1

الۡفَاتِحَۃِ

1 رڪوع 7 آيتون
2

الۡبَقَرَۃِ

40 رڪوع 286 آيتون
3

اٰلِ عِمۡرٰنَ

20 رڪوع 200 آيتون
4

النِّسَآءِ

24 رڪوع 176 آيتون
5

المَآئِدَۃِ

16 رڪوع 120 آيتون
6

الۡاَنۡعَامِ

20 رڪوع 165 آيتون
7

الۡاَعۡرَافِ

24 رڪوع 206 آيتون
8

الۡاَنۡفَالِ

10 رڪوع 75 آيتون
9

التَّوۡبَۃِ

16 رڪوع 129 آيتون
10

یُوۡنُسَ

11 رڪوع 109 آيتون
11

ہُوۡدٍ

10 رڪوع 123 آيتون
12

یُوسُفَ

12 رڪوع 111 آيتون
13

الرَّعۡدِ

6 رڪوع 43 آيتون
14

اِبۡرٰہِیۡمَ

7 رڪوع 52 آيتون
15

الۡحِجۡرِ

6 رڪوع 99 آيتون
16

النَّحۡلِ

16 رڪوع 128 آيتون
17

بَنِیۡۤ اسۡرَآءِیۡلَ

12 رڪوع 111 آيتون
18

الۡکَہۡفِ

12 رڪوع 110 آيتون
19

مَرۡیَمَ

6 رڪوع 98 آيتون
20

طٰہٰ

8 رڪوع 135 آيتون
21

الۡانۡۢبِیَآءِ

7 رڪوع 112 آيتون
22

الۡحَجِّ

10 رڪوع 78 آيتون
23

الۡمُؤۡمِنُوۡنَ

6 رڪوع 118 آيتون
24

النُّوۡرِ

9 رڪوع 64 آيتون
25

الۡفُرۡقَانِ

6 رڪوع 77 آيتون
26

الشُّعَرَآءِ

11 رڪوع 227 آيتون
27

النَّمۡلِ

7 رڪوع 93 آيتون
28

الۡقَصَصِ

9 رڪوع 88 آيتون
29

الۡعَنۡکَبُوۡتِ

7 رڪوع 69 آيتون
30

الرُّوۡمِ

6 رڪوع 60 آيتون
31

لُقۡمٰنَ

4 رڪوع 34 آيتون
32

السَّجۡدَۃِ

3 رڪوع 30 آيتون
33

الۡاَحۡزَابِ

9 رڪوع 73 آيتون
34

سَـبَاٍ

6 رڪوع 54 آيتون
35

فَـاطِرٍ

5 رڪوع 45 آيتون
36

یٰسٓ

5 رڪوع 83 آيتون
37

الصّٰٓفّٰت

5 رڪوع 182 آيتون
38

صٓ

5 رڪوع 88 آيتون
39

الزُّمَرِ

8 رڪوع 75 آيتون
40

الۡمُؤۡمِنِ

9 رڪوع 85 آيتون
41

حٰمٓ السَّجۡدَۃِ

6 رڪوع 54 آيتون
42

الشُّوۡرٰی

5 رڪوع 53 آيتون
43

الزُّخۡرُفِ

7 رڪوع 89 آيتون
44

الدُّخَانِ

3 رڪوع 59 آيتون
45

الۡجَاثِیَۃِ

4 رڪوع 37 آيتون
46

الۡاَحۡقَافِ

4 رڪوع 35 آيتون
47

مُحَمَّدٍ

4 رڪوع 38 آيتون
48

الۡفَتۡحِ

4 رڪوع 29 آيتون
49

الۡحُجُرٰتِ

2 رڪوع 18 آيتون
50

قٓ

3 رڪوع 45 آيتون
51

الذّٰرِیٰتِ

3 رڪوع 60 آيتون
52

الطُّوۡرِ

2 رڪوع 49 آيتون
53

النَّجۡمِ

3 رڪوع 62 آيتون
54

الۡقَمَرِ

3 رڪوع 55 آيتون
55

الرَّحۡمٰنِ

3 رڪوع 78 آيتون
56

الۡوَاقِعَۃِ

3 رڪوع 96 آيتون
57

الۡحَدِیۡدِ

4 رڪوع 29 آيتون
58

الۡمُجَادَلَۃِ

3 رڪوع 22 آيتون
59

الۡحَشۡرِ

3 رڪوع 24 آيتون
60

الۡمُمۡتَحِنَۃِ

2 رڪوع 13 آيتون
61

الصَّفِّ

2 رڪوع 14 آيتون
62

الۡجُمُعَۃِ

2 رڪوع 11 آيتون
63

الۡمُنٰفِقُوۡنَ

2 رڪوع 11 آيتون
64

التَّغَابُنِ

2 رڪوع 18 آيتون
65

الطَّلَاقِ

2 رڪوع 12 آيتون
66

التَّحۡرِیۡمِ

2 رڪوع 12 آيتون
67

الۡمُلۡکِ

2 رڪوع 30 آيتون
68

الۡقَلَمِ

2 رڪوع 52 آيتون
69

الۡحَآقَّــۃِ

2 رڪوع 52 آيتون
70

الۡمَعَارِجِ

2 رڪوع 44 آيتون
71

نُوۡحٍ

2 رڪوع 28 آيتون
72

الۡجِنِّ

2 رڪوع 28 آيتون
73

الۡمُزَّمِّلِ

2 رڪوع 20 آيتون
74

الۡمُدَّثِّرِ

2 رڪوع 56 آيتون
75

الۡقِیٰمَۃِ

2 رڪوع 40 آيتون
76

الدَّھۡرِ

2 رڪوع 31 آيتون
77

الۡمُرۡسَلٰتِ

2 رڪوع 50 آيتون
78

النَّبَاِ

2 رڪوع 40 آيتون
79

النّٰزِعٰتِ

2 رڪوع 46 آيتون
80

عَبَـسَ

1 رڪوع 42 آيتون
81

التَّکۡوِیۡرِ

1 رڪوع 29 آيتون
82

الۡاِنۡفِطَارِ

1 رڪوع 19 آيتون
83

المُطَفِّفِیۡنَ

1 رڪوع 36 آيتون
84

الاِنۡشقَاقِ

1 رڪوع 25 آيتون
85

الۡبُرُوۡجِ

1 رڪوع 22 آيتون
86

الطَّارِقِ

1 رڪوع 17 آيتون
87

الۡاَعۡلٰی

1 رڪوع 19 آيتون
88

الۡغَاشِیَۃِ

1 رڪوع 26 آيتون
89

الۡفَجۡرِ

1 رڪوع 30 آيتون
90

الۡبَلَدِ

1 رڪوع 20 آيتون
91

الشَّمۡسِ

1 رڪوع 15 آيتون
92

الَّیۡلِ

1 رڪوع 21 آيتون
93

الضُّحٰی

1 رڪوع 11 آيتون
94

اَلَمۡ نَشۡرَحَ

1 رڪوع 8 آيتون
95

التِّــیۡنِ

1 رڪوع 8 آيتون
96

الۡعَـلَقِ

1 رڪوع 19 آيتون
97

الۡقَدۡرِ

1 رڪوع 5 آيتون
98

الۡبَـیِّنَـۃِ

1 رڪوع 8 آيتون
99

الزِّلۡزَالِ

1 رڪوع 8 آيتون
100

الۡعٰدِیٰتِ

1 رڪوع 11 آيتون
101

الۡقَارِعَۃِ

1 رڪوع 11 آيتون
102

التَّکَاثُرِ

1 رڪوع 8 آيتون
103

الۡعَصۡرِ

1 رڪوع 3 آيتون
104

الۡہُمَزَۃِ

1 رڪوع 9 آيتون
105

الۡفِیۡـلِ

1 رڪوع 5 آيتون
106

قُرَیۡشٍ

1 رڪوع 4 آيتون
107

الۡمَاعُوۡنِ

1 رڪوع 7 آيتون
108

الۡکَوۡثَرِ

1 رڪوع 3 آيتون
109

الۡکٰفِرُوۡنَ

1 رڪوع 6 آيتون
110

النَّصۡرِ

1 رڪوع 3 آيتون
111

اللَّھَبِ

1 رڪوع 5 آيتون
112

الۡاِخۡلَاصِ

1 رڪوع 4 آيتون
113

الۡفَلَقِ

1 رڪوع 5 آيتون
114

النَّاسِ

1 رڪوع 6 آيتون

039 surah

ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 75 آيتون ۽ 8 رڪوع آھن

نُورُالقُرآن
مُترجم: مولوي حاجي احمد ملاح

واپس وڃو

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

39:1

تَنْزِيْلُ الْكِتٰبِ مِنَ اللّٰهِ الْعَزِيْزِ الْحَكِيْمِ 1‏۝

آهي اُن الله کان، نازِل هِي ڪِتاب، جو بِلڪُل هَر ڪِنهن باب، سَٻر ۽ سٻوجھ گھڻو.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:2

اِنَّآ اَنْزَلْنَآ اِلَيْكَ الْكِتٰبَ بِالْـحَقِّ فَاعْبُدِ اللّٰهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّيْنَ 2‏۝ۭ

توڏي اَسان اُتاريو، ڪامِل! حَق قُرآن، پوءِ پُوڄ پَروَر پاڪ کي، ڏِيندڙ اُنهِئَ کي ڏان،

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:3

اَلَا لِلّٰهِ الدِّيْنُ الْـخَالِصُ ۭ وَالَّذِيْنَ اتَّـخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖٓ اَوْلِيَاۗءَ ۘ مَا نَعْبُدُهُمْ اِلَّا لِيُقَرِّبُوْنَآ اِلَى اللّٰهِ زُلْفٰى ۭ اِنَّ اللّٰهَ يَـحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِيْ مَا هُمْ فِيْهِ يَـخْتَلِفُوْنَ ڛ اِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِيْ مَنْ هُوَ كٰذِبٌ كَفَّارٌ 3‏۝

ڏانَ رُڳو حَق رَبَّ جو، جِنهن ۾، ڪوڏيِ ٻي جِي ڪانه، ۽ جَن اَجَھا، اَوليا اُن ري، جوڙيا مَنجھ جھان، آکيون ته اَسِين نه پُوڄِيون، اُهي آستان، مگر ته اَسان کي مانَ!، اوڏو ڪَن اَللهُ ڏي. اُنهن وِچ اَلله پاڻهِين ڪَندو فيصلو، جِنهن وَسيلي تان پِيا وڙهن، هِڪ ٻِئي سان هَمراه، رَبُّ نه سُهائي راھ، ڪُوڙي ڪِنهن ڪُفار کي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:4

لَوْ اَرَادَ اللّٰهُ اَنْ يَّتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفٰى مِـمَّا يَـخْلُقُ مَا يَشَاۗءُ ۙ سُـبْحٰنَهٗ ۭ هُوَ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ 4‏۝

پُٽ بَنائڻ پَنهنجو، جي گُھريو هُوند غفّار، ته تنهن مان ڌُڻي ڌوج کي، جيڪِي جوڙي ٿو جَبَّار، اولاد جي عيب کان، پاڪ پالڻهار، اُهو واحِدُ الْقَهَّارُ، اَلله جَلَّ جَلالہٗ

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:5

خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ بِالْـحَـقِّ ۚ يُكَوِّرُ الَّيْلَ عَلَي النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَي الَّيْلِ وَسَـخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۭ كُلٌّ يَّـجْرِيْ لِاَجَلٍ مُّسَمًّى ۭ اَلَا هُوَ الْعَزِيْزُ الْغَفَّارُ 5‏۝

اَللهُ اُڀ ڀُون جوڙيا، قائـِم بَرقرار، رات ۽ ڏِينهن ۾، رات ۾ ڏِينهن ڳنڊي ڏاتار، سائـِين سِج چَنڊ کي تابعِ ڪيو تڪرار، ڪِنهن مُقرّر مُدّت سِين چَلن سي چوڌار، ڏاڍو سو ڏاتار، سو مَرهڻ وارو مِهرسان.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:6

خَلَقَكُمْ مِّنْ نَّفْسٍ وَّاحِدَةٍ ثُـمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَاَنْزَلَ لَكُمْ مِّنَ الْاَنْعَامِ ثَـمٰنِيَةَ اَزْوَاجٍ ۭ يَـخْلُقُكُمْ فِيْ بُطُوْنِ اُمَّهٰتِكُمْ خَلْقًا مِّنْۢ بَعْدِ خَلْقٍ فِيْ ظُلُمٰتٍ ثَلٰثٍ ۭ ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۭ لَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ فَاَنّٰى تُصْرَفُوْنَ 6‏۝

هِڪ جِئَ مان، آن کي جوڙڻئـِين، سندسِ نال، ۽ اَٺ جوڙا وَرِي اوهان لئي، مالِڪ لاٿو مال، مَنجھ اورن اَنهنجي مائرِين، قدرت ساڻ ڪَمال، جوڙڻ، جوڙڻ پُٺيان، ٿو جوڙي جَلَّ جَلال، اَندر ٽِن اُونداهيين، جِنهنجي ڳُجِھي ناھي ڳالھ، اُهو اَلله، ڌَڻِي اَوهان جو، مُلڪ مِڙِئي جِنهن نال، تِنهن سوا سائـِينءَ ناھِ ڪو، سُڻندڙ سَڏ سُوال، ڪيڏانهن پوءِ ڪُلال! ڦيريا وَڃو فِريب سان

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:7

اِنْ تَكْفُرُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ ۣ وَلَا يَرْضٰى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۚ وَاِنْ تَشْكُرُوْا يَرْضَهُ لَكُمْ ۭ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِّزْرَ اُخْرٰى ۭ ثُـمَّ اِلٰى رَبِّكُمْ مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِـمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۭ اِنَّهٗ عَلِـيْمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوْرِ 7‏۝

ڳُڻ نه ڳائيندا جڪڏهن، ته آهي اِها ڳالھ، پوءِ اَلله پاڪ، اَوهان کان، بي پرواھ آهي بَحال، ۽ بي شُڪرِي سَندسِ بَندن لئي چڱِئ نه سَمجھي چال، ۽ جي ڀائـِينداڀال، ته ڀَلو اوهان لئي ڀاڻءِ سو. ۽ کَڻندڙ کڻندو ڪو نه ڪو، ٻئي جو ٻوجهو بار، پوءِ موٽَڻ اَوهان مِڙن جو، پنهنجي پَروَر پار، پوءِ کولي ڏِيندا خبرون، ڪريو جي ڪم ڪار، هرگز سو هوشيار، اَندر جي اَسرار کان.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:8

وَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهٗ مُنِيْبًا اِلَيْهِ ثُـمَّ اِذَا خَوَّلَهٗ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُوْٓا اِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلّٰهِ اَنْدَادًا لِّيُضِلَّ عَنْ سَبِيْلِهٖ ۭ قُلْ تَـمَــتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيْلًا ڰ اِنَّكَ مِنْ اَصْحٰبِ النَّارِ 8‏۝

۽ مَس اَڃا ماڻهؤَ کي، جڏهين رَسيو ضَرر ضَرُور، ته دانهِين سَندسِ ڌَڻِئ کي، موٽندڙ ڏانهسِ مُور، وَرِي نوازيو نِعمت سان، جڏهن پاڻا پاڪ حُضور، ته جنهن کي ڪارُون اڳ ڪَئـِين وِساريو وَهلور ۽ هَئـِي وارِيندڙ حَق جِي، مُقرّر ڪَيا مَنظور، تان سَندسِ سَنئـِينءَ واٽ کان، ڦيري ساڻ فُتور، چَئو، ڪي ڏِينهن پَنهنجي ڪُفر جو، مَزو وَٽِ مَغرور! تون بيشڪ بي شُعور، آهِين ڀاتِيَن مَنجھان باھِ جي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:9

اَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ اٰنَاۗءَ الَّيْلِ سَاجِدًا وَّقَاۗىِٕمًا يَّحْذَرُ الْاٰخِرَةَ وَيَرْجُوْا رَحْـمَةَ رَبِّهٖ ۭ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِيْنَ يَعْلَمُوْنَ وَالَّذِيْنَ لَا يَعْلَمُوْنَ ۭ اِنَّـمَا يَتَذَكَّرُ اُولُوا الْاَلْبَابِ 9‏۝ۧ

ڀلا ، سو بَدڪار، اُن جھڙو وَرِي آھِ ڇا؟ جو گھاري گَھڙيون رات جون ، تَهِدل تابِعدار، ۽ نَمندڙنيڪ نماز ۾، پيرن ڀر پينار، ڏکن ڀَر ٻئي ڏيہ جي، وِجھلي ويرو تار، ۽ رکي آس اَپار، رَبَّ ۽ سَندسِ جي رَحم ۾. چَئو، مَٽ نه ٿِيَن مُورهِين، جي سائـِين سُڃاڻن، پڻ سَنديون قادِر قُدرتون، ڄَٽ نَه جي ڄاڻن، سوا سُڄاڻن، ٻِئا نَمن نَه نَصِحيت کي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:10

قُلْ يٰعِبَادِ الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اتَّقُوْا رَبَّكُمْ ۭ لِلَّذِيْنَ اَحْسَنُوْا فِيْ هٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَـنَةٌ ۭ وَاَرْضُ اللّٰهِ وَاسِعَةٌ ۭ اِنَّـمَا يُوَفَّى الصّٰبِرُوْنَ اَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ ؀10

ٻول ته، ٻانهان مُنهنجا، جي آهِن وِسهيا وِير، ته رکو پَنهنجي ربَّ جو، سونڪومَنجھ سَرِير، جَنِين هِن جَھان ۾، عمل ڪيا اَڪسِير، چَڱِي تَن چڱن لئي ۽ جَنت جا جائگِير، آهي مُلڪ اَلله جو، ڪُشادو ڪَثِير، صَبر جَن جو سِير، ڏِبا اَکٽ اَجر اُنهن کي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:11

قُلْ اِنِّىْٓ اُمِرْتُ اَنْ اَعْبُدَ اللّٰهَ مُـخْلِصًا لَّهُ الدِّيْنَ ۝ۙ11

چئو، مِليو مُون کي مُورهِين، فائـِق جو فَرمان، ته پُوڄان هِڪڙو پاڪ ڌَڻِي، ڏيِندڙ اُنهِئَ ڏان،

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:12

وَاُمِرْتُ لِاَنْ اَكُوْنَ اَوَّلَ الْمُسْلِمِيْنَ ؀12

پڻ حُڪم مِلينمِ هَر آن، ته مُنڍ مَڃِيندڙن مان هُجان.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:13

قُلْ اِنِّىْٓ اَخَافُ اِنْ عَصَيْتُ رَبِّيْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيْمٍ ؀13

چئو، آئون ٿو ڊِڄان عذاب کان، وَڏِي اُهکِي وار، جي پَنهنجي پَروَر پاڪ جا، حُڪم ڀَڳمِ هيڪار،

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:14

قُلِ اللّٰهَ اَعْبُدُ مُـخْلِصًا لَّهٗ دِيْنِيْ ؀ۙ14

چَئو، ڏيئـِي ٻَن ٻِين کي، ٿو پُوڄان پالڻهار، ڏِيندڙ ڏان پَنهنجا، اُن کي نِج نِبار،

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:15

فَاعْبُدُوْا مَا شِئْتُمْ مِّنْ دُوْنِهٖ ۭ قُلْ اِنَّ الْـخٰسِرِيْنَ الَّذِيْنَ خَسِرُوْٓا اَنْفُسَهُمْ وَاَهْلِيْهِمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ ۭ اَلَا ذٰلِكَ هُوَ الْـخُسْرَانُ الْمُبِيْنُ ؀15

پوءِ وَڻي سي پُوڄيو، دَرگاھون تِنهن ڌار، چَئو، ڏاڍي ڏِينهن قِيام جي، کُٽا سي خُوار، جَن جو کي وِڌا جِئ پَنهنجا، پڻ پَنهنجا ٻَچا ٻار، هوش رَکِج هوشيار! ظاهِر آهي زِيان اِي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:16

لَهُمْ مِّنْ فَوْقِهِمْ ظُلَــلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِنْ تَـحْتِهِمْ ظُلَــلٌ ۭ ذٰلِكَ يُـخَــوِّفُ اللّٰهُ بِهٖ عِبَادَهٗ ۭ يٰعِبَادِ فَاتَّقُوْنِ ؀16

اُنهن لئي ڄِڀيون اُنهن مَٿان، هيٺان بِه ڄِڀيون باھ، ڀَئو پَنهنجي بَندن کي، ٿو اُن جو ڏِئـِي اَلله، پوءِ ڊِڄو هميشاھ، مُنهنجا ٻانهان! مون ڪنان.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:17

وَالَّذِيْنَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوْتَ اَنْ يَّعْبُدُوْهَا وَاَنَابُوْٓا اِلَى اللّٰهِ لَهُمُ الْبُشْرٰى ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ ؀ۙ17

۽ جَن گوشو ڪيو، گُمراھ کان، ته ڏِيـنِ اُنهِي کي ڏان، ۽ موٽيا ڏُونهن مَنان، تَن لئي مُبارڪون مَهند جون.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:18

الَّذِيْنَ يَسْتَمِعُوْنَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُوْنَ اَحْسَنَهٗ ۭ اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ هَدٰىهُمُ اللّٰهُ وَاُولٰۗىِٕكَ هُمْ اُولُوا الْاَلْبَابِ ؀18

پوءِ سَندمِ سَچن ٻانهن کي، کِيرون ڏي تون خان!، جي هَرڪِنهن ڌَرم، دِين جا، سُڻنِ باب بيان، پوءِ سَڀنيان سُهڻِئَ ڳالھ تي، هَلنِ هَر زمان، ۽ سُهاينِ سُبحان، ۽ اُهي اَڪابِر عقل ۾.

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:19

اَفَـمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ ۭ اَفَاَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِي النَّارِ ؀ۚ19

ڇا، اڳيون حُڪم عَذاب جو، پوءِ ثابِت ٿِيو جنهن سِر، تون ڪَڍندِين پوءِ ڪِنهن پر؟ هُو جو داخل دوزخ وِچ ۾؟

— مولوي حاجي احمد ملاح

39:20

لٰكِنِ الَّذِيْنَ اتَّــقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِيَّةٌ ۙ تَـجْرِيْ مِنْ تَـحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ڛ وَعْدَ اللّٰهِ ۭ لَا يُـخْلِفُ اللّٰهُ الْمِيْعَادَ ؀20

پَر ڪَنبن ڀَرِ قَهَار، جي پَنهنجي پاڪ ڌَڻِئَ کان، ماڙِيون اَڏِيل ماڙِين مَٿان، آهِن اُنهن هارِ، هَلن هيٺان جَن جي، واهيون ويرو تار، اِي قادِر جا قَرار، واحِد نه ڦيري واعدا.

— مولوي حاجي احمد ملاح