ھن شھر (مڪي) جو قسم کڻان ٿو.(علامه تاج محمود امروٽي)

هن شهر (مڪي) جو قسم آهي.(علامه علي خان ابڙو)

قسم آهي مون کي هن عظمت واري شهر (مڪه مڪرمه) جو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

مون کي هن شهر (مڪي) جو قسم آهي،(سيد فرمان علي)

قسم کڻان ٿومان هن شهر جو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

هن شهر (مڪي) جو قسم آهي (مولانا محمد مدني)

۽ تون ھن شھر ۾ (ته) رھندڙ آھين.(علامه تاج محمود امروٽي)

جو تون هن شهر ۾ (جدوجهد جي عملي زندگيءَ سان) رهندڙ آهين.(علامه علي خان ابڙو)

۽ رسولِ عربي توهان هن عظمت واري شهر ۾ رهندڙ آهيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ تون هن شهر ۾ رهين ٿو،(سيد فرمان علي)

ان حال ۾ جو تون رهندڙ آهين هن شهر ۾ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ تون هن شهر ۾ رهندڙ آهين (مولانا محمد مدني)

۽ ڄڻيندڙ جو (قسم کڻان ٿو) ۽ ان جو جيڪو ڄايو.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ ڄڻيندڙ ۽ ڄڻيل (آدم ۽ سندس اولاد) جو (قسم آهي).(علامه علي خان ابڙو)

قسم آهي رسولِ عربي جو ۽ ان جي امت جو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ تنهنجي پيءُ (آدم) ۽ ان جي اولاد جو قسم،(سيد فرمان علي)

۽ والد جو ۽ جيڪو ڄڻيائين .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ ڄڻيندڙ ۽ ڄڻيل جو (قسم آهي) (مولانا محمد مدني)

ته بيشڪ ماڻھو کي ڏک ۾ (پوڻ لاءِ) خلقيوسون.(علامه تاج محمود امروٽي)

ته بيشڪ اسان انسان کي (وحي جي تابع رهي هڪ متوازن زندگي گذارڻ جي) مشقت ۾ (گذارڻ لاءِ) پيدا ڪيو آهي.(علامه علي خان ابڙو)

بيشڪ تحقيق اسان انسان کي تڪليف لاءِ پيدا ڪيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ته اسان انسان کي مشقت ۾ (رهڻ وارو) ڪري پيدا ڪيو آهي.(سيد فرمان علي)

البته تحقيق پيدا ڪيوسون انسان کي تڪليف ۾ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ته بيشڪ اسان انسان کي مشقت ۾ (پوڻ لاءِ) پيدا ڪيو آهي (مولانا محمد مدني)

(ماڻھو) ڀانئيندو آھي ڇا ته مٿس ڪوبه غالب نه ٿيندو؟(علامه تاج محمود امروٽي)

ڇا هو خيال ڪري ٿو ته، مٿس ڪابه قابض ۽ ضابطي واري قوت ناهي (جنهن جي قانونن جي اطاعت کيس ڪرڻ گهرجي.)(علامه علي خان ابڙو)

ڇا اهو (ڪافر) ڀانئين ٿو ته ڪوبه هڪڙو ان تي قادر نه ٿيندو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ڇا هو خيال ڪري ٿو ته مٿس هرگز ڪنهن جو زور هلي نه سگهندو.(سيد فرمان علي)

ڇا خيال ڪري ٿو هي ته هرگز نه قادر ٿيندو ان تي ڪو هڪڙو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ڇا هو خيال ڪري ٿو ته مٿس هرگز ڪنهن جو زور هلي نه سگهندو (مولانا محمد مدني)

چوي ٿو ته مون تمام گھڻو مال کپايو.(علامه تاج محمود امروٽي)

چوي ٿو ته، مون (دنيا جي حياتيءَ ۾) مال جا ڍير لٽايا آهن.(علامه علي خان ابڙو)

اهو چوي ٿو مون تمام گھڻو مال وڃايو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

چوي ٿو ته: مون مال جا (ڪيئي) ڍير ضايع ڪيا آهن.(سيد فرمان علي)

چوي پيو ته هلاڪ ڪيو مون مال گهڻو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

چوي ٿو ته مون مال جا ڍير لٽايا آهن. (مولانا محمد مدني)

ڀانئيندو آھي ڇا ته ڪنھن ڪونه ڏٺو اٿس؟(علامه تاج محمود امروٽي)

ڇا هو خيال ڪري ٿو ته، (جن شين ۽ مصارفن تي هن ڍير لٽايا آهن) ان کي ڪنهن به نه ڏٺو آهي.(علامه علي خان ابڙو)

ڇا پوءِ اهو ڀانئي ٿو ته ان کي ڪوبه نٿو ڏسي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ڇا هو خيال ڪري ٿو ته ان کي ڪنهن به نه ڏٺو آهي،(سيد فرمان علي)

ڇا ڀانئين ٿو ته نه ڏٺو ان کي ڪنهن هڪ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ڇا هو خيال ڪري ٿو ته ان کي ڪنهن به نه ڏٺو آهي. (مولانا محمد مدني)

کيس ٻه اکيون نه ڏنيون اٿون ڇا؟(علامه تاج محمود امروٽي)

ڇا (شين کي ڏسڻ جي تميز ۽ مشاهدي لاءِ) اسان سندس ٻه اکيون (نه جوڙيون آهن)!(علامه علي خان ابڙو)

ڇا اسان ان لاءِ ٻه اکيون پيدا نه ڪيون؟(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ڇا اسان سندس ٻه اکيون(سيد فرمان علي)

ڇا نه ڪيون اسان ان جي لاءِ ٻه اکيون .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ڇا اسان سندس ٻه اکيون (مولانا محمد مدني)

۽ ڄڀ ۽ ٻه چَپ به؟(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ (پڇڻ ٻڌائڻ کيس) زبان ۽ ٻه چپ نه بنايا آهن!(علامه علي خان ابڙو)

۽ زبان ۽ ٻه چپ پيدا نه ڪيا؟(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ زبان ۽ ٻه چپ نه بنايا آهن، (ضرور بنايا)(سيد فرمان علي)

۽ زبان ۽ ٻه چپ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ زبان ۽ چپ نه بنايا آهن؟ (مولانا محمد مدني)

۽ ٻه رستا ڏيکارياسونس.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ اسان ان کي (وحي جي تعليم ذريعي چڱائيءَ برائيءَ جا) ٻه شاهي رستا نه ڏيکاري ڇڏيا آهن!(علامه علي خان ابڙو)

۽ اسان ان کي (خير ۽ شر جون) ٻه واٽون نه ڏيکاريون(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ کيس (چڱي ۽ بري) ٻئي راهون (واٽون) به ڏيکاري ڇڏيون.(سيد فرمان علي)

۽ ڏيکاريون اسان ان کي ٻه واٽون .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ اسان ان کي (خير ۽شر جا) ٻه شاهي رستا ڏيکاري ڇڏيا آهن (مولانا محمد مدني)

پوءِ ڪوبه سخت لَڪ نه لنگھيو.(علامه تاج محمود امروٽي)

پوءِ به هو همت ڪري (ذاتي مفاد جي عيش پرستيءَ واري رستي کي ڇڏي عام انساني مفاد جي) سخت لڪ ۾ نه گهڙيو.(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ عَقبه ۾ ٽپو نه ڏيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

پوءِ به هو همت ڪري سخت لڪ مان (ڇو) لنگهي پار نه پيو؟(سيد فرمان علي)

پوءِ نه لنگهيو لڪ مان .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

پوءِ به هو همت ڪري سخت لڪ ۾ نه گهڙيو. (مولانا محمد مدني)

۽ ڪنھن سمجھايئي ته سخت لَڪّ ڇا آھي؟(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ (اي پيغمبر!) توکي ڪهڙي خبر ته سخت لڪ ڇا آهي. (جيڪو آهي ته صبر آزما، پر انسان کي بلندين جي طرف وٺي وڃي ٿو.)(علامه علي خان ابڙو)

۽ توهان کي ڪنهن ڄاڻايو ته عَقبهه ڇا آهي؟(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ تو کي ڪهڙي خبر ته سخت لڪ ڇا آهي؟(سيد فرمان علي)

۽ ڪنهن ڄاڻايو توکي ته ڇا آهي لڪ؟ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ (اي پيغمبر) توکي ڪهڙي خبر ته سخت لڪ ڇا آهي ؟ (مولانا محمد مدني)

ٻانھو آجو ڪرڻ آھي.(علامه تاج محمود امروٽي)

(ٻڌو اهو رستو هي آهي ته) ٻانهن کي ( هر قسم جي غلامين مان) آزاد ڪرائڻو آهي، (جيئن هرهڪ ماڻهوءَ کي جسماني، ذهني ۽ قلبي آزادي هجي ۽ هو خدا کان سواءِ ڪنهن جي به ٻانهپ ۾ نه هجي).(علامه علي خان ابڙو)

ٻانهي کي آزاد ڪرڻ(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ڪنهن (غلام يا قرضدار کي) ڇڏائڻو آهي،(سيد فرمان علي)

ٻانهو آزاد ڪرڻ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

اهو ٻانهي کي آزاد ڪرائڻو آهي (مولانا محمد مدني)

يا بُک جي ڏينھن ۾ کاڄ کارائڻ.(علامه تاج محمود امروٽي)

يا بک جي ڏينهن ۾ کاڌو کارائڻو آهي.(علامه علي خان ابڙو)

يا بک واري ڏينهن طعام کارائڻ(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

يا بک جي ڏينهن کاڌو کارائڻو آهي،(سيد فرمان علي)

يا کاڌو کارائڻ بک واري ڏينهن ۾ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

يا بک جي ڏينهن کاڌو کارائڻو آهي (مولانا محمد مدني)

مائٽي واري ڇوري ٻار کي.(علامه تاج محمود امروٽي)

مٽيءَ مائٽيءَ واري يتيم کي.(علامه علي خان ابڙو)

ان يتيم کي جيڪو ويجھو مائٽ هجي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

مٽيءَ مائٽيءَ واري يتيم کي،(سيد فرمان علي)

يتيم مائٽيءَ واري کي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

مٽيءَ مائٽي واري يتيم کي (مولانا محمد مدني)

يا مٽيءَ ۾ رُلندڙ محتاج کي.(علامه تاج محمود امروٽي)

يا (توڙي) مٽيءَ هاڻن (سڀني) مسڪينن کي.(علامه علي خان ابڙو)

يا ان مسڪين کي جيڪو مِٽيءَ ۾ رهندڙ هجي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

يا مٽيءَ ۾ رليل مسڪين کي.(سيد فرمان علي)

يا مسڪين مٽيءَ هاڻي کي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

يا مٽيءَ ۾ رَليل مسڪين کي (مولانا محمد مدني)

ان کانپوءِ (اُھو) مؤمنن مان ھجي ۽ ھڪ ٻئي کي صبر جي وصيت ڪيائون ۽ (پڻ) ھڪ ٻئي کي (خلق تي) ٻاجھ ڪرڻ جي وصيت ڪيائون.(علامه تاج محمود امروٽي)

وري انهن ماڻهن مان ٿئي جن (الله جي پالڻهاريءَ وارن ٺوس قانونن تي) ايمان آندو ۽ هڪ ٻئي کي صبر ڪرڻ جي تلقين ڪئي ۽ هڪ ٻئي کي رحم ڪرڻ جي وصيت ڪئي آهي.(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ اهو اهڙن ماڻهن مان هجي جن ايمان آندو ۽ هڪ ٻئي کي صبر جي وصيت ڪئي ۽ هڪ ٻئي کي رحم و ڪرم جي وصيت ڪئي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

پوءِ تون انهن ماڻهن ۾ (شامل) ٿي وڃين ها جن ايمان آندو ۽ صبر جي نصيحت ۽ ترس کائڻ جي وصيت ڪندا رهن ٿا.(سيد فرمان علي)

ان کان پوءِ ٿيو انهن مان جن ايمان آندو ۽ وصيت ڪيائون صبر جي ۽ هڪ ٻئي کي وصيت ڪيائون ٻاجهه ڪرڻ جي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

وري انهن مان ٿئي جن ايمان آندو ۽ هڪ ٻئي کي صبر ڪرڻ جي وصيت ڪئي ۽ هڪ ٻئي کي رحم ڪرڻ جي وصيت ڪئي آهي. (مولانا محمد مدني)

اُھي نيڪ بخت سڄي پاسي وارا آھن.(علامه تاج محمود امروٽي)

اهي ئي سڀاڳا آهن، (جن کي هر قسم جون برڪتون حاصل ٿينديون).(علامه علي خان ابڙو)

اهي ساڄي پاسي وارا (بهشتي) آهن(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

اهي ئي شخص خوش نصيب آهن.(سيد فرمان علي)

اهي سڄي پاسي وارا آهن .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

اهي ئي سڀاڳا آهن (مولانا محمد مدني)

۽ جن اسان جي آيتن جو انڪار ڪيو سي بدبخت کٻي وارا آھن.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ جن اسان جي (پالڻهاريءَ وارين) آيتن جو انڪار ڪيو سي ئي نڀاڳا آهن. (۽ بي برڪتي انهن جي مقدر آهي).(علامه علي خان ابڙو)

۽ جن ماڻهن اسان جي آيتن جو انڪار ڪيو اهي کاٻي پاسي وارا (دوزخي) آهن(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ جن ماڻهن اسان جي آيتن جو انڪار ڪيو آهي سي بدبخت آهن.(سيد فرمان علي)

۽ جن اسان جي آيتن جو ڪفر ڪيو اهي کٻي پاسي وارا آهن .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ جن اسان جي آيتن جو انڪار ڪيو سي ئي نڀاڳا آهن (مولانا محمد مدني)

مٿن دميل باھ چوڌاري ويڙھيل (موڪلبي) آھي.(علامه تاج محمود امروٽي)

انهن تي (هن دنيا ۾ به ۽ آخرت ۾ به) باهه دميل هوندي.(علامه علي خان ابڙو)

انهن تي دم ڏنل باه هوندي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

جو انهن کي باھ ۾ وجهي (اها) باھ هر طرف کان بند ڪئي ويندي.(سيد فرمان علي)

انهن تي دٻيل باهه آهي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

انهن تي باهه دميل هوندي. (مولانا محمد مدني)