قيامت.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ثابت ٿيڻ واري (سزا ۽ تباهي اجهو ثابت ٿي).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

يقيناً ٿيندڙ(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

سچ پچ هئڻ واري (قيامت).(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

حق هوندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ثابت ٿيڻ واري (سزا) (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ثابت ٿيڻ واري.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

حقا حق موجود،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

قيامت! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ٿيڻي ئي ٿيڻي (قيامت) (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بلڪل ٿيڻ واري!(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(ضرور) اچڻ واري (يعني قيامت) (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

يقيناً واقع ٿيڻ واري گهڙي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

هڪ ٿيڻي- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ڇا آھي (اھا) قيامت.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اها ثابت ٿيڻ واري (سزا) ڇا آهي؟(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ڪهڙي يقيني ٿيندڙ؟(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اها سچ پچ هئڻ واري ڪهڙي شيءَ آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڪهڙي آهي حق هوندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اها ثابت ٿيڻ واري (سزا) ڇا آهي؟ (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ڇا آهي ثابت ٿيڻ واري؟(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

حق حَقيقت ڪِهڙي؟(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ڇا آهي قيامت؟ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ڇا آهي اها ٿيڻي ئي ٿيڻي؟ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ڇا آهي اها بلڪل ٿيڻ واري؟(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(ضرور) اچڻ واري ڇا آهي؟ (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ڪهڙي شيءِ آهي يقيناً واقع ٿيڻ واري گهڙي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ضرور ٿيڻي ڳالهه آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ ڪھڙي شيءِ توکي ڄاڻايو ته قيامت ڇا آھي؟(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ توکي ڪهڙي خبر ته اها ثابت ٿيڻ واري (سزا) ڇا آهي؟ (اسان کان وڌيڪ توکي بهتر سمجهائڻ وارو ڪير ٿي سگهي ٿو).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ توهان کي ڪنهن ڄاڻايو ته يقيني ٿيندڙ ڇا آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ تو کي ڪهڙي خبر ته اها سچ پچ هئڻ واري ڪهڙي شيءَ آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڪنهن ڄاڻايو توکي ڇا آهي حق هوندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ توکي ڪهڙي خبر ته اها ثابت ٿيڻ واري (سزا) ڇا آهي؟ (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ تو کي ڪنهن ڄاڻايو ته ثابت ٿيڻ واري ڇا آهي؟(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ حق حَقِيقت آهي ڇا؟ ڪِنهن خبرڏِنئي خُوشنود!(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ڪنهن توکي ڄاڻايو، ته ”ڇا آهي قيامت؟“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ توکي ڪهڙي خبر ته اها ٿيڻي ئي ٿيڻي ڇا آهي؟ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ڪهڙي خبر توکي ته ڇا آهي اها بلڪل ٿيڻ واري؟(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ توکي ڪهڙي خبر ته (ضرور) اچڻ واري ڇا آهي؟ (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ توهان کي ڪهڙي شيءِ خبردار ڪيو ته يقيناً واقع ٿيڻ واري (قيامت) ڪهڙي آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ توهين ڄاڻو ٿا ته اها ٿيڻي ڪهڙي ڳالهه آهي؟ (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ثمود ۽ عاد (قوم) قيامت کي ڪُوڙ ڄاتو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(ساڳي تباهي توکان اڳين قومن تي به آئي ۽) ثمود ۽ عاد (جي قومن بدعملين جي نتيجي ۾) وڏي مصيبت (جي اچڻ) کي ڪوڙو ڪيو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ثمود ۽ عاد ان قيامت جو انڪار ڪيو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اها ئي) وڏي مصيبت واري جنهن کي عاد ۽ ثمود (جي قوم) ڪوڙو ڪيو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ڪوڙو چيو ثمود ۽ عاد ٽڪرا ٽڪرا ڪندڙ کي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ثمود ۽ عاد (جي قومن) وڏي مصيبت (جي اچڻ) کي ڪوڙو ڪيو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ثمود ۽ عاد (جي قومن) ان سخت صدمو ڏيندڙ (قيامت) کي ڪوڙو سمجھيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڪُوڙو ڪَڙڪيدار کي، سَڏيو عاد، ثمود،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ثمود ۽ عاد قومن قيامت کي ڪوڙ سمجهيو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ثمود ۽ عاد انهيءَ اوچتو اچي پوڻ واري آفت کي ڪوڙ ڀانيو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ڪوڙو چيو ثمود ۽ عاد وارن ان ٽٽڻ واري آفت (قيامت) کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ثمود ۽ عاد قومن (اچانڪ) ڊيڄاريندڙ آفت (يعني قيامت) کي ڪوڙو ڪيو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ثمود ۽ عاد (سڀني موجودات کي) پاڻ ۾ ٽڪراءُ سان ٽڪرا ٽڪرا ڪرڻ واري (قيامت) کي ڪوڙو چيو هو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ثمود ۽ عاد (جي قومن ان) کڙڪائيندڙ (حادثي) کي ٺڪرائي ڇڏيو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ ثمود (قوم) سي ته ھڪڙي رڙ سان ناس ڪيا ويا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ ثمود (جي قوم) کي حد کان لگهندڙ (سخت آواز) سان هلاڪ ڪيو ويو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پر ثمود پوءِ اهي بيحد زبردست دانهن سان هلاڪ ڪيا ويا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ ثمود (جي قوم) کي سخت چيخ سان هلاڪ ڪيو ويو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ پر ثمود پوءِ هلاڪ ڪيا ويا هڪ رڙ سان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ ثمود (جي قوم) کي حد کان لنگهندڙ (سخت آواز) سان هلاڪ ڪيو ويو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ ثمود وارا بي حد خوفناڪ آواز جي ذريعي هلاڪ ڪيا ويا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ ثمود صفا ناس ٿيا، هِڪ هَڪل سان بيهود، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ ”ثمودي“ ته هڪڙيءَ رڙ سان ناس ڪيا ويا- (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ته ثمود (جي قوم وارا) هڪڙيءَ سخت آفت (قيامت) وسيلي تباهه ڪيا ويا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ (اهي) ثمود سخت خوفناڪ آواز سان هلاڪ ڪيا ويا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ ثمود قوم ته سخت رَڙِ جي ذريعي تباهه ڪئي وئي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ ثمود جي قوم جا ماڻهو! ته اُهي حد کان وڌيڪ ڪڙڪي واري آواز سان هلاڪ ڪيا ويا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جنهن ٿيڻيءَ جي ڪري ثمود (جي قوم) کي، حد کان وڌيڪ سخت آفت ذريعي هلاڪ ڪيو ويو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ عاد سي ھڪ بيحد سخت واءُ سان ناس ڪيا ويا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ عاد (جي قوم) کي حد کان لگهندڙ تيز (ٿڌي) هوا سان هلاڪ ڪيو ويو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ پر عاد پوءِ اهي بيحد سخت طوفان سان هلاڪ ڪيا ويا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ عاد (جي قوم) کي تيز هوائن سان هلاڪ ڪيو ويو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ پر عاد پوءِ هلاڪ ڪيا ويا واءَ سخت ٿڌي، نهايت تيز سان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ عاد (جي قوم) کي حد کان لنگهندڙ تيز هوا سان هلاڪ ڪيو ويو، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ پر عاد وارا بيحد سخت تيز هوا جي ذريعي هلاڪ ڪيا ويا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ عاد تُند باد سان، مارِيا وِيا مَردُود، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ”عادين“ کي وري هڪ تمام سخت هوا سان ناس ڪيو ويو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ عاد هڪڙيءَ زبردست طوفاني هوا سان تباهه ڪيا ويا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جيڪي هئا عاد، پوءِ اهي هلاڪ ڪيا ويا سخت انڌاري واري هوا طوفان سان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ عاد قوم سخت طوفاني هوا جي ذريعي تباهه ڪئي وئي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ رهيا عاد جي قوم جا ماڻهو! ته اُهي (به) اهڙي تيز طوفان سان هلاڪ ڪيا ويا جيڪو انتهائي ٿڌو ۽ نهايت گرجدار هو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ عاد (جي قوم وارا) هڪ بي حد سخت واءُ سان ناس ڪيا ويا-(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

(الله) اُن (واءُ) کي ست راتيون ۽ اٺ ڏينھن لڳولڳ مٿن کڙو ڪيو پوءِ قوم کي اُن (زمين) ۾ ڪريل ڏسين ھا ڄڻ ته اُھي ڀتي کجيءَ جا ٿُڙ آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

جنهن کي (الله)مٿن ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن لڳاتار هلايو (پوءِ اي ڳالهه ٻڌندڙ! جيڪڏهن تون اتي ڏسين ها ته) تون ان قوم کي ان زمين تي ائين منهن ڀر اونڌو) ڪريل ڏسين ها ڄڻ ته اهي پورين کجين جا ٿڙ (پيل) آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

(الله تعالى انهيءَ طوفان کي) انهن تي مسلسل سَتَ راتيون ۽ اَٺَ ڏينهن مسلط ڪيو ويو، پوءِ توهان ان قوم کي انهيءَ زمين تي ڪِريل ڏسو ها، گوياڪ اهي کجيءَ جا ڪِريل ٿڙ آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

جنهن کي خدا مٿن ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن لڳو لڳ هلايو ته تون ماڻهن کي اهڙي طرح ڊٺل (۽ مئل) ڏسين ها ڄڻ ته اهي پورين کجين جا ٿڙ آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

جو مطيع ڪيائين ان کي انهن تي ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن پاڙن کان پٽيندڙ پوءِ ڏسندين قوم کي ان ۾ ڪريل ڄڻ ته اهي ٿڙ کجين ڪريلن جا آهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

جنهن کي (الله) مٿن ست راتيون۽ اٺ ڏينهن لڳاتار مقررڪيو (پوءِ اي ڳالهه ٻڌندڙ! جيڪڏهن تون ڏسين ته) تون ان قوم کي ان (زمين) ۾ ڪريل ڏسين ڄڻ ته اهي پورين کجين جا ٿڙ آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ان (تيز هوا) کي الله انهن تي ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن لڳاتار مقرر ڪيو، پوءِ تون انهن ماڻهن کي (ان دوران ڏسين ها ته) ائين مُئل پيو ڏسين ها، ڄڻڪ اُهي کجيءَ جا کوکلا ٿُـــڙَ ڪريل آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سَت راتيون، سانده اَٺ ڏينهن، واريسِ مَٿِن وُدود، پوءِ ڪِريل ڏِسِين قوم سَڄِي، ظاهِر مَنجھسِ زود، ڪر پَٽِيَل پاڙان کَجيون، ناڀن کان نابُود،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

الله انهي کي ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن لڳو لڳ مٿن هلايو- پوءِ انهي قوم کي ڏسين ها، ته ائين ڪريل هئا جو ڄڻ ته اهي ڀُتل کجيءَ جا ٿڙ آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جيڪا الله مٿن ساندهه ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن مڙهي ڇڏي هئي (تون اتي هجين ها ته) ڏسين ها ته هو اتي ائين ســَـٽيا پيا هئا، جو ڄڻڪ کجيءَ جا ڀــُـتا ٿــڙ آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(الله) ان کي لاڳيتو مڙهي رکيو ست راتيون ۽ اٺن ڏينهن تائين، پاڙ پٽيندڙ (هئي)، پوءِ ڏسين ٿو ان قوم کي جيڪا سٽيل هئي ڄڻ ته اهي ٿڙ هجن کجيءَ جا کوکلا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(الله تعالى) اُن (طوفاني) هوا کي اُنهن جي مٿان ستن راتين ۽ اَٺن ڏينھن تائين مسلسل گُهلايو. پوءِ (جيڪڏهن) تون انهن کي ڏسين ها (اِيئَن هئا) ڄڻ ته کجين جا کوکلا (ڀُتا) ٿُڙَ پيا آهن.(قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

الله ان (طوفان) کي مٿن لڳاتار ست راتيون ۽ اٺ ڏينهن مڙهيل رکيو، پوءِ تون انهن ماڻهن کي انهيءَ (عرصي) ۾ (اهڙي طرح) مئل ڏسين ها (ته ائين لڳي ها) ڄڻ اُهي کجي جي ڪِريل وڻن جون کوکليون پاڙون آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جيڪو واءُ- (الله) مٿن لاڳيتيون ست راتيون ۽ اَٺ ڏينهن گُهليل رکيو، تون (جيڪڏهن اتي هجين ها ته) ڏسين ها ته اتي (عادجي قوم جا ماڻهو) اهڙيءَ طرح ڪريا پيا هيا ڄڻ کجيءَ جا کوکلا ٿڙ ڪريا پيا آهن! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ انھن کي ڪجھ بچيل ڏسين ٿو ڇا؟(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ ڇا تون انهن مان ڪو بچيل ڏسين ٿو؟ (اهي ڌرتيءَ تان نيست ۽ نابود ٿي ويا.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ ڇا توهان انهن مان ڪو باقي رهيل ڏسو ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ ڇا تون انهن مان ڪو بچيل ڏسين ٿو؟(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ ڇا ڏسين ٿو انهن مان ڪو باقي رهندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ ڇا تون انهن مان ڪو بچيل ڏسين ٿو؟ (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ ڇا تون انهن مان ڪو بچيل ڏسين ٿو؟(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ هاڻي تِنهن حُدود، ڪوپَسِين پاڇاندو اُنهن جو؟(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ انهن مان ڪنهن کي بچيل ڏسين ٿو ڇا؟ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ڇا توکي انهن منجهان ڪو باقي بچيل نظر اچي ٿو؟ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ ڇا توکي نظر اچي ٿو انهن مان ڪو چيل هجي؟(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ڇا توهان اُنهن مان ڪو بچي ويل ڏسو ٿا؟ (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ ڇا تون انهن مان ڪنهن کي باقي ڏسين ٿو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

هاڻي ڇا، انهن منجهان ڪو (ساهوارو) توکي بچيل نظر اچي ٿو؟ (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ فرعون ۽ جيڪي اُن کان اڳ ھوا ۽ ناس ڪيل شھرن وارا (به) گناھ (جا ڪم) ڪري آيا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ فرعون ۽ جيڪي ان کان اڳ هئا (تن جو به بڇڙو حشر ٿيو) ۽ (حضرت لوط جي قوم جو به) جن جون وستيون اونڌيون ڪري سٽيون ويون جو ڏوهه ڪيائون.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ آيو فرعون ۽ ان کان اڳيان ۽ اُبتا ڪيل ڳوٺن وارن گناه ڪيائون(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ فرعون ۽ جي ماڻهون انهن کان اڳ هئا ۽ اهي ماڻهو (قوم لوط) جي اڇلايل ڳوٺن وارن (کي جي) سڀئي گنهگارن هئا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ آندو فرعون ۽ انهن جيڪي ان کان اڳي هئا ۽ اونڌو ڪيرايل ڳوٺن جي (رهاڪن) گناهه .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ فرعون ۽ جيڪي ان کان اڳ هئا ۽ اڇلايل شهرن وارن ڏوهه ڪيو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ فرعون ۽ جيڪي ان کان اڳ هئا ۽ (قومِ لوط جي)اونڌي ڪيل ڳوٺن وارا (به اهڙا ئي) گناهه کڻي آيا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڦيريالو فِرعون سو، پڻ جي مَهند تِنهان مُردار، ۽ اُڀي ڳاٽي، ڳوٺ سي؛ نِسنگ نِگو سار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ فرعون ۽ کانئس اڳيان ۽ ناس ڪيل شهرن وارا گنهگار ٿي آيا. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ اهڙو ئي وڏو گناهه فرعون ۽ کانئس اڳ ٿي گذريل ماڻهن ۽ اونڌو ٿيندڙ ڳوٺن به ڪيو هو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ اهڙيون ئي ڪيون فرعون ۽ ان کان اڳي وارين ناس ٿيل ۽ اونڌي ٿيڻ وارين (قومن) خطائون(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اهڙا ئي ڏوهه جا ڪم فرعون ۽ ان کان اڳ گذري ويل ماڻهن ۽ تباهه ٿيل شھر وارن به ڪيا هئا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ فرعون ۽ جيڪي ان کان اڳ هئا ۽ (لوط جي قوم جي) اونڌو ٿيل ڳوٺن (جي رهواسين) وڏيون خطائون ڪيون هيون.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ فرعون ۽ ان کان آڳاٽن ماڻهن ۽ اونڌيون ڪري تباهه ڪيل وسندين وارن ماڻهن ڏوهه ڪيا. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ پنھنجي پالڻھار جي رسول جي نافرماني ڪيائون تنھنڪري (الله) وڏي پڪڙ سان کين پڪڙيو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ انهن پنهنجي پالڻهار جي موڪليل (رسول) جي نافرماني ڪئي، پوءِ الله (جي مڪافات واري قانون) کين تمام سخت پڪڙ ڪئي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ انهن سندن رب جي رسولن جي نافرماني ڪئي پوءِ الله تعالى انهن کي بيحد سختي سان پڪڙيو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ انهن ماڻهن پنهنجي پروردگار جي رسول جي نافرماني ڪئي ته خدا به مٿن سخت پڪڙ (نازل) ڪئي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ بي فرماني ڪيائون پنهنجي رب جي رسول جي پوءِ پڪڙيائين انهن کي پڪڙ سخت .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ پنهنجي پاليندڙ جي موڪليل (رسول) جي نافرماني ڪيائون پوءِ الله کين تمام سخت پڪڙ ڪئي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ انهن پنهنجي پالڻهار جي رسول جي نافرماني ڪئي، پوءِ الله انهن جي زور سخت پڪڙ ڪئي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جِن مَڃـيو نه پَنهنجي مالڪ جو، مُرسل مَڻيادار، پوءِ وَرتو وَٺ اُنهن کي، چَڙهندڙ چوٽيان پار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ هنن سندن ڌڻيءَ جي رسول جي نافرماني ڪئي ته الله کين وڏيءَ پڪڙ سان پڪڙيو! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

انهن سڀني پنهنجي رب جي رسول جي ڳالهه نه مڃي ته هن ڏاڍو سخت جڪڙي ڇڏين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ نافرماني ڪئي انهن سڀني رسولِ خدا جي، پوءِ هن (الله) انهن کي پڪڙيو ڏاڍي سختيءَ سان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اُنهن پنھنجي پالڻھار جي رسول سڳوري جي نافرماني ڪئي ته (الله تعالى) کين انتھائي سختيءَ سان پڪڙ ڪئي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ انهن (به) پنهنجي رب جي رسول جي نافرماني ڪئي، پوءِ الله کين انتهائي سخت گرفت ۾ پڪڙيو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ انهن پنهنجي رب جي رسول جي نافرماني ڪئي ته الله کين سخت پڪڙ سان پڪڙيو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

بيشڪ جڏھن پاڻي حد کان لنگھي ويو (تڏھن) اسان اوھان کي ھلندڙ ٻيڙيءَ ۾ چاڙهيو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(اي ماڻهؤ! نبين جي ساٿ ڏيڻ تي اسان توهان جو ساٿ ڏنو ۽ نوح نبيءَ جي وقت ۾) جڏهن پاڻي حد کان لنگهي ويو تڏهن اوهان کي ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪيوسون.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ جڏهن پاڻي حد کان زياده ٿيو، اسان توهان کي هلندڙ ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪرايو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

جڏهن پاڻي حد کان مٿي ويو تڏهن اوهان کي ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪيوسون.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ اسان جڏهن حد کان لنگهيو پاڻي ته کنيوسون اوهان کي ٻيڙيءَ ۾ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

(اي ماڻهو !) جڏهن پاڻي حد کان لنگهي ويو تڏهن اوهان کي ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪيوسون. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

جڏهن (نوح واري طوفان ۾) پاڻي حد کان ٽپي ويو تڏهن اسان توهان کي هلندڙ ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سَچ ته جڏهن جَر جوش ڪيو، ٿيو پاڻِي پُرهن تار، اَسان اُٺايو آن کي، مَنجھ ڪِشتي برقرار، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بيشڪ جڏهن پاڻيءَ نهايت پالوٽ ڪئي، تڏهن اسان اوهان کي ٻيڙيءَ ۾ چاڙهيو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جڏهن ٻوڏ وارو پاڻي حد کان ٽپي ويو ته اسان توهان کي ٻيڙيءَ ۾ چاڙهيوسون (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ اسان جي طوفان جو پاڻي جڏهن حد کان لنگهي ويو ته اسان توهان کي هلندڙ ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪيو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پاڻي جڏهن حد کان مٿي چڙهي آيو ته بيشڪ اسان توهان (يعني توهان جي شروعاتي نسل نوح $۽ ان تي ايمان آڻيندڙن) کي ٻيڙي ۾ سوار ڪيو هو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ جڏهن (نوح جي طوفان جو) پاڻي حد کان لنگهي ويو ته اسان توهان کي هلندڙ ٻيڙيءَ ۾ سوار ڪيو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(لوڪو! نوحؑ جي ڏهاڙن ۾) جڏهن پاڻيءَ جو طوفان حد کان لنگهي ويو ته اسان توهان (جي وڏڙن) کي ٻيڙيءَ ۾ چاڙهيو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ھن ڪري ته اُن (ڳالھ) کي اوھان لاءِ يادگيري ڪريون ۽ ان کي ڪو ياد رکڻ وارو ڪَنُّ ياد رکي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

هن لاءِ ان (واقعي) کي اوهان لاءِ يادگار (۽ عبرت) بڻايون ۽ ان (قسم جي مڪافات وارن واقعن) کي ڪو ياد رکڻ وارو ڪَن (نصيحت وٺڻ جي لاءِ) ياد رکي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ان لاءِ ته ان کي توهان لاءِ يادگار بنايون ۽ ياد رکندڙ ڪَنَ (ان کي) محفوظ رکن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

هن لاءِ ته اسين ان کي اوهان جي لاءِ يادگار بڻايون ۽ ان کي ياد رکڻ وارا ڪن لائي (ٻڌي) ياد رکن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

تانته بنايون ان کي اوهان جي لاءِ يادگار ۽ محفوظ رکن ان کي ياد ڪندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

هن لاءِ ته ان (واقعي) کي اوهان لاءِ يادگيري ڪريون ۽ ان کي ڪو ياد رکڻ وارو ڪَنُ ياد رکي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

هن لاءِ ته اسان ان (واقعي) کي توهان لاءِ نصيحت بنايون ۽ محفوظ رکڻ وارا ڪن ان کي ياد رکن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ته ڪريون اَوهان لئي اُن کي، عِبرت جو اَذڪار، ۽ ٻُڌندڙ ڪَن ٻِيهار، جانڪي رَکيسِ جاڻ ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ته انهي کي اوهان لاءِ يادگيري بنايون، ۽ ياد رکڻ وارو ڪن کيس ياد رکي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

تانته انهيءَ واقعي کي توهان لاءِ نصيحت جو نشان بڻائي ڇڏيون ۽ ياد رکڻ وارا ڪــَـنَ ان کي ياد ڪري ڇڏين (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ته جيئن بڻايون ان واقعي کي توهان جي لاءِ سبق ڏيندڙ يادگار ۽ ياد رکڻ وارن ڪئي اها ياد محفوظ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ته جيئن ان واقعي کي توهان جي لاءِ يادگار بنايون ۽ چڱي طرح ٻُڌڻ وارا ڪَنَ اِن کي ياد رکي سگهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ته جيئن اسان انهيءَ (واقعي) کي توهان جي لاءِ (يادگار) نصيحت بڻايون ۽ محفوظ رکندڙ ڪن ان کي ياد رکن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ته جيئن ان واقعي کي توهان جي لاءِ (نصيحت آموز) تذڪرو بڻايون ۽ جيڪي ڪَنَ اهو (ٻڌي ڪري) ياد ڪرڻ جي قابل هجن ته ياد ڪري ڇڏين. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ جڏھن صُور ۾ ھڪڙي ڦوڪ ڦوڪبي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ جڏهن (وري آخرت جي مڪافات وارو مرحلو ايندو ته ان وقت) صورت ۾ هڪ ڦوڪ ڦوڪي ويندي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ جڏهن هڪ دفعو صُور ۾ ڦوڪ ڏني ويندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ جڏهن صور ۾ هڪ ڦوڪ ڦوڪي ويندي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ جڏهن ڦوڪ ڏني ويندي صور ۾ ڦوڪ هڪڙي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ جڏهن صور ۾ هڪ ڦوڪ ڦوڪي ويندي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ جڏهن صور ۾ هڪ ڀيرو ڦوڪ ڏني ويندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جڏهن ڏنڊ ۾ ڦوڪبو، فقط ڦُوڪ هِڪڙِي ڦُو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ جڏهن صور ۾ هڪ ڦوڪ ڦوڪبي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ جڏهن هڪ ڀيرو صور ۾ ڦوڪيو ويندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ جڏهن ڦوڪي ويندي صور ڦوڪڻ واري هڪ ڀيرو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ جڏهن هڪ ڀيرو صور ۾ ڦوڪبو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ جڏهن صور ۾ هڪ ڀيرو ڦوڪ ڏني ويندي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ جڏهن (پهريون ڀيرو) هڪ صور ڦوڪي ويندي- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ زمين ۽ جبل کنيا ويندا پوءِ ھڪ ڀيرو انھن کي ڪٽيو ويندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (ان وقت) زمين ۽ جبل (پنهنجي جاءِ تان) مٿي کنيا ويندا پوءِ ٻنهي کي هڪ ئي ڀيري کڻي ذريون ذريون ڪيو ويندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ زمين ۽ جبل کنيا ويندا پوءِ اهي هڪ دفعو چڪنا چور ڪيا ويندا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ زمين ۽ جبل مٿي کنيا ويندا پوءِ ٻنهي کي هڪ ڀيري ريزه ريزه ڪيو ويندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ کنئي ويندي زمين ۽ جبل پوءِ ٽڪرا ٽڪرا ڪيا ويندا هڪ دفعي ۾ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ زمين ۽ جبل مٿي کنيا ويندا پوءِ ٻنهي کي هڪ ئي ڀيري ڪٽي سنئون ڪيو ويندو (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ زمين ۽ جبلَ (پنهنجي جاءِ کان) مٿي کنيا ويندا ۽ هڪ ئي ڌڪ ۾ ذرا ذرا ڪيا ويندا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

کَنيو وِيو خاڪ کي، پڻ جَبل، جيڪِي مَنجھ جُو، ٺوڪيا ٺوڪر هيڪڙِي، پوءِ ڌَڙ ڌَڙ ڌرتِي ڌُو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ زمين ۽ جبل کڻبا ۽ کين هڪ دفعي ڪُٽبو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ زمين ۽ جبلن کي مٿي کڻي هڪ ئي ڌڪ سان ذرا ذرا ڪيو ويندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ هٽايو ويندو زمين ۽ جبلن کي ٽوڙيو ويندو ذرا ذرا ڪري هڪ ئي ڌڪ سان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

زمين ۽ جبلن کي مٿي کڻي هڪ ئي ڌَڪ ۾ پرزا پرزا ڪيو ويندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ زمين ۽ جبل (پنهنجي جاين تان) کنيا ويندا، پوءِ اُهي هڪڙو ئي ڀيرو ٽڪرائي ذرا ذرا ڪيا ويندا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ زمين ۽ پهاڙ کڻي هڪ ٻئي سان ٽڪرايا ويندا ۽ اهي چڪناچور ٿي ويندا. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ اُن ڏينھن قيامت قائم ٿيندي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

تڏهن ان ڏينهن ٿيڻ واري (قيامت) ٿي پوندي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ ان ڏينهن ايندڙ (قيامت) واقع ٿيندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ته ان ڏينهن قيامت اچي ئي ويندي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ ان ڏينهن واقع ٿيندي واقع ٿيندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

تڏهن ان ڏينهن ٿيڻ واري (قيامت) ٿي پوندي، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ ان ڏينهن واقع ٿيڻ واري (قيامت) واقعي ٿي پوندي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

تڏهن واڪِيندڙ واڪو ڪيو، ٿئـِي قِيامت قابُو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ ان ڏينهن قيامت قائم ٿيندي- (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ته انهيءَ ڏينهن اهو ٿيڻ وارو (واقعو) پيش ايندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ ان ڏينهن اهو ٿيڻ وارو پيش ايندو واقعو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ ان ڏينھن ئي (اچانڪ) ٿيڻ واري (قيامت برپا) ٿيندي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ته ان وقت واقع ٿيڻ واري (قيامت) برپا ٿي ويندي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ ان ڏينهن ئي قيامت جو وڏو ڏينهن واقع ٿي چڪندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ آسمان ڦاٽندو پوءِ اُھو اُن ڏينھن ڍلو ٿيل ھوندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ آسمان ڦاٽندو، پوءِ اهو ان ڏينهن لاچار ٿيل هوندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ آسمان چيربو پوءِ اهو ان ڏينهن نهايت ڪمزور هوندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ آسمان ڦاٽي پوندو پوءِ اهو ان ڏينهن بروبر ٿي پيو هوندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڦاٽي پوندو آسمان پوءِ اهو ان ڏينهن ڪمزور هوندو.(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ آسمان ڦاٽندو پوءِ اهو ان ڏينهن ڳريو پيو هوندو، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ آسمان ڦاٽي پوندو پوءِ اهو ان ڏينهن ڪمزور ڦاٽل هوندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڦاٽو اُڀ اُن ڏِينهن ۾، پوءِ اُن هوندو اُو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ آسمان ڦاٽندو، جو ان ڏينهن ڍلو ٿي ويندو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

انهيءَ ڏينهن آسمان ڦاٽي پوندو ۽ ان جا ٻنڌڻ ڍلا ٿي پوندا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ڦاٽندو آسمان انهيءَ ڏينهن ڍري ٿيل هوندي بندش(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

آسمان ڦاٽي پوندو ۽ سندس ڇِڪ (يعني چقمقي نظام) ختم ڪيو ويندو (۽ هو صفا ڍلو ٿي ويندو) (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ (سڀئي) آسماني گولا ڦاٽي پوندا ۽ هي ڪائنات (هڪ نظام ۾ ڳنڍيل ۽ حرڪت ۾ رکڻ واري قوت جي ذريعي ڪارن) ڦوٽن• تي مشتمل ٿي ويندي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

آسمان ڦاٽي پوندو ۽ ان جو ڦهلاءُ ڍرو ٿي ويندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ ملائڪ آسمان جي ڪنارن تي ھوندا، ۽ تنھنجي پالڻھار جو تخت اُن ڏينھن اٺ ملائڪ پنھنجي مٿان کڻندا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ ملائڪ (جيڪي ان تي ڦهليل آهن سي) ان جي ڪنارن تي هوندا، ۽ تنهنجي پاليندڙ (جي انوار ۽ تجلين) جو (مرڪز ۽) تخت ان ڏينهن (ميدان ۾ محشرت ۾ آڻي) اٺ ملائڪ پاڻ تي کڻندا.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ ملائڪ ان جي ڪِنارن تي بيٺل هوندا، ۽ ان ڏينهن توهان جي رب جو عرش اَٺَ ملائڪ پاڻ تي کڻندا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ فرشتا ان جي ڪنارن تي هوندا. ۽ تنهنجي پروردگار جي عرش کي ان ڏينهن اٺ فرشتا کڻندا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ملائڪ ان جي پاسن تي هوندا ۽ کڻندا تنهنجي رب جو عرش پنهنجي مٿان ان ڏينهن اٺ (ملائڪ) .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ ملائڪ ان جي ڪنارن تي هوندا، ۽ تنهنجي پاليندڙ جو تخت ان ڏينهن اٺ ملائڪ پاڻ تي کڻندا، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ ملائڪ ان جي ڪنارن تي هوندا. ۽ ان ڏينهن تنهنجي پالڻهار جي عرش کي اٺ ملائڪ پنهنجي مٿان کڻندا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ اُن جي پاسن کان پَهري مَٿي، هُوندا مَلڪ هر سُو، تُنهنجي آگي جي عرش کي، جِنهن جو دنگ هِي نه هُو، ۽ اُن ڏِينهن اُٺائـِين اَٺ ڄَڻا، برسِر ڏيئـِي بازُو،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ملائڪ سندن ڪنارن تي هوندا ۽ تنهنجي ڌڻيءَ جو تخت ان ڏينهن اٺ ملائڪ سندن مٿان کڻندا. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ ملائڪ ان جي پاسن کان هوندا ۽ اٺ فرشتا انهيءَ ڏينهن تنهنجي رب جو عرش پنهنجي مٿان کنيو بيٺا هوندا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ فرشتا ان جي ڪنارن ۾ هوندا، ۽ کنيل هوندو عرش تنهنجي رب جو پنهنجي مٿان ان ڏينهن اٺن (فرشتن) طرفان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ ملائڪ آسمانَ جي ڪنارن سان وڃي لڳي بيھندا ۽ ان ڏينھن تنھنجي پالڻھار جي سلطنت جي ذميدارين کي اَٺ ملائڪ سنڀالي وٺندا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ ملائڪ ان جي ڪنارن تي بيٺل هوندا، ۽ توهان جي رب جي عرش کي ان ڏينهن انهن جي مٿان اٺ (ملائڪ يا ملائڪن جا طبقا) کنيو بيٺا هوندا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

فرشتا ان جي چؤڌار هوندا ۽ ان ڏينهن تنهنجي پالڻهار جي عرش کي اَٺَ (فرشتا) پنهنجي مٿان کنيون بيٺا هوندا. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اُن ڏينھن اوھان کي (الله جي) آڏو ڪيو ويندو اوھان جي ڪا ڳالھ ڳجھي لڪي نه رھندي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ان ڏينهن اوهان کي (الله جي) سامهون ڪيو ويندو، اوهان جي ڪابه ڳالهه (الله کان) لڪل نه هوندي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ان ڏينهن توهان سڀئي پيش ٿيندا ڪوبه توهان مان مخفي نٿي سگھندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ان ڏينهن اوهان سڀني کي (خدا جي سامهون) پيش ڪيو ويندو ۽ اوهان جي ڪا به ڳالھ لڪي نه رهندي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ان ڏينهن پيش ڪيا ويندؤ اوهان نه لڪل رهندو اوهان مان ڪو لڪندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ان ڏينهن اوهان کي (الله جي) سامهون ڪيو ويندو. اوهانجي ڪابه ڳالهه (الله کان) لڪل نه رهندي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ان ڏينهن توهان (الله اڳيان) پيش ڪيا ويندا توهان جو ڪو راز ڳجهو نه رهندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

آڻي ڪبا اُن ڏِينهن ۾، رَبَّ جي رُوبَرُو، پوءِ خالِق ڪَنان خُوْ، اَنهن جِي لِک لِڪِي نه رهي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ان ڏينهن اوهان کي الله اڳيان آڻبو ۽ اوهان جي ڪا به ڳالهه ڳجهي نه رهندي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

انهيءَ ڏينهن توهان پيش ڪيا ويندؤ ۽ توهان جو ڪوبه راز لڪل نه رهندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهو ڏينهن هوندو جڏهن توهان ماڻهو پيش ڪيا ويندؤ، ڪوبه لڪل نه هوندو توهان جو ڳجهه(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اُن ڏينھن توهان کي (الله تعالى جي آڏو) پيش ڪيو ويندو ۽ توهان جي ڪابه ڳالهه لڪيل نه رهندي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ان ڏينهن توهان (حساب جي لاءِ) پيش ڪيا ويندؤ، توهان جي ڪابه لڪيل ڳالهه ڳجهي نه رهندي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(لوڪو!) ان ڏينهن توهين پنهنجي رب جي درٻار ۾ پيش ڪيا ويندؤ ۽ توهان جو ڪو به راز مخفي نه رهندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ جنھن کي سندس اعمالنامون سندس سڄي ھٿ ۾ ڏنو ويو سو چوندو ته وٺو منھنجو اعمالنامو پڙھو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ جنهن کي سندس اعمال نامون سندس سڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو سو (خوشيءَ کان) چوندو ته، وٺو منهنجو عمل نامون پڙهو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پر جنهنکي پنهنجو عمل نامون ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو، پوءِ اهو چوندو وٺو ۽ توهان منهنجو عمل نامون پڙهو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ جنهن کي سندس اعمال نامو ان جي سڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو سو (خوشيءَ کان ماڻهن کي) چوندو ته وٺو منهنجو اعمال نامو پڙهو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ پر جيڪو ڏنو ويندو پنهنجو دفتر پنهنجي سڄي هٿ ۾ پوءِ چوندو وٺو پڙهو منهنجو دفتر .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ جنهن کي سندس اعمالنامو سندس ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو سو (خوشيءَ کان) چوندو ته وٺو منهنجو عملنامون پڙهو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ جنهن ماڻهو کي سندس اعمال نامو سندس ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو ته اُهو (خوشيءَ ۾) چوندو: ”اچو منهنجو هي اعمال نامو پڙهو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پر پوءِ مِلي جِنهن پاس، سَندسِ سائي هَٿ ۾، چَوندو چِٺِي مُنهنجِي پَڙهو، ته پُڄيمِ آس، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ جنهن کي سندن اعمالنامو ساڄي هٿ ۾ ڏبو، سو چوندو ”وٺو، منهنجو اعمالنامو پڙهو! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ انهيءَ وقت جنهن کي سندس اعمالنامو ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو، اهو چوندو ته "ڏسو، پڙهو منهنجو اعمالنامو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ جنهن جو به اعمالنامو ان جي ساڄي هٿ ۾ هوندو، سو چوندو، اجهو ڏسو پڙهو منهنجو اعمالنامو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ان ڏينهن جنھن کي سندس اعمال نامو ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويو ته هو (خوشيءَ وِچان) چوندو ته وٺو! پڙهوهي منھنجو اعمال نامو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ اُهو شخص جنهن جو اعمال نامو سندس ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو ته اُهو (خوشيءَ مان) چوندو: اچو منهنجو اعمال نامو پڙهو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ جنهن کي پنهنجو اعمال نامو ساڄي هٿ ۾ ڏنو ويندو، ته اهو (خوشيءَ وچان) چوندو؛ اجهو منهنجو اعمال نامو- پڙهي ته ڏسو! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

بيشڪ مون يقين رکيو ھو ته آءٌ پنھنجي حساب کي پھچندس.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

مون کي يقين هو ته، ضرور (دنيا ۾ ڪيل نيڪ عملين وارو) حساب مونکي ملندو. (سو مليو).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

مون کي يقين هو ته بيشڪ آئون پنهنجي حساب کي پهچندس(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

مون کي پڪ هئي ته مون کي ضرور منهنجو حساب (ڪتاب) ملندو (سو مليو).(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ مون يقين ڪيو هو ته بيشڪ مان پنهنجي حساب کي ملندڙ آهيان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

مون کي يقين هو ته ضرور مون کي منهنجو حساب (عملنامون) ملندو (سو مليو) (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بيشڪ مون کي يقين هيو ته مون کي پنهنجو حساب ملڻو آهي“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هرگز حَرف حِساب جو، مون کي اڳي هُئو اِحساس، ته ڏِسڻو اَٿمِ ڏِينهن هيڪڙي، توڙان توڙ تپاس،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بيشڪ مون کي يقين هو، ته آءُ پنهنجي حساب کي پهچندس.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

مان سمجهندو هوس ته مونکي ضرور پنهنجو حساب ڪتاب ملڻو آهي" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ آئون سمجهندو هئس ته مون کي ضرور منهنجو حساب ملڻ وارو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ مون کي پختو يقين هو ته حساب ڪتاب ضرور ملندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

آئون ته يقين رکندو هئس ته آئون پنهنجي حساب کي (آسان) لهندڙ آهيان.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

مون کي ته (دنيا ۾) يقين هيو ته هڪ ڏينهن مون کي منهنجو حساب ملڻو آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اُھو چڱي گذران ۾ ھوندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ اهو (پنهنجي لاءِ) وڻندڙ مزن ۾ هوندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ اهو پسنديده آرام ۾ هوندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ اهو دل پسند عيش ۾ هوندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ اهو پسند ڪيل حياتيءَ ۾ هوندو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ اهو وڻندڙ گذران ۾ هوندو، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ اُهو هڪ دلپسند عيش (واري زندگي) ۾ هوندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ گھڻو خُوش گُذران ۾، اُو هوندا حَقّ شناس،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اهو خوش ڪندڙ گذران ۾ هوندو، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ته پوءِ هو دل گهرين عيشن ۾ هوندو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ اهو دل پسند زندگانيءَ تي خوش هوندو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ هو انتھائي خوشيءَ واري زندگيءَ ۾ هوندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ اُهو وڻندڙ زندگي گذاريندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ اهو ريجهائيندڙ عيش ۾ هوندو- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

مٿاھين بھشت ۾.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(انهن مزن جي) اعليٰ بهشت ۾ هوندو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

مٿاهين باغ ۾ هوندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

وڏي عاليشان باغ ۾.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بلند جنت ۾ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

مٿاهين باغ ۾ ، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

مٿاهين جنت ۾.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

بلند باغ بهشت ۾، ويٺا وَٺنِ واس، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

يعني مٿاهين بهشت ۾، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

مٿانهينءَ جنت ۾ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

عالي مقام جنت ۾ (هوندو)(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

مٿانهين باغ ۾ هوندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

مٿانهينءَ جنت ۾.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(يعني) عالي مقام باغ ۾- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

جنھن جا ميوا ويجھا ھوندا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

جنهن جا ميوا (ايترو ته) جهڪيل هوندا. (جو آسانيءَ سان پڪڙي سگهبا).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

جنهن جا ميوا قريب هوندا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

جنهن جا ميوا ويجها هوندا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ان جا ميوا ويجها هوندا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

جنهن جا ميوا ويجها هوندا (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

جنهن جا ميوا جهڪيل هوندا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جِھميل جُھڳٽ جِن جا، ميوا رَسِيَل راس،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جنهنجا ميوا ويجها هوندا. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جنهن جي ميون جا ڇڳا هيٺ جهڪي رهيا هوندا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ان ۾ ميون جا ڇڳا جهڪيل هوندا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جنھن جا ميوا صفا جُهڪيل هوندا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

جنهن جا ڇڳا (ميون جي گهڻائيءَ جي ڪري) جهڪيل هوندا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جنهن جا ميوا جُهڪيا پيا هوندا. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

(چئبن ته) وڻنديءَ تي کائو ۽ پيئو انھيءَ ڪري جو گذريل ڏينھن ۾ اڳي موڪليو ھيؤ.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(اتي کين چيو ويندو ته) انهن (نيڪو ڪارين) جي صلي ۾ جيڪي اوهان گذريل ڏينهن ۾ اڳي موڪليون هيون، سلامتيءَ سان کائو ۽ پيئو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

توهان مزي مزي سان کائو ۽ پيئو انهن عملن جي ڪري جيڪي توهان گذريل ڏينهن ۾ ڪيا هئا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اتي جيئن ئي) جي ڪم اوهان گذريل ڏينهن ۾ ڪري اڳي موڪليا هئا تنهن جي صله ۾ مزي سان کائو ۽ پيو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

کائو ۽ پيئو خوش ٿيندي ان سببان جو اڳي ڪري موڪليو اوهان گذريلن ڏينهن ۾ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

(اتي چئبن ته) جو اوهان گذريل ڏينهن ۾ اڳي موڪليو هوتنهن جي ڪري سلامتيءَ سان کائو ۽ پيئو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

(کين چيو ويندو) مزي سان کائو ۽ پيئو پنهنجي انهن عملن جي بدلي جيڪي توهان گذريل (زندگي جي) ڏينهن ۾ اڳتي موڪليا هئا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

کائو پِيو خُوب طرح، سَر پَڪا هر پاس، جي عَمل اُماڻيان اَڳڀرو، چکو تِن جِي چاش، ڪيان جِن سان پاس، هُو جي ڏِينهن لنگھيا، هُن ڏيہ ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

کين چئبو ته ”اوهان جيڪي ڪم اڳ ڪيا هئا، تن جي ڪري جيئن وڻيوَ تيئن کاؤ ۽ پيئو.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

(اهڙن ماڻهن کي چيو ويندو) مزي سان کائو پيئو پنهنجن انهن عملن جي عيوض جيڪي توهان گذري ويل ڏينهن ۾ ڪيا آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(اهڙن ماڻهن کي چيو ويندو) کائو پيئو پنهنجن انهن عملن جي بدلي ۾ جيڪي توهان گذريل ڏينهن ۾ ڪيا هئا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(کين چيو ويندو ته) توهان گذريل ڏينھن ۾ جيڪي (نيڪ عمل) ڪيا هئا انهن جي بدلي ۾ مزي سان کائو ۽ پيئو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(انهن کي چيو ويندو:) خوب مزا ماڻيندي کائو ۽ پيئو انهن (عملن) جي بدلي جيڪي توهان گذريل (زندگيءَ جي) ڏينهن ۾ اڳتي موڪلي چڪا هئا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(۽ کين چيو ويندو) ته: گذريل ڏهاڙن (يعني دنيا) ۾ جيڪي توهان عمل ڪيا هيا، انهن جي بدلي ۾ مزي سان کائو پيئو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جنھن کي سندس اعمالنامون سندس کٻي ھٿ ۾ ڏنو ويو، سو چوندو ھاءِ ارمان جيڪر منھنجو اعمالنامون مون کي نه ملي ھا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جنهن کي سندس اعمالنامو سندس کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو سو (نهايت حسرت ۽ ندامت وچان) چوندو ته جيڪر مونکي پنهنجو اعمالنامو نه ڏنو وڃي ها!(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جنهن ماڻهو کي کاٻي هٿ ۾ عمل نامون ڏنو ويندو، پوءِ اهو چوندو هاءَ. افسوس. مون کي منهنجو عمل نامون نه ڏنو وڃي ها(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جنهن کي سندس اعمال نامو ان جي کٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو سو چوندو ته افسوس! جيڪر مون کي منهنجو عملنامو نه ڏنو وڃي ها.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ پر جيڪو ڏنو ويو پنهنجو دفتر پنهنجي کٻي هٿ ۾ پوءِ چوندو اي ڪاش! نه ڏنو وڃان ها مان پنهنجو دفتر .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جنهن کي سندس عملنامون سندس کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو سو چوندو ته جيڪر مون کي پنهنجو عملنامون نه ڏنو وڃي ها. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ پر اُهو ماڻهو جنهن جو اعمال نامو ان جي کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو پوءِ اُهو چوندو: ”هائو جي مون کي منهنجو اعمال نامو نه ڏنو وڃي ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پر ڏِبو مَنجھ ڏاءِ، جِنهن کي ڪِتاب سَندسِ ڪَمن جو، چڱو ته چِٺِي نه مِلٖيمِ ها! پوءِ ڳهلو اِيئَن ڳالهاءِ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جنهن کي سندس اعمالنامو کٻي هٿ ۾ ڏبو، سو چوندو ”هاءِ! جيڪڏهن مون کي منهنجو اعمالنامو نه ملي ها! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جنهن کي سندس اعمالنامو کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو ته هو چوندو: "جيڪر منهنجو اعمالنامو مونکي نه ڏنو وڃي ها (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جنهن جو اعمالنامو ان جي کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو، سو چوندو، هاءِ ارمان، نه ڏنو وڃي ها مون کي منهنجو اعمالنامو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ جنھن کي سندس اعمال نامو کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو ته هو چوندو ته ڪاش! مون کي منهنجو اعمال نامو ڏنو ئي نه وڃي ها. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ اُهو ماڻهو جنهن جو اعمال نامو ان جي کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو ته اهو چوندو: هاءِ ڪاش! مون کي منهنجو اعمال نامو نه ڏنو وڃي ها.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ جنهن جو اعمال نامو ان جي کاٻي هٿ ۾ ڏنو ويندو اهو چوندو: ڪاش! منهنجو اعمال نامو مون کي ملي ئي نه ها! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

نه ڄاڻان ھا ته منھنجو حساب ڇا آھي؟(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ نڪي مونکي خبر پوي ها ته منهنجو (هيڏانهن موڪليل عملن جو) حساب ڇا آهي؟(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ آئون نه ڄاڻان ها ته منهنجو حساب ڇا آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ نڪي مون کي خبر پوي ها ته منهنجو حساب ڇا آهي؟(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ نه ڄاڻان ها مان ته منهنجو حساب ڪهڙو آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ نڪي مون کي خبر پوي ها ته منهنجو حساب ڇا آهي؟ (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ آءٌ نه ڄاڻان ها ته منهنجو حساب ڇا آهي؟(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ هُوند سَندمِ حِساب مان، حرف نه ڄاتمِ هاءِ!، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ آءٌ نه ڄاڻان ها ته منهنجو حساب ڇا آهي؟ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ نڪي مان ڄاڻان ها ته منهنجو حساب ڪتاب ڇا آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ نه ڄاڻان ها آئون پنهنجو حساب ته ڇاهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ (ڪاش!) مون کي خبر ئي نه پوي ها ته منھنجو حساب ڪتاب ڇا آهي؟ (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ مون کي خبر نه هجي ها ته منهنجو حساب ڇا آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ مون کي پتوئي نه هجي ها ته منهنجو حساب ڇا آهي! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ھاءِ ارمان جيڪر موت نبيريندڙ ھجي ھا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ڪنهن طرح اهو (موت) منهنجو (دائمي) خاتمو ڪندڙ هجي ها.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

هاءِ. افسوس. اهو موت فيصلو ڪندڙ هجي ها(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

هاءُ! ڪنهن طرح اهو (موت) منهنجو خاتمو ڪري ها.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي ڪاش! ٿي وڃي ها پورو ڪندڙ (موت) .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ڪنهن طرح اهو (موت) منهنجو خاتمو ڪندڙ هجي ها. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ڪاش! جي اهو (موت منهنجو) ڪم ئي پورو ڪري ڇڏي ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هِي مارِيندڙ مُورهِين، ويٺَسِ سَڀ وِڃاءِ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هاءِ افسوس! جيڪڏهن موت ڪم لاهي ها! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جيڪر ته منهنجو (دنيا وارو) موت ئي سڀ ڪجهه ختم ڪري ڇڏي ها (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

منهنجو اهو موت (جيڪو دنيا ۾ آيو هو) فيصلي وارو هجي ها(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ڪاش! (دنيا وارو) موت ئي (منهنجو هميشه لاءِ) خاتمو ڪري ڇڏي ها. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

هاءِ ڪاش! اُهوئي (موت) ڪم پورو ڪري ڇڏي ها.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ڪاش! موت سان (منهنجي هستيءَ جو) خاتمو ٿي چڪو هجي ها! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

منھنجي مال مون کي (ڪو) فائدو نه ڏنو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(افسوس جو) مونکي منهنجو مال ڪجهه ڪم نه آيو. (جنهن تي زندگيءَ ۾ آءٌ پڏندو هوس.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

منهنجي ملڪيت مون تان (عذاب) نه لاٿو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

افوسوس! مون کي منهنجو مال ڪجھ ڪم نه آيو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

نه فائدو ڏنو منهنجي طرفان منهنجي مال .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

مون کي منهنجو مال ڪجهه ڪم نه آيو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

منهنجي مال به مون کي ڪو نفعو نه ڏنو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ويئـِي مون کان، واءِ!،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

منهنجو ته منهنجي مال ڪو به بچاءُ نه ڪيو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اڄ منهنجو مال منهنجي ڪنهن ڪم نه آيو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

نه آيو ڪم اڄ مون کي منهنجو اهو مال(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

مون کي منھنجو مال ڪنھن به ڪم نه آيو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(اڄ) منهنجو مال مون کان (عذاب کي) ڪجهه به پري نه ڪري سگهيو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(افسوس!) منهنجو مال منهنجي ڪنهن به ڪم نه آيو! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

مون کان منھنجي بادشاھت چٽ ٿي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

منهنجي معتبرائپ به مون کان هلي وئي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

منهنجا سڀ دليل مون وٽان ختم ٿيا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

هاءِ! هاءِ! منهنجي حڪومت چٽ ٿي ويئي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

هلاڪ ٿي وئي مون کان منهنجي بادشاهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

مون کان منهنجي بادشاهي چٽ ٿي ويئي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

مون کان منهنجي طاقت به چَٽُ ٿي وئي“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هَر ڪا هُجت هار جِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مون کان سندم بادشاهي به چٽ ٿي!“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

منهنجو اقتدار ڪک پن ٿي ويو" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ختم ٿي ويو منهنجو اهو سڄو اقتدار(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

منھنجي ته حڪمراني به ختم ٿي وئي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

مون کان منهنجي طاقت ۽ بادشاهي (به) هلي ويئي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

منهنجو سمورو اقتدار تباهه ٿي چڪو! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

(ملائڪن کي چئبو ته) پڪڙيوس پوءِ ڳچيءَ ۾ ڳٽ ٻڌوس.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(پوءِ ان ماڻهوءَ لاءِ ملائڪن کي چيو ويندو ته) ان کي جهليو ۽ ڳٽ وجهوس.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

الله تعالى فرمائيندو توهان ان کي پڪڙيو پوءِ ان کي چؤکنبو ٻَڌو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(پوءِ حڪم ٿيندو) هن کي گرفتار ڪريو ۽ طوق پهرايو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پڪڙيو ان کي پوءِ (ڳچيءَ ۾) ڳٽ وجهو ان کي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ان کي جهليو پوءِ ڳٽ ٻڌوس، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

(حڪم ٿيندو) ”ان کي پڪڙيو پوءِ ان کي ڳٽ وجهو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

وَٺو وِهلو اُن کي، هَڻوسِ ڳِچِئَ ۾ ڳَٽ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

(ملائڪن کي حڪم ڪبو) ته ”هن کي پڪڙيو، پوءِ ڳچيءَ ۾ڳٽ وجهوس. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

(حڪم ٿيندو) پڪڙيوس وجهوس ڳٽ ڳچيءَ ۾ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

حڪم ٿيندو پڪڙيوس ۽ کيس ڳچيءَ ۾ ڳٽ وجهوس(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي ملائڪو!) هن کي پڪڙيوس ۽ ڳچيءَ ۾ رسو ٻڌوس. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(حڪم ٿيندو:) هن کي پڪڙيو ۽ کيس ڳٽ ٻڌو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(حڪم ٿيندو): کيس پڪڙيو ۽ سندس ڳچيءَ ۾ ڳٽ وجهو- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

وري دوزخ ۾ وجھوس.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ دوزخ ۾ هڻوس.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ان کان پوءِ توهان ان کي جهنم ۾ وجھو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

وري دوزخ ۾ وجهوس،(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ان کان پوءِ دوزخ ۾ داخل ڪيو ان کي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

وري دوزخ ۾ وجهوس، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ ان کي دوزخ ۾ ڦِٽي ڪيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

وَرِي وِجهو تِنهن کي، جَهنّم ۾ جَهٽ پَٽ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

وري دوزخ ۾ وجهوس. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ کيس جهنم ۾ سٽيوسِ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ کيس دوزخ ۾ وجهو ڌڪي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ کيس جھنم ۾ اڇلايوس. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ ان کي دوزخ ۾ وجهوس.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ (کڻي وڃي) کيس جهنم ۾ اڇليو! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

وري اھڙي زنجير ۾ قابو ڪريوس جنھن جي ڊيگھ ستر گز ھجي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(اتي دوزخ ۾) وري اهڙي زنجير ۾ قابو ڪريوس جنهن جي ڊيگهه ستر هٿ هجي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ان کان پوءِ ان کي سَتَر هٿ (ڊگھي) زنجير ۾ چڱيءَ طرح جڪڙيو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

وري اهڙي زنجير ۾ جڪڙيوس! جنهن جي ڊيگھ ستر هٿ هجي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ان کان پوءِ زنجير ۾ جو ماپ ان جي ستر گز آهي پوءِ ان کي ٻڌو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

وري اهڙي زنجير ۾ قابو ڪريوس جنهن جي ڊيگهه ستر هٿ هجي، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ هڪ زنجير ۾ جنهن جي ڊيگهه ستر گز آهي پوءِ ان ۾ کيس ٻڌو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ سَتَر نَريون ڊيگھ جِنهن، سو هَڻوسِ نِيّر نِپٽ،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ ستر گز ڊگهيءَ زنجير ۾ کيس قابو ڪريو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ ستر هٿ ڊگهي زنجير ۾ جڪڙي ڇڏيوس (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ ان کي اهڙي زنجير ۾ جڪڙيو جنهن جي ڊيگهه ستر هٿ (ڊگهي) هجي پوءِ داخل ڪريوس (دوزخ ۾)(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

وري سَتر وال ڊگهي زنجير ۾ ٻڌوس. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ هڪ زنجير ۾ جنهن جي ڊيگهه ستر گز آهي ان کي جڪڙيوس.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ کيس ستّر هٿ ڊگهي زنجير ۾ جڪڙيو- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ڇو ته اُھو (ماڻھو) الله وڏي کي نه مڃيندو ھو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ڇو ته اهو عظمت واري الله تي (ان جي ربوبيت ۽ رزاقيءَ تي) ايمان نه آڻيندو هو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ انهيءَ ان عظيم رب تي ايمان نه ٿي آندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ڇو ته اهو بزرگ خدا تي ايمان نه آڻيندو هو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ انهي نه ٿي ايمان آندو الله عظيم تي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ڇو ته اهو وڏائي واري الله تي ايمان نه آڻيندو هو، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بيشڪ اهو وڏي عظمت واري الله تي ايمان نه رکندو هيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڄاڻندو نه هو ڄَٽ، ايڏي وَڏي اَلله کي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ڇو ته اهو شخص الله وڏي کي نه مڃيندو هو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهـو نـڪي الله وڏي ۽ مٿانهين تي ايمان آڻيندو هو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ هي نه رکندو هو ايمان الله بزرگ عظيم (هستيءَ) تي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ هي ماڻهو اُن الله تي ايمان نه آڻيندو هو، جيڪو سڀني کان وڏو آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ هي وڏي عظمت واري الله تي ايمان نه رکندو هو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ڇاڪاڻ جو، ان نه ڪي الله عظيم تي ايمان آندو- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ نڪي (ٻـين کي) مسڪينن جي کارائڻ تي تاڪيد ڪندو ھو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(ان ڪري حالت اها هيس جو) مسڪين ماڻهن جي کاڌي جو (ماڻهن کي) شوق نه ڏياريندو هو. (نه اهڙي ماحول جوڙڻ جو فڪر ڪندو هو).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ نه مسڪينن کي کارائڻ جي رغبت ڏياريندو هو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ نه مسڪين جي کاڌي جو (ماڻهن کي) شوق ڏياريندو هو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ نه پيو رغبت ڏياري مسڪين کي کاڌي کارائڻ تي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ نه مسڪين جي کاڌي جو (ماڻهن کي) شوق ڏياريندو هو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ نه محتاج کي ماني کارائڻ جي رغبت ڏياريندو هيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ کارائـِڻ تي کُٽل جي، کَڙو نه ٿئي خُوار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ نڪي مسڪينن جي کارائڻ تي همٿائيندو هو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ نه مسڪين کي کاڌي کارائڻ لاءِ همٿائيندو هو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ نه ترغيب ڏيندو هو کاڌي کارائڻ جي مسڪين کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ نه ئي مسڪين کي کاڌو کارائڻ جي تلقين ڪندو هو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ نه محتاج کي کاڌو کارائڻ تي رغبت ڏياريندو هو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ نه ڪي مسڪين کي کاڌو کارائڻ جو شوق رکيائين! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

تنھنڪري اُن جو اڄ ھت ڪو دوست ڪونھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(دنيا ۾ هنن الله جي مسڪين ٻانهن کي دوست نه رکيو) اڄ ان جو هتي ڪوبه دوست نه آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ اڄ هتي ان جو ڪو حمايتي دوست ناهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

سو اڄ ان جو نڪو دوست آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ ناهي ان جي لاءِ اڄ هتي ڪو دوست .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

سو اڄ اُن جو هتي نڪو دوست آهي، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ ان جي لاءِ اڄ ڏينهن هتي ڪوبه دلي دوست ناهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ اَڄ نه هِت اُن جو، ڪو هرگز حامِي يار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ان ڪري اڄ هتي سندس ڪو به دوست ڪونهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ ته اڄ هتي نه سندس ڪو دوست آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ ڪونهي هتي اڄ سندس لاءِ ڪو دوست غمخوار(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(تنهن ڪري) اڄ هتي سندس ڪوبه جگري دوست نه آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

سو اڄ جي ڏينهن نه ان جو ڪو هڏ ڏوکي دوست آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

تنهنڪري اڄ ان جو ڪوبه (مخلص) دوست نه آهي- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ نڪي اُن جو ڦٽن جي روڳ کانسواءِ ٻيو ڪو کاڌو آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ نه (هن ٽچڪندڙعذاب ۾ ان لاءِ) ڦٽن جي پونءِ کان سواءِ ٻيو ڪو کاڌو آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ نه ان لاءِ ڪو طعام آهي مگر (دوزخين جي) پونءِ(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ نه (ان لاءِ) ڦٽن جي روڳ کان سواءِ پيو ڪو کاڌو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ نه کاڌو مگر پونءِ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ نه (ان لاءِ) ڦٽن جي روڳ کان سواءِ ٻيو ڪو کاڌو آهي، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ نه ان جي لاءِ ڪو کاڌو آهي سواءِ ڦَٽن جي پُونءِ جي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ کاڌو نه تِنهن خوار جو، روڳ رُڳي کان ڌار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

نڪي سندس ڦٽن جي پونءِ کان سواءِ ٻيو ڪو کاڌو آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ نه وري ڦٽن جي گند پونءِ کان سواءِ کائڻ لاءِ ٻي ڪا شيءِ (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ نه ان جي لاءِ ڪو طعام آهي سواءِ ڦٽن جي روڳ جي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

هُن لاءِ (هِتي) زخمن جي ٽِميل گند کان سواءِ ٻيو ڪوبه کاڌو نه آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ نه پونءَ کانسواءِ (ان جي لاءِ) ڪو کاڌو آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ نه ڪي زخمن جي پونءِ کانسواءِ (ان جي لاءِ) ڪو کاڌو آهي!-(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

(جو) ڏوھارين کانسواءِ (ٻيو) ڪو ان کي نه کارائيندو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

جنهن کي ڏوهارين کان سواءِ ٻيو ڪوبه نه کائيندو. (خطا ڪارن جي اهائي غذا آهي).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

نٿا کائين ان کي مگر خطا ڪندڙ(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

جنهن کي ڏوهارين کان سواءِ ٻيو ڪو به نه کائيندو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

نه کائيندا ان کي مگر خطا ڪندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

جنهن کي ڏوهارين کان سواءِ ٻيو ڪوبه نه کائيندو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

جنهن کي گنهگارن کان سواءِ ڪوبه ڪونه کائيندو“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اُهو طعام تيار، نه چکنسِ چُوڪ وارن سوا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جنهن کي فقط ڏوهاري ئي کائيندا.“ (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جنهن کي سواءِ گناهگارن جي ٻيو ڪوبه نه کائيندو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

جنهن کي ڪوبه نه کائيندو سواءِ ڏوهارين جي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اهڙو کاڌو) جو ڏوهارين کان سواءِ ٻيو ڪير به نه کائيندو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

جنهن کي گنهگارن کانسواءِ ڪوبه نه کائيندو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جيڪو صرف ڏوهي ماڻهو ئي کائيندا- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ جيڪي ڏسو ٿا اُن جو قسم کڻان ٿو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ (اي ماڻهو!) جن (شين) کي اوهين ڏسو ٿا، اهي به شاهد آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ آئون انهن شين جو قسم کڻان ٿو جيڪي توهان ڏسو ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ مون کي انهن شين جو قسم آهي جن کي اوهين ڏسو ٿا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ قسم کڻان ٿو مان ان جو جيڪو ڏسو ٿا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ (اي ماڻهو !) جن (شين) کي اوهين ڏسو ٿا (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

سو مون کي قسم آهي انهن شين جو جن کي توهان ڏسو ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ گُواھ ڇو نه گُذاريان؟ جي ڏِسو(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ آءُ شاهد ٿو واريان جيڪي اوهين ڏسو ٿا، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

پوءِ نه، مان قسم ٿو کڻان انهن شين جو جن کي توهان ڏسو ٿا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ائين هرگز ناهي، آئون قسم کڻان ٿو انهن شين جو جيڪي توهان ڏسو ٿا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ مان اُنهن (شين) جو قسم کڻي چوان ٿو جن کي توهان ڏسو ٿا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ آئون قسم ٿو کڻان انهن شين جو جن کي توهان ڏسو ٿا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ته (لوڪو!) مان قسم کڻان ٿو انهن شين جو- جيڪي توهين ڏسو ٿا- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جيڪي نه ٿا ڏسو تنھن جو (به).(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (ايندڙ دور جي) جن (منڪشف ٿيندڙ حقيقتن) کي نٿا ڏسو، اهي به شاهدي ڏينديون.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جيڪي توهان نٿا ڏسو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جن کي نه ٿا ڏسو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ان جو جيڪو نه ٿا ڏسو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جن کي نه ٿا ڏسو، انهن جو قسم کڻان ٿو، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ انهن شين جو جن کي توهان نه ٿا ڏسو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ نه ڏسو ڏُور، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

خواهه نٿا ڏسو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ انهن جو به، جن کي توهان نٿا ڏسو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ انهن جو به جن کي توهان نٿا ڏسو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ اُنهن (شين) جو به جن کي توهان نٿا ڏسو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ انهن شين جو (به) جن کي توهان نٿا ڏسو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ انهن جوبه جيڪي توهان کي نظر نه ٿيون اچن- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ته بيشڪ ھي (قرآن) ھڪ سڳوري قاصد جو سنيھو آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ته بيشڪ اهو (قرآن) خوبين واري پيغام پهچائيندڙ رسول جو ئي ڪلام آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ اهو قرآن ڪريم رسولِ عربي ڪريم سان (الله تعلى وٽان رسالت بابت) گفتگو آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ته بيشڪ هي (قرآن) هڪ عزت واري فرشتي جو آندل پيغام آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ اهو البته رسول، ڪريم جو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ته بيشڪ اهو (قرآن) خوبين واري پيغام پهچائيندڙ (ملائڪ) جو ئي ڪلام آهي (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ته بيشڪ اهو (قرآن) ڪرم واري رسول جو قول آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ته بي شڪ ڀَلي رَسُول جو، هِي موچارو مَذڪُور، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ته بيشڪ قرآن، سڳوري قاصد جا چيل اکر آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهو هڪ مانواري رسول جو قول آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ هي قول هڪ رسول ڪريم جو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ هي عزت واري رسول سڳوري جو ڪلام آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ هي (قرآن) بزرگي ۽ عظمت واري رسول(صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) جو (الله جي طرفان نازل ٿيل) فرمان آهي، (جنهن کي هو رسول هجڻ ۽ نائب هجڻ جي ناطي بيان فرمائن ٿا).(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ته اهو (قرآن مجيد) بي شڪ! رسول ڪريم جي گفتار آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ اُھو ڪنھن شاعر جو ڪلام نه آھي، اوھين ٿورڙو يقين رکو ٿا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ اهو ڪنهن شاعر جو ڪلام نه آهي. (بلڪ خدا جو وحي آهي) اوهين (عقل ۽ سمجهه کان ڪم وٺي انهن حقيقتن کي زندگيءَ جو ضابطو نٿا بڻايو) بلڪل ٿورو اعتبار ڪريو ٿا.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ اهو ڪنهن شاعر جو قول ناهي، ٿورڙا اُهي آهن جيڪي ايمان آڻن ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اهو ڪنهن شاعر جو ڪلام نه آهي. اوهين بلڪل ٿورو ايمان آڻيو ٿا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ناهي اهو شاعر جو قول ٿورو ايمان آڻيو ٿا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ نه اهو ڪنهن شاعر جو ڪلام آهي. اوهين بالڪل ٿورو يقين ڪريو ٿا. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ هي ڪنهن شاعر جو ڪلام نه آهي. توهان ٿورڙو يقين ڪيو ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڪونهِي ڪو قول اِهو، ڪِنهن شاعر بي شُعور، وِسهو ٿا وَهلور!، وِڙلي اِن وحِئَ کي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ اهو ڪنهن شاعر جو ڪلام ناهي- اوهين ٿورڙو يقين ٿا رکو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ڪنهن شاعر جو قول ناهي، توهان گهٽ ئي ايمان آڻيو ٿا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ناهي اهو قول ڪنهن شاعر جو، توهان ماڻهو گهٽ ئي ايمان آڻيو ٿا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

هي ڪنھن شاعر جو ڪلام نه آهي. توهان ٿورا ماڻهو ايمان آڻيو ٿا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ هي ڪنهن شاعر جو ڪلام ناهي (جو ادبي مهارت سان پاڻهي لکيو ويو هجي)، توهان تمام گهٽ يقين رکو ٿا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ اهو ڪنهن شاعر جي (جوڙيل) ڳالهه ناهي (پر) توهين گهٽ يقين ڪندا آهيو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ نڪي ڪنھن ڳجھ بڪندڙ جو ڪلام آھي، ٿوري نصيحت وٺو ٿا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ ائين به ناهي ته هي ڪنهن اڳڪٿي ڪرڻ واري (ماڻهوءَ) جو ڪلام آهي اوهين ( (عقل ۽ سمجهه کان ڪم وٺي انهن حقيقتن کي زندگيءَ جو ضابطو نٿا بڻايو) بلڪل ٿورو اعتبار ڪريو ٿا.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ اهو قول ڪنهن ڪاهن جو ناهي، ٿورڙا اُهي آهن جيڪي نصيحت حاصل ڪن ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ نه ڪنهن اڳ ڪٿي ڪرڻ واري (ڪاهن) جو ڪلام آهي، اوهين تمام ٿورو ڌيان ڏيو ٿا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ نه ڀوپي جو قول ٿوري نصيحت وٺو ٿا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ نه ڪنهن اڳ ڪٿي ڪرڻ واري (ماڻهو) جو ڪلام آهي، اوهين تمام ٿورو ڌيان ڏيو ٿا. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ نه هي ڪنهن اڳ ڪٿي ڪندڙ (ڀوپي) جو ڪلام آهي. اوهان تمام ٿورڙي نصيحت پرايو ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ نَه جاڙُون جادوگر جون، ٿا ٿورو پِرايو پاڻ، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ نڪي هي ڪنهن اڳڪٿيون ڪندڙ جو ڪلام آهي، اوهين ٿورڙي نصيحت وٺو ٿا. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ نه وري اهو ڪنهن ڀوپي (نجوميءَ) جو قول آهي، توهان گهٽ ئي سوچ ڪريو ٿا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ ناهي هي قول ڪنهن ڀوپي جو، توهان ماڻهو گهٽ ئي غور ڪريو ٿا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ هي ڪنھن ٽوڻا ڦيڻا ڪرڻ واري جو ڪلام نه آهي. پر توهان ماڻهو گهٽ ئي نصيحت وٺو ٿا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ نه (هي) ڪنهن ڪاهن جو ڪلام آهي (جو فني اندازن سان گهڙيو ويو هجي)، توهان تمام گهٽ نصيحت حاصل ڪريو ٿا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ نڪي ڪنهن (اڳڪٿي ڪندڙ) ڀوپي جو ڪلام آهي، پر توهين گهٽ نصيحت وٺو ٿا.(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

(ھيءُ) جھانن جي پالڻھار کان نازل ٿيل آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(حقيقت هيءَ آهي ته) اهو جهانن جي پالڻهار پاران (فردن ۽ قومن لاءِ رهنما ڪري) نازل ڪيل آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اهو قرآن ڪريم رب العالمين جي طرفان نازل ڪيل آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ساري جهان جي پروردگار جو نازل ڪيل (ڪلام) آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

رب العالمين جي طرفان نازل ڪيل آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اهو جهانن جي پاليندڙ جي طرفان نازل ڪيل آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

سڀ جهانن جي پالڻهار پاران نازل ڪيل آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هِي اُتارا اُهڃاڻ، ڏيهَن جي ڏاتار کان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هيءُ ته جهانن جي ڌڻيءَ کان لٿل آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهو رب العالمين جي طرف کان نازل ٿيل آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

هي نازل ٿيل آهي رب العالمين جي طرفان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

هي تمام جھانن جي پالڻھار جي طرفان نازل ٿيل آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(هي) تمام جهانن جي رب جي طرفان نازل ڪيل آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(قرآن) ته رب العالمين جو اماڻيل (ڪلام) آهي- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جيڪڏھن (پيغمبر) اسان تي ڪي ڳالھيون (پاڻون) ٺاھي ھا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جيڪڏهن (پيغمبر) ڪي ڳالهيون پاڻ ٺاهي اسان تي هڻي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جيڪڏهن (بالفرض) ڪو ماڻهو ڪا ڳالهه ٺاهي اسان ڏانهن منسوب ڪري ها(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ (رسول) جيڪڏهن ڪي ڳالهيون پاڻ ٺاهي اسان تي هڻي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جيڪڏهن پاڻ ٺاهي ها اسان تي بعضي قول ته .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جيڪڏهن (پيغمبر) ڪي ڳالهيون پاڻ ٺاهي اسان تي هڻي، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جيڪڏهن اهو (نبي ڪريم) ڪي ڳالهيون پاڻ گهڙي اسان تي هڻي ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ڪي ڪُوڙيون ڳالهيون اَسان تي، ٻولَيئـِن هُوند ٻِيهار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جيڪڏهن نبي اسان تي ڪي هٿرادو ڳالهيون چوي ها. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جيڪڏهن هن (نبيءَ) پاڻ ٺاهي ڪي ڳالهيون اسان تي هنيون هجن ها (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جيڪڏهن (هن نبي) پاڻ ٺاهي اسان ڏي منسوب ڪئي هجي ها ڪا ڳالهه(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جيڪڏهن هي (نبي ﷺ) پنهنجيون ڳالهيون گهڙي اسان تي هَڻي ها. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جيڪڏهن هو اسان تي ڪا (هڪ) ڳالهه به گهڙي چوي ها.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جيڪڏهن ان (نبيءَ) پاڻ ڪا ڳالهه ٺاهي اسان ڏي منسوب ڪئي هجي ها- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

ته ضرور سڄي ھٿ کان کيس پڪڙيون ھا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ته اسين (سگهه وارو) سڄو هٿ ان جو جهليون.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ته ضرور اسين ان کي قوت سان پڪڙيون ها(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ته اسين سڄو هٿ ان جو جهليون.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

البته وٺون ها اسين ان کي سڄي هٿ کان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ته اسين ساڄو هٿ ان جو جهليون، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ته اسان ان کي پوري طاقت سان پڪڙيون ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ته پَڪ پَڪڙيو سُون اُن کي، سوگھو سَڄي پار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ته اسين جيڪر سندس ساڄي هٿ کان جهلي، (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

ته اسان سندس ساڄو هٿ پڪڙي جهليون ها (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

ته پڪڙيون ها اسان سندس ساڄو هٿ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

ته اسان سندس ساڄي هٿ کي پڪڙيونس ها. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ته يقيناً اسان کيس پوري قوت ۽ قدرت سان پڪڙي وٺون ها. .(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ته اسين سندس ساڄو هٿ پڪڙي وٺون ها- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

وري سندس دل جي رڳ وڍي ڇڏيون ھا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ سندس شهه رڳ وڍي ڇڏيون، (جو قصو اڳتي ئي نه وڌي).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ان کان پوءِ اسين ضرور ان جون ساهه واريون رڳون ڪٽيون ها(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ سندس دل جي رڳ وڍي ڇڏيون.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ان کان پوءِ البته ڪٽيون ها ان جي ساهه جي رڳ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ سندس دل جي رڳ وڍي ڇڏيون (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ اسان ضرور ان جي شهه رڳ ڪٽي ڇڏيون ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڪَپِي سُونسِ رَڳ قَلب جِي، تِهانپوءِ تَڪرار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پوءِ سندس ڪنڌ جي رڳ ڪپي ڇڏيون ها. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ پوءِ سندس نــڙيءَ جي رڳ ڪپي ڇڏيون ها (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ وڍي ڇڏيون ها اسان سندس گردن جي رڳ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ اسان (سندس) ساهه واري رَڳ ڪاٽي ڇڏيونس ها. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ اسان ضرور سندس شه رڳ ڪٽي ڇڏيون ها.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ اسين سندس شهه رڳ ڪَٽي ڇڏيئون ها- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پوءِ اوھان مان ڪو ھڪڙو (اسان جي عذاب کي) کانئس جھلڻ وارو نه آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ اوهان مان ڪوبه (اسان کي) ائين ڪرڻ کان روڪڻ وارو نه هجي ها.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ توهان مان ڪوبه ان کي بچائيندڙ نه هجي ها(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ اوهان مان ڪو به (اسان کي) ان کان روڪڻ وارو نه آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ ناهي اوهان مان ڪو هڪڙو ان کان روڪيندڙ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ اوهان مان ڪوبه (اسان کي) ان کان روڪڻ وارو نه آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ توهان مان ڪوبه (اسان کي)ان کان روڪڻ وارو نه هجي ها.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اوهان مان ڪو هيڪڙو، ڪونهي بَرقرار، اُنِهئَ کان آزار، جَھلِيندڙ جَھان ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ اوهان مان ڪو به مٿانئس اسان جو عذاب روڪي نه سگهي ها. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ توهان مان ڪوبه (اسان کي) ان ڪم کان روڪڻ وارو نه هجي ها (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ توهان مان (اسان کي) ڪوبه هڪ ان ڪم کان جهلڻ وارو نه هجي ها(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

پوءِ توهان مان ڪير به اسان کي ان ڪم کان روڪڻ وارو نه هجي ها. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ توهان مان ڪوبه (اسان کي) روڪڻ وارو نه هجي ها.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ توهان منجهان ڪوئي به (اسان کي) ان ڳالهه کان نه ٿوروڪي سگهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ بيشڪ ھي (قرآن) پرھيزگارن لاءِ نصيحت آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ بيشڪ اهو (قرآن زندگيءَ جي خسارن کان بچڻ واسطي) پرهيزگارن لاءِ نصيحت آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ بيشڪ اهو قرآن ڪريم پرهيزگارن لاءِ نصيحت آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) پرهيزگارن لاءِ نصيحت آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ بيشڪ اهو البته نصيحت آهي متقين جي لاءِ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) پرهيزگارن لاءِ نصيحت آهي، (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) پرهيزگارن لاءِ نصيحت آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ آهي پَڪ پاڪن لئي، هِئَ نَصِيحت نِبار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ بيشڪ هي قرآن ته نيڪن لاءِ نصيحت آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

حقيقت ۾ اهو پرهيزگار ماڻهن لاءِ هڪڙي نصيحت آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ بيشڪ انهيءَ ۾ نصيحت آهي پرهيزگار ماڻهن لاءِ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ هي (قرآن) پرهيزگار ماڻهن جي لاءِ نصيحت آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ پوءِ بيشڪ هي (قرآن) پرهيزگارن جي لاءِ نصيحت آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ ان ۾ ڪوئي شڪ ناهي ته اهو (قرآن) ڊڄندڙن جي لاءِ نصيحت آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ بيشڪ اسين ڄاڻون ٿا ته ڪي اوھان مان ڪوڙ ڀانئيندڙ آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ بيشڪ اسين ڄاڻون ٿا ته اوهان مان ڪي (زندگيءَ جي خسارن کان بي فلڪا ماڻهو) ان کي ڪوڙو ڪندڙ آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ بيشڪ اسان کي معلوم آهي ته يقيناً توهان مان ڪي ڪوڙا به آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ بيشڪ اسان ڄاڻون ٿا ته اوهان مان ڪي (ان کي) ڪوڙو ڪندڙ آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ بيشڪ اسين البته ڄاڻون ٿا ته بيشڪ اوهان مان ڪوڙو چوندڙ آهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ بيشڪ اسين ڄاڻون ٿا ته اوهان مان ڪي (ان کي) ڪوڙو ڪندڙ آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ بيشڪ اسان ڄاڻون ٿا ته توهان مان ڪي (ان کي) ڪوڙو چوڻ وارا آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ اَوهان مان ڪُل ڪُوڙن جِي، رَکون سار سَنڀار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ اسين ڄاڻون ٿا ته اوهان مان ڪي هن کي ڪوڙ ٿا سمجهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ اسان بلڪل ڄاڻون ٿا ته توهان منجهان ڪي ماڻهو ڪوڙو سڏڻ وارا آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ بيشڪ اسان ڄاڻون ٿا ته يقينًا توهان مان ڪي ماڻهو ڪوڙو ڀائيندڙ آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اسان کي سڀ خبر آهي ته توهان مان ڪي ماڻهو اِن (قرآن) کي ڪوڙو ڪرڻ وارا آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ يقيناً اسان ڄاڻون ٿا ته توهان مان ڪي ماڻهو (هن پڌري سچائيءَ کي) ڪوڙو سمجهندڙ آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ اسان کي چڱيءَ طرح معلوم آهي ته توهان ۾ ڪجهه ماڻهو، قرآن کي ٺڪرائيندڙ آهن- (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ بيشڪ ھي (قرآن) ڪافرن لاءِ ارمان (جو سبب) آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(ڪو فرق نٿو پوي انهن جي انڪار جو) بيشڪ اهو (قرآن انهن نه مڃيندڙ) ڪافرن لاءِ (اڳتي هلي) پشيماني (جو ڪارڻ) آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ بيشڪ اهو قرآن ڪريم ڪافرن لاءِ حسرت آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) ڪافرن لاءِ پشيماني (جو سبب) آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ بيشڪ اهو البته حسرت هوندي ڪافرن تي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) ڪافرن لاءِ پشيماني (جو سبب) آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) ڪافرن لاءِ پشيماني (جو سبب) آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

هِي اَفسوس اِنڪاريَن تي، (نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

پر هي ڪافرن لاءِ ارمان جو سبب آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهڙن ڪافرن لاءِ اهو بيشڪ افسوس جو ڪارڻ آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ بيشڪ هي (قرآن) ارمان جو سبب آهي اهڙن ڪافر ماڻهن لاءِ(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ هي (قرآن) ڪافرن جي لاءِ وڏي ارمان جو سبب آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ واقعي اهو ڪافرن جي لاءِ حسرت (جو موجب) آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

ان ۾ ڪوبه شڪ ڪونهي ته اهو جيڪو ڪجهه ٿيو- ڪافرن جي لاءِ حسرت ۽ ماتم جو ڪارڻ آهي.(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ بيشڪ ھي (قرآن) پورو سَچو آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ بيشڪ اهو (قرآن ۽ ان جو ضابطن وارو سرشتو) ٺوس حقيقت آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ اهو يقيناً حق اليقين آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) يقينا برحق آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ بيشڪ اهو حق اليقين آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) خالص يقين آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ بيشڪ اهو (قرآن) يقيني حق آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ هِي سَچو اِعتبار،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ بيشڪ هي پوريءَ طرح سچو آهي.(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ اهو بلڪل يقين تي ٻڌل حق آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ بيشڪ هي (قرآن) حق آهي يقيني(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ هي (قرآن) بلڪل سچو آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ بيشڪ اهو حق اليقين آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ ان ۾ به شڪ ڪونهي ته اهو هڪ يقيني-خدا ئي صداقت جي پڌرائي آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

تنھنڪري تون پنھنجي وڏي پالڻھار جي نالي کي پاڪائيءَ سان ياد ڪر.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

پوءِ (اي پيغمبر! نه مڃيندڙن کي ڊگهو رسو آهي ۽ تون) عظمت واري پنهنجي پاليندڙ (جي پيغام ۽ پروگرام جي سرگرميءَ ذريعي ان) جي نالي جي پاڪائي بيان ڪندو رهه.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

پوءِ اي رسولِ عربي توهان پنهنجي ربِ عظيم جي نالي سان سندس پاڪائي بيان ڪريو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پوءِ (اي پيغمبر) تون پنهنجي بزرگ پالڻهار جي نالي جي پاڪائي بيان ڪر!(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

پوءِ تسبيح پڙهه پنهنجي رب عظيم جي نالي سان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

پوءِ (اي پيغمبرﷺ !) وڏائي واري پنهنجي پاليندڙ جي نالي جي پاڪائي بيان ڪر! (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

پوءِ پنهنجي عظمتن واري پالڻهار جي نالي جي پاڪائي بيان ڪر.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

پوءِ ساراهِج صَد بار، سانيَئي صدر جي نام کي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ان ڪري تون سندءِ وڏي ڌڻيءَ جي نالي کي پاڪائي سان ياد ڪر.(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

تنهن ڪري اي نبي! تون پنهنجي عظيم رب جي پاڪائي بيان ڪندو رهه (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پوءِ (اي نبي!) پاڪائي بيان ڪر پنهنجي رب عظيم جي نالي سان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بس! تون پنھنجي عظمت واري پالڻھار جي نالي جي تسبيح بيان ڪندو رهه.(قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

پوءِ (اي حبيب مڪرم!) توهان پنهنجي عظمت واري رب جي نالي جي تسبيح ڪندا رهو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

پوءِ پنهنجي عظيم پالڻهار جي واکاڻ ڪر- (جنهن، انسانيت جي آزاديءَ جي علمبردار دين- اسلام جي دشمنن کي خوشيءَ جي بجاءِ ناڪاميءَ جي حسرت ۾ جڪڙي ڇڏيو!)(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))