044 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 59 آيتون ۽ 3 رڪوع آھن
سنڌي قرآن
مُترجم: سيد فرمان علي
حٰــمۗ ڔ 1
حم
— سيد فرمان عليوَالْكِتٰبِ الْمُبِيْنِ ڒ 2
ظاهر، کليل ڪتاب (قرآن) جو قسم.
— سيد فرمان علياِنَّآ اَنْزَلْنٰهُ فِيْ لَيْلَةٍ مُّبٰرَكَةٍ اِنَّا كُنَّا مُنْذِرِيْنَ 3
اسان هن کي مبارڪ رات (شب قدر) ۾ نازل ڪيو بيشڪ اسين (عذاب کان ڊيڄارڻ وارا هئاسون.
— سيد فرمان عليفِيْهَا يُفْرَقُ كُلُّ اَمْرٍ حَكِيْمٍ 4ۙ
ان رات ۾ سڀئي حڪمت ۽ مصلحت وارا دنياوي (سموري سال جا) ڪم فيصل ڪيا وڃن ٿا.
— سيد فرمان علياَمْرًا مِّنْ عِنْدِنَا ۭ اِنَّا كُنَّا مُرْسِلِيْنَ 5ۚ
يعني اسان وٽان حڪم ٿي ڪري . (بيشڪ) اسان ئي (پيغمبرن کي) موڪلڻ وارو آهيون.
— سيد فرمان عليرَحْـمَةً مِّنْ رَّبِّكَ ۭ اِنَّهٗ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ 6ۙ
اها اوهان جي پالڻهار جي مهرباني آهي بيشڪ اهو ئي ٻڌندڙ (سڀ ڪجھ) ڄاڻندڙ آهي.
— سيد فرمان عليرَبِّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۘ اِنْ كُنْتُمْ مُّوْقِنِيْنَ 7
جو آسمانن ۽ زمين ۽ جو ڪجھ ٻنهي جي وچ ۾ آهي تنهن جو مالڪ آهي. جيڪڏهن اوهين يقين ڪندڙ آهيو (ته ڪريو).
— سيد فرمان عليلَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ يُـحْيٖ وَيُمِيْتُ ۭ رَبُّكُمْ وَرَبُّ اٰبَاۗىِٕكُمُ الْاَوَّلِيْنَ 8
ان کان سواءِ ڪو (به) عبادت جي لائق نه آهي اهو ئي جياري ۽ ماري ٿو. اوهان جو مالڪ ۽ اوهان جي اڳين ابن ڏاڏن جو به مالڪ آهي.
— سيد فرمان عليبَلْ هُمْ فِيْ شَكٍّ يَّلْعَبُوْنَ 9
پر اهي ماڻهو ته شڪ ۾ پيل رانديون ڪري رهيا آهن.
— سيد فرمان عليفَارْتَـقِبْ يَوْمَ تَاْتِي السَّمَاۗءُ بِدُخَانٍ مُّبِيْنٍ ۙ10
ته تون ان ڏينهن جو انتظار ڪر جنهن ڏينهن آسمان مان ظاهر بظاهر دونهون نڪرندو.
— سيد فرمان علييَّغْشَى النَّاسَ ۭ ھٰذَا عَذَابٌ اَلِيْمٌ 11
(۽) ماڻهن کي ڍڪي ڇڏيندو. اهو دردناڪ عذاب آهي.
— سيد فرمان عليرَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ اِنَّا مُؤْمِنُوْنَ 12
(جو ڪافر به گهٻرائجي چوندا ته) اي اسان جا پالڻهار! اسان کان عذاب کي ٽار! اسين ته هينئر ئي ايمان آڻيون ٿا.
— سيد فرمان علياَنّٰى لَهُمُ الذِّكْرٰى وَقَدْ جَاۗءَهُمْ رَسُوْلٌ مُّبِيْنٌ ۙ13
(تنهن وقت ڀلا کين ڇا نصيحت ٿيندي؟ جڏهن وٽن پيغمبر اچي چڪا جيڪي کولي پيغام ٻڌائيندا هئا.
— سيد فرمان عليثُـمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوْا مُعَلَّمٌ مَّجْنُوْنٌ ۘ14
تنهن هوندي به انهن منهن موڙ ڪئي ۽ چوندا هئا ته هي (سيکاريل) پڙهايل چريو آهي.
— سيد فرمان علياِنَّا كَاشِفُوا الْعَذَابِ قَلِيْلًا اِنَّكُمْ عَاۗىِٕدُوْنَ ۘ15
(چڱو خير) اسين ٿورڙي عرصي لاءِ عذاب کي ٽاريون ٿا پر (اسين ڄاڻون ٿا ته) اوهين وري به ضرور ڪفر ڪندو.
— سيد فرمان علييَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرٰى ۚ اِنَّا مُنْتَقِمُوْنَ 16
اسين ضرور (انهن کان) پورو (پورو) بدلو ته رڳو ان ڏينهن وٺنداسون جنهن ڏينهن وڏي ۾ وڏي پڪڙ ڪنداسون.
— سيد فرمان عليوَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاۗءَهُمْ رَسُوْلٌ كَرِيْـمٌ ۙ17
۽ انهن کان اڳ اسان فرعوني قوم کي ضرور آزمايو جو وٽن هڪ عالي قدر پيغمبر موسى آيو.
— سيد فرمان علياَنْ اَدُّوْٓا اِلَيَّ عِبَادَ اللّٰهِ ۭ اِنِّىْ لَكُمْ رَسُوْلٌ اَمِيْنٌ ۙ18
(جنهن چيو ته) خدا جي بندن (بني اسرائيلن) کي منهنجي حوالي ڪريو.آءُ (خدا جي طرفان) اوهان وٽ هڪ امانت دار پيغمبر آهيان.
— سيد فرمان عليوَّاَنْ لَّا تَعْلُوْا عَلَي اللّٰهِ ۭ اِنِّىْٓ اٰتِيْكُمْ بِسُلْطٰنٍ مُّبِيْنٍ ۚ19
۽ خدا سان سرڪشي نه ڪريو. بيشڪ آءُ اوهان جي اڳيان (پنهنجي پيغمبر هجڻ جي) ظاهر دليل کڻي آيو آهيان.
— سيد فرمان عليوَاِنِّىْ عُذْتُ بِرَبِّيْ وَرَبِّكُمْ اَنْ تَـرْجُـمُوْنِ ۡ20
پڻ هن ڳالھ کان ته: اوهين مون کي سنگسار ڪندو! پنهنجي ۽ اوهان جي پالڻهار (خدا) جي پناھ گهران ٿو.
— سيد فرمان علي