1

الۡفَاتِحَۃِ

1 رڪوع 7 آيتون
2

الۡبَقَرَۃِ

40 رڪوع 286 آيتون
3

اٰلِ عِمۡرٰنَ

20 رڪوع 200 آيتون
4

النِّسَآءِ

24 رڪوع 176 آيتون
5

المَآئِدَۃِ

16 رڪوع 120 آيتون
6

الۡاَنۡعَامِ

20 رڪوع 165 آيتون
7

الۡاَعۡرَافِ

24 رڪوع 206 آيتون
8

الۡاَنۡفَالِ

10 رڪوع 75 آيتون
9

التَّوۡبَۃِ

16 رڪوع 129 آيتون
10

یُوۡنُسَ

11 رڪوع 109 آيتون
11

ہُوۡدٍ

10 رڪوع 123 آيتون
12

یُوسُفَ

12 رڪوع 111 آيتون
13

الرَّعۡدِ

6 رڪوع 43 آيتون
14

اِبۡرٰہِیۡمَ

7 رڪوع 52 آيتون
15

الۡحِجۡرِ

6 رڪوع 99 آيتون
16

النَّحۡلِ

16 رڪوع 128 آيتون
17

بَنِیۡۤ اسۡرَآءِیۡلَ

12 رڪوع 111 آيتون
18

الۡکَہۡفِ

12 رڪوع 110 آيتون
19

مَرۡیَمَ

6 رڪوع 98 آيتون
20

طٰہٰ

8 رڪوع 135 آيتون
21

الۡانۡۢبِیَآءِ

7 رڪوع 112 آيتون
22

الۡحَجِّ

10 رڪوع 78 آيتون
23

الۡمُؤۡمِنُوۡنَ

6 رڪوع 118 آيتون
24

النُّوۡرِ

9 رڪوع 64 آيتون
25

الۡفُرۡقَانِ

6 رڪوع 77 آيتون
26

الشُّعَرَآءِ

11 رڪوع 227 آيتون
27

النَّمۡلِ

7 رڪوع 93 آيتون
28

الۡقَصَصِ

9 رڪوع 88 آيتون
29

الۡعَنۡکَبُوۡتِ

7 رڪوع 69 آيتون
30

الرُّوۡمِ

6 رڪوع 60 آيتون
31

لُقۡمٰنَ

4 رڪوع 34 آيتون
32

السَّجۡدَۃِ

3 رڪوع 30 آيتون
33

الۡاَحۡزَابِ

9 رڪوع 73 آيتون
34

سَـبَاٍ

6 رڪوع 54 آيتون
35

فَـاطِرٍ

5 رڪوع 45 آيتون
36

یٰسٓ

5 رڪوع 83 آيتون
37

الصّٰٓفّٰت

5 رڪوع 182 آيتون
38

صٓ

5 رڪوع 88 آيتون
39

الزُّمَرِ

8 رڪوع 75 آيتون
40

الۡمُؤۡمِنِ

9 رڪوع 85 آيتون
41

حٰمٓ السَّجۡدَۃِ

6 رڪوع 54 آيتون
42

الشُّوۡرٰی

5 رڪوع 53 آيتون
43

الزُّخۡرُفِ

7 رڪوع 89 آيتون
44

الدُّخَانِ

3 رڪوع 59 آيتون
45

الۡجَاثِیَۃِ

4 رڪوع 37 آيتون
46

الۡاَحۡقَافِ

4 رڪوع 35 آيتون
47

مُحَمَّدٍ

4 رڪوع 38 آيتون
48

الۡفَتۡحِ

4 رڪوع 29 آيتون
49

الۡحُجُرٰتِ

2 رڪوع 18 آيتون
50

قٓ

3 رڪوع 45 آيتون
51

الذّٰرِیٰتِ

3 رڪوع 60 آيتون
52

الطُّوۡرِ

2 رڪوع 49 آيتون
53

النَّجۡمِ

3 رڪوع 62 آيتون
54

الۡقَمَرِ

3 رڪوع 55 آيتون
55

الرَّحۡمٰنِ

3 رڪوع 78 آيتون
56

الۡوَاقِعَۃِ

3 رڪوع 96 آيتون
57

الۡحَدِیۡدِ

4 رڪوع 29 آيتون
58

الۡمُجَادَلَۃِ

3 رڪوع 22 آيتون
59

الۡحَشۡرِ

3 رڪوع 24 آيتون
60

الۡمُمۡتَحِنَۃِ

2 رڪوع 13 آيتون
61

الصَّفِّ

2 رڪوع 14 آيتون
62

الۡجُمُعَۃِ

2 رڪوع 11 آيتون
63

الۡمُنٰفِقُوۡنَ

2 رڪوع 11 آيتون
64

التَّغَابُنِ

2 رڪوع 18 آيتون
65

الطَّلَاقِ

2 رڪوع 12 آيتون
66

التَّحۡرِیۡمِ

2 رڪوع 12 آيتون
67

الۡمُلۡکِ

2 رڪوع 30 آيتون
68

الۡقَلَمِ

2 رڪوع 52 آيتون
69

الۡحَآقَّــۃِ

2 رڪوع 52 آيتون
70

الۡمَعَارِجِ

2 رڪوع 44 آيتون
71

نُوۡحٍ

2 رڪوع 28 آيتون
72

الۡجِنِّ

2 رڪوع 28 آيتون
73

الۡمُزَّمِّلِ

2 رڪوع 20 آيتون
74

الۡمُدَّثِّرِ

2 رڪوع 56 آيتون
75

الۡقِیٰمَۃِ

2 رڪوع 40 آيتون
76

الدَّھۡرِ

2 رڪوع 31 آيتون
77

الۡمُرۡسَلٰتِ

2 رڪوع 50 آيتون
78

النَّبَاِ

2 رڪوع 40 آيتون
79

النّٰزِعٰتِ

2 رڪوع 46 آيتون
80

عَبَـسَ

1 رڪوع 42 آيتون
81

التَّکۡوِیۡرِ

1 رڪوع 29 آيتون
82

الۡاِنۡفِطَارِ

1 رڪوع 19 آيتون
83

المُطَفِّفِیۡنَ

1 رڪوع 36 آيتون
84

الاِنۡشقَاقِ

1 رڪوع 25 آيتون
85

الۡبُرُوۡجِ

1 رڪوع 22 آيتون
86

الطَّارِقِ

1 رڪوع 17 آيتون
87

الۡاَعۡلٰی

1 رڪوع 19 آيتون
88

الۡغَاشِیَۃِ

1 رڪوع 26 آيتون
89

الۡفَجۡرِ

1 رڪوع 30 آيتون
90

الۡبَلَدِ

1 رڪوع 20 آيتون
91

الشَّمۡسِ

1 رڪوع 15 آيتون
92

الَّیۡلِ

1 رڪوع 21 آيتون
93

الضُّحٰی

1 رڪوع 11 آيتون
94

اَلَمۡ نَشۡرَحَ

1 رڪوع 8 آيتون
95

التِّــیۡنِ

1 رڪوع 8 آيتون
96

الۡعَـلَقِ

1 رڪوع 19 آيتون
97

الۡقَدۡرِ

1 رڪوع 5 آيتون
98

الۡبَـیِّنَـۃِ

1 رڪوع 8 آيتون
99

الزِّلۡزَالِ

1 رڪوع 8 آيتون
100

الۡعٰدِیٰتِ

1 رڪوع 11 آيتون
101

الۡقَارِعَۃِ

1 رڪوع 11 آيتون
102

التَّکَاثُرِ

1 رڪوع 8 آيتون
103

الۡعَصۡرِ

1 رڪوع 3 آيتون
104

الۡہُمَزَۃِ

1 رڪوع 9 آيتون
105

الۡفِیۡـلِ

1 رڪوع 5 آيتون
106

قُرَیۡشٍ

1 رڪوع 4 آيتون
107

الۡمَاعُوۡنِ

1 رڪوع 7 آيتون
108

الۡکَوۡثَرِ

1 رڪوع 3 آيتون
109

الۡکٰفِرُوۡنَ

1 رڪوع 6 آيتون
110

النَّصۡرِ

1 رڪوع 3 آيتون
111

اللَّھَبِ

1 رڪوع 5 آيتون
112

الۡاِخۡلَاصِ

1 رڪوع 4 آيتون
113

الۡفَلَقِ

1 رڪوع 5 آيتون
114

النَّاسِ

1 رڪوع 6 آيتون

003 surah

ھي سورة مَدَنِیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 200 آيتون ۽ 20 رڪوع آھن

نُورُالقُرآن
مُترجم: مولوي حاجي احمد ملاح

واپس وڃو

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

3:1

الۗـۗمَّ 1‏۝ۙ

ا لٓمّٓ کي،

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:2

اللّٰهُ لَآ اِلٰهَ اِلَّا ھُوَ ۙ الْـحَيُّ الْقَيُّوْمُ 2‏۝ۭ

ڄاڻي ڄاڻڻهار، ڌڻِي، جنهن ڌاران، نه ٻِي، درگاه ۽ درٻار، سو سدائين جيرو ۽ قائم برقرار،

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:3

نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتٰبَ بِالْـحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَاَنْزَلَ التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْـجِيْلَ 3‏۝ۙ

تو تي، جنهن ڪتاب ڪيو، نازل نُور نبار، اِنهيان اڳين جو پارکو، ڪڍندڙ غير غُبار، ۽ توريت ۽ انجيل کي، اُتاريو اڳوار، هادِي ماڻهن هارِ، پڻ صفائـِي سچ ڪوڙ جِي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:4

مِنْ قَبْلُ ھُدًى لِّلنَّاسِ وَاَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ڛ اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا بِاٰيٰتِ اللّٰهِ لَھُمْ عَذَابٌ شَدِيْدٌ ۭ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌ ذُو انْتِقَامٍ 4‏۝

آيتن کان الله جي، ڪيو جن اِنڪار، سزا سخت تن لئي ، ٻارڻ ٻهون ٻِيهار؛ ۽ غالب ربُّ، غفار، پڻ پاڙو جھاڙَ پارڻو.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:5

اِنَّ اللّٰهَ لَا يَـخْفٰى عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْاَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاۗءِ 5‏۝ۭ

الله جَل جلالہٗ، نه لِڪي کانِس لغار، نه زمين، نه آسمان ۾؛

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:6

ھُوَ الَّذِيْ يُصَوِّرُكُمْ فِي الْاَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاۗءُ ۭ لَآ اِلٰهَ اِلَّا ھُوَ الْعَزِيْزُ الْـحَكِيْمُ 6‏۝

ٿو سينگاري ستار، شِڪليون اَهنجون شِڪم ۾، گُھري جيئن غفّار، ڌڻي، نه اِنهيان ڌار، سو سَٻر ۽ سٻوجھ گهڻو.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:7

ھُوَ الَّذِيْٓ اَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتٰبَ مِنْهُ اٰيٰتٌ مُّـحْكَـمٰتٌ ھُنَّ اُمُّ الْكِتٰبِ وَاُخَرُ مُتَشٰبِهٰتٌ ۭ فَاَمَّا الَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُوْنَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاۗءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاۗءَ تَاْوِيْلِهٖ څ وَمَا يَعْلَمُ تَاْوِيْلَهٗ ٓ اِلَّا اللّٰهُ ڤ وَالرّٰسِـخُوْنَ فِي الْعِلْمِ يَقُوْلُوْنَ اٰمَنَّا بِهٖ ۙ كُلٌّ مِّنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۚ وَمَا يَذَّكَّرُ اِلَّآ اُولُوا الْاَلْبَابِ 7‏۝

جنهن اُتاريو تو اُتي، ڪتاب سچو قرآن، ڪي چِٽيون آهن اُن ۾، آيتون عيان، سي قاعدو ڪتاب جو، ۽ ٻيون گڏيل ساڻ گمان، پوءِ، جي گمان گاڏيسون؛ تن تي هلن، سي حيران، مرض جن جي مَن ۾؛ تن جو تاويل گُھرن تعبان، فتني ۽ فساد جِي، نيت سان نادان، ۽ سوا ربَّ سبحان، ڪو اَرٿ نه ڄاڻي اُن جو. ۽ چون اَڪابر علم ۾، ته مڃو سون، سو مور، آهن اسان جي ربَّ ڪنان، مڙيئي مذڪور؛ ۽ پوري جن پرور، نه ساڱائينِ، تن سوا.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:8

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوْبَنَا بَعْدَ اِذْ ھَدَيْتَنَا وَھَبْ لَنَا مِنْ لَّدُنْكَ رَحْـمَةً ۚ اِنَّكَ اَنْتَ الْوَھَّابُ 8‏۝

مَن نه اسان جا موڙ، سانيم! سُهائـِي، جنهن پٺيان، ۽ پنهنجا توه ڪر توڙ، پَڪ، تون اَسانجو، پاڪ ڌڻي!

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:9

رَبَّنَآ اِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيْهِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُـخْلِفُ الْمِيْعَادَ 9‏۝ۧ

تون ميڙيندڙ ماڻهين، مولا! محشر وار، جنهن ۾ وهم نه وار، واحد نه ڦيري واعدا.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:10

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَنْ تُغْنِىَ عَنْھُمْ اَمْوَالُھُمْ وَلَآ اَوْلَادُھُمْ مِّنَ اللّٰهِ شَـيْـــــًٔـا وَاُولٰۗىِٕكَ ھُمْ وَقُوْدُ النَّارِ ۝ۙ10

جي ڦريا، نه ڪيو، اُنهن کي، الله کان آزاد، سندن مال ۽ اولاد، اُهي بيشڪ ٻارڻ باه جو.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:11

كَدَاْبِ اٰلِ فِرْعَوْنَ ۙ وَالَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۭ كَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَا ۚ فَاَخَذَھُمُ اللّٰهُ بِذُنُوْبِهِمْ وَاللّٰهُ شَدِيْدُ الْعِقَابِ ؀11

فرعون جي فريق جيئن، پڻ اُنهيان اڳين جا پار، جن ڪوڙيون اسان جون، ڪوٺيون نِشانيون نروار، پوءِ سائين سندن ڏوهن ۾، تن کي، ورتو ڪنهن وار، ۽ صاحب ربُّ ستار، سزا ڏيڻ ۾، سخت گھڻو.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:12

قُلْ لِّـلَّذِيْنَ كَفَرُوْا سَـتُغْلَبُوْنَ وَتُـحْشَرُوْنَ اِلٰى جَهَنَّمَ ۭ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ؀12

جي ڦريا، تن فرماءِ تون، ته هرگز کيندا هار، ۽ هلندا هاوِي پار، بي حد بڇرو، ماڳ سو.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:13

قَدْ كَانَ لَكُمْ اٰيَةٌ فِيْ فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا ۭ فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَاُخْرٰى كَافِرَةٌ يَّرَوْنَھُمْ مِّثْلَيْهِمْ رَاْيَ الْعَيْنِ ۭ وَاللّٰهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهٖ مَنْ يَّشَاۗءُ ۭ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّاُولِي الْاَبْصَارِ ؀13

آن لئي ٻِن ٻارين ۾، نشاني نروار، هڪڙي ربَّ جي راه ۾، جنگ ڪري، جُونجھار، ۽ ٻِي ڦريل فوج، اکين سان، پئا ڏِسنسِ ٻِين ٻيهار، ۽ لله مدد ڏي اُن کي، جنهن کي، گُھري جبّار، اَ کيارن لئي اِظهار، آهي عبرت اُن ۾.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:14

زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوٰتِ مِنَ النِّسَاۗءِ وَالْبَنِيْنَ وَالْقَنَاطِيْرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّھَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْـخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْاَنْعَامِ وَالْـحَرْثِ ۭ ذٰلِكَ مَتَاعُ الْـحَيٰوةِ الدُّنْيَا ۚ وَاللّٰهُ عِنْدَهٗ حُسْنُ الْمَاٰبِ ؀14

صفا سنگارِي ويئي، محبت ماڻهن هارِ، زالن ۽ اولاد جِي، پڻ رُپي، سون اَنبار، ۽ گھوڙا ڍول، ڍور ڍڳا، پوکون، وِيء ولهار، اِي سڀ زينت ظاهرِي، نفعو ننڍِي ڄمار، ۽ آسڻ، آخرڪار، آهي، سائين وٽ سُهڻو.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:15

قُلْ اَؤُنَبِّئُكُمْ بِـخَيْرٍ مِّنْ ذٰلِكُمْ ۭ لِلَّذِيْنَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّٰتٌ تَـجْرِيْ مِنْ تَـحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا وَاَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَّرِضْوَانٌ مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَاللّٰهُ بَصِيْرٌۢ بِالْعِبَادِ ؀ۚ15

چئو، آن کي اِنهيان چڱِيء جِي، ڏِيان سُڌ سنڀار، تن لئي، ته پوتِي پاڪ رکيون؛ ته سائين وٽ ستار، باغ، ته هيٺيان جن هلن، ناليون مِٺيون نِبار، هونِ هميشه اُن ۾، داخل دلقرار، ۽ سُهڻيون، سُلڇڻيون، تنهن ۾، حورون، حرم تن هار، پڻ راضِيَپو رحمان جو؛ ۽ ڏِسندڙ آهي، ڏاتار، ٻانهن کي ٻِيهار، هُونِ به، جھڙي هال ۾.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:16

اَلَّذِيْنَ يَقُوْلُوْنَ رَبَّنَآ اِنَّنَآ اٰمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوْبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ؀ۚ16

جي چون، ته مڃيو سون مور؛ پوءِ مولا! مَدايون ميٽين، ۽ ڏاتار! رکجَيون ڏور، بندِي خاني کان، باه جي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:17

اَلصّٰبِرِيْنَ وَالصّٰدِقِيْنَ وَالْقٰنِـتِيْنَ وَالْمُنْفِقِيْنَ وَالْمُسْـتَغْفِرِيْنَ بِالْاَسْـحَارِ ؀17

سَهندڙ ۽ سچار، سخِي، تهدِل تابعدار، ۽ معافيون مڱڻهار، صُبحن ۾، سُبحان کان.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:18

شَهِدَ اللّٰهُ اَنَّهٗ لَآ اِلٰهَ اِلَّا ھُوَ ۙ وَالْمَلٰۗىِٕكَةُ وَاُولُوا الْعِلْمِ قَاۗىِٕمًۢا بِالْقِسْطِ ۭ لَآ اِلٰهَ اِلَّا ھُوَ الْعَزِيْزُ الْـحَكِيْمُ ؀ۭ18

ڏِنِي ساک ستار، ته اُن ڌاران، درگاه ناهِ ڪا، مَلڪ ۽ مالڪ عِلم جا، قائم برقرا، عدل ۽ انصاف سان، ته درگاه، نه تِهان ڌار، غالب، سو غفار، پڻ ڏاڍو ڏاهو، ڏيہ ڌڻي.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:19

اِنَّ الدِّيْنَ عِنْدَ اللّٰهِ الْاِسْلَامُ ۣ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ اِلَّا مِنْۢ بَعْدِ مَا جَاۗءَھُمُ الْعِلْمُ بَغْيًۢا بَيْنَھُمْ ۭ وَمَنْ يَّكْفُرْ بِاٰيٰتِ اللّٰهِ فَاِنَّ اللّٰهَ سَرِيْعُ الْـحِسَابِ ؀19

آهي، ڌڻيءَ وٽ دين رڳو، سلامِتي صحِي، ۽ جن تي، ڪرم ڪتاب ٿيو، تن ٻولي ٻِي نه ڪَهِي، مگر ته آينِ جنهن پٺيان، واحد جو وَحِي، هڪ ٻئي وِچ هو ڏهِي، گادِي ۽ گذران لئي. ۽ آيتن تي، الله جي، نه رکندو، جو ويساھ، ته آهي پاڪ اَلله، پوءِ تِکو حرف حساب ۾.

— مولوي حاجي احمد ملاح

3:20

فَاِنْ حَاۗجُّوْكَ فَقُلْ اَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلّٰهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ ۭ وَقُلْ لِّلَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْاُمِّيّٖنَ ءَاَسْلَمْتُمْ ۭ فَاِنْ اَسْلَمُوْا فَقَدِ اھْتَدَوْا ۚ وَاِنْ تَوَلَّوْا فَاِنَّـمَا عَلَيْكَ الْبَلٰغُ ۭ وَاللّٰهُ بَصِيْرٌۢ بِالْعِبَادِ ؀ۧ20

پوءِ، جي توسان، ڪيون تڪرار، چئو، منهن منهنجو مورهين، جُھڪا نيمِ جبّار، پڻ جي وريا سندمِ واٽ تي. ۽ پڙهَينِ ۽ اَڻ پڙهيَنِ کي، ٻَهڳڻ! ٻول ٻيهار، ڪِ نميا؟، پوءِ جي نميا، ته پاتئون سئون پار، ۽ جي ڦريا، ته فائق! توتي، ري بيان، ٻئو نه بار، ۽ ڏسندڙ آهي ڏاتار، پورِي رِيت پُوڄاريـين.

— مولوي حاجي احمد ملاح