مُنھن ۾ گُھنڊ وڌائين ۽ مُنھن موڙيائين.(علامه تاج محمود امروٽي)

(محمدﷺ) بي رخي ڏيکاري ۽ منهن موڙيائين.(علامه علي خان ابڙو)

منھن ۾ گُھنڊ وڌائين ۽ مُنھن موڙيائين(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ان (رڳو)ايتري ڳالھ تي منهن ۾ گهنڊ وڌو ۽ منهن موڙيائين.(سيد فرمان علي)

منهن مبارڪ ۾ گهنڊ وڌائين ۽ منهن موڙيائين .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

(محمد) منهن ۾ گهنڊ وڌو ۽ منهن موڙيائين (مولانا محمد مدني)

بي رُخي ڪيائين ۽ منهن ڦيريائين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مُرسل مُنهن کَٽو ڪيو، ۽ پُٺ وَرائـِين پاڻ، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ھن ڪري جو وٽس نابين آيو.(علامه تاج محمود امروٽي)

ان ڪري جو وٽس هڪ نابينو (صحابي) آيو.(علامه علي خان ابڙو)

ھن ڪري جو وٽس نابين آيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ان ڪري جو وٽس انڌو آيو.(سيد فرمان علي)

هن جي ڪري جو آيو ان وٽ نابينا .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ان ڪري جو وٽس انڌو آيو(مولانا محمد مدني)

(ان ڪري) جو ان وٽ هڪ نابين آيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هِن تان ته اُن وَٽ آئيو، ڪو اَنڌو اَکِيَن ساڻ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ڪنھن سمجھايئي جيڪر اُھو سڌرجي ھا.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ توکي (اي محمدﷺ) ڪهڙي خبر ته شايد هو (تنهنجي تعليم سان) چڱيءَ طرح نيڪوڪار ٿي وڃي.(علامه علي خان ابڙو)

۽ ڪنھن سمجھايئي جيڪر اُھو سڌرجي ھا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ تو کي ڪهڙي خبر جو هو سيکارڻ سان پاڪيزگي حاصل ڪري ها.(سيد فرمان علي)

۽ ڪنهن سمجهايو توکي ته شايد اهو صاف ٿئي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ توکي (اي محمدﷺ) ڪهڙي خبر ته شايد هو پاڪ ٿئي(مولانا محمد مدني)

۽ توکي ڇا خبر شايد اهو (وڌيڪ) پاڪ ٿي وڃي ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ توکي ڪَل ڪِهڙِي؟ ته مَڃي اِهوئـِي آڻ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

يا نصيحت ٻڌي ھا پوءِ اُھا نصيحت ٻڌڻ نفعو ڏئيس ھا.(علامه تاج محمود امروٽي)

يا (تنهنجي نصيحت تي آهستي آهستي) ڌيان ڪري ته ان کي اها نصيحت فائدو ڏئي.(علامه علي خان ابڙو)

يا نصيحت ٻڌي ھا، پوءِ اُھا نصيحت ٻڌڻ نفعو ڏئيس ھا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

يا اهو نصيحت ٻڌي ها ته کيس اها نصيحت فائدو ڪري ها.(سيد فرمان علي)

يا نصيحت وٺي پوءِ نفعو ڏئي ان کي نصيحت .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

يا ڌيان ڪري ته ان کي اها نصيحت فائدو ڏي. (مولانا محمد مدني)

يا نصيحت ٻڌي ها پوءِ ان کي نصيحت فائدو ڏئي ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

يا ساڱائـِيندو، سو صَحِي، جي سَمجھائبو سُڄاڻ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پر جنھن بي پرواھي ڪئي.(علامه تاج محمود امروٽي)

پر (ان جي برعڪس) جيڪو (هدايت جي پاسي کان) بي پرواهي ڪري ٿو.(علامه علي خان ابڙو)

پر اهو ماڻهو جيڪو بي پرواهه ٿيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

پر جو بي پرواهي ڪري ٿو.(سيد فرمان علي)

پر جنهن بي پرواهي ڏيکاري .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

پر جو بي پرواهي ڪري ٿو ته (مولانا محمد مدني)

پر جيڪو (حق کان) بي پرواهه ٿيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پَر جو بي پَرواه ٿيو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ تنھن (جي سڌاري) لاءِ تون پٺيان پيو آھين.(علامه تاج محمود امروٽي)

ته تون ان (جي هدايت) جو خيال ڪرين ٿو.(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ توهان (ايمان آڻڻ خاطر) ان جي لاءِ ڪوشش ڪريو ٿا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ته تون ان جو خيال ڪرين ٿو.(سيد فرمان علي)

پوءِ تون ان لاءِ متوجہ رهين ٿو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

تون ان جو خيال ڪرين ٿو (مولانا محمد مدني)

پوءِ ان ڏانهن تون پورو توجهه ڪرين ٿو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ تون ڪوشش ڪَرين تِنهن ڪاڻ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ھن ۾ توتي (ڪا ميار) ڪانھي ته اُھو نه سُڌرجي.(علامه تاج محمود امروٽي)

هوڏانهن ان جي نيڪوڪار نه ٿيڻ جي توتي ڪاميار نه آهي.(علامه علي خان ابڙو)

۽ اهو ڇو نٿو پاڪ ٿئي اهو توهان جو ذمون ناهي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

(۽ پر) جيڪڏهن اهو نه سڌري ته تون ذميوار نه آهين.(سيد فرمان علي)

۽ ناهي تو تي (ڪو ذمو) هي جو نه ٿوصاف ٿئي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

هوڏانهن ان جي پاڪ ٿيڻ جو توتي ڪو الزام نه آهي (مولانا محمد مدني)

حالانڪه ان جي پاڪ نه ٿيڻ جي تو تي ڪا ذميداري ناهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ هوڏانهن حَرف نه توتي، جي حَقَّ نه مَڃِيندو هاڻ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جيڪو تو وٽ ڊوڙندو آيو.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ (ميار انهيءَ ڳالهه تي آهي ته هڪ شخص) تو وٽ (دين جي شوق ۾) ڊوڙندو اچي ٿو.(علامه علي خان ابڙو)

۽ پر اهو ماڻهو جيڪو توهان وٽ اچي ڪوشش ڪري ٿو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ جو تو وٽ ڊوڙندو اچي ٿو،(سيد فرمان علي)

۽ پر جيڪو آيو تو وٽ ڊوڙندي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ جو تو وٽ ڊوڙندو اچي ٿو(مولانا محمد مدني)

۽ پر جو ماڻهو تو وٽ ڊوڙندو اچي ٿو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پر اَچي اوهان وَٽ ڊوڙندو، جو ڪارڻ رُوح، رِهاڻ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ اُھو (پنھنجي الله کان) ڊڄي ٿو.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ هو خدا کان ڊڄي ٿو.(علامه علي خان ابڙو)

۽ اهو الله کان ڊڄي ٿو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ هو خدا کان ڊڄي ٿو،(سيد فرمان علي)

۽ اهو ڊڄي پيو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ هو ڊڄي ٿو ته (مولانا محمد مدني)

۽ اُهو ڊڄي ٿو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڊڄي ڊاء ڌڻِئَ جي، اِي اُنهِئَ جا اُهڃاڻ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ تنھن کان تون ويسلو ٿئين ٿو.(علامه تاج محمود امروٽي)

پوءِ تون ان کان بي خيالو ٿئين ٿو. (سو توکي ائين نه ڪرڻ گهرجي).(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ توهان ٻين ڏانهن مشغول ٿيو ٿا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ته تون ان کان بي رخي ڪرين ٿو.(سيد فرمان علي)

پوءِ تون ان کان بي خيال رهين ٿو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

تون ان کان بي خيالو ٿئين ٿو (مولانا محمد مدني)

ته تون ان کان بي توجهي ڪرين ٿو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اُنهِئَ کان اڳواڻ!، تون مُرڳوئـِي مُنهن موڙِين.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ائين نه آھي بيشڪ اھي (قرآن جون آيتون) ھڪ نصيحت آھي.(علامه تاج محمود امروٽي)

خبردار! بيشڪ اهو (قرآن) هڪ نصيحت آهي.(علامه علي خان ابڙو)

خبردار ! بيشڪ اها نصيحت آهي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

خبردار! هي (قرآن جون آيتون ته سراسر نصيحت آهن.(سيد فرمان علي)

هرگز نه بيشڪ اها نصيحت آهي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

خبردار اهو (قرآن) هڪ نصيحت آهي (مولانا محمد مدني)

خبردار! هي (قرآن) هڪ نصيحت آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

خَبردار خَبِـير!، هي آھِ سبق ساڃاءِ جو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ جيڪو گھُري سو قرآن ياد رکي.(علامه تاج محمود امروٽي)

پوءِ جيڪو گهري سو انکي ياد (۽ ڌيان ۾) رکي (۽ جنهن کي اها نصيحت حاصل ڪرڻ جي نيت ناهي ته ڊگهو رستو وٺي.)(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ جيڪو چاهي اهو نصيحت حاصل ڪري(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

پوءِ جيڪو گهري سو ان کي ياد رکي.(سيد فرمان علي)

پوءِ جيڪو گهري ته ان کي ياد ڪري .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

پوءِ جيڪو گهري سو ان کي ياد رکي (مولانا محمد مدني)

پوءِ جيڪو چاهي سو ان کي ياد رکي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ وَڻي، سو تِنهن واعظ کي، سانڍي منجھ سَرِير،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

(بيشڪ قرآن جون آيتون) تعظيم وارن ورقن ۾ لکيل آھن.(علامه تاج محمود امروٽي)

اهو (لڪل ناهي بلڪ) اهڙن ورقن ۾ آهي جي عزت ڏنل آهن.(علامه علي خان ابڙو)

(اها نصيحت) انهن قابلِ احترام صحيفن (آسماني ڪتابن) ۾ آهي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

(لوح محفوظ جي) تمام احترام وارن ورقن ۾ (لکيل) آهي.(سيد فرمان علي)

عزت وارن صحيفن ۾ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

اهو اهڙن ورقن ۾ آهي جي عزت ڏنل (مولانا محمد مدني)

عزت وارن ورقن ۾ (لکيل) آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

صَحِي صَحِيفن ۾،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جي مٿاھان ۽ پاڪ آھن.(علامه تاج محمود امروٽي)

بلند شان وارا (غلطين کان) پاڪ آهن.(علامه علي خان ابڙو)

جيڪي الله وٽ وڏي شان وارا پاڪ آهن(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

جي بلند شان وارو (غلطين کان) پاڪ آهن.(سيد فرمان علي)

بلند پاڪ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

بلند شان وارا (غلطين کان) پاڪ آهن (مولانا محمد مدني)

جي بلند مرتبه پاڪيزه آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جي پاڪ اُتم اِڪسير،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

لکندڙن جي ھٿن ۾.(علامه تاج محمود امروٽي)

اهڙن لکڻ وارن جي هٿ ۾ آهن.(علامه علي خان ابڙو)

(اهڙن ملائڪن يا صالحن) جي هٿان لکيل آهن(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

اهڙن لکڻ وارن جي هٿن ۾ آهن،(سيد فرمان علي)

لکندڙن، عزت وارن .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

اهڙن لکڻ وارن جي هٿن ۾ آهن (مولانا محمد مدني)

اهڙن لکڻ وارن جي هٿن (سان لکيل) آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هَٿ ۾ اِهڙن ايلچن، جي سڳورا سَفِير، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جي سڳورا ڀلارا آھن.(علامه تاج محمود امروٽي)

جيڪي خوبين وارا (الله جا) تابعدار آهن.(علامه علي خان ابڙو)

جيڪي مڪرم (۽) نيڪوڪار آهن(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

جي بزرگ خوبين وارا آهن.(سيد فرمان علي)

نيڪو ڪارن جي هٿن سان .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

جي خوبين وارا (الله جا) تابعدار آهن (مولانا محمد مدني)

جي وڏي عزت وارا نيڪوڪار آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

نِرمل، نيڪ نَذِير، اُچا اَخلاقن ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ماڻھو ماريو وڃي جو ڪھڙو نه بي شُڪر آھي.(علامه تاج محمود امروٽي)

(جيڪو اهڙي بلند ۽ پاڪ فڪر اختيار ڪرڻ کان انڪار ڪري، اهڙي) انسان تي مار پوي جو هو ڪهڙو نه بي شڪر آهي.(علامه علي خان ابڙو)

انسان قتل ڪيو وڃي (جو الله جي نعمتن جي باوجود) ڪهڙو نه ناشڪر آهي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

آدمي تي مار پوي اهو ڪهڙو نه ناشڪرو آهي.(سيد فرمان علي)

هلاڪ ڪيو ويو انسان ڪهڙو نه بي شڪر آهي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

انسان تي مار پوي ڪهڙو نه هو بي شڪر آهي (مولانا محمد مدني)

ماريو ويو انسان ڪيڏو ته ناشڪرو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مار پوي ماڻهؤَ کي!، ڦيريَسِ ڪِهڙي اَنڌ؟(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

(ڌيان ڪري ته الله) ڪھڙي شيءَ مان پيدا ڪيس.(علامه تاج محمود امروٽي)

(اهو بي شڪر انسان هي به نٿو سوچي ته) ڪهڙي شئ مان ان کي پيدا ڪيو اٿس؟(علامه علي خان ابڙو)

اهو ڪهڙي شيءِ مان پيدا ٿيو؟(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

(خدا) کيس ڪهڙي شيءَ مان پيدا ڪيو؟(سيد فرمان علي)

ڪهڙي شيءِ مان ان کي پيدا فرمايائين؟ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ڪهڙي شيءِ مان ان کان پيدا ڪيو اٿس؟ (مولانا محمد مدني)

(الله) ان کي ڪهڙي شيءِ مان پيدا ڪيو؟(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جنهنکي جوڙيئـِين ڇا مَنجھان؟ جوڙيئـِين مَنجها مَند، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مني جي ڦڙي مان، خلقيائينس پوءِ اندازو مقرر ڪيائينس.(علامه تاج محمود امروٽي)

پاڻي جي نطفي مان ان کي پيدا ڪيو اٿس. پوءِ ان جو (هڪ نرالو جسماني) اندازو مقرر ڪيو اٿس.(علامه علي خان ابڙو)

هڪ نطفي مان ان کي پيدا ڪيو، پوءِ ان کي مختلف مرحلن مان ڪڍيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

نطفي مان کيس پيدا ڪيو اٿس پوءِ سندس اندزو مقرر ڪيائين.(سيد فرمان علي)

مني جي ڦڙي مان ان کي پيدا ڪيائين پوءِ ان کي اندازي سان رکيائين .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

منيءَ مان ان کي پيدا ڪيو اٿس پوءِ ان جو اندازو مقرر ڪيو اٿس. (مولانا محمد مدني)

نطفي (منيءَ) مان ان کي پيدا ڪيائين پوءِ ان کي هڪ خاص اندازي سان بنايائين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ تڪي توري تِنهن کي، پُرزا ڪيئـِين پَيوند،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

وري (نڪرڻ جي) واٽ سنھنجي ڪيائينس.(علامه تاج محمود امروٽي)

وري (ان کي اکيون، ڪن ۽ عقل وغيره ڏئي ڪاميابي واري) شاهراه تي هلڻ ان لاءِ آسان ڪيو اٿس.(علامه علي خان ابڙو)

ان کان پوءِ ان لاءِ رستو آسان ڪيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

وري سندس راھ آسان ڪيائين، (سيد فرمان علي)

ان کان پوءِ ان جي لاءِ رستو آسان ڪيائين .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

وري رستي تي اچڻ ان لاءِ آسان ڪيو اٿس (مولانا محمد مدني)

پوءِ ان لاءِ رستو آسان ڪيائين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ آسان ڪَئـِين اُن تي، راماڻي جا، رَند،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

وري ماريائينس پوءِ قبر ۾ رکايائينس.(علامه تاج محمود امروٽي)

وري ان کي ماريو اٿس، پوءِ قبر ۾ پورجڻ وارو ڪيو اٿس.(علامه علي خان ابڙو)

ان کان پوءِ ان کي موت ڏنائين ان کان پوءِ قبر ۾ رکرايو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

وري ان کي موت ڏنو اٿس پوءِ قبر ۾ دفن ٿيڻ وارو ڪيو اٿس.(سيد فرمان علي)

ان کان پوءِ ان کي ماريائين پوءِ ان کي قبر ۾ آندائين .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

وري ان کي ماريو اٿس پوءِ قبر ۾ پورجڻ وارو ڪيو اٿس (مولانا محمد مدني)

پوءِ ان کي موت ڏنائين پوءِ ان کي قبر ۾ جاءِ ڏنائين.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

موٽي مارئين ان کي، ڪيائين بُٺِئَ ۾ بند،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

وري جڏھن گھرندو تڏھن اُن کي جيئرو ڪندو.(علامه تاج محمود امروٽي)

وري جڏهن گهرندو ان کي (قيامت ڏينهن) ٻيهر جيئاريندو.(علامه علي خان ابڙو)

ان کان پوءِ جڏهن پاڻ چاهي ان کي اُٿاري(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

وري جڏهن (خدا) گهرندو ان کي ٻيهر جياريندو.(سيد فرمان علي)

ان کان پوءِ جڏهن گهرندو ته ان کي ٻاهر ڪڍندو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

وري جڏهن گهرندو ان کي ٻيهر جياريندو (مولانا محمد مدني)

پوءِ جڏهن چاهيندو ان کي (ٻيهر) جياريندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ اٿارئين ان کي، جڏهن گھريو خداوند، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ائين نه آھي جيڪي فرمايائينس سو پورو نه ڪيائين.(علامه تاج محمود امروٽي)

خبردار! اڃان ته، ان (انسان) اهو ڪم پورو نه ڪيو آهي، جنهن جو ان کي حڪم ڪيو اٿس. (پوءِ ان کان وڌيڪ ناشڪري ڇا چئبي؟)(علامه علي خان ابڙو)

خبردار ! اهڙو ڪوبه ناهي جو سندس امر پورو نه ڪري(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

در اصل خدا جو کيس حڪم ڏنو تنهن کي هن پورو نه ڪيو.(سيد فرمان علي)

هرگز نه اڃان پورو نه ڪيائين جيڪو ان کي امر ڪيائين .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

خبردار! اڃان ته ان اهو ڪم پورو نه ڪيو آهي جنهن جو ان کي حڪم ڪيو اٿس (مولانا محمد مدني)

خبردار! ان اڃا تائين الله جي حڪم جي بجا آوري نه ڪئي آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سَمجھ حقِيقت حال جِي، ڪَرهِيون پَنهنجو هَنڌ، پاري سا نه پَنڌ، جيڪا ڏيسِ، ڏيھ ڌَڻِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ جڳائي ته ماڻھو پنھنجي کاڌي ڏانھن نھاري ڏسي.(علامه تاج محمود امروٽي)

پوءِ سڀڪو انسان (رڳو) پنهنجي کاڌي ڏي ڏسي. (ته ڪيتريون شيون اسان کيس بنا معاوضي عطا ڪيون آهن.)(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ انسان پنهنجي طعام ڏانهن (غور ڪري) ڏسي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

پوءِ آدمي کي پنهنجي کاڌي ڏي نظر ڪرڻ گهرجي.(سيد فرمان علي)

پوءِ گهرجي ته ڏسي انسان پنهنجي طعام ڏانهن .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

پوءِ سڀڪو انسان پنهنجي کاڌي ڏي ڏسي (مولانا محمد مدني)

پوءِ انسان کي کپي پنهنجي کاڌي کي ڏسي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ آهي حَقَّ اِنسان تي، قائـِم بَرقرار، ته ڪري سَندسِ قُوت ڏي، نائي نيڻ نِهار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ته اسان پاڻي کي چڱيءَ طرح آسمان کان پلٽيو.(علامه تاج محمود امروٽي)

اسان ئي پاڻيءَ کي (ڪڪرن مان ڌرتيءَ تي ۽ درياهن ۽ چشمن ۾) وهايو آهي.(علامه علي خان ابڙو)

بيشڪ اسان چڱي طرح (ڪڪر) مِينهن پلٽايو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ته اسان ئي (ڪڪرن مان) پاڻي وسايو.(سيد فرمان علي)

بيشڪ اسان وسايو پاڻيءَ کي وسائڻ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ته اسان ئي پاڻيءَ کي (ڪڪرن مان) وهايو آهي (مولانا محمد مدني)

بيشڪ اسان ئي (ڪڪرن مان) پاڻيءَ کي پَلٽِيو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ته اَسان آب اُڀ کان، نايو نارو نار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

وري زمين کي پوري طرح چيريوسون.(علامه تاج محمود امروٽي)

وري اسان زمين کي (ٻج اڀارڻ لاءِ) چيريو آهي.(علامه علي خان ابڙو)

ان کان پوءِ اسان (نباتات سان) زمين کي چڱي طرح چيريو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

وري اسان زمين کي چيريو ۽ ان مان ڦوٽهڙو ڪيو.(سيد فرمان علي)

ان کان پوءِ چيريو اسان زمين کي چيرڻ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

وري اسان زمين کي چيريو آهي (مولانا محمد مدني)

پوءِ اسان زمين کي چڱي طرح چيريو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

وَرِي ڦوڙي سُون ڦوڙڻ کي، ڌرتي ڌارو ڌار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ منجھس اَن ڄمايوسون.(علامه تاج محمود امروٽي)

پوءِ ان ۾ اَنُ،(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ ان مان اناج پيدا ڪيو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

وري اسان ان ۾ اناج پيدا ڪيو.(سيد فرمان علي)

پوءِ ڄمايوسون ان ۾ اناج .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

پوءِ ان ۾ اَنُ (مولانا محمد مدني)

پوءِ اسان ان ۾ اناج ڄمايو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ اُڀاڙياسون، اُن سان، اَنڇر اَن اَنبار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ڊاکون ۽ ترڪاريون.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ ڊاک ۽ لوسڻ،(علامه علي خان ابڙو)

۽ انگور ۽ سائي ڀاڄي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ ڊاک ۽ ڀاڄيون،(سيد فرمان علي)

۽ انگور ۽ ترڪاريون .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ ڊاک۽ لوسڻ (مولانا محمد مدني)

۽ انگور ۽ ڀاڄيون.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڪِشمِش، قِسم ڪيترا، ۽ ڀاڄيون بـيشمار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ زيتون ۽ کجيون.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ زيتون ۽ کارڪون،(علامه علي خان ابڙو)

۽ زيتون ۽ کجور(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ زيتون ۽ کجور(سيد فرمان علي)

۽ زيتون ۽ کجيون .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ زيتون ۽ کجور (مولانا محمد مدني)

۽ زيتون ۽ کجور.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ زيتون ۽ کَجيون خُوب طرح،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ گھاٽا باغ.(علامه تاج محمود امروٽي)

گهاٽا باغ ميوا،(علامه علي خان ابڙو)

۽ گھاٽا باغ(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ گهاٽا گهاٽا باغ ۽ ميوا،(سيد فرمان علي)

۽ باغ گهاٽا .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ گهاٽا باغ (مولانا محمد مدني)

۽ گهاٽا گهاٽا باغ.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ گھاٽا گُل گُلزار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ميوو ۽ گاھ (به).(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ انب ڄمايا آهن (مطلب ته طرحين طرحين ميوا ۽ گاهه حاصل ڪريو ٿا).(علامه علي خان ابڙو)

۽ ميوا ۽ گاهه پيدا ڪيا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ ميوو ۽ چارو،(سيد فرمان علي)

۽ ميوا ۽ گاهه .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ ميوا ۽ انب ڄمايو آهي (مولانا محمد مدني)

۽ ميوا ۽ گاهه.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ميوا موڪ مُلڪ ۾، ۽ وَڻ ٽِڻ، وِي وَلهار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اوھان جي نفعي لاءِ ۽ اوھان جي ڍورن لاءِ.(علامه تاج محمود امروٽي)

اوهان جي پنهنجي ۽ اوهان جي وهٽن جي فائدي لاءِ. (پوءِ به جيڪڏهن ماڻهو ناشڪريءَ جي واٽ وٺي ته ان لاءِ هلاڪت آهي.)(علامه علي خان ابڙو)

(اهي) توهان جي فائدي لاءِ ۽ توهان جي چؤپاين جي فائدي لاءِ پيدا ڪيا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

اوهان ۽ اوهان جي وهٽن جي فائدي لاءِ،(سيد فرمان علي)

اوهان ۽ اوهان جي چوپاين جي فائدي لاءِ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

اوهان ۽ اوهان جي وهٽن جي فائدي لاءِ (مولانا محمد مدني)

توهان جي لاءِ ۽ توهان جي جانور جي فائدي لاءِ.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

نَفعا سَڀ نِروار، اوهان ۽ اوهان جي مال لئي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ جڏھن ڪَن ٻوڙا ڪندڙ (دھشت واري) ھڪل ايندي.(علامه تاج محمود امروٽي)

پوءِ جڏهن (حساب واري ڏينهن) ڪنن کي ٻوڙي ڪرڻ واري هيبتناڪ دانهن ٿيندي.(علامه علي خان ابڙو)

پوءِ جڏهن اها سخت دانهن ايندي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

پوءِ جڏهن ڪنن جا پردا ڦاڙڻ واري دانهن ٿيندي.(سيد فرمان علي)

پوءِ جنهن وقت ايندو ڪن ٻوڙا ڪندڙ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

پوءِ جڏهن ڪنن کي ٻوڙي ڪرڻ واري دانهن ٿيندي (مولانا محمد مدني)

پوءِ جڏهن ڪَنن کي ٻوڙو ڪرڻ واري (قيامت جي رڙ) ايندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ جڏهن آئـِي ڪَڙڪيدار، ڪَڙڪو ڪيائـِين ڪُل تي،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

انھي ڏينھن آدمي پنھنجي ڀاءُ کان ڀڄندو.(علامه تاج محمود امروٽي)

جنهن ڏينهن سڀڪو ماڻهو پنهنجي ڀاءُ(علامه علي خان ابڙو)

اُنھيءَ ڏينھن ماڻھو پنھنجي ڀاءُ کان ڀڄندو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ان ڏينهن سڀ ڪو ماڻهو ڀڄندو پنهنجي ڀاءُ کان،(سيد فرمان علي)

آواز ان ڏينهن ڀڄندو مڙس پنهنجي ڀاءُ کان .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

جنهن ڏينهن سڀڪو ماڻهو پنهنجي ڀاءُ (مولانا محمد مدني)

ان ڏينهن ماڻهو پنهنجي ڀاءُ کان ڀڄندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

تِنهن ڏِينهن ڀاءُ. ڀاءکان، ڀَڄِي ٿئي بيزار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ (پڻ) پنھنجي ماءُ کان ۽ پنھنجي پيءُ کان.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ پنهنجي ماءُ پنهنجي پيءُ(علامه علي خان ابڙو)

۽ (پڻ) پنھنجيءَ ماءُ کان ۽ پنھنجي پيءُ کان(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ پنهنجي ماءُ ۽ پنهنجي پيءُ،(سيد فرمان علي)

۽ پنهنجي ماءَ ۽ پنهنجي پيءُ کان .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ پنهنجي ماءُ ۽ پنهنجي پيءُ (مولانا محمد مدني)

۽ پنهنجي ماءُ کان ۽ پنهنجي پيءُ کان.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پڻ پنهنجي ماء، پيء ڪنان،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ پنھنجي گھر واريءَ کان ۽ پنھنجي پٽن کان ڀڄندو.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ پنهنجي زال ۽ پنهنجي اولاد کان ڀڄندو.(علامه علي خان ابڙو)

۽ پنھنجيءَ گھر واريءَ کان ۽ پنھنجي پٽن کان ڀڄندو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ پنهنجي زال ۽ پنهنجي اولاد کان.(سيد فرمان علي)

۽ پنهنجي زال کان ۽ پنهنجن پٽن کان .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ پنهنجي زال ۽ پنهنجي اولاد کان ڀڄندو (مولانا محمد مدني)

۽ پنهنجي زال کان ۽ پنهنجي اولاد کان.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پڻ ٻَـيَر سَندسِ ، يا ٻار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

انھن مان سڀڪنھن مڙس لاءِ اُن ڏينھن اھڙي حالت ھوندي جو کيس بس ھوندي.(علامه تاج محمود امروٽي)

انهن مان سڀ ڪنهن ماڻهوءَ جو انهيءَ ڏينهن اهڙو حال هوندو جو پاڻ ۾ پورو هوندو (۽ ٻئي ڏانهن متوجه نه ٿي سگهندو).(علامه علي خان ابڙو)

ان ڏينهن هر انسان کي فقط پنهنجو انتطار هوندو(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ان ڏينهن، ان مان سڀ ڪنهن ماڻهو جو اهڙو حال هوندو جو ان جي (رڌل هجڻ) لاءِ بس هوندو،(سيد فرمان علي)

هر مڙس جي لاءِ انهن مان ان ڏينهن مشغولي هوندي جو ان لاءِ ڪافي هوندي .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

انهن مان سڀ ڪنهن ماڻهوءَ جو انهيءَ ڏينهن اهڙو حال هوندو جو ان لاءِ بس آهي (مولانا محمد مدني)

ان ڏينهن انهن مان سڀني ماڻهن جي اهڙي حالت هوندي جا ان کي (ٻين کان) بي پرواهه ڪري ڇڏيندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

تڏهن هُوندو گِرفتار، هَرڪو پَنهنجي حال ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ڪيترائي منھن اُن ڏينھن روشن ھوندا.(علامه تاج محمود امروٽي)

ڪيترا منهن ان ڏينهن (ايمان جي ڪري) روشن(علامه علي خان ابڙو)

ان ڏينهن ڪيترائي چهرا روشن هوندا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

ڪيترا منهن ته ان ڏينهن چمڪندڙ،(سيد فرمان علي)

ڪيترا منهن ان ڏينهن چمڪندڙ .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

ڪي منهن ان ڏينهن روشن (مولانا محمد مدني)

ان ڏينهن ڪي چهرا روشن هوندا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڪي مُنهن تِنهن مَهل ۾، چمڪن چَنڊ چوڌار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

کِلندڙ ۽ (تمام) سرھا ھوندا.(علامه تاج محمود امروٽي)

کلندڙ خوش هوندا.(علامه علي خان ابڙو)

کلندڙ هوندا ۽ بيحد خوش هوندا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

(۽) کلندڙ خوش هوندا.(سيد فرمان علي)

کلندڙ، خوش ٿيندڙ هوندا .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

کلندڙ خوش هوندا (مولانا محمد مدني)

کِلندڙ ۽ خوش وخورم هوندا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

کِل مُکه، کِيرن لَهڻان، کِڙيا کَٽڻهار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ڪيترائي منھن (ھوندا) جن تي اُن ڏينھن رئي پيل ھوندي.(علامه تاج محمود امروٽي)

۽ ڪي منهن (اهڙا هوندا) جن تي (نافرمانين جي ڪري) ان ڏينهن ڌوڙ هوندي.(علامه علي خان ابڙو)

۽ ان ڏينهن ڪيترائي چهرا خاڪ آلود هوندا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

۽ ڪي منهن اهڙا هوندا جن تي ان ڏينهن ڌوڙ (پئي وسندي) هوندي.(سيد فرمان علي)

۽ ڪيترا منهن ان ڏينهن انهن تي غبار هوندو .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

۽ ڪي منهن (اهڙا هوندا) جن تي اُن ڏينهن ڌوڙ هوندي (مولانا محمد مدني)

۽ ان ڏينهن ڪي چهرا اهڙا هوندا جن تي ڌوڙ پيل هوندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڪي مُنهن تِنهن ڏِينهن، ميرڙا، مَٿِن گِرد عُبار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جن کي ڪارنھن ويڙھي ويندي.(علامه تاج محمود امروٽي)

جن کي (ظلمت جي) ڪارهن ويڙهي ويندي.(علامه علي خان ابڙو)

انهن تي ڪاراڻ چڙهيل هوندي(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

جن تي ڪارنهن ڇانيل هوندي.(سيد فرمان علي)

ڇائنجي ويندي انهن تي ڪارنهن .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

جن کي ڪارهن ويڙهي ويندي (مولانا محمد مدني)

انهن تي ڪارَنهن چڙهيل هوندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

چوڌارِي چِڻگن جِي، مَٿنِ وارو وار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اھي ئي مُنڪر بدڪار آھن.(علامه تاج محمود امروٽي)

اهي ئي ڪافر بدڪار آهن (جن زندگيءَ ۾ فرمانبرداريءَ جي واٽ بجاءِ سرڪشي جو رستو اختيار ڪيو.)(علامه علي خان ابڙو)

اهي ئي ڪافر (۽) فاجر (گنهگار) هوندا(علامه عبدالوحيد جان سرهندي)

اهي ئي ڪافر بدڪار آهن.(سيد فرمان علي)

اهيئي ڪافر فاجر آهن .(مولانا محمد ادريس ڏاهري)

اُهي ئي ڪافر بدڪار آهن (مولانا محمد مدني)

اُهي اِهي ئي ڪافر بدڪار ماڻهو هوندا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڪافِر، بَدڪِردار، اُهي آهِن اِهڙي حال ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))