037 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 182 آيتون ۽ 5 رڪوع آھن
احسنُ البيان
مُترجم: مولانا محمد ادريس ڏاھري
وَالصّــٰۗفّٰتِ صَفًّا 1ۙ
قسم آهي صفون ٻڌندڙن جو قطارون ڪري .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَالزّٰجِرٰتِ زَجْرًا 2ۙ
پوءِ جهڻڪ ڏيندڙن جون ڌمڪائڻ لاءِ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَالتّٰلِيٰتِ ذِكْرًا 3ۙ
پوءِ پڙهندڙن جو ذڪر کي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياِنَّ اِلٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ 4ۭ
بيشڪ اوهان جو معبود البته هڪ آهي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريرَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ 5ۭ
رب آسمانن ۽ زمين جو ۽ ان جو جيڪو انهن جي وچ ۾ آهي ۽ رب اوڀرن جو .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاۗءَ الدُّنْيَا بِزِيْنَةِ ۨالْكَـوَاكِبِ 6ۙ
بيشڪ اسان سينگاريو آسمان دنيا جي کي هڪ سونهن تارن جي سان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَحِفْظًا مِّنْ كُلِّ شَيْطٰنٍ مَّارِدٍ 7ۚ
۽ حفاظت ڪري هر شيطان تڙيل کان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريلَا يَسَّمَّعُوْنَ اِلَى الْمَلَاِ الْاَعْلٰي وَيُقْذَفُوْنَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ ڰ 8
ته ڪن نه ڏين ملا اعلى! ڏانهن ۽ اُمڙ هنيا وڃن هر طرف کان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريدُحُوْرًا وَّلَهُمْ عَذَابٌ وَّاصِبٌ 9ۙ
تڙڻ جي لاءِ ۽ انهن جي لاءِ عذاب هميشہ وارو آهي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَــطْفَةَ فَاَتْــبَعَهٗ شِهَابٌ ثَاقِبٌ 10
مگر جنهن جهٽ هنيو جهٽ هڻڻ پويان پوندو ان جي اُمڙُ ٻرندڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمْ مَّنْ خَلَقْنَا ۭ اِنَّا خَلَقْنٰهُمْ مِّنْ طِيْنٍ لَّازِبٍ 11
پوءِ پڇ انهن کان ڇا اهي وڌيڪ مضبوط آهن خلقت ۾ يا اهي (ٻيون شيون جيڪي اسان پيدا ڪيون بلاشڪ اسان پيدا ڪيو انهن کي پڪيءَ مٽيءَ مان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريبَلْ عَـجِبْتَ وَيَسْخَرُوْنَ ۠12
بلڪ عجب ڪيو تو ۽ (اهي) ٺٺوليون ڪن پيا .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَاِذَا ذُكِّرُوْا لَا يَذْكُرُوْنَ ۠13
۽ جڏهن نصيحت ڪيا ٿا وڃن ته نه ٿا نصيحت وٺن .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَاِذَا رَاَوْا اٰيَةً يَّسْتَسْخِرُوْنَ ۠14
۽ جڏهن ڏسن ٿا ڪا نشاني ته ٺٺوليون ڪن ٿا .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَقَالُوْٓا اِنْ ھٰذَآ اِلَّا سِـحْرٌ مُّبِيْنٌ ښ 15
۽ چون ٿا ته ناهي هي مگر جادو پڌرو .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَّعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ ۙ16
ڇا جڏهن مرنداسون ۽ هوندسون مٽي ۽ هڏا ڇا بلاشڪ اسان (قبرن مان) اٿاريل آهيون .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياَوَاٰبَاۗؤُنَا الْاَوَّلُوْنَ ۭ17
يا اسان جا پهريان ابا ڏاڏا؟ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقُلْ نَعَمْ وَاَنْتُمْ دَاخِرُوْنَ ۚ18
فرماءِ ته هائو ۽ اوهان ذليل هوندا .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَاِنَّـمَا هِىَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ فَاِذَا هُمْ يَنْظُرُوْنَ 19
پوءِ صرف اها هڪ جهڻڪ آهي پوءِ اتي جو اتي اهي ڏسڻ لڳندا .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَقَالُوْا يٰوَيْلَنَا ھٰذَا يَوْمُ الدِّيْنِ 20
۽ چوندا اي اسان جي هلاڪت! هي قيامت جو ڏينهن آهي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھري