جڏھن منافق تو وٽ ايندا آھن (ته) چوندا آھن ته شاھدي ڏيون ٿا ته بيشڪ تون الله جو پيغمبر آھين، ۽ الله ڄاڻندو آھي ته بيشڪ تون سندس پيغمبر آھين، ۽ الله شاھدي ٿو ڏئي ته بيشڪ (اُھي) منافق ڪوڙا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(اي پيغمبر!) جڏهن تو وٽ منافق اچي چون ٿا ته، اسين شاهدي ڏيون ٿا ته، بيشڪ تون الله جو موڪليل آهين ۽ الله ڄاڻي ٿو ته (هي ماڻهو رڳو زبان سان اها ڳالهه چون ٿا ۽ دل سان توکي رسول نٿا مڃن) بيشڪ تون ته ان جو ئي موڪليل آهين ۽ الله شاهدي ڏئي ٿو ته بيشڪ منافق (زباني اظهار ۾) ڪوڙا آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

رسولِ عربي جڏهن توهان وٽ منافق اچي چون ٿا ته اسين شاهدي ڏيون ٿا ته بيشڪ توهان يقيناً الله جا رسول آهيو، ۽ الله تعالى ڄاڻي ٿو ته بيشڪ توهان ان جا رسول آهيو، ۽ الله تعالى ڄاڻي ٿو ته بيشڪ منافق يقيناَ ڪوڙا آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اي رسول) جڏهن تو وٽ منافق اچن ٿا ته چون ٿا اسين شاهدي ڏيون ٿا ته بيشڪ تون الله جو رسول آهين ۽ الله ڄاڻي ٿو ته بيشڪ تون ان جو رسول آهين ۽ بيشڪ الله شاهدي ڏئي ٿو ته بيشڪ منافق ڪوڙا آهن (دل سان نه ٿا چون).(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

جڏهن اچن ٿا تو وٽ منافق ته چون ٿا ته اسين شاهدي ڏيون ٿا ته بيشڪ تون البته الله جورسول آهين ۽ الله ڄاڻي ٿو ته بيشڪ تون البته ان جو رسول آهين ۽ الله شاهدي ڏئي ٿو ته بيشڪ منافق البته ڪوڙا آهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

(اي پيغمبر!) جڏهن تو وٽ منافق اچن ٿا چون ٿا ته اسين شاهدي ڏيون ٿا ته بيشڪ تون الله جو موڪليل آهين ۽ الله ڄاڻي ٿو ته بيشڪ تون ته ان جو موڪليل آهين ۽ الله شاهدي ڏي ٿو ته بيشڪ منافق ڪوڙا آهن (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

(اي نبي!) جڏهن منافق تو وٽ اچن ٿا چَوَن ٿا ته: ”اسان شاهدي ڏيون ٿا ته بيشڪ تون الله جو رسول آهين.“ ۽ (هائو) الله ڄاڻي ٿو ته بيشڪ تون ضرور ان جو رسول آهين. ۽ الله شاهدي ڏئي ٿو ته بلاشڪ منافق ڪوڙا آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

جڏهن مُنافق ٿا اَچن، اَوهان وٽ انور، چيائون چَپَن سان، ٿا ساک ڏِيون سَرور، ته آهين تون اَلله جو، ريٻارو، رَهبر، ۽ تون پَڪ پيغمبر اُن جو، ٿو پروڙي پرور، ۽ صاحب ڏِئي ٿو ساک اِها، ته مُنافِق مُنڪر، بِلڪُل سي بَدتر، ڪُوڙا آهن قلب ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جڏهن منافق تو وٽ ٿا اچن، چون ٿا ته اسين شاهدي ٿا ڏيون، ته ”بيشڪ تون الله جو رسول آهين“ ۽ الله ڄاڻي ٿو ته بيشڪ تون ان جو رسول آهين ۽ الله شاهدي ٿو ڏئي، ته بيشڪ منافق ڪوڙا آهن- (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي! جڏهن اهي منافق تو وٽ اچن ٿا ته چون ٿا: "اسان شاهدي ڏيون ٿا ته تون بيشڪ الله جو رسول آهين"، هائو، الله ته ڄاڻي ٿو ته تون برابر سندس رسول آهين، پر وري الله شاهدي ٿو ڏئي ته اهي منافق ڪوڙا آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

جڏهن ايندا آهن تو وٽ اهي منافق، ته چوندا آهن، ”اسان شاهدي ڏيون ٿا ته تون بيشڪ رسول آهين الله جو“، ۽ الله اهو ڄاڻي ٿو ته تون بيشڪ انهن جو رسول آهين، پر الله شاهدي ڏئي ٿو ته پڪ سان اهي منافق بلڪل ڪوڙا آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي نبيﷺ!) جڏهن تو وٽ منافق ايندا آهن ته چوندا آهن ته اسان گواهي ڏيون ٿا ته بيشڪ تون الله تعالى جو رسول آهين. الله تعالى کي خبر آهي ته توهان واقعي ان جا رسول آهيو (پر) الله تعالى گواهي ڏي ٿو ته بيشڪ منافق ڪوڙا آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(اي حبيب مڪرم!) جڏهن منافق توهان وٽ اچن ٿا ته چون ٿا اسان شاهدي ڏيون ٿا ته يقيناً توهان الله جا رسول آهيو، ۽ الله ڄاڻي ٿو ته يقيناً توهان ان جا رسول آهيو، ۽ الله شاهدي ڏي ٿو ته يقيناً منافق ڪوڙا آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(اي نبي!) جڏهن منافق تو وٽ اچن ٿا ته چون ٿا؛ اسين گواهي ڏيئون ٿا ته تون الله جو رسول آهين ۽ الله ڄاڻي ٿو ته بي شڪ! تون الله جو رسول آهين. (پر) الله گواهي ٿو ڏئي ته اهي (منافق) ڪوڙا آهن! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

پنھنجن قَسمن کي ڍال (ڪري) ورتو اٿن پوءِ الله جي واٽ کان جھلن ٿا، بيشڪ اُھي جيڪي ڪندا آھن سو بڇڙو آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

انهن پنهنجن قسمن کي (پنهنجي جان ۽ مال بچائڻ لاءِ) ڍال ڪري ورتو آهي، پوءِ اهي (ٻين کي به) الله جي رستي کان پيا روڪين. بيشڪ اهي جو ڪجهه پيا ڪن سو (سندن لاءِ ئي) ڪهڙو نه بڇڙو آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

انهن پنهنجي قَسمَن کي ڍال بنايو آهي پوءِ اهي الله تعالى جي راه کان روڪين ٿا، بيشڪ اهي تمام خراب عمل ڪن ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

انهن پنهنجن قسمن کي ڍال ڪري ورتو آهي پوءِ اهي الله جي رستي کان پيا روڪين. بيشڪ اهي جو ڪجھ پيا ڪن سو بڇڙو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بنايائون پنهنجن قسمن کي ڍال پوءِ الله جي واٽ کان روڪيائون بلاشڪ اهي برو آهي اهو جيڪو ڪيائون ٿي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

(دل سان نه ٿا چون) انهن پنهنجن قسمن کي ڍال ڪري ورتو آهي پوءِ اهي الله جي رستي کان پيا روڪين. بيشڪ اهي جو ڪجهه پيا ڪن سو ڪهڙ نه بڇڙو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

انهن پنهنجي قسمن کي ڍال بنائي ورتو آهي پوءِ اُهي (ٻين کي) الله جي رستي کان روڪن ٿا. بيشڪ اهو نهايت بڇڙو (ڪم) آهي جيڪو اُهي ڪن ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سَندنِ ڪُوڙن قسمن کي، ڦيري ڪيائون ڍال، پوءِ رَبَّ جِي راه کان، ڪيؤن بَند بَحال، جي ڪم ڪن، هي ڪُلال، سي بلڪل آهن بُڇڙا!(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

هنن سندن قسمن کي ڍال ڪري ورتو آهي، جو الله جي واٽ کان روڪين ٿا، بيشڪ اهي جيڪي ڪن ٿا، سو بڇڙو آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

انهن پنهنجن قسمن کي ڍال بڻايو آهي ۽ ان طرح اهي الله جي رستي کان پاڻ به رُڪيل آهن ۽ ٻين کي به روڪين ٿا، اهي ڪهڙيون نه بڇڙيون حرڪتون پيا ڪن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

انهن ورتو آهي ڍال ڪري پنهنجن قسمن کي پوءِ اهي رڪجن ٿا الله جي راهه کان ۽ دنيا کي روڪين ٿا، بيشڪ اهي بريون حرڪتون آهن جيڪي اهي ڪري رهيا آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

انهن (منافقن) قَسمن کي ڍال (يعني بچڻ جو ذريعو) بنائي ڇڏيو آهي. جنھن جي ڪري هو (ماڻهن کي) الله تعالى جي رستي کان روڪين ٿا. بيشڪ هو جيڪو ڪجهه ڪن ٿا سو انتھائي برو آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

انهن پنهنجي قسمن کي ڍال بڻائي ورتو آهي پوءِ اِهي (ماڻهن کي) الله جي واٽ کان روڪين ٿا، بيشڪ اُهو تمام برو (ڪم) آهي. جيڪو اِهي ڪن ٿا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

منافقن پنهنجن قَسمن کي ڍال بڻائي ڇڏيو آهي. اهڙيءَ طرح اهي (ماڻهن کي) الله جي واٽ کان روڪين ٿا. بي شڪ! اِهي برا ڪم آهن جيڪي اُهي ڪن ٿا. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اھو ھن ڪري آھي جو اُنھن ايمان آندو وري انڪار ڪيائون پوءِ انھن جي دلين تي مُھر ھنئي وئي تنھنڪري اُھي نه سمجھندا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اهو هن ڪري ته انهن ايمان آندو، وري انڪار ڪيائون، پوءِ (ٻيائيءَ جي ريت تي هلڻ ڪري) انهن جي دلين تي مهر لڳي وئي، سو هاڻي انهن ۾ سوچڻ ۽ سمجهڻ جي صلاحيت ئي نه رهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اهو انهيءَ سببان جو بيشڪ انهن زباني طور ايمان آندو ان کان پوءِ ڪفر ڪيو، پوءِ انهن جي دلين تي مُهر هنئي وئي پوءِ اهي نٿا سوچين(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اهو هن ڪري جو انهن ايمان آندو وري انڪار ڪيائون پوءِ انهن جي دلين تي (ڄڻ ته) ٺپو هنيو ويو آهي جو هاڻي اهي ڄاڻن ئي نه ٿا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اهو ان سببان ته بيشڪ انهن ايمان آندو ان کان بعد ڪفر ڪيائون پوءِ مهر هنئي وئي انهن جي دلين تي پوءِ اهي نه ٿا سمجهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اهو هن ڪري ته انهن ايمان آندو وري انڪار ڪيائون پوءِ انهن جي دلين تي مُهر هنئي وئي سو (هاڻي) اهي نٿا سمجهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اُهو هن ڪري ته انهن (زبان سان) ايمان آندو پوءِ (دل سان) ڪافر رهيا پوءِ انهن جي دلين تي مُهر لڳائي وئي سو اُهي نه ٿا سمجهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اِهو اِن آڌار، ته مَڃيؤن، ۽ موٽِي ڦِريا، پوءِ مُهر سَندنِ مَن تي، هنئـِي ويئـِي هيڪار، پوءِ اِهي هارِيا تِنهن هارِ، صَفا سَمجھن ڪِين ڪِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اهو هن ڪري، جو انهن ايمان آندو، پوءِ انڪار ڪيائون، تنهن ڪري انهن جي دلين تي مهر لڳائي ويئي، پوءِ اهي نٿاسمجهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهو سڀ ڪجهه ان ڪري آهي، جو انهن ماڻهن ايمان آڻي پوءِ وري ڪفر ڪيو آهي، تنهنڪري سندن دلين تي مــُـهر لڳائي وئي، هاڻي اهي ڪجهه به نٿا سمجهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهو سڀ ان ڪري آهي جو انهن آندو ايمان پوءِ ڪفر ڪيائون، ان ڪري مُهر لڳائي وئي سندن دلين تي، هاڻي اهي ڪجهه نٿا سمجهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اهو ان ڪري آهي جو انهن ايمان آڻڻ کان پوءِ ٻيهر ڪفر جو رستو اختيار ڪيو. (۽ نتيجي ۾) انهن جي دلين تي مھر هنئي وئي آهي، تنھن ڪري هاڻي هي ڪا ڳالهه سمجهي نٿا سگهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اِهو هن ڪري جو انهن (زبان سان) ايمان آندو پوءِ (دل سان) ڪافر رهيا تنهنڪري سندن دلين تي مهر هنئي ويئي آهي تنهنڪري اُهي (ڪجهه) نٿا سمجهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اهو ان لاءِ جو هنن ايمان آندو وري ڪفر ڪيائون جنهن ڪري سندن دلين تي مُهر هنئي وئي. هاڻي اهي ماڻهو (حق کي) سمجهن ئي نه ٿا. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ (اي پيغمبر تون) جڏھن کين ڏسندو آھين (تڏھن) سندن جُسا توکي وڻندا آھن، ۽ جيڪڏھن ڳالھائيندا آھن ته اُنھن جي ڳالھ ڪَن ڏئي ٻڌندو آھين، ڄڻڪ اُھي اُڀيون ڀِت سان ڪاٺيون رکيل آھن، سڀڪنھن آواز کي پاڻ تي ڀو ڀائيندا آھن، اُھي ويري آھن تنھنڪري کائن حِذ رک، الله کين ھلاڪ ڪري، ڪيڏانھن ڦيرايا ٿا وڃن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (اي پيغمبر!) جڏهن تون کين ڏسندين ته (ظاهري طرح) توکي سندن جثا معتبر لڳندا. ۽ جيڪڏهن ڳالهه ڪندا ته (اهڙا ميسڻا ٿي جو) تون سندن ڳالهه (همدرديءَ سان) ٻڌندين. (حقيقت ۾ اهي اندران اڏوهي کاڌل آهن) ڄڻ ته اهي ٽيڪ تي بيهاريل بنڊ آهن. (بزدل وري اهڙا آهن جو) هرهڪ هڪل کي پنهنجي لاءِ (مصيبت) سمجهن ٿا. (اي پيغمبر!) اهي ئي تنهنجا دشمن آهن، سو انهن کان بچندو رهه. الله جي مٿن مار پوي جو ڪيئن ابتي روش ورتي اٿن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جڏهن توهان انهن کي ڏسندا ته انهن جا جسم توهان کي وڻندا، ۽ جيڪڏهن اهي ڳالهائن ته توهان انهن جو ڳالهائڻ ٻڌو ٿا، انهن جو مثال ان ڪاٺي وانگر آهي جيڪا ديوار تي ٽيڪ ڏئي بيهاريل هجي، اهي هر وڏي آواز کي پاڻ لاءِ (مصيبت) ڀانئين ٿا، اهي توهان مؤمنن جا پڪا دشمن آهن پوءِ توهان انهن کان پاسو ڪريو، الله تعالى انهن کي هلاڪ ڪيو، اهي اُبتا ڪيڏانهن موٽن ٿا(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جڏهن تون انهن (منافقن کي ڏسندين ته ٺيڪ ۽ مناسب عضون جي ڪري) سندن قد بت ڏاڍو چڱو لڳندو ۽ جيڪڏهن ڳالهيون ڪندا ته اهڙيون جيڪر خيال سان ٻڌن (پر صحيح عقل کان خالص) ڄڻ ته اهي ٽيڪ ڏياري بيهاريل بند آهن. هر هڪ دانهن کي پنهنجي لاءِ (مصيبت) سمجهن ٿا. (اي رسول) اهي ئي تنهنجا دشمن آهن سو انهن کان بچندو رھ! خدا جي مٿن مار پوي ڪئين ابتا وڃن ٿا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جڏهن ڏسندين انهن کي ته وڻندا توکي انهن جا جسم ۽ جيڪڏهن ڳالهائيندا ته ٻڌندين انهن جو قول ڄڻ ته اهي ڪاٺيون ٽيڪ ڏنل آهن ڀانئن ٿا هر ڪڙڪيدار آواز کي پنهنجي مٿان اهيئي دشمن آهن پوءِ بچندو رهه انهن کان شال هلاڪ ڪري انهن کي الله ڪيڏانهن ڦيرايا وڃن ٿا؟ .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ (اي پيغمبر !) جڏهن تون کين ڏسندين ته توکي سندن جُسا وڻندا. ۽ جيڪڏهن ڳالهه ڪندا ته تون سندن ڳالهه ٻڌندين (حقيقت ۾) ڄڻ ته اهي ٽيڪ ڏياري بيهاريل بُنڊ آهن. هرهڪ دانهن کي پنهنجي لاءِ (مصيبت) سمجهن ٿا. (اي پيغمبر !) اهي ئي (تنهنجا) دشمن آهن سو انهن کان بچندو رهه. الله جي مٿن مار پوي. ڪيئن ابتا وڃن ٿا. ۽ جڏهن کين چيو وڃي ٿو ته اچو ته الله جو رسول اوهان لاءِ معافي گهري ته پنهنجا مٿا موڙين ٿا (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جڏهن تون کين ڏسندين ته تو کي انهن جا جسم شاندار لڳندا. ۽ جيڪڏهن ڳالهه ٻولهه ڪندا ته تون انهن جي گفتگو ٻڌندين. (يعني گفتار جا مٺا هوندا پر حقيقت ۾) ڄڻڪ اُهي ٽيڪ ڏياري بيهاريل بُنڊَ آهن. هر اونچي آواز کي اهي پنهنجي خلاف سمجهن ٿا. اهي ئي (تنهنجا) دشمن آهن پوءِ انهن کان ڪنارو ڪر. الله جي انهن مٿان مار پوي ڪيئن اونڌا ڦيرايا وڃن ٿا!(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ جڏهن ڏِسينِ ڏيل، ته توکي وَڻنِ پيا واه جو، ۽ جي ڪُڇن ته، ڪَن ڏيئـِي، ڪامل! ٻُڌِينِ قِيل، ڪرڪاٺيون اُڀيون اَٽڪ تي، آهِن اُهي عَلِيل، بِلڪُل ڀانئـِن پاڻ تي، هَر زحمت کي ذَلِيل، اُهي دُشمن آهن دِين جا، رک اُنهن جو خوف خلِيل، شل! جڙون ڪپٖـيـنِ جَلِيل، واريا وَڃن، ڪِنهن واٽ تي؟(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جڏهن کين ڏسين ٿو، تڏهن سندن بدن توکي وڻن ٿا ۽ جيڪڏهن ڳالهائين ٿا، ته انهن جي ڳالهه ڪن ڏيئي ٻڌين ٿو_ پر اُهي ڄڻ اڀيون ٿيل ڪاٺيون آهن، سڀ ڪنهن آواز کي پاڻ تي ڀائيندا آهن، در حقيقت اهي دشمن آهن، انهن کان پاسو ڪر_ الله انهن کي ناس ڪري، ڪيڏانهن ڦيرايا ٿا وڃن! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

انهن کي ڏسندين ته سندن ڏيلَ (جسم) توکي ڏاڍا شاندار نظر ايندا. ڳالهائن ته ويٺو ٻڌ سندن ڳالهيون، پر حقيقت ۾ ائين آهن جو ڄڻڪ ٽيڪ ڏئي بيهاريل ڪاٺ جا بنڊ. هر ڪڙڪي کي اهي پنهنجي خلاف ٿا سمجهن. اهي پڪا دشمن اٿيئي، تنهنڪري انهن کان مڙيئي انديشو ڪر. الله جي مار پوينِ، اهي ڪيڏانهن پيا اُبتا ڦيرايا وڃن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جڏهن ڏسين انهن کي ته توکي نهايت شاندار نظر ايندا سندن بدن، ۽ جڏهن ڳالهائن ته ٻڌندو رهين تون سندن ڳالهيون، پر اصل ۾ اهي ڪاٺ جا بُند آهن جيڪي اڀا ڪيل هجن ڀت سان، گمان ڪن ٿا هر بلند آواز کي خلاف پنهنجي، اهي پڪا دشمن آهن انهن کان پاسو ڪريو، مار پوي انهن تي الله جي، اهي ڪيڏانهن ڦرندا پيا وڃن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

جڏهن تون انهن جي (قد ڪاٺ ۽) جسمن کي ڏسندين ته توکي حيراني وٺي ويندي ۽ جڏهن هو ڳالهائين ٿا ته تون رڳو انهن جون ڳالهيون ٻڌندو رهه. ايئن لڳندا آهن ڄڻ ته ڪاٺيءَ جا بيھاريل شهتير هجن (يا کڻي اڄ جي دور جي حساب سان بيھاريل روبوٽ هجن جيڪي بٽڻ دٻائڻ سان ڳالهائيندا رهندا آهن) ڊڄڻا اهڙا آهن جو هر وڏي آواز کي پنھنجي لاءِ خطرو سمجهندا آهن. اهي پڪا دشمن آهن. تنهنڪري انهن کان بچي رهجانءِ، انهن تي الله تعالى جي مار پوي هُو ڪاڏي ڦيرايا وڃن ٿا؟ (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(اي ٻانها!) جڏهن تون انهن کي ڏسندين ته سندن جسم (۽ قد ڪاٺ) توکي وڻندا، ۽ جيڪڏهن اُهي ڳالهائين ته انهن جي گفتگو تون غور سان ٻڌين (يعني توکي ائين معقول ڏسڻ ۾ اچن، مگر حقيقت اِها آهي ته) اُهي ڄڻ ديوار جي سهاري بيٺل ڪاٺيون آهن اُهي هر وڏي آواز کي پنهنجي مٿان (مصيبت ۽ آفت) سمجهن ٿا، اُهي ئي (منافق توهان جا) دشمن آهن تنهنڪري انهن کان بچندا رهو، الله کين تباهه ڪري اُهي ڪٿي ڀٽڪندا وتن ٿا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جيڪڏهن تون انهن جي ظآهري جسماني بيهڪ ڏسين ته توکي وڏي عجب ۾ وجهي ڇڏي. ۽ جڏهن ڳالهه ڪن ته (اهڙي طمطراق سان جو تون وڏي دلچسپيءَ سان) ٻڌڻ لڳين (سندن ٿلها متارا جسم ۽ ڳالهائڻ جو عجيب انداز ظاهر ۾ اٿن پر حقيقت ۾) ڄڻڪ ڀُتيون اُڀيون ڪاٺيون ڀت سان بيهاريل آهن. (جيڪي رڳو چُلهه ۾ ساڙڻ لاءِ ڪم اچن). وري اها به انهن جي خاص نشاني آهي ته ڳالهه ڪجي ته هر ڳالهه کي پنهنجي خلاف للڪار سمجهن، اهي دشمن آهن تنهنڪري کانئن محتاط رهه. مٿن الله جي لعنت هجي! اهي ڪيڏانهن ٿا ڦيرايا وڃن؟! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جڏھن کين چئبو آھي ته اچو ته الله جو پيغمبر اوھان لاءِ بخشش گھري تڏھن پنھنجا مٿا موڙيندا آھن ۽ انھن کي ڏسندو آھين ته وڏائي ڪندڙ ٿي جھلجن ٿا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جڏهن کين چيو وڃي ٿو ته، اچي (پنهنجي ڪمزورين ۽ ڪوتاهين جو اقرار ڪريو) ته الله جو رسول اوهان لاءِ معافي گهري ته پنهنجا مٿا موڙين ٿا ۽ (اي پيغمبر!) تون (ان وقت) کين ڏسندين ته وڏائي ڪري منهن موڙين ٿا.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جنهن وقت انهن کي چيو وڃي ٿو ته توهان اچو، رسولِ عربي توهان لاءِ الله تعالى کان معافي طلب ڪري ته اهي پنهنجا مُنهن ڦيرين ٿا ۽ توهان انهن کي ڏسندا ته اهي ( استغفار کان) مُنهن ڦيرائن ٿا ۽ اهي تڪبر ڪندڙ آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جڏهن کين چيو وڃي ٿو ته اچو ته خدا جو رسول اوهان لاءِ معافي گهري ته پنهنجا مٿا موڙين ٿا. ۽ (اي رسول) تون (ان وقت) کين ڏسندين ته وڏائي ڪري منهن موڙين ٿا.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جڏهن چيو ٿو وڃي انهن کي ته اچو ته مغفرت طلب ڪري اوهان لاءِ الله جو رسول ته ڦيرايائون مٿن پنهنجن کي ۽ ڏسندين انهن کي ٿا رڪجن ۽ اهي هٺ ڪندڙ آهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ (اي پيغمبر !) تون (ان وقت) کين ڏسندين ته وڏائي ڪري منهن موڙين ٿا. نه ان جي لاءِ برابر آهي ته (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جڏهن انهن کي چيو وڃي ٿو ته: ”اچو ته الله جو رسول اوهان لاءِ بخشش گهري“ ته پنهنجا مٿا موڙن ٿا ۽ تون کين ڏسندين ته وڏائي ڪندي پاڻ کي روڪي ڇڏن ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ جَڏهن آڇيو وڃي اُنهن کي، ته اَچو ته، اوهان ڪاڻ، مَره مالِڪ کان گُھري، پاڪ پيغمبر پاڻ، تڏهن مٿا موڙيون، ۽ سوٺئـِي کِيَن سُڄاڻ!، پِئا پير جَھلِين پاڻ، ۽ اُهي آڪڙ ۾ ٿِي آڪَرا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

جڏهن کين چئبو آهي ته ”اچو، ته الله جو رسول اوهان لاءِ بخشش گهري، تڏهن پنهنجا منهن موڙيندا آهن ۽ انهن کي ڏسين ٿو ته وڏائي ڪندڙ ٿي رڪجن ٿا- (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جڏهن انهن کي چيو وڃي ٿو ته اچو ته الله جو رسول توهان لاءِ بخشش جي دعا گهري ته ڪنڌ ٿا موڙين ۽ تون ڏسين ٿو ته ڏاڍي وڏائي ۾ پئجي منهن موڙين ٿا (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جڏهن چيو وڃي ٿو انهن کي، ته اچو جيئن بخشش جي دعا گهري توهان جي لاءِ رسول الله جو، ته لوڏيندا آهن اهي پنهنجو مٿو ۽ تون ڏسندو آهين انهن کي ته رڪجن ٿا اهي اچڻ کان وڏي آڪڙ سان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ جڏهن انهن کي چيو وڃي ٿو ته اچو الله تعالى جو رسول توهان جي لاءِ بخشش جي دُعا گهري ته تون ڏسندين ته هو مٿي کي ڌوڻو ڏئي ۽ تڪبر ڪندي اچڻ کان رڪجي ويندا آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جڏهن انهن کي چيو وڃي ٿو ته اچو رسول الله(صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) توهان جي لاءِ بخشش گهرن ته اِهي (منافق گستاخي مان) پنهنجا مٿا ڇنڊي ڦيري ڇڏين ٿا ۽ توهان انهن کي ڏسو ٿا ته اُهي وڏائي ڪندي (توهان جي خدمت ۾ اچڻ کان) ڀڄن ٿا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ جڏهن کين چيو وڃي ٿو ته ؛ اچو ته الله جو رسول توهان جي لاءِ بخشش جي دعا گهري، ته اهي ماڻهو پنهنجا منهن ڦيري ڇڏين ٿا ۽ تون کين ڏسندين ته (رڪجي وڃن ٿا ۽) متڪبرانه انداز سان بي رخيءَ جو مظاهرو ڪندڙ آهن. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

تون انھن لاءِ بخشش گھرين يا انھن لاءِ بخشش نه گھرين ته انھن لاءِ ھڪ جھڙي (ڳالھ) آھي، انھن کي الله ڪڏھن نه بخشيندو، بيشڪ الله بي دينن جي قوم کي سِڌو رستو نه ڏيکاريندو آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

انهن جي لاءِ ٻئي ڳالهيون برابر آهن ته تون انهن لاءِ (تباهيءَ کان بچڻ جي دردمندي رکندي) معافي گهرين ٿا نه گهرين. الله کين ڪڏهن به معاف نه ڪندو. بيشڪ الله (سرڪشيءَ تي سندرو ٻڌل) بدڪار قوم کي رستو نٿو ڏيکاري.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

انهن لاءِ برابر آهي جو توهان انهن لاءِ بخشش طلب ڪريو يا بخشش طلب نه ڪريو. الله تعالى هرگز انهن کي نه بخشيندو، بيشڪ الله تعالى فاسقن جي قوم کي هدايت نٿو ڏي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

انهن جي لاءِ برابر آهي ته تون انهن لاءِ معافي گهرين يا انهن لاءِ معافي نه گهرين خدا کين ڪڏهن به معاف نه ڪندو. خدا ته ڪڏهين به بدڪارن کي منززل مقصود تائين نٿو پهچائي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

برابر آهي انهن تي مغفرت طلب ڪئي تو انهن جي لاءِ يا نه مغفرت طلب ڪئي تو انهن جي لاءِ هرگز نه بخش ڪندو الله انهن کي بيشڪ الله نه ٿو هدايت ڪري فاسق قوم کي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

تون انهن لاءِ معافي گهرين يا انهن لاءِ معافي نه گهرين.الله کين ڪڏهن به معاف نه ڪندو. بيشڪ الله بدڪار قوم کي رستونه ٿو ڏيکاري. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

انهن (منافقن) جي حق ۾ برابر آهي ته تون انهن جي لاءِ معافي گهرين يا انهن لاءِ معافي نه گهرين. الله انهن کي اصلي معاف نه ڪندو. بيشڪ الله نافرمان قوم کي هدايت نه ٿو ڏئي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

تون مَره مَڱِين، نه مڱين، آهي سَرکو تِن سِر، مَرهِيندن نه مُورهِين، پاڪ ڌَڻِي پَروَر، ڏوهِيَن کي ڏاتر، سَئـِين سُهائي ڪِين ڪِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

تون انهن لاءِ بخشش گهرين يا نه گهرين، ساڳي ڳالهه آهي، الله انهن کي ڪڏهن به نه بخشيندو، بيشڪ الله بدڪارن کي رستو نٿو ڏيکاري. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي! تون کڻي انهن لاءِ بخشش جي دعا گهرين يا نه گهرين، مڙيئي ڳالهه ساڳئي آهي. الله انهن کي ڪڏهن به معاف نه ڪندو. الله نافرمانن کي هدايت واري واٽ هرگز نه وٺائيندو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(اي نبي!) برابر آهي انهن جي لاءِ ته تون بخشش جي دعا انهن جي لاءِ گهرين يا نه گهرين بخشش جي دعا انهن جي لاءِ، هرگز معاف نه ڪندو الله انهن کي، بيشڪ الله نٿو ڏئي هدايت انهن کي جيڪي فاسق (بدڪار) آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

تون انهن جي لاءِ بخشش جي دعا گهرين يا نه گهرين انهن لاءِ ڳالهه برابر آهي. الله تعالى انهن کي ڪڏهن به نه بخشيندو. بيشڪ الله تعالى نافرمان قوم کي هدايت نه ڏيندو آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اِنهن (بدبخت گستاخان رسول صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) جي لاءِ برابر آهي ته توهان انهن جي لاءِ معافي گهرو يا توهان انهن جي لاءِ معافي نه گهرو، الله انهن کي (ته) هرگز نه بخشيندو (ڇوته اِهي توهان تي اعتراض ڪندڙ ۽ اوهان کان بي رخي ۽ وڏائي ڪندڙ آهن). بيشڪ الله نافرمان ماڻهن کي هدايت نٿو فرمائي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(اي نبي!) تون انهن جي لاءِ بخشش جي دعا ڪرين يا نه ڪرين (ٻئي ڪيفيتيون) انهن جي لاءِ برابر آهن. الله، هرگز کين معاف نه ڪندو. بي شڪ! الله فاسقن کي هدايت ناهي ڏيندو. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اھي اھڙا آھن جو (ھڪ ٻئي کي) چوندا آھن ته جيڪي (مھاجر) الله جي پيغمبر وٽ آھن تن تي خرچ نه ڪريو تان جو ڇڏي وڃن، ۽ (ھيءَ نه ڄاڻندا آھن ته) آسمانن ۽ زمين جا خزانا خاص الله جا آھن پر (ان ڳالھ کي) مُنافق نه سمجھندا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

هي اهي آهن جو چون ٿا ته، جيڪي (ماڻهو) الله جي رسول وٽ آهن، تن تي خرچ نه ڪريو ته اهي (بک وچئون) ٽڙي پکڙي وڃن (۽ رسول جي مشن ناڪام ٿئي) ۽ (حقيت هيءَ آهي ته) آسمانن ۽ زمين جا سڀ خزانا الله جا آهن پر منافق (انهيءَ راز کي) نٿا سمجهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اِهي اُهي ماڻهو آهن جيڪي چون ٿا ته توهان انهن ماڻهن تي خرچ نه ڪريو جيڪي رسول لله وٽ آهن ايستائين جو اهي جدا جدا ٿين، ۽ الله تعالى وٽ آسمانن ۽ زمينن جا خزانا آهن، پر منافق نٿا سوچين(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

هي اهي ماڻهو ته آهن (جي انصارن کي) چون ٿا ته جي (مهاجر) خدا جي رسول وٽ رهن ٿا تن تي خرچ نه ڪريو تان جو اهي پاڻ هيڏي هوڏي ٿي وڃن. هوڏانهن آسمانن ۽ زمين جا خزانا ته خدا وٽ آهن پر منافق نه ٿا ڄاڻن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اهيئي آهن جيڪي چون ٿا نه خرچ ڪيو انهن تي جيڪي رسول الله وٽ آهن تانجو ٽڙي پکڙجي وڃن ۽ الله جا آهن خزانا آسمانن جا ۽ زمين جا ۽ پر منافق نه ٿا سمجهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

هي اُهي آهن جي چون ٿا ته جيڪي (ماڻهو)الله جي رسول وٽ آهن تن تي خرچ نه ڪريو ته اهي ٽڙي پکڙي وڃن ۽ (حقيقت هي آهي ته) آسمانن ۽ زمين جا خزانا الله جا آهن پر منافق نه ٿا سمجهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

هي اُهي ماڻهو آهن جيڪي چون ٿا ته جيڪي (فقراء) الله جي رسول (ﷺ) وٽ آهن انهن تي خرچ نه ڪيو ته اُهي ٽڙي پکڙي وڃن. حالانڪه آسمانن ۽ زمين جا سڀ خزانا الله جا آهن ۽ پر منافق نه ٿا سمجهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اُهي ئـِي آهِين سي، جي بَڪِين بَڪ بيڪار، ته جي رَهن رَبَّ پاڪ جي، مُرسل وَٽ، مَهندار، لَهو نه سَندنِ سَنڀار، ته پاڻهِي وِيندا پَکڙِي. ۽ آهِن ڪُل اَلله جا، مال خزانا مُور، آهِن اُڀن، ڀُونيَن ۾، جي ڀانڊار ڀَرپُور، پر مُنافِق مَغرُور، صَفا سَمجھن ڪِين ٿا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اهي اهڙا آهن، جو هڪ ٻئي کي چون ٿا، ته جيڪي محتاج الله جي رسول وٽ رهن ٿا، تن تي ڪجهه به نه خرچيو، ته هو ڇڏي هليا وڃن_ مگر آسمانن ۽ زمين جا خزانا الله جا آهن پر منافق نٿا سمجهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اِهي اُهي ماڻهو آهن، جيڪي چون ٿا ته رسول جي ساٿين تي خرچ ڪرڻ بند ڪري ڇڏيو تانته اهي ٽـڙي پکڙي وڃن. جڏهن ته آسمانن ۽ زمين جي خزانن جو مالڪ الله آهي پر اهي منافق نٿا سمجهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

هي اهي ئي آهن جيڪي چوندا آهن ته خرچ بند ڪريو (انهن تي) جيڪي ساٿي آهن رسول الله جا، جيئن اهي ٽڙي پکڙي وڃن، (جڏهن ته) الله ئي مالڪ آهي خزانن جو آسمانن ۽ زمين ۾، پر اهي منافق نٿا سمجهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

هي اُهي ماڻهو آهن جيڪي چوندا آهن ته جيڪي ماڻهو رسول سڳوري وٽ رهن ٿا تن تي ڪجهه به خرچ نه ڪريو ته جيئن اُهي هتان هليا وڃن. پر آسمانن ۽ زمين جي خزانن جو مالڪ فقط الله تعالى آهي. پر انهن منافقن کي اها ڳالهه سمجهه ۾ ئي نٿي اچي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(اي حبيب مڪرم!) اِهي ئي اُهي ماڻهو آهن جيڪي (توهان سان دشمني ۽ عناد جي ڪري) اهو (به) چون ٿا ته جيڪي (درويش ۽ فقير) رسول الله (صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) جي خدمت ۾ رهن ٿا انهن تي خرچ نه ڪريو (يعني انهن جي مالي مدد نه ڪريو) تانجو اُهي (سڀئي کيس ڇڏي) ڀڄي وڃن (پکڙي وڃن)، حالانڪه آسمانن ۽ زمين جا سمورا خزانا الله جا ئي آهن پر منافق نٿا سمجهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اهي ئي اُهي ماڻهو آهن جيڪي چون ٿا ته: جيڪي ماڻهو الله جي رسول وٽ رهن ٿا انهن تي خرچ نه ڪريو ته جيئن هو (همه گير تنگين سبب پاڻ ئي) منتشر ٿي وڃن، حالانڪه زمين ۽ آسمان جا سمورا خزانا الله جا آهن (جن منجهان سڀ کي روزي ملڻي آهي) پر منافق (ايتري ڳالهه به) نه ٿا سمجهن. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

چوندا آھن ته جيڪڏھن (اسين) مديني ۾ موٽي پُتاسون ته وڌيڪ عِزّت وارو تمام بي عزتي کي اُتان ضرور ڪڍي ڇڏيندو، ۽ عِزّت الله کي ۽ سندس پيغمبر کي ۽ مؤمنن کي آھي پر (اھا ڳالھ) منافق نه ڄاڻندا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

چون ٿا ته، ضرور جيڪڏهن اسين مديني ڏي موٽياسون ته (پوءِ ڏسجو) وڌيڪ عزت وارو (منافق ٽولو) وڏي بي عزت (مسلمان جماعت) کي اتان ڪڍي ڇڏيندو، هوڏانهن عزت ۽ غالبو الله، سندس رسول ۽ مومنن کي آهي پر منافق نٿا ڄاڻن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اهي چون ٿا ته جيڪڏهن اسين موٽي مدينه پهتاسين ته ضرور طاقتور، ڪمزور کي مدينه مان ٻاهر ڪڍندو، ۽ الله تعالى لاءِ عزت آهي ۽ ان جي رسول کي عزت آهي ۽ مؤمنن کي عزت آهي پر منافق نٿا ڄاڻن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اهي ماڻهو چون ٿا ته جيڪڏهن اسين موٽي مديني پهچون ته عزت وارا ماڻهو (پاڻ) وڏي بي عزت (رسول) کي اتان ڪڍي ڇڏيندا. هوڏانهن عزت ته خاص خدا ۽ سندس رسول ۽ مومنن لاءِ آهي پر منافق نه ٿا ڄاڻن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

چون ٿا ته البته جيڪڏهن موٽياسون مديني ڏانهن ته البته ضرور ڪڍندو وڏي عزت وارو ان مان نهايت ذليل کي ۽ الله جي لاءِ آهي عزت ۽ ان جي رسول جي لاءِ ۽ مؤمنن جي لاءِ ۽ پر منافق نه ٿا ڄاڻن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

چون ٿا ته ضرور جيڪڏهن اسين مديني ڏي موٽياسون ته وڌيڪ عزت وارو وڏي بي عزت کي اتان ڪڍي ڇڏيندو. هوڏانهن عزت الله کي ۽ سندس رسول کي ۽ مومنن کي آهي پر منافق نه ٿا ڄاڻن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

چون ٿا ته اگر اسان مديني واپس ٿياسين ته (اسان) عزت وارا ماڻهو اتان کان ذليل ماڻهن (يعني مسلمانن) کي ضرور ڪڍي ٻاهر ڪنداسين. حالانڪه عزت الله لاءِ آهي ۽ ان جي رسول لاءِ ۽ ايمان وارن لاءِ آهي ۽ پر منافق نه ٿا ڄاڻن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

چَون ته آياسون اَسِين، جي موٽِي مَديني پارِ، ته ڪَڍندو مَنجھانسِ ڪَمزور کي، اَوس عِزَّتدار، ۽ عِزّت آهي اَلله کي، قائـِم بَرقرار، پڻ مُرسل مِير کي، پڻ مُؤمِنَن مُوچار، پَر مُنافِق مَڪار، صَفا سَمجھن ڪِين ٿا.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

چون ٿا ته ”جيڪڏهن اسين مديني ۾ موٽي وياسون، ته وڌيڪ عزت وارو نهايت هيڻي کي اتان ضرور ڪڍي ڇڏيندو.“ مگر عزت الله ۽ ان جي رسول ۽ مؤمنن لاءِ آهي، پر منافق نٿا ڄاڻن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهي چون ٿا ته اسان مديني واپس پهچون، ته جيڪو عزت وارو آهي سو بي عزت کي ڪڍي ٻاهر ڪندو، حالانڪه عزت ته الله ۽ سندس رسول ۽ مؤمنن لاءِ آهي پر اهي منافق نٿا ڄاڻن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهي چون ٿا ته اسان موٽي پهچون ته (سهي) مديني، ته ڪڍي ٻاهر ڪندو عزت وارو آهي انهن کي جيڪو ذليل آهي، جڏهن ته الله لاءِ ئي عزت آهي ۽ سندس رسول لاءِ ۽ مؤمنن جي لاءِ، پر اهي منافق نٿا ڄاڻن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

منافق چون ٿا ته (هاڻي) جڏهن اسان جنگ (بني المصطلق) کان موٽي مديني پھچنداسين ته عزت وارا ماڻهو اُتان ذليلن کي تڙي ڪڍي ڇڏيندا. حالانڪه عزت ته الله تعالى، سندس رسول سڳوري ۽ مؤمنن جي لاءِ آهي، پر منافق نٿا ڄاڻن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اهي چون ٿا: جيڪڏهن (هاڻي) اسان مديني واپس ٿياسين ته (اسان) عزت وارا اُتان ذلت وارن (يعني مسلمانن) کي ٻاهر ڪڍي ڇڏينداسين، حالانڪه عزت ته صرف الله جي لاءِ ۽ ان جي رسول(صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) جي لاءِ ۽ مومنن جي لاءِ آهي پر منافق (ان حقيقت کي) نٿا ڄاڻن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

منافق چون ٿا ته؛ اسين مديني واپس پهچي وڃئون ته جيڪو هر عزت وارو هر ذليل کي ٻاهر ڪڍي ڇڏيندو. حالانڪه عزت ته صرف الله ۽ ان جي رسول ۽ مؤمنن جي لاءِ آهي. پر اهي منافق ڄاڻن نه ٿا (۽ عزت ۽ ذلت جا معيار، پهنجي ليکي هوندءِ اڻهوند جي بنيادن تي جوڙين ٿا). (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اي ايمان وارؤ اوھان کي نڪي اوھان جا مال ۽ نڪي اوھان جا اولاد الله جي ياد ڪرڻ کان ويسلو ڪري، ۽ جيڪي ائين ڪندا سي ئي ڇيئي وارا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي ايمان وارو! نه ڪي اوهان کي پنهنجي مال (وڌائڻ جي هٻڇ) ۽ ڪي اولاد (جي مستقبل حَسين بنائڻ جي اجائي بيقراري) الله جي ياد ڪرڻ ۽ فرمانبرداريءَ کان غافل ڪن ۽ جيڪي ائين ڪندا سي ئي نقصان پائڻ وارا آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي مؤمنو ! توهان جا مال ۽ توهان جا اولاد توهان کي الله جي ذڪر کان غافل نه ڪن، ۽ جيڪو ماڻهو ايئن ڪندو، پوءِ اهي ئي نقصان وارا آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي ايمان وارو! نه ڪي اوهان کي پنهنجا مال ۽ نه پنهنجا اولاد خدا جي ياد کان غافل ڪن. ۽ جيڪي ائين ڪندا سي ئي نقصان پاڻ وارا آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي ايمان وارا ! نه غافل بنائن اوهان کي مال اوهان جا ۽ نه اولاد اوهان جو الله جي ذڪر کان ۽ جيڪي ڪندا اهو پوءِ اهيئي نقصان وارا آهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي ايمان وارؤ! نه ڪي اوهان کي پنهنجا مال ۽ نه پنهنجا اولاد الله جي ياد ڪرڻ کان غافل ڪن ۽ جيڪي ائين ڪندا سي ئي نقصان پائڻ وارا آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي ايمان وارؤ! توهان جا مال ۽ توهان جا اولاد توهان کي الله جي ياد کان غافل نه بنائن ۽ جيڪو ماڻهو ائين ڪندو ته اُهي ماڻهو نقصان پائڻ وارا آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

موهِينِ نه آن کي مُؤمِنو! سارڻ کان سَتَّار، ملڪِيت مال اوهان جو، پن اَهنجا ٻچا ٻار، جي ڪَندا اِها ڪار، اُهي آهِن، نِپَٽ نُـقصان ۾.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي مؤمنو! اوهان کي اوهان جا مال ۽ اوهان جو اولاد الله جي ياد ڪرڻ کان غافل نه ڪن ۽ جيڪي ائين ڪندا، سي ئي نقصان وارا آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي ايمان وارؤ! توهان جا مال ۽ توهان جو اولاد توهان کي الله جي ياد کان غافل نه ڪن، جيڪي ائين ڪندا، سي ئي ٽوٽي ۾ پوڻ وارا آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي لوڪو جن ايمان آندو آهي! نه غافل ڪري توهان کي توهان جو مال ۽ نه توهان جو اولاد الله جي ذڪر کان، ۽ جيڪي ماڻهو ائين ڪندا پوءِ اهي ئي آهن نقصان ۾ وڃڻ وارا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي ايمان وارؤ! (خيال ڪجو ايئن نه ٿئي جو) توهان جا مال ۽ توهان جو اولاد توهان کي الله تعالى جي ياد کان غافل نه ڪري ڇڏي.۽ جيڪي ماڻهو ايئن ڪندا، سي وڏي خساري ۾ پئجي ويندا. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي ايمان وارؤ! توهان جا مال ۽ توهان جو اولاد (متان) توهان کي الله جي ياد کان ئي غافل نه ڪري ڇڏين، ۽ جيڪو ائين ڪندو ته اُهي ئي نقصان کڻڻ وارا آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اي ايمان وارؤ! (خيال ڪريو، هوشيار ٿي رهو متان) توهان کي توهان جو مال ۽ اولاد الله جي ياد کان غافل نه ڪري ڇڏي، ۽ جيڪي (مال ۽ اولاد جي ڪري) الله کان غافل ٿيندا، اهي سخت نقصان وارا آهن. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جيڪي اوھان کي روزي ڏني اٿون تنھن منجھان اُنھي کان اڳ خرچ ڪريو جو اوھان مان ڪنھن ھڪڙي کي موت پھچي پوءِ چوڻ لڳي ته اي منھنجا پالڻھار جيڪر مون کي ھڪ ٿوري مُدت تائيم مُھلت ڏين ھا ته خيرات ڪريان ھا ۽ صالحن مان ٿيان ھا.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جو اوهان کي اسان رزق ڏنو آهي سو هن کان اڳي خرچ ڪريو جو اوهان مان ڪنهن وٽ موت اچي وڃي پوءِ (حسرت ڪري) چوي ته، اي منهنجا پاليندڙ! جيڪر مون کي ٿوري مدت تائين مهلت ڏئين ها ته خيرات ڪريان ها ۽ (انهن چڱن ماڻهن مان ٿيان ها! (جيڪي تنهنجي نظام ۽ مخلوق لاءِ خرچ ڪري، انسانيت کي سنوارين ۽ پنهنجي ذات کي سرخرو ڪن ٿا.)(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ توهان اسان جي عطا ڪيل رزق مان خرچ ڪريو ان کان اڳ ۾ جو توهان مان هڪڙي کي موت اچي، پوءِ چوي اي منهنجا رب تو مون کي ٿورو وقت مهلت ڇو نٿي ڏني، پوءِ آئون خير خيرات ڪريان ها ۽ آئون صالحين مان هجان ها(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جو رزق اسان اوهان کي عطا ڪيو آهي تنهن مان هن کي اڳي (خدا جي راھ ۾) خرچ ڪريو جو اوهان مان ڪنهن وٽ موت اچي وڃي (۽) پوءِ چوي ته اي منهنجا پالڻهار! جيڪر مون کي ٿوري مدت تائين مهلت ڏين ها ته خيرات ڪريان ها ۽ چڱن ماڻهن مان ٿيان ها.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ خرچ ڪيو ان مان جو رزق ڏنو اسان اوهان کي ان کان اڳي جو اچي هڪڙي اوهان جي وٽ موت پوءِ چوي اي منهنجا رب! ڇو نه مهلت ڏنيئي مون کي مدت ويجهيءَ تائين پوءِ خيرات ڪيان ها مان ۽ هجا هان مان صالحن مان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جو اوهان کي اسان رزق ڏنو آهي ان مان هن کان اڳي خرچ ڪريو جو اوهان مان ڪنهن وٽ موت اچي وڃي پوءِ چوي ته اي منهنجا پاليندڙ جيڪر مون کي ٿوري مدت تائين مهلت ڏين ها ته خيرات ڪريان ها ۽ چڱن ماڻهن مان ٿيان ها. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ خرچ ڪيو ان مان جيڪو اسان اوهان کي رزق ڏنو آهي، ان کان اڳ جو اوهان مان ڪنهن هڪ کي موت اچي وڃي پوءِ چوي ته: ”اي منهنجا پالڻهار تو مون کي ٿوري مدت تائين مهلت ڇونه ڏني جو آءٌ صدقو ڪيان ها ۽ صالح ماڻهن مان ٿيان ها“.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ آن کي ڏِنوسون، اُن مَنجھان، ڏِيو ڏُکويَن کي ڏان، اِنهيان اَڳ ته اَوهان مان، ڪِنهن جو موت ٿئي مِهمان، آکي پوءِ اَرمان ۾، ته سانيَمِ! رَبَّ، سُبحان، ڪو ويجھو وَقت ڏِيـينمِ ها!، مُهلت مِهربان!، ته ڪريان ها ڪوڏ مان، ڪِن اَڀرن تي اِحسان، ۽ نيڪن مان نِڌان، پاڻ ٿيان ها پَڪ سان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جيڪا اوهان کي روزي ڏني اٿئون، تنهن مان انهي کان اڳي خرچ ڪريو، جو اوهان مان ڪنهن کي موت پهچي، پوءِ چوي، ته ”اي ڌڻي مون کي ٿوري وقت تائين مهلت ڏين ها، ته خيرات ڪريان ها ۽ نيڪن مان ٿيان ها! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جيڪو رزق اسان توهان کي ڏنو آهي ان مان خرچ ڪريو، هن کان اڳ جو توهان مان ڪنهن جو موت اچي سهڙي ۽ پوءِ هو چوي ته "منهنجا رب! جيڪر اڃان ڪجهه ٿورڙي ڪا مهلت ڏئين ها ته مان خير خيراتون ڪريان ها ۽ صالح ماڻهن ۾ شامل ٿي وڃان ها" (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ خرچ ڪريو ان مان جيڪو رزق توهان کي ڏنو ويو آهي، ان کان اڳي جو اچي وڃي ڪنهن تي توهان مان موت، ان وقت اهو چوي ته، اي منهنجا رب! ڇو نه مون کي مهلت ڏني موت جي ويجهي اچڻ کان اڳي، جيئن آئون صدقو ڪريان ۽ ٿي وڃان ها صالحن مان(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ اسان توهان کي جيڪو رزق ڏنو آهي ان منجهان موت اچڻ کان پھريائين خرچ ڪري وٺو (اِيئَن نه ٿئي) جو پوءِ موت جي وقت ماڻهو چوڻ لڳي ته: اي منھنجا پالڻھار! مون کي ٿوري مھلت ڇو نه ڏنئي ته جيئن مان خيرات ڪري وٺان ها ۽ نيڪ ماڻهن ۾ شامل ٿيان ها؟ (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ توهان ان (مال) مان جيڪو اسان توهان کي عطا ڪيو آهي (الله جي واٽ ۾) خرچ ڪريو ان کان اڳي جو توهان مان ڪنهن کي موت اچي پوءِ اُهو چوي: اي منهنجا رب! تو مون کي ٿوري مدت تائين ٻي مهلت ڇونه ڏنئي ته آئون صدقو ۽ خيرات ڪري وٺان ها ۽ نيڪن مان ٿيان.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ جيڪو ڪجهه اسان توهان کي ڏنو آهي ان منجهان خرچ ڪندا رهو، ان کان اڳ جو توهان منجهان ڪنهن تي موت جو وقت اچي وڃي، ۽ ان وقت اهو چوي ته؛ اي منهنجا رب! تو مون کي ٿوري مهلت ٻي به ڇو نه ڏني؟ ته جيئن مان صدقو (خيرات) ڪريان ها ۽ نيڪو ڪارن ۾ شامل ٿيان ها. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جڏھن ڪنھن جيءَ جو اجل ايندو آھي (تڏھن) اُن کي الله ڪڏھن مُھلت نه ڏيندو آھي، ۽ جيڪي ڪندا آھيو تنھنجي الله خبر رکندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

هوڏانهن الله (پنهنجي مقرر قانون هيٺ) ڪڏهن به ڪنهن کي مهلت ڏيڻ وارو نه آهي، جڏهن سندس مقرر وقت اچي ويندو. (سو جيڪي ڪرڻو آهي ان ۾ دير نه ڪيو) ۽ جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهنجي (نيت ۽ جذبن جي) الله خبر رکندڙ آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جڏهن انسان جو اجل (موت جو وقت) اچي ٿو ته الله هرگز ان کي پوئتي نٿو ڪري، ۽ الله تعالى توهان جي عملن کان خبردار آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جڏهن ڪنهن جو موت اچي ٿو ته خدا ان کي هرگز مهلت نه ٿو ڏئي ۽ جو ڪجھ اوهين ڪريو ٿا خدا ان کان خبردار آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ هرگز نه مهلت ڏيندو الله ڪنهن نفس کي جڏهن ايندو ان جو موت ۽ الله خبر رکندڙ آهي ان جي جيڪو ڪيو ٿا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

هوڏانهن الله ڪڏهن به ڪنهن جيءَ کي مهلت ڏيڻ وارو نه آهي جڏهن سندس مقرر وقت اچي ويندو. ۽ جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن جي الله خبر رکندڙ آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

حالانڪه الله هرگز ڪنهن شخص کي مهلت نه ٿو ڏئي جڏهن ان جي موت جو وقت اچي وڃي، ۽ الله خبروار آهي انهن ڪمن کان جيڪي توهان ڪيو ٿا.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ جڏهن آيو اَجل ڪِنهن جو، ته ڌَڻِي ڇَڏيَس نه دَم، ۽ جيڪِي ڪَريو ڪَم، آگو آگاھ اُن ڪنان.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مگر جڏهن ڪنهن جو اجل ايندو آهي، تڏهن الله ان کي هر گز مهلت نه ڏيندو آهي ۽ جيڪي به اوهين ڪريو ٿا، انهي جي الله خبر رکندڙ آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

حالانڪه جڏهن به ڪنهن جو عمل وارو مدو پورو ٿي ويندو آهي ته پوءِ الله ڪنهن کي به هرگز وڌيڪ مهلت نه ڏيندو آهي ۽ جيڪي به توهان ڪريو ٿا، الله ان کان پوريءَ طرح واقف آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

پر جڏهن مهلت پوري ٿيڻ جو وقت ايندو آهي ته الله ڪنهن کي به وڌيڪ مهلت نه ڏيندو آهي، ۽ الله باخبر آهي ان کان جيڪي توهان ڪريو ٿا(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

الله تعالى ڪنھن کي به موت جو وقت اچڻ کان پوءِ ڪابه مھلت نه ڏيندو آهي. توهان جيڪو ڪجهه ڪريو ٿا، الله تعالى کي ان جي خوب خبر آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ الله ڪڏهن به ڪنهن کي مهلت نه ڏيندو آهي جڏهن ان جي موت جو وقت اچي ويندو آهي، ۽ الله انهن ڪمن کان خوب واقف آهي جيڪي توهان ڪريو ٿا.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

حالانڪه جڏهن ڪنهن ساهدار (جي زندگيءَ) جو وقت اچي ويندو آهي ته الله کيس هرگز وڌيڪ مهلت نه ڏيندو آهي، ۽ جيڪو ڪجهه توهين ڪندا آهيو، الله ان کان باخبر آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))