله جي عذاب مان اسان تان ڪا شيءِ هٽائي سگهو ٿا“؟ چوندا: ”جي الله اسان کي ڇوٽڪاري جي ڪا واٽ ڏيکاري ها ته اسان اوهان کي به ضرور اها واٽ ڏيکاريون ها. اسان لاءِ برابر آهي جي رڙيون دانهون ڪيون يا صبر ڪيون. اسان لاءِ بچڻ جي ڪا صورت ناهي“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ سَڀيئـِي صاحب پيش ٿِيا، حاضر مَنجھ حضور، ڏَڏن تڏهن، ڏاڍن سان، دَڙيو هِن دَستور، چي، اَسِين تابع اَهنجا، مُورک، هُئاسون مُور، پوءِ اَوهين ڪِ اَسان تان آهيو، دَفع ڪندڙ دُور،ذَرو ڪو ضَرُور، اَلله جي عذاب کان. چي، اسان کي الله، هوند، سُهائي هاسَنئـِين، ته اَسان پڻ اوهان کي، سَنئـِين سُهائـِي راھ، ساڳيو اَسان لئي، جي سَهون، ڪِ ڪريون ڪيڏِي آھِ، وو وو! ڪانهي واھَ! ڪَنڌِي اَسان جِي ڪيڏهِين.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

سڀ الله جي اڳيان حاضر ٿيندا، پوءِ هيڻا هٺيلن کي چوندا ته، ”اسين ته اوهان جي ئي پويان هئاسون، پوءِ الله جي عذاب مان هاڻي ڪجهه اسان تان ٽاري سگهندؤ؟“ هو چوندا ته ”جي الله اسان کي واٽ ڏسي ته اسين به اوهان کي ڏسيون، اسان لاءِ روئڻ، صبر ڪرڻ هڪ جهڙو آهي، اسان کي ته ڪا به واهه نه ٿي سجهي.“(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جڏهن سڀئي الله جي آڏو حاضر ٿيندا ته ان وقت انهن مان جيڪي دنيا ۾ هيڻا هئا، سي هٺيلن کي چوندا ته "دنيا ۾ اسان توهانجا پوئلڳ هئاسون، ڇا هاڻي توهان اسانکي الله جي عذاب کان بچائڻ لاءِ به ڪجهه ڪري سگهو ٿا؟" هو جواب ڏيندا: "جيڪڏهن الله ڪا ڇوٽڪاري جي واٽ اسانکي ڏيکاري هجي ها ته توهان کي به ضرور ڏسيون ها. هاڻي ته کڻي روئون رڙون يا ماٺ ڪري ويهون، مڙيئي ڳالهه ساڳي آهي، ڇٽڻ جي ڪا واه ئي ڪانهي" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جڏهن سڀ ماڻهو الله جي آڏو گڏ ظاهر ٿيندا ته ان وقت جيڪي دنيا ۾ هيڻا هئا چوندا انهن ماڻهن کي جيڪي وڏا بڻيل هئا، دنيا ۾ اسان توهان جا تابعدار هئاسين، ڇا هاڻي توهان بچائڻ لاءِ اسان کي الله جي عذاب کان ڪجهه ڪري سگهو ٿا؟ اهي جواب ڏيندا، جي هدايت ڪا ملي هجي ها الله جي طرفان ته اسان ضرور توهان کي به ڏيکاريون ها، هاڻي اسين برابر آهيون، روڄ راڙو ڪريون يا صبر ڪريون، بهرحال اسان جي بچڻ جي ڪا صورت ئي ناهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(مٿئين قسم جا) سڀ ماڻهو جڏھن اللھ تعالى جي سامھون پيش ٿيندا ته انهن مان ڪمزور ماڻهو مغرور ماڻهن کي چوندا ته (سائين!) اسان ته توھان جي پويان ھليا ھئاسين، ڇا توھان اللھ تعالى جي عذاب مان ڪجهه ٽاري سگهو ٿا؟ ھو جواب ڏيندا ته (يار) اسان ئي جيڪڏھن اللھ تعالى جي رستي تي ھجون ھا ته توھان کي ضرور سڌو رستو ڏيکاريون ھا. ھاڻي پاڻ سڀ روڄ راڙو ڪريون يا صبر ڪريون ڳالھ مڙئي برابر آھي، (هن وقت) بچڻ جي ڪابه صورت نظر نٿي اچي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جڏھن ڪم فيصل ڪيو ويندو تڏھن شيطان چوندو الله اوھان سان سچو انجام ڪيو ھو ۽ مون اوھان سان (ڪوڙو) وعدو ڪيو ھو پوءِ اوھان سان نه پاڙيم، مون کي اوھان تي اوھان جي سڏڻ کانسواءِ (ٻيو ڪو) زور نه ھو پوءِ اوھان منھنجو چيو قبول ڪيو، تنھنڪري مون کي ڦٺ جٺ نه ڪريو ۽ (ھاڻي) پاڻ کي ڦٺ جٺ ڪريو، آءٌ اوھان جي دانھن ورنائڻ وارو نه آھيان ۽ نڪي اوھين منھنجي دانھن ٻڌڻ وارا آھيو، اوھان اڳي مون کي (الله) جو شريڪ بڻايو ھو تنھن کان آءٌ بيزار آھيان، ڇوته ظالمن لاءِ ڏکوئيندڙ عذاب آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ (قيامت جي ڏينهن) جڏهن فيصلو ٿي ويندو تڏهن شيطان چوندو ته، بيشڪ الله تعاليٰ توهان سان واعدو ڪيو هو ۽ سچو واعدو ڪيو هو. (اهو واعدو هاڻي پورو ٿي چڪو) ۽ مون به اوهان سان واعدو هو مگر اهو پورو نه ڪيم. مون کي اوهان تي ڪنهن به قسم جو زور ڪونه ڪيو هو (جو توهان کي مجبوراً منهنجي پيروي ڪرڻي پوي ها). جيڪي ٿيو سو فقط هي هو ته مون توهان کي سڏيو ۽ توهان منهنجو سڏ قبول ڪيو (۽ مون تي ملامت نه ڪيو، پر خود پاڻ کي ڏوهه ڏيو ۽ ملامت ڪيو. اڄ جي ڏينهن نڪي مان توهان جو فرياد ٻڌي ٿو سگهان نڪي توهان منهنجو فرياد ٻڌي ٿا سگهو. توهان جو اڳي (دنيا ۾) مون کي الله جو شريڪ ٺهرايو هو (جو منهنجي حڪمن جي فرمانبرداري ڪندا هئو) سو مان ان کان بيزاري ظاهر ٿو ڪيان. بيشڪ ظلم ڪرڻ وارن جي لاءِ وڏو دردناڪ عذاب آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ شيطان چوندو جڏهن فيصلو ڪيو ويندو (بهشتي بهشت ۾ ۽ دوزخي دوزخ ۾ پوندا) ته بيشڪ الله توهان سان سچو وعدو ڪيو ۽ مون به توهان سان وعدو ڪيو پوءِ مون اُن جي مخالفت ڪئي، ۽ مون کي توهان جي مٿان ڪا طاقت نه هئي مگر مون توهان کي سڏيو پوءِ توهان منهنجو چوڻ مڃو، پوءِ (هاڻي) مون تي ملامت نه ڪريو پر پنهنجو پاڻ تي ملامت ڪريو، آئون توهان کي بچائيندڙ ناهيان ۽ نه توهان مون کي بچائيندڙ آهيو، بيشڪ آئون دنيا ۾ توهان جي شرڪ کان بيزار هُيُسِ، بيشڪ ظالمن لاءِ دردناڪ عذاب آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جڏهن ماڻهن جو (آخري) فيصلو ٿي ويندو (۽ ماڻهو شيطان کي الزام ڏيندا) ته شيطان چوندو، خدا توهان سان سچو وعدو ڪيو هو (سو ته پورو ٿيو) ۽ مون به ته وعدو ڪيو هو پر مون وعدو نه پاريو هوڏانهن منهنجو اوهان تي ڪو زور نه هو، هن کان سواءِ ته مون اوهان کي (بڇڙن ڪمن طرف) سڏيو، پوءِ اوهان منهنجي ڳالھ مڃي. ته هاڻي اوهين مون کي بڇڙو نه چئو پر پنهنجي نفس کي بڇڙو چئو. (اڄ) آءُ نه اوهان جي فرياد کي پهچي سگهان ٿو ۽ نه اوهين منهنجي فرياد رسي ڪري سگهو ٿا. آءُ ان کان اڳ ئي بيزار آهيان جو اوهان مون کي (خدا جو) شريڪ بنايو. بيشڪ جي ماڻهو نافرمان آهن تن لاءِ تمام وڏو دردناڪ عذاب آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ چوندو شيطان جڏهن فيصلو ڪيو ويندو امر ته بيشڪ الله وعدو ڏنائين اوهان کي وعدو سچو ۽ وعدو ڏنو مون اوهان کي پوءِ وعدي خلافي ڪيم اوهان سان ۽ نه هو واسطي منهنجي اوهان تي ڪو زور مگر هي ته سڏيو مون اوهان کي پوءِ قبول ڪيو اوهان مون لاءِ پوءِ نه ملامت ڪيو مون کي ۽ ملامت ڪيو پنهنجي پاڻ کي ناهيان مان دانهن ورنائيندڙ اوهان جي ۽ ناهيو اوهان دانهن ورنائيندڙ منهنجي بلاشڪ مون انڪار ڪيو ان جو جيڪو شريڪ بنايو اوهان مون کي اڳي بيشڪ ظالم انهن لاءِ ئي عذاب دردناڪ آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ جڏهن سڀ ڪم پورو ٿي ويندو، ته شيطان چوندو ته بيشڪ الله اوهان سان سچو وعدو ڪيو، ۽ مون اوهان سان وعدو ڪيو پوءِ اوهان سان نه پاڙيم، هوڏانهن منهنجو اوهان تي ڪو زور نه هو هن کان سواءِ ته مون اوهان کي سڏيو، پوءِ اوهان منهنجي ڳالهه مڃي. پوءِ مون کي ملامت نه ڪريو پر پاڻ کي ملامت ڪريو. نه آءُ اوهان جي فرياد رسي ڪرڻ وارو آهيان، ۽ نه اوهين منهنجي فرياد رسي ڪرڻ وارا آهيو. اوهان هن کان اڳ جيڪو مون کي (الله جو) شريڪ ڪيو هو تنهن جو آءُ انڪار ڪريان ٿو. بيشڪ ظالمن لاءِ دردناڪ عذاب آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جڏهن فيصلو ٿي ويندو ته شيطان چوندو: ”بيشڪ الله اوهان سان سچو وعدو ڪيو هيو ۽ مون اوهان سان وعدو ڪيو پر وعدي خلافي ڪيم. ۽ منهنجو اوهان تي ڪو زور نه هيو سواءِ هن جي جو مون رڳو توهان کي (برائي ڏانهن) سڏيو. پوءِ اوهان منهنجي ڳالهه مڃي ورتي. سو مون کي ملامت نه ڪيو پر پنهنجو پاڻ کي ملامت ڪيو. (اڄ) نه آءٌ اوهان جي فرياد رسي ڪرڻ وارو آهيان ۽ نه اوهان منهنجي فرياد رسي ڪرڻ وارا آهيو. بيشڪ آءٌ انڪار ٿو ڪيان ان جو جيڪو هن کان اڳ اوهان مون کي (الله جو) شريڪ ڪندا رهيا آهيو. بيشڪ ظالمن لاءِ دردناڪ عذاب آهي“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ جڏهن نِياءُ نِبيرويو وِيو، اُتي اُتو شيطان، ته اَوهان کي، اَنجام ڏِنان، ثابِتَ سَڀ سُبحان، ۽ مون پڻ ٻوليان ٻول ڪي، جُوٺامَنجھ جھان، اَوهان سان اَنجام، پوءِ ڀَڳمِ بي گمان، ۽ مُنهنجِي ته اَوهان تي مُورهِين، هُئي حُجت هَلندِي ڪانه، مگر اَوهان کي مَن ۾، خيال وِڌمِ ڪو خان!، پوءِ مَڃيان مُنهنجِي ڳالهڙِي، پوءِ مُون نَه نِنديو نادان! ۽ ڄُڻيون ڪريو جُوان! پاڻهِي پَنهنجو پاڻ کي. آءٌ نه اوهان جو واهرُو، اَوهين نه مون آڌار، ڦِريسِ اُن کان ته، مون اَ ڳي، ڪو ڀانيان ڀائيوار، هرگز هاڃيڪار، اُنهن لئي سخت عذاب ڪو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ڪم لهڻ تي شيطان چوندو ته الله اوهان سان سچو انجام ڪيو هو ۽ مون انجام ڏنو هو سو اوهان سان نه پاڙيم، منهنجو اوهان تي ڪو زور ڪو نه هو، رڳو اوهان کي سڏيم ۽ اوهان منهنجو چيو مڃيو، تنهن ڪري مون کي نه ڇينڀيو، پر پاڻ کي ڇينڀيو، نڪي آءُ اوهان جي دانهن ورنائيندس نه اوهين منهنجي، اوهان مون کي الله جو شريڪ بنايو، جنهن کان بيزار آهيان ۽ ظالمن لاءِ ته دردناڪ عذاب آهي.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جڏهن معاملو نبيريو ويندو ته شيطان چوندو ته سچي ڳالهه اها آهي ته الله جيڪي به وعدا توهان سان ڪيا هئا، سي سڀ سچا هئا ۽ مون جيترا به وعدا ڪيا، تن مان ڪوبه نه پاڙيم، منهنجو توهان تي ڪو زور ته ڪو نه هو، مون ته رڳو ايترو ڪيو ته توهانکي پنهنجي رستي ڏانهن سڏيم ۽ توهان منهنجي ڳالهه مڃي. هاڻي مونکي ملامت نه ڪريو، پاڻ کي ئي ملامت ڪريو، هتي نڪي مان توهانجي دانـهــُـن جو ڪو تدارڪ ڪري ٿو سگهان ۽ نه وري توهان ئي ٿا منهنجي رڙين جو ڪو بلو ڪري سگهو، اڳي جو توهان مونکي خدائيءَ ۾ شريڪ بڻايو هو، تنهن جو مان انڪاري آهيان. اهڙن ظالمن لاءِ ته پڪ ئي پڪ دردناڪ سزا آهي" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ چوندو (کين) شيطان جڏهن فيصلو ڪيو ويندو ته، حقيقت هيءَ آهي ته الله جا توهان سان جيڪي وعدا هئا سي سڀ سچا هئا ۽ مون جيڪي وعدا توهان سان ڪيا تن مان ڪوبه پورو نه ڪيو، ۽ منهنجو توهان تي ڪو زور به ته نه هو، مون ان کان سواءِ ڪجهه به نه ڪيو جو توهان کي سڏيم پنهنجي رستي ڏانهن ۽ توهان به هليا آيا، هاڻي مون کي ملامت نه ڪريو ۽ پنهنجو پاڻ تي ملامت ڪريو، هتي آئون توهان جي مدد ڪري نٿو سگهان ۽ نه توهان منهنجي ڪا مدد ڪري سگهندؤ، بيشڪ توهان ڀائيوار ڪيو خدائيءَ ۾ مون کي هن کان پهرين، (ان جي مون تي ذميواري ناهي) اهڙن ظالمن لاءِ آهي دردناڪ عذاب يقيني(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(قيامت جي ڏينھن) فيصلو ٿيڻ کان پوءِ شيطان چوندو ته بيشڪ اللھ تعالى توھان سان جيڪي به وعدا ڪيا ھئا سي سڀ جا سڀ سچا ھئا (جيڪي اڄ ظاھر ٿي چڪا آهن). مون اوھان سان جيڪي وعدا ڪيا ھئا تن کي توھان جي حق ۾ پورا نه ڪري سگهيس. حقيقت ھي آھي ته مون توھان تي ڪو زور به ته ڪونه ڀريو ھو سواءِ ان جي جو مان توھان کي رڳو سڏيو ھو ته توھان بغير سوچڻ سمجهڻ جي منھنجي ڳالھ مڃي ورتي، ھاڻي (بھرحال) مون تي لعنت ملامت نه ڪريو، پنھنجو پاڻ تي لعنت ملامت ڪريو، مان توھان جي ڪابه دانھن ٻڌڻ وارو نه آھيان ۽ نه ئي اوھان منھنجي دانھن ٻڌي سگهو ٿا. بيشڪ اڄ مان ان ڳالھ تان ھٿ کڻان ٿو جو توھان اڳ ۾ مون کي اللھ تعالى سان گڏ شريڪ سمجهندا ھئا. بيشڪ اھڙن ظالمن لاءِ تڪليف وارو عذاب آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا سي (انھن) باغن ۾ داخل ڪيا ويندا جن جي ھيٺان واھيون وھنديون آھن پنھنجي پالڻھار جي موڪل سان منجھن سدائين رھندڙ آھن، منجھس سندين کيڪار سلام آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ جن ماڻهن ايمان آندو هو ۽ نيڪ عمل ڪيا هئا سي (دائمي نعمتن جي) باغن ۾ داخل ٿيندا، جن جي هيٺان نهرون وهي رهيون آهن. هو پنهنجي پرورگار جي حڪم سان هميشه انهن ۾ رهندا. اتي انهن جي لاءِ (هر طرف کان) هيءَ دعا ۽ کيڪار هوندي ته اوهان تي سلامتي هجي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ بهشت ۾ داخل ڪيا ويندا اُهي ماڻهو جن ايمان آندو ۽ سهڻا عمل ڪيا انجي هيٺان نهرون وهنديون، الله جي حڪم سان اهي بهشت ۾ هميشه رهندا، انهن جو کيڪارڻ بهشت ۾ السلام عليڪم سان هوندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جن ماڻهن (سچي دل سان) ايمان قبول ڪيو ۽ سٺا سٺا ڪم ڪيا اهي بهشت جي انهن باغن ۾ داخل ڪيا ويندا جن جي هيٺان واھ وهن ٿا ۽ اهي پنهنجي پروردگار جي حڪم سان تنهن ۾ هميشه رهندا. اتي سندن ملاقات جو تحفو سلام هوندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ داخل ڪيا ويندا اهي شخص جن ايمان آندو ۽ صالح عمل ڪيائون بهشتن ۾ وهن ٿيون هيٺان انهن جي نهرون هميشہ رهندا انهن ۾ پنهنجي رب جي اذن سان کيڪار انهن جي ان ۾ سلام آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي اهڙن باغن ۾ داخل ڪيو ويندو جن جي هيٺان واهه وهن ٿا. انهن ۾ سندن پاليندڙ جي حڪم سان پيا رهندا. اتي سندن آڌرُ ڀاءُ سلام (جي لفظ سان) ٿيندو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جن ماڻهن ايمان آندو ۽ صالح عمل ڪيائون سي باغن ۾ داخل ڪيا ويندا جن جي هيٺان کان نهرون وهن ٿيون. اُهي ان ۾ پنهنجي پالڻهار جي حڪم سان هميشه رهندا. ان ۾ سندن آڌر ڀاءُ ”سلام“ (لفظ سان) هوندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جن مڃيو ۽ ڪم ڪيا، موچارا مُدام، باغن مَنجھ بهشت جي، ڏِيندسِ اُنهن آرام، هميشه هيڍان جن جي، ناليون جارِي جام، سداساڪِن اُن ۾، اِذن ساڻ عَلام، سَندنِ سَلام، سَلام، خُوش، خَير عافِيتون پاڻ ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا، سي انهن باغن ۾ داخل ٿيندا جن جي هيٺان نهرون ٿيون وهن ۽ سندن رب جي حڪم سان منجهن سدائين رهندا_ انهن لاءِ پاڻ کي کيڪار سلام هوندي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ٻئي پاسي وري جن ايمان آندو ۽ نيڪ عمل ڪيا، اهي اهڙن باغن ۾ داخل ڪيا ويندا، جن جي هيٺان واهيون وهنديون ۽ انهن ۾ هو پنهنجي رب جي حڪم سان سدائين رهندا ۽ اتي سندن آجيان سلام سان ٿيندي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ان جي برخلاف جن ماڻهن دنيا ۾ ايمان آندو ۽ عمل سٺا ڪيا، سي اهڙن باغن ۾ رهندا جن جي هيٺان وهنديون هونديون نهرون، اهي اتي هميشھ رهندا پنهنجي رب جي حڪم سان، ۽ اتي انهن جي آجيان مبارڪن سان ٿيندي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جن ماڻهن ايمان آندو ۽ نيڪ عمل ڪيا تن کي اھڙن باغن ۾ داخل ڪيو ويندو جن جي ھيٺان (مختلف قسمن جون) نھرون وھنديون. ھو پنھنجي پالڻھار جي اجازت سان ان ۾ ھميشه رھندا، جنت ۾ انهن کي اٿندي ويھندي (فرشتن ۽ جنتي ماڻهن طرفان) سلام پيش ڪيو ويندو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

(اي پيغمبر) توکي معلوم نه آھي ڇا؟ ته الله ڪھڙو مثال بيان ڪيو آھي پاڪ ڪلمون پاڪ وڻ وانگر آھي سنديس پاڙ مُحڪم آھي جنھن جون ٽاريون آسمان آھن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

ڇا توهان هن ڳالهه تي غور ڪونه ڪيو آهي ته الله تعاليٰ ڪهڙيءَ طرح مثال پيش ڪيا آهن؟ هڪ چڱي ڳالهه جو مثال ائين آهي جيئن هڪ چڱو وڻ. ان جون پاڙون مضبوط آهن ۽ ٽاريون آسمان ۾ پکڙيل آهن.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

ڇا توهان نه ڏٺو ته ڪهڙي طرح الله تعالى ڪلمه طيب (لَا اِلٰہَ اِلَّا اللهُ مُحَمَّدُ رَّسُولُ اللهِ) جو مثال بيان ڪري ٿو ڪلمه طيب جو مثال پاڪ وڻ (کجور) جهڙو آهي جو پاڙون اُن جون مضبوط آهن ۽ ٽاريون اُن جون بلند آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اي رسول) ڇا تو نه ڏٺو ته خدا چڱي ڳالھ (جيئن توحيد جو ڪلمو) جو ڪهڙو نه (سٺو) مثال بيان ڪيو آهي ته (سٺي ڳالھ) ڄڻ ته هڪ پاڪيزه وڻ آهي جو جنهن جي پاڙ مضبوط آهي ۽ ان جون ٽاريون آسمان ۾ (لڳل) هجن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڇا نه ڏٺو تو ته ڪيئن بيان ڪيو الله مثال ته ڪلمو پاڪ، وڻ پاڪ وانگر آهي پاڙ ان جي مضبوط آهي ۽ ٽاري ان جي آسمان ۾ آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

ڇا تو نه ڏٺو ته ڪيئن الله مثال بيان ڪيو آهي سٺيءَ ڳالهه کي سٺي وڻ جهڙو (ڪيو اٿس) جنهن جي پاڙ مضبوط هجي ۽ ان جون ٽاريون آسمان ۾ هجن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ڇا تو نه ڏٺو ته الله ڪيئن مثال بيان ڪيو آهي؟ ته ڪلمهءِ طيب (پاڪيزه ڳالهه) جو اها پاڪيزهه وڻ وانگر آهي. جنهن جي پاڙ (زمين ۾) مضبوط آهي ۽ ان جون ٽاريون آسمان ۾ آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

نه ڏِٺئـِي ته ڏاتار، ڪِيئن صاف طرح سَمجھائيو؟ ڪَلمو پاڪ، پاڪ وڻ جِيئن جنهن جي پاڙ مَنجھ پاتار، اُن جا آسمان ۾، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

توکي معلوم نه آهي ڇا؟ ته الله ڪهڙو مثال ڏنو آهي، پاڪ ڪلمو پاڪ وڻ وانگر آهي، جنهن جي پاڙ مضبوط آهي ۽ سندس ٽاريون آسمان ۾ آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي! ڇا تو نه ڏٺو ته الله پاڪ سهڻي ڳالهه جو مثال ڪهڙيءَ شيءِ سان ڏنو آهي؟ ان جو مثال هڪڙي سٺيءَ جنس واري وڻ وانگر آهي، جنهن جي پاڙ زمين ۾ اونهي ويل آهي ۽ شاخون آسمان ۾ پهتل آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ڇا تون ڏسين نٿو ته الله تعاليٰ ڪلمي پاڪ جو مثال ڪهڙي شيءِ سان ڏنو آهي؟ اهو هڪ سٺي وڻ جي نسل وانگر آهي جنهن جي پاڙ اونهي کتل آهي (زمين ۾) ۽ ٽاريون آسمان تائين(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي نبيﷺ!) ڇا توھان نه ڏٺو ته اللھ تعالى ڪلمي توحيد کي پاڪ وڻ جي مثال طور پيش ڪيو آھي. جنھن جو بنياد (۽ پاڙون) مضبوط آھن ۽ ان جون شاخون آسمان ڏانھن بلند آھن. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

پنھنجي پالڻھار جي حُڪم سان سڀ ڪنھن وقت پنھنجا ميوا پچائيندو آھي، ۽ الله ماڻھن لاءِ مثال بيان ڪندو آھي مانَ اُھي نصيحت وٺن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(اهو وڻ) پنهنجي پروردگار جي حڪم سان هر وقت ميوا پيدا ڪندو رهي ٿو. الله تعاليٰ ماڻهن جي لاءِ مثال بيان ڪري ٿو، انهيءَ لاءِ ته هو سوچين ۽ سمجهن.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اهو وڻ الله جي حڪم سان هر وقت ۾ ميوو ڏئي ٿو، ۽ الله تعالى ماڻهن لاءِ مثال بيان ڪري ٿو ته من اهي نصيحت حاصل ڪن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پنهنجي پروردگار جي حڪم سان هر وقت پنهنو ميوو ڏيندو رهي ٿو ۽ خدا ماڻهن لاءِ (ان ڪري) مثال بيان ڪري ٿو ته جيئن ماڻهو نصيحت ۽ (سبق) حاصل ڪن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڏئي ٿو ميوو پنهنجو هر وقت پنهنجي رب جي اذن سان ۽ هڻي ٿو ٻڌائي الله گهڻا مثال ماڻهن جي لاءِ تانته اهي نصيحت حاصل ڪن..(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

سڀ ڪنهن وقت پنهنجي پاليندڙ جي حڪم سان پنهنجو ميوو ڏئي ٿو. ۽ الله ماڻهن لاءِ مثال بيان ڪري ٿو، مَنَ اهي نصيحت وٺن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اُهو (وڻ) پنهنجي پالڻهار جي حڪم سان هر وقت ميوو ڏئي ٿو. ۽ الله ماڻهن لاءِ مثال بيان ڪري ٿو ته جيئن اهي نصيحت پِرائن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ميوا مَڃر ڏار، سانيَسِ جِي سَنڀال سان تازا سندسِ تيار، ڏي ميوا هَر مُند ۾، اِنپر پالڻهار، ڏي مِثال ماڻهنِ هار، پَڙِهي پَرُوڙِين مان سي!(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جو پنهنجي رب جي حڪم ساڻ هر وقت ميوا ٿو ڏئي، الله اهو مثال ماڻهن لاءِ ان ڪري ٿو بيان ڪري، ته من نصيحت پرائين. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

مند مند تي پيو ٿو پنهنجي رب جي حڪم سان ڦــَـر ڏئي. اهي مثال الله ان لاءِ ٿو ڏئي ته مــَـن ماڻهو انهن مان ڪو سبق پرائين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهو هر وقت پنهنجا ميوا ڏئي رهيو آهي پنهنجي رب جي حڪم سان، ۽ اهڙا مثال الله ان لاءِ ڏيندو آهي جيئن ماڻهو ان مان سبق وٺن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ھي وڻ پنھنجي پالڻھار جي حڪم سان ھر دفعي ميوو ڏيندو رھي ٿو، اللھ تعالى ماڻهن لاءِاھڙامثال بيان ڪري ٿو ته جيئن ھو نصيحت پرائي سگهن. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ بڇڙي ڳالھ جو مثال بڇڙي وڻ وانگر آھي جو زمين تان پٽيو ويو اُن کي ڪو ٽِڪاءُ نه آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ نڪمي بيڪار ڳالهه جو مثال ائين آهي جيئن نڪمو وڻ. زمين جي مٿان (ٿوهر وانگي) سندس پاڙون کوکليون آهن. (جڏهن وڻيوَ تڏهن اکيڙي پٽي ڇڏيوس) ۽ ان کي ڪا ڄمت يا مضبوطي ڪانهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ ڪفريه ڪلمات جو مثال خراب وڻ (ٽوهه) جو آهي جيڪو زمين جي مٿان ئي پٽيو وڃي ٿو ان کي ڪا مضبوطي ناهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ بڇڙي ڳالھ (جيئن شرڪ جو ڪلمو) جو مثال هڪ خراب وڻ وانگر آهي (جنهن جي پاڙ اهڙي ڪمزور هجي) جو زمين جي مٿاڇري کان ئي پٽي ڦٽي ڪجي (ڇو ته) کيس قرار ته آهي ڪين!(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ مثال ڪلمي پليد جو، مثل وڻ پليد جي آهي جيڪو ڪاٽيو ويو زمين جي مٿان ناهي ان جي لاءِ ڪو قرار .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ گندي ڳالهه جو مثال گندي وڻ جهڙو آهي، جنهن کي زمين تان پٽيو ويو ان کي ڪو ٽڪاءُ نه آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ ڪلمهءِ خبيثه (ناپاڪ ڳالهه) جو مثال ان ناپاڪ وڻ وانگر آهي جنهن کي زمين تان پٽي (اڇلايو) ويو. ان کي ڪو قرار ناهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ مِثال مَٺِيء ڳالھ جو، بُڇڙو وَڻ بيڪار، جِنهن کي نه ڪِٿي قَرار، جو پَٽيون وِيو پَٽ مٿان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ بڇڙي ڪلمي جو مثال ان خراب وڻ وانگر آهي، جو زمين تان پٽيو وڃي ۽ جنهن کي ڪو هڪ هنڌ ٽڪاءُ نه هجي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ وري گندي ڳالهه جو مثال هڪڙي خراب جنس جي وڻ جيان آهي، جنهن کي زمين جي مٿاڇري کان ئي پٽي اڇلايو وڃي ٿو، انهيءَ کي ڪو ٽڪاءُ ڪونهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ بڇڙو مثال هڪ اهڙي ڪِني وڻ جي نسل وانگر آهي جنهن کي پٽي اڇليو وڃي ٿو زمين جي مٿاڇري تان، ان کي ته ڪو ٽِڪاءُ ڪونهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(ان جي مقابلي ۾) بري ڪلمي (يعني ڪفر، شرڪ ۽ دھريت) جو مثال ان بيڪار وڻ وانگر آھي جنھن کي آسانيءَ سان زمين تان پاڙن سميت اکيڙيو ويندو آھي (ڪمزور پاڙن جي ڪري) کيس ڪابه مضبوطي نه ھوندي آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

جن ايمان آندو تن کي الله دُنيا جي حياتيءَ ۾ ثابت قول سام مُحڪم رکندو آھي ۽ آخرت ۾ به، ۽ الله ظالمن کي ڀُلائيندو آھي، ۽ الله جيڪي گھرندو آھي سو ڪندو آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(اهڙيءَ طرح) الله تعاليٰ ايمان وارن کي ڄمت ۽ مضبوطيءَ واري ڳالهه جي وسيلي ڄمت ۽ مضبوطي ڏئي ٿو، دنيا جي زندگيءَ توڙي آخرت جي زندگيءَ ۾ ۽ نافرمانن جي لاءِ (ڄمت ۽ مضبوطيءَ جي) راهه گم ڪري ٿو ڇڏي ۽ هو جيڪي چاهي ٿو سو ڪري ٿو (يعني سندس حڪمت جو قانون ۽ فيصلو اهو آهي ته ائين ڪري).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

الله تعالى مؤمنن کي ڪلمه طيبه تي موت وقت ۽ قبر ۾ (سوال جواب وقت) ثابت قدم رکي ٿو، ۽ الله تعالى ظالمن کي گمراه ڪري ٿو، الله تعالى جيئن چاهي تيئن ڪري ٿو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

جي ماڻهو ڪي پختي ڳالھ (توحيد جي ڪلمي) تي (سچي دل سان) ايمان آڻي چڪا تن کي خدا دنيا جي زندگي ۾ (به) ثابت قدم رکندو. ۽ کين (سوال جواب ۾ ڪا به تڪليف نه ٿيندي) ۽ الله سرڪش کي گمراهيءَ ۾ ڇڏي ڏئي ٿو. ۽ خدا جيڪي چاهي ٿو سو ڪري ٿو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ثابت ٿو رکي الله انهن کي جو ايمان آندائون پڪي قول سان حياتيءَ دنيا جيءَ ۾ ۽ آخرت ۾ ۽ گمراھ ٿو ڪري الله ظالمن کي ۽ ڪري ٿو الله جيڪي گهري.(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

الله ايمان وارن کي دنيا جي حياتيءَ ۾ ۽ آخرت ۾ مضبوط ڳالهه سان ثابت قدم رکي ٿو. ۽ الله ظالمن کي گمراهه ڪري ٿو. ۽ الله جيڪي گهري ٿو سو ڪري ٿو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

الله ايمان وارن کي مضبوط ڳالهه سان ثابت رکي ٿو دنيا جي حياتيءَ ۾ به ۽ آخرت ۾ به، ۽ الله ظالمن کي گمراهه ڪري ٿو ۽ الله جيئن چاهي ٿو تيئن ڪري ٿو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جن مڃيو ۽ چڱا ڪم ڪيا، رکي تن رحمان، مَنجھ هن ۽ هُن جَھان، ثابِت، ثابت ڳالھ تي. ۽ ڏاڍن کي ڏاتار، گمراه ڪري، گَس ڪنان، ۽ ڪري ڪَم ڪلتار، جيڪِي وڻنسِ پاڻ کي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جن ايمان آندو، تن کي الله دنيا ۽ آخرت ۾ ثابت قول تي مضبوط ٿو رکي. (پر) الله ظالمن کي ڀلائي ٿو ڇڏي ۽ الله جيڪي گهري ٿو، سوئي ڪري ٿو.(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ايمان آڻڻ وارن کي الله هڪ مضبوط قول جي بنياد تي دنيا توڙي آخرت ۾، پنهنجي جاءِ تي ثابت قدم ٿو رکي ۽ ظالمن کي الله گمراهه ٿو ڪري ڇڏي، الله کي جيئن وڻي ٿو تيئن ڪري ٿو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ثابت ڪري ٿو الله ايمان آڻڻ وارن ماڻهن کي هڪ ثابت قول جي بنياد تي سلامتي عطا ڪندي دنيا توڙي آخرت (ٻنهي ۾) ۽ ڀٽڪائيندو آهي الله ظالمن کي، ۽ اختيار آهي الله کي جيڪي وڻيس سو ڪري(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اللھ تعالى ايمان وارن کي ھن سچي ڳالھ (يعني ڪلمي توحيد جي برڪت) سان دنيا ۾ ثابت قدم رکي ٿو ۽ آخرت ۾ ھميشگي عطا ڪري ٿو ۽ ظالمن کي اللھ تعالى گمراهه ئي رکي ٿو. اللھ تعالى جو به ڪرڻ چاھي، اِھو سڀ سندس ئي اختيار آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

(اي پيغمبر) توکي اُھي معلوم نه آھن ڇا؟ جن بي شُڪريءَ سببان الله جي نعمتن کي مٽايو ۽ پنھنجي قوم کي ھلاڪيءَ جي گھر ۾ وڌو.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(اي پيغمبر!) تو انهن ماڻهن جي حالت تي نظر نه ڪئي آهي ڇا جن کي الله تعاليٰ نعمت عطا ڪئي هئي، پر هنن بي شڪري ڪري ان کي بدلائي ڇڏيو ۽ پنهنجي قوم کي برباديءَ جي گهر ۾ وڃي لاٿو؟(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

ڇا توهان انهن ماڻهن (ڪفار قريش) کي نه ڏٺو جن الله جي نعمتن کي ناشڪري سان مَٽايو ۽ انهن پنهنجي قوم کي هلاڪت ۾ وِڌو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اي پيغمبر) ڇا تون انهن ماڻهن جي حال تي غور نه ڪيو جن منهنجي احسان جي بدلي ناشڪري ڪئي ۽ پنهنجي قوم کي هلاڪت جي کڏ ۾ اڇليائون.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڇا نه ڏٺو ته انهن ڏانهن جن مٽايو الله جي نعمت کي بي شڪريءَ سان ۽ داخل ڪيائون قوم پنهنجيءَ کي هلاڪت واريءَ جاءِ ۾ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

ڇاتو انهن کي نه ڏٺو جن الله جي نعمت کي ناشڪريءَ سان مٽايو. ۽ پنهنجي قوم کي برباديءَ جي گهر ۾ لاٿائون، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ڇا تو انهن ماڻهن کي نه ڏٺو؟ جن الله جي مليل نعمت کي ناشڪري سبب بدلائي ڇڏيو ۽ پنهنجي قوم کي تباهي جي گهر ۾ لاٿائون.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

نه ڏِٺيئـِي؟ ته جن ڏاتار جِي، نِعمت پُٽ ۽ کِير، بَدلائي بَدبَخت سي، وَڃِي پُوڄياپِير، فَقِير، سَندنِ، ساٿ سُڌِير، ڪِيئون ڀيڙو ڀُونگٖي ڀِينگ جي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

توکي اهي معلوم نه آهن ڇا؟ جن بي شڪريءَ ڪري الله جي نعمتن کي مٽايو ۽ پنهنجي قوم کي مصيبت جي گهر ۾ اڇلايو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

تو نه ڏٺو ڇا انهن ماڻهن کي، جن کي الله جي نعمت ملي ته اها مــَـٽائي ناشڪري ڪيائون ۽ (پاڻ سان گڏ) پنهنجي قوم کي به وٺي وڃي تباهيءَ جي گهر ۾ پهچايائون (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(اي نبي!) تو ڏٺو انهن ماڻهن کي جن بدلايو الله جي مليل نعمت کي ناشڪري سان (پاڻ سان گڏ) پنهنجي قوم کي تباهي جي گهر ۾ ڦٽو ڪيو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ڇا توهان اھڙن ماڻهن کي نه ڏٺو جن اللھ تعالى جي نعمت کي سندس ناشڪري ۾ بدلائي ڇڏيو ۽ پاڻ سان گڏ قوم کي به برباد ڪري ڇڏيو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

جو دوزخ آھي، اُھي منجھس گھڙندا، اُھو بڇڙو ٽڪاڻو آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

يعني دوزخ ۾ وڃي لاٿو (پوءِ جنهن جي رهڻ جي جاءِ دوزخ ٿي سا) ڪهڙي نه خراب جاءِ آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اها جهنم آهي اهي جهنم ۾ داخل ٿيندا ۽ اها تمام خراب ٺڪاڻو آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(جيڪي) سڀئي جهنم واصل ٿيندا ۽ اهو ڪهڙو نه بڇڙو ٺڪاڻو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

(يعني) جهنم ۾ داخل ٿيندا ان ۾ ۽ بري آهي رهڻ جي جاءِ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

جو جهنم آهي، ان ۾ داخل ٿيندا. ۽ اهو بڇڙو ٽڪاڻو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

(اُهو گھر) دوزخ آهي جنهن ۾ داخل ڪيا ويندا. ۽ بڇڙو ٽڪاڻو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جَھَنَّم نالو جِنهن جو، جنهن کي پُهچنداپاڻ، بِلڪُل بُڇڙو ڀاڻ، آهي، سو آرام لئ. (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جو دوزخ آهي، منجهس اهي گهڙندا ۽ رهڻ جو اهو هنڌ تمام خراب آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جهنم جنهن ۾ پيا سڙندا ۽ اها ڏاڍي خراب ٽڪڻ جي جاءِ آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(يعني) دوزخ، جنهن ۾ اهي لهسايا ويندا ۽ جيڪو (بنهه) بڇڙو ٺڪاڻو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اھڙا ماڻهو جھنم ۾ داخل ڪيا ويندا جيڪا تمام بري جاءِ آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ الله سان شريڪ مقرّر ڪيائون ته سندس واٽ کان ماڻھن کي ڀُلائين، (اي پيغمبرکين) چؤ ته اوھين آسودا رھو ڇوته اوھان جو (دوزخ جي) باہ ڏانھن موٽڻ آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ هنن الله جي لاءِ سندس هم درجي وارا (شريڪ) بنايا، انهيءِ لاءِ ته ماڻهن کي خدا جي راهه کان گمراهه ڪري ڇڏين. (اي پيغمبر!) تون کين چئو ته چڱو (زندگيءَ جا ٿورا ڏينهن) فائدا ماڻي وٺو، پوءِ آخر اوهان جي واٽ دوزخ جي باهه جي طرف ئي آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ انهن الله سان شريڪ بنايا، ان لاءِ ته (ماڻهن کي) الله جي راه کان گمراه ڪن، رسولِ عربي توهان فرمايو ته توهان ڀَلي فائدو وٺو پوءِ بيشڪ توهان جو موٽڻ باه ڏانهن آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اهي ماڻهو ٻين کي خدا جو شريڪ بنائڻ لڳا ته جيئن (ماڻهن کي) سندس راھ کان ٿيڙين. (اي رسول) چوين ته (خير ٻه ٽي ڏينهن ته) مزو وٺو پوءِ ته اوهان کي دوزخ ڏي موٽي وڃڻو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ٺاهيائون الله جي لاءِ شريڪ تانته گمراھ ڪن ان جي واٽ کان فرماءِ ته فائدا وٺو پوءِ يقينًا موٽڻ اوهان جو باھ ڏانهن آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ ٻين کي الله جي برابر ڪيائون ته جيئن ان جي رستي کان (مخلوق کي) گمراهه ڪن. چو ته مزا ڪري وٺو، پوءِ بيشڪ اوهان کي باهه ڏي موٽڻو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ الله جي واسطي شريڪ بنايائون ته جيئن سندس راهه کان ڀٽڪائن. چؤ مزا ماڻي وٺو! پوءِ بيشڪ اوهان جو موٽڻ (جهنم جي) باهه ڏانهن آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ اُهي، جن ڪي جوڙيا، اَلله آڏِي اَڙھ، تان مُنجھائـِين مُورهِين، لوڪ، سَندسِ کان لَڙھ، چئو، چڱو ڪَريو، چَڙھ، پوءِ دوزخ ديرو اَهنجو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ الله سان ٻين کي شريڪ بنايائون، ته من ماڻهن کي رب جي راهه کان ڀلائين، چئو ته اوهان آسودا رهو، پاڻ ئي اوهان باهه ڏانهن موٽندؤ. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ وري الله جا ڪي شريڪ بڻايائون ته جيئن ماڻهن کي الله جي راهه کان ڀٽڪائي ڇڏين. چوين ته چڱو، ڪري وٺو مزا، پوءِ ته نيٺ موٽي هلڻو دوزخ ۾ ئي اٿوَ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ مقرر ڪيا الله جا شريڪ ته اهي کين ڀٽڪائين الله جي راهه کان، کين چئو، چڱو مزا ماڻي وٺو، آخرڪار توهان کي موٽي وڃڻو ته جهنم ڏي ئي آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اھڙن ماڻهن اللھ تعالى جا ڀيچي (۽ ساٿي) بنايا آهن ته جيئن ماڻهن کي اللھ تعالى جي رستي کان گمراهه ڪن. تون کين چؤ ته چڱو توھان (دنيا ۾)مزا ڪري وٺو. بيشڪ توھان جو موٽڻ جھنم ڏانھن ئي ٿيندو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

(اي پيغمبر) منھنجن اُنھن ٻانھن کي چؤ جن ايمان آندو آھي ته نماز پڙھندا رھن ۽ جيڪي کين رزق ڏنو اٿون تنھن منجھان ڳجھو ۽ پڌرو اُن ڏينھن جي اچڻ کان اڳ (الله جي واٽ ۾) خرچ ڪندا رھن جنھن ۾ نڪو واپار ۽ نڪا يراني ھوندي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(اي پيغمبر!) منهجي بندن مان جن ايمان آندو آهي تن کي هيءُ پيغام پهچائي ڏي ته انهيءَ کان اڳي جو اهو (خوفناڪ) ڏينهن اچي ظاهر ٿئي جنهن ڏينهن (ڇوٽڪاري لاءِ) نڪي ڪنهن قسم جو ڏيڻ وٺڻ ڪم ايندو، نڪي ڪنهن به طرح جي دوستي ڪم ايندي (پنهنجي لاءِ ڇوٽڪاري جو سامان ڪري وٺن يعني) نماز قائم ڪن ۽ اسان جي ڏنل ورزيءَ مان ظاهر توڙي ڳجهيءَ طرح (خدا جي راهه ۾) خرچ ڪندا رهن.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

رسولِ عربي منهنجي انهن ٻانهن کي فرمايو جيڪي ايمان آڻي، نماز پڙهن ٿا ۽ جيڪي ڪجھه اسان انهن کي ڏنو آهي انهي مان ڳجھه ۽ ظاهر ۾ خرچ ڪن ٿا اُن (قيامت واري) ڏينهن کان اڳ ۾ جنهن ۾ ڪوبه واپار ۽ ڪابه دوستي نه هوندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اي رسول) منهنجا اهي بندا جن ايمان آندو آهي تن کي چئو ته نماز قائم ڪن ۽ جو ڪجھ کين روزي ڏنل آهي تنهن مان (خدا جي راھ ۾) لڪائي يا ڏيکاري ڏين. ان ڏينهن (قيامت) جي اچڻ کان اڳ جنهن ۾ نه ته (ڏيتي) ليتي ئي (ڪم ايندي ۽) نه دوستي ۽ محبت.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

فرماءِ منهنجي ٻانهن کي جن ايمان آندو ته قائم ڪن نماز ۽ خرچ ڪن ان مان جو رزق ڏنو سون انهن کي ڳجهو ۽ ظاهر هن کان اڳي جو اچي اهڙو ڏينهن جو ناهي واپار ان ۾ ۽ نه دوستي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

تون منهجن ايمان وارن ٻانهن کي چو ته نماز قائم ڪن ۽ جيڪا روزي اسان کين ڏني آهي تنهن مان ڳجهه ۽ ظاهر ۾ ان ڏينهن جي اچڻ کان اڳ خرچ ڪن جنهن ۾ نه ڪو واپار آهي ۽ نڪا دوستي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

(اي نبي) منهنجي ايمان وارن ٻانهن کي چؤ ته نماز قائم رکن ۽ ان مان خرچ ڪن جيڪي اسان کين رزق ڏنو آهي (چڱن ڪمن ۾)ڳجهي طرح (به) ۽ ظاهر ظهور (به) ان ڏينهن جي اچڻ کان اڳ جنهن ۾ نه ڪو واپار هوندو ۽ نه ڪا (دنياوي) دوستي. (ڪم ايندي)(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ٻول سَندمِ ٻانَهن کي، آندو جن ايمان، ته پورو پَڙهن نِماز کي، پڻ ڏِين اُن مان ڏان، پَڌرو، ڳُجھو؛ اُنهن تي، جيڪِي اَسان ڪيو اِحسان، جنهن ۾ سودو، سَنگت ڪانه، اڳي اونهِيءَ ڏِينهن کان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي نبي! منهنجن مومن ٻانهن کي چئو، ته نماز پڙهندا رهن، کين مليل رزق مان ان ڏينهن کان اڳ ڳجهو ۽ پڌرو خرچ ڪن، جنهن ڏينهن نه ڪو واپار هلندو نه ڪاياراڻي ڪم ايندي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي! منهنجي جن ٻانهن ايمان آندو آهي، انهن کي چؤ ته نماز قائم ڪن ۽ جيڪي ڪجهه رزق اسان ڏنو اٿن، ان مان لڪائي توڙي ظاهر (الله جي راهه ۾) خرچ ڪن، ان کان اڳواٽ جو اهو ڏينهن اچي، جنهن ۾ نڪي ڪا ڏيتي ليتي ٿيندي ۽ نه وري ياري دوستي ئي هلندي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(اي نبي!) چؤ منهنجي انهن ٻانهن کي جن ايمان آندو آهي، ته قائم ڪن نماز ۽ جيڪو ڪجهه اسان انهن کي ڏنو آهي، ان مان خرچ ڪن لڪل ۽ ظاهري طور (خير جي راهه ۾) ان کان اڳي جو اهو ڏينهن اچي جنهن ۾ نه ٿيندو ڪوبه وڻج واپار ۽ نه ٿيندي ڪا به دوست نوازي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي نبيﷺ!) ايمان آڻيندڙ ٻانھن کي چؤ ته نماز قائم ڪن ۽ جيڪو اسان کين رزق ڏنو آھي ان مان لڪائي يا ظاھر ظھور ان ڏينھن کان پھريان خرچ ڪن جڏهن مال جي ڪابه ڏيتي ليتي نه ٿي سگهندي ۽ نه ئي ڪا دوستي ڪم ايندي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

الله اُھو آھي جنھن آسمانن ۽ زمين کي بڻايو ۽ آسمان کان (مينھن جو) پاڻي وسايو پوءِ اُن سان سڀڪنھن جنس جي ميون مان اوھان جي روزي ڪڍيائين، ۽ اوھان کي ٻيڙيون ھن لاءِ نِوائي ڏنائين ته سندس حُڪم سان سمنڊ ۾ ترنديون رھن، ۽ اوھان کي نديون (به) نوائي ڏنائين.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

اُهو الله ئي آهي جنهن آسمانن کي ۽ زمين کي پيدا ڪيو ۽ زمين تي مٿان پاڻي وسايو، جنهن جي ڪري طرحين طرحين ڦل ۽ ميوا پيدا ٿين ٿا جي توهان جي لاءِ غذا جو سامان آهن ۽ توهان جي لاءِ جهاز مسخر ڪيائين جي سندس حڪم سان (يعني سندس ٺهرايل قانونن موجب) سمنڊ ۾ هلن ٿا. پڻ درياهه به اوهان جي لاءِ مسخر ڪري ڇڏيائين (يعني اوهان جي ڪم اچڻ لاءِ فرمان هيٺ رکيائين).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

الله تعالى اُهو آهي جنهن آسمانن ۽ زمينن کي پيدا فرمايو ۽ آسمانن مان مينهن نازل فرمايو پوءِ ان مان ميوا پيدا ڪيا، توهان جي رزق لاءِ، ۽ (الله تعالى) توهان لاءِ ٻيڙيءَ کي تابعدار بنايو انهي لاءِ ته سمنڊ ۾ الله جي حڪم سان هلي ۽ توهان لاءِ نهرن کي تابعدار بنايو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

خدا ئي اهڙو (قادر مطلق) آهي جنهن آسمان ۽ زمين پيدا ڪري ڇڏيا، پڻ آسمان مان پاڻي وسايو پوءِ ان جي ذريعي سان (جدا جدا وڻن مان) اوهان جي روزيءَ جي لاءِ (هر قسم جا) ميوا پيدا ڪيا ۽ اوهان جي لاءِ ٻيڙيون اوهان جي وس ۾ ڪري ڇڏيون ته جيئن سندس حڪم سان دريا ۾ هلن ۽ اوهان جي لاءِ نديون نالا اختيار ۾ ڪري ڇڏيا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

سچو معبود جنهن پيدا ڪيا آسمان ۽ زمين ۽ لاٿائين آسمان مان پاڻي پوءِ ڪڍيائين ان سان ميون مان رزق اوهان جي لاءِ ۽ مطيع ڪيائين اوهان جي لاءِ ٻيڙيون تانته هلن سمنڊ ۾ ان جي امر سان ۽ مطيع ڪيائين اوهان جي لاءِ نهرون .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

الله اهو آهي جنهن آسمانن ۽ زمين کي پيدا ڪيو ۽ آسمان مان پاڻي لاٿائين، پوءِ ان سان ميون (جي قسم) مان اوهان لاءِ روزي ڪڍيائين. ۽ ٻيڙين کي اوهان جي تابع ڪيائين ته جيئن درياءَ ۾ سندس حڪم سان هلن. ۽ ندين کي اوهان جي ڪم ۾ لڳايو اٿس، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

الله اُهو آهي جنهن آسمانن ۽ زمين کي پيدا ڪيو ۽ آسمان مان پاڻي لاٿائين پوءِ ان جي ذريعي اوهان جي رزق جي طور تي ميوا پيدا ڪيائين. ۽ ٻيڙين کي توهان جي مطيع ڪيائين ته جيئن سندس حڪم (نظامِ قدرت) سان سمنڊ ۾ هلنديون رهن ۽ دريائن کي به توهان جي مطيع ڪيائين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اَلله اُهو جنهن جوڙيا، اُڀ، ڀُون ٿاڻا ٿوڪ، ۽ پَلر، پاڻِي اُڀ ڪنان، لاٿـئـِين مَٿان لوڪ، جنهن سان ميوا موڪ، ڪَڍيائـِين اَهنجي قُوت لئي. تابِع ڪيئـِين توهان جا، ٻيڙا اَندر ٻار، هَلن سَندسِ حُڪم سان، بيحد کـڻيو بار، پڻ دَرياء، دَرياء تار، آندئـِين اَهنجي آن ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

الله اهو آهي، جنهن آسمانن ۽ زمين کي بنايو ۽ آسمان مان پاڻي وسايو ۽ پوءِ زمين مان هر جنس جي ميون سان اوهان لاءِ روزي بنايائين ۽ اوهان کي هن لاءِ ٻيڙيون تابع ڪري ڏنائين، ته جيئن سندس حڪم سان سمنڊ ۾ ترن، نديون به نوائي ڏنائين. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

الله اهو آهي، جنهن آسمانن ۽ زمين کي پيدا ڪيو ۽ آسمان مان پاڻي وسايائين، پوءِ ان جي وسيلي توهانجي رزق طور قسمين قسمين ميوا اُپايائين. جنهن ٻيڙيءَ کي توهانجي تابع بڻايو ته جيئن سمنڊ ۾ سندس حڪم سان هلندي وتي ۽ دريائن کي توهان جي تابع ڪيائين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

الله اهو ئي ته آهي جنهن خلقيو آسمانن ۽ زمين کي ۽ وسايو آسمان مان پاڻي، ان جي وسيلي قسمين قسمين ميوا اُپايا رزق رسائڻ لاءِ توهان کي، ۽ قابو ۾ آندو توهان لاءِ ٻيڙيءَ کي جيئن هلي سمنڊ ۾ سندس حڪم سان، ۽ قبضي ۾ رکيو توهان جي لاءِ دريائن کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اللھ تعالى جي ذات اُھا آھي جنھن آسمانن ۽ زمين کي پيدا ڪيو، ان ئي آسمان مان پاڻي نازل ڪيو، توھان جي لاءِ ان پاڻي جي ذريعي ھر قسم جي پيداوار خوراڪ طور پيدا ڪئي ۽ توھان جي لاءِ (بحري) ٻيڙن کي تابع ڪيو ته جيئن ھو سمنڊ ۾ سندس ئي حڪم سان ھلندا رھن ۽ دريائن کي به توھان جي تابع ڪيو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اوھان لاءِ سدائين ھلندڙ سج ۽ چنڊ نوائي ڏنائين، ۽ اوھان لاءِ رات ۽ ڏينھن نوائي ڏنائين.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(اهڙيءَ طرح الله تعاليٰ) سج ۽ چنڊ کي به مسخر ڪري ڇڏيو آهي، جو هڪ خاص دستور سان برابر چڪر لڳائي رهيا آهن ۽ رات ۽ ڏينهن جو ظهور به مسخر آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ توهان لاءِ سج ۽ چنڊ تابعدار بنايا جيڪي (پنهنجي دائري ۾) ڦرندڙ آهن، ۽ توهان لاءِ رات ۽ ڏينهن تابعدار بنايا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ سج ۽ چنڊ کي اوهان جو تابعدار ڪيو جيڪي سدائين پيا (گهمن ۽) ڦرن ۽ رات ڏينهن کي اوهان جي قبضي ۾ ڪيائين (ته هميشه حاضر رهن ٿا)(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ مطيع ڪيائين اوهان جي لاءِ سج ۽ چنڊ مسلسل هلندڙ ۽ مطيع ڪيائين اوهان لاءِ رات ۽ ڏينهن .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ سج ۽ چنڊ کي اوهان جي ڪم ۾ لڳايو اٿس جي ٻئي هلندڙ آهن. ۽ رات ۽ ڏينهن کي اوهان جي ڪم ۾ لڳايو اٿس. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ اوهان جي فائدي لاءِ سج ۽ چنڊ کي (هڪ نظام جو) مطيع ڪيائين جيڪي (مقرر رستن تي) گردش ڪندا رهن ٿا. ۽ اوهان جي لاءِ رات ۽ ڏينهن کي به (هڪ نظام جو) مطيع ڪيائين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ سج، چنڊ اوهان جي، تابع ڪيا، هَلندڙ همه حال، پن تابع ڪيو، ڏِينهن، رات کي، آگي اوهان نال، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هميشه هلندڙ سج ۽ چنڊ به تابع ڪري ڏنائين، اوهان لاءِ رات ۽ ڏينهن به نوائي ڏنائين. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

سج ۽ چنڊ کي توهان جو فرمانبردار بڻايائين، جو پيا ٿا لاڳيتو هلندا هلن ۽ رات ۽ ڏينهن کي به توهانجي ضابطي هيٺ آندائين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ قبضي ۾ رکيا توهان جي لاءِ سج ۽ چنڊ ته برابر هلندا رهن، ۽ قبضي ۾ رکيو توهان جي لاءِ ڏينهن ۽ رات کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اوھان جي لاءِ سج ۽ چنڊ کي مقرر ڪيو جو توھان جي فائدي لاءِ مسلسل ھلندا رھن ٿا ۽ توھان جي لاءِ رات ۽ ڏينھن کي (فائدي حاصل ڪرڻ لاءِ) بنايو. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جيڪا شيءِ کانئس گھريوَ تنھن سڀ مان ڪي اوھان کي ڏنائين، ۽ جيڪڏھن الله جي نعمتن کي ڳڻيندؤ ته اُھي ڳڻي نه سگھندؤ، بيشڪ ماڻھو ضرور بي انصاف بي شڪر آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

(مطلب ته توهان کي پنهنجي زندگيءَ جي ضروتن ۽ ڪامرانين لاءِ) جيڪي به (سامان) گهربل هو سو سڀ هن عطا ڪري ڇڏيو آهي. جيڪڏهن توهان الله جون نعمتون ڳڻڻ چاهيو ته (اهي ايتريون ته آهن جو) ڪڏهن به انهن جو شمار ڪري نه سگهندؤ. حقيقت هيءَ آهي ته انسان وڏو بي انصاف ۽ بي شڪر آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ جيڪو توهان الله کان گھُريو سو توهان کي (ضرورتن موجب) عطا ڪيو ويو، ۽ جيڪڏهن توهان الله جون نعمتون ڳڻيندا ته ڳڻي ڪين سگھندا، بيشڪ انسان وڏو ظلم ڪندڙ ۽ ناشڪر آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (پنهنجي ضرورت موجب) اوهان جو ڪجھ ان کان گهريو ان مان ڏنو اٿس. ۽ جيڪڏهن خدا جي نعمتن کي ڳڻيندو ته انهن کي ڳڻي نه سگهندو. هن ۽ ۾ شڪ ئي نه آهي ته انسان وڏو بي انصاف نا شڪرو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڏنائين اوهان کي هر ان (شيءِ) مان جو گهريو اوهان ان کان ۽ جيڪڏهن ڳڻيندؤ نعمتون الله جو ته نه ڳڻي سگهندؤ ان کي بيشڪ انسان البته ظلم ڪندڙ، بي شڪر آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ جيڪي شيون اوهان ان کان گهريون تن سڀني مان اوهان کي ڏنو اٿس. ۽ جيڪڏهن الله جي نعمتن کي ڳڻيندو ته انهن کي ڳڻي نه سگهندو. بيشڪ انسان ظالم (۽) وڏو ناشڪر آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ اوهان کي سڀ ڪجھه ان مان ڏنائين جو اوهان ان کان گھريو. ۽ جيڪڏهن اوهان الله جي نعمتن کي ڳڻيندؤ ته انهن کي پورو ڳڻي به نه سگهندؤ. بيشڪ انسان وڏو ظالم وڏو ناشڪرو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پڻ آن کي، ڏِنائـِين ڏاتِيون، جن سڀن جو ڪيئان سُوال، جي ڳڻيو، ته ڳڻي، سي نه سَگھو، ربَّ ڀلي جا ڀال، بي شُڪر آهي بحال، پڻ منڪر ماڻهون مُورهين.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جيڪي گهريوَ، سو سڀ اوهان کي ڏنائين، اوهان جيڪڏهن الله جون نعمتون ڳڻيندؤ، ته اهي ڳڻي نه سگهندؤ! بيشڪ ماڻهو ڏاڍو بي انصاف ۽ بي شڪر آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ توهان کي اهو سڀ ڪجهه ڏنائين، جيڪو توهان کانئس گهريو. جيڪڏهن توهان الله جي نعمتن کي ڳڻيندؤ ته ڳڻي نه سگهندؤ! حقيقت اها آهي ته انسان ڏاڍو بي انصاف ۽ ناشڪرو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ اهو سڀڪجهه توهان کي عطا ڪيو جيڪي توهان ان کان گهريو، ۽ جي شمار ڪرڻ گهرو نعمتون الله جون ته اهو ڪم ڪري نه سگهو، بيشڪ انسان وڏو بي انصاف ناشڪرو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(ان کان علاوهه) توھان جيڪا شيءِ ان کان گهري سا ھُن عطا ڪئي ۽ جيڪڏھن توھان اللھ تعالى جي نعمتن کي ڳڻڻ چاھيو ته نٿا ڳڻي سگهو. بيشڪ انسان (گهڻو ڪري) ناانصافي ڪندڙ ۽ ناشڪر گذاري ڪندڙ آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ (ياد ڪر) جڏھن ابراھيم چيو ته اي منھنجا پالڻھار ھن شھر (مڪي) کي امن وارو ڪر ۽ مون کي ۽ منھنجي اولاد کي بُتن جي پوڄڻ کان پاسي ڪر.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ (اهو واقعو ياد رکو جو) حضرت ابراهيم دعا گهري هئي ته، اهي منهنجا پروردگار! هن (مڪي جي) شهر کي امن امان جي جاءِ بڻائجانءِ ۽ مون کي ۽ منهنجي اولاد ۽ نسل کي هن ڳالهه کان بچائجانءِ جو بتن جي پوڄا ڪرڻ کي لڳي وڃن.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ توهان ياد ڪريو جنهن وقت ابراهيم عرض ڪيو ته اي منهنجا رب ! تون هن شهر (مڪه مڪرمه) کي امن وارو بناءِ ۽ مون کي ۽ منهنجي اولاد کي بُت پُرستي کان پري ڪر(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (اهو وقت ياد ڪريو) جڏهن ابراهيم (خدا کي) عرض ڪيو ته پروردگار! هن شهر (مڪي) کي امن امان جي جاءِ بنائي ۽ مون کي ۽ منهنجي اولاد کي بتن جي پوڄا کان بچائي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ (ياد ڪر) جڏهن چيو ابراهيم ته اي منهنجا پالڻهار! ڪر تون هن شهر کي امن وارو ۽ پري رک مونکي ۽ پٽن منهنجن کي هن ڳالھ کان ته عبادت ڪيون بتن جي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ (اهو وقت ياد ڪر) جڏهن ابراهيم چيو ته اي منهنجا پاليندڙ! هن شهر (مڪي) کي امن وارو ڪر ۽ مون کي ۽ منهنجي اولاد کي بتن جي پوڄڻ کان پري رک! (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ (ياد ڪر) جڏهن ابراهيم چيو: ”اي منهنجا پروردگار! هن شهر (مڪي) کي امن وارو بناءِ ۽ مون کي ۽ منهنجي پُٽن کي بچاءِ جو اسان بتن جي پوڄا ڪيون.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڪر قصِّو، سو ياد، جڏهين اِبراهِيم عرض ڪيو، ته سانيمِ! هِن شهر کي، ڪر اَمن سان آباد، مُون ۽ مُنهنجي پُٽن کي، آگا! رک آزاد، ته هِي بُت بِنَہ برباد، ڀلجي نه ڪَڏِهن ڀيٽيون.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جڏهن ابراهيم چيو ته ”اي منهنجا رب! هن شهر کي امن وارو ڪر ۽ مون ۽ منهنجي اولاد کي بتن جي پوڄا کان بچاءِ. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ياد ڪريو جڏهن ابراهيم دعا گهري هئي ته "اي منهنجا پالڻهار! هن شهر (مڪي) کي امن جي جاءِ بڻاءِ ۽ مونکي ۽ منهنجي اولاد کي بتن جي پوڄا کان بچاءِ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ياد ڪر اهو وقت جڏهن دعا ڪئي ابراهيم پنهنجي رب کان ته، اي منهنجا پالڻهار! هن شهر کي امن وارو بناءِ ۽ بچاءِ مون کي ۽ منهنجي اولاد کي بت پرستيءَ کان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(مڪي وارن کي ياد ڏيار) جڏھن ابراھيم ($) دعا گهري هئي ته: اي منھنجا پالڻھار! ھن شھر (يعني مڪي پاڪ) کي امن وارو شھر بناءِ، ۽ مون کي ۽ منھنجي اولاد کي بتن جي پوڄا کان بچاءِ. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

اي منھنجا پالڻھار انھن (بتن) ماڻھن مان گھڻن کي ڀُلايو آھي، پوءِ جيڪو منھنجي پويان لڳو سو بيشڪ منھنجو آھي، ۽ جنھن منھنجي نافرماني ڪئي ته تون بيشڪ بخشڻھار مھربان آھين.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

اي منهنجا پروردگار! انهن بتن گهڻن ئي ماڻهن کي حق جي راهه کان هٽائي ڇڏيو آهي. پوءِ جيڪو منهنجي پيروي ڪندو (۽ بت پرستيءَ جي گمراهيءَ ۾ نه پوندو) سو منهنجو هوندو، پر جيڪو منهنجي طريقي کان نافرماني ڪندو (تنهن سان منهنجو ڪوبه تعلق ڪونهي ۽) بيشڪ تون ئي بخشيندڙ ۽ رحمت ڪندڙ آهين.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اي منهنجا رب بيشڪ انهن، گھڻن ماڻهن کي گمراه ڪيو آهي، پوءِ جنهن ماڻهو منهنجي تابعداري ڪئي پوءِ بيشڪ اهو منهنجو (اُمتي) آهي ۽ جنهن ماڻهو منهنجي بي فرماني ڪئي پوءِ بيشڪ تون غفور رحيم آهين(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي منهنجا پروردگار! پڪ هنن بتن ڪيترن ئي ماڻهن کي گمراھ ڪيو آهي. پوءِ جو شخص منهنجي پيروي ڪري سو مون مان آهي ۽ جنهن منهنجي نافرماني ڪئي (ته تو کي اختيار آهي) تون ته وڏو بخشڻ وارو مهربان آهين.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي منهنجا پالڻهار! بيشڪ انهن گمراھ ڪيو گھڻو ماڻهن کي پوءِ جيڪو تابع ٿيو منهنجو بيشڪ اهو مون مان آهي ۽ جنهن بي فرماني ڪئي منهنجي پوءِ بيشڪ تون بخشڻهار مهربان آهين .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

اي منهنجا پاليندڙ! بيشڪ انهن (بتن) گهڻن ماڻهن کي گمراهه ڪيو آهي. پوءِ جنهن منهنجي پيروي ڪئي سو بيشڪ منهنجو آهي. ۽ جنهن منهنجي نافرماني ڪئي ته پوءِ بيشڪ تون معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهين. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي منهنجا پروردگار! انهن (بتن) گهڻن ماڻهن کي گمراهه ڪيو آهي. پوءِ جنهن منهنجي پيروي ڪئي سو بيشڪ منهنجو آهي ۽ جنهن منهنجي بي فرماني ڪئي ته پوءِ بيشڪ تون بخشڻهار ٻاجهارو آهين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مُنهنجاربَّ! ماڻهن مان، هِنن گھڻاڪياگُمراه، پوءِ جو لڳو لَڙ مُنهنجي، سو هرگز مُون هَمراه، ۽ جو مون کان ڀَڳو بدخواه، پوءِ تون مرهِيندڙ ۽ مِهر ڀريو(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي منهنجا رب! انهن گهڻن ماڻهن کي گمراهه ڪيو آهي، پوءِ جيڪو منهنجي پويان آهي، سو ته منهنجو آهي، پر جنهن منهنجي نافرماني ڪئي، ته تون ئي بخشيندڙ مهربان آهين.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي منهنجا رب! انهن بتن گهڻن ماڻهن کي گمراهيءَ ۾ وجهي ڇڏيو آهي (ٿي سگهي ٿو ته منهنجي اولاد کي به گمراهه ڪن) تنهنڪري انهن مان جيڪو منهنجي طريقي تي هلندو، اهو منهنجو آهي ۽ جيڪو منهنجي ابتـڙ هلندو ته پوءِ بيشڪ تون بخشيندڙ مهربان آهين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

منهنجا پالڻهار! انهن بتن ته ڪيترن کي گمراهيءَ ۾ وڌي آهي ماڻهن کي، (متان منهنجو اولاد به گمراه ٿئي، ان ڪري) جيڪو منهنجي طريقي تي هلي سو منهنجو آهي جيڪو نه هلي سو منهنجو ناهي، بيشڪ تون بخشڻهار آهين(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي منھنجا پالڻھار! بيشڪ انهن (بتن) گهڻن ئي ماڻهن کي گمراهه ڪري ڇڏيو آھي جيڪو منھنجو پوئلڳ ٿيندو بيشڪ اھوئي منھنجو آھي ۽ جنھن منھنجي نافرماني ڪئي (ان جو معاملو تنھنجي حوالي آھي) بيشڪ تون ئي وڏو معاف ڪندڙ ۽ وڏو رحم ڪندڙ آھين. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

اي اسانجا پالڻھار مون پنھنجي اولاد مان ڪن کي غير آباد ميدان ۾ تنھنجي تعظيم واري گھر وٽ ھِن لاءِ ٽڪايو آھي ته اي اسانجا پالڻھار اُھي نماز پڙھن پوءِ ڪن ماڻھن جون دليون انھن ڏانھن لڙندڙيون ڪر ۽ کين ميون جي روزي ڏي ته مانَ اُھي شُڪرانو ڪن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

اي اسان سڀني جا پروردگار! (تون ڏسي رهيو آهين ته) هڪ اهڙي ميدان ۾ جتي کيتيءَ جو نالو نشان به ڪونهي مون پنهنجي اولاد مان ڪن کي تنهنجي محترم گهر (ڪعبت الله) وٽ اچي رهايو آهي ۽ اي منهنجا رب! هن لاءِ کين هتي رهايو اٿم ته نماز قائم رکن (ته هي پاڪ گهر توحيد جي پرستارن کان خالي نه رهي) پوءِ تون (پنهنجي فضل ۽ ڪرم سان) ائين ڪر جو ماڻهن جون دليون انهن (يعني منهنجي نسل) جي طرف مائل ٿي وڃن ۽ انهن جي لاءِ زمين جي پيداوار مان رزق جو سامان مهيا ڪري ڇڏ ته (بنا پاڻي ۽ گاهه واري ريگستان ۾ رهندي به زندگيءَ جي ضرورتن کان محروم نه هجن ۽) تنهنجي شڪرگذاري ڪندا رهن.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اي اسان جا رب، بيشڪ مون پنهنجي ڪجھه گھر وارن کي غيرآباد وادي (مڪه مڪرمه) ۾ ٽڪايو آهي (اها وادي) تنهنجي مقدس گھر (بيت الله) وٽ آهي، اي اسان جا رب (مون انهن کي) ان لاءِ ٽڪايو آهي ته اهي نماز پڙهن، پوءِ تون ماڻهن جون دليون انهن ڏانهن مائل ڪر، ۽ انهن کي ميون سان رزق عطا ڪر ته من اُهي شڪر ڪن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي اسان جا پالڻهار! مون تنهنجي عزت واري گهر (ڪعبه) وٽ غير آباد ميدان ۾ پنهنجو ڪجھ اولاد رهايو آهي. اسان جا پاليندڙ! هن لاءِ ته اهي نماز قائم ڪن. تون ته پوءِ ڪجھ ماڻهن جي دلين ۾ انهن ڏي رغبت ڪندڙ ڪر! (اهي هتي اچي آباد ٿين) ۽ کين هر قسم جي ميون مان روزي ڏي! ته جيئن اهي (تنهنجو) شڪر ڪن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي اسان جا پالڻهار! بلاشڪ مون رهايو بعضي اولاد پنهنجي کي واديءَ غيرآباد ۾ تنهنجي عزت واري گھر وٽ اي اسان جا پالڻهار! تانته قائم ڪن نماز پوءِ ڪر تون دلين ڪن ماڻهن جي کي ته لڙي پون انهن ڏانهن ۽ رزق ڏي انهن کي ميون مان تانته اهي شڪر ادا ڪن .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

اي اسان جا پاليندڙ! بيشڪ مون پنهنجو ڪجهه اولاد غيرآباد ميدان ۾ تنهنجي عزت واري گهر وٽ رهايو آهي. اي اسان جا پاليندڙ! هن لاءِ ته اهي نماز قائم ڪن پوءِ ڪن ماڻهن جي دلين کي انهن ڏي رغبت ڪندڙ ڪر! ۽ انهن کي ميون مان روزي ڏي! مَنَ اهي شڪر ڪن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي اسان جا پالڻهار! بيشڪ مون پنهنجو ڪجهه اولاد غير آباد وادي ۾ تنهنجي عزت واري گهر وٽ رهايو آهي اي اسان جا پالڻهار! هن لاءِ ته نماز قائم رکن. پوءِ ڪجهه ماڻهن جي دلين کي انهن ڏانهن (محبت سان) مائل ڪر ۽ انهن کي ميوات مان روزي عطا ڪر ته من اهي شڪر ادا ڪن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سانيمِ! ساڪِن مُون ڪيا، مُنهنجا ٻچاٻار، وادِي جا ويران صَفا، پوک نه ڪِنهِين پار، تُنهنجي سڳوري گَھر وٽ، جو عِزَّت دار اَپار، تا قائـِم ڪن نِماز کي؛ سانيمِ ربَّ، ستار! پوءِ ماڻهن مَنجھان، مَن ڪِن جا، اِهڙا ڪر ڪلتار، تِنهن ڏي هَر طرف کان، وَرن ويرو تار، ۽ تن ميوا موڪ ڏِيار، مَن کائـِي ڳُڻ ڳائـِين سي!.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي اسان جا رب! مون پنهنجي اولاد مان ڪن کي ويران ميدان ۾ تنهنجي ڀلاري گهر وٽ هن لاءِ ٽڪايو جيئن اي اسان جا رب! تنهنجي نماز پڙهن، پوءِ تون ماڻهن مان ڪن جي دلين کي انهن پاسي خواهشمند ڪر، کين ميون جو رزق ڏي ته من شڪر ڪن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي اسانجا پالڻهار! مان هڪ غيرآباد واديءَ (ميدان) ۾ پنهنجي اولاد مان ڪن کي تنهنجي عزت واري گهر وٽ آڻي رهايو آهي، پالڻهار اهو مون ان لاءِ ڪيو آهي ته اهي هتي نماز قائم ڪن، تنهنڪري تون ماڻهن جي دلين کي انهن ڏي موڙي ڇڏ ۽ انهن کي کائڻ لاءِ ميوا عطا ڪر ته مــَـنَ اهي شڪر ڪن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اسان جا پالڻهار! مون هڪ برپٽ (بنا گاهه پاڻي واري بيابان) ۾ پنهنجي اولاد مان ڪن کي تنهنجي عزت واري گهر وٽ اچي آباد ڪيو آهي، منهنجا پالڻهار! اهو ان لاءِ ڪيو ته اهي ماڻهو هتي اچي نماز قائم ڪن، ان ڪري انهن ماڻهن جون دليون انهن ڏي ڦيراءِ، کين کائڻ جي لاءِ ميوا عطا ڪر ته من اهي تنهنجا شڪرگذار بنجن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي اسان جا پالڻھار! بيشڪ مان پنھنجي اولاد کي هن ويران ۽ غير آباد واديءَ ۾ تنھنجي عزت واري گهر جي ڀرسان آڻي رھايو آھي ته اي اسان جا پالڻھار! جيئن ھو نماز قائم ڪن ۽ تون ماڻهن جي دلين ۾ (منھنجي) ان اولاد لاءِ محبت پيدا فرماءِ ۽ کين ميون جي صورت ۾ رزق عطا فرماءِ ته جيئن ھو (تنھنجا) شڪر گذار ٻانها ٿي رھن. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

اي اسان جا پالڻھار جيڪي اسين ڳجھو ڪريون ٿا ۽ جيڪي پڌرو ڪريون ٿا سو تون ڄاڻندو آھين، ۽ ڪابه شيءِ زمين ۾ الله کان ڳُجھي نه آھي ۽ نڪي آسمان ۾.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

اي اسان جا پروردگار! اسان جيڪي به لڪايون ٿا سو به تون ڄاڻين ٿو ۽ جيڪي به ظاهر ڪيون ٿا سو به تون ڄاڻين ٿو. آسمان ۽ زمين جي ڪابه شيءِ ڪانهي جا الله کان لڪل هجي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اي اسان جا رب بيشڪ تون ڄاڻين ٿو اهو سڀ ڪجھه جيڪو اسين مخفي ۽ ظاهر ڪريون ٿا، ۽ الله تعالى کان ڪابه شيءِ زمينن ۽ آسمانن ۾ ڳجھي ناهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي اسان جا پالڻهار! جيڪي اسين لڪايون ٿا ۽ جيڪي اسين ظاهر ڪريون ٿا تون (سڀ کان) چڱيءَ طرح واقف آهين. ۽ خدا کان ڪا به شيءِ لڪل نه آهي (نه) زمين ۾ ۽ نه آسمان ۾.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي اسان جا پالڻهار! بلاشڪ تون ڄاڻين ٿو جيڪي لڪايون ٿا ۽ جيڪي ظاهر ڪيون ٿا ۽ نه ٿي ڳجھي رهي الله کان ڪا به شيءِ زمين ۾ ۽ نه آسمان ۾ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

اي اسان جا پاليندڙ! جيڪي اسين لڪائي (ڪريون) ٿا ۽ جيڪي ظاهر ڪريون ٿا تنهن کي تون ڄاڻين ٿو ۽ الله کان ڪابه شيءُ نه زمين ۾ ۽ نه آسمان ۾ ڳجهي رهي ٿي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي اسان جا مالڪ! بيشڪ تون ڄاڻين ٿو جيڪي اسان لڪايون ٿا ۽ جيڪي اسان ظاهر ڪيون ٿا“. ۽ الله تي ڪا شيءِ ڳجهي نه ٿي رهي نه زمين ۾ ۽ نه آسمان ۾.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سانيمِ! سَمجِهين تو ٿو، جيڪِي ڳُجھون ڪريون يا پَڌرو، لِک نه لِڪٖي، مَنجھ ڀُون ۽ نَه اَندر اُڀ، اَلله تي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي اسان جا رب! اسين جيڪي به ڳجهو يا پڌرو ڪريون ٿا، سو تون ڄاڻين ٿو ۽ زمين ۽ آسمان جي ڪا به شيءِ الله کان ڳجهي نه آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي اسانجا رب! تون ڄاڻين ٿو جيڪو اسين لڪايون ٿا يا جيڪو ظاهر ڪريون ٿا" ۽ بيشڪ الله کان ته ڪابه شيءِ ڳجهي ناهي، نڪي زمين ۾ ۽ نه آسمان ۾ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

منهنجا پالڻهار! بيشڪ تون ڄاڻين ٿو جيڪي ڪجهه لڪايون ٿا اسين يا ظاهر ڪريون ٿا ۽ حقيقت هيءَ آهي ته الله کان ڪابه شيءِ لڪل نه آهي زمين ۾ ۽ نه وري آسمانن ۾(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي اسان جا پالڻھار! تون اسان جي سڀني ظاھري ۽ لڪيل شين کي ڄاڻي ٿو ۽ زمين ۽ آسمان ۾ ڪابه شيءِ اللھ تعالى کان لڪيل نه آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

سڀ ساراھ انھي الله کي جڳائي جنھن مون کي ٻڍاپي ۾ اسماعيل ۽ اسحاق عطا ڪيو، ڇوته منھنجو پالڻھار ضرور دُعا ٻڌندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ (حضرت ابراهيم چيو ته،) سڀ ساراهه الله جي لاءِ آهي، جنهن ٻڍاپڻ جي حالت ۾ به مون کي اسماعيل ۽ اسحاق (ٻه پٽ) عطا فرمايا. بيشڪ منهنجو پروردگار (پنهنجي ٻانهن جون) دعائون ٻڌي ۽ قبول ڪري ٿو.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

سڀئي تعريفون ان الله لاءِ آهن جنهن مون کي پيرسنيءَ ۾ (ٻه پُٽ) اسماعيل ۽ اسحاق عطا ڪيا، بيشڪ منهنجو رب يقيناً دُعا ٻڌندڙ آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ان خدا جا (لک لک) شڪر آهن جنهن مون کي ٻڍاپي ۾ اسماعيل ۽ اسحاق (ٻه) فرزند عطا فرمايا بيشڪ منهنجو پروردگار دعا جي ٻڌڻ وارو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

سڀ ساراھ الله جي لاءِ هي جنهن عطا ڪيو مون کي ٻڍڙائپ ۾ اسماعيل ۽ اسحاق بيشڪ رب منهنجو البته دعا ٻڌندڙ آهي.(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

سڀ تعريفون الله لاءِ آهن جنهن مون کي ٻڍاپڻ ۾ اسماعيل ۽ اسحاق بخشي ڏنا. بيشڪ منهنجو پاليندڙ دعا ٻڌندڙ آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

”شڪر ان الله جو جنهن مون کي ڪراڙپ ۾ اسماعيل ۽ اسحاق (جهڙا ٻه پُٽ) عطا ڪيا. بيشڪ منهنجو پروردگار دعا ٻڌندڙ آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

شُڪر ربَّ، رزاق، جنهن وَڏپڻ ۾ وَڙ ڪيا، اسماعيل ۽ اسحاق، سانيمِ سُڻندڙ سڏڙا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

سڀ ساراهه ان الله کي ٿي سونهي، جنهن مون کي ڪراڙپ ۾ اسماعيل ۽ اسحاق عطا ڪيا، منهنجو رب بيشڪ دعا ٻڌندڙ آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

"شڪر آهي انهيءَ الله جو جنهن مونکي هن ڪراڙپ ۾ اسماعيل ۽ اسحاق جهڙا پٽ عطا ڪيا. حقيقت اها آهي ته منهنجو رب بيشڪ دعا ٻڌي ٿو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

شڪر آهي ان الله جو، جنهن هن پوڙهائپ ۾ مون کي پٽ عطا ڪيا آهن اسماعيل ۽ اسحاق، حقيقت هيءَ آهي ته منهنجو رب ضرور دعا ٻڌندو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

شڪر آھي ان اللھ تعالى جو جنھن مون کي پوڙھائپ ۾ اسماعيل ۽ اسحاق (ؐ) عطا ڪيا. بيشڪ منھنجو پالڻھار ضرور دعا ٻڌندڙ آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

اي منھنجا پالڻھار مون کي ۽ منھنجي اولاد مان ڪن کي نماز پڙھندڙ ڪر، اي اسان جا پالڻھار منھنجي دُعا قبول ڪر.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

اي منهنجا پروردگار! مون کي توفيق ڏي ته مان نماز قائم رکان ۽ منهنجي نسل کي به ائين ڪرڻ جي توفيق ملي. اي پروردگار منهنجي هيءَ دعا شال تنهنجو حضور ۾ قبول پوي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اي منهنجا رب تون مون کي نمازي بناءِ ۽ منهنجي اولاد مان نمازي پيدا ڪر، اي اسان جا رب ۽ تون منهنجي دُعا کي قبول ڪر(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي منهنجا پالڻهار! مون کي ۽ منهنجي اولاد کي (به) نماز جو پابند بنائي! اي منهنجا پروردگار! منهنجي دعا قبول فرمائي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي منهنجا رب! بناءِ مونکي نماز قائم ڪندڙ ۽ منهنجي اولاد مان اي اسان جا رب! ۽ قبول ڪر منهنجي دعا .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

اي منهنجا پاليندڙ! مون کي ۽ منهنجي اولاد مان نماز قائم ڪرڻ وارا ڪر! اي اسان جا پاليندڙ! ۽ منهنجي دعا قبول ڪر! (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي منهنجا پالڻهار! مون کي نماز قائم رکڻ وارو بناءِ ۽ منهنجي اولاد مان به ڪن کي. اي اسان جا پالڻهار ! ۽ تون منهنجي دعا قبول ڪر.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مُنهنجا خُداوند! ڪر مُون ۽ مُنهنجن ٻَچن کي، نِماز جو پابند، ۽ سانيمِ!،سُڻيمِ سَڏڙا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي منهنجا رب! مون کي ۽ منهنجي اولاد کي نمازي ڪر ۽ منهنجي دعا قبول فرماءِ. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي منهنجا رب! مونکي نماز قائم ڪرڻ وارو ڪر ۽ منهنجي اولاد کي به، اي اسانجا پاليندڙ! ۽ منهنجي دعا قبول ڪر (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي منهنجا رب! مون کي بناءِ نماز قائم ڪندڙ ۽ منهنجي اولاد مان به (اهي ماڻهو اٿار جيڪي ائين ڪن) پالڻهار! منهنجي دعا قبول فرماءِ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي منھنجا پالڻھار! مون کي ۽ منھنجي اولاد کي نماز قائم ڪندڙ بناءِ، اي اسان جا پالڻھار! منھنجي دعا کي قبول فرماءِ. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

اي اسان جا پالڻھار مون کي ۽ منھنجي ماءُ پيءُ کي ۽ مؤمنن کي (انھي ڏينھن) بخش جنھن ڏينھن حساب کڙو ٿيندو.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

اي اسان جا پروردگار! جنهن ڏينهن عملن جو حساب ورتو ويندو تنهن ڏينهن مون کي، منهنجي ماءُ پيءُ کي ۽ انهن سڀني کي جيڪي ايمان آڻين (پنهنجي فضل ۽ ڪرم سان) بخشي ڇڏجانءِ (۽ حساب جي سختيءَ ۾ نه وجهجهانءِ).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

اي اسان جا رب تون مون کي ۽ منهنجي پيءُ ماءُ ۽ مؤمنن کي بخش ڪر، ان ڏينهن جڏهن حساب ڪيو ويندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي اسان جا پالڻهار! جنهن ڏينهن (عملن جو) حساب ٿئي، مون کي ۽ منهنجي ماءُ پيءُ کي ۽ سڀني ايماندارن کي معاف ڪر!(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي اسان جا رب! مونکي بخش ۽ منهنجي پيءُ ماءُ کي ۽ مؤمنن کي جنهن ڏينهن قائم ٿيندو حساب .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

اي اسان جا پاليندڙ! مون کي ۽ منهنجي ماءُ پيءُ کي ۽ ايمان وارن کي جنهن ڏينهن (عملن جو) حساب ڪتاب قائم ٿيندو تنهن ڏينهن معاف ڪر! (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي اسان جا پرودگار ! مون کي بخش ڪر ۽ منهنجي ماءُ پيءُ کي به ۽ ايمان وارن کي به (بخش) جنهن ڏينهن حساب قائم ٿيندو“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مُون ۽ مُنهنجي مائـِٽِين، مَرهيِين مِهربان!، پڻ آندو جَن ايمان، جڏهن ليکو ٿِئي لوڪ سان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي اسان جا رب! مون کي ۽ منهنجي پيءُ ماءُ کي ۽ مومنن کي بخش، جنهن ڏينهن حساب ٿيندو! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي منهنجا رب! مونکي ۽ منهنجي ماءُ پيءُ کي ۽ سڀني ايمان وارن کي ان ڏينهن بخشي ڇڏجانءِ، جڏهن جو حساب ڪتاب قائم ٿيندو" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پروردگار! معاف ڪجانءِ مون کي ۽ منهنجي ماءُ پيءُ کي ۽ سڀني ايمان وارن کي ان ڏينهن جڏهن حساب قائم ڪيو ويندو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي اسان جا پالڻھار! قيامت واري ڏينھن مون کي، منھنجي ماءُ پيءُ ۽ سڀني ايمان آڻيندڙن کي معاف فرمائجانءِ. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جيڪي ظالم ڪندا آھن تنھن کان الله کي ئي بي خبرنه ڀانءِ، الله رڳو کين انھي ڏينھن تائين ڍر ڏني آھي جنھن ڏينھن اکيون ٽڙي وينديون.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ (اي پيغمبر!) اهو خيال نه ڪجانءِ ته الله هنن ظالمن جي ڪمن کان غافل آهي (يعني مڪي جي رئيسن جي ڪمن کان) دراصل الله تعاليٰ هنن جو معاملو انهيءَ ڏينهن لاءِ پوئتي رکي ڇڏيو آهي، جنهن ڏينهن (بدعملن جي نتيجن جون تباهيون ظهور ۾ اينديون. انهيءَ ڏينهن انهن ماڻهن جو حال اهڙو ٿيندو جو خوف ۽ حيرت کان) سندن اکيون ڦاٽي پونديون.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ توهان الله تعالى کي ظالمن جي عملن کان بي خبر نه سمجھو، انهن کي مهلت ڏني وئي آهي اُن ڏينهن لاءِ ته انهن جون اکيون (خوف جي ڪري) کُلي وينديون(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جيڪي هي ظالم (مڪي جا ڪافر) ڪن ٿا تنهن کان خدا کي غافل نه سمجهو (پر مٿن يڪدم عذاب نه ڪرڻ جو سبب هي آهي جو ان ڏينهن تائين مهلت ڏئي ٿو جنهن ڏينهن ماڻهن جي اکين جا ڏوڏا (خوف کان) نڪري ايندا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ هر گز نه سمجھ الله کي غافل ان کان جيڪي ظالم ڪن ٿا تحقيق ۽ ڍر ٿو ڏي انهن کي ان ڏينهن جي لاءِ جو کلي پونديون ان ۾ اکيون .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ (اي پيغمبر !) ظالم جيڪي ڪن ٿا تنهن کان تون الله کي بي خبر نه سمجهه! الله انهن کي رڳو ان ڏينهن تائين ڍر ڏئي ٿو جنهن ڏينهن (انهن جون) اکيون ٽڙي پونديون. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ الله کي تون انهن ڪمن کان بي خبر نه سمجهه جيڪي ظالم ڪن ٿا. انهن کي رڳو ان ڏينهن تائين مهلت ڏئي ٿو جنهن ۾ اکيون (خوف سبب) ڦاٽي پونديون.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڀانئـٖي مَ، بي خبر، اُنهن ڪَنان اَلله کي، ڏاڍا، ڪن جي ڏيھ ۾، ڏاڍايون ڏَمر، تِهن ڏاڍي ڏِينهن سِين، مُهلت ڏينِ مگر، کِڙي ٿِينديون کيريون، اکيون جِنهن اَندر، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ظالمن جي ڪمن کان الله کي بيخبر نه سمجهه، الله کين ان ڏينهن تائين ڍر ڏني آهي، جنهن ڏينهن اکيون ٽڙي وينديون. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهي ظالم ماڻهو جيڪي ڪن ٿا، تون الله کي ان کان غافل نه سمجهه، الله ته پيو ٿو انهن کي ان ڏينهن تائين ڍر ڏئي، جڏهن اکيون ڦاٽي وينديون (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ تون ائين نه ڀانءِ ته الله انهن ماڻهن کان غافل آهي جيڪي هي ظالم ڪري رهيا آهن، بيشڪ اهو (الله) ته کين ٽاري رهيو آهي ان ڏينهن لاءِ، جڏهن سندن هي حال هوندو ته اکيون ڦوٽارجي ويل آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي نبيﷺ!) ظالمن جي ڪمن ڪارين کان توهان اللھ تعالى کي بي خبر نه سمجهو، هو ته کين ان ڏينھن تائين ڍر ڏئي ٿو جنھن ڏينھن سندن اکيون ڦوٽارجي وينديون. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

پنھنجا ڳاٽ کڻندڙ ڊوڙندڙ ھوندا پاڻ ڏانھن سندن نظر وري نه سگھندي، ۽ سندين دليون پيون دھڪنديون.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

حيران پريشان هوندا، نظرون مٿي هونديون ۽ ان حالت ۾ ڊوڙندا رهندا، سندن نگاهون موٽڻ واريون نه هونديون ۽ دليون (خوف ۽ حيرانگيءَ ۾) هر خيال کان خالي رهجي وينديون.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

(۽ اهي) منهن مٿي کڻي (خواريءِ کان) ڊوڙندا، انهن جون نظرون هڪ جاءِ تي کُپي وينديون ۽ انهن جون دليون حيران هونديون(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پڻ پنهنجا ڳاٽا مٿي کڻي ڀڄندا ويندا سندن نظر پاڻ ڏي وري نه سگهندي. (جتي نظر پوندين اتي ئي کتل هوندين) ۽ سندن دليون بدحواس هونديون.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڊوڙندڙ مٿي ڪندڙ مٿن پنهنجن کي نه موٽندي انهن ڏانهن اک انهن جي ۽ دليون انهن جون اڏامندڙ هونديون .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

پنهنجا ڳاٽا مٿي کڻي ڀڄندا ويندا سندن نظر پاڻ ڏي وري نه سگهندي. ۽ سندن دليون بدحواس هونديون. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پنهنجا ڳاٽا مٿي ڪري ڊوڙندا (ميدانِ محشر ڏانهن) ان حال ۾ اکيون ڇنڀي به نه سگهندا ۽ انهن جون دليون بدحواس هونديون.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اُڀاڳاٽ اُنهن جا، هَلندڙ ڏونھ حشر، نَظر نه وَرندو اُنهن جو، پاڻ ڏي، ڪِنهن پر، ۽ هِينئان هيبت ڀَر، تِنهن ويل، هُوندنِ وائـِڙا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اهي ڪنڌ کنيو ڀڄندا ويندا، پاڻ ڏي سندن نظر ڪان وري سگهندي ۽ سندن دليون پيون دهڪنديون. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ڪنڌ مٿي ڪيو ڊوڙندا ويندا، اکيون هڪ هنڌ کتل ۽ دليون هوا وانگر پيون هٿن کان نڪتيون وينديون (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پنهنجا مٿا مٿي کڻي ڊوڙندا وتندا نظرون مٿي کتل آهن ۽ سندن دليون پيون هٿن مان وينديون(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ھو منھن مٿي ڪري اُڀا ڀڄندا ويندا. پاڻ ڏي ته نظر ڪري ئي نه سگهندا ، سندن دليون ڏڪنديون. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ (اي پيغمبر) ماڻھن کي اُن ڏينھن کان ڊيڄار (جنھن ڏينھن) کين عذاب پھچندو پوءِ ظالم چوندا ته اي اسان جا پالڻھار اسان کي ويجھي مُدّت توڻي مُھلت ڏي ته تنھنجي سڏڻ کي قبول ڪريون ۽ پيغمبرن جي فرمانبرداري ڪريون، (چيو ويندن ته) ھن کان اڳ اوھين قسم نه کڻندا ھيؤ ڇا ته اوھان کي ڪو زوال نه ٿيندو؟(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ (اي پيغمبر!) ماڻهن کي انهيءَ ڏينهن جي اچڻ بابت خبردار ڪري ڇڏ، جنهن ڏينهن عذاب اچي ڪڙڪندو. انهيءَ ڏينهن ظالم چوندا ته، اي پروردگار ٿوري وقت لاءِ اسان کي مهلت ڏي. (اسان هاڻي هرگز انڪار ۽ سرڪشي نه ڪنداسين ۽) تنهنجي پڪار جو جواب ڏينداسين ۽ پيغمبرن جي پيروي ڪنداسين. (پر کين جواب ملندو ته) ڇا توهان اهي ئي نه آهيو جو هن کان اڳي قسم کڻي کڻي چوندا هئو ته اسان تي ڪنهن به طرح جو زوال نه ايندو.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ توهان ماڻهن کي ان ڏينهن کان ڊيڄاريو (جڏهن) انهن تي عذاب ايندو، پوءِ ظالم چوندا اي اسان جا رب تون اسان کي ٿورڙي وقت لاءِ مهلت ڏي، اسين تنهنجو حڪم قبول ڪريون ۽ پيغمبرن جي تابعداري ڪريون، الله فرمائيندو توهان دنيا ۾ قسم نه کڻندا هئا ته اسان کي ڪوبه زوال نه ايندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (اي رسول) ماڻهن کي ان ڏينهن کان ڊيڄار (جنهن ڏينهن) مٿن عذاب نازل ٿيندو ته جن ماڻهن نافرماني ڪئي هئي (بيزاري سان) عرض ڪندا ته اي اسان جا پالڻهار! اسان کي ٿوري ٻي مهلت ڏي (هاڻي) اسين تنهنجي سڏڻ تي (ضرور) اٿي کڙا ٿينداسون (ته کين جواب ملندو) ڇا اوهين اهي ماڻهو نه آهيو جيڪي هن کان اڳ ۾ به (ان ڳالھ تي) قسم کائيندا هئا ته توهان کي ڪنهن قسم جو زوال نه آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڊيڄار ماڻهن کي ان ڏينهن کان جو ايندو انهن وٽ عذاب پوءِ چوندا اهي جو ظلم ڪيائون ته اي اسان جا پالڻهار! مهلت ڏي اسان کي مدت ويجھي تائين ته قبول ڪيون سڏ تنهنجي کي ۽ تابعداري ڪيون رسولن جي ڇا نه قسم کڻندا هيئو اوهان اڳ ۾ ته ناهي اوهان لاءِ ڪو زوال .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ (اي پيغمبر !) تون ماڻهن کي ان ڏينهن کان ڊيڄار، جنهن ڏينهن مٿن عذاب اچي پوندو پوءِ ظالم چوندا ته اي اسان جا پاليندڙ! اسان کي ٿوريءَ مدت تائين مهلت ڏي ته اسين تنهنجي سڏ جو جواب ڏيون، ۽ (تنهنجي) رسولن جي پيروي ڪريون (کين چيو ويندو ته) ڇا هِن کان اڳ اوهان قسم نه کنيا هئا ته اوهان کي زوال نه آهي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ (اي نبي) ماڻهن کي ان ڏينهن کان ڊيڄار جڏهن انهن مٿان عذاب اچي پوندو پوءِ ظالم چوندا: ”اي اسان جا پروردگار! اسان کي ٿوري دير مهلت ڏي ته تنهنجي دعوت قبول ڪيون ۽ رسولن جي پيروي ڪيون“. (چيو ويندو) ”ڇا هن کان اڳ اوهان قسم نه کنيا هئا؟ ته اوهان کي (ڪڏهن به) زوال نه ايندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ماڻهن کي، تِنهن مَهل جو، ڏي ڪو خوف خيال، جِنهن ڏِينهن اِيندو اُنهن مَٿي، جَبرو ڪو جَنجال، پوءِ چَونِ اِهڙي چال سان، جاڙون ڪيون جَال، وَجھ ويجھو ڌَڻيمِ ڏِيئـِين، ڪوٿورو، ٿوري نال، ته مَڃون تُنهنجِي ڳالھ، ۽ وَٺون پُٺ پيغمبرِين. اَوهان ڪِ، قَسم اڳ نه کَنيا؟ ته موت نَه اَسان لئي مُور، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ماڻهن کي ان ڏينهن کان ڊيڄار، جڏهن سخت عذاب وقت اهي ظالم چوندا ”اي اسان جا رب! اسان کي ٿورو وقت مهلت ڏي، ته تنهنجي حڪم کي مڃيون ۽ رسولن جي تابعداري ڪريون“(چئين) هن کان اڳ اوهان ان طرح قسم نه کڻندا هئا ڇا ته، اسان کي ڪجهه نقصان نه پهچندو؟ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي! ڊيڄارينِ انهيءَ ڏينهن کان جڏهن عذاب اچي پڪڙيندن، ان وقت اهي ظالم چوندا ته "اي اسانجا رب! اسانکي ٿورڙي مهلت ڏي ته اسان تنهنجي سڏ جو جواب ڏيون ۽ رسولن جي پيروي ڪريون". (پر کين کــُـتو جواب ملندو ته) "ڇا توهان اهي ماڻهو ناهيو، جيڪي هن کان اڳ قسم کڻي چوندا هيؤ ته اسان تي ته هن دنيا ۾ زوال اچڻو ئي ناهي؟ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ (اي نبي!) ڊيڄار ماڻهن کي ان ڏينهن کان جڏهن ورائيندن اچي عذاب، ان وقت چوندا اهي ظالم ته، اي اسان جا پالڻهار! اسان کي ٿورڙي مهلت ڏي، اسان تنهنجي دعوت قبول ڪنداسين ۽ تابعداري ڪنداسين رسولن جي (کين صاف جواب ڏنو ويندو) ڇا توهان اهي ماڻهو نه آهيو جن اڳي قسم کڻي چيو هو ته اسان کي زوال اچڻو ئي ناهي؟(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

توهان ماڻهن کي ان ڏينھن کان ڊيڄاريو جنھن ڏينھن کين عذاب گهيري ۾ وٺندو. پوءِ ظالم ماڻهو چوندا ته اي اسان جا پالڻھار! اسان کي ڪجهه وقت لاءِ مھلت ڏي ته ھاڻي اسان تنھنجي ھر حڪم کي مڃينداسين ۽ تنھنجي موڪليل رسولن جي پيروي ڪنداسين (کين جواب ڏنو ويندو ته) ڇا توھان ھن کان اڳ قسم نه کڻندا ھئا ته توھان تي ڪڏھن به تباھي نه ايندي؟ (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اوھين انھن جي جاين ۾ ٽڪيؤ جن پاڻ تي ظلم ڪيو ۽ اوھان کي پڌرو ٿيو ته انھن سان ڪئن ڪيوسون ۽ اوھان کي ڪيئي مثال بيان ڪياسون.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ توهان انهن ماڻهن (اڳين تباهه ٿيل قومن) جي بستين ۾ آباد ٿيا هئو، جن پنهنجي جانين تي ظلم ڪيو هو ۽ توهان کي چٽيءَ طرح معلوم ٿيو هو ته اسان هنن سان ڇا ڇا ڪيو (اسان کين تباهه ڪري ڇڏيو ته به توهان عبرت نه ورتي) توهان کي (سمجهائڻ لاءِ) طرحين طرحين مثال به اسان بيان ڪري ٻڌايا (پوءِ به توهان سرڪشيءَ کان باز نه آيؤ).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ توهان انهن ظالمن جي گھرن ۾ ٽِڪيا جن پنهنجي نفسن سان ظلم ڪيو ۽ توهان بخوبي معلوم ڪيو ته اسان انهن ظالمن سان ڇا ڪيو ۽ اسان توهان لاءِ مثال بيان ڪيا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (ڇا اوهين اهي نه آهيو جو) جن ماڻهن (اسان جي نافرماني ڪري) پنهنجو پاڻ تي ظلم ڪيو، انهن جي گهرن ۾ اوهين به رهيا، هوڏانهن اوهان تي هي به ظاهر ٿي چڪو هو ته اسان انهن سان ڪهڙو برتاءُ رکيو ۽ اسان اوهان جي (سمجهائڻ) لاءِ مثال به بيان ڪيا هئا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ رهيئو اوهان جاين انهن جي ۾ جو ظلم ڪيائون سرن پنهنجي تي ۽ ظاهر ٿيو اوهان لاءِ ته ڪيئن ڪيوسون انهن سان ۽ بيان ڪياسون اوهانجي لاءِ مثال .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽اوهين انهن جي جاين ۾ رهيو جن پاڻ تي ظلم ڪيو، ۽ اوهان تي ظاهر ٿيو ته ڪيئن اسان انهن سان ڪيو. ۽ اسان اوهان لاءِ (انهن جا) مثال بيان ڪيا. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

حالانڪه اوهان انهن ماڻهن جي جاين ۾ رهي چڪا هيؤ جن پنهنجو پاڻ تي ظلم ڪيو هيو ۽ اوهان تي ظاهر ٿي چڪو هيو ته اسان انهن سان ڇا معاملو ڪيو ۽ اسان اوهان لاءِ مثال به بيان ڪيا هئا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ هوڏانهن حوِيليون، تن جون، وَسايان وَهلور! پاڻهِي پَنهنجي جِيءَ سان، ڪيا جن ڪَلُور، ۽ ڪِيئنَ ڪيوسون اُنهن سان، سو ظاهر ٿِيان ضَرُور، ۽ اَسان مِڙيئـِي مَذڪور، خُوب اَوهان تي کوليا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اوهين انهن جي جاين ۾ رهيا، جن پاڻ تي ظلم ڪيو هو، اوهان چڱيءَ طرح ڏٺو ته انهن سان ڪهڙي حالت ڪئي سون، ۽ اوهان لاءِ مثال بيان ڪيا ويا آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

حالانڪه توهان انهن قومن جي آبادين ۾ رهي چڪا آهيو، جن پاڻ تي پاڻ ظلم ڪيو هو ۽ توهان تي اها ڳالهه ظاهر ٿيل هئي ته اسان انهن سان ڇا ڪيو هو ۽ اسان ته انهن جا مثال ڏئي به توهان کي پئي سمجهايو هو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ رهي چڪا آهيو توهان انهن قومن جي جاين ۾ جن پنهنجو پاڻ تي ظلم ڪيو هو ۽ ڏسي چڪا هئا ته اسان ڪهڙو ظلم ڪيو ساڻن ۽ توهان کي به سمجهائي چڪا هئاسين انهن جا مثال ڏئي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

توھان انهن شھرن ۾ به رھي چڪا آھيو جن جي رهاڪن پنھنجو پاڻ تي ظلم ڪيو ھو ۽ اوھان کي خبر به ھئي ته اسان انهن سان ڪھڙو حشر ڪيو ھو؟ اسان توھان کي بار بار انهن جا مثال به ڏيندا ھئاسين. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ بيشڪ انھن پنھنجو وڏو مڪر ڪيو ۽ الله وت سندن مڪر (جي سزا) آھي، ۽ سندن مڪر ڪو اھڙو نه آھي جنھن سان جبل ٽري وڃن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

انهن ماڻهن پنهنجون سڀ تدبيرون ڪري ڇڏيون هيون، ۽ اگرچه هنن جون تدبيرون اهڙيون هيون جو جبلن کي به پنهنجي جاءِ تان لوڏي هٽائي ڇڏين ته به الله وٽ هنن جي سڀني تدبيرن جو جواب هو. ( يعني الله تعاليٰ هنن جي تدبيرن کي ناڪامياب ڪري ڇڏيو ۽ هو عذاب کي روڪي نه سگهيا).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

بيشڪ انهن وڏيون خفيه تدبيرون ڪيون ۽ الله تعالى وٽ سندن مڪر جو علم ۽ جزا آهي، ۽ جيتوڻيڪ انهن جي مَڪر سان جبل (پنهنجي جاءِ تان) هٽي وڃن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اهي ماڻهو پنهنجون چالون هلندا رهيا. ۽ اهي ڪڏهن نه مڙيا هوڏانهن سندن سڀ حالتون خدا جي نظر ۾ هيون ۽ جيتوڻيڪ سندن مڪاريون ايتري قدر ته هيون جو جن کان جبل پنهنجي جاءِ کان هٽي وڃن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ تحقيق مڪر هلايون (وڏو) مڪر پنهنجو ۽ الله وٽ رٿ انهن جي آهي ۽ ناهي مڪر انهن جو تانته هليا وڃن ان سان جبل.(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ بيشڪ انهن پنهنجيون (وڏيون) تدبيرون ڪيون هيون ۽ انهن جون تدبيرون الله جي اڳيان هيون. ۽ انهن جي تدبير اهڙي نه هئي جنهن سان جبل هٽي وڃن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ بيشڪ انهن پنهنجي طرفان وڏيون مڪاريون ڪيون ۽ الله وٽ انهن جي هر مڪر جو ٽوڙ هيو. توڙِي جو انهن جون مڪاريون اهڙيون هيون جن سان جبلَ هٽي وڃن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ سِٽِيئون سِٽ، پَنهنجِي،سَندنِ سِٽ، به سائـِين وَٽ، ۽ اِهڙِي نَه سَندنِ سِٽ، جِنهن سان، جَبل جُنبن جاءِ تان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بيشڪ انهن پنهنجي وڏي رٿ رٿي هئي ۽ الله وٽ سندن اها رٿ آهي، پر سندن رٿ ڪا اهڙي نه آهي جنهن سان جبل به ٿڙي سگهي! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اُهي پنهنجون سڀ چالبازيون هلائي چڪا هئا، پر انهن جي هرهڪ ســِـٽيل ســِـٽ جي جوابي تدبير الله وٽ موجود هئي، توڻي جو انهن جون سٽون ته اهڙيون زوردار هيون، جو انهن سان جبل به (پنهنجي جاءِ تان) هٽي وڃن" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ انهن پنهنجا سڀ مڪر ۽ فريب ڪيا پر سندن ٽوڙ الله وٽ مڪر جو هو، جڏهن ته سندن تدبيرون اهڙيون غضب جون هيون جو انهن سان جبل به هٽي وڃن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

انهن پنھنجا وڏا وڏا منصوبا ٺاھيا هئا ۽ اللھ تعالى وٽ به انهن جي منصوبن کي ناڪام ڪرڻ جو انتظام ھو ۽ انهن جا منصوبا اھڙا ته مؤثر ھئا جنهن سان جبل به پنھنجي جاءِ تان هٽي وڃن ھا. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ (اي پيغمبر) الله کي پنھنجن پيغمبرن سان پنھنجي وعدي جي خلافي ڪندڙ ھرگز نه ڀانءِ، ڇوته الله غالب (اُن ڏينھن) بدلي وٺڻ وارو آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

پوءِ اهڙو خيال نه ڪيو ته الله پنهنجي رسولن سان جيڪو واعدو ڪري چڪو آهي، تنهن جي خلاف ڪندو (نه نه هو ضرور حق کي فتح ڏيندو ۽ ظالمن کي تباهه ڪندو) يقين ڪيو ته الله (سڀني تي) غالب آهي ۽ (بدعملن جي) سزا ڏيندڙ آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

پوءِ توهان نه سمجھو ته الله تعالى رسولن سان ڪيل وعدن کي پورو نه ڪندو، بيشڪ الله تعالى غالب انتقام وٺندڙ آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(پر اهي ڪجھ نه هيون) ته تون اهو خيال (به) نه ڪج ته خدا تعالى پنهنجي پيغمبرن سان وعدي خلافي ڪندو، بيشڪ خدا (سڀ کان) زبردست بدلو وٺڻ وارو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ هرگز نه سمجھ تون الله کي مخالفت ڪندڙ وعدي پنهنجي جي رسولن پنهنجن سان بيشڪ الله غالب بدلي وٺڻ وارو آهي .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ الله کي پنهنجن رسولن سان وعدي جي خلافي ڪندڙ هرگز نه سمجهه! بيشڪ الله زبردست (۽) بدلي وٺڻ وارو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ الله کي پنهنجي رسولن سان وعدي خلافي ڪرڻ وارو هرگز نه سمجهه. بيشڪ الله غالب بدلي وٺڻ وارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

رَبَّ سَندسِ رَسُولن سان، واعدو توڙمَ سَار، غالِب، رَبُّ، غَفَّار، وير وَٺندڙ، وير ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

تون الله کي پنهنجي نبين سان وعدي خلافي ڪندڙ نه سمجهه! بيشڪ الله غالب، بدلو وٺندڙ آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

تنهنڪري اي نبي! تون ڪڏهن به اهو گمان نه ڌارجانءِ ته ڪو الله پنهنجن رسولن سان ڪيل وعدن جي خلاف ڪندو، الله زبردست آهي ۽ انتقام وٺندڙ آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ (اي نبي!) هرگز گمان نه ڪر ته الله پنهنجا ڪيل وعدا رسولن سان ٽوڙيندو، بيشڪ الله غالب آهي ۽ بدلو وٺڻ وارو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي نبيﷺ!) تون ھرگز ايئن نه سمجهه ته ڪو اللھ تعالى رسولن سان ڪيل وعدي کان ڦري ويندو. بيشڪ اللھ تعالى زبردست انتقام وٺندڙ آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

جنھن ڏينھن ھيءَ زمين مٽائي ٻي زمين ڪئي ويندي ۽ آسمان (به) ۽ (سڀ ماڻھو) الله ھڪڙي زبردست جي آڏو ٿيندا.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

انهيءَ ڏينهن هيءَ زمين بدلجي هڪ ٻي زمين ٿي پوندي ۽ آسمان به بدلجي ويندا ۽ سڀ ماڻهو هڪ غالب خدا جي حضور ۾ حاضر ٿيندا. (ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

جنهن ڏينهن زمين مَٽجي ويندي سواءِ زمين جي ۽ آسمان (مٽجي ويندا) ۽ سڀئي الله تعالى وٽ گڏ ٿيندا جيڪو واحدالقهار آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(پر ڪڏهن؟) جنهن ڏينهن هيءَ زمين بدلائي ٻي ڪئي ويندي ۽ (اهڙي طرح) آسمان (به بدلايا ويندا) ۽ سڀ ماڻهو اڪيلي قهار خدا جي سامهون (پنهنجي پنهنجي جڳھ مان نڪري) کڙا ٿيندا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

جنهن ڏينهن مٽائي ويندي هيءَ زمين ٻيءَ زمين سان ۽ آسمان ۽ ظاهر ٿي ايندا الله، هڪ، غالب جي لاءِ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

جنهن ڏينهن هيءَ زمين ئي زمين سان بدلائي ويندي ۽ آسمان به. ۽ (سڀئي) اڪيلي زبردست الله جي اڳيان حاضر ٿيندا. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

جنهن ڏينهن (هي) زمين ٻي زمين سان بدلائي ويندي ۽ سڀ آسمان به (بدلايا ويندا) ۽ سڀ (ماڻهو) الله اڳيان پڌرا پيش ٿيندا جيڪو اڪيلو آهي سڀني تي غالب آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جڏهن ڀُون بَدلبِي، ٻِيءَ ڀُون سان ۽ اُڀ بَجا، ٻِيو اُڀ، ۽ آيا سائـِين اڳيان سَڀ، جو حاڪِم قهرِي هيڪڙو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جنهن ڏينهن هيءَ زمين مٽائي ٻي زمين ڪئي ويندي ۽ آسمان پڻ، سڀ هڪ الله زبردست جي اڳيان اچي حاضر ٿيندا. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ڊيڄارينِ ان ڏينهن کان جڏهن زمين ۽ آسمان بدلائي ڇا مان ڇا ڪيا ويندا ۽ سمورا الله الواحد القهار جي آڏو پڌري پٽ اچي حاضر ٿيندا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ان ڏينهن کان ڊيڄار انهن کي جڏهن زمين ۽ آسمان بدلائي ڇا مان ڇا ڪيا ويندا ۽ اهي سڀ الله واحد زبردست آڏو حاضر ٿي ويندا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

قيامت واري ڏينھن ھن زمين ۽ آسمانن جي نظام کي بلڪل نئين نظام ۾ تبديل ڪيو ويندو ۽ سڀ ماڻهو اڪيلي اللھ جي سامھون حاضر ڪيا ويندا جيڪو زبردست آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اُن ڏينھن گنھگارن کي زنجيرن ۾ ٻَڌل ڏسندين.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

۽ تون انهيءَ ڏينهن گنهگارن کي ڏسندين ته زنجيرن ۾ جڪڙيل هوندا.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

۽ ان ڏينهن توهان مجرمن کي ڏسندا ته اُهي زنجيرن ۾ جڪڙيل هوندا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ تون ان ڏينهن گنهگارن کي ڏسندين ته زنجيرن ۾ جڪڙيل هوندا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڏسندين گنهگارن کي ان ڏينهن جڪڙيل زنجيرن ۾ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

۽ تون ان ڏينهن گنهگارن کي زنجيرن ۾ جڪڙيل ڏسندين. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ تون ان ڏينهن ڏوهارين کي زنجيرن ۾ جڪڙيل ڏسندين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ اُن ڏِينهن ڏوهين ڏِسندين، بَنديل مَنجھ بندن، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ان ڏينهن گهنگارن کي زنجيرن ۾ ٻڌل ڏسندين. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

انهيءَ ڏينهن تون ڏوهارين کي ڏسندين ته زنجيرن ۾ هٿـئين پيرئين جڪڙيل هوندا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ تون ڏسندين ڏوهارين کي ان ڏينهن ته زنجيرن ۾ هٿ پير ٻڌل هوندن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

تون ان ڏينھن ڏوھارين کي زنجيرن ۾ جڪڙيل ڏسندين. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

سندن ڪپڙا گندرف مان ھوندا ۽ سندن مُنھن کي باھ وڪوڙيندي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

هنن جون قميصون گندڪ جون هونديون. (جنهن جي گسڻ سان باهه ٻرندي آهي) ۽ چهرا باه جي ڄڀين سان ڍڪجي ويندا.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

انهن جا پهراڻ گرم ٽامي جا هوندا ۽ انهن جي چهرن کي باه ڍڪيندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

سندن (بدن جا) ڪپڙا قطران جا هوندا ۽ سند منهن کي باھ (چوڌاري) وڪوڙيل هوندي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڪپڙا انهن جا گندرف مان هوندا ۽ وڪوڙي ويندي منهن انهن جي کي باھ .(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

سندن پوشاڪون گندرف جون هونديون ۽ سندن منهن کي باهه ويڙهي ويندي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

انهن جا لباس (باهه کي ڀڙڪائيندڙ) گندرف مان هوندا۽ انهن جي چهرن کي باهه وڪوڙي ويندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

گَندرف گَنديون سَندنِ، ۽ مَچ ويڙِهيندنِ مُنهنڙا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

سندن ڪپڙا گندرف جا هوندا_ ۽ سندن منهن کي باهه وڪوڙي ڇڏيو هوندو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ ڏامـَـرَ جا چولا پاتل هوندن ۽ باهه جون ڄـڀـيون مــُـنهن کي ويڙهي ويندن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ڏامر جا ڪپڙا پاتل هوندن ۽ ڇانيل هوندن سندن منهن تي باهه جا اُلا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

کين گندرف ۽ ڏامر جو لباس پارايو ويندو ۽ سندن چھرن تي (ڏامر جي ڪري) باهه چنبڙيل ھوندي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

ھن لاءِ ته سڀڪنھن جيءَ جيڪي ڪمايو تنھن جو اُن کي الله بدلو ڏئي، بيشڪ الله جلد حساب ڪندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

ائين هن لاءِ ٿيندو ته الله تعاليٰ هر انسان کي سندس ڪمائيءَ جي مطابق بدلو ڏئي. بيشڪ الله حساب وٺڻ ۾ بلڪل تيز آهي.(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

ان لاءِ ته الله هر نفس کي سندس عمل موجب جزا ڏئي، بيشڪ الله تعالى جلد حساب ڪندڙ آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ته جيئن خدا هر شخص کي سندس ڪئيءَ جو بدلو ڏئي، (چڱي جو چڱو بڇڙي جو بڇڙو) بيشڪ خدا تمام جلد حساب وٺڻ وارو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

تانته بدلو ڏي الله هر نفس کي جيڪي ڪمايائين بيشڪ الله تڪڙو حساب ڪرڻ وارو آهي.(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

ته جيئن سڀڪنهن نفس جيڪي ڪمايو آهي تنهن جو الله ان کي بدلو ڏئي. بيشڪ الله جي طرفان جلد حساب ٿيڻ وارو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

هن لاءِ ته جيئن الله هر شخص کي ان جو بدلو ڏئي جيڪي ان ڪمايو آهي. بيشڪ الله جلد حساب وٺڻ وارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

تان جيڪي جنهن ڪمايو، تِنهن جو پُوروڏِبسِ پار، تَڪڙو آهي تڪرار، هادِي حرف حِساب ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ته جيئن الله هر جان کي هن جي ڪمائي جو بدلو ڏي_ بيشڪ الله جلد حساب وٺندڙ آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

تانته الله هر ساهواري کي سندس ڪــَـئي جو بدلو ڏئي، الله کي ته حساب وٺندي ڪا دير ئي نه لڳندي آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهو ان لاءِ ته الله هر ڪنهن جيوَ کي سندس ڪمائيءَ جو بدلو ڏئي ٿو، بيشڪ الله کي حساب وٺڻ ۾ دير نٿي لڳي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اهو سڀ ان ڪري ھوندو) ته جيئن اللھ تعالى ھر ڪنھن کي سندن اعمال جو بدلو ڏي. بيشڪ اللھ تعالى جلد حساب وٺندو آھي. (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))

اِھو (قرآن) ماڻھن کي پھچائڻو آھي ته اُن سان ڊيڄاريا وڃن ۽ ڄاڻن ته انھي ھڪ الله کانسواءِ ٻيو ڪو معبود نه آھي ۽ ڌِيان وارا نصيحت وٺن.(قرآن جو پيغام (تاج محمود امروٽي))

هي انسانن جي لاءِ هڪ پيغام آهي، جو هن لاءِ موڪليو ويو آهي ته ماڻهن کي خبردار ڪيو وڃي ۽ هو معلوم ڪن ته سندن معبود (جنهن جي ٻانهپ ڪجي سو) هڪ ئي معبود آهي ۽ پڻ هن لاءِ ته سمجهه وارا ماڻهو ان مان نصيحت وٺن (۽ گناهه ڇڏي چڱا عمل ڪن).(ائين چيو اللہ (علي خان ابڙو))

هيءُ (قرآن) ماڻهن لاءِ نصيحت آهي ۽ ڀلي ته انهيءَ کان خوف ڪن ۽ ڀلي اُهي معلوم ڪن ته معبود برحق فقط هڪ الله تعالى آهي ۽ ڀلي ته عقلمند انهيءَ مان نصيحت حاصل ڪن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

هي (قرآن) اهڙن ماڻهن جي لاءِ هڪ قسم جو اطلاع آهي ته جيئن ماڻهو ان جي ذريعي (خدا جي عذاب کان) ڊيڄاريا وڃن ۽ جيئن هن ڳالھ جي پڪ ٿئين ته فقط اهو خدا هڪ ئي معبود آهي پڻ هن ڪري ته جيڪي عقل وارا آهن (سي) نصيحت (۽ عبرت) حاصل ڪن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

هيء پيغام پهچائڻ آهي ماڻهن لاءِ ۽ تانته ان سان ڊيڄاريا وڃن ۽ تانته ڄاڻن ته بلاشڪ اهوئي معبود هڪ آهي ۽ تانته نصيحت وٺن عقل وارا. ع(احسن البيان (محمد ادريس ڏاهري))

هيءَ (قرآن) ماڻهن لاءِ هڪ اطلاع آهي. ۽ هن لاءِ آهي ته ان سان کين ڊيڄاريو وڃي ۽ هن لاءِ ته ڄاڻن ته اهو ئي اڪيلو معبود آهي ۽ هن لاءِ ته عقل وارا ڌيان ڪن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

هي (قرآن سڀ ) ماڻهن لاءِ اطلاع آهي ۽ (موڪليو ويو آهي) هن لاءِ ته ان جي ذريعي کين ڊيڄاريو وڃي ۽ هن لاءِ ته ڄاڻن ته صرف اُهو (الله) ئي اڪيلو معبود آهي ۽ هن لاءِ ته عقل وارا نصيحت وٺن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ماڻهنِ پُهچائـِڻُو مُورِهين، حُڪم حَقانِي، هِيءُ، تان اُن جِي خَبر کين پوي، وَڃن لُڙ لَهِي، پڻ سَمجھنِ، ته سائـِين هِڪ اُهو، ٻِيا سَڀ ٻَهِي، پڻ ساڱائـِينِ صَحِي، حاصل جن کي حوصلو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اهو قرآن رڳو ماڻهن لاءِ پهچائڻو آهي ته جيئن اهو ٻڌي ڊڄن ۽ سمجهن، ته ان هڪ الله کانسواءِ ٻيو ڪو به ڪارساز ڪونه آهي ۽ جيئن عقل وارا نصيحت حاصل ڪن.(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

هيءُ هڪڙو پيغام آهي، سڀني انسانن لاءِ ۽ ان لاءِ موڪليو ويو آهي ته جيئن ان وسيلي کين ڊيڄاريو وڃي ۽ هو ڄاڻي وٺن ته اصل ۾ معبود ته فقط هڪڙو ئي آهي ۽ جيڪي سياڻا آهن سي ڪو هوش ڌارين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهو هڪ پيغام آهي سڀني انسانن جي لاءِ موڪليل ان لاءِ ته کين خبردار ڪيو وڃي ۽ اهي ڄاڻي وٺن ته حقيقت ۾ خدا بس هڪ ئي آهي ۽ جيڪي عقل رکن ٿا سي هوش ۾ اچن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ھي سڀني انسانن جي لاءِ ھڪ اطلاع آھي ته جيئن ان جي ذريعي کين ڊيڄاريو وڃي ۽ ماڻهن کي خبر پئجي وڃي ته بيشڪ ھڪ اللھ کان سواءِ ٻيو ڪير به معبود نه آھي ته جيئن عقل مند ماڻهو ان اطلاع مان نصيحت حاصل ڪن.  (قرآن مجيد (ترجمو : عبدالسلام ڀُٽو))