اي ايمان وارؤ الله ۽ سندس پيغمبر جي آڏو اڳرائي نه ڪريو ۽ الله کان ڊڄو، بيشڪ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي مومنؤ! الله ۽ سندس رسول کان اڳي نه وَڌو ۽ اڳ نه وٺو ۽ الله کان ڊڄو جو (سندس) سڀ ڪجهه ٻڌندڙ ۽ ڄاڻندڙ آهي (تنهن ڪري سندس سڀني حڪمن تي عمل ڪري پاڻ کي مصيبتن کان بچايو ۽ هر طرح خوشحال ٿيو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي مؤمنو توهان الله تعالى ۽ الله جي رسول کان ڪنهن ڪم ۾ اڳرائي نه ڪريو، ۽ توهان الله تعالى کان ڊڄو، بيشڪ الله تعالى ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي ايمان وارو! خدا ۽ سندس رسول کان (ڪنهن ڳالھ ۾ به) اڳي نه ٿيو، ۽ خدا کان ڊڄو ڇو ته خدا ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي ايمان وارؤ! نه اڳرائي ڪيو الله ۽ ان جي رسول جي اڳيان ۽ ڊڄو الله کان بيشڪ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي ايمان وارؤ! الله ۽ سندس رسول کان (ڪنهن ڳالهه ۾ به) اڳي نه ٿيو. ۽ الله کان ڊڄو ڇو ته الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي ايمان وارؤ! الله ۽ ان جي رسول (ﷺ) کان (ڪنهن ڳالهه ۾ ) اڳتي نه وڌو ۽ الله کان ڊڄو. بيشڪ الله ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اي اُهي آدمِي!، آندو جَن اِيمان، رَبَّ ۽ سَندِس رَسُول اڳيان، ڪريو اڳرائي ڪانه، ۽ ڪَنبو رَبَّ قهار کان، سچ پچ سو سُبحان، سُڻندڙ سَڀ بيان، سمجھندڙ سَڀيئـِي ڳالهيون.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مؤمنو! الله ۽ سندس رسول جي اڳيان اڳرائي نه ڪريو ۽ الله کان ڊڄو، بيشڪ الله ٻُڌندڙ ڄاڻيندڙ آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي ايمان آڻڻ وارؤ! الله ۽ سندس رسول کان اڳ اڳرا نه ٿيو ۽ الله کان ڊڄو، الله سڀ ڪجهه ٻڌندڙ ۽ ڄاڻندڙ آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي لوڪو جن ايمان آندو آهي! اڳرائي نه ڪريو آڏو الله ۽ سندس رسول جي، ۽ ڊڄو الله کان، بيشڪ الله ته سڀڪجهه ٻڌڻ ڄاڻڻ وارو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي ايمان وارؤ! الله تعالى ۽ رسول سڳوري کان (ڪنهن به ڳالهه ۾) اڳتي وڌڻ جي ڪوشش نه ڪندا ڪريو. الله تعالى جو خوف رکو. بيشڪ الله تعالى خوب ٻڌندڙ ۽ خوب ڄاڻندڙ آهي.(قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي ايمان وارؤ! (ڪنهن به معاملي ۾) الله ۽ ان جي رسول (صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) کان اڳتي نه وڌو ۽ الله کان ڊڄندا رهو (ته متان رسول صلي الله عليه وآلہٖ وسلم جي بي ادبي نه ٿي وڃي)، بيشڪ الله (سڀ ڪجهه) ٻڌندڙ خوب ڄاڻندڙ آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اي ايمان وارؤ! توهين الله ۽ ان جي رسول کان (ڪنهن به ڳالهه ۾) اڳرائي نه ڪندا ڪريو، ۽ الله کان ڊڄندا رهو، ۽ الله سڀ ڪجهه ٻڌندڙ، ڄاڻندڙ آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اي ايمان وارؤ پنھنجا آواز پيغمبر جي آواز کان مٿي نه ڪريو ۽ جيئن اوھان جو ھڪ ٻئي سان وڏي سڏ ڳالھائڻ آھي (تئين) ساڻس ڳالھ ڏاڍيان نه ڳالھايو جو متان اوھان جا عمل چٽ ٿي وڃن ۽ اوھين نه پروڙيندا ھجو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي مومنؤ! (ڳالهائڻ مهل) پنهنجا آواز رسولﷺ جي آواز کان مٿي نه ڪيو ۽ ساڻس (ڳالهائڻ مهل) زور سان (يا جوش سان) نه ڳالهايو، جيئن توهان هڪٻئي سان زور سان ڳالهائيندا آهيو. (ساڻس زور سان نه ڳالهايو ته) متان توهان جا (چڱا) عمل به برباد ٿي نه وڃن ۽ توهان کي خبر به ڪانه پوي. (سو آئينده لاءِ خبردار ٿيو).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي مؤمنو توهان پنهنجي آوازن کي نبي ڪريم (صلي الله عليه و آله وسلم) جي آواز کان بلند نه ڪريو، ۽ توهان سندن خدمت ۾ وڏي سڏ نه ڳالهايو، جيئنڪ توهان پاڻ ۾ هڪ ٻِئي سان وڏي سڏ ڳالهائيندا آهيو (ايئن ڪرڻ سان) توهان جا عمل چَٽ ٿي ويندا ۽ توهان کي خبر نه پوندي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي ايمان وارو! پنهنجا آواز رسول جي آواز کان مٿي نه ڪريو جيئن پاڻ ۾ هڪ ٻئي سان وڏي سڏ ڳالهايو ٿا ساڻس وڏي سڏ نه ڳالهايو جو متان اوهان جا اعمال برباد ٿين ۽ اوهان کي خبر به نه پوي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي ايمان وارا! نه مٿي ڪيو پنهنجا آواز نبيءَ جي آواز کان مٿان ۽ نه وڏي آواز ڪيو ان لاءِ ڳالهائڻ مثل وڏي آواز سان ڳالهائڻ بعض اوهان جي بعض سان متان چٽ ٿي وڃن عمل اوهان جا ۽ اوهان نه پيا خبر رکو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي ايمان وارؤ! پنهنجا آواز رسول جي آواز کان مٿي نه ڪريو ۽ پاڻ ۾ هڪ ٻئي سان وڏي سڏ ڳالهائڻ وانگر ساڻس وڏي سڏ نه ڳالهائيو جو متان اوهان جا ڪم برباد ٿين ۽ اوهان کي خبر به نه پوي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي ايمان وارؤ! پنهنجا آواز نبي (ﷺ) جي آواز کان اوچا نه ڪيو ۽ ان سان ان طرح بلند آواز سان نه ڳالهايو جيئن توهان هڪ ٻئي سان بلند آواز ڪندا آهيو، متان اوهان جا عمل برباد ٿي وڃن ۽ اوهان کي خبر به نه پوي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اي اُهي جَن اَلله کي، مَڃڻ ڪيو مَنظور!، اَوهِين آواز پَنهنجا، مَٿي نه ڪريو مُور، نَبِئَ جي آواز کان، حاضِر مَنجھ حُضور، ۽ ڳَرو نه ڳالهايو اُن سان، ظاهِر ۽ ظُهور، جِيئن هِڪ ٻئي سان هُل ڪريو؛ مَتان پَوَنيان ئـِي نه پَرُور، تان اَنهنجي اِن قُصور، ڪَئـِي ڪَمائي ڪُٽ ٿئي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي مؤمنو! پنهنجا آواز رسول جي آواز کان مٿي نه ڪريو، ۽ جيئن اوهان جو هڪ ٻئي سان وڏي سڏ ڳالهائڻ آهي، تيئن ان سان ڏاڍيان ڳالهه ٻولهه نه ڪريو، جو متان اوهان بي خبريءَ ۾ اوهان جا عمل چٽ ٿي وڃن! (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي ايمان وارؤ! پنهنجو آواز نبيءَ جي آواز کان مٿڀرو نه ڪريو ۽ نڪي نبيءَ سان ڏاڍيان ڳالهايو، جيئن پاڻ ۾ هڪ ٻئي سان ڏاڍيان ڳالهائيندا آهيو. متان سڀ ڪمائي چٽ ٿي وڃيوَ ۽ توهان کي خبر ئي نه پوي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي لوڪو جن ايمان آندو آهي، مٿي نه ڪريو پنهنجا آواز مٿان آواز نبي جي ۽ نه وري وڏي آواز سان ساڻن ڳالهايو جيئن توهان پاڻ ۾ هڪ ٻئي سان ڳالهائيندا آهيو ڏاڍيان، ائين نه ٿئي جو چٽ ٿي وڃن توهان جا سڀ عمل، ۽ توهان کي ان جي خبر به نه پوي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي ايمان وارؤ! پنھنجي آوازن کي نبي سڳوري جي آواز کان ڏاڍيان نه رکو ۽ نه اُن سان ايئن ڏاڍيان ڳالهائيندا ڪريو جيئن توهان پاڻ ۾ هڪ ٻئي سان ڏاڍيان ڳالهائيندا آهيو. ايئن نه ٿئي جو توهان جا سڀ عمل ضايع ٿي وڃن ۽ توهان کي خبر به نه پوي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي ايمان وارؤ! توهان پنهنجي آوازن کي نبي مڪرم (صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) جي آواز کان بلند نه ڪريو ۽ ساڻن اهڙي طرح وڏي آواز سان ڳالهه (به) نه ڪريو جيئن توهان هڪٻئي سان وڏي آواز سان ڪندا آهيو (ائين نه ٿئي) جو توهان جا سڀئي عمل (ايمان سميت) برباد ٿي وڃن ۽ توهان کي (ايمان ۽ عملن جي برباد ٿيڻ جو) شعور به نه هجي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اي مسلمانؤ! جڏهن نبيءَ جي درٻار ۾ ڪو احوال اوريو ته پنهنجا آواز پيغمبر جي آواز کان وڌيڪ بلند نه ڪريو ۽ نه ڪي ساڻس گفتگوءَ دوران ايئن ڏاڍيان نه ڳالهايو، جيئن (جڏهن) پاڻ ۾ (هوندا آهيو ته) ڳالهائيندا آهيو. ائين نه ٿئي ته ان گستاخيءَ جي ڪري توهان جا سڀ عمل چَٽُ ٿي وڃن ۽ توهان کي خبر به نه پوي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

بيشڪ جيڪي پنھنجن آوازن کي الله جي پيغمبر جي آڏو جھڪو ڪندا آھن اِھي اُھي آھن جن جي دلين کي الله پرھيزگاريءَ لاءِ آزمايو آھي، اُنھن لاءِ بخشش ۽ وڏو اجر آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

بيشڪ اُهي ماڻهو جيڪي رسول (ﷺ) جي اڳيان پنهنجي آواز کي نرم ۽ جهيڻو رکن ٿا سي ئي آهن جن جون دليون الله تعاليٰ پرهيزگاريءَ جي امتحان ۾ پاس ڪري ڇڏيون آهن. انهن جي لاءِ بخشش آهي ۽ وڏي ۾ وڏو اجر آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ جيڪي ماڻهو رسول الله وٽ پنهنجي آوازن کي هيٺ ڪن ٿا، اهي اهي ماڻهو جن جي دلين کي الله تعالى تقويٰ لاءِ پرکي ڇڏيو آهي، انهن لاءِ مغفرت ۽ اجرِ عظيم آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

بيشڪ جيڪي پنهنجا آواز خدا جي رسول کان جهڪا ڪن ٿا، سي اهي آهن جن جي دلين کي خدا پرهيزگاري (جي پڌري ڪرڻ) لاءِ آزمايو آهي انهن لاءِ معافي ۽ وڏو اجر آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ اهي شخص جو هيٺ ڪن ٿا پنهنجا آواز الله جي رسول وٽ اهي ئي آهن جو آزمايو الله دلين انهن جي کي تقوى! جي لاءِ انهن جي لاءِ مغفرت ۽ ثواب وڏو آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

بيشڪ جيڪي پنهنجا آواز الله جي رسول وٽ جهڪا ڪن ٿا، سي اُهي آهن جن جي دلين کي الله پرهيزگاريءَ (جي پڌري ڪرڻ) لاءِ آزمايو آهي انهن لاءِ معافي ۽ وڏو اجر آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بيشڪ جيڪي ماڻهو پنهنجا آواز الله جي رسول اڳيان هيٺاهان ڪن ٿا اِهي ئي ماڻهو آهن جن جي دلين کي الله پرهيزگاري لاءِ پرکي ڇڏيو آهي، انهن جي لاءِ بخشش ۽ زبردست اجر آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

روڪِين رَسُول الله وٽ، جي اَوس سَندنِ آواز، اُهيئـِي آهن، سي صحي سرفراز، پَرکيا جَن جا، پرهيز ۾، قلب ڪار ساز، بخشس بي انداز، پڻ اَجر وَڏوئـِي اُنهن لئي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بيشڪ جيڪي پنهنجن آوازن کي الله جي رسول جي اڳيان جهڪو ٿا ڪن، سي اُهي آهن جن جي دلين کي الله دينداريءَ لاءِ آزمايو آهي؛ انهن لاءِ بخشش ۽ وڏو اجر آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جيڪي ماڻهو الله جي رسول وٽ ڳالهائيندي پنهنجا آواز جهڪا ٿا ڪن، اهي ئي آهن، جن جي دلين کي الله تقويٰ لاءِ جاچي پرکي (پاس ڪري) ڇڏيو آهي، انهن لاءِ گناهن جي معافي ۽ تمام وڏو اجر آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ جيڪي ماڻهو جهڪا رکن ٿا پنهنجا آواز ڳالهه ڪندي رسول الله جي آڏو، سي حقيقت ۾ اهي ئي ماڻهو آهن جن کي پرکيو آهي الله سندن دلين کي پرهيزگاريءَ ۾، انهن جي لاءِ ئي بخشش ۽ وڏو اجر آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ جيڪي ماڻهو پنھنجي آوازن کي الله تعالى جي رسول (ﷺ) جي اڳيان آهستي رکندا آهن (درحقيقت) هي اُهي ماڻهو آهن جن جي دلين کي الله تعالى پرهيزگاري لاءِ پرکي ڇڏيو آهي. ۽ انهن جي لاءِ بخشش ۽ وڏو اجرآهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ جيڪي ماڻهو رسول الله (صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) جي بارگاهه ۾ (ادب ۽ نوڙت جي ڪري) پنهنجي آوازن کي جهڪو رکن ٿا، اِهي ئي اُهي ماڻهو آهن جن جي دلين کي الله تقويٰ جي لاءِ چونڊي خالص ڪري ورتو آهي. انهن جي ئي لاءِ بخشش آهي ۽ وڏو اجر آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جيڪي ماڻهو الله جي رسول جي سامهون پنهنجو آواز جهيڻو رکندا آهن اهي ئي ماڻهو آهن جن جي دلين کي الله تقوى جي لاءِ آزمائي ڇڏيو آهي انهن جي لاءِ وڏي بخشش ۽ وڏو اجر آهي.(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

بيشڪ جيڪي حُجرن جي ٻاھران توکي سڏيندا آھن تن مان گھڻا بي سمجھ آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

بيشڪ اهي ماڻهو جيڪي توکي (اي پيغمبر تنهنجي) حجرن جي ٻاهران وڏي واڪي سڏ ڪن ٿا تن مان گهڻا بي سمجهه ۽ بي وقوف آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ جيڪي ماڻهو توهان کي (توهان جي) حجرن (گھرن مبارڪن) جي ٻاهران سڏ ڪن ٿا انهن مان اڪثر نٿا سمجھن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اي رسول) بيشڪ جيڪي تو کي گهرن جي ٻاهران (بيهي) سڏين ٿا تن مان گهڻا بي عقل آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ جيڪي سڏين ٿا توکي ٻاهران حجرن جي گهڻا انهن مان عقل نه ٿا رکن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

بيشڪ جيڪي توکي گهرن جي ٻاهران (بيهي) سڏين ٿا تن مان گهڻا بي عقل آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بيشڪ اُهي ماڻهو جيڪي تو کي ڪمرن جي ٻاهران سڏن ٿا انهن مان گهڻا سمجهه نه ٿا رکن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سَچ ته توکي سَڏِين جي، گَھرن پُٺيان گوهر!، سَمجھن نه سَڏڻ رِيت سان، اُنهن مان اَڪثر،(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بيشڪ جيڪي حجرن جي ٻاهران توکي سڏ ٿاڪن، تن مان گهڻا بي سمجهه آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي! جيڪي ماڻهو توکي حجرن جي ٻاهران سڏين ٿا، انهن مان اڪثر بي عقل آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(اي نبي!) بيشڪ جيڪي ماڻهو پڪارين ٿا توکي ٻاهران حجرن جي، انهن مان گهڻا ته بي سمجهه آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ جيڪي ماڻهو توکي گهرن جي ٻاهران (زور زور سان) سڏين ٿا انهن مان گهڻا ماڻهو بي عقل آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ جيڪي ماڻهو توهان کي حُجرن جي ٻاهران سڏين ٿا انهن مان اڪثر (توهان جي مٿانهين مقام ۽ مرتبي ۽ تعظيم جي آداب جي) سمجهه نٿا رکن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(اي پيغمبر!) جيڪي ماڻهو توکي گهرجي ٻاهران (نالو کڻي) سڏين ٿا، انهن ۾ گهڻا اهڙا آهن جيڪي عقل کان وانجها آهن. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

جيڪڏھن اُھي تنھنجي ڏانھُن نڪرڻ تائين صبر ڪن ھا ته اُنھن لاءِ ڀَلو ھُجي ھا، ۽ الله بخشڻھار مھربان آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

جيستائين تون پاڻ انهن ڏي نڪري اچين تيستائن هو صبر ڪن ها ته هنن لاءِ وڏي چڱائي ٿئي ها، ۽ الله تعاليٰ وڏو بخشڻهار ۽ رحم وارو آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جيڪڏهن تحقيق اهي صبر ڪن ها ايستائين جو توهان انهن ڏانهن پاڻ ٻاهر اچو ها ته اهو انهن لاءِ بهتر هو، ۽ الله تعالى غفور رحيم آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

پر جيڪڏهن اهي صبر ڪن ها جيستائين تون (پاڻهين) انهن ڏي نڪرين ته انهن لاءِ چڱو ٿئي ها. ۽ خدا (ته) معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو مهربان آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جيڪڏهن تحقيق اهي صبر ڪن تان جو نڪرو اوهان انهن ڏانهن ته البته هجي ها ڀلو انهن جي لاءِ ۽ الله بخشڻهار مهربان آهي.(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جيڪڏهن اهي صبر ڪن ها جيستائين تون (پاڻهين) انهن ڏي نڪرين ته انهن لاءِ چڱو هجي ها ۽ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جيڪڏهن اُهي صبر ڪن ها ايستائين جو تون خود انهن ڏانهن نڪرين ها ته اهو انهن لاءِ بهتر هيو. ۽ الله بخشڻهار ٻاجهارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ تان نِڪرِين تون، تَن ڏي، سَهن ها صَبر، اِهو طريقو تن لئي، بِلڪُل هُئو بِهتر، ۽ پِيارو پَروَر، آهي مَرهِيندڙ مِهر ڀَريو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جيڪڏهن هو تنهنجي نڪرڻ تائين صبر ڪن ها، ته اهو انهن لاءِ چڱو هو ۽ الله بخشڻهار، مهربان آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

جيڪڏهن اهي تنهنجي ٻاهر نڪري اچڻ تائين صبر ڪن ها ته اهو انهن لاءِ وڌيڪ سٺو هو. الله بخشڻهار ۽ وڏيءَ ٻاجهه وارو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جي اهي صبر ڪن ها تنهنجي ٻاهر اچڻ تائين ته انهن جي لاءِ وڌيڪ بهتر هو، ۽ الله بخشڻهار ٻاجهارو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ جيڪڏهن هي ماڻهو تنھنجي اچڻ تائين صبر ڪن ها ته اهو انهن جي لاءِ ئي بھتر هو ۽ الله تعالى وڏو معاف ڪندڙ ۽ وڏو رحم ڪندڙ آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جيڪڏهن اُهي صبر ڪن ها ايستائين جو توهان پاڻ ئي انهن ڏانهن ٻاهر تشريف وٺي اچو ها ته اِهو انهن لاءِ سٺو هجي ها، ۽ الله وڏو بخشيندڙ تمام ٻاجهارو آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

بهتر هجي ها، جيڪڏهن اهي صبر ڪن ها! ۽ جڏهن (پاڻ مرادو) ٻاهر نڪرين ها ته توسان ملي وٺن ها. ۽ الله ڏاڍو بخشڻهار- نهايت مهربان آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اي ايمان وارؤ جيڪڏھن ڪو بدڪار ڪا خبر اوھان وٽ آڻي ته جاچ ڪريو جو (متان) ڪنھن قوم کي بي خبريءَ سان نقصان پھچايو پوءِ جيڪي اوھان ڪري چڪؤ تنھن تي پشيمان ٿيو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي مومنؤ! جيڪڏهن ڪوبه بدڪار (۽ بي فرمان) ماڻهو توهان وٽ ڪا خبر آڻي ته پهريائين تحقيقات ڪيو (يعني جانچ جونچ ڪري ڏسو ته سچي آهي يا ڪوڙي، انهيءَ لاءِ ته متان ڪوڙي ڳالهه تي عمل ڪري) توهان اڻ ڄاڻائيءَ جي حالت ۾ ڪن ماڻهن کي تڪليف ۽ نقصان نه پهچايو ۽ پوءِ پنهنجي ڪئي تي پشيمان ٿيو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي مؤمنو جيڪڏهن توهان وٽ ڪو گنهگار ڪا خبر آڻي پوءِ توهان تحقيقات ڪريو متان بي خبريءَ ۾ توهان ڪنهن قوم کي تڪليف پهچايو، پوءِ توهان پنهنجي ڪيل ڪم تي پشيمان ٿيو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي ايمان وارو! جيڪڏهن ڪو بدڪردار (ماڻهو) اوهان وٽ ڪا خبر آڻي ته جاچ ڪريو جو متان ناداني سان ڪنهن قوم کي نقصان رسايو پوءِ پنهنجي ڪيل ڪم تي پشيمان ٿيو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي ايمان وارا! جيڪڏهن آڻي اوهان وٽ ڪو فاسق ڪا خبر ته پوءِ جاچ ڪيو متان نقصان پهچايو ڪنهن قوم کي بي خبريءَ جي ڪري پوءِ ٿي پئو ان تي جيڪي ڪيُوَ پشيمان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي ايمان وارؤ! جيڪڏهن ڪو نافرمان اوهان وٽ ڪا خبر آڻي ته جاچ ڪريو جو متان نادانيءَ سان ڪنهن قوم تي وڃي پئو پوءِ سڀاڻي پنهنجي ڪيل ڪم تي پشيمان ٿيو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي ايمان وارؤ! اگر اوهان وٽ ڪو پڌرو گنهگار ڪا خبر آڻي ته خوب جاچ ڪيو متان توهان ڪنهن قوم کي بي خبري ۾ تڪليف پهچائي ويهو پوءِ پنهنجي ڪيل تي پاڻ پشيمان ٿي پئو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اي اُهي، جَن اَلله ۾، آندو اعتبار!، اَچي اوهان وٽ جي کَڻِي، ڪو خارِي خبر چار، ته پهرين پُورِئَ رِيت ڪريو، اُنهِئَ جِي اُپٽار، متان ڪريو ڪِنهن قوم تي، ويسلائـِي ۾ وار، پوءِ ڪيان جو ڪم ڪار، تنهن تي پِره سان پَڇتائيو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي مؤمنو! جيڪڏهن ڪو بدڪار اوهان وٽ ڪا خبر آڻي، ته ان جي جاچ ڪريو، متان ڪنهن قوم کي بي خبريءَ ۾ نقصان پهچايو، پوءِ جيڪي ڪري وجهو، ان تي پيشيمان ٿيو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي ايمان وارؤ! جيڪڏهن ڪو فاسق توهان وٽ ڪا خبر آڻي ته ان جي جاچ ڪندا ڪريو، ڪٿي ائين نه ٿئي جو توهان اڻڄاڻائيءَ ۾ ڪن ماڻهن کي نقصان پهچائي ويهو ۽ پوءِ پنهنجي ڪئي تي پشيمان ٿيو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي لوڪو جن ايمان آندو آهي، جي توهان وٽ اچي ڪو فاسق ڪا خبر کڻي ته چڱيءَ طرح ان جي جاچ ڪندا ڪريو، ڪٿي ڪنهن قوم کي بي خبريءَ ۾ نقصان پهچايو پوءِ پنهنجي ان عمل تي پشيمان ٿيو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي ايمان وارؤ! جيڪڏهن توهان وٽ ڪو بدڪردار ماڻهو ڪا خبر کڻي اچي ته (پھريائين) اُن جي تحقيق ڪندا ڪريو. ايئن نه ٿئي ته متان توهان اڻ ڄاڻائي ۾ ڪنھن قوم جو نقصان ڪري ويھو ۽ پنھنجي ڪيل ڪم تي ويھي شرمسار ٿيو. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي ايمان وارؤ! جيڪڏهن توهان وٽ ڪو فاسق (شخص) ڪا خبر آڻي ته چڱيءَ طرح تحقيق ڪريو (ائين نه ٿئي) جو توهان ڪنهن قوم کي لاعلمي ۾ (ناحق) تڪليف پهچائي ويهو، پوءِ توهان پنهنجي ڪئي تي پڇتائيندا رهو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اي مسلمانؤ! جيڪڏهن توهان وٽ ڪو فاسق (يعني ناقابلِ اعتماد ماڻهو) ڪا خبر کڻي اچي ته (ان خبر بابت) خوب تحقيق ڪريو، ايئن نه ٿئي ته ان خبر جي ڪري غلطيءَ سان ڪنهن قوم کي نقصان پهچائي وجهو ۽ پوءِ پنهنجي ڪئي تي توهان کي پڇتائڻو پوي ! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ ڄاڻو ته اوھان ۾ الله جو پيغمبر آھي، جيڪڏھن گھڻن ڪمن ۾ ھو اوھان جو چيو مڃيندو ته اوھين ڏکيا ٿيندؤ پر الله اوھان وٽ ايمان کي پيارو ڪرايو ۽ اوھان جي دلين ۾ ان کي چڱو ڪري ڏيکاريائين ۽ اوھان وٽ ڪفر ۽ بي ديني ۽ گناھ کي ناپسند ڪرايائين، اھي سڌي رستي وارا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ (اي مسلمانؤ) ڄاڻو (۽ چڱيءَ طرح ڄاڻو ۽ ياد رکو) ته اوهان ۾ الله جو رسول موجود آهي (جو الله جي حڪمن موجب اوهان جي لاءِ هر طرح جو نظام رکي ٿو) جيڪڏهن هو گهڻين ئي ڳالهاين ۾ توهان جي چوڻ تي هلي ته توهان وڏين مشڪلاتن ۽ مصيبتن ۾ پئجي وڃو. پر الله تعاليٰ اوهان کي اوهان جو ايمان پيارو ڪيو آهي (۽ اوهان کي ان ايمان سان حب آهي) ۽ ان ايمان کي اوهان جي دلين ۾ سهڻو ڪري ڏيکاريو آهي (يعني توهان جون دليون ان ايمان کي پسند ٿيون ڪن) ۽ الله تعاليٰ توهان ۾ ڪفر، بدڪاري ۽ بي فرمانيءَ لاءِ نفرت پيدا ڪري ڇڏي آهي. اهڙائي ماڻهو آهن جيڪي سچ پچ نيڪيءَ جي راهه تي هلندڙ آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ توهان معلوم ڪريو بيشڪ توهان ۾ الله جو رسول آهي، جيڪڏهن رسولِ عربي گھڻن معاملن ۾ توهان جي اطاعت ڪري ته توهان ضرور تڪليف ۽ هلاڪت ۾ پئو ها، پر الله تعالى توهان لاءِ ايمان کي پسند فرمايو ۽ ان کي توهان جي دلين ۾ سينگاريو ۽ توهان لاءِ ڪفر ۽ فِسق ۽ عصيان (نافرماني) کي ناپسند فرمايو، اهي ئي سنئين رستي تي پهچندڙ آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ ڄاڻو ته اوهان ۾ خدا جو رسول (موجود) آهي. ڪيئي ڳالهيون اهڙيون آهن جو جيڪڏهن (انهن مان ڪا) اوهان جي ڳالھ مڃي اوهين ڏکيا ٿيو پر خدا ته ايمان کي اوهان جي دلين ۾ سينگاريو آهي ۽ ڪفر ۽ بدڪاري ۽ نافرمانيءَ کان اوهان کي بيزار ڪيو اٿس. اهي ماڻهو هدايت جي راھ تي آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ ڄاڻو ته بيشڪ اوهان ۾ الله جو رسول (موجود) آهي جيڪڏهن چوڻ مڃيندو اوهان جو گهڻن امرن ۾ ته البته تڪليف ۾ پوندؤ پر الله پيارو بنايائين اوهان وٽ ايمان ۽ سينگاريائين ان کي اوهان جي دلين ۾ ۽ ناپسند ڪيائين اوهان وٽ ڪفر ۽ فسق ۽ گناهه ۽ اهيئي هدايت وارا آهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ ڄاڻو ته اوهان ۾ الله جو رسول آهي. جيڪڏهن گهڻن ڪمن ۾ اوهان جي ڳالهه مڃي ته اوهين ڏکيا ٿيو پر الله اوهان وٽ ايمان کي پيارو ڪيو آهي ۽ ان کي اوهان جي دلين ۾ سينگاريو اٿس ۽ اوهان وٽ ڪفر ۽ گناهه ۽ نافرماني بڇڙي ڪئي اٿس. اهي ئي سڌي رستي وارا آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ (پڪ) ڄاڻو ته بيشڪ توهان ۾ الله جو رسول موجود آهي. جيڪڏهن گهڻن ڪمن ۾ اهو اوهان جي ڳالهه مڃي ته توهان مشڪل ۾ پئجي وڃو پر الله ايمان کي اوهان جو محبوب بنايو آهي ۽ ان کي توهان جي دلين ۾ سينگاريائين ۽ ڪفر ۽ گناهه ۽ نافرماني کي توهان وٽ ناپسنديده بنايائين. اِهي ئي راهِ هدايت وارا آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڄاڻو ته اوهان ۾ آھِ، خود، سَندو رَبَّ رَسُول، گھڻيون ڳالهيون اَنهنجون، جي ڪري هُوند قبول، ته مُرڳوئـِي مَلول!، اَوهِين اَچِي وِيا آزار ۾. پَر وَڻايو پاڻ ڌَڻِئَ، اَوهان کي اِيمان، سوئـِي اَنهنجي سِينن ۾، سِينگاريو سُبحان، ۽ ناپسند اَنهنجي نظر ۾، ڪيائـِين ڪُفران، پڻ بُڇڙايون ۽ ڀَڃڻ وَرِي، فائـِق جا فرمان، اِهي جَن اَرڪان، آهِن سَواٽا، سي صَحِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ ڄاڻو ته اوهان ۾ الله جو رسول آهي، جيڪڏهن اهو گهڻن ڪمن ۾ اوهان جو چيو وٺندو، ته اوهان کي تڪليف پهچندي،پر الله اوهان کي ايمان جي محبت ڏني، اوهان جي دلين ۾ ان کي سهڻو ڪيائين ۽ اوهان لاءِ ڪفر ۽ بي ديني ۽ گناهه کي ناپسند ڪرايائين، اهي سڌي رستي وارا آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ ڄاڻو ته توهان ۾ الله جو رسول موجود آهي، جيڪڏهن هو (هلائيءَ چلائيءَ جي معاملن مان) گهڻن ئي ڪمن ۾ توهان جي چوڻ تي هلي ته خود توهان ئي ڏکيائي ۾ پئجي ويندؤ. پر الله توهان کي ايمان جي محبت ڏني آهي ۽ ان کي توهان جي دلين لاءِ وڻندڙ بڻايو اٿائين ۽ ڪفر، گناهه ۽ نافرمانيءَ لاءِ توهان ۾ نفرت وڌي اٿائين. اهڙائي ماڻهو سڌي رستي تي هلندڙ آهن(تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ چڱيءَ طرح ڄاڻي وٺو ته بيشڪ توهان جي وچ ۾ موجود آهي رسول الله، جي اهو مڃي وٺي گهڻيون ئي ڳالهيون ته پوءِ توهان پاڻ تڪليف ۾ اچي ويندؤ، پر الله توهان کي محبت ڏني آهي ايمان جي، ۽ ان کي ئي توهان جي دلين لاءِ پسند ڪيو ۽ نفرت ڏياري اٿس توهان کي ڪفر ۽ فسق ۽ نافرمانيءَ کان، اهڙا ئي ماڻهو آهن سڌي رستي تي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ توهان اها ڳالهه ذهن ۾ ويھاري ڇڏيو ته (هن وقت) الله تعالى جو رسول سڳورو توهان ۾ خود موجود آهي. جيڪڏهن هو گهڻن معاملن ۾ توهان جي ڳالهه مڃي ته توهان خود پريشاني ۾ اچي ويندا. پر الله تعالى توهان کي ايمان سان محبت عطا ڪئي آهي ۽ توهان جي دلين ۾ ايمان کي اڃا وڌيڪ سھڻو ڪري ڏيکاريو آهي ۽ توهان کي ڪفر، بدڪاري ۽ نافرمانيءَ کان نفرت ڏياري آهي. اهي ئي ماڻهو بلڪل سڌي رستي تي هلڻ وارا آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ ڄاڻي ڇڏيو ته توهان ۾ رسول الله (صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) موجود آهن، جيڪڏهن اُهي گهڻن ڪمن ۾ توهان جو چوڻ مڃي وٺن ته توهان وڏي مشڪلات ۾ پئجي ويندؤ پر الله توهان کي ايمان جي محبت عطا فرمايائين ۽ ان کي توهان جي دلين ۾ سهڻو ڪيائين ۽ ڪفر ۽ نافرماني ۽ گناهه کان توهان کي نفرت ڏياريائين، اهڙا ئي ماڻهو دين جي واٽ تي ثابت ۽ گامزن آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

۽ چڱيءَ طرح ياد رکو! ته توهان ۾ الله جو رسول موجود آهي. جيڪڏهن هو گهڻن معاملن ۾ توهان جي راءِ تي عمل ڪرڻ لڳي ته توهين اهنجن ۾ پئجي وڃو. پر الله توهان جي لاءِ ايمان کي محبوب بڻائي ڇڏيو ۽ ايمان کي توهان جي دلين ۾ وڻندڙ بڻائي ڇڏيائين ۽ ڪفر ۽ بي ديني (گناهه ۽) نافرمانيءَ کان توهان کي نفرت ڏئي ڇڏيائين. اهڙا ئي ماڻهو هدايت يافته آهن. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

الله جي فضل ۽ احسان سان، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اهو (اوهان تي) الله جو فضل آهي ۽ (اوهان لاءِ) وڏي نعمت آهي (جو توهان سچو ايمان رکو ٿا ۽ رسولﷺ جي فيصلن کي پسند ڪيو ٿا، اگرچه اُهي اوهان جي مرضيءَ موافق نه هجن) ۽ (ياد رکو ته) الله تعاليٰ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ ۽ وڏي حڪمت وارو آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

(اها) الله تعالى جي طرفان فضل ۽ نعمت آهي ۽ الله تعالى ڄاڻندڙ صاحبِ حڪمت آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

خدا جي فضل ۽ ڪرم سان ۽ خدا ته وڏو واقف ڪار ۽ حڪمت وارو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

مهرباني ٿي الله وٽا ۽ نعمت ٿي ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي.(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

الله جي فضل ۽ احسان سان ۽ الله (سڀ ڪجهه) ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

(هي) الله جي فضل ۽ نعمت سبب آهي. ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ڀَلي ڌَڻِئ جي ڀال سان، پڻ اِنهِئَ جي اِحسان، ۽ سَمجھندڙ سُبحان، پڻ حِڪمتِي هوشيار گھڻو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

الله جي فضل ۽ احسان سان ۽ الله ڄاڻيندڙ ڏاهپ وارو آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

الله جي فضل ۽ نعمت سبب ۽ الله ڄاڻندڙ ۽ دانائيءَ وارو آهي(تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

فضل الله جي سان ۽ سندس احسان سان، ۽ الله ڄاڻندڙ حڪمت وارو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

الله تعالى جي مھرباني ۽ احسان جي ڪري ئي اهي سڌي راهه تي آهن. الله تعالى وڏو ڄاڻندڙ ۽ وڏي حڪمت وارو آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

(اهو) الله جو فضل ۽ (ان جي) نعمت (يعني توهان ۾ رسول امي صلي الله عليه وآلہٖ وسلم جي بعثت ۽ موجودگي) جي ڪري آهي، ۽ الله خوب ڄاڻندڙ ۽ وڏي حڪمت وارو آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اهو سڀ ڪجهه الله جي فضل، احسان ۽ انعام جي ڪري آهي ۽ الله ڏاڍو ڄاڻڻهار- وڏيءَ حڪمت وارو آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

۽ جيڪڏھن مؤمنن جون ٻه ٽوليون پاڻ ۾ وڙھن ته سندن وچ ۾ صُلح ڪريو، پوءِ جيڪڏھن انھن مان ھڪڙي ٻي تي زيادتي ڪري ته جيڪا زيادتي ٿي ڪري تنھن سان وڙھو جيسين تائين الله جي حُڪم ڏانھن موٽي اچي، پوءِ جيڪڏھن موٽي آئي ته سندن وچ ۾ انصاف سان صُلح ڪريو ۽ انصاف سان ھلو، ڇوته الله انصاف وارن کي پيارو رکندو آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

۽ جيڪڏهن مؤمنن مان ڪي ٻه ڌريون پاڻ ۾ تڪراري هجن ته انهن جي وچ ۾ صلح ڪرائي ڇڏيو. پر جيڪڏهن انهن مان هڪڙي ڌر ٻئي ڌر تي زيادتي ۽ ظلم ڪري ته پوءِ انهيءَ ڌر سان لڙو ۽ مقابلو ڪيو، جيستائين خدا جي (يا عادل حاڪم جي) حڪم تي تعميل ڪري. پوءِ جيڪڏهن (عدل واري حڪم جي) تعميل ڪري ته پوءِ انهن ٻنهي ڌرين جي وچ ۾ عدل سان صلح ۽ ٺاهه ڪري ڇڏيو ۽ (هميشه) انصاف ڪيو. يقيناً الله تعاليٰ انصاف ڪندڙن کي حب ٿو ڪري (۽ انصاف نه ڪندڙن تي لعنت ٿو ڪري).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

۽ جيڪڏهن مؤمنن جون ٻه جماعتون پاڻ ۾ وڙهن پوءِ توهان انهن ٻنهي جي وچ ۾ صلح ڪرايو، پوءِ جيڪڏهن انهن مان هڪڙي جماعت ٻيءَ تي زيادتي ڪري پوءِ توهان زيادتي ڪندڙن سان وڙهو ايستائين جو اهي الله جي حڪم ڏانهن موٽي اچن، پوءِ جيڪڏهن موٽي اچن پوءِ انهن ٻنهي جي وچ ۾ عدل سان صلح ڪرايو ۽ توهان انصاف ڪريو، بيشڪ الله تعالى انصاف ڪندڙن سان محبت رکي ٿو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

۽ جيڪڏهن مومنن مان ٻه جماعتون پاڻ ۾ وڙهن ته انهن ۾ صلح ڪرايو. پوءِ جيڪڏهن انهن ٻنهي مان هڪڙي (ڌر) ٻيءَ تي زيادتي ڪري ته جيڪا ڌر زيادتي ڪري ٿي تنهن سان اوهين (به) وڙهو جيستائين (اها ڌر) خدا جي حڪم ڏي موٽي اچي. پوءِ جڏهن موٽي اچي ته انهن ۾ برابري سان صلح ڪرايو ۽ انصاف کان ڪم وٺو. بيشڪ خدا انصاف ڪرڻ وارن کي دوست رکي ٿو.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

۽ جيڪڏهن ٻه جماعتون مؤمنن مان وڙهن ته پوءِ صلح ڪيو انهن جي وچ ۾ پوءِ جيڪڏهن زيادتي ڪري هڪڙي انهن مان ٻيءَ تي ته پوءِ جنگ ڪيو ان سان جيڪا زيادتي ڪري تانجو موٽي الله جي امر ڏانهن پوءِ جيڪڏهن موٽي پوء صلح ڪيو انهن جي وچ ۾ عدل سان ۽ انصاف ڪيو بيشڪ الله محبت رکي ٿو انصاف ڪندرن سان .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ جيڪڏهن ايمان وارن مان ٻه جماعتون پاڻ ۾ وڙهن ته انهن ۾ صلح ڪرايو. پوءِ جيڪڏهن انهن ٻنهين مان هڪڙي ٻيءَ (ڌر) تي ڪا زيادتي ڪري ته جيڪا زيادتي ڪري ٿي تنهن سان وڙهو جيستائين الله جي حڪم ڏي موٽي اچي. پوءِ جيڪڏهن موٽي اچي ته انهن ۾ برابري سان صلح ڪرايو ۽ انصاف ڪريو. بيشڪ انصاف ڪرڻ وارا الله کي وڻن ٿا. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

۽ جيڪڏهن ايمان وارن مان ٻه جماعتون پاڻ ۾ وڙهن ته انهن جي وچ ۾ صلح ڪرايو، پوءِ جيڪڏهن انهن ٻنهين مان هڪڙي ٻي تي ڪا زيادتي ڪري ته پوءِ ان سان لڙو جيڪا زيادتي ڪري ٿي، جيستائين الله جي حڪم ڏانهن موٽي اچي، پوءِ جيڪڏهن موٽي اچي ته ٻنهين جي وچ ۾ عدل سان صلح ڪرايو ۽ انصاف ڪيو. بيشڪ الله انصاف ڪرڻ وارن سان محبت رکي ٿو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

۽ ٻه ڌُريون مُؤمنن مان، جي لڙن هِڪ ٻئي ساڻ، ته پَئـِي وِچ ۾ پاڻ، صُلح ڪرايو اُنهن کي. پوءِ جي اُنهن مان هِڪ، هَرُوڀَرُو وَڌِي ويڙهه ڪري، ته اَوهِين به لَڙو اُن سان، پِڙ ۾ پير ڀَري، وَڃِي، تان وَرِي، اَمر ڏانهن ﷲ جي، پوءِ جي وَري ڪِنهِين وار، ته ٺاهيو عَدل سان اُنهن کي، عدل ۽ انصاف تي، بِيهو برقرار، پاڻئون ڏئي پِيار، آگو اِنصافِيَن کي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

۽ جيڪڏهن مؤمنن جون ٻه ٽوليون پاڻ ۾ وڙهن، ته انهن وچ ۾ صلح ڪرايو_ پوءِ جيڪڏهن هڪڙي ٻيءَ تي اڳرائي ڪري، ته جيڪا اڳرائي ڪري، تنهن سان وڙهو، جيسين الله جي فيصلي ڏانهن موٽي_ پوءِ جيڪڏهن موٽي آئي، ته سندن وچ ۾ انصاف سان صلح ڪريو، ۽ انصاف سان هلو، بيشڪ الله انصاف وارن کي پسند ڪندو آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

۽ جيڪڏهن مؤمنن جا ٻه ٽولا پاڻ ۾ وڙهي پون ته منجهن صلح ڪرايو، پوءِ جيڪڏهن انهن مان ڪو ٽولو ٻئي ٽولي سان ڪا بي واجبي ڪري ته بي واجبي ڪرڻ واري سان وڙهو، تان جو هو الله جي حڪم ڏانهن موٽي اچي. پوءِ جيڪڏهن هو موٽي اچي ته ٻنهي جي وچ ۾ برابريءَ جي بنياد تي صلح ڪرايو ۽ (پورو پورو) انصاف ڪريو جو الله انصاف ڪندڙن کي ڏاڍو پسند ڪندو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

۽ جيڪڏهن ٻه ٽولا مؤمنن مان پاڻ ۾ وڙهي پون ته ٺاهه ڪرايو انهن ۾، ۽ جيڪڏهن هڪ ٽولو زيادتي ڪري ته ٻئي ٽولي تي زيادتي ڪندڙ ٽولي سان وڙهو، ايستائين جو اهو موٽي اچي حڪم الله جي ڏانهن، پوءِ جڏهن اهو موٽي اچي ته صلح ڪرايو انهن جي وچ ۾ عدل ۽ انصاف سان ۽ انصاف ڪريو، بيشڪ الله پسند ڪري ٿو انصاف ڪرڻ وارن کي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

۽ جيڪڏهن مؤمنن مان ٻه ڌريون پاڻ ۾ وڙهي پون ته انهن جي وچ ۾ صلح ڪرايو. پوءِ انهن مان جيڪڏهن ڪا هڪ ڌر ٻي ڌر تي زيادتي ڪري ته زيادتي ڪندڙ ڌر جي خلاف الله تعالى جي حڪم ڏي موٽي اچڻ تائين طاقت استعمال ڪريو ۽ جيڪڏهن اها ڌر موٽي پنھنجي ڳالهه تان هٿ کڻي ته پوءِ انهن ٻنهي جي وچ ۾ انصاف سان صلح ڪرايو ۽ (آئنده) انصاف سان ئي هلندا ڪريو. بيشڪ الله تعالى انصاف ڪرڻ وارن کي پسند ڪندو آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

۽ جيڪڏهن مسلمانن جون ٻه جماعتون پاڻ ۾ جنگ ڪن ته انهن جي وچ ۾ صلح ڪرايو، پوءِ جيڪڏهن انهن مان هڪ (جماعت) ٻئي تي زيادتي ۽ سرڪشي ڪري ته ان (جماعت) سان وڙهو جيڪا زيادتي جي مرتڪب ٿي رهي آهي تانجو اُها (قيام امن جي) حڪم الاهي ڏي موٽي، پوءِ جيڪڏهن اُها رجوع ڪري ته ٻنهي جي وچ ۾ انصاف سان صلح ڪرايو ۽ انصاف کان ڪم وٺو، بيشڪ الله انصاف ڪرڻ وارن کي تمام گهڻو پسند فرمائي ٿو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

جيڪڏهن مسلمانن جون ٻه جماعتون (پاڻ ۾) جنگ تي ڀڙڪي پون ته انهن ٻنهي ۾ ٺاهه ڪرائي ڇڏيو. ۽ جيڪڏهن انهن ٻن جماعتن منجهان ڪا هڪ پنهنجي هٺيلائپ تي اڙجي بيهي رهي ته ان (هٺيلن) سان تيستائين جنگ جوٽيو جيستائين الله جي فرمان ڏانهن نه موٽي. پوءِ جڏهن اها هٺيلي جماعت الله جي فرمان ڏانهن رجوع ڪري ته پوءِ پاڻ ۾ عدل ۽ انصاف سان ٺاهه ڪريو. الله ٺاهه ڪندڙن کي پسند ڪندو آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

مؤمن ته سڀ ڀائر آھن تنھنڪري پنھنجي ٻنھي ڀائرن جي وچ ۾ صلح ڪريو، ۽ الله کان ڊڄو ته مانَ اوھان تي ٻاجھ ڪئي وڃي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

يقيناً مؤمن سڀ پاڻ ۾ ڀائر آهن تنهن ڪري پنهنجي ڀائرن جي وچ ۾ (عدل سان) صلح ڪرائي ڇڏيو ۽ خدا کان ڊڄو (۽ خدا جي حڪمن تي هلو) انهيءَ لاءِ ته توهان تي رحم ڪيو وڃي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

مؤمن (ديني) ڀائر آهن، پوءِ توهان پنهنجي ڀائرن ۾ صلح ڪرايو ۽ توهان الله کان ڊڄو ته يقيناً (توهان) تي رحم ڪيو ويندو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

مومن ته پاڻ ۾ ڀائر ئي آهن ته پنهنجن ٻن ڀائرن ۾ صلح ڪرايو ۽ خدا کان ڊڄندا رهو ته جيئن اوهان تي رحم ڪيو وڃي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

مؤمن ته (پاڻ ۾) ڀائر آهن پوءِ صلح ڪيو پنهنجن ڀائرن جي وچ ۾ ۽ ڊڄو الله کان تانته اوهان رحم ڪيا وڃو .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

بيشڪ ايمان وارا ته ڀائر ئي آهن پوءِ پنهنجي ٻن ڀائرن ۾ صلح ڪرايو. ۽ الله کان ڊڄو ته من اوهان تي رحم ڪيو وڃي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بلاشڪ سڀئي ايمان وارا (پاڻ ۾) ڀائر آهن پوءِ توهان پنهنجي ٻن ڀائرن جي وچ ۾ صلح ڪرايو ۽ الله کان ڊڄو اميد آهي ته توهان تي رحم ڪيو ويندو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

مُؤمن مِڙئـِي پاڻ ۾، بي شڪ آهن ڀار، پوءِ ٺاهيو پَنهنجي ڀائرِين، تُرت ڪَڍو تَڪرار، ۽ ڪَنبو ڀَر قهار، ته اَوهان سان اِحسان ٿِئي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مؤمن ته سڀ پاڻ ۾ ڀائر آهن، تنهن ڪري پنهنجي ڀائرن ۾ صلح ڪرايو ۽ الله کان ڊڄو، ته من اوهان تي رحم ڪيو وڃي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

مؤمن ته هڪ ٻئي جا ڀائر آهن، تنهنڪري پنهنجن ڀائرن جي وچ ۾ لاڳاپا سڌاري ڇڏيو ۽ الله کان ڊڄو ته مــَـنَ توهان تي رحم ڪيو وڃي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ مؤمن ته هڪ ٻئي جا ڀائر آهن ان ڪري پنهنجي ڀائرن جي وچ ۾ لاڳاپا درست ڪريو، ۽ ڊڄو الله کان، اميد ته توهان تي رحم ڪيو ويندو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ مؤمن ته (پاڻ ۾) ڀائر هوندا آهن تنهنڪري پنھنجي ڀائرن ۾ صلح ڪرايو ۽ (هر وقت) الله تعالى کان ڊڄندا رهو ته جيئن توهان تي رحم ڪيو وڃي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ڳالهه اِها ئي آهي ته (سڀئي) ايمان وارا (پاڻ ۾) ڀائر آهن. تنهنڪري توهان پنهنجي ٻن ڀائرن جي وچ ۾ صلح ڪرائيندا ڪريو، ۽ الله کان ڊڄندا رهو ته جيئن توهان تي رحم ڪيو وڃي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

مؤمن ته (حقيقت ۾) هڪ ٻئي جا ڀائر آهن. تنهنڪري پنهنجن ٻن ڀائرن جي درميان ٺاهه کي قائم رکو- ۽ الله کان ڊڄندا رهو. اها اميد ڪندي ته من توهان تي الله جي ڪا ٻاجهه ٿي پوي! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اي ايمان وارؤ ڪا ٽولي ڪنھن ٽولي تي ٺـٺولي نه ڪري جو متان اُھي اُنھن کان ڀلا ھجن ۽ نه زالون ٻـين زالن سان (ٺـٺوليون ڪن) جو متان اُھي اُنھن کان ڀَليون ھجن، ۽ نڪي پاڻ ۾ (ھڪ ٻئي کي) عيب لايو ۽ نڪي ھڪ ٻئي کي بڇڙن لقبن سان سڏيو، (جو) ايمان آڻڻ کانپوءِ بي دينيءَ جو نالو (پوڻ) خراب آھي، ۽ جن توبه نه ڪئي سي ئي ظالم آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي مومنؤ! (خبردار! اوهان مان) هڪڙا ماڻهو ٻين ماڻهن تي چٿرون ۽ ٺٺوليون نه ڪن. ممڪن آهي ته اهي ٻيا مرد انهن (چٿرون ڪندڙن) کان بهتر هجن، نڪي هڪڙيون عورتون ٻين عورتن تي (کلون مسخريون ڪن) ممڪن آهي ته اهي ٻيون عورتون انهن (کلون ڪندڙ) عورتن کان بهتر هجن ۽ توهان هڪٻئي جي بدناموسي نه ڪيو (۽ هڪٻئي کي طعنا نه هڻو) ۽ هڪٻئي تي خراب نالا نه رکو. ايمان آڻڻ بعد (ان ماڻهو تي جنهن ايمان آندو آهي) خراب نالو رکڻ وڏي بڇڙائي آهي. ۽ (ياد رکو ته) جيڪي ماڻهو (آئنده انهن بڇڙن ڪمن کان) توبهه ڪري باز نه ايندا سي وڏا گنهگار ۽ ظالم آهن.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي مؤمنو ! (امير) مردن کي (غريب) مردن تي کِلڻ نه گھرجي، ٿي سگھي ٿو ته اهي مذاق ڪندڙ کان بهتر هجن ۽ نه عورتون عورتن تان کِلن، ٿي سگھي ٿو ته اهي مذاق ڪندڙن کان بهتر هجن، ۽ توهان پاڻ ۾ هڪ ٻئي کي طعنا نه ڏيو ۽ هڪ ٻئي کي خراب لقبن سان نه پڪاريو، ايمان آڻڻ کان پوءِ فاسق چوڻ ڪهڙو نه خراب نالو آهي، ۽ جيڪو ماڻهو توبه تائب نٿو ٿئي پوءِ اهي ئي ظالم آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي ايمان وارو! (اوهان مان ڪنهن قوم جو) ڪو به مرد (ٻي قوم جي) مردن تي ٺٺولي نه ڪري جو متان اهي هن کان (خدا وٽ) چڱا هجن ۽ نه عورتون عورتن سان (ٺٺولي ڪن) جو متان اهي هنن کان چڱيون هجن. ۽ نه پاڻ ۾ هڪ ٻئي کي طعنا لڳايو ۽ نه هڪ ٻئي تي بڇڙا نالا چيڙائڻ وارا وجهو. ايمان کان پوءِ بدڪاريءَ جو نالو بڇڙو آهي. ۽ جيڪي (انهن ڳالهين کان) توبه نه ڪندا سي ئي ظالم آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي ايمان وارؤ! نه ٺٺول ڪري ڪا قوم ڪنهن قوم تان ويجهو آهي هي ڳالهه جو هجن ڀلا انهن کان ۽ نه عورتون عورتن تان ويجهو آهي جو هجن ڀليون انهن کان ۽ نه عيب لايو هڪ ٻئي کي ۽ نه سڏيو هڪ ٻئي کي برن لقبن سان برو آهي نالو فسق ايمان کان پوءِ ۽ جن نه توبہ ڪئي پوءِ اهيئي ظالم آهن.(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي ايمان وارؤ! ڪا قوم ڪنهن قوم تي ٺٺولي نه ڪري جو متان اُهي هنن کان چڱا هجن ۽ نه عورتون عورتن تان جو متان اُهي هنن کان چڱيون هجن. ۽ نه پاڻ ۾ هڪ ٻئي کي عيب لڳايو ۽ نه هڪ ٻئي تي بڇڙا نالا چيڙائڻ وارا رکو جو ايمان کان پوءِ بدتهذيبيءَ جو نالو بڇڙو آهي. ۽ جيڪي توبهه نه ڪندا سي ئي ظالم آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي ايمان وارؤ! (مردن جو) ڪو گروهه ٻئي ڪنهن گروهه تي ٺٺول نه ڪري ممڪن آهي جو اُهي (ٺٺول ڪيل) بهتر هجن انهن (ٺٺول ڪندڙن ) کان ۽ نه عورتون عورتن (تي ٺٺول ڪن) ممڪن آهي اُهي (ٺٺول ڪيل) عورتون بهتر هجن انهن (ٺٺول ڪندڙ) عورتن کان. ۽ نه پاڻ ۾ هڪ ٻئي کي عيب لڳايو، ۽ نه هڪ ٻئي تي بڇڙا نالا رکو. ڪنهن جي ايمان (آڻڻ) کان پوءِ ان کي فاسق چوڻ ڏاڍو برو نالو آهي، ۽ جنهن توبه نه ڪئي پوءِ اُهي ئي ظالم آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اي ويساھ وارا!، نه کِلي ذات تان، مَتان موچارا، هُو هُجن، هِن ڪنان. زالون، نَه بِين زالن تان، ڪَن کِل ۽ خواريون، مَتان موچاريون، هُو هُجن، هِن ڪنان. ۽ ڪَچ نه ڪَڍو پاڻ مان، نه رکو بُڇڙو نام، بُڇڙو نالو، مَڃڻ پُوان، مَٺو آھِ مُدام، جَن توبه نه ڪَئـِي تمام، آهن اَنڌارِيَل ئـِي اُهي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي مومنو! ڪا به ٽولي ڪنهن ٽوليءَ تي مسخري نه ڪري، جو متان اُهي انهن کان ڀلا هجن_ نڪي زالون ٻين زالن تي مسخري ڪن، جو متان اهي انهن کان ڀليون هجن- ۽ نڪي پاڻ ۾ عيب جوئي ڪريو، نڪي هڪ ٻئي کي بڇڙن لقبن سان سڏيو، ڇو ته ايمان آڻڻ کان پوءِ بي دينيءَ جو نالو بڇڙو آهي- پوءِ جيڪي باز نه آيا، سي ئي ظالم آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي ايمان وارؤ! نڪي مرد ٻين مردن تي ٽوڪون ڪن، جو ٿي سگهي ٿو ته اهي کانئن ڀلا هجن ۽ نه عورتون ٻين عورتن تي ٽوڪون ڪن، جو ٿي سگهي ٿو ته اهي کانئن ڀليون هجن. نه هڪ ٻئي کي مهڻا ڏيو ۽ نه هڪ ٻئي کي برا لقب ڏيو. ايمان آڻڻ کان پوءِ بڇڙائيءَ ۾ نالو ڪڍڻ ڏاڍي خراب ڳالهه آهي. جيڪي ماڻهو ان ڳالهه کان باز نه ايندا، سي ظالم آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي لوڪو جن ايمان آندو آهي، ڪير به (مرد) ڪنهن سان ٺٺولي نه ڪري ڪنهن (مرد) سان ٿي سگهي ٿو ته اهي کانئن ڀلا هجن ۽ نه وري عورتون (ٺٺوليون) ڪن عورتن سان، ٿي سگهي ٿو اهي وڌيڪ بهتر هجن انهن کان، ۽ نه ڪريو عيب جوئي هڪ ٻئي جي ۽ نه وري هڪ ٻئي کي سڏيو برن لقبن سان، تمام خراب آهي فسق (بي ديني) ايمان آڻڻ کان پوءِ، ۽ جيڪي ماڻهو ان هلت کان نه رڪجن ته اهي ئي ظالم آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي ايمان وارؤ! ڪوبه ماڻهو ٻين تي ٽوڪ نه ڪري. ٿي سگهي ٿو ته هُو هِن کان بھتر هجن ۽ نه ئي ڪا عورت ٻين تي ٽوڪ ڪري، ٿي سگهي ٿو ته هُو هِن کان بھتر هجن ۽ نه پاڻ ۾ هڪ ٻئي جا عيب ڪڍو ۽ نه ئي هڪ ٻئي کي بُرن لقبن سان سڏيو. ايمان کان پوءِ برو نالو وٺڻ ڏاڍو خراب آهي. جيڪڏهن هي ماڻهو (هاڻي به) باز نه ايندا ته حقيقت ۾ اهي ئي ظالم آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي ايمان وارؤ! ڪا قوم ٻي قوم تان ٺٺول نه ڪري ممڪن آهي اُهي ماڻهو انهن (ٺٺول ڪرڻ وارن) کان ڀلا هجن ۽ نه عورتون ئي ٻين عورتن تان (ٺٺول ڪن) ممڪن آهي اُهي ئي عورتون انهن (ٺٺول ڪندڙ عورتن) کان ڀليون هجن، ۽ نه پاڻ ۾ مهڻا ڏيو ۽ الزام تراشي ڪريو ۽ نه هڪٻئي جا برا نالا رکو، ڪنهن جي ايمان (آڻڻ) کان پوءِ ان کي فاسق ۽ بدڪردار چوڻ تمام برو نالو آهي، ۽ جنهن توبه نه ڪئي سو اُهي ئي ماڻهو ظالم آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

مسلمانؤ!، ڪائي قوم ڪنهن ٻي قوم جو مذاق نه اڏائي- ٿي سگهي ٿو اها ان کان بهتر هجي. ۽ نه ڪي ڪي عورتون ڪن عورتن تي چٿر ڪن- ٿي سگهي ٿو ته اهي انهن کان بهتر هجن. پاڻ ۾ هڪ ٻئي جي تذليل واسطي اشاري بازيون نه ڪريو (۽ عيب نه لڳايو) ماڻهن جا نالا نه بگاڙيو. ايمان آڻڻ کانپوءِ اهڙا ڪم ڪيڏي بري ڳالهه آهن! ۽ جيڪي ماڻهو ائين ڪرڻ کان نه ٿا مڙن (۽ توبه تائب نه ٿا ٿين) سي يقيناََ ظالم آهن. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اي ايمان وارؤ گھڻو ڪري گمان کان بچو، بيشڪ ڪي گمان گناھ آھن ۽ نڪي جاسوسي ڪريو ۽ نڪو ڪو اوھان مان ھڪ ٻئي جي گلا ڪري، ڀلا اوھان مان ڪو ھڪڙو پنھنجي مُئي ڀاءُ جو گوشت کائڻ پسند ڪندو آھي ڇا جنھن کان نفرت ڪندا آھيو، ۽ الله کان ڊڄو، بيشڪ الله توبه قبول ڪندڙ مھربان آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي مومنؤ! اڪثر گمانن کان پري رهو. بيشڪ ڪي گمان گناهه جي برابر آهن. ۽ جاسوسي نه ڪيو (يعني لڪي ڇپي ٻين جا احوال معلوم نه ڪيو. نه ڪي پراوا خط پٽ پڙهو) ۽ اوهان مان هڪڙا ٻين جي پرپٺ گلا نه ڪن. (پرپٺ گلا ڪرڻ آهي مئل ڀاءُ جو گوشت کائڻ) توهان ۾ ڪوبه اهڙو آهي ڇا جو پسند ٿو ڪري ته، پنهنجي مئل ڀاءُ جو گوشت کائي؟ توهان ته ان کان سخت نفرت ڪندا آهيو (پوءِ پرپٺ گلا ڪرڻ کان ڇو نٿا نفرت ڪيو). خدا کان ڊڄو (۽ باز اچو) بيشڪ خدا باز اچڻ وارن جي توبهه قبول ڪندڙ ۽ وڏي رحم وارو آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي مؤمنو توهان گھڻن گمانن کان بچو، بيشڪ ڪي گمان، گناه آهن ۽ توهان هڪ ٻئي جي جاسوسي نه ڪريو ۽ توهان هڪ ٻئي جي گِلا نه ڪريو، ڇا توهان مان هڪڙو اهو پسند ڪري ٿو ته اهو پنهنجي مُئل ڀاءُ جو گوشت کائي، پوءِ توهان ان کي مڪروهه سمجھو ٿا، ۽ توهان الله تعالى کان ڊڄو بيشڪ الله تعالى توبه قبول ڪندڙ ٻاجھارو آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

اي ايمان وارو! گهڻو شڪ ڪرڻ کان پاڻ کي بچائيندا رهو ڇو ته ڪي بدگمانيون گناھ آهن ۽ نه (ڪنهين جي) جاسوسي ڪريو ۽ نه ڪو اوهان مان هڪ ٻئي جي گلا (غيبت) ڪري ڇا اوهان مان ڪنهن کي هيءَ ڳالھ وڻي ٿي ته پنهنجي مئل ڀاءُ جو گوشت کائي؟ اوهين ته ضرور ان (ڳالھ) کي پسند نه ڪندو! ۽ خدا کان ڊڄو بيشڪ خدا وڏو بخشڻهار نهايت مهربان آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي ايمان وارؤ! بچو گهڻن گمانن کان بيشڪ بعضي گمان گناهه آهن ۽ نه عيب ڳوليو ۽ نه گلا ڪن هڪڙا اوهان مان ٻين جي ڇا محبت رکي ٿو هڪڙو اوهان مان ته کائي گوشت پنهنجي مئل ڀاءُ جو پوءِ نه پسند ڪندؤ اوهان ان کي ۽ ڊڄو الله کان بيشڪ الله توبہ قبول ڪندڙ، مهربان آهي.(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي ايمان وارؤ! گهڻي شڪ ڪرڻ کان بچو ڇو ته ڪي شڪ گناهه آهن ۽ نه (ڪنهن جي) جاسوسي ڪريو ۽ نه ڪو اوهان مان هڪ ٻئي جي گِلا ڪري. ڇا اوهان مان ڪنهن کي هيءَ ڳالهه وڻي ٿي ته پنهنجي مئل ڀاءُ جو گوشت کائي پوءِ اوهان ان کي ته بڇڙو سمجهو ۽ الله کان ڊڄو. بيشڪ الله معاف ڪندڙ نهايت رحم وارو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي ايمان وارؤ! گهڻي شڪ ڪرڻ کان بچو، ڇو ته ڪي شڪ گناهه هوندا آهن ۽ (ڪنهن جي به) جاسوسي نه ڪيو ۽ توهان مان هڪڙو ٻئي جي گلا نه ڪري ڇا توهان مان ڪو پسند ڪندو ته پنهنجي مُئل ڀاءُ جو گوشت کائي؟ سو توهان ان کي بڇڙو سمجهو ٿا. ۽ الله کان ڊڄو. بيشڪ الله وڏو توبه قبول ڪندڙ ٻاجھارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اي اُهي، جَن مَڃيو، صِدق سَچائـِئَ ساڻ!، گَھڻن گُمانن کان پاسو ڪريو پاڻ، بُڇڙا آهِن ڀاڻ، ڪي ڪي وَهم، وُجود جا. ۽ چُڪون ڪِين چَڪاسيو، جوڻت ڪِين جُڳاءِ، اَوهان مان، ڪو ڪِنهن جا، پَرپُٺ پاپ نه ڳاءِ، ڇا، اَوهان مان، ڪِنهن هيڪ کي، وَڻي اِها واءِ، ته ماس مُئل ڀائسِ جو، ويهِي خُوشِئَ مان کاءِ؟ پوءِ جائـِي پَنهنجي جاءِ، بُرو ڀانيان اُن کي. ۽ ڊِڄو اَوهِين اَلله کان، آهي پاڪ اَللهُ ؟ وَرڻ وارو واھ!، پڻ تَرسوند تمام گھڻو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي مؤمنو! گهڻن گمانن کان بچو، ڇاڪاڻ ته ڪي گمان گناهه آهن_ ۽ نڪي جاسوسي ڪريو، نڪي اوهان مان ڪو ٻئي جي گلا ڪري، ڀلا اوهان مان ڪو پنهنجي مئل ڀاءُ جو گوشت کائڻ پسند ڪندو؟ ضرور ان کان نفرت ڪندو -الله کان ڊڄو، بيشڪ الله توبهه قبول ڪندڙ ۽ رحم وارو آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي ايمان وارؤ! گهڻا گمان ڪرڻ کان پاسو ڪريو جو ڪي گمان (شڪ) ڪرڻ گناهه هوندو آهي، نه وري هڪ ٻئي جي جاسوسي ڪريو ۽ نڪي توهان مان ڪو ڪنهن جي گلا ڪري. ڇا توهان مان ڪو اهڙو آهي، جيڪو پنهنجي مئل ڀاءُ جو ماس کائڻ چاهيندو هجي؟ ڏسو ! ان کان ته توهان پاڻ ڪراهت ٿا ڪريو. الله کان ڊڄو، الله ڏاڍو توبه قبول ڪندڙ ۽ ٻاجهارو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي لوڪو جن ايمان آندو آهي، پاسو ڪريو گهڻي گمان (وهم) ڪرڻ کان، بيشڪ ڪي گمان ڪرڻ ئي ته گناهه هوندا آهن ۽ نه ڪريو جاسوسي ۽ نه ڪنهن جي ڪا گلا ڪندا ڪريو، ڇا پسند ڪندؤ ته اهو کائي گوشت پنهنجي ڀاءُ جو جيڪو مري ويو هجي؟ ڏسو توهان پاڻ ان کان نفرت ڪريو ٿا، پوءِ ڊڄو الله کان، بيشڪ الله توبهه قبول ڪندڙ وڏو ٻاجهارو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي ايمان وارؤ! هر وقت شڪ ڪرڻ کان پاسو ڪريو. ڇوته ڪي شڪ گناهه هوندا آهن. هڪ ٻئي جي جاسوسي به نه ڪندا ڪريو ۽ نه توهان مان ڪو ڪنھن جي گلا ڪري. ڇا توهان مان ڪو اها ڳالهه پسند ڪندو ته هو پنھنجي مئل ڀاءُ جو گوشت کائي. توهان ان شيءِ کان (ضرور) نفرت ڪندا تنهنڪري الله تعالى کان ڊڄو. بيشڪ الله تعالى توبہ قبول ڪندڙ ۽ وڏو رحم ڪندڙ آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي ايمان وارؤ! گهڻن گمانن کان بچو بيشڪ ڪي گمان (اهڙا) گناهه هوندا آهن (جن تي آخرت جي سزا واجب ٿئي ٿي) ۽ (ڪنهن جي عيبن ۽ رازن جي) جستجو نه ڪريو ۽ نه پرپٺ هڪٻئي جي برائي ڪريو، ڇا توهان مان ڪو شخص پسند ڪندو ته هو پنهنجي مئل ڀاءُ جو گوشت کائي، سو توهان ان کان نفرت ڪريو ٿا. ۽ (انهن سڀني معاملن ۾) الله کان ڊڄو بيشڪ الله توبه کي قبول فرمائيندڙ تمام ٻاجهارو آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

مسلمانؤ! گهڻيون (يا ٿوريون) بدگمانيون ڪرڻ کان پاسو ڪريو. پڪ ڄاڻو ته ڪي بدگمانيون گناهه آهن- ۽ ٻين جي حالات جي جاسوسي نه ڪريو، هڪ ٻئي جي پرپٺ گلا نه ڪريو، ڇا توهان کي پسند آهي ته پنهنجي ڀاءُ جو لاش پيو هجي، توهين ان جو گوشت پٽي کائو؟ ان مثال مان ته توهان کي ڪرڀ ٿي اچي! خدا جو خوف ڪريو! خدا توبهه قبول ڪندڙ ۽ رحمت ڀريو آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

اي ماڻھؤ بيشڪ اسان اوھان کي ھڪ مڙس ۽ ھڪ زال مان پيدا ڪيو ۽ اوھان کي ذاتيون ۽ پاڙا ڪيوسون ته ھڪ ٻئي کي سڃاڻو، بيشڪ اوھان مان تمام عزت وارو الله وٽ اُھو آھي جيڪو اوھان مان ڏاڍو پرھيزگار آھي، بيشڪ الله ڄاڻندڙ خبر رکندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

اي انسانو! مون اوهان کي هڪ ئي مرد ۽ عورت مان پيدا ڪيو آهي (تنهن ڪري توهان سڀ هڪ ڪٽنب آهيو ۽ پاڻ کي هڪ ڪٽنب جا ڀاتي سمجهو) ۽ توهان ۾ ذاتيون ۽ قبيلا ٺاهيا اٿس، سو رڳو هن لاءِ ته توهان هڪٻئي کي (انهن ذاتين تي) سڃاڻو (نه هن لاءِ ته ڪي ذاتيون ٻين کان عزت ۾ وڌيڪ آهن اوهان ۾ وڌيڪ عزت وارو الله جي نظر ۾ اهو آهي جيڪو اوهان مان تقويٰ ۾ (يعني نيڪي ۽ پرهيزگاريءَ ۾) سڀني کان وڌيڪ آهي. بيشڪ الله تعاليٰ سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ ۽ سڀڪا خبر رکندڙ آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

اي انسانو ! بيشڪ اسان توهان کي هڪ مرد ۽ هڪ عورت (حضرت آدم ۽ بيبي حوا) مان پيدا ڪيو ۽ توهان کي ڪُڙم ۽ قبيلا ڪري پيدا ڪيو ان لاءِ ته توهان هڪ ٻئي کي سڃاڻي سگھو، بيشڪ الله تعالى وٽ توهان مان وڌيڪ معزز توهان مان وڌيڪ پرهيزگار آهي، بيشڪ الله تعالى ڄاڻندڙ خبردار آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

انسانو! اسان اوهان کي هڪ مڙس ۽ هڪ زال مان پيدا ڪيو آهي ۽ اسان اوهان کي ذاتيون ۽ پاڙا ڪيو آهي ته (جيئن) هڪ ٻئي کي سڃاڻو (باقي) اوهان مان زياده چڱو الله وٽ اهو آهي جيڪو اوهان مان ڏاڍو پرهيزگار آهي. بيشڪ الله (سڀ ڪجھ) ڄاڻندڙ (۽) پوري پوري خبر رکندڙ آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

اي انسانو! بلاشڪ اسان پيدا ڪيو اوهان کي هڪ مرد ۽ هڪ عورت مان ۽ بنايوسون اوهان کي ذاتيون ۽ قبيلا تانته هڪ ٻئي کي سڃاڻو بلاشڪ وڌيڪ عزت وارو اوهان مان الله وٽ اوهان مان وڌيڪ پرهيزگار آهي بيشڪ الله ڄاڻندڙ، خبر رکندڙ آهي.(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

اي ماڻهو! اسان اوهان کي هڪ مڙس ۽ هڪ زال مان پيدا ڪيو آهي ۽ اسان اوهان کي ذاتيون ۽ پاڙا ڪيو آهي ته هڪ ٻئي کي سڃاڻو (باقي) اوهان مان زياده چڱو الله وٽ اهو آهي جيڪو اوهان مان ڏاڍو پرهيزگار آهي بيشڪ الله (سڀ ڪجهه) ڄاڻڻ وارو پوري خبر رکندڙ آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اي انسانو! اسان اوهان کي هڪ مرد ۽ هڪ عورت مان پيدا ڪيو آهي ۽ اسان اوهان کي قومون ۽ برادريون بنايو آهي ته جئين هڪ ٻئي کي سُڃاڻي سگهو. بيشڪ الله وٽ اوهان مان زياده عزت دار اُهو آهي جيڪو توهان مان زياده پرهيزگار آهي. بيشڪ الله ڄاڻندڙ خبر وار آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اِنسانو! جوڙيو سون آن کي، مَنجھان نَر ۽ نار، ۽ ڪياسون قَبِيلا، ڪٖيڙ ڪَئـِين، اوهان کي اِظهار، تان صَحِي سُڃاڻو پاڻ کي، نِشانِيِـين نِروار، اوهان مان اَخلاق ۾، جو نِرمل نيڪو ڪار، عِزّت وارو آھِ سو، قادِر وٽ ڪلتار، صَحِي سَمجھدار، پڻ خُدا خبردار گھڻو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

اي انسانو! اسان اوهان کي هڪ مرد ۽ هڪ زال مان پيدا ڪيو آهي ۽ اسان اوهان جي عملن مان ڪجهه به نه گهٽائيندو، بيشڪ الله بخشيندڙ مهربان آهي. اوهان جون ذاتيون ۽ اوهان جا پاڙا ڪيا آهن، ته سڃاڻو- بيشڪ الله وٽ اوهان مان وڏي عزت وارو اهو آهي، جيڪو اوهان مان وڌيڪ نيڪ آهي، الله ڄاڻو ۽ خبردار آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي انسانؤ! اسان توهان کي هڪڙي مرد ۽ هڪڙيءَ عورت مان پيدا ڪيو ۽ پوءِ وري اسان توهان کي قومون ۽ قبيلا بڻايو آهي تانته توهان هڪ ٻئي کي سڃاڻو. اصل ۾ الله جي نظر ۾ توهان مان سڀ کان وڌيڪ عزت وارو اهو آهي، جيڪو توهان ۾ سڀني کان وڌيڪ پرهيزگار آهي، بيشڪ الله سڀ ڪجهه ڄاڻندڙ آهي ۽ کيس سڀ ڪا خبر آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اي لوڪو (انسانؤ)! بيشڪ اسان خلقيو توهان کي هڪ مرد ۽ عورت مان ۽ ٺاهيون توهان جون برادريون ۽ قبيلا جيئن هڪ ٻئي کي سڃاڻي سگهو، بيشڪ سڀ کان وڌيڪ عزت وارو الله وٽ اهو آهي جيڪو توهان مان پرهيزگار آهي، بيشڪ الله سڀڪجهه ڄاڻندڙ ۽ باخبر آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

اي انسانو! بيشڪ اسان توهان کي هڪ مرد ۽ هڪ عورت مان پيدا ڪيو (پوءِ) اسان توهان کي خاندانن ۽ قبيلن جي صورت ڏني ته جيئن توهان هڪ ٻئي کي سڃاڻي سگهو. بيشڪ الله تعالى وٽ توهان مان وڌيڪ عزت وارو شخص اهو آهي جيڪو توهان مان سڀ کان وڌيڪ پرهيزگار آهي. بيشڪ الله تعالى وڏو ڄاڻندڙ ۽ وڏي خبر رکندڙ آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

اي ماڻهؤ! اسان توهان کي مرد ۽ عورت مان پيدا فرمايو ۽ اسان توهان کي (وڏين وڏين) قومن ۽ قبيلن ۾ (تقسيم) ڪيو ته جيئن توهان هڪٻئي کي سڃاڻي سگهو. بيشڪ الله وٽ توهان مان وڌيڪ عزت وارو اُهو آهي جيڪو توهان مان وڌيڪ پرهيزگار هجي، بيشڪ الله خوب ڄاڻندڙ خوب خبر رکندڙ آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

لوڪو! اسان دنيا ۾ توهان جي پيدائش جو وسيلو مرد ۽ عورت جي ميلاپ ۾ رکيو ۽ توهان کي نسلن ۽ قبيلن ۾ ورهائي ڇڏيو، ان ڪري ته جيئن توهان جو (ذاتي- قومي ۽ اجتماعي) تعارف ٿئي (اها تفريق ڪنهن امتيازي معيشت ڪارڻ هرگز ڪانهي) ۽ امتيازي ۽ مانائتي حيثيت الله وٽ ان جي لاءِ آهي جيڪو سڀ کان وڌيڪ پرهيزگار آهي. بي شڪ! الله عليم ۽ خبير آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

جھنگلي چوندا آھن ته ايمان اندو اٿون، (اي پيغمبر کين) چؤ ته (حقيقت ڪري) ايمان نه آندو اٿو پر (ايئن) چؤ ته اسين مُسلمان ٿيا آھيون ۽ اڃا اوھان جي دلين ۾ ايمان گھڙيو (ئي) نه آھي، ۽ جيڪڏھن الله ۽ سندس پيغمبر جو چيو مڃيندؤ ته اوھان جي عملن مان اوھان کي ڪجھ (به) نه گھٽائيندو، بيشڪ الله بخشڻھار مھربان آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

ٻهراڙيءَ جا ڪي عرب (تو وٽ اچي) چئي رهيا آهن ته، اسان ايمان آندو آهي. (اي پيغمبر کين) چئو ته، توهان ۾ (سچو) ايمان (۽ يقين) ڪونهي. پر هيئن چئو ته، اسان تابعداري اختيار ڪئي آهي، ڇو ته اڃا ته اوهان جي دلين ۾ (سچو) ايمان داخل ڪونه ٿيو آهي. پر جيڪڏهن توهان الله ۽ سندس رسول جي (يعني اسلامي سرڪار جي) تابعداري اختيار ڪيو ته پوءِ الله تعاليٰ اوهان جي عملن مان ڪجهه به ضايع نه ڪندو بيشڪ الله تعاليٰ بار بار بخشيندڙ ۽ وڏي رحم وارو آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

ٻهراڙيءَ جي ماڻهن چيو، اسان ايمان آندو، رسولِ عربي توهان فرمايو توهان ايمان نه آندو پر توهان چئو اسان فرمانبرداري ڪئي ۽ اڃان تائين توهان جي دلين ۾ ايمان ڪٿي داخل ٿيو آهي، ۽ جيڪڏهن توهان الله تعالى ۽ ان جي رسول جي اطاعت ڪندا ته توهان جي عملن مان ڪا شيءِ گھٽ نه ٿيندي، بيشڪ الله تعالى بخشيندڙ ٻاجھارو آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ٻهراڙي وارا عرب چون ٿا ته اسان ايمان آندو آهي. (اي رسول) تون چوين ته اوهان ايمان نه آندو آهي پر اوهين (هئين) چئو ته اسان اسلام قبول ڪيو آهي. هوڏانهن ايمان ته اڃا تائين اوهان جي دلين ۾ (ئي) نه گهڙيو آهي. پر جيڪڏهن اوهين خدا ۽ سندس رسول جي حڪم تي هلندو ته اوهان جي عملن (جي اجر) مان ڪجھ به نه گهٽائيندو بيشڪ خدا گهڻو بخشيندڙ نهايت رحم وارو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

چيو ٻهراڙي وارن ته اسان ايمان آندو آهي فرماءِ ته نه ايمان آندو اوهان ۽ پر چئو ته تابعدار ٿياسون ۽ اڃان نه داخل ٿيو ايمان اوهان جي دلين ۾ ۽ جيڪڏهن اطاعت ڪندؤ الله جي ۽ ان جي رسول جي ته نه گهٽائيندو اوهان کان اوهان جي عملن (جي اجر) مان ڪجهه به نيشڪ الله بخشڻهار، مهربان آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ٻهراڙيءَ وارن چيو ته اسان ايمان آندو آهي. (اي پيغمبر !) تون چوينِ ته اوهان ايمان نه آندو آهي پر اوهين چئو ته اسان تابعداري قبول ڪئي ۽ ايمان اڃان تائين اوهان جي دلين ۾ نه گهڙيو آهي ۽ جيڪڏهن اوهين الله ۽ سندس رسول جي حڪم تي هلندو ته اوهانجن عملن (جي اجر) مان ڪجهه به نه گهٽائيندو. بيشڪ الله گهڻو بخشيندڙ نهايت رحم وارو آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ٻهراڙي وارن چيو ته: ”اسان ايمان آندو آهي“. چؤ ته توهان ايمان نه آندو آهي ها هيئن چئو ته ”اسان فرمانبردار ٿياسين“، ۽ اڃا ايمان اوهان جي دلين ۾ داخل به نه ٿيو آهي. ۽ جيڪڏهن توهان الله ۽ ان جي رسول جو چيو مڃندؤ ته اُهو توهان جي عملن (جي ثواب مان) ڪجهه به نه گهٽائيندو بيشڪ الله بخشڻهار ٻاجهارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اعرابِيَن آکيو ته، آندو سون اِيمان، چَئو، ته مَڃيان نه مُورهِين، پَر آکيو اِئين عيان، ته هَليا سون حُڪمن تي، ظاهِر مَنجھ زمان، ۽ جڏهن مَڃڻ اَوهان جي مَن ۾، ڪيو نه ماڳ مَڪان، رَبَّ سَندسِ رسول جا، جي پارِيندا فَرمان، ته ڪندو نه اَنهنجي ڪمن مان، ذَرو ڪُجھ زِيان، بارِي بي گمان، آهي مَرهِيندڙ ۽ مِهر ڀَريو.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

ٻهراڙيءَ وارا چون ٿا ته ”اسان ايمان آندو“، چئو ته اوهان (سچو) ايمان نه آندو آهي.“ پر چئو ته اسين مسلمان ٿيا آهيون.“ مگر اوهان جي دلين ۾ اڃا ايمان داخل نه ٿيو آهي- جيڪڏهن اوهين الله ۽ سندس رسول جو چيو مڃيندا، ته (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهي ڳوٺاڻا (بدوي) چون ٿا ته "اسان ايمان آندو آهي"، چوين ته توهان ايمان نه آندو آهي، باقي ائين کڻي چئو ته "اسان تابعداري قبول ڪئي آهي". ايمان ته اڃان توهان جي دلين ۾ گهڙيو ئي ناهي. جيڪڏهن توهان الله ۽ سندس رسول جي فرمانبرداري اختيار ڪئي ته هو توهان جي عملن جي اجرن ۾ ڪابه گهٽتائي نه ڪندو، بيشڪ الله ڏاڍو بخشڻهار ۽ ٻاجهارو آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

اهي چوندا آهن بدوي، ته، اسان ايمان آندو. کين چؤ ته توهان ايمان نه آندو آهي پر ائين چئو ته اسان تابعداري ڪئي آهي، ڇو ته داخل ئي نه ٿيو آهي ايمان اڃا توهان جي دلين ۾. ها، جيڪڏهن توهان فرمانبردار ٿيو الله ۽ سندس رسول جا ته اهو گهٽتائي نه ڪندو توهان جي عملن جي اجر ۾ ڪابه، بيشڪ الله وڏو معاف ڪندڙ ۽ ٻاجهارو آهي(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(عرب جا) ڳوٺاڻا ماڻهو چون ٿا ته اسان ايمان آندو آهي. کين چؤ ته توهان ايمان نه آندو آهي، توهان رڳو (زباني) مسلمان ٿيا آهيو. ايمان ته توهان جي دلين ۾ اڃا داخل ٿيو ئي نه آهي. جيڪڏهن توهان الله تعالى ۽ ان جي رسول سڳوري جي (دل سان) فرمانبرداري ڪندا ته هو توهان جي عملن مان ڪا شيءِ نه گهٽائيندو. بيشڪ الله تعالى وڏو معاف ڪندڙ ۽ وڏو رحم ڪندڙ آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ٻهراڙي وارا چون ٿا ته اسان ايمان آندو آهي، توهان فرمايو، توهان ايمان ناهي آندو، ها اِهو چئو ته اسان اسلام آندو آهي ۽ اڃان ايمان توهان جي دلين ۾ داخل ئي ناهي ٿيو، ۽ جيڪڏهن توهان الله ۽ ان جي رسول (صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) جي اطاعت ڪريو ته اُهو توهان جي عملن (جي ثواب مان) ڪجهه به گهٽائيندو، بيشڪ الله وڏو بخشيندڙ تمام ٻاجهارو آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

هي جو عرب جا ڳوٺاڻا چون ٿا ته اسان ايمان آندو ته انهن کي چئه ته توهان اڃا تائين ايمان ناهي آندو (ڇو جو ايمان دل جي پختي يقين جو نالو آهي جيڪو توهان کي اڃا تائين حاصل ناهي) ها باقي ائين چئو ته اسان اهو دين مڃي ورتو، جڏهن ته ايمان اڃا تائين توهان جي دلين ۾ داخل نه ٿيو آهي. ۽ جيڪڏهن توهين الله ۽ ان جي رسول جي فرمانبرداري اختيار ڪريو ته هو توهان جي عملن جي اجر ۾ ڪائي ڪمي نه ڪندو. بي شڪ! الله وڏو بخشڻهار- نهايت مهربان آهي ! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

مؤمن رڳو اُھي آھن جن الله ۽ سندس پيغمبر تي ايمان آندو وري (ڪو) شڪ نه ڪيائون ۽ الله جي واٽ ۾ پنھنجن مالن ۽ پنھنجن جُسن سان جھاد ڪيائون، اھي ئي سچا آھن.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(اي بني اسد قبيلي جا عرب!) مؤمن ته فقط اهي آهن جن الله ۽ سندس رسول تي (پڪو ۽ سچو) ايمان آندو آهي (۽ هنن کي دل جو يقين آهي ته قرآن جو نظام ئي صحيح آهي) ۽ جن کي (قرآن جي سچائيءَ ۾) ڪڏهن به ذرو به شڪ نه پيو آهي ۽ جن خدا جي راهه ۾ پنهنجي مال ملڪيتن ۽ پنهنجي جانين سان جهاد (يعني بي انتها ڪوشش) پئي ڪئي آهي، فقط اهي ئي آهن جيڪي سچا (مؤمن) آهن. (ٻيا منافق آهن).(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

مؤمن ته اهي آهن جن الله تعالى ۽ ان جي رسول تي ايمان آندو ان کان پوءِ (ڪوبه) شڪ نه ڪيو ۽ پنهنجي مالن ۽ پنهنجي جانين سان الله تعالى جي راه ۾ جهاد ڪيو، اهي ئي سچا آهن(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

ايمان وارا اهي ئي آهن جن الله ۽ سندس رسول تي ايمان آندو، (۽) وري شڪ نه ڪيائون پڻ خدا جي راھ ۾ پنهنجي مالن ۽ پنهنجي جانن سان جهاد ڪيائون. اهي ئي سچا آهن.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

ايمان وارا ته اهي آهن جن ايمان آندو الله تي ۽ ان جي رسول تي ان کان پوءِ نه شڪ ڪيائون ۽ جهاد ڪيائون پنهنجن مالن ۽ پنهنجن سرن سان الله جي واٽ ۾ اهيئي سچا آهن .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

ايمان وارا اهي ئي آهن جن الله ۽ سندس رسول تي ايمان آندو، وري شڪ نه ڪيائون ۽ الله جي رستي ۾ پنهنجي مالن ۽ پنهنجي جانن سان جنگ ڪيائون. اهي ئي سچا آهن. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

ايمان وارا صرف اِهي ئي آهن جن الله ۽ ان جي رسول تي ايمان آندو پوءِ شڪ نه ڪيائون ۽ الله جي راهه ۾ پنهنجي مالن ۽ جانين سان جهاد ڪيائون. اُهي ئي سچا آهن.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

سَچا مُؤمن مُورهِين، آهِن اُهي اِنسان، رَبَّ ۽ سَندسِ رَسُول تي، آندو جَن اِيمان، تِنهان پوءِ تنهن ۾، نه ڪيائون شڪ گُمان، ۽ سَر تَن ۽ سِرتن پَنهنجا، راھ اَندر رحمان، ڪيائون قُربان، سَچا آهِن، سي صِحِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

مومن فقط اُهي آهن؛ جن الله ۽ سندس رسول تي ايمان آندو، پوءِ شڪ نه ڪيائون ۽ الله جي واٽ ۾ پنهنجن مالن ۽ جسمن سان جهاد ڪيائون؛ بس اُهي ئي سچا آهن. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

حقيقت ۾ ته مؤمن اهي آهن، جن الله ۽ سندس رسول تي ايمان آندو، پوءِ ڪوبه شڪ شبهو نه ڪيائون ۽ پنهنجن مالن ۽ جانين سان الله جي راهه ۾ جهاد ڪيائون، اهي ئي سچا ماڻهو آهن (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

حقيقت ۾ ته مؤمن اهي آهن جن ايمان آندو الله تي ۽ سندس رسول تي، پوءِ انهن نه ڪيو ڪوبه شڪ ۽ جهاد ڪيائون پنهنجن مالن ۽ جانين سان الله جي راهه ۾، اهي ئي ماڻهو (حقيقت ۾) سچا آهن(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ (حقيقي) مؤمن ته اُهي ماڻهو آهن جن الله تعالى ۽ ان جي رسول (ﷺ) تي ايمان آندو. ۽ پوءِ (ڪڏهن به انهن جي دلين ۾) شڪ پيدا نه ٿيو. هو پنھنجي مالن ۽ جانين سان جھاد ڪندا رهن ٿا. اهي ئي سچا ماڻهو آهن. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

ايمان وارا ته صرف اُهي آهن جن الله ۽ ان جي رسول (صلي الله عليه وآلہٖ وسلم) تي ايمان آندو، پوءِ شڪ ۾ نه پيا ۽ الله جي واٽ ۾ پنهنجي مالن ۽ پنهنجي جانين سان جهاد ڪندا رهيا، اِهي ئي اُهي ماڻهو آهن جيڪي (ايمان جي دعويٰ ۾) سچا آهن.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

حقيقت ۾ مؤمن اُهي آهن جن الله ۽ ان جي رسول تي ايمان آندو پوءِ انهن ڪڏهن به شڪ نه ڪيو ۽ پنهنجين جانين ۽ مالن سان الله جي راهه ۾ جهاد ڪيائون، اهي ئي ماڻهو سچا (مؤمن) آهن. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

(اي پيغمبر کين) چؤ ته پنھنجو دين الله کي ڄاڻائيندا آھيو ڇا؟ ۽ جيڪي آسمانن ۾ آھي ۽ جيڪي زمين ۾ آھي سو سڀ الله ڄاڻندو آھي، ۽ الله سڀڪنھن شيءَ کي ڄاڻندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(اي پيغمبر تون انهن بنو اسد اعرابين کي) چئو ته، ڇا توهان الله تعاليٰ کي پنهنجي دين جي خبر ٿا ٻڌايو (ته اسان ايمان آندو آهي. خدا کي اوهان جي دلين جي خبر ڪانهي ڇا؟) الله تعاليٰ ته سڀ ڪجهه ڄاڻي ٿو، جيڪي آسمانن ۾ آهي سو به ڄاڻي ٿو ۽ جيڪي زمين ۾ آهي سو به ڄاڻي ٿو ۽ الله تعاليٰ هر شيء جو علم رکندڙ آهي.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

رسولِ عربي توهان (انهن کي) فرمايو ته ڇا توهان الله تعالى کي پنهنجو دين ٻڌايو ٿا، ۽ الله تعالى ڄاڻي ٿو جيڪو ڪجھه آسمانن ۽ جيڪو ڪجھه زمينن ۾ آهي، ۽ الله تعالى ڪُل شيءِ جو علم رکندڙ آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اي رسول! انهن کان) پڇو ته ڇا اوهين خدا کي پنهنجي دينداري ڏيکاريو ٿا؟ ۽ خدا ته جيڪي آسمانن ۾ ۽ جيڪي زمين ۾ آهي تنهن کي (چڱيءَ طرح) ڄاڻي ٿو. ۽ خدا هر ڳالھ کان خبردار آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

فرماءِ ته ڇا ڄاڻايو ٿا الله کي پنهنجو دين ۽ الله ڄاڻي ٿو جيڪي آسمانن ۾ آهي ۽ جيڪي زمين ۾ آهي ۽ الله هر شيءِ ڄاڻندڙ آهي .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

(اي پيغمبر !) تون چؤ ته اوهين پنهنجو دين الله کي ڏيکاريو ٿا ڇا؟ هوڏانهن جيڪي آسمانن ۾ ۽ جيڪي زمين ۾ آهي تنهن کي الله ڄاڻي ٿو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

(اي نبي! ايمان جي دعويدارن کي) چؤ ته ڇا توهان پنهنجي دين جو الله کي اطلاع ڏيو ٿا؟ حالانڪه الله هر ان شيءِ کي ڄاڻي ٿو جا آسمانن ۽ زمين ۾ آهي، ۽ الله هر شيءِ کي ڄاڻڻ وارو آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

چئو، ڇا، ڄاڻايو ٿا پَنهنجو ڌَڻِئَ، خود کي دِين؟ اَلله ته آهي ڄاڻندو، جيڪِي اَندر اُڀ، زمين، بارِي بالابِين، سَمجھندڙ سَڀڪِنهن ڳالھ کي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

چئو ته ڇا، پنهنجو دين الله کي ٿا ڄاڻايو؟ جيڪي آسمانن خواهه زمين ۾ آهي، سو ته سڀ الله ڄاڻيندڙ آهي ۽ الله سڀ ڪنهن شيءِ کي ڄاڻيندڙ آهي. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اي نبي انهن (ايمان جي هام هڻندڙن) کي چؤ ته ڇا توهان الله کي پنهنجو ايمان ڄاڻايو ٿا؟ حالانڪه الله آسمانن ۽ زمين جي هر شيءِ کي ڄاڻي ٿو ۽ الله کي هر شيءِ جو علم آهي (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

(اي نبي! ايمان جي هام هڻندڙن) چؤ، ڇا توهان ٻڌايو پيا الله کي پنهنجي دين لاءِ؟ ۽ الله جڏهن ته ڄاڻي ٿو جيڪي ڪجهه آسمانن ۾ آهي ۽ جيڪي زمين ۾ آهي، بيشڪ الله هر شيءِ جو (پورو پورو) علم رکي ٿو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

(اي نبيﷺ!) انهن (ظاهري ايمان آڻيندڙن) کي چؤ ته ڇا توهان پنھنجو دين الله تعالى کي ظاهر ڪري ڏيکارڻ چاهيو ٿا؟ الله تعالى کي ته آسمانن ۽ زمين جي هر شيءِ معلوم آهي ۽ الله تعالى هر شيءِ کي خوب ڄاڻندڙ آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

فرمايو: ڇا توهان الله کي پنهنجي دينداري ڄاڻايو ٿا، حالانڪه الله انهن (سڀني) شين کي ڄاڻي ٿو جيڪي آسمانن ۾ آهن ۽ جيڪي زمين ۾ آهن، ۽ الله هر شيءِ جو خوب علم رکندڙ آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

(انهن ڳنوارن کي) چئه؛ ڇا توهين الله کي پنهنجي دين جي خبر ڏيو ٿا؟ (ته اسان پنهنجي رضا خوشي سان بنا ويڙهه جهيڙي جي ڏسو مسلمان ٿيا آهيون) حالانڪه الله ته آسمانن ۽ زمين ۾ جيڪو ڪجهه به آهي سڀ کي ڄاڻي ٿو ۽ الله کي هر شيءِ جو خوب علم آهي. (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

(اي پيغمبر) اسلام آڻڻ جو توتي احسان رکندا آھن، چوينِ ته مون تي پنھنجي اسلام (آڻڻ) جو احسان نه رکو، بلڪ اوھان تي الله احسان رکندو آھي جو اوھان کي ايمان جي ھدايت ڪيائين جيڪڏھن سچا آھيو.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

(اي پيغمبر اهي بنو اسد جا ماڻهو) توتي ٿورو ٿا ٿڦين (۽ توتي احسان ٿا رکن) ته اسان اسلام اختيار ڪيو آهي. هنن کي چئو ته، مون تي پنهنجي اسلام جو احسان نه رکو. پر حقيقت هيءَ آهي ته جيڪڏهن توهان سچ ٿا چئو ته (اسان مسلمان ٿيا آهيون ته) پوءِ اوهان تي اهو الله تعاليٰ جو احسان آهي جو اوهان کي ايمان تي آندو اٿس.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

رسولِ عربي اهي توهان تي اسلام آڻڻ جو ٿورو رکن ٿا، توهان فرمايو توهان پنهنجو اسلام آڻڻ جو ٿورو مون تي نه رکو، بلڪ توهان تي الله تعالى جو ٿورو آهي جو توهان کي ان ايمان جي هدايت عطا ڪئي. جيڪڏهن توهان (پنهنجي دعويٰ ۾) سچا آهيو(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

(اي پيغمبر) تو تي اهي ماڻهو اسلام آڻڻ جو احسان رکن ٿا (تون کولي) چوين ته اوهين پنهنجي اسلام آڻڻ جو مون تي احسان نه رکو! پر جيڪڏهن اوهين ايمان جي دعوى ۾ سچا آهيو ته (ڄاڻو ته) خدا توهان تي احسان ڪيو جو اوهان کي ايمان جي راھ ڏسي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

احسان ڪن ٿا توتي هي ته مسلمان ٿيا فرماءِ ته نه احسان ڪيو مون تي پنهنجي مسلمان ٿيڻ جو بلڪ الله احسان ڪري ٿو اوهان تي هي ته هدايت ڪيائين اوهان کي ايمان جي لاءِ جيڪڏهن آهيو سچا .(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

۽ الله سڀ شيءِ کي ڄاڻڻ وارو آهي(اي پيغمبر! اهي) توتي احسان رکن ٿا ته انهن ايمان آندو آهي تون چوينِ ته مون تي پنهنجي تابعداري قبول ڪرڻ جو احسان نه رکو بلڪ الله اوهان تي هي احسان رکي ٿو ته اوهان کي ايمان جو رستو ڏيکاريو اٿس جيڪڏهن اوهين سچا آهيو. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

اهي توتي ٿورو رکن ٿا ته انهن اسلام آندو آهي. چؤ ته توهان پنهنجي اسلام آڻڻ جو مون تي ٿورو نه رکو، بلڪه الله توهان تي احسانُ ڪري ٿو جو ان توهان کي ايمان جو رستو ڏيکاريو آهي، جيڪڏهن توهان سچا آهيو.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

ٿورو ٿاڦِين پِيا توتي، ته آندائون اِيمان، چئو، اوهان جي اِيمان جِي، مون کي ڪاڻ ڏيکاريو ڪانه، اَلله اَوهان سان ٿو ڪري، اُٽلندا اِحسان، سُهايا سُبحان، جي آهيو صَفا سَچ سِير تي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

سندن اسلام آڻڻ جو توتي احسان ٿا رکن؛ چئو ته مون تي پنهنجي اسلام آڻڻ جو احسان نه رکو، بلڪ اوهان تي الله جو احسان آهي، جو اوهان کي ايمان جو رستو ڏيکاريائين، جيڪڏهن اوهين سچا آهيو. (البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

اهي توتي ٿورو رکن ٿا ته انهن اسلام قبول ڪيو آهي. چوين ته پنهنجي اسلام جو ٿورو مون تي نه رکو، اهو ته الله توهان تي احسان ڪيو آهي، جو هن توهان کي ايمان جي واٽ وٺائي آهي، جيڪڏهن توهان (ايمان آڻڻ واريءَ دعويٰ ۾) سچا آهيو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

احسان جتائن ٿا توکي اهي ماڻهو جن اسلام قبول ڪيو آهي، کين چؤ ته مون تي احسان نه ڪيو آهي توهان پنهنجي اسلام جو، پر الله احسان ڪيو آهي توهان تي، جو هدايت ڏنائين توهان کي ايمان آڻڻ جي، جيڪڏهن توهان (پنهنجي ايمان جي دعويٰ ۾) سچا آهيو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

هي ماڻهو پنھنجي مسلمان ٿيڻ جو تنھنجي مٿان احسان ڳائن ٿا. چؤ ته پنھنجي مسلمانيءَ جو مون تي احسان نه ڳايو. بلڪه الله تعالى توهان جي مٿان وڏو احسان ڪيو آهي جو هُن توهان کي ايمان آڻڻ جو رستو ڏيکاريو. جيڪڏهن توهان (پنھنجي ڳالهه ۾) سچا آهيو (ته پوءِ پنهنجي ڳالهه تي وري سوچيو ته چؤ ڇا ٿا؟) (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

هي ماڻهو توهان تي احسان ڄاڻائين ٿا ته انهن اسلام آندو آهي، فرمايو: توهان پنهنجي اسلام جو مون تي احسان نه ڄاڻايو بلڪه الله توهان تي احسان فرمائي ٿو جو ان توهان کي ايمان جو رستو ڏيکاريو آهي، بشرط ته توهان (ايمان ۾) سچا آهيو.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

اهي ماڻهو توکي پنهنجو ٿورو ٿا جتائين: ته انهن اسلام قبول ڪيو آهي، انهن کي چئه ته: توهين پنهنجي اسلام جو ٿورو منهنجي مٿان نه ٿاڦيو بلڪه الله توهان تي احسان ڪيو آهي جو هن توهان کي سڌي رستي جي هدايت ڪئي، بشرطيڪه توهين (ايمان جي دعوى ۾) سچا هجو! (قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))

بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين جو ڳجھ ڄاڻندو آھي، ۽ جيڪي ڪندا آھيو سو الله ڏسندڙ آھي.(قرآن جو پيغام (مولانا تاج محمود امروٽي))

يقيناً الله تعاليٰ آسمانن ۽ زمين جا راز ۽ غيب بخوبي ڄاڻي ٿو ۽ جيڪي عمل توهان ڪيو ٿا سي چڱيءَ طرح ڏسي ٿو.(ائين چيو اللہ (علامہ علي خان ابڙو))

بيشڪ الله تعالى آسمانن ۽ زمينن جو غيب ڄاڻي ٿو، ۽ الله تعالى توهان جي عملن کي چڱيءَ طرح ڏسندڙ آهي(بيان الرحمان (عبدالوحيد جان سرهندي))

بيشڪ خدا آسمانن ۽ زمين جي ڳجھ کي ڄاڻي ٿو ۽ جو ڪجھ اوهين ڪريو ٿا تنهن کي خدا ڏسي رهيو آهي.(سنڌي قرآن (سيد فرمان علي))

بيشڪ الله ڄاڻي ٿو ڳجهه آسمانن جو ۽ زمين جو ۽ الله ڏسندڙ آهي جيڪي ڪيو ٿا. ع(احسن البيان (مولانا محمد ادريس ڏاهري))

بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين جي ڳجهه کي ڄاڻي ٿو. ۽ جيڪي اوهين ڪريو ٿا تنهن کي الله ڏسندڙ آهي. (الھام الرحمان (مولانا محمد مدني))

بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين جا سڀ ڳُجهه ڄاڻي ٿو ۽ اوهان جيڪي به عمل ڪيو ٿا الله ڏسندڙ آهي.(فُيُوضُ الفُرقان - پِير محمد ڪرم اللہ الاھي (دلبر سائين))

اَلله آهي ڄاڻندو، اُڀ، ڀُويَن جا اَسرا، پڻ ڪريو جي ڪم ڪار، سي ڏِسندڙ آهي ڏيہ ڌَڻِي.(نُورُالقُرآن (مولوي حاجي احمد ملاح))

بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين جو ڳجهه ڄاڻيندڙ آهي ۽ جيڪي ڪريو ٿا، سو الله ڏسندڙ آهي.(البُرھان (محمد عثمان ڏيپلائي))

الله آسمانن ۽ زمين جي هر ڳجهيءَ شيءِ کي ڄاڻي ٿو ۽ جيڪو توهان ڪريو ٿا، الله اهو سڀ ڪجهه ڏسي ٿو (تفھيم القرآن (سيد ابوالاعليٰ مودودي))

بيشڪ الله ڄاڻي ٿو اهو غيب جيڪو آسمانن ۽ زمين ۾ آهي، بيشڪ الله ئي نگاهه ۾ رکي ٿو جيڪي توهان عمل ڪندا آهيو(القرآن (ڊاڪٽر عابد لغاري))

بيشڪ الله تعالى آسمانن ۽ زمين جي ڳجهه کي ڄاڻي ٿو ۽ جيڪو توهان ڪريو ٿا ان تي ان جي گهري نظر آهي. (قرآن مجيد (عبدالسلام ڀُٽو))

بيشڪ الله آسمانن ۽ زمين جا سڀئي غيب ڄاڻي ٿو، ۽ الله جيڪي عمل به توهان ڪريو ٿا ان کي خوب ڏسندڙ آهي.(عرفانُ القرآن (مولانا طاھر القادري))

يقيناََ الله، زمين ۽ آسمانن جي ڳُجهين شين جي خبر رکي ٿو ۽ جيڪو ڪجهه توهين ڪريو ٿا، سڀ ان جي نظرن ۾ آهي.(قرآن مجيد (عبدالمؤمن ميمڻ))