070 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 44 آيتون ۽ 2 رڪوع آھن
فُيُوضُ الفُرقان
مُترجم: پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
سَاَلَ سَاۗىِٕلٌۢ بِعَذَابٍ وَّاقِعٍ 1ۙ
هڪ گھرڻ واري گھريو آهي اهڙو عذاب جيڪو واقع ٿيڻ وارو آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)لِّلْكٰفِرِيْنَ لَيْسَ لَهٗ دَافِعٌ 2ۙ
ڪافرن جي لاءِ آهي جنهن کي ڪوبه ٽارڻ وارو ڪونهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)مِّنَ اللّٰهِ ذِي الْمَعَارِجِ 3ۭ
(اُهو) الله جي طرفان (ايندو) جيڪو (بلندين جي) ڏاڪڻين جو مالڪ آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)تَعْرُجُ الْمَلٰۗىِٕكَةُ وَالرُّوْحُ اِلَيْهِ فِيْ يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهٗ خَمْسِيْنَ اَلْفَ سَـنَةٍ 4ۚ
جنهن ڏانهن ملائڪ ۽ روح چڙهندا اهڙي ڏينهن ۾، جنهن جو مقدار پنجاهه هزار سالن جو آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيْلًا 5
پوءِ تون صبر ڪر زور سهڻو صبر (جيڪو هر شڪايت کان پاڪ هجي).
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)اِنَّهُمْ يَرَوْنَهٗ بَعِيْدًا 6ۙ
بيشڪ اُهي ان (ڏينهن) کي پري سمجھن ٿا.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَّنَرٰىهُ قَرِيْبًا 7ۭ
۽ اسان ان کي ويجهو ڏسون ٿا.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)يَوْمَ تَكُوْنُ السَّمَاۗءُ كَالْمُهْلِ 8ۙ
جنهن ڏينهن آسمان پگهريل ٽامي جهڙو ٿي پوندو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَتَكُوْنُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ 9ۙ
۽ جبل (پِڃيَل) رنگين اُنَ جهڙا ٿي پوندا.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَلَا يَسْـَٔــلُ حَـمِيْمٌ حَمِـيْمًا ښ 10
۽ ڪو جگري دوستُ ڪنهن جگري دوست کي نه پڇندو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)يُّبَصَّرُوْنَهُمْ ۭ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِيْ مِنْ عَذَابِ يَوْمِىِٕذٍۢ بِبَنِيْهِ ۙ11
(جيتوڻيڪ) اُهي هڪ ٻئي کي ڏيکاريا به ويندا. ڏوهاري ماڻهو خواهش ڪندو ته جيڪر ان ڏينهن جي عذاب کان (نجات) جي بدلي ۾ پنهنجا پُٽَ ڏئي ڇڏي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَصَاحِبَتِهٖ وَاَخِيْهِ ۙ12
۽ پنهنجي زال ۽ پنهنجو ڀاءُ (ڏئي ڇڏي).
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَفَصِيْلَتِهِ الَّتِيْ تُـــــْٔوِيْهِ ۙ13
۽ پنهنجو خاندان جو ان کي پناهه ڏيندو هيو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَمَنْ فِي الْاَرْضِ جَمِيْعًا ۙ ثُـمَّ يُنْجِيْهِ ۙ14
۽ جيترا به ماڻهو زمين ۾ آهن سڀ جو سڀ (پنهنجي پاران بدلو ڏئي) پوءِ اهو ان کي (عذاب کان) بچائي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)كَلَّا ۭ اِنَّهَا لَظٰى ۙ15
ائين ڪڏهن به نه ٿيندو. بيشڪ اها ڀڙڪندڙ باهه آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)نَزَّاعَةً لِّلشَّوٰى ښ 16
جيڪا کَل کي زور سان ڇڪي لاهيندڙ آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)تَدْعُوْا مَنْ اَدْبَرَ وَتَوَلّٰى ۙ17
اُها ان ماڻهو کي سڏيندي جنهن پُٺِ ڦيرِي ۽ مُنهن موڙيو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَجَمَعَ فَاَوْعٰى 18
۽ مال گڏ ڪيائين پوءِ سنڀالي رکيائين.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)اِنَّ الْاِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوْعًا ۙ19
بيشڪ انسان وڏو ۽ لالچي پيدا ٿيو آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوْعًا ۙ20
جڏهن ان کي تڪليف پهچي ٿي ته گھٻرائجي وڃي ٿو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)