047 surah
ھي سورة مَدَنِیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 38 آيتون ۽ 4 رڪوع آھن
سنڌي قرآن
مُترجم: سيد فرمان علي
اَلَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ اَضَلَّ اَعْمَالَهُمْ 1
جن ماڻهن ڪفر اختيار ڪيو ۽ (خلق کي) خدا جي راھ کان روڪيو خدا انهن جا عمل اڪارت ڪري ڇڏيا.
— سيد فرمان عليوَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَـمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَاٰمَنُوْا بِـمَا نُزِّلَ عَلٰي مُحَمَّدٍ وَّهُوَ الْـحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَـيِّاٰتِهِمْ وَاَصْلَحَ بَالَهُمْ 2
۽ جن ايمان قبول ڪيو ۽ سٺا (سٺا) ڪم ڪيا ۽ جو (ڪتاب) محمد تي سندس پروردگار جي طرفان نازل ٿيو آهي ۽ اهو برحق آهي تنهن تي ايمان آندائون ته خدا تن جون بڇڙايون انهن تان ميٽي ڇڏيون ۽ سندن حالت سڌاري اٿس.
— سيد فرمان عليذٰلِكَ بِاَنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَاَنَّ الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اتَّبَعُوا الْـحَقَّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۭ كَذٰلِكَ يَضْرِبُ اللّٰهُ لِلنَّاسِ اَمْثَالَهُمْ 3
اهو هن ڪري جو ڪافر ڪوڙ جي پٺيان لڳا ۽ ايمان وارن سندن پالڻهار جي طرفان سچ (حق دين) جي پيروي ڪئي آهي. اهڙيءَ طرح خدا ماڻهن (جي سمجهڻ لاءِ مثال بيان ڪري ٿو.
— سيد فرمان عليفَاِذَا لَقِيْتُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا فَضَرْبَ الرِّقَابِ ۭ حَتّىٰٓ اِذَآ اَثْـخَنْتُمُوْهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ ڎ فَاِمَّا مَنًّـۢا بَعْدُ وَاِمَّا فِدَاۗءً حَتّٰى تَضَعَ الْحَرْبُ اَوْزَارَهَا ڃ ذٰ۩لِكَ ړ وَلَوْ يَشَاۗءُ اللّٰهُ لَانْتَـصَرَ مِنْهُمْ وَلٰكِنْ لِّيَبْلُوَا۟ بَعْضَكُمْ بِبَعْـضٍ ۭ وَالَّذِيْنَ قُتِلُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ فَلَنْ يُّضِلَّ اَعْـمَالَهُمْ 4
پوءِ جڏهن اوهين ڪافرن سان مقابلو ڪريو ته (انهن جا) ڪنڌ ڪپيو ايتري تائين جو انهن کي جڏهن زخمن سان چور ڪيو ته انهن کي ٻنڌڻن سان مضبوط ٻڌو. ۽ تنهن کان پوءِ يا ته احسان رکي (ڇڏي ڏيو) يا بدلو وٺي (آزاد) ڪري ڇڏيو. ايتري تائين جو (دشمن) جنگ جا هٿيار ڦٽي ڪن. اها ڳالھ ياد رکو) ۽ جيڪڏهن خدا گهري ها ته (ٻيءَ طرح) بدلو وٺي ها پر ان گهريو ته اوهان جو امتحان هڪ ٻئي سان (ويڙهائي) ڪري. ۽ جيڪي خدا جي راھ ۾ شهيد ڪيا ويا تن جي ڪار گذارين کي خدا هرگز اڪارت نه ڪندو.
— سيد فرمان عليسَيَهْدِيْهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ 5ۚ
کين جلد ئي منزو مقصود تائين پهچائيندو ۽ سندن حالت سنواريندو.
— سيد فرمان عليوَيُدْخِلُهُمُ الْــجَــنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ 6
۽ انهن کي ان بهشت ۾ داخل ڪندو جنهن جي کين (اڳي ئي) واقفيت ڪرايل آهي.
— سيد فرمان علييٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِنْ تَنْصُرُوا اللّٰهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ اَقْدَامَكُمْ 7
اي ايمان وارو! جيڪڏهن اوهين خدا (جي دين) جي مدد ڪندو ته اهو به اوهان جي مدد ڪندو ۽ اوهان کي ثابت قدم رکندو.
— سيد فرمان عليوَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَاَضَلَّ اَعْــمَالَهُمْ 8
۽ جي ڪافر آهن تن جي لاءِ ته لغزش (ڊگمگاهٽ) آهي ۽ خدا سندن اعمال برباد ڪري ڇڏيندو.
— سيد فرمان عليذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَرِهُوْا مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاَحْبَطَ اَعْـمَالَهُمْ 9
اهو هن لاءِ ته جا ڳالھ خدا نازل ڪئي تنهن کي انهن نا پسند ڪيو ته (پوءِ) خدا سندن ڪمن کي برباد ڪري ڇڏيو.
— سيد فرمان علياَفَلَمْ يَسِيْرُوْا فِي الْاَرْضِ فَيَنْظُرُوْا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۭ دَمَّرَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ ۡ وَلِلْكٰفِرِيْنَ اَمْثَالُهَا 10
ڇا هو زمين ۾ نه گهميا آهن جو ڏسن ته ڪئين انهن جي پڇاڙي ٿي جي انهن کان اڳ هئا. خدا مٿن بربادي وڌي. ۽ (هنن) ڪافرن لاءِ به اهڙيون (ئي سزائون) آهن.
— سيد فرمان عليذٰلِكَ بِاَنَّ اللّٰهَ مَوْلَى الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَاَنَّ الْكٰفِرِيْنَ لَا مَوْلٰى لَهُمْ ۧ11
اهو هن ڪري ته خدا ايمان وارن جو مددگار آهي ۽ ڪافرن جو ڪو به مددگار نه آهي.
— سيد فرمان علياِنَّ اللّٰهَ يُدْخِلُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَـمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جَنّٰتٍ تَـجْرِيْ مِنْ تَـحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ۭ وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا يَتَمَتَّعُوْنَ وَيَاْكُلُوْنَ كَـمَا تَاْكُلُ الْاَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ 12
جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا تن کي بيشڪ الله اهڙن باغن ۾ داخل ڪندو جن جي (وڻن) هيٺان واھ وهن ٿا ۽ جن ڪفر ڪيو سي (دنيا ۾ ته) مزا ڪن ٿا ۽ ائين کائن (پيئن) ٿا جيئن جانور کائي (پيئن) ٿا ۽ (نيٺ ته) سندن جاءِ جهنم آهي.
— سيد فرمان عليوَكَاَيِّنْ مِّنْ قَرْيَةٍ هِىَ اَشَدُّ قُوَّةً مِّنْ قَرْيَتِكَ الَّتِيْٓ اَخْرَجَتْكَ ۚ اَهْلَكْنٰهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ 13
۽ جنهن ڳوٺ مان تو کي ماڻهن ڪڍيو تنهن کان وڌيڪ طاقت ۾ ڪيئي اهڙا ڳوٺ هئا جن کي اسان تباھ ۽ برباد ڪري ڇڏيو ته انهن جو ڪو به مددگار نه ٿيو.
— سيد فرمان علياَفَـمَنْ كَانَ عَلٰي بَيِّنَةٍ مِّنْ رَّبِّهٖ كَمَنْ زُيِّنَ لَهٗ سُوْۗءُ عَمَلِهٖ وَاتَّبَعُوْٓا اَهْوَاۗءَهُمْ 14
ته ڇا جو شخص پنهنجي پالڻهار جي طرفان ظاهر دليل تي آهي سو ان جهڙو ٿيندو جنهن کي سندس بڇڙو ڪم چڱو ڪري ڏيکاريو ويو آهي ۽ اهي پنهنجن خواهشن تي هلن ٿا.
— سيد فرمان عليمَثَلُ الْـجَنَّةِ الَّتِيْ وُعِدَ الْمُتَّقُوْنَ ۭ فِيْهَآ اَنْهٰرٌ مِّنْ مَّاۗءٍ غَيْرِ اٰسِنٍ ۚ وَاَنْهٰرٌ مِّنْ لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهٗ ۚ وَاَنْهٰرٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشّٰرِبِيْنَ ڬ وَاَنْهٰرٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى ۭ وَلَهُمْ فِيْهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرٰتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّنْ رَّبِّهِمْ ۭ كَـمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوْا مَاۗءً حَمِيْمًا فَقَطَّعَ اَمْعَاۗءَهُمْ 15
جنهن جنت جو پرهيزگارن سان وعدو ڪيو وڃي ٿو تنهن جي صفت هي آهي ته ان ۾ پاڻي جا واھ آهن جن ۾ ذرو به بوءِ نه آهي ۽ کير جون نهرون آهن جن جو مزو ڪڏهن نه بدليو، ۽ (پاڪ پاڪيزه) شراب جون نهرون آهن جيڪو پيئڻ وارن لاءِ (سراسر) لذت آهي. پڻ صاف شفاف ماکيءَ جون نهرون آهن ۽ اتي انهن لاءِ هر قسم جا ميوه آهن ۽ سندن پروردگار جي طرفان بخشش (معافي) آهي. (ڀلا اهڙا شخص) انهن جي برابر ٿي سگهن ٿا جيڪي دوزخ ۾ رهندا ۽ جن کي ٽهڪندڙ پاڻي پياريو ويندو ته اهو آنڊن کي ٽڪر ٽڪر ڪري ڇڏيندن.
— سيد فرمان عليوَمِنْهُمْ مَّنْ يَّسْتَمِعُ اِلَيْكَ ۚ حَتّىٰٓ اِذَا خَرَجُوْا مِنْ عِنْدِكَ قَالُوْا لِلَّذِيْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ اٰنِفًا ۣ اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلٰي قُلُوْبِهِمْ وَاتَّبَعُوْٓا اَهْوَاۗءَهُمْ 16
۽ (اي رسول) انهن مان ڪي اهڙا به آهن جي تو ڏي ڪن ڏين ٿا، تان جو جڏهن ٻڌي (سڌي) تو وٽان نڪرن ٿا ته جن شخصن کي (قرآن جو) علم ڏنو ويو آهي تن کان پڇن ٿا ته هينئر هن شخص ڇا چيو هو؟ هي اهي ماڻهو آهن جن جي دلين تي خدا (ڪفر جي) مهر هڻي ڇڏي آهي ۽ اهي پنهنجي نفساني خواهشن تي هلي رهيا آهن.
— سيد فرمان عليوَالَّذِيْنَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَّاٰتٰىهُمْ تَقْوٰىهُمْ 17
۽ جي هدايت وارا آهن تن جي هدايت کي خدا (قرآن جي ذريعي) اڃا به وڌائي ٿو ۽ کين پرهيزگار عطا فرمائي ٿو.
— سيد فرمان عليفَهَلْ يَنْظُرُوْنَ اِلَّا السَّاعَةَ اَنْ تَاْتِيَهُمْ بَغْتَةً ۚ فَقَدْ جَاۗءَ اَشْرَاطُهَا ۚ فَاَنّٰى لَهُمْ اِذَا جَاۗءَتْهُمْ ذِكْرٰىهُمْ 18
ته ڇا اهي ماڻهو رڳو قيامت جا ئي منتظر آهن ته مٿن اوچتي اچي، ته سندس نشانيون ته اچي چڪيون آهن. ته پوءِ جڏهن قيامت انهن (جي سرن) تي اچي پوندي پوءِ کين نصيحت وٺڻ ڪٿان سود مند ٿيندي.
— سيد فرمان عليفَاعْلَمْ اَنَّهٗ لَآ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْۢبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِيْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِ ۭ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوٰىكُمْ ۧ19
ته سمجهو ته خدا کان سواءِ ڪو به معبود نه آهي ۽ (اسان کان) پنهنجي ۽ ايمان وارن مردن ۽ ايمان وارين عورتن جي گناهن جي معافي گهرندو رھ! ۽ خدا توهان جي گهمڻ ڦرڻ ۽ رهڻ جي جاءِ کان چڱيءَ طرح واقف آهي.
— سيد فرمان عليوَيَقُوْلُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُوْرَةٌ ۚ فَاِذَآ اُنْزِلَتْ سُوْرَةٌ مُّحْكَـمَةٌ وَّذُكِرَ فِيْهَا الْقِتَالُ ۙ رَاَيْتَ الَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ يَّنْظُرُوْنَ اِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۭ فَاَوْلٰى لَهُمْ ۚ20
۽ مومن چون ٿا ته (جهاد جي لاءِ) ڪا سورت ڇو نه ٿي نازل ٿئي؟ پر جڏهن ڪا صاف کليل معنى سان سورت نازل ٿئي ۽ ان ۾ جهاد جي ڳالھ هجي ته جن ماڻهن جي دلين ۾ (نفاق جو) روڳ آهي تن کي ڏسندين ته تو ڏي اهڙيءَ طرح ڏسن ٿا جيئن ڪنهن تي موت جي بيهوشيءَ (ڇانيل) هجي (جو ان جون اکيون ڦريل هجن) پوءِ انهن لاءِ ويل هجي.
— سيد فرمان علي