004 surah
ھي سورة مَدَنِیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 176 آيتون ۽ 24 رڪوع آھن
تفھيم القرآن
مُترجم: سيد ابوالاعليٰ مودودي
يٰٓاَيُّھَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ نَّفْسٍ وَّاحِدَةٍ وَّخَلَقَ مِنْھَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيْرًا وَّنِسَاۗءً ۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْ تَسَاۗءَلُوْنَ بِهٖ وَالْاَرْحَامَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا 1
اي انسانؤ! پنهنجي رب کان ڊڄو جنهن توهان کي هڪڙيءَ ئي جان مان پيدا ڪيو ۽ انهيءَ ئي جان مان سندس زال پيدا ڪيائين ۽ انهن ٻنهي مان گهڻا ئي مرد ۽ عورتون دنيا ۾ پکيڙي ڇڏيائين. انهيءَ الله کان ڊڄو، جنهن جو واسطو وجهي توهان هڪ ٻئي کان پنهنجا حق گهرو ٿا ۽ مٽي مائٽيءَ وارن لاڳاپن کي خراب ڪرڻ کان پاسو ڪريو. پڪ ڄاڻو ته الله توهان تي چوڪسي ڪري رهيو آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاٰتُوا الْيَــتٰـمٰٓى اَمْوَالَھُمْ وَلَا تَتَبَدَّلُوا الْـخَبِيْثَ بِالطَّيِّبِ ۠ وَلَا تَاْكُلُوْٓا اَمْوَالَھُمْ اِلٰٓى اَمْوَالِكُمْ ۭ اِنَّهٗ كَانَ حُوْبًا كَبِيْرًا 2
يتيمن جا مال ملڪيتون کين واپس ڏيو، سٺي ملڪيت کي خراب ملڪيت سان نه مٽايو ۽ سندن ملڪيت پنهنجي ملڪيت سان گڏائي نه کائي وڃو، اهو تمام وڏو گناهه آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاِنْ خِفْتُمْ اَلَّا تُقْسِطُوْا فِي الْيَتٰـمٰى فَانْكِحُوْا مَا طَابَ لَكُمْ مِّنَ النِّسَاۗءِ مَثْنٰى وَثُلٰثَ وَرُبٰعَ ۚ فَاِنْ خِفْتُمْ اَلَّا تَعْدِلُوْا فَوَاحِدَةً اَوْ مَا مَلَكَتْ اَيْـمَانُكُمْ ۭ ذٰلِكَ اَدْنٰٓى اَلَّا تَعُوْلُوْا 3ۭ
۽ جيڪڏهن توهان کي ڊپ ٿئي ته متان يتيمن (يتيم ڇوڪرين) سان انصاف نه ڪري سگهو ته جيڪي عورتون توهان کي پسند اچن، انهن مان ٻن ٻن ٽن ٽن چئن چئن سان نڪاح ڪريو. پر جيڪڏهن توهان کي ڊپ ٿئي ته متان انهن سان عدل نه ڪري سگهو ته پوءِ هڪ ئي زال هجي. يا انهن عورتن کي زال بڻايو جيڪي توهان جي هٿ وس آيل آهن، بي انصافيءَ کان بچڻ لاءِ اهو وڌيڪ مناسب آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاٰتُوا النِّسَاۗءَ صَدُقٰتِهِنَّ نِـحْلَةٍ ۭ فَاِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوْهُ هَنِيْۗــــــًٔـا مَّرِيْۗـــــــًٔـا 4
۽ عورتن جا مــَـهــَـرَ دل جي خوشيءَ سان (فرض ڄاڻندي) ادا ڪريو. پر جيڪڏهن هو پاڻ پنهنجي رضا خوشيءَ سان مهر جو ڪو حصو توهان کي معاف ڪري ڇڏين ته پوءِ ڀلي اهو کائي مزو ڪريو
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَلَا تُؤْتُوا السُّفَھَاۗءَ اَمْوَالَكُمُ الَّتِىْ جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ قِيٰـمًا وَّارْزُقُوْھُمْ فِيْھَا وَاكْسُوْھُمْ وَقُوْلُوْا لَھُمْ قَوْلًا مَّعْرُوْفًا 5
۽ پنهنجا اهي مال ملڪيتون، جن کي الله توهان لاءِ زندگي برقرار رکڻ جو وسيلو بڻايو آهي، نادانن جي حوالي نه ڪريو، باقي کائڻ ۽ پهرڻ لاءِ کين ڏيندا رهو ۽ انهن کي نيڪيءَ جي هدايت ڪندا رهو
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَابْتَلُوا الْيَتٰـمٰى ﱑ اِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ ۚ فَاِنْ اٰنَسْتُمْ مِّنْھُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوْٓا اِلَيْھِمْ اَمْوَالَھُمْ ۚ وَلَا تَاْكُلُوْھَآ اِسْرَافًا وَّبِدَارًا اَنْ يَّكْبَرُوْا ۭ وَمَنْ كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۚ وَمَنْ كَانَ فَقِيْرًا فَلْيَاْكُلْ بِالْمَعْرُوْفِ ۭ فَاِذَا دَفَعْتُمْ اِلَيْھِمْ اَمْوَالَھُمْ فَاَشْهِدُوْا عَلَيْھِمْ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ حَسِـيْبًا 6
۽ يتيمن کي آزمائيندا رهو، تان جو هو اچي پرڻجڻ لائق ٿين. پوءِ جيڪڏهن توهان منجهن لياقت ڏسو ته سندن مال ملڪيت سندن حوالي ڪري ڇڏيو. ائين ڪڏهن به نه ڪجو ته انصاف جي حد اورانگهي انهيءَ ڊپ کان سندن ملڪيت اڳيئي تڪڙ ڪري کائي کپائي ڇڏيو ته متان وڏا ٿي پنهنجو حق گهرن. يتيم جو سنڀاليندڙ جيڪو مالدار هجي، اهو پرهيزگاريءَ کان ڪم وٺي ۽ جيڪو غريب هجي ته دستور موجب، مقرر ۽ مناسب طرح کائي. پوءِ جڏهن سندن مال ملڪيت کين سونپڻ لڳو ته ماڻهن کي ان ڳالهه جو شاهد بڻايو ۽ حساب وٺڻ لاءِ الله ڪافي آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديلِلرِّجَالِ نَصِيْبٌ مِّـمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ ۠ وَلِلنِّسَاۗءِ نَصِيْبٌ مِّـمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ مِـمَّا قَلَّ مِنْهُ اَوْ كَثُرَ ۭ نَصِيْبًا مَّفْرُوْضًا 7
مردن لاءِ انهيءَ ملڪيت ۾ حصو آهي، جيڪا ماءُ پيءُ ۽ ويجهن عزيزن پويان ڇڏي هجي ۽ عورتن لاءِ به انهيءَ ملڪيت ۾ حصو آهي، جيڪا ماءُ پيءُ ۽ ويجهن عزيزن پويان ڇڏي هجي، ٿوري هجي توڙي گهڻي ۽ اهو حـصو (الله جي طرفان) مقرر ڪيل آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ اُولُوا الْقُرْبٰي وَالْيَتٰـمٰى وَالْمَسٰكِيْنُ فَارْزُقُوْھُمْ مِّنْهُ وَقُوْلُوْا لَھُمْ قَوْلًا مَّعْرُوْفًا 8
۽ جڏهن ورهاست جي وقت ڪٽنب جا ماڻهو ۽ يتيم ۽ مسڪين اچي وڃن ته انهيءَ مال ملڪيت مان انهن کي به ڪجهه نه ڪجهه ڏيو ۽ ساڻن سهڻي نموني ڳالهايو
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَلْيَخْشَ الَّذِيْنَ لَوْ تَرَكُوْا مِنْ خَلْفِھِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰفًا خَافُوْا عَلَيْھِمْ ۠ فَلْيَتَّقُوا اللّٰهَ وَلْيَقُوْلُوْا قَوْلًا سَدِيْدًا 9
ماڻهن کي انهيءَ ڳالهه جو خيال ڪري ڊڄڻ گهرجي ته جيڪڏهن هو پاڻ پنهنجي پٺيان بنا سهاري جي اولاد ڇڏي وڃن ها ته مرڻ وقت کين پنهنجن ٻارڙن جي باري ۾ ڇا ڇا نه انديشا لاڳو ٿين ها، تنهنڪري کين الله جو خوف ڪرڻ گهرجي ۽ حق جي ڳالهه چوڻ گهرجي
— سيد ابوالاعليٰ مودودياِنَّ الَّذِيْنَ يَاْكُلُوْنَ اَمْوَالَ الْيَتٰـمٰى ظُلْمًا اِنَّـمَا يَاْكُلُوْنَ فِيْ بُطُوْنِھِمْ نَارًا ۭ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيْرًا ۧ10
جيڪي ماڻهو ظلم سان يتيمن جا مال ملڪيتون کائن ٿا، حقيقت ۾ اهي پنهنجن پيٽن ۾ باهه ٿا وجهن ۽ هو ضرور جهنم جي ڀڙڪندڙ باهه ۾ اڇلايا ويندا
— سيد ابوالاعليٰ مودودييُوْصِيْكُمُ اللّٰهُ فِيْٓ اَوْلَادِكُمْ ۤ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَيَيْنِ ۚ فَاِنْ كُنَّ نِسَاۗءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَھُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۚ وَاِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَھَا النِّصْفُ ۭ وَلِاَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِـمَّا تَرَكَ اِنْ كَانَ لَهٗ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّهٗ وَلَدٌ وَّوَرِثَهٗ ٓ اَبَوٰهُ فَلِاُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَاِنْ كَانَ لَهٗ ٓ اِخْوَةٌ فَلِاُمِّهِ السُّدُسُ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصِيْ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ اٰبَاۗؤُكُمْ وَاَبْنَاۗؤُكُمْ لَا تَدْرُوْنَ اَيُّھُمْ اَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۭ فَرِيْضَةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِيْـمًا حَكِـيْـمًا 11
توهان جي اولاد بابت الله توهان کي هدايت ڪري ٿو ته: مرد جو حصو ٻن عورتن جي حصي جي برابر آهي. جيڪڏهن (ميت جون وارث) ٻن کان مٿي ڌيئر آهن ته کين ڇڏيل ملڪيت جو ٻه ڀاڱي ٽي حصو ملندو ۽ جيڪڏهن هڪ ئي ڌيءُ وارث آهي ته اڌ حصو ان جو آهي. جيڪڏهن ميت اولاد وارو آهي ته ماءُ پيءُ مان هرهڪ کي ڇڏيل ملڪيت جو ڇهون حـصو ملندو ۽ جيڪڏهن هو اولاد وارو نه آهي ۽ ماءُ پيءُ ئي سندس وارث آهن ته ماءُ کي ٽيون حصو ملندو ۽ جيڪڏهن ميت جا ڀائر ڀينر به آهن ته ماءُ ڇهين پتيءَ جي حقدار ٿيندي (اهي سڀئي حصا تڏهن ڪڍيا ويندا) جڏهن ميت جي ڪيل ڪا وصيت هجي ته اها پوري ڪئي وڃي ۽ قرض جيڪو مٿس هجي سو ادا ڪيو وڃي. توهان کي ڪهڙي خبر ته توهانجي ماءُ پيءُ ۽ توهان جي اولاد مان نفعي رسائڻ جي خيال کان ڪير توهان جي وڌيڪ ويجهو آهي. اهي حصا الله مقرر ڪيا آهن ۽ بيشڪ الله سڀني حقيقتن کان واقف ۽ سڀني مصلحتن جو ڄاڻندڙ آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ اَزْوَاجُكُمْ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّھُنَّ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ كَانَ لَھُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِـمَّا تَرَكْنَ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصِيْنَ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ وَلَھُنَّ الرُّبُعُ مِـمَّا تَرَكْتُمْ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّكُمْ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَھُنَّ الثُّمُنُ مِـمَّا تَرَكْتُمْ مِّنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوْصُوْنَ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ وَاِنْ كَانَ رَجُلٌ يُّوْرَثُ كَلٰلَةً اَوِ امْرَاَةٌ وَّلَهٗ ٓ اَخٌ اَوْ اُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَاِنْ كَانُوْٓا اَكْثَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَھُمْ شُرَكَاۗءُ فِي الثُّلُثِ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصٰى بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۙ غَيْرَ مُضَاۗرٍّ ۚ وَصِيَّةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌ حَلِيْمٌ ۭ12
۽ توهان جون زالون جيڪي ڪجهه پويان ڇڏي ويون هجن، ان جو اڌ توهان کي ملندو جيڪڏهن هو بي اولاد هجن، نه ته اولاد هجڻ جي صورت ۾ ڇڏيل ملڪيت جي چوٿين پتي توهان جي آهي، جڏهن جو سندن ڪيل وصيت پوري ڪئي وڃي ۽ سندن رهايل قرض ادا ڪيو وڃي ۽ هو توهان جي ڇڏيل ملڪيت مان چوٿين پتيءَ جون حقدار بڻبيون جيڪڏهن توهان بي اولاد آهيو، نه ته توهان جي اولادي هجڻ جي صورت ۾ سندن حصو اٺين پتي هوندو، انهيءَ کان پوءِ جو جيڪا وصيت توهان ڪئي آهي، سا پوري ڪئي وڃي ۽ توهان جو ڇڏيل قرض لاٿو وڃي. ۽ جيڪڏهن اهو مرد يا عورت (جنهن جي ميراث ورهاست هيٺ آهي) بي اولاد به هجي ۽ سندس ماءُ پيءُ به جيئرا نه هجن پر سندس هڪ ڀاءُ يا هڪ ڀيڻ هجي ته ڀاءُ توڙي ڀيڻ هرهڪ کي ڇهين پتي ملندي ۽ ڀائر ڀينر هڪ کان وڌيڪ هجن ته سموريءَ ڇڏيل ملڪيت جي هڪ ڀاڱي ٽي حصي ۾ اهي سڀئي حصيدار ٿيندا، ڪيل وصيت پوري ڪرڻ ۽ رهيل قرض ادا ڪرڻ کان پوءِ ، بشرطيڪه اهي نقصان رسائيندڙ نه هجن. اهو حڪم آهي الله جي طرف کان ۽ الله دانا بينا ۽ بردبار آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديتِلْكَ حُدُوْدُ اللّٰهِ ۭ وَمَنْ يُّطِعِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ يُدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَـجْرِيْ مِنْ تَـحْتِھَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْھَا ۭ وَذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُ 13
اهي الله جون مقرر ڪيل حدون آهن. جيڪو الله ۽ سندس رسول جي اطاعت ڪندو ان کي الله اهڙن باغن ۾ داخل ڪندو، جن جي هيٺان نهرون پيون وهنديون ۽ انهن باغن ۾ هو هميشه رهندا ۽ اهائي تمام وڏي ڪاميابي آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَمَنْ يَّعْصِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَيَتَعَدَّ حُدُوْدَهٗ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيْھَا ۠ وَلَهٗ عَذَابٌ مُّهِيْنٌ ۧ14
۽ جيڪو الله ۽ سندس رسول جي نافرماني ڪندو ۽ سندس مقرر ڪيل حدن کان ٽپي ويندو، ان کي الله باهه ۾ وجهندو، جنهن ۾ هو سدائين پيو هوندو ۽ ان لاءِ خوار ڪندڙ سزا آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَالّٰتِيْ يَاْتِيْنَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِّسَاۗىِٕكُمْ فَاسْتَشْهِدُوْا عَلَيْهِنَّ اَرْبَعَةً مِّنْكُمْ ۚ فَاِنْ شَهِدُوْا فَاَمْسِكُوْھُنَّ فِي الْبُيُوْتِ حَتّٰى يَتَوَفّٰىھُنَّ الْمَوْتُ اَوْ يَـجْعَلَ اللّٰهُ لَھُنَّ سَبِيْلًا 15
توهان جي عورتن مان جيڪي بدڪاريءَ جون ڏوهاري بڻجن، انهن تي پاڻ مان چئن ماڻهن جي شاهدي وٺو ۽ جيڪڏهن چار ماڻهو شاهدي ڏئي وڃن ته کين گهرن ۾ بند ڪري رکو، تانجو کين موت اچي يا الله انهن لاءِ ڪو رستو ڪڍي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَالَّذٰنِ يَاْتِيٰنِھَا مِنْكُمْ فَاٰذُوْھُمَا ۚ فَاِنْ تَابَا وَاَصْلَحَا فَاَعْرِضُوْا عَنْهُمَا ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِـيْـمًا 16
۽ توهان مان جيڪي انهيءَ فعل جا ڏوهاري بڻجن، انهن ٻنهي کي اذيت ڏيو، پوءِ جيڪڏهن هو توبه ڪن ۽ پنهنجي اصلاح ڪن ته انهن کي ڇڏي ڏيو، ڇو جو الله ڏاڍو توبهه قبول ڪندڙ ۽ رحم ڪندڙ آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودودياِنَّـمَا التَّوْبَةُ عَلَي اللّٰهِ لِلَّذِيْنَ يَعْمَلُوْنَ السُّوْۗءَ بِـجَهَالَةٍ ثُـمَّ يَتُوْبُوْنَ مِنْ قَرِيْبٍ فَاُولٰۗىِٕكَ يَتُوْبُ اللّٰهُ عَلَيْھِمْ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْـمًا حَكِـيْـمًا 17
پر اها ڳالهه ڄاڻي ڇڏيو ته الله تي توبهه قبول ڪرڻ جو حق انهن ماڻهن لاءِ آهي، جيڪي اڻ ڄاڻائيءَ ۾ ڪو برو فعل ڪري ٿا ويهن، پوءِ جلد ئي توبهه ڪن ٿا، اهڙن ماڻهن تي الله ورائي پنهنجي مهربانيءَ جي نظر ڪري ٿو ۽ الله سمورين ڳالهين جي خبر رکندڙ ۽ داناءُ آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِيْنَ يَعْمَلُوْنَ السَّـيِّاٰتِ ۚ ﱑ اِذَا حَضَرَ اَحَدَھُمُ الْمَوْتُ قَالَ اِنِّىْ تُبْتُ الْــٰٔنَ وَلَا الَّذِيْنَ يَـمُوْتُوْنَ وَھُمْ كُفَّارٌ ۭ اُولٰۗىِٕكَ اَعْتَدْنَا لَھُمْ عَذَابًا اَلِـــيْـمًا 18
مگر توبهه انهن ماڻهن لاءِ ناهي جيڪي برا ڪم ته ڪندا رهن ٿا، تان جو جڏهن انهن مان ڪو اچي موت کي ويجهو ٿئي ٿو ته پوءِ چوي ٿو ته هاڻي مان توبهه ڪئي ۽ اهڙيءَ طرح توبهه انهن ماڻهن لاءِ به ناهي، جيڪي مرڻ ويل تائين ڪافر هجن. اهڙن ماڻهن لاءِ ته اسان دردناڪ سزا تيار ڪري ڇڏي آهي
— سيد ابوالاعليٰ مودودييٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا يَـحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَرِثُوا النِّسَاۗءَ كَرْهًا ۭ وَلَا تَعْضُلُوْھُنَّ لِتَذْهَبُوْا بِبَعْضِ مَآ اٰتَيْتُمُوْھُنَّ اِلَّآ اَنْ يَّاْتِيْنَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوْھُنَّ بِالْمَعْرُوْفِ ۚ فَاِنْ كَرِھْتُمُوْھُنَّ فَعَسٰٓى اَنْ تَكْرَهُوْا شَـيْـــــًٔـا وَّيَـجْعَلَ اللّٰهُ فِيْهِ خَيْرًا كَثِيْرًا 19
اي ايمان وارؤ ! توهان لاءِ اهو حلال ناهي ته زوريءَ عورتن جا وارث بڻجي ويهو ۽ نڪي اهو حلال اٿوَ ته کين تنگ ڪري انهيءَ مهر جو ڪو حصو ڦٻائڻ جي ڪوشش ڪريو جيڪو توهان کين ڏئي چڪا آهيو، باقي جيڪڏهن هو ڪنهن پڌري بدڪاريءَ جون ڏوهاري بڻجن (ته پوءِ بيشڪ کين تنگ ڪرڻ جو حق توهان کي آهي). ساڻن سٺي نموني زندگي گذاريو. جيڪڏهن هو توهان کي نه وڻنديون هجن ته ٿي سگهي ٿو ته ڪا شيءِ توهان کي پسند نه هجي مگر الله انهيءَ ۾ گهڻي ڀلائي رکي هجي
— سيد ابوالاعليٰ مودوديوَاِنْ اَرَدْتُّـمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ ۙ وَّاٰتَيْتُمْ اِحْدٰىھُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَاْخُذُوْا مِنْهُ شَـيْـــًٔـا ۭ اَتَاْخُذُوْنَهٗ بُھْتَانًا وَّاِثْـمًا مُّبِيْنًا 20
۽ جيڪڏهن توهان ڪنهن زال جي بدران ڪا ٻي زال آڻڻ جو ارادو ڪري ئي ڇڏيو ته کڻي توهان کيس ڪو ڍير مال ئي ڇو نه ڏنو هجي، ان مان ڪجهه به واپس نه وٺجو. ڇا توهان بهتان لڳائي ۽ کليو کلايو ظلم ڪري واپس وٺندؤ؟
— سيد ابوالاعليٰ مودودي