054 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 55 آيتون ۽ 3 رڪوع آھن
فُيُوضُ الفُرقان
مُترجم: پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)
اِقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ 1
قيامت جي گھڙي ويجهو اچي وئي ۽ چنڊ چيرجي پيو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَاِنْ يَّرَوْا اٰيَةً يُّعْرِضُوْا وَيَقُوْلُوْا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ 2
۽ جيڪڏهن اهي (ڪافر) ڪا نشاني ڏسن ٿا ته مُنهن ڦيرن ٿا ۽ چون ٿا ته (هي) هميشه کان هليو ايندڙ جادو آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَكَذَّبُوْا وَاتَّبَعُوْٓا اَهْوَاۗءَهُمْ وَكُلُّ اَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ 3
۽ انهن ڪوڙ سمجهيو ۽ پنهنجي خواهشن جي پيروي ڪيائون ۽ هر ڪم جو هڪ انجام آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَلَقَدْ جَاۗءَهُمْ مِّنَ الْاَنْۢبَاۗءِ مَا فِيْهِ مُزْدَجَرٌ 4ۙ
۽ بيشڪ انهن وٽ (اڳين قومن جون) اهڙيون خبرون پهتيون آهن جن ۾ دڙڪو (۽ سامانِ عبرت) آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)حِكْمَةٌۢ بَالِغَةٌ فَـمَا تُغْنِ النُّذُرُ 5ۙ
حڪمتِ ڪامله آهي پوءِ به اهڙيون ڊيڄارڻ واريون ڳالهيون (انهن کي) ڪو فائدو نه ٿيون ڏين؟
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ اِلٰى شَيْءٍ نُّكُرٍ 6ۙ
پوءِ تون انهن کان منهن موڙ. جنهن ڏينهن سڏڻ وارو (ملائڪ) سخت ناگوار شيءِ (قيامت) ڏانهن سڏيندو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)خُشَّعًا اَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ كَاَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنْتَشِرٌ 7ۙ
(ان ڏينهن ماڻهو) جُهڪيل اکين سان قبرن مان نڪرندا ڄڻڪ اِهي پکڙيل مَاڪَڙِ آهن.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)مُّهْطِعِيْنَ اِلَى الدَّاعِ ۭ يَقُوْلُ الْكٰفِرُوْنَ ھٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ 8
سڏيندڙ ڏانهن ڊوڙندا ويندا. ڪافر چوندا ته هي ڏاڍو سخت ڏينهن آهي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ فَكَذَّبُوْا عَبْدَنَا وَقَالُوْا مَجْنُوْنٌ وَّازْدُجِرَ 9
انهن کان اڳ نوح جي قوم ڪوڙو سمجهيو هيو جو اسان جي ٻانهي کي ڪوڙو سمجهيائون ۽ چيائون عقل کان خالي آهي ۽ ان کي ڌمڪيون ڏنيون ويون.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)فَدَعَا رَبَّهٗ ٓ اَنِّىْ مَغْلُوْبٌ فَانْتَصِرْ 10
سو پنهنجي پالڻهار کان دعا گهريائين ته ”آءٌ عاجز آهيان پوءِ تون (منهنجو) بدلو وٺ“.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)فَفَتَحْنَآ اَبْوَابَ السَّمَاۗءِ بِـمَاۗءٍ مُّنْهَمِرٍ ڮ 11
پوءِ اسان وڏ ڦڙي مينهن سان آسمان جا دروازا کولي ڇڏيا.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَّفَجَّــرْنَا الْاَرْضَ عُيُوْنًا فَالْتَقَى الْمَاۗءُ عَلٰٓي اَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ۚ12
۽ اسان زمين جا چشما وهائي ڇڏيا پوءِ پاڻي ان ڪم (يعني انهن جي هلاڪت) لاءِ گڏ ٿيو جنهن جو فيصلو ٿي چڪو هيو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَحَمَلْنٰهُ عَلٰي ذَاتِ اَلْوَاحٍ وَّدُسُرٍۙ13
۽ اسان ان (نوح) کي تختن ۽ ميخن واري (ٻيڙي) تي سوار ڪيو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)تَـجْرِيْ بِاَعْيُنِنَا ۚ جَزَاۗءً لِّمَنْ كَانَ كُفِرَ 14
جا اسان جي نگراني ۾ پي هلي، هي ان شخص (يعني نوح) جي خاطر بدلو وٺڻ هيو جنهن جي بي قدري ڪئي وئي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَلَقَدْ تَّرَكْنٰهَآ اٰيَةً فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ 15
۽ بيشڪ اسان ان (سزا) کي هڪ نشاني ڪري ڇڏيو آهي ڇا پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو؟
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِيْ وَنُذُرِ 16
پوءِ منهنجو عذاب ۽ منهنجو ڊيڄارڻ ڪيئن هيو؟
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ 17
۽ بيشڪ اسان قرآن کي نصيحت حاصل ڪرڻ لاءِ آسان ڪري ڇڏيو آهي پوءِ آهي ڪو نصيحت وٺڻ وارو؟
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِيْ وَنُذُرِ 18
عاد جي قوم ڪوڙو سمجهيو پوءِ ڪيئن منهنجي سزا ۽ منهنجو ڊيڄارڻ هيو.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)اِنَّآ اَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيْحًا صَرْصَرًا فِيْ يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ ۙ19
بيشڪ اسان انهن تي سخت آواز واري تيز هوا (انهن جي حق ۾) هميشه واري نحوست واري ڏينهن ۾ موڪلي.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)تَنْزِعُ النَّاسَ ۙ كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنْقَعِرٍ 20
ماڻهن کي کڻي اهڙي طرح پئي اڇلايائين ڄڻڪ اُهي پاڙ کان پٽيل کجيءَ جا پَورا ٿُــڙَ آهن.
— پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين)