025 surah
ھي سورة مَکِّیَّۃٌ آھي . ھِن ۾ 77 آيتون ۽ 6 رڪوع آھن
احسنُ البيان
مُترجم: مولانا محمد ادريس ڏاھري
تَبٰرَكَ الَّذِيْ نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلٰي عَبْدِهٖ لِيَكُوْنَ لِلْعٰلَمِيْنَ نَذِيْرَا 1ۙ
وڏو برڪت وارو آهي اهو الله، جنهن نازل ڪيو فرقان پنهنجي ٻانهي تي تانته هجي جهانن جي لاءِ ڊيڄاريندڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريۨالَّذِيْ لَهٗ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَّلَمْ يَكُنْ لَّهُ شَرِيْكٌ فِي الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهٗ تَقْدِيْرًا 2
اهو جنهن جي آسمانن ۽ زمين ۾ بادشاهي آهي ۽ نه ورتائين اولاد ۽ نه آهي ان لاءِ ڪو شريڪ بادشاهيءَ ۾ ۽ پيدا ڪيائين هر شيءِ پوءِ اندازو ڪيائين ان جو پورو اندازو .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَاتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖٓ اٰلِهَةً لَّا يَـخْلُقُوْنَ شَـيْـــــًٔا وَّهُمْ يُخْلَقُوْنَ وَلَا يَمْلِكُوْنَ لِاَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا وَّلَا يَمْلِكُوْنَ مَوْتًا وَّلَا حَيٰوةً وَّلَا نُشُوْرًا 3
۽ ورتائون ان کان سواءِ اهڙا معبود جو نه ٿا پيدا ڪن ڪا شيءِ ۽ اهي (پاڻ) پيدا ڪيا وڃن ٿا ۽ نه ٿا مالڪ ٿين پنهنجن سرن جي لاءِ نقصان ۽ نفعي جا ۽ نه ٿا مالڪ ٿين موت جا ۽ نه حياتيءَ جا ۽ نه (جيئرا ٿي) اٿڻ جا .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا ٓ اِنْ ھٰذَآ اِلَّآ اِفْكُ ۨافْتَرٰىهُ وَاَعَانَهٗ عَلَيْهِ قَوْمٌ اٰخَرُوْنَ ڔ فَقَدْ جَاۗءُوْ ظُلْمًا وَّزُوْرًا ڔ 4
۽ چيو انهن جن ڪفر ڪيو ته ناهي هيءُ مگر هٿ جي ٺهيل ڳالهه جو بهتان ٺاهي پيش ڪيائين ان کي ۽ مدد ڪئي ان جي ان تي قوم ٻيءَ پوءِ تحقيق آندائون ظلم ۽ ڪوڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَقَالُوْٓا اَسَاطِيْرُ الْاَوَّلِيْنَ اكْتَتَبَهَا فَهِيَ تُمْلٰى عَلَيْهِ بُكْرَةً وَّاَصِيْلًا 5
۽ چيائون ته آکاڻيون پهرين جون آهن جو لکرايائين اهي پوءِ اهي پڙهيون وڃن ٿيون ان تي صبح ۽ شام
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقُلْ اَنْزَلَهُ الَّذِيْ يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۭ اِنَّهٗ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا 6
فرماءِ ته نازل ڪيو ان کي ان (الله) جيڪو ڄاڻي ٿو لڪل کي آسمانن ۽ زمين ۾ بيشڪ اهو آهي بخشڻهار، مهربان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَقَالُوْا مَالِ ھٰذَا الرَّسُوْلِ يَاْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِيْ فِي الْاَسْوَاقِ ۭ لَوْلَآ اُنْزِلَ اِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُوْنَ مَعَهٗ نَذِيْرًا 7
۽ چيائون ته ڇا آهي هن رسول کي جو کائي ٿو طعام ۽ هلي پيو بازارن ۾ ڇو نه لاٿو ويو ان ڏانهن ملائڪ پوءِ هجي ان سان گڏ ڊيڄاريندڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياَوْ يُلْقٰٓى اِلَيْهِ كَنْزٌ اَوْ تَكُوْنُ لَهٗ جَنَّةٌ يَّاْكُلُ مِنْهَا ۭ وَقَالَ الظّٰلِمُوْنَ اِنْ تَتَّبِعُوْنَ اِلَّا رَجُلًا مَّسْحُوْرًا 8
يا اڇلايو وڃي ها ان ڏانهن خزانو يا هجي ها ان جي لاءِ ڪو باغ جو کائي ان مان ۽ چيو ظالمن ته نه ٿا پيروي ڪيو مگر مڙس جادو ڪيل جي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياُنْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوْا لَكَ الْاَمْثَالَ فَضَلُّوْا فَلَا يَسْتَطِيْعُوْنَ سَبِيْلًا 9ۧ
ڏس ڪيئن هنيائون تو لاءِ مثال پوءِ گمراهه ٿيا پوءِ نه ٿا لهي سگهن ڪا واٽ. ع
— مولانا محمد ادريس ڏاھريتَبٰرَكَ الَّذِيْٓ اِنْ شَاۗءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِّنْ ذٰلِكَ جَنّٰتٍ تَـجْرِيْ مِنْ تَـحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ۙ وَيَجْعَلْ لَّكَ قُصُوْرًا 10
برڪت وارو آهي اهو (الله) جو جيڪڏهن گهري ته ڪري تو لاءِ ڀلو ان کان باغ جو وهن پيون هيٺان انهن جي نهرون ۽ ڪري تو لاءِ ماڙيون .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريبَلْ كَذَّبُوْا بِالسَّاعَةِ ۣ وَاَعْتَدْنَا لِمَنْ كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيْرًا ۚ11
بلڪه ڪوڙو چيائون قيامت کي ۽ تيار ڪئي سون ان لاءِ جنهن ڪوڙو چيو قيامت کي ساڙيندڙ باهه .
— مولانا محمد ادريس ڏاھرياِذَا رَاَتْهُمْ مِّنْ مَّكَانٍۢ بَعِيْدٍ سَمِعُوْا لَهَا تَغَيُّظًا وَّزَفِيْرًا 12
جڏهن ڏسندي انهن کي جاءِ پرانهينءَ کان ته ٻڌندا ان جو ڪاوڙ وارو ڪڙڪو ۽ گجگوڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَاِذَآ اُلْقُوْا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُّقَرَّنِيْنَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُوْرًا ۭ13
۽ جڏهن اڇلايا ويندا ان مان جاءِ سوڙهيءَ ۾ زنجير ۾ ٻڌل ته سڏيندا اتي هلاڪت کي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريلَا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُوْرًا وَّاحِدًا وَّادْعُوْا ثُبُوْرًا كَثِيْرًا 14
نه سڏيو اڄ هلاڪت کي ۽ سڏيو هلاڪت گهڻيءَ کي .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقُلْ اَذٰلِكَ خَيْرٌ اَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِيْ وُعِدَ الْمُتَّقُوْنَ ۭ كَانَتْ لَهُمْ جَزَاۗءً وَّمَصِيْرًا 15
فرماءِ ته ڇا اهو ڀلو آهي يا بهشت هميشہ رهڻ وارو جنهن جو وعدو ڏنا ويا پرهيزگار هوندو انهن لاءِ بدلو ۽ موٽي اچڻ جي جاءِ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريلَهُمْ فِيْهَا مَا يَشَاۗءُوْنَ خٰلِدِيْنَ ۭ كَانَ عَلٰي رَبِّكَ وَعْدًا مَّسْـُٔـوْلًا 16
انهن لاءِ ان ۾ اهو آهي جيڪو گهرندا هميشہ رهندڙ ٿي ويو رب تنهنجي تي وعدو پڇيل .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَيَقُوْلُ ءَ اَنْتُمْ اَضْلَلْتُمْ عِبَادِيْ هٰٓؤُلَاۗءِ اَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيْلَ ۭ17
۽ ان ڏينهن جو اٿاريندو انهن کي ۽ انهن کي جن جي عبادت ڪن ٿا الله کان سواءِ پوءِ فرمائيندو ڇا اوهان گمراهه ڪيو ٻانهن منهنجن کي يا اهي ڀلجي ويا واٽ کان .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريقَالُوْا سُـبْحٰنَكَ مَا كَانَ يَنْۢبَغِيْ لَنَآ اَنْ نَّتَّخِذَ مِنْ دُوْنِكَ مِنْ اَوْلِيَاۗءَ وَلٰكِنْ مَّتَّعْتَهُمْ وَاٰبَاۗءَهُمْ حَتّٰي نَسُوا الذِّكْرَ ۚ وَكَانُوْا قَوْمًۢا بُوْرًا 18
عرض ڪندا پاڪائي آهي تنهنجي نه ٿي مناسب ٿيو اسان لاءِ هي ته وٺون تو کان سواءِ ڪي دوست ۽ پر آسودو ڪيو تو انهن کي ۽ ابن ڏاڏن انهن جي کي تان جو وساريائون نصيحت ۽ هئا قوم هلاڪ ٿيندڙ .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريفَقَدْ كَذَّبُوْكُمْ بِـمَا تَقُوْلُوْنَ ۙ فَـمَا تَسْتَطِيْعُوْنَ صَرْفًا وَّلَا نَصْرًا ۚ وَمَنْ يَّظْلِمْ مِّنْكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيْرًا 19
پوءِ تحقيق ڪوڙو ڪيائون اوهان کي ان ۾جيڪو چئو ٿا پوءِ نه ٿا سگهو عذاب ڦيرائڻ ۽ نه مدد وٺڻ ۽ جيڪو ظلم ڪندو اوهان مان ته چکائيندا سون ان کي عذاب وڏو .
— مولانا محمد ادريس ڏاھريوَمَآ اَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِيْنَ اِلَّآ اِنَّهُمْ لَيَاْكُلُوْنَ الطَّعَامَ وَيَمْشُوْنَ فِي الْاَسْوَاقِ ۭ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً ۭ اَتَصْبِرُوْنَ ۚ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيْرًا ۧ20
۽ نه موڪليا سون تو کان اڳي ڪي رسول مگر تحقيق اهي البته کائيندا هئا طعام ۽ هلندا هئا بازارن ۾ ۽ بنايو سون بعض اوهان جي کي بعض جي لاءِ آزمائش ڇا صبر ڪيو ٿا ۽ آهي رب تنهنجو ڏسندڙ. ع
— مولانا محمد ادريس ڏاھري