076 surah
ھي سورة مَدَنِیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 31 آيتون ۽ 2 رڪوع آھن
سنڌي قرآن
مُترجم: سيد فرمان علي
هَلْ اَتٰى عَلَي الْاِنْسَانِ حِيْنٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْـــًٔا مَّذْكُوْرًا 1
بيشڪ انسان تي زماني ۾ اهڙو وقت (به) گذريو آهي جنهن ۾ هو ڪا به اهڙي شيءِ نه هو، جنهن جي ڳالھ ڪئي وڃي.
— سيد فرمان علياِنَّا خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنْ نُّطْفَةٍ اَمْشَاجٍ ڰ نَّبْتَلِيْهِ فَجَعَلْنٰهُ سَمِيْعًۢا بَصِيْرًا 2
اسان انسان کي گڏيل منيءَ مان پيدا ڪيو ته ان کي آزمايون ۽ ان کي ٻڌندڙ ڏسندڙ ڪيوسون.
— سيد فرمان علياِنَّا هَدَيْنٰهُ السَّبِيْلَ اِمَّا شَاكِرًا وَّاِمَّا كَفُوْرًا 3
اسان کيس سڌي راھ به ڏيکاري (هاڻي اهو) شڪر گذار ٿئي يا بي شڪرو بڻجي.
— سيد فرمان علياِنَّآ اَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ سَلٰسِلَا۟ وَاَغْلٰلًا وَّسَعِيْرًا 4
بيشڪ اسان ڪافرن لاءِ زنجير ۽ طوق ۽ ٻرندڙ باھ تيار رکي آهي.
— سيد فرمان علياِنَّ الْاَبْرَارَ يَشْرَبُوْنَ مِنْ كَاْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُوْرًا 5ۚ
بيشڪ نيڪ بخت انسان شراب جا اهي ساغر پيئندا جنهن ۾ ملاوٽ ڪافور جي هوندي.
— سيد فرمان عليعَيْنًا يَّشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللّٰهِ يُفَجِّرُوْنَهَا تَفْجِيْرًا 6
اهو هڪ چشمو آهي جنهن مان خدا جا (خاص) بندا پيئندا (جتي وڻندن اتي) ان کي وهائي ويندا.
— سيد فرمان علييُوْفُوْنَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُوْنَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهٗ مُسْـتَطِيْرًا 7
هي اهي آهن جيڪي نذر پوري ڪن ٿا ۽ اهڙي ڏينهن کان ڊڄن ٿا جنهن جي سختي هر طرف پکڙيل هوندي.
— سيد فرمان عليوَيُطْعِمُوْنَ الطَّعَامَ عَلٰي حُبِّهٖ مِسْكِيْنًا وَّيَـتِـيْمًا وَّاَسِيْرًا 8
۽ سندس محبت ۾ مسڪين ۽ يتيم ۽ قيديءَ کي کاڌو کارائن ٿا.
— سيد فرمان علياِنَّـمَا نُـطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللّٰهِ لَا نُرِيْدُ مِنْكُمْ جَزَاۗءً وَّلَا شُكُوْرًا 9
(۽ چون ٿا ته) اسين اوهان کي رڳو خدا جي رضامندي لاءِ کاڌو کارايون ٿا اوهان کان نه بدلو ۽ نه ڪا شڪرگذاري چاهيون ٿا.
— سيد فرمان علياِنَّا نَخَافُ مِنْ رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوْسًا قَمْطَرِيْرًا 10
بيشڪ اسين پنهنجي پالڻهار جي طرفان هڪ ڏکي (۽) تمام سخت ڏينهن کان ڊڄون ٿا. (جنهن ۾ منهنجي رنگت بدلجي ويندي)
— سيد فرمان عليفَوَقٰىهُمُ اللّٰهُ شَرَّ ذٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقّٰىهُمْ نَضْرَةً وَّسُرُوْرًا ۚ11
پوءِ خدا انهن کي ان ڏينهن جي بڇڙائي کان بچائيندو، ۽ کين تازگي ۽ خوشيءَ عطا فرمائيندو.
— سيد فرمان عليوَجَزٰىهُمْ بِـمَا صَبَرُوْا جَنَّةً وَّحَرِيْرًا ۙ12
۽ سندن صبر ڪرڻ جي ڪري (بهشت جا) باغ ۽ ريشم (جي پوشاڪ) عطا فرمائي.
— سيد فرمان عليمُّتَّكِــــِٕيْنَ فِيْهَا عَلَي الْاَرَاۗىِٕكِ ۚ لَا يَرَوْنَ فِيْهَا شَمْسًا وَّلَا زَمْهَرِيْرًا ۚ13
ان (باغ) ۾ پلنگن تي ٽيڪ لڳائي وهندا. نه ان ۾ (سج جي) اس ۽ نه سخت سردي ڏسندا.
— سيد فرمان عليوَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلٰلُهَا وَذُلِّـلَتْ قُـطُوْفُهَا تَذْلِيْلًا 14
۽ انهن باغن جون گهاٽيون ڇانيون مٿن ويجهيون هونديون ۽ ميون جا ڇڳا تمام ويجها هر طرح انهن جي اختيار ۾ هوندا.
— سيد فرمان عليوَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِاٰنِيَةٍ مِّنْ فِضَّةٍ وَّاَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَا۩رِيْرَا۟ ۙ15
۽ انهن جي اڳيان چاندي جا ساغر ۽ شيشي جا تمام صاف گلاس جا دور هلي رهيا هوندا.
— سيد فرمان عليقَوَا۩رِيْرَا۟ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوْهَا تَقْدِيْرًا 16
پڻ شيشا به (ڪانچ جا نه پر) چاندي جا جيڪي بلڪل اندازي سان بڻايل آهن.
— سيد فرمان عليوَيُسْقَوْنَ فِيْهَا كَاْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيْلًا ۚ17
۽ ان ۾ کين اهڙو شراب پياريو ويندو جنهن ۾ ملاوٽ سنڍ جي هوندي.
— سيد فرمان عليعَيْنًا فِيْهَا تُسَمّٰى سَلْسَبِيْلًا 18
اهو بهشت ۾ هڪ چشمو آهي جنهن جو نالو سلسبيل آهي.
— سيد فرمان عليوَيَطُوْفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُوْنَ ۚ اِذَا رَاَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنْثُوْرًا 19
پڻ انهن جي اڳيان سدائين هڪ حالت تي رهڻ وارا گڀرو ڇوڪرا وٽن (خدمت لاءِ) پيا ايندا ۽ ويندا. جو جڏهن انهن کي ڏسو ته سمجهو ته (ڄڻ) پکڙيل موتي آهن.
— سيد فرمان عليوَاِذَا رَاَيْتَ ثَمَّ رَاَيْتَ نَعِيْمًا وَّمُلْكًا كَبِيْرًا 20
۽ جڏهن تون اتي نگاھ ڪندين ته هر طرح جي نعمت ۽ (تمام) وڏي بادشاهي ڏسندين.
— سيد فرمان علي