111 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 5 آيتون ۽ 1 رڪوع آھن
عرفانُ القرآن
مُترجم: مولانا طاھر القادري
تَبَّتْ يَدَآ اَبِيْ لَهَبٍ وَّتَبَّ 1ۭ
ابو لهب جا ٻئي هٿ ڀڄن ۽ هو تباهه ٿئي (اُن اسان جي محبوب تي هٿ کڻڻ جي ڪوشش ڪئي آهي).
— مولانا طاھر القادريمَآ اَغْنٰى عَنْهُ مَالُهٗ وَمَا كَسَبَ 2ۭ
ان کي سندس (خانداني) مال ڪجهه فائدو نه پهچايو ۽ نه ئي ان جي ڪمائيءَ.
— مولانا طاھر القادريسَيَصْلٰى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ښ 3
عنقريب اهو ڄڀي هڻندڙ باهه ۾ وڃي ڪرندو.
— مولانا طاھر القادريوَّامْرَاَتُهٗ ۭ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ 4ۚ
۽ ان جي (ناپاڪ) زال (به) جيڪا (ڪنڊن وارين) ڪاٺين جو بار (مٿي تي) کڻي گهمي ٿي، (۽ اسان جي محبوب جي پيرن کي زخمي ڪرڻ جي لاءِ رات جو سندن واٽن تي وڇائي ٿي).
— مولانا طاھر القادريفِيْ جِيْدِهَا حَبْلٌ مِّنْ مَّسَدٍ 5ۧ
ان جي ڪنڌ ۾ کجي جي کاٻر جو (اهو ئي) رسو هوندو (جنهن سان هو ڪاٺين جي ڀري ٻڌندي هئي).
— مولانا طاھر القادري