007 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 206 آيتون ۽ 24 رڪوع آھن
احسنُ البيان
مُترجم: مولانا محمد ادريس ڏاھري
الۗمّۗصۗ 1ۚ
الٓمّٓصٓۚ۱ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريكِتٰبٌ اُنْزِلَ اِلَيْكَ فَلَا يَكُنْ فِيْ صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنْذِرَ بِهٖ وَذِكْرٰي لِلْمُؤْمِنِيْنَ 2
(هي) ڪتاب آهي جو لاٿو ويو آهي توڏانهن پوءِ نه هجي سيني (مبارڪ) تنهنجي ۾ تنگي ان (جي پهچائڻ) ۾ تانته ڊيڄارين ان سان ۽ نصيحت آهي مؤمنن جي لاءِ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياِتَّبِعُوْا مَآ اُنْزِلَ اِلَيْكُمْ مِّنْ رَّبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوْا مِنْ دُوْنِهٖٓ اَوْلِيَاۗءَ ۭ قَلِيْلًا مَّا تَذَكَّرُوْنَ 3
تابعداري ڪيو ان جي جو لاٿو ويو اوهان ڏانهن رب اوهان جي وٽان ۽ نه تابعداري ڪيو سواءِ ان جي ٻين دوستن جي ٿوري ٿا نصيحت قبول ڪيو .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَكَمْ مِّنْ قَرْيَةٍ اَهْلَكْنٰهَا فَـجَاۗءَهَا بَاْسُنَا بَيَاتًا اَوْ هُمْ قَاۗىِٕلُوْنَ 4
۽ ڪيترا ڳوٺ هلاڪ ڪيوسون انهن کي پوءِ آيو انهن وٽ عذاب اسان جو رات جو يا اهي مجھند جو ستل هيا .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَـمَا كَانَ دَعْوٰىهُمْ اِذْ جَاۗءَهُمْ بَاْسُنَآ اِلَّآ اَنْ قَالُوْٓا اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِيْنَ 5
پوءِ نه هئي پڪار انهن جي جڏهن آيو انهن وٽ عذاب اسان جو مگر هيءُ جو چيائون ته بيشڪ اسين هئاسين ظلم ڪندڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَلَنَسْــــَٔـلَنَّ الَّذِيْنَ اُرْسِلَ اِلَيْهِمْ وَلَنَسْــــَٔـلَنَّ الْمُرْسَلِيْنَ 6ۙ
پوءِ البته ضرور پڇنداسون انهن کان جو موڪليا ويا انهن ڏانهن ۽ البته ضرور پڇنداسون موڪليلن کان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِمْ بِعِلْمٍ وَّمَا كُنَّا غَاۗىِٕبِيْنَ 7
پوءِ البته ضرور بيان ڪنداسون انهن تي علم سان ۽ نه هئاسون غائب .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَالْوَزْنُ يَوْمَىِٕذِ ۨالْـحَقُّ ۚ فَـمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِيْنُهٗ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْمُفْلِحُوْنَ 8
۽ (عملن جي) تور ان ڏينهن حق آهي پوءِ اهو شخص جو ڳرا ٿيا عملناما ان جا پوءِ اهيئي ڪامياب ٿيندڙ آهن .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِيْنُهٗ فَاُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ خَسِرُوْٓا اَنْفُسَهُمْ بِـمَا كَانُوْا بِاٰيٰتِنَا يَظْلِمُوْنَ 9
۽ اهو شخص جو هلڪا ٿيا عملناما ان جا پوءِ اهي ئي آهن جو نقصان ۾ وڌائون سرن پنهنجن کي سببان ان جي جو آيتن اسان جن سان ظلم ٿي ڪيائون .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَلَقَدْ مَكَّنّٰكُمْ فِي الْاَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيْهَا مَعَايِشَ ۭ قَلِيْلًا مَّا تَشْكُرُوْنَ ۧ10
۽ البته تحقيق طاقت سان ورهايوسون اوهان کي زمين ۾ ٺاهياسون اوهان لاءِ ان ۾ گذران جا ذريعا تمام ٿورو ٿا شڪر ڪيو .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَلَقَدْ خَلَقْنٰكُمْ ثُـمَّ صَوَّرْنٰكُمْ ثُـمَّ قُلْنَا لِلْمَلٰۗىِٕكَةِ اسْـجُدُوْا لِاٰدَمَ ڰ فَسَجَدُوْٓا اِلَّآ اِبْلِيْسَ ۭ لَمْ يَكُنْ مِّنَ السّٰجِدِيْنَ 11
۽ البته تحقيق پيدا ڪيو سون اوهان کي ان کان پوءِ صورت ڏني سون اوهان کي ان کان پوءِ چيوسون ملائڪن کي ته سجدو ڪيوآدم جي اڳيان پوءِ سجدو ڪيائون سواءِ شيطان جي جو نه هو سجدي ڪندڙن مان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقَالَ مَا مَنَعَكَ اَلَّا تَسْجُدَ اِذْ اَمَرْتُكَ ۭ قَالَ اَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ ۚ خَلَقْتَنِيْ مِنْ نَّارٍ وَّخَلَقْتَهٗ مِنْ طِيْنٍ 12
فرمايو (الله) ته ڪنهن روڪيو توکي جو سجدو نه ڪَيُئي جڏهن امر ڪيو مون توکي ته چيائين ته مان ڀلو آهيان ان کان، پيدا ڪَيُئي مون کي باھ مان ۽ پيدا ڪَيُئي ان کي مٽيءَ مان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَـمَا يَكُوْنُ لَكَ اَنْ تَتَكَبَّرَ فِيْهَا فَاخْرُجْ اِنَّكَ مِنَ الصّٰغِرِيْنَ 13
فرمايائين پوءِ لهي وڃ ان مان پوءِ نه ٿو مناسب رهي تولاءِ هيءُ جو هٺ ڪرين ان ۾ پوءِ نڪري وڃ بيشڪ تون ذليلن مان آهين .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقَالَ اَنْظِرْنِيْٓ اِلٰي يَوْمِ يُبْعَثُوْنَ 14
عرض ڪيائين ته مهلت ڏي مون کي ان ڏينهن تائين جو اٿاريا ويندا .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقَالَ اِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِيْنَ 15
فرمايو (الله) بيشڪ تون مهلت ڏنلن مان آهين .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقَالَ فَبِـمَآ اَغْوَيْتَنِيْ لَاَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيْمَ ۙ16
چيائين ته پوءِ سببان ان جي جو گمراھ ڪيو تو مون کي البته ضرور وهندس انهن (کي گمراھ ڪرڻ) جي لاءِ واٽ تنهنجي سڌيءَ تي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريثُـمَّ لَاٰتِيَنَّهُمْ مِّنْۢ بَيْنِ اَيْدِيْهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ اَيْـمَانِهِمْ وَعَنْ شَـمَاۗىِٕلِهِمْ ۭ وَلَا تَـجِدُ اَكْثَرَهُمْ شٰكِرِيْنَ 17
ان کان پوِءِ البته ضرور ايندس انهن وٽ اڳيان انهن جي ۽ پويان انهن جي ۽ سڄي پاسي انهن جي کان ۽ کٻي پاسي انهن جي کان ۽ نه لهندين گھڻن انهن جي کي شڪر ڪندڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقَالَ اخْرُجْ مِنْهَا مَذْءُوْمًا مَّدْحُوْرًا ۭ لَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ لَاَمْلَئَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكُمْ اَجْمَعِيْنَ 18
فرمايائين ته نڪر ان مان ذليل تڙيل ٿي البته جيڪو پويان لڳو تنهنجي انهن مان ته البته ضرور ڀريندس جهنم کي اوهان مڙني مان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَيٰٓاٰدَمُ اسْكُنْ اَنْتَ وَزَوْجُكَ الْـجَنَّةَ فَكُلَا مِنْ حَيْثُ شِـئْتُـمَا وَلَا تَقْرَبَا هٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُوْنَا مِنَ الظّٰلِمِيْنَ 19
۽ اي آدم رھ تون ۽ زال تنهنجي بهشت ۾ پوءِ کائو جتان به گھرو اوهان ۽ نه ويجھا وڃو هن وڻ کي پوءِ ٿي پئو نقصان وارن مان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطٰنُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وٗرِيَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْاٰتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهٰىكُـمَا رَبُّكُـمَا عَنْ هٰذِهِ الشَّجَرَةِ اِلَّآ اَنْ تَكُوْنَا مَلَكَيْنِ اَوْ تَكُوْنَا مِنَ الْـخٰلِدِيْنَ 20
پوءِ وسوسو وڌائين انهن ٻنهي (جي دلين) ۾ شيطان تانته ظاهر ڪري انهن ٻنهي جي لاءِ اهو جو لڪايو ويو انهن ٻنهي کان اگھڙن سندن مان ۽ چيائين (شيطان) ته نه روڪيائين اوهان ٻنهي کي رب اوهان جي هن وڻ کان مگر هن جي ڪري ته ڪٿي ٿي نه وڃو ٻئي ملائڪ يا ٿي پئو هميشہ زندھ رهندڙن مان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھري